• AANMELDINGSTOPIC
    Topic 1
    RULES
    - Er is geen vaste verhaallijn, maar het moet wel
    allemaal met het originele verhaal kloppen.
    - Het speelt af in de tijd dat Harry ook op
    Hogwarts zit. (we beginnen dus bij zijn 1e jaar)
    - Voorbeeld

    [naam personage]
    Dan hier je hele verhaal.

    En daarbuiten (hier dus) kan je uit je rol.
    Vragen mogen altijd gesteld worden aan sNiall

    ROLLEN
    Gryffindor
    - Kyndall Seinga (Ashmore)
    - Zoey Sijnders (Buddy) tijdelijk naar Amerika.
    - Valery Diamond (dandelion)
    - Alison Dallas (Clove)
    - Amelia Campell (twilight132)
    - Matthew Donalds (Gnome)
    - Samuel Waters (sNiall)
    -

    Slytherin
    - Alexandria Yasea (Pariah)
    - Raven Wall (Scissorhands)
    - Jeanne Racium (Pariah)
    - Anthony Fernandez (Maitresse)
    - Arlené Seinga (Ashmore)
    -

    Ravenclaw.
    - Reachell Stone (RainbowDay)
    - Katherine Bright (LiveToday)
    - Dana Robinla (Buddy)
    - Ryan Newman (Gnome)
    -

    Hufflepuff
    - Delilah Morgan(sNiall)
    - Rae Rowles (Anhysbys)
    - Gwendolyn Black (LoveLost)
    - Miley Donalds (Ashmore)
    Idee is van: sNiall


    LINKJES KOMEN ZODRA IK MIJN LAPTOP TERUG HEB.

    [ bericht aangepast op 25 nov 2011 - 20:28 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    Amelia Campbell
    Ik had niets gezien, maar sloeg plots tegen de grond. Ik wou al op Fred en George roepen, toen ik een zachte stem hoorde.
    "Oh, sorry, het spijt me." zei hij. Hij stak zijn hand uit, ik nam het aan en volgde de arm omhoog, tot aan zijn gezicht. Mijn adem stokte in mijn keel en mijn ogen werden groot.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alec Sadler
    Ze keek op en ik keek recht in haar prachtige grijze ogen. Ik kon mijn blik niet meer van de hare afwenden.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Daman Adams
    Hagrid leek er erg van gedaan.
    "Wie doet nu zoiets." mompelde hij. Zelfs ik met al mijn militaire ervaring vond het enorm zielig. Ik had meerder lijken gezien, mensen die ik zelf had gedood. Tovenaars, gemene tovenaars. Maar nog steeds mensen. Dit was een groot nadeel aan het militaire leven.
    "Ga maar." zei Hagrid.
    Zonder dat ik het merkte was ik weer stokstijf gaan staan. Ik stapte de struiken uit. Niet als Daman, maar als een soldaat. Ik nam Katherines hand vast.
    "Kom, we moeten naar school." zei ik op neutrale toon.
    Ik wist dat Katherine deze kant van mij minder leuk zou vinden, maar ik kon er niet aan doen. Ik moest even de emoties uitschakelen of ik zou eraan bezwijken.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana
    'Wat doen we nu?' Vroeg ik terwijl ik op de grond ging zitten. Ik merkte dat ik Sam's zijn vest nog aan had en deed hem uit. 'Hier heb je trouwens je vest terug.' Ik voelde dat ik bloosde.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Amelia Campbell
    Ik wist niet meer wat te doen. Ik moest zelfs mijn best doen om te blijven ademen.
    "Hallo." fluisterde ik.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alison Dallas
    De verpleegster wikkelt verband om mijn been heen en zegt dat ik me moet ontspannen.
    'Er is iemand voor je,' zegt ze.
    Ik zie haar blonde golvende haren al en haar mooie blauwe ogen. Het is Spencer.
    'Spence!' roep ik blij.
    'Ali!' roept Spencer terug.
    Ze omhelst me voorzichtig en bekijkt dan goed mijn blauwe plekken. Dan kijkt ze naar mijn been, waarbij ze een ernstig gezicht trekt.
    'Een botbreuk,' zegt de verpleegster tegen Spencer.
    Spencer knikt en de verpleegster loopt weg, waarschijnlijk om ons alleen te laten.
    'Hoe ben je hier gekomen?' vraag ik.
    'Je pleegfamilie,' antwoordt Spencer.
    Ik knik.
    'We kunnen wel stiekem naar het normale Londen gaan,' zeg ik zacht.
    Spencer glimlacht en laat merken dat ze het een goed idee vindt.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Katherine Bright
    Hij kwam terug als Daman de militair die iedereen zou beschermen indien nodig omdat het zijn plicht is. Deze Daman had ik minder graag maar ik wist dat het nodig was en hoe hij ook deed, ik was smoorverliefd op hem.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Alec Sadler
    'Hallo' fluisterde ze, net luid genoeg zodat ik het kon horen. 'Hey, ik ben Alec' stelde ik mezelf onzeker voor, iets wat ik normaal nooit was.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Daman Adams
    Ze nam mijn andere ik goed op. Ik was blij dat ze niet kwaad werd, of anders tegen me deed. Ik zuchtte. Ik moest ontspannen. Ik masseerde mijn schouder om de spanning eruit te krijgen en zuchtte nog een keer.
    Als ik nu weer mijn emoties gebruikte kon ik instorten, deed ik het niet, dan viel ik door de mand.
    Ik zette mijn emoties weer aan. Ik weet het, het klinkt raar, maar zo moet ik het wel doen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Amelia Campbell
    "Amelia." zei ik, mijn schoenen bestuderend.
    "Euhm, ik moet gaan." ik bloosde en zwaaide hem gedag.
    Ik liep snel weg, enkele gangen verder liet ik me tegen de muur zakken. Wat moest dat voorstellen?

    [ bericht aangepast op 26 nov 2011 - 12:24 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Katherine Bright
    'Ssst, kalm maar, als er iets is wilk ik altijd luisteren en helpen indien nodig, dat weet je.' zei ik geruststellend en hopend dat hij terug wat zou ontspannen.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Alec Sandler
    Ze zwaaide en liep terug verder. 'Amelia' zuchte ik en zakte tegen de muur. Ze deed iets met me wat ik niet kon beschrijven.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Daman Adams
    Ik wist dat ze het goed meende, maar ik kon haar niet met hetzelfde belasten als waar ik mee liep. Ik had mensen vermoord, vermoord. Ik schudde lichtjes mijn hoofd om de gedachten kwijt te raken en ik besloot ook niets te vertellen over de dreiging van de dooddoeners.
    Ik glimlachte triest naar haar.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alison Dallas
    Spencer helpt me uit het bed en slaat mijn arm over haar hoofd. Met behulp van Spencer lopen we het kasteel uit. Ik hou mijn wand(die ik nog steeds in mijn hand had) stevig vast en probeer me te concentreren. Ik fluister een spreuk die ons naar de gewenste plek zou brengen, wat deze keer lukte. We zijn in Londen, ik glimlach. Zoveel beter dan Hogwarts. Uit blijdschap hink ik richting de weg, maar het geluk was uiteraard te veel volgens God want het wordt zwart voor mijn ogen. Spencer, waar is ze? Ze haalt ons vast weer naar Hogwarts. Ze heeft haar wand bij zich en ze is heks dus ze kan doen wat ik kan. Ze zat alleen op een andere toverschool ergens in IJsland. Ik probeer mijn ogen te openen, maar het lukt niet. Ik voel me machteloos en ik haat dat gevoel.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Katherine Bright
    Er was nog iets maar ik negeerde het. Als hij het wou vertellen zou hij dat vast wel doen. Ik kon hem vertrouwen.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe