• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Amycus)

    Interius
    Leya (Amycus)
    June (MissLeto)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)

    Cornu
    Zahira (Amycus)
    Charis (Fayan)
    Valindáne (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 6 nov 2011 - 21:07 ]


    -

    Zahira Briiori
    Zonder haar blik van het raam af te wenden lachte hij even schamper, en streek haar donkere lokken naar achteren.
    'Wie zou er bij me willen wonen, denk je?' Niemand zou het durven.


    -

    Vedran
    Hoe kon ik weigeren? En waarom zou ik weigeren? Ik had wel even een heel jonge meid die in me geïnteresseerd was én ze zocht beschutting op van de bomen, waarschijnlijk om zichzelf om te kleden. Ze zal het wel koud hebben.
    Toen ik daaraan dacht merkte ik dat het zelf ook een stuk koeler was hier, nu Leyla niet meer op vijf centimeter afstand stond, dus ik aarzelde geen moment en liep haar met een zelfverzekerde pas achterna.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Rizardo elliot
    'Geen ouders, of familieleden?' vroeg ik, de vraag negerend. Hoewel ze eng kon zijn, was er ook een andere kant aan haar. Nu was ze bijna aardig geweest.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Leyla Manta
    Haar blik ging geduldig over het met sneeuw bedekte gras, het vijvertje dat verderop lag en dat dankzij de rustige stroming als een van de weinige wateren niet bevoren was. Als klein meisje had ze er wel eens in gezwommen, de kou negerend en met ijsblauwe lippen.
    Achter het vijvertje lagen - onder een struik - haar kleren, maar ze kwam pas in beweging toen ze achter zich Vedrans voetstappen hoorden. Onwillekeurig verscheen er een klein glimlachje op haar gezicht.


    -

    Zahira Briiori
    'Ik heb mijn ouders nooit gekend,' zei ze, en haalde onwillekeurig haar schouders op.
    Bedenkelijk streek ze met een vinger over de leuning van de bank, wendde haar blik af van de veel te vrolijke Sirene's.


    -

    Rizardo Elliot
    'Rot voor je,' mompel ik, mijn blik op de vloer gericht. Ik weet neit echt wat ik anders tegen haar kan zeggen. Ik ben gesprekken neit echt gewend, en al helemaal geen lange. Zij gelukkig ook niet, dat scheeld.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Zahira Briiori
    Zwijgend keek ze naar haar handen, zonder nog naar hem te kijken. Om de een of andere reden had ze nog steeds niet de neiging om hem de deur te wijzen, en het irriteerde haar mateloos.


    -

    rizardo Elliot
    Mijn blik viel op eht grote raam dat uitkeek over eht water. die vis-dingen, Siren's ofzo, zwommen in het donkere water. Achetr de dikke wolken schenen een paar stralen maanlicht. Als de Sirenea's of, wahtever, nu eens stopte met de gladheid van eht water te verpesten, wat het een mooi zicht.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    *waiting for Laura* (cat)


    -

    Vedran
    We kwamen aan bij een klein vijvertje die zo te zien niet bedekt was met ijs, want ik zag het oppervlak rimpelen in de wind.
    Ik leunde tegen een boom en sloeg mijn armen over elkaar voor mijn borst, liet mijn blik geen moment van haar los.
    Nu ze verder weg was, kon ik wel weer naar benen kijken. Ze had hypnotiserende mooie benen, met prachtige heupen en een mooie gevormde kont, die best wel mooi uitkwam in mijn shirt. Die mocht ze best vaker dragen, dacht ik met een grijns.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Zahira Briiori
    'Wil jij ze hebben?' mompelde ze, toen ze zijn blik zag.
    Hij vond het vast geweldig, meisjes spetterend in water. En meestal hadden ze eenmaal in hun Sirenegedaante ook nog een half ontbloot bovenlichaam. Wat een show.


    -

    Sorreh, homework. Maar ik heb het éindelijk af. Ugh, I hate it :/


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Rizardo Elliot
    'Wil ik wat hebben?' vroeg ik verward terwijl ik mijn blik weer op haar richtte. ze zat nog steeds op de bank en leek veel kleiner op die manier. minder angstaanjagend.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Leyla Manta
    Rustig trok ze haar kleding onder de bosjes vandaan. In de loop der jaren was ze gewend geraakt aan de kou, en kon ze het doen met een spijkerbroek en shirt met lange mouwen, wat nu ook het geval was.
    Zonder een blik op hem te werpen, trok ze het shirt over haar hoofd toen ze eenmaal achter de struiken stond. De bladeren kwamen vanaf zijn punt tot halverwege haar rug, maar die had ze naar hem toegekeerd.


    -

    Zahira Briiori
    Ze wees even naar het raam. 'De Sirene's,' verduidelijkte ze.
    God, had hij werkelijk zo verlekkerd naar ze staan kijken dat hij niet meer gewoon bij zinnen was?


    -