• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Psychos)
    Nairawen (Aesthetic)
    Elayna (Psychos)

    Interius
    Leyla (Psychos)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Psychos)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Reina (Psychos)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Aesthetic)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 14 nov 2011 - 20:54 ]


    -

    Raveny
    Ik haalde de deur van het slot, duwde hem open en slenterde naar binnen. 'Wil je iets drinken?' vroeg ik terwijl ik naar de keuken liep om voor mezelf wat te pakken.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Nairawen Falëya
    "Zelfs niet als ze in die... táal praat?"
    Een laaghangende tak kwam in haar gezicht, en ze slaakte een kreetje van schrik.

    Valindáne Miorynn
    Ze liet zich meevoeren door de windstromen die zich altijd bevonden op een bepaalde plek in een bos. Ze hoefde haar vleugels maar amper te bewegen om te blijven zweven, iets wat haar een rustgevend gevoel gaf, en de tijd om na te denken. Na te denken over vreemdelingen die ze die dag had ontmoet. Om de één of andere reden kon ze die bloedzuiger maar niet uit haar hoofd krijgen.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Jip, de vijfling moet Joanne echt eens leren zwemmen hoor.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    'Ja, waarom niet.' Hij ging op de leuning van de bank zitten, en volgde haar onwillekeurig met zijn blik.

    Mischa Guerra
    'Nee,' zei hij simpelweg.
    Hij keek even achter zich, trok zijn wenkbrawen op en liep verder. Moest ze maar beter opletten.

    Elayna Adalicia
    Met een zucht trok ze haar wenkbrauwen omhoog, en legde haar kin op haar knieën.
    Het was weken geleden dat ze zich aan iemand had voorgesteld, écht aan iemand had voorgesteld, haar volledige naam. En dat betekende dat het ook een tijd geleden was dat ze een nieuw iemand had ontmoet.


    -

    Als ze er het geduld voor had gehad, zou Cheryl het haar best willen leren hoor (cat)


    -

    Raveny
    Ik glimlachte onwillekeurig toen ik zijn blik op mijn rug voelde. Terwijl ik wonder boven wonder niet bloosde schonk ik twee glazen sap in en liep terug naar de woonkamer. 'Alsjeblieft,' zei ik terwijl ik hem zijn glas gaf. Rustig plofte ik naast hem neer en nam een slok van mijn eigen drinken. Het smaakte lekker. Suikerbessen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Hij keek een paar seconden naar het glas, en zette het daarna op de salontafel.
    Met lichtelijk gefronsde wenkbrauwen keek hij naar haar om, liet zijn hand op de rugleuning rusten. 'Hoe was jouw eerste kus?'


    -

    Raveny
    'Dat ligt eraan - telt die verkrachter van toen ik dertien was mee? Dan was het namelijk smerig en doodeng,' zei ik droogjes. Het was eigenlijk helemaal niet grappig. Maar als ik niet lachte, moest ik misschien wel huilen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Nairawen Falëya
    "Oh, dus je verstáat haar?" ging ze onvermoeibaar verder.
    Ze wreef even met haar hand over haar gezicht op de plek waar de tak haar zojuist had geraakt. Het schrijnde behoorlijk. Verdomme, via deze weg was het nog best ver naar het dorp. Waarom was ze in 's hemelsnaam achter hem aangelopen?

    Valindáne Miorynn
    Ze zweefde over de open plek heen toen haar oog op een gestalte daar viel.
    Inwendig zuchtte ze. Niet nóg weer zo'n vreemdeling in háar bos.
    Zich inbeeldend dat ze onzichtbaar was zweefde ze verder.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Silvano Vino
    Het leek wel een volle minuut stil te blijven, tot hij zijn lippen van elkaar week om iets te zeggen. Een zucht kwam eruit, en hij leunde iets naar achteren.
    'En daarna?'


    -

    Raveny
    Ik werd opnieuw knalrood, schuifelde even met mijn voeten en mompelde iets onverstaanbaars. Om mezelf een houding te geven begon ik mijn haren in een staart te doen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Mischa Guerra
    Hij besloot om voorlopig maar rechtdoor te blijven lopen, als hij dan doorhad dat hij niet erg opschoot wist hij tenminste hoe hij terug moest.
    'Nee.'
    Natuurlijk verstond hij haar niet, hij had niet eens kunnen raden welke taal ze in godsnaam sprak.

    Elayna Adalicia
    Haar donkere, lange lokken bewogen onrustig in de wind, met een zachte zucht opende ze haar ogen weer. Opeens viel haar blik op een figuur, niet ver van haar vandaan.
    'Hey,' zei ze, met een lichte glimlach rond haar lippen.


    -

    Silvano Vino
    Hij wendde zijn blik weer af, keek bedenkelijk voor zich uit.
    Waarom wilde hij het überhaupt weten? Vanuit zijn ooghoeken keek hij weer naar haar, om vervolgens het glas op te pakken en in gedachten verzonken naar de keuken te lopen.


    -

    Raveny
    'Verder heb ik nog niet echt gekust,' biechtte ik plotseling op. Ik werd zo mogelijk nog roder en had zin om een kussen over mijn hoofd te trekken, maar deed dat laatste toch maar niet. In plaats daarvan sloeg ik mijn blik neer.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Een beetje beschaamd leunde hij over het aanrecht, nadat het glas eenmaal leeg was zette hij die neer. Met hoeveel meisjes had hij gezoend?
    Met zijn blik op de vloer gericht begon hij te tellen, hij draaide zich om toen hij uiteindelijk op negen uitkwam. En daarvan was hij er met.. twee verder gegaan?
    'Dat is toch niet erg?' vroeg hij, en keek voorzichtig om.


    -