• AANMELDINGSTOPIC
    Topic 1
    RULES
    - Er is geen vaste verhaallijn, maar het moet wel
    allemaal met het originele verhaal kloppen.
    - Het speelt af in de tijd dat Harry ook op
    Hogwarts zit. (we beginnen dus bij zijn 1e jaar)
    - Voorbeeld

    [naam personage]
    Dan hier je hele verhaal.

    En daarbuiten (hier dus) kan je uit je rol.
    Vragen mogen altijd gesteld worden aan sNiall

    ROLLEN
    Gryffindor
    - Kyndall Seinga (Ashmore)
    - Zoey Sijnders (Buddy) tijdelijk naar Amerika.
    - Valery Diamond (dandelion)
    - Alison Dallas (Clove)
    - Amelia Campell (twilight132)
    - Matthew Donalds (Gnome)
    - Samuel Waters (sNiall)
    -

    Slytherin
    - Alexandria Yasea (Pariah)
    - Raven Wall (Scissorhands)
    - Jeanne Racium (Pariah)
    - Anthony Fernandez (Maitresse)
    - Arlené Seinga (Ashmore)
    -

    Ravenclaw.
    - Reachell Stone (RainbowDay)
    - Katherine Bright (LiveToday)
    - Dana Robinla (Buddy)
    - Ryan Newman (Gnome)
    -

    Hufflepuff
    - Delilah Morgan(sNiall)
    - Rae Rowles (Anhysbys)
    - Gwendolyn Black (LoveLost)
    - Miley Donalds (Ashmore)
    Idee is van: sNiall


    LINKJES KOMEN ZODRA IK MIJN LAPTOP TERUG HEB.

    [ bericht aangepast op 25 nov 2011 - 20:28 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    Sam Waters
    Dana zag er nog schattiger uit met mijn vest aan. Ik voelde me aan de ene kant best op mijn gemak bij haar, maar aan de andere kant ook weer niet. Het was alsof ik alles uit de kast moest halen (behalve mijfzelf, ik had geen zin om homo te worden) om een top indruk te maken. Toen bedacht ik me dat Vilder elk moment om de hoek kon komen.


    There's power in the words you whisper.

    Dana
    'Dus,' zei ik, nietwetend wat ik moest zeggen. Denk na Dana. 'Is Sam een afkorting van Samuel?' Stom stom stom Dana. Ik kon me eigen wel voor mijn kop slaan. Ik was echt zo'n kneus. Ik durfde Sam niet aan te kijken en staarde naar de grond.


    "Ignite, my love. Ignite."

    ja, maar Kathrine is niet meer online
    dus daar valt er ook niets meer te doen


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Hmm, dan ga tegen een bestaand poppetje praten. (Harry, ron, fred, george, hermelien, plank.)


    "Ignite, my love. Ignite."

    Buddy schreef:
    Hmm, dan ga tegen een bestaand poppetje praten. (Harry, ron, fred, george, hermelien, plank.)


    hé ja!
    klinkt leuk


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Amelia Campbell
    Ik liep naar de leerlingenkamer van Griffoendor toen ik schrok van een enorme knal. Ik sprong bijna een meter de lucht in en de hele gang vulde zich met rook.
    "Verdomme." vloekte ik. Ik liep door en botste tegen een harnas, aan het metalen gerammel te horen. Toen hoorde ik gegrinnik.
    "Verdomme. Fred en George, jullie weer?" Ik probeerde verder te lopen, maar struikelde ergens over.
    "Auw!" schreuwde ik.
    Mijn knie schrijnde.
    "Auw. Het doet echt pijn." De rook begon al op te trekken en er kwamen twee gestalten op me af.
    "Gaat het?" vroeg Fred.
    "Dat was niet de bedoeling." zei George.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Sam Waters
    Ik knikte. "Inderdaad. En, euhm, is Dana nog een afkorting ergens van?" Godverdomme, ik mezelf wel slaan! Opeens hoorden we een verraadelijke(OOC: ik weet écht niet meer hoe je dat spelt, sorry) 'miauw' achter ons. MEVROUW NORKS! We keken naar de kat achter ons. "We moeten hier weg."


    There's power in the words you whisper.

    Amelia Campbell
    "Nee, het gaat niet! Jullie met je grapjes altijd!" schreeuwde ik.
    "Geef toe. Hij was wel grappig, vooral de: 'verdomme Fred en George.'" zei hij met een hoog stemmetje. Ze begonnen te glimlachen en ik vervloekte mezelf dat ik niet lang boos kon blijven, maar ik merkte dat ik ook glimlachte.
    "Kom." Ze staken beiden hun hand naar me uit en ik nam van elk een vast. Ik ging rechtstaan en wou liever meteen weer gaan zitten, maar bleef koppig staan.
    "Auw." fluisterde ik.
    "Probeer eens te lopen." zei Fred.
    Dat deed ik en ik viel omver van de pijn. George ving me op en zette me weer recht.
    "Hmm. Gelukkig maar dat we een tweeling zijn." en ze gingen beiden een kant van mij staan. Ze ondersteunden me terwijl we naar de ziekenzaal gingen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana
    'Kom mee,' zei ik en zonder na te denken pakte ik Sam's hand. Ik wist hier ergens een bezemkast. Daar had Zoey zichzelf een keer verstopt, vertelde ze me ooit. Ik rende en keek om me heen. Daar was het harnas. Ik deed de deur achter het harnas open.
    'Naar binnen,' fluisterde ik.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Amelia Campbell
    In de ziekenzaal kwam de verpleegster meteen op ons af.
    "Opnieuw een slachtoffer gemaakt?" vroeg ze hen. Ze knikten beschaamd en de verpleegster zuchtte.
    "Jullie twee." ze keek me aan.
    "Help haar daar, maar naartoe."
    Fred en George ondersteunden me terwijl we naar het aangewezen bed gingen.
    "Sorry." fluisterde Fred nog eens en George knikte berouwvol.
    "Maakt niet uit." mompelde ik.
    De verpleegster kwam terug en jaagde ze weg.
    "Ik kan je genezen, maar dan zal je het eventjes rustig aan moeten doen. Dat betekent dat je deze nacht hier blijft."
    Ik zuchtte en knikte. Ze gaf me een drankje en gebood me te gaan liggen. Ze deed het licht uit en verdween in haar kantoor. Waar blijkbaar ergens een bed moest staan.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Amelia Campbell
    Ik sliep snel en diep.
    Plots klonk er een knal. Ik was nog slaapdronken en ging op mijn ellebogen zitten. Er stonden twee gestalten bij het voeteneinde van mijn bed.
    "Fred en George." mompelde ik. Ik wist meteen dat ik het juist had, want ik kreeg gegrinnik als antwoord.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Sam Waters
    Gehaast sprong ik de kast in samen met Dana. Ik bleef haar hand vasthouden. We zaten dicht tegen elkaar aan tussen de bezems en we werden omringt door duisternis. "Hoe lang ken je dit plekje al?" fluisterde ik.


    There's power in the words you whisper.

    Dana
    'Niet zolang,' fluisterde ik. Het voelde fijn om zijn hand vast te houden. 'Dana is trouwens de afkorting van Danalia. Maar ik vind het een lelijke naam. Vandaar Dana.' Ik zweeg even. 'Dat heb ik nog nooit aan iemand verteld,' besefte ik hard op.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Sam Waters
    Ik voelde me vereerd. "Met Danalia is niets mis mee, maar Dana is wel beter." Ik kneep zachtjes in haar hand.


    There's power in the words you whisper.

    Amelia Campbell
    "Wat doen jullie hier nu weer?" vroeg ik.
    "Nou, nou. Dat is ook vriendelijk." antwoordde George.
    "Ja, nou. Ik heb mijn slaap nodig. Oh en hoe zou dat komen?"
    "Je had het ons toch vergeven?" vroeg Fred.
    "Ja, maar nu staan jullie hier weer."
    "We komen je opvrolijken."
    "Oh, oh."
    "We zijn de wc-bril vergeten." merkte George op.
    "Jij ging die toch meenemen?"
    "Nee jij."
    Ik had meteen door dat dit op gekibbel ging uitdraaien en sprak dus verder voordat ze iets konden zeggen.
    "Nou, dat is heel vriendelijk, maar het hoeft niet hoor." Wie wil er in godsnaam een wc-bril?
    "Wat we wel mee hebben is boterbier en een paar heerlijke desserts." zei George.
    "Bedankt, maar ik zou echt liever slapen."
    "Slapen is voor watjes. Komaan maar een flesje." probeerde Fred me te overtuigen.
    "Ok, dan, één flesje."
    Ondertussen elke drie flesjes later stuurde ik ze weg en viel ik dan eindelijk in slaap.


    “To live will be an awfully big adventure.”