• De officiële RPG van de 49ste Hongerspelen zijn begonnen!




    Plot:
    Dit is het jaar van de 49st Hongerspelen. 12 meisjes en 12 jongens uit alle districten worden in een arena gegooit.Ze moeten vechten tot de dood.Verliezen betekend de dood, winnen is eeuwige roem en rijk dom.
    1 winnaar.

    Het verhaal begint bij iedereen 1 dag voor de boete.Alle deelnemers worden gevolg tot hun eind.

    Het arena heeft een kracht veld om zich heen. Niemand kan eruit.
    Het is een bos dat rijk is aan dieren en planten, ook giftige planten.
    aan het bos licht een kiezel strand.Als je daar op loopt kan iedereen je horen in de nacht.Het water is koud en niet helder. Je kunt het ook niet drinken.Het water is vaak rustig, maar als het hard waait kan het veranderen in een moordenaar.Het weer is vaak bewolkt met een niet al te warmen maar vochtige dag . 's Nacht kan het vriezen.



    [*tekst hier*] betekent dat je niet in je rol zit.
    Als je in je rol zit gebruik je de naam wie je speelt en doe hem dan[b.][/b .]
    Rollen topic
    Rollen story

    Edit: Als jee stylist of mentor ben en geen rol in de spelen heb ,Kun je hun dag voor de boeten schrijven of een Speler (of wel slachtoffer) die snel dood gaat in de spelen. Hier voor hoef je geen hele lijst in te vullen als je niet wil :')

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 19 okt 2011 - 16:39 ]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    [Gaat Primrose de mensen uit district 2 vermoorden, dan mag ik wel opassen ^^]


    "No matter how gifted you are, you alone cannot change the world" -L.

    [


    die heeft mijn zus gemaakt ^^]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    [Felan is eh, niet zo sociaal ingesteld. Dat je 't maar even weet]

    Felan - Tribuut district 12
    De warme zon op mijn gelaat maakte me soezerig. Leunend tegen het half ingestorte tuinhek zou ik bijna in slaap kunnen vallen, als niet de hele tijd dat prikkende stuk plantendraad in mijn nek zou steken. De luiheid had me teveel overmand om het aan de kant te duwen. Vroeger werd deze tuin goed onderhouden, maar sinds Nalyua geboren werd waren mijn ouders daarmee gestopt. Waarschijnlijk eiste het kleine mormel teveel tijd van hen op, waardoor ze amper meer tijd hadden voor andere dingen dan werken en hun kleine prinsesje. Het was toch grappig hoeveel we van elkaar verschilden; Nalyua rende altijd op alles en iedereen af en was zonder vrees (behalve dan voor de boete en voor muizen), terwijl ik altijd wat op de achtergrond bleef.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    TheLibrary schreef:
    [Gaat Primrose de mensen uit district 2 vermoorden, dan mag ik wel opassen ^^]


    [Misschien wel, als ze wraak wilt]

    [ bericht aangepast op 19 okt 2011 - 15:08 ]


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Primrose-Tribuut District 12
    "Vergeet je tas niet." Zegt mam
    Dat was ik dus vergeten, mijn tas. Ik loop naar de tafel, waar mijn tas ligt en pak hem. Het is eens tijd dat ik ga jagen, als ik wil dat mijn familie nog wat te eten krijg. Ik ga wel jagen als Felan dat goed vindt, anders ga ik wel wat later. Mijn tas is belangrijk, aangezien daar meestal wat eten in zit(Bessen,aardbeien en al die andere dingen waaraan je kan merken dat ik zogenaamd niet jaag). Ik loop naar buiten, eenmaal bij het huis van Felan klop ik op de deur zonder aarzelen.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Maeleena - Styliste District 7
    De straten van het Capitool zijn normaal al druk, maar vandaag lijkt eht alsof iedereen op pad is. Ik duw mezelf door de mensemassa en vang flarden van gesprekken op.
    De spelen zijn nog niet eens begonnen, maar er vliegen al veel speculaties rond. Welk district dit jaar zou winnen, wat voor tributen er worden "gekozen"... Maar mijn eigen gedachten zitten nog altijd bij mij ontwerpen. Ik was moe, de hele avond had ik outfits ontworpen, stoffen klaargelegd... Vanavond zouden alle outfits klaar moeten zijn, zodat ik genoeg keuze had als ik mijn tributen zou ontmoeten.
    Met een zucht besluit ik de rustige delen van het capitool op te zoeken. Dan zou ik beter kunnen nadenken.


    [@Aguamenti: die is echt mooi!]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Pascal:
    Onderweg naar de winkels zie ik al veel kinderen trainen. Dit jaar worden er weer 2 tributen in de arena gegooid. Ik herinner het jaar nog goed dat ik mee deed. Ik was geen beroeps, mijn ouders wilde niet dat ik meedeed. Mijn oudere broer was wel een beroeps.Hij stierf aan een verschrikkelijke dood.Hij werd door een mes geraakt in zijn buik en stierf dagen erna pas aan.Ik verstopte me veel en stol eten. Toen ik met 2 andere mensen nog over waren streden hun op leve en dood en doodde elkaar tegelijkertijd .
    Ik liep een bakker in. 'Doe maar 1 glazuur taart met slagroom.' Ik kocht altijd taart voor de kinderen die meededen


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    [Aguamenti: naaiiizz <3]

    Felan - Tribuut District 12
    Ik schrok op uit mijn soezerige staat toen ik plotseling een doffe klop op de deur hoorde. Ach, Nalyua doet toch wel open, nieuwsgierig als ze is... Ik wilde me al half weer in mijn slaperige toestand laten zakken toen ik me besefte dat Nalyua weg was, samen met onze moeder. Fijn... Mensen leken altijd enigszins teleurgesteld te zijn als ik de deur opendeed, alsof ze eigenlijk op zoek waren naar iemand anders. Dat was ook wel zo: de helft van de tijd moest ik mijn ouders of Nal gaan halen omdat het bezoek eigenlijk voor hen was.
    Aan de deur stond Primrose, een enigszins depressief meisje dat net als ik in de Laag woonde. Ik kende haar maar amper, en ik had geen flauw idee waarom ze hier eigenlijk stond. "Hoi", zei ik dus maar, onzeker, mijn blik fixerend op een punt achter haar en vooral niet in haar ogen. "Je hebt Nalyua zeker nodig, niet?"


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Primrose-Tribuut District 12
    "Nee, ik heb haar niet nodig." Antwoord ik
    Hij vraagt zich zeker af wat ik hier doe, aangezien ik nauwelijks met hem praat.
    "Ik hoorde van mijn moeder dat haar vriendin en de zus van Maysilee Donner zei dat ze in het Capitool al aan het wedden zijn wie er gekozen worden bij de boete en ik denk niet dat je het leuk gaat vinden op wie ze hebben gestemdt voor District 12. Snap je het nog?" Zeg ik


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Felan - Tribuut District 12
    "Hmm?" Eén van mijn wenkbrauwen trok ik langzaam op toen Primrose die verschrikkelijk lange zin zei. "Ze zijn aan het wedden in het Capitool wie er gekozen worden?" De zin liep niet helemaal lekker, maar toch. "Op wie dan?" Een steek van angst joeg door mijn hart. "Toch niet op Nalyua?" Ik wilde me niet voorstellen wat een drama dat zou worden. Mijn moeder zou waarschijnlijk in een ravijn springen als haar prinsesje naar de arena moest, en ik wist zeker dat ze al vrijwel direct zou sterven...


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Raechell-District 11:

    Thijs kwam niet achter mij aanlopen.Met mijn volle tas.Ik klom de boom weer in en ik klom weer naar beneden via het hek.Ik liep weer richting het apotheek. Achter mij liep iemand , maar ik weet niet wie. 'Stop!'
    Ik stopte. Ik hoorde mijn hartslag hoger worden , ik was bang. 'Wat heb jij daar?'. Het was een vrede bewaker. 'Ik heb een tas.' Hij stond nu recht voor me. Hij kwam me niet bekent voor misschien was hij nieuw. 'Nee wat heb jij in je tas.' Hij pakte mijn tas en deed hem open. Dit is het nu word ik gestraft dacht ik. 'Wat moet jij met al die planten?' vroeg hij boos. Ik gaf eerlijk antwoord.'Voor zalfjes.'
    Hij staarde mij aan en toen lachte hij. 'Ben jij de dochter van mr. Smith?''ja.' zei ik terug.'
    'Loop dan maar door.Ik mag jouw vader wel. Laat je niet pakken door de andere.'
    Ik staarde hem verbaast aan en liep weer veder.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Primrose-Tribuut District 12
    "Nee." Antwoord ik
    Heeft hij nog steeds niet door dat hij het is.
    "Jij bent de jongen op wie ze gewed hebben." Zeg ik zacht
    De andere zin is nog moeilijker te zeggen, maar toch doe ik het: "En ik ben het volgens hun o zo zwakke meisje op wie ze gewed hebben."


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Aithne -Tribuut District 1
    Na de training loop ik samen met Cester naar boven die een preek aan het houden is over dat ik beter me best moet doen.
    Wanneer we eindelijk boven zijn sla ik snel links af de gang in, waar je uit komt bij een groot raam wat recht uitkijkt op een van de drukke straten van district 1.
    Het water loopt over de daken naar beneden, overal lopen mensen om zo snel mogelijk naar huis te gaan om bij hun gezin te zijn.
    Ons gezin zat verspreid mijn vader zat zo als altijd te werken, mijn moeder was naar een vriendin en mijn broers waren allebei op hun kamer.
    Snel pak ik mijn jas van de kapstok en loop naar buiten richting Douglas , de enige die mij ingewikkelde gedachten nog beter snapt dan ik zelf.
    Snel loop ik over de straten van district 1 richting de winnaars wijk waar Douglas met zijn ouders en zusje woont.


    You keep breathing, that doesn’t mean you’re alive - TABLO (Tommorrow)

    Felan - Tribuut District 12
    Ze zeiden altijd dat je hart na een angstwekkende uitspraak een tel lang stilstond.
    Het voelde alsof het mijne urenlang stilstond, voor de wereld weer iets meer van kleur en vorm leek te krijgen, zover dat kon in de grijze waas die de Laag was.
    "Natuurlijk", mompelde ik zachtjes voor me uit, half opgeslokt door een wereld in mijn hoofd die ik zelf niet kon bevatten. "Natuurlijk..."
    Ik keek op; voor het eerst in dit gesprek recht in Primrose's ogen, en het besef dat ik om te overleven haar zou moeten vermoorden stak me, zo diep...
    Ik kon toch niet zo zwak zijn tegenover haar?
    "Oh", zei ik toen maar, op verstaanbare toon. "Oh. Nou. Ze zullen wel zien..."


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Evan

    Toen het begon met schemeren maakte ik nog snel een rondje door het capitool. Overal waren er mensen op straat. Het leek wel een reuze veiling, of een slachting. De spelen waren nog niet eens begonnen. Daarom was ik blij dat ik stylist was, ik was gelukkig niet in het capitool die dagen. Dan was het nog tien keer zo erg!
    "District 12 de minste winnaars, redden ze het dit jaar wel? wie gaat hun vertegenwoordigen?", werd er geschreeud door een man met een roze huid. "Het meisje moet wel Primrose worden, ik wed op haar voor 700 capitoolse munten!", er werd instemmend gemompeld toen een andere man dit schreeuwde.
    Ik liep nieuwsgierig naar het groepje toe, wie zouden ze kiezen als jongen. "Ik wed op die sterke jongen, die Felan!"
    Opnieuw instemmend gemompel, voordat ik de rest kon horen was ik al weg. Het maakte me ziek, het waren geen beesten!


    "No matter how gifted you are, you alone cannot change the world" -L.