• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Amycus)
    Abigail (Endure)

    Interius
    Leya (Amycus)
    June (MissLeto)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Rosaline (Endure)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)

    Cornu
    Zahira (Amycus)
    Charis (Fayan)
    Valindáne (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 6 nov 2011 - 14:44 ]


    -

    Vedran
    Ik grijnsde breed, stak mijn sigaret aan en liet mijn blik even keurend over haar heen glijden. Ze had precies gezegd wat ik ook van haar wilde zeggen. Waarom was ze nog niet bij me vandaan gerend?
    "Nee hoor, ik ga nergens heen. Waarom zou ik dat willen?" Ik was heel benieuwd naar waarom ze dacht dat ik voor haar zou vluchten. Alsof ik, Vedran, ooit voor iemand vluchtte. Nee, ik was niet bang, nergens voor. En voor zo'n meid al helemaal niet, hoewel ze wel erg veel pit had. Maar dat maakte zo'n gesprek juist alleen maar interessanter.

    Abigail Green. ~ Dulcis.
    Ze merkte dat hij haar bekeek, maar ze bleef hem brutaal aankijken. Hij had mooie ogen, zag ze nu, hij was gewoon helemaal knap. Alles leek te kloppen en was perfect, maar dat was normaal bij Sanguisen, al bleef ze het intrigerend vinden. Plots vroeg hij haar waarom hij weg zou willen. Abigail zette en stap dichterbij en bracht haar gezicht tot vlak voor die hem, tot hun lippen elkaar bijna raakten. "Ik ben een Dulcis, onvoorspelbaar als het weer. Ben ik nu kalm, straks kan het weer gaan stormen," fluisterde ze, "als klein meisje heb ik mijn vader vermoord, mijn moeder heeft me direct achter gelaten in het bos." Ze keek 'm kort aan voordat ze weer gewoon ging staan. Het was waar geweest, toen de mist in haar hoofd weer zo dik werd dat ze niet meer helder kon nadenken had ze haar vader dreigend over vinden komen, ze zag hem als een vijand en vermoordde hem. Ze had het dan wel verteld net alsof het haar niks deed, maar in werkelijkheid had ze, nadat haar moeder haar had achtergelaten, het er erg moeilijk meegehad. Woede, verdriet, wanhoop, alle emoties die je niet wenst te hebben passeerden de revue en ze had vreselijk in de knoop gezeten met zichzelf. Maar de dagen verstreken, dagen werden weken, werden maanden en ze wist dat ze verder moest, dat ze alles kon achterlaten, behalve zichzelf, en dat ze met zichzelf moest leren leven. Ze kwam er bovenop, werd harder, maar de littekens waren werkelijkheid en ze zou het nooit vergeten.
    "Achja, de meesten blijven liever uit onze buurt, ze zijn bang," voegde ze er toen weer op normaal stemvolume aan toe. "En jij? Ben je niet bang?" vroeg ze met een uitdagende grijns terwijl ze zijn reactie probeerde te peilen. Ze vermoedde dat hij niet bang was, hij was zelf ook een gevreesd wezen, maar Abigail vreesde hem niet. Ze vreesde niks meer, enkel haarzelf. Het was vreemd, maar het was altijd al zo geweest.

    Rosaline Six. ~ Sirene.
    "Warme appels vies? Mwah, valt wel mee hoor," zei ze met een glimlach terwijl ze nog een hap nam. "Trouwens, heb je inmiddels al een vriendin?" vroeg ze palgerig toen ze haar appeltaart had doorgeslikt. "Al iemand op het oog?" ze vond het leuk mensen wat te plagen, het zat nou eenmaal in haar aard. Sommigen vonden het vreselijk, maar ze was zoals ze was en ging niet veranderen. -deze is wele rg kort ;l weet echt niks-


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Felicia
    Ik knikte toen ze me vroeg mee te gaan. 'Ja graag.' Zei ik vrolijk. Misschien zie je mijn vriendin Sky ook dan' Ging ik verder. Sky was mijn vriendin. Mijn trouwe vierhoefster. Ik hield van haar en ik zag haar nie als een dier maar als een persoon. Net als mij. Ik zag nu eigelijk pas dat ik en Zorah een beetje hetzelfde waren.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Rizardo Elliot
    Haar felle ogen kijken me vragen aan, maar ik geef geen antwoord. Zelf was ze waarschijnlijk ook vreemd, anders dan anderen. Ze zou ehet uiteindelijk wel begrijpen leek me.Zahira bleef stil, en ik vocht tegen de rillingen van de kou. als ze weg was zou ik een warme plek moeten gaan vinden.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Raveny
    Zodra ik klaar was met het verspreiden van de bundeltjes veranderde ik mezelf weer in de lynx, en dat was zeker een hele verbetering. De dikke vacht verwarmde me onmiddellijk en de zintuigen, die veel sterker waren dan die waar mijn mensengestalte het mee moest doen, gaven me een veel beter beeld van de omgeving. Opgelucht haalde ik adem.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Iris
    'Dat was ongemakkelijk.'Zei ik toen ie weg zwom.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Zahira Briiori
    Haar blik gleed langzaam van hem weg, ze bekeek het bevroren meer verderop, de met sneeuw bedekte grasvelden en de witte heuvels.
    Waarom haat je de sneeuw? Je bent zelf net zo kil en koud
    Een schamper lachje ontsnapte bij haar. O ja, hij was er ook nog. Klootzak.


    -

    Michael Ren
    'Al meerderen,' antwoord ik grijnzend, hoewel ze net zo goed als ik weet dat dat niet waar is. Meiden waren leuk, maar geen enkelen had al echt mijn aandacht getrokken.
    buiten was eht gestopt emt sneeuwen, er lag een verse, tien centimeter dikke laag op de straat.
    'Hoe zit het met jou liefdesleven?'

    [ bericht aangepast op 6 nov 2011 - 14:20 ]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Zorah
    Ik knikte vrolijk en sloeg mijn grote vleugels uit. Ze waren al net zo wit als de sneeuw die het eiland nu al jaren in zijn greep hield. 'Als je het niet erg vind, ga ik wel vliegen,' grinnikte ik terwijl ik opsteeg. Ik vloog niet al te langzaam, maar ook niet erg snel. Het was geen wedstrijdje, zoals gisteren.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Madeline
    Rustig naderde ik haar. Er waren genoeg andere wilde dieren. Misschien was ze geen Internius. Proberen kon altijd. Rustig keek ik haar met mijn blauwe ogen aan terwijl ik haar bestudeerde. Sneeuwpanters kunnen met elkaar praten dus als ik hetzelfde wordt zou dat kunnen. Rustig nam ik elk detail in me op en begreep ik het plaatje. Ik wou gaan veranderen, maar dat kon me ook veraden.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [jongens, ben even naar de winkel, terug over 20 minuten]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Felicia
    Rustig vloog ik achter Zorah aan om te kijken waar Fay zou zijn. Ik hoopte dat ze me zou mogen. Rustig keek ik naar beneden. Mijn hele hoofd leek wel leeg te worden. Vliegen was zo ontspannend.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Uhm, nee.
    Interius kunnen niet praten in hun dierengedaante, ook niet met dezelfde soort :3

    Leyla Manta
    Langzaam stond ze op, haar gracieuse lichaam viel enkel op in de sneeuw door de zwarte plekken die op de witte vacht te vinden waren. Maar had ze echt camouflage nodig? Waarschijnlijk niet.
    Haar goudbruine ogen gleden bedachtzaam naar de wolf.


    -

    Silvano Vino
    Het bos bleef een geweldige plek, meer dan dat. Zoveel rustiger dan het dorp, waar alle soorten door elkaar liepen, elkaar vijandige blikken toewierpen of alleen maar pogingen deden om elkaar te versieren.
    Met een tevreden zucht haalde hij een hand door zijn donkere haar, en ging op een van de stenen zitten.


    -

    Oke ze kunnen dus niet praten in dezelfde gedaante.
    Madeline
    Eindelijk zag ik een foutje en wist ik dat ze een Interius was. Ze was geen wild dier die hier ook rondliepen. Rustig veranderde ik terug. Ik glimlachte naar haar terwijl haar goudbruine ogen over mijn lichaam gleden. 'Hallo soortgenoot.' Zei ik met een spierwitte glimlach. Ik hoopte dat ze zou veranderen zo kon ik haar ook zien.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Iris
    Ik had even niks te doen dus besloot ik te gaan zwemmen .het water was warm door de zon en wat had ik de zon lang niet gezien.Ik ging eerst uit het water en ging op een hoge rots staan om zo in het diepe water te duiken.Ik sprong in het van de rost af zo het diepe water.Ik schatte dat het 2 meter diep was.met mijn voeten raakte ik de bodem en kon zo de zon zien schijnen op het water oppervlakte.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor