• De vampiers begonnen steeds meer uit te sterven, er werden geen nieuwe vampiers meer aangemaakt of geboren en er was een stel vampierjagers die vastberaden waren elke vampier die op hun pad kwam te doden. Zo ging het door, tot er nog één clan overbleef. Zij leefden in een ondergrondse stad. Alleen volbloedvampiers konden de weg naar of uit de stad vrijmaken, die weg was een lange tunnel naar de oppervlakte en aan het uiteinde was hij dicht, hij kon enkel geopend worden door volbloedvampiers. Je had twee soorten vampiers. Volbloedvampiers en gewone vampiers, de eerste soort was geboren als vampier en hadden speciale krachten, vaak hadden zij ook de hogere rangen in een clan, de tweede soort waren vampiers die ooit mens waren geweest en waren veranderd, zij bezaten geen krachten.

    Op een dag kwam de leider van de clan met een idee om nieuwe vampiers te rekruteren, hij zou een groepje meenemen boven de grond en zich mengen tussen de mensen. Aangezien vampiers niet lang in de zon konden besloot hij ze mee te nemen naar Lee Village, een klein stadje waar de zon haast nooit scheen. Het plan was om zich in een appartementencomplex waar voornamelijk studenten woonden te vestigen en ze moesten in contact komen met de mensen. Kijken wie er geschikt waren om vampier te worden, ze moesten sterk en sluw zijn en doorzettingsvermogen hebben. Alleen die mensen zouden ze rekruteren en meenemen naar hun ondergrondse stad, op die manier zou hun ras niet uitsterven.

    De leider had enkel niet gedacht aan de gevolgen van het naar buiten gaan van de vampiers. Hij had niet ingezien dat sommigen misschien wat zouden gaan voelen voor de mensen, hun voedsel. Dat er vampiers waren die dit als hun kans zagen om de leider zijn plek in te nemen of dat hij de leden van zijn clan in contact bracht met vampierjagers. What will they do?


    Kort Samengevat.
    Je speelt in deze RPG een vampier die lid is van de clan en mee mag op de missie om nieuwe leden te rekruteren. Naast een vampier kan je ook een gewoon mens zijn die woont in het appartementencomplex of een vampierjager. Houd er rekening mee dat het studenten zijn, sommigen wonen samen, anderen alleen. Ze hebben een baantje en moeten zelf koken, schoonmaken en ga zo maar door.

    Lijstje.
    Volledige naam:
    Leeftijd: Min. 18.
    Soort: Vampier (+ rang en volbloed/gewone vampier), mens, vampierjager.
    Innerlijk:
    Uiterlijk: Alleen foto is ook goed.
    Het plan: Wat vind jouw vampier van ’t idee om nieuwe leden te rekruteren?
    Vampierverhalen: Gelooft jouw mens de verhalen?
    Extra:

    Personages. (je mag er max. 4 hebben)
    Leider vampiers: GoldenWing Fearghus Robbins - 21 / 292
    Volbloed vampiers (Max. 3):
    Endure Eleanor Reigns - 21/98
    Vluuv - Seth D'Allessio - 25/421

    Gewone Vampiers:
    Fauvism Myrvah Lauraelya - 18/25
    C18 Vy (Vyra) Raze - 22

    Mensen:
    Endure Sky Leah Morgan - 19
    StoryBelle Colibre Hyperia - 19
    StoryBelle Rain Williams - 21
    Vluuv April Emerson - 20

    Vampierjagers:
    Mentha Aleeah Yasmine Meracle - 18.

    Hun appartementjes. (In een appartement kunnen meerdere mensen wonen!)
    Het eerste getal is de verdieping, dus bij 302 is het op de 3e verdieping.
    205: Sky Leah Morgan, mens.
    206: Seth D'Allessio, vampier.
    309: Eleanor Reigns, vampier.
    411: April Emerson, mens.
    502: Fearghus Robbins, vampierleider.

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 3 nov 2011 - 17:12 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.




    Volledige naam: Fearghus Robbins.
    Leeftijd: 21 / 292
    Soort: Volbloedvampier / Leider.
    Innerlijk: Fearghus is een slimme jongen, die het beste met zijn ras voor heeft. Toch komt hij kil over, alsof het hem allemaal niet interesseert. Ondanks dat kent hij de zwakke en sterke kanten van zijn mede vampiers, waar hij soms ook nog wel misbruik van maakt. Het liefst is hij niet in de stad, maar omdat zijn plan moet worden doorgevoerd zal hij hier wel moeten zijn. Anders maken de andere vampiers er een potje van. Hij hoopt dan ook zo snel weer terug te kunnen naar de verborgen stad, om daar in rust verder te leven. Diep van binnen bezit hij ook nog gevoelens, maar die heeft hij weggestopt zodat daar niet nogmaals misbruik van gemaakt kan worden. Uiteindelijk wil hij niet als een zwakke jongen overkomen, want hij is alles behalve dat.
    Het plan: Fearghus is de leider dus oorspronkelijk was het zijn idee. Hoewel hij vreest dat het niet zo soepel zal gaan als dat hij in gedachten heeft is hij best tevreden met het plan. Eigenlijk ziet hij het plan alleen maar als laatste redmiddel van hun soort, omdat ze anders uiteindelijk zullen uitsterven.
    Extra: Hij beschouwt Eleanor als zijn zusje, door een belofte die hij haar ouders vroeger heeft gemaakt. Verder speelt hij al jaren gitaar en piano.


    Stand up when it's all crashing down.

    Nice :Y) Ik zal Eleanor aanpassen.

    Mensen, we kunenn nu beginnen (:
    Doe maar dat ze net aankomen bij 't appartement met zijn allen ^^, Dat lijkt me het makkelijkst.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Schoot me net te binnen dat appartementjes natuurlijk ook gedeeld kunnen worden.. Dus als jullie kamergenoten willen zijn of iets, spreek het met elkaar af (;

    [ bericht aangepast op 21 okt 2011 - 21:26 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Zou best willen schrijven, maar ben letterlijk doodop. Dus ik ga wat eerst slaap pakken :]


    No growth of the heart is ever a waste

    Weer dezelfde personages, lol. In een nieuwe RPG ga ik echt een nieuw persoon verzinnen ^^

    @Sam; Haha, is goed hoor (: Trusten ^^

    Eleanor Reigns ~ Volbloed vampier, rechterhand Fearghus.
    De geur van het mensenbloed drong haar neusgaten binnen en deed haar haast kwijlen. Moest ze hier echt gaan wonen? Eleanor keek op naar het appartementencomplex, het was best groot en ze realiseerde zich dat er beest veel voe- nee, mensen woonden. Ze zuchtte en kneep kort in het handvat van de sporttas die ze in haar hand droeg, ze had hem zo vol mogelijk gepropt. Kleren, make-up, sieraden.. Ze zag er graag goed uit ja en je zou haar er zelden slonzig bij zien lopen. Naast dat had ze ook nog wat overige spullen meegenomen, niet veel, want als het goed was stond het appartementje al vol. Gelukkig had ze er één voor zichzelf, waarschijnlijk omdat ze Fearghus' rechterhand was. Eleanor stak haar hand in haar zak en haalde de sleutel eruit, ze bekeek het nummertje dat erop stond. Appartement 309.. Eleanor richtte zich tot Fearghus. "Ik ga appartement 309 maar eens opzoeken, als je me nodig hebt weet je me te vinden hè?" zei ze tegen hem en glimlachtte kort. Ze wierp nog kort een blik op de groep en liep toen het complex in, ze zou ze vast later die dag nog zien. Eleanor vermoedde althans dat Fearghus iedereen nog wel een keer bij elkaar zou roepen om zijn plan nog eens door te nemen en duidelijk te maken wat voor nieuwe leden hij nou zocht. De lift bleek defect te zijn en ze moest dus de trap nemen. Geen probleem, als vampier was ze gelukkig sterk en voelde haar tas vreselijk licht en ze was dan al gauw boven. Haar appartementje bleek aan het einde van de hal te zijn, nieuwsgierig draaide ze de sleutel om in het slot en stapte naar binnen. Het was er nog erg schoon, wit en je zag duidelijk dat er niemand woonde. Eleanor deed de deur achter zich dicht en zette haar tas neer, wel, er zou snel verandering in komen. Ze hield niet van kille, strake inrichtingen.. Ze had het liever knus en gezellig, iets waaraan je zag dat er iemand woonde.

    Sky Leah Morgan ~ Mens.
    Vandaag was het de eerste woensdag van de maand, de dag dat er nieuwe bewoners kwamen. Meestal merkte ze een paar dagen vanzelf wel wie er nieuw was, want ze kende vrijwel iedere bewoner, al was het maar enkel van gezicht. Leah zelf woonde in appartement 205, een appartementje op de 2e verdieping. Het was niet groot, maar het was van haar. Ze had het rustig ingedeeld, met warme tinten en ze hield het graag netjes en opgeruimd, in tegenstelling tot haar slaapkamer. Daar zwierf vanalles rond en als ze het opruimde, was het zo weer een troep. Tekeningen, opgefrommelde papieren met mislukte tekeningen, foto's, kleding, gumsel, gevallen potloden en eigenlijk alles wel. Het gaf haar een huiselijk en knus gevoel, al dacht ze er wel over haar slaapkamer eens een make-over te geven. Leah liep naar het raam en tuurde naar buiten, de zon was nergens te bekennen zoals gewoonlijk.. Dat was niet altijd even prettig als ze ging fotograferen, ze wou ook wel eens foto's met zonneschijn, maar dit appartementje was goedkoop en vlak bij haar werk, gewoonweg perfect. Ze zuchtte zachtjes en liep weer terug de kamer in, terwijl ze zich afvroeg wat ze vandaag weer zou gaan doen.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Heb niet veel inspi ;|

    Laat 'm zijn appartementje opzoeken, tegen iemand aanpraten over het plan ofzo. Meteen aankloppen bij zijn nieuwe burenn om ze te ontmoeten? ;]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Volledige naam: Peyton Milldore
    Leeftijd: 19
    Soort: Mens.
    Innerlijk: Pey is een rustig meisje met een arrogant uiterlijk, maar is eigenlijk een heel lief meisje. Ze vertrouwd niet snel mensen, toch zal ze altijd haar best doen anderen tevreden te houden waardoor ze zichzelf op de 2de plek zet. Meer krijg ik er niet uit :']
    Uiterlijk:


    Vampierverhalen: Als mensen haar die dingen wijs zouden maken zou ze die gene voor gek verklaren.:

    Max
    Onderzoekend keek hij naar het gebouw waar hij moest gaan wonen. Het zag er wel redelijk uit. De buitenkant boeide hem eigenlijk weinig de binnenkant van zijn kamer. Hij hoopte maar dat er genoeg ruimte was. Al moest hij delen. Hij vertrouwde maar de leider dat het goed zou komen, dus dacht hij er niet verder bij na.
    Eleanor was als eerste vertrokken naar boven. Ze had veel meer bij dan Max had. Hij had alleen een volle tas. Daarin zat een paar kleren, verder alleen maar gewichten en andere sport dingen. Verder had hij ook een basketbal bij die hij maar vaast hield omdat het er niet in paste. De tas was zwaar door de gewichten. Maar makkelijk te dragen als je een vampier was, vooral voor Max. Hij keek om naar de rest en besloot toen ook maar te vertrekken naar zijn appartement. ´Ik ga ook´ zei hij kort en bot. Daarna vertrok hij ook meteen naar de trap. Zo rustig mogelijk dat het niet zou op vallen. Je wist maar nooit wie je tegen kom lopen. Uiteindelijk bleef hij staan bij de tweede verdieping en liep verder de gang in. Hij keek van de getallen op de deur naar zijn sleutel. Hij had 215, die tegenover 205 zat. Rustig zette hij zijn tas neer omdat hij niet de deur open kon doen en alles vast houden tegelijk. Een harde bonk echode door de gang toen hij het neer gezet had. Even dacht Max dat het zou instorten maar zo erg was het gelukkig niet. Al waren waarschijnlijk de buren wel wakker. Hij haalde zijn schouders op en maakte de deur open. Zoals hij al verwachte zag hij twee bedden. De kamer was al ingericht al was het niet veel en gelukkig was er een hoekje waar hij alles kwijt kon. Rustig pakte hij de tas weer op en legde deze voorzichtig in de hoek. Dan gebeurde tenminste niet op nieuw dat iedereen het hoorde.

    Cole
    Zoals wel vaker zat Cole op het balkon te tekenen. Hij woonde op de derde verdieping en had prachtig uitzicht. Al was het donker nog steeds hji kon genoeg zien door de maan en sterren, waardoor hij meteen veel inspiratie kreeg om te tekenen.
    Hij was geconsentreerd bezig waardoor hij niets hoorde wat er om zich heen gebeurde. Ook niet het geluid van odner. Hij was alleen bezig met zijn tekening. Toen hij klaar was keek hij er trots naar. Hij moest toe geven dat hij er goed uit zag. Rustig liep hij even terug naar binnen en hing het op. Zijn kamer was vol met tekeningen en potloden. Overal kon je ze vinden. Hij probeerde ze wel in schriften bij te houden. Maar die had hij zo veel dat ze van zelf een grootte chaos ontstond. Hopelijk was zijn kamergenoot niet al te netjes, want dan had diegene een probleem.
    Rustig keek hij op de klok en zag dat hij nog genoeg tijd had voor nog een tekening. Hij dacht er bijna de hele dag aan dus iedereen die hem kende wist dat al dat hij niet zonder een papier in zijn hand kon. Dit keer besloot hij toch maar niet te doen en ging rustig op het balkon zitten. Een papiertje naast zich met een potlood. Hij zal wel wachten tot de zon op kwam en die dan tekenen. Of iets anders als er iets tussen kwam. Cole was iemand die niet zo ver vooruit dacht.


    Dreams are the best thing in life, but dont lose yourself!

    we zijn toch al begonnen? of had ik verkeerd gezien?


    Dreams are the best thing in life, but dont lose yourself!

    Vyra - Gewone vampier.

    Chagrijnig, of liever liever gezegd kwaad wandel ik door de straten. Ik word van alle kanten nagekeken en her en der maken mensen zich uit de voeten. Wees blij dat ik jullie niet leegzuig, denk ik kwaad. God, wat gaat diegene die me dit stuk schroot heeft verkocht boeten. Boeten met zijn leven. Met de defecte M16 op mijn rug wandel ik verder. Azaleastraat. Daar moet ik wezen. Als het goed is, zit die oplichter daar.
    'Jij daar. Zoek je Leon?' 'Ja,' sis ik pissig richting een jonge Joegoslaaf. 'Kom hier,' reageert hij, waarna ik hem nader.
    'Je moet niet zo te koop lopen met dat wapen. Het is hier geen Irak. Verberg dat ding, voor je mot krijgt met de politie,' zegt hij dan en neemt me het wapen af. 'Wat? Ik heb een vergunning.' 'Ja, ik ook. Maar niet om met volautomatische vuurwapens door de stad te banjeren. Ben je wel helemaal lekker?' Ik zucht.
    'Watjes hier. Waar kan ik Leon vinden?' 'Wat scheelt eraan?' 'Hij schiet niet.' De man onderzoekt het wapen en ik vang zijn bloedgeur op.
    'Niet goed onderhouden. Da's niet ons pakkie an.' 'Kan me niks schelen. Ik heb er niet een kogel mee af kunnen vuren. Breng me naar Leon.' Het pleintje waar de wapens worden verhandeld ziet er zoals altijd guur uit.
    'Je moet naar het studentencomplexje in de stad toe. Daar is hij. Ik ga met je mee.' Hij stopt het wapen in een grote zak, biedt me een lift aan en rijdt richting het betreffende complex. 'Een studentencomplex? Je gaat me toch niet vertellen dat hij daar handelt?' De Joegoslaaf haalt zijn schouders op.
    'Wat niet weet, wat niet deert. Zo gaat dat hier.' Ik glimlach kort. Het duurt niet lang voor we bij het appartementencomplex aankomen. Die Joegoslaaf kan ik altijd nog om zeep helpen, maar ik wil eerst een vervangend wapen.
    'Leon,' roept de man en bonkt op de deur. Ik kijk om me heen en zie een meisje even uit haar kamer verschijnen, waarna ze zich weer omdraait en verdwijnt. Ik vang de geur op van tot mijn verbazing een vampier. Ik grom ingehouden en doe mijn best niet hier en nu op een pure moordtocht te gaan.
    Die idioot Fearghus. Zou het kunnen dat hij zelfs hier vampiers heeft gestationeerd om te rekruteren? Verdomd, moge de duivel aan zijn zijde staan. De clan is zwak, aan het doodbloeden en ik ben van plan die hooghartige elitevampiertjes net dat laatste zetje naar de hel te geven.
    'He Leon!' 'Ja, ik kom al! Verdomme, Misja!' De deur gaat open en een jongeman die koortsachtig zijn broek dichtknoopt kijkt ons kwaad aan. In de gang staat een meisje, duidelijk ook schaars gekleed.
    'Ik heb zaken af te handelen,' zeg ik kortaf. 'Zaken? Dat bespreken we zo.' 'Nee, nu.' Hij neemt me onderzoekend in zich op. Ik kijk even aarzelend de gang in. Niet te veel aandacht trekken.
    'Goed. Nu.'


    No growth of the heart is ever a waste

    De vampiers zijn in de minderheid -shocked-
    Dat heb ik nog nooit meegemaakt in zo'n soort RPG :'D hahaha.
    Ik zal trouwens appartementnummers bij de personages zetten,
    zo voorkomen we dat iemand 5 buren heeft ;p
    En soms is het wel handig om te weten als je een stuk schrijft.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    wacht ik teken het wel, verveel me toch XD


    Dreams are the best thing in life, but dont lose yourself!

    Nee, dat hoeft niet hoor ^^,


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    alsjeblieft, mag het wel ??


    Dreams are the best thing in life, but dont lose yourself!