• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Psychos)
    Nairawen (Aesthetic)
    Elayna (Psychos)

    Interius
    Leyla (Psychos)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Psychos)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Reina (Psychos)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Aesthetic)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 14 nov 2011 - 20:54 ]


    -

    Silvano Vino
    'Raulo gedraagt zich alsof hij zeven is in plaats van elf.'
    Hij liet zijn grijsblauwe ogen even afdwalen, toen hij zijn vader opeens in beeld zag verschijnen. Hij tilde Raulo op en liep naar hen toe.
    Nee, echt fijn. Dat werd nog wat.


    -

    Raveny
    'Is dat je vader?' vroeg ik nieuwsgierig toen de man onze kant op kwam. Hij leek in elk geval wel op Silvano en Raulo.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    *ziet is-dat-je-vriendinnetje-scene voor zich*


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    dubbelpost

    [ bericht aangepast op 14 nov 2011 - 19:53 ]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Daar is hij ook bang voor, ja (wbw)

    Silvano Vino
    Hij klemde zijn kaken op elkaar, en knikte even.
    Een grijns verscheen op het gezicht van de man toen hij Raveny zag staan, hij zette Raulo op de grond en haalde een hand door zijn donkere haar.
    Subtiel probeerde Silvano met zijn hoofd te schudden, maar natuurlijk was hij al te laat. Zijn vader stak zijn hand vrolijk uit naar Raveny.
    'Cleto Vino, ik ben Silvano's vader. En wie ben jij?'


    -

    Raveny
    Ik schudde zijn hand en lachte naar hem. 'Raveny, achternaam onbekend. Vriendin van Silvano.' En het was heel erg expres dat ik in plaats van een vriendin, gewoon vriendin zei. Silvano pesten was leuk.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Met zijn kaken nog steeds op elkaar geklemd wierp hij een blik naar Raveny waaruit ze kon opmaken dat hij zijn grapjes niet echt kon waarderen.
    Toen hij de hand van zijn vader op zijn rug voelde kloppen keek hij met een ruk de andere kant op.
    'Nou jongen, dat is een m-'
    'We moeten gaan,' onderbrak hij zijn vader, en drukte de plastic tas tegen zijn buik. 'Hier heb je je kaas.' Met die woorden greep hij Raveny's pols en trok haar weg van zijn "gezin".


    -

    Raveny
    Ik schaterde het uit en zwaaide nog even vrolijk naar Cleto en Raulo. 'Wat een leuk familie heb je,' zei ik, maar ik had nog altijd de slappe lach en het was niet erg verstaanbaar. 'Dit is nog veel leuker dan je laten schrikken, zeg!'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Hij wreef met zijn vingers over zijn kaak, net alsof hij aan de stoepels voelde die hij die ochtend nog weg had geschoren, in een poging het schaamrood te verbergen.
    Iets mompelend wat ze niet kon verstaan duwde hij zijn handen in zijn broekzakken, en liep maar gewoon een willekeurige kant op. Het maakte niet echt uit, gewoon weg van zijn vader en Raulo.


    -

    Raveny
    'Dat moet ik vaker doen,' besloot ik. Even keek ik opzij en schoot toen opnieuw in de lach bij het zien van Silvano's gezicht.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    'Ik snap niet wat er zo grappig is,' bromde hij, en sloeg zijn blik weer op.
    Dat zou nog leuk worden als hij die avond thuis kwam. waarschijnlijk was zijn andere broertje er dan ook van op de hoogte gesteld. En aangezien die mentaler wat volwassener was van Raulo maar met zijn vijftien jaar vastzat in een soort hormonale explosie, zou hij meteen willen weten "hoe ver hij al was gegaan". Jezus.


    -

    Raveny
    'Voornamelijk je gezicht,' vertelde ik hem. 'Kop op, als je er echt mee zit vertel ik wel dat het een grapje is. Misschien. Ooit. Op een dag. Als ik er zin in heb.'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Hij snoof even, en zette de kraag van zijn leren, bruine jack overeind.
    'Nou, dat waardeer ik,' mompelde hij sarcastisch.


    -

    Raveny
    'Ben ik dan zo vreselijk?' vroeg ik met een pruillipje. Dat zou ik hem zeer waarschijnlijk nooit vertellen, maar ik was nog steeds aan het twijfelen of ik hem leuk vond...


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Nairawen Falëya
    Ze trok haar wenkbrauwen op. "Moet je niet eens doorlopen, of zo? Anders zit je hier alleen in het bos samen met allemaal beesten en dat ene rare kind, die Mia-dinges met de veel te lange naam waarvan iedereen weet dat ze gestoord is." Geïrriteerd haalde ze een hand door haar haar, waarbij ze eerder haar kapsel verwoestte dan het modelleerde.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.