• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Sueno)
    Nairawen (Imperialism)

    Interius
    Leyla (Sueno)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Sueno)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Arianna (Fae)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Imperialism)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)
    Cherelle (Sueno)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla
    Silvano x Raveny


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 28 nov 2011 - 14:24 ]


    -

    Laaura, kom eens naar het topic. Save me from being so *** bored (no_chears)


    -

    Ik ook goed?


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Jij zei "tot morgen", dus ik dacht dat je gewoon weg bleef :'D

    But of course, waar waren we? *O*


    -

    Dat dacht ik ook, ik ging CSI kijken, maar het was heel goor en ik snapte de verhaallijn niet meer, dus nu wacht ik tot Bones komt. En jij had laatst gepost, dus ik ga typen ^^


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Arianna
    Ik raapte de nachtblauwe jurk op van de grond en trok hem weer aan, maar de stof was aan de onderkant gescheurd en de afdruk van zijn handen leek overal op mijn lichaam te branden. Ik wilde hier weg, douchen, slapen. Ondertussen waren er mensen in de deur verschenen, ik kende ze vaag van dit feestje maar was hun namen al vergeten. Opnieuw wierp ik een angstige blik op Horacio, hoewel de aanwezigheid van de anderen me enigszins geruststelde.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Cherelle Isabeau
    De jongen deed geen poging meer om op te staan, wat toch voor een tevreden glimlach zorgde. Daarna draaide ze zich om, haar donkerblauwe ogen vonden opeens die van Jason, die met opgetrokken wenkbrauwen toe stond te kijken.
    Rustig pakte ze Arianne's pols vast, streek haar eigen lange, donkere lokken naar achteren en liep langs het drietal heen de kamer uit. Vanuit haar ooghoeken keek ze even naar het meisje. Ze wist niet waarom, maar ergens voelde ze zich bijna verplicht om haar onder haar vleugels te nemen.
    Alsof ze haar kleine zusje was in plaats van iemand die ze gisteren toevallig op het strand had ontmoet.


    -

    Arianna
    'Nou, volgens mij kan ik vechten met iemand die drie keer zo sterk is als ik ook al afstrepen,' mompelde ik. En toen begon ik te lachen, hoewel er helemaal niets te lachen viel. Als ik niet lachte, moest ik huilen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Cherelle Isabeau
    Toen ze buiten waren, stond ze pas stil. Niet echt op haar woorden lettend begon ze geërgerd in haar tasje te graven, haar hak tikte ongeduldig tegen de sneeuw tot ze uiteindelijk haar sigaretten tevoorschijn haalde.
    Met een zucht stak ze er één op, liet het pakje weer terug in haar tas glijden.
    'Klootzak,' mompelde ze nog, en nam een trekje van de sigaret.


    -

    En ik ga weer xD
    Sorreh...


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Weeh D:


    -

    Bwaah...


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Hello (wbw)


    -

    Psychologie heeft me gebrainwashed DDDDDD:
    en ik ken het nog stééds niet...


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    So you can't RPG? (cat)


    -

    Ik vrees van niet... ik heb hier serieus hoofdpijn van. ):


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.