• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Sueno)
    Nairawen (Imperialism)

    Interius
    Leyla (Sueno)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Sueno)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Arianna (Fae)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Imperialism)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)
    Cherelle (Sueno)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla
    Silvano x Raveny


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"


    -

    Leyla Manta
    Ze draaide op haar zij, nestelde zich tegen zijn borst aan. Onwillekeurig sloten haar ogen zich toen ze zijn warmte voelde.
    Veilig. Ja, het was zo, bij hem voelde ze zich veilig.
    'Ik kom hier niet als jij het niet wilt..' Even keek ze naar hem op.
    'Of als je van plan was iemand mee naar huis te nemen.' De plotseling lichtelijk bittere klank bij de laatste zin maakte duidelijk wie "iemand" zou moeten zijn.

    [ bericht aangepast op 29 nov 2011 - 23:22 ]


    -

    Vedran
    "Ik wil het wel. En zolang jij hier bent, komt er niemand binnen."
    Mijn armen krulden zich vanzelf weer om haar heen, ik drukte een kus op haar haren en streelde met mijn vingers over haar rug.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    'Dus als Elias het over een week opgeeft en ik moet weer terug naar mijn huis komt er wel iemand binnen?'
    Waarom wist ze niet precies, ze moest het vragen. En wat hield ze zichzelf eigenlijk voor de gek: ze wist heel erg goed waarom. Het idee van Vedran met een andere vrouw stond haar allesbehalve aan. Jaloers, dat was ze. En dat was ze nog nooit geweest.


    -

    Vedran
    "Tuurlijk, als jij op bezoek wilt komen, staat de deur voor je open," glimlachte ik, maar daarna werd ik weer serieus. Ik wist wel dat Leyla dit niet bedoelde, dat ze dacht aan de andere vrouwen. Ik haalde even diep adem voor ik een echt antwoord gaf. Eigenlijk waren het gewoon mijn gedachten die ik hardop uitsprak, zonder echt over na te denken wat ze inhielden.
    "Zolang jij er bent, verlang ik niet naar iemand anders."


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    Onwillekeurig ontsnapte een enigzins opgeluchte zucht aan haar, waarna ze zich dichter tegen hem aanlegde. Haar ogen gleden dicht, zonder dat ze het doorhad liet ze haar lippen over zijn borst gaan.
    Had haar moeder toch geen gelijk gehad, bedacht ze opeens.
    "Aan mannen heb je niks, Leyla. Ze zeggen dat ze bij je blijven, maar uiteindelijk kiezen ze toch altijd voor iemand anders."


    -

    Vedran
    "Je bent hier welkom, Leyla, maar laat het je eigen keuze zijn."
    Ze kon er ook voor kiezen om gewoon thuis te blijven, maar dan zou ik haar toch nog in de gaten houden. Haar en Elias en ingrijpen meteen als het nodig was. Het was vreemd dat ik iedere keer als ik dacht aan Leyla in de armen van Elias dat mijn spieren verkrampten en ik een knoop in mijn maag voelde. Onbekend. Raar.
    Maar daar kon ze ook voor kiezen. Wie weet viel ze uiteindelijk wel voor zijn charmes.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    Ze knikte even, ondanks dat hij dat niet zou kunnen zien.
    'Ik wil het wel.'
    Haar blik sloeg ze weer naar zijn gezicht op. Er waren nog zoveel dingen die ze eigenlijk over hem zou willen weten. Alles, eigenlijk.
    En dat terwijl hij vrijwel niks over haar wist. Niet over haar ouders, waarvan haar moeder ook op dit eiland woonde.
    Wat zou zij ervan vinden als ze haar dochter in de armen van een achtentwintig jarige Sanguis zou vinden?


    -

    Vedran
    Mijn ogen hadden zich vastgeboord in de hare en mijn vingertoppen streelden langs haar wang, kaaklijn, hals, sleutelbeenderen en weer omhoog.
    Een glimlach lag om mijn mond toen ik besefte dat Leyla dus hier zou komen, bij mij zou intrekken tot het veilig genoeg was om weer op zichzelf te wonen. Tot ze achttien was dus.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    Na een paar seconden duwde ze hem zacht op zijn rug. Haar vingers streelden langs zijn zij naar beneden, over zijn heup.
    Een ondeugend glimlachje verscheen op haar gezicht, ze drukte haar lippen in zijn hals, liet die afdwalen naar zijn kaaklijn. Haar been krulde zich rond de zijne, trok zijn lichaam naar zich toe.


    -

    Vedran
    Gewillig liet ik me naar achter duwen en trok haar dichter tegen me aan. Dat lachje op haar gezicht zorgde ervoor dat ik haar hoofd al gauw weer optilde op de juiste hoogte om haar vurig te kunnen zoenen.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    Het duurde niet lang of ze verbrak de kus, beet zacht op zijn onderlip en belaadde zijn hals met langzame kusjes
    Langzaam streken haar vingernagels over de huid van zijn binnenbeen, terwijl haar lippen steeds verder afdwaalden naar beneden.


    -

    Vedran
    Ik voelde mezelf meer en meer opgewonden worden, met haar vingers op mijn dijbeen en haar lippen die steeds verder afdwaalden.
    Mijn vingers bleven haar rug aaien, streken door haar haren heen en vonden zich vanzelf een weg naar haar heupen en borsten.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    Uiteindelijk verdween ze onder de deken, die ze van zich afduwde. Haar vochtige lippen streken even over zijn erectie, waarna ze hem vanonder haar lange, donkere wimpers een veelbetekende blik gaf.
    Langzaam nam ze hem in haar mond, liet haar tong over de eikel glijden.


    -

    Vedran
    Mijn mond zakte open en een diepe kreun kwam over mijn lippen.
    Ik streelde haar rug, haar schouders en sloot genietend mijn ogen.
    Met de andere vrouwen was het vrijwel alleen seks, dit was zeldzaam en dat maakte het nog veel geweldiger.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    Toen ze de kreun hoorde, zou ze anders gaan glimlachen. Maar ze werd er toch enigzins van onthouden.
    Langzaam liet ze zijn erectie een stukje uit haar mond glijden, waarna ze zacht begon te zuigen. Haar hand bevond zich nog altijd op de binnenkant van zijn bovenbeen, haar nagels krasten onwillekeurig over de huid.


    -