• De vampiers begonnen steeds meer uit te sterven, er werden geen nieuwe vampiers meer aangemaakt of geboren en er was een stel vampierjagers die vastberaden waren elke vampier die op hun pad kwam te doden. Zo ging het door, tot er nog één clan overbleef. Zij leefden in een ondergrondse stad. Alleen volbloedvampiers konden de weg naar of uit de stad vrijmaken, die weg was een lange tunnel naar de oppervlakte en aan het uiteinde was hij dicht, hij kon enkel geopend worden door volbloedvampiers. Je had twee soorten vampiers. Volbloedvampiers en gewone vampiers, de eerste soort was geboren als vampier en hadden speciale krachten, vaak hadden zij ook de hogere rangen in een clan, de tweede soort waren vampiers die ooit mens waren geweest en waren veranderd, zij bezaten geen krachten.

    Op een dag kwam de leider van de clan met een idee om nieuwe vampiers te rekruteren, hij zou een groepje meenemen boven de grond en zich mengen tussen de mensen. Aangezien vampiers niet lang in de zon konden besloot hij ze mee te nemen naar Lee Village, een klein stadje waar de zon haast nooit scheen. Het plan was om zich in een appartementencomplex waar voornamelijk studenten woonden te vestigen en ze moesten in contact komen met de mensen. Kijken wie er geschikt waren om vampier te worden, ze moesten sterk en sluw zijn en doorzettingsvermogen hebben. Alleen die mensen zouden ze rekruteren en meenemen naar hun ondergrondse stad, op die manier zou hun ras niet uitsterven.

    De leider had enkel niet gedacht aan de gevolgen van het naar buiten gaan van de vampiers. Hij had niet ingezien dat sommigen misschien wat zouden gaan voelen voor de mensen, hun voedsel. Dat er vampiers waren die dit als hun kans zagen om de leider zijn plek in te nemen of dat hij de leden van zijn clan in contact bracht met vampierjagers. What will they do?


    Kort Samengevat.
    Je speelt in deze RPG een vampier die lid is van de clan en mee mag op de missie om nieuwe leden te rekruteren. Naast een vampier kan je ook een gewoon mens zijn die woont in het appartementencomplex of een vampierjager. Houd er rekening mee dat het studenten zijn, sommigen wonen samen, anderen alleen. Ze hebben een baantje en moeten zelf koken, schoonmaken en ga zo maar door.

    Lijstje.
    Volledige naam:
    Leeftijd: Min. 18.
    Soort: Vampier (+ rang en volbloed/gewone vampier), mens, vampierjager.
    Innerlijk:
    Uiterlijk: Alleen foto is ook goed.
    Het plan: Wat vind jouw vampier van ’t idee om nieuwe leden te rekruteren?
    Vampierverhalen: Gelooft jouw mens de verhalen?
    Extra:

    Personages. (je mag er max. 4 hebben)
    Leider vampiers: GoldenWing Fearghus Robbins - 21 / 292
    Volbloed vampiers (Max. 3):
    Endure Eleanor Reigns - 21/98
    Vluuv - Seth D'Allessio - 25/421

    Gewone Vampiers:
    Fauvism Myrvah Lauraelya - 18/25
    C18 Vy (Vyra) Raze - 22

    Mensen:
    Endure Sky Leah Morgan - 19
    StoryBelle Colibre Hyperia - 19
    StoryBelle Rain Williams - 21
    Vluuv April Emerson - 20

    Vampierjagers:
    Mentha Aleeah Yasmine Meracle - 18.

    Hun appartementjes. (In een appartement kunnen meerdere mensen wonen!)
    Het eerste getal is de verdieping, dus bij 302 is het op de 3e verdieping.
    205: Sky Leah Morgan, mens.
    206: Seth D'Allessio, vampier.
    309: Eleanor Reigns, vampier.
    411: April Emerson, mens.
    502: Fearghus Robbins, vampierleider.

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 3 nov 2011 - 17:12 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Zou je me dan even weg willen halen Simone?

    Vluuv schreef:
    Ik vraag het nog maar een keertje, hehe: Is er iemand die roommates wil zijn met April? :3 Anders bedenk ik wel iemand ^^

    April Emerson
    Als de waterkoker eindelijk klaar is schenk ik het water in een mok waar ik al een thee zakje in heb gelegd. Terwijl de thee trekt zoek ik in de kastjes naar suiker klontjes. Ik pak er één en laat hem in de mok vallen. De thee is inmiddels sterk genoeg en terwijl ik het zakje in de prullenbak gooi roer ik door de thee met een lepeltje. Met de warme mok in mijn handen geklemd loop ik naar de woonkamer. Het is een klein kamertje met een bank, een tv en een bijzettafeltje. Veel meer past er niet in. Ik druk de tv aan en ga op de bank zitten. Het nieuws is net begonnen en stil kijk ik naar de beelden die voorbij flitsen. Het is fijn om even stil te kunnen zitten en niets te hoeven doen.

    Seth D'Allessio
    "Zo kun je het noemen ja. Tekenen en fotograferen zijn mijn grootste hobby's, ik volg dan ook de studie Toegepaste Kunst en Techniek." Ik knik geïnteresseerd. Ik ben benieuwd wat voor soort stijl ze heeft qua tekeningen. "Sommige zijn daar inderdaad goed in, maar verwacht niet te veel van mijn werk." Ik grinnik zacht om haar bescheiden opmerking. "Ik probeer altijd zo weinig mogelijk verwachtingen te hebben; op die manier wordt je niet teleurgesteld." Ik knik als ze me uitnodigt om een keer langs te komen, op voorwaarde dat ik iets lekkers meeneem. Liefde gaat door de maag, is het niet? Ik zie haar even naar buiten kijken en volg haar blik. Het is nog steeds somber weer, maar gelukkig is het al iets op geklaard. "Geen probleem, tot later dan maar." Ik glimlach en knik als afscheid met mijn hoofd. "Tot ziens, Leah." Nog een keer vang ik haar blik en met een glimlach sluit ik de deur achter me. Als er hier meer mensen zoals Leah zijn houdt ik het hier wel uit. Ik pak mijn tas op en loop naar de badkamer om een douche te nemen.

    Hey, da's mijn opleiding 8D. Kan Seth me meteen helpen met m'n Flash, ik kom d'r weer es niet uit :'D


    No growth of the heart is ever a waste

    @ Vluuv: Vyra wil wel roommates zijn :'D


    No growth of the heart is ever a waste

    Wel, PB iemand (:
    Primwen stopt, wat betekend dat vampiers in minderheid zijn.. Nogal akward, dus als er iemand nog een vampier zou aan willen maken of iemand kent die wilt joinen. Feel free Ö

    Sky Leah Morgan
    Ze vond het slim dat hij nooit te veel verwachtingen probeerde te hebben, zijzelf zou het ook willen, maar ze had altijd hoge verwachtingen. Niks aan te doen. "Ik zie je nog wel, Seth," zei ze met een grijns, zijn manier van nadoen even immiterend. Ze keek 'm nog kort aan en liep toen de lange hal door, naar buiten. Haar passen waren snel, ze wilde snel zijn voor de regen weer begon en ze had dan ook besloten enkel het bos te bezoeken. Doordat de grond vochtig was hoorde je haar voetstappen niet, waardoor het haar zelfs lukte een aantal dieren op de foto te zetten. De regen had een spoor van kleine druppels achtergelaten op de bladeren en planten waar ze ook zeker foto's van schoot. De natuur, zo gewoon, soms zo mooi. Het was een uitdaging dat hele gewone mooi op de foto te krijgen. Toch was ze na een uurtje tevreden met de resultaten en besloot ze terug te gaan, ze was net het bos uit toen er weer een stortbui kwam. Gauw zette ze haar paraplu op, maar na een poosje begon het harder te waaien en haar paraplu vloog bijna uit haar handen. Het begon langzamerhand te stormen en haar paraplu klapte om, met veel gevloek klapte ze hem in en zette het maar op een hollen. Na 10 minuten in de stortbui gerend te hebben kwam ze terug aan bij het appartementencomplex, al vrij doorweekt, hoe nat je wel niet kon worden in zo'n korte tijd. Met een hoop gemopper beklom ze de trappen, soms dan voelde het lekker gewoon eens lekker te mopperen in plaats van het positief te bekijken. "Flut weer, ik had ergens anders moeten gaan wonen toen ik de kans kreeg," mompelde ze terwijl ze door de hal liep en eenmaal bij haar appartement opende ze de deur. Leah hield van warmte en dat was dan ook te merken als ze weer binnenliep, nu weer. Het was heerlijk warm, ze sloot de deur achter zich en plaatste haar cameratas op het kastje.

    Eleanor Reigns.
    Eleanor was gauw aan de gang gegaan, aangezien ze een vermoeden had dat Fearghus langs zou komen kon ze niet weg, dus besloot ze haar spullen uit te pakken. Ze sleurde haar tas mee haar nieuwe slaapkamer in en begon de kledingkast te vullen. Ondergoed en sokken in de la, rokken, jurkjes, broeken, topjes en andere kledingstukken gewoon in de kast. Met veel moeite kreeg ze haar bed opgemaakt, de deken in een nieuwe hoes, lekker fris en schoon van zichzelf. Tandpasta, dagcrème, shampoo, een spons om zichzelf mee te wassen, handdoeken en al die andere zooi plaatste ze netjes in de badkamer. Zo zag het er al meer uit alsof er geleefd werd.. Ze liep terug naar haar slaapkamer en keek nog eens in haar tas, sieraden en make-up, natuurlijk. Netjes borg ze die op en haar lege tas kreeg een plekje onder haar bed, ze wist niet hoelang ze hier moest blijven, maar ze wilde de tijd dat ze hier was wel fijn doorbrengen. Even wierp ze een blik op haar horloge en vroeg zich af wat te doen, tot ze het verlangen naar een warme douche. Gauw plutke ze een schoon setje ondergoed en kleding uit de kast en liep de badkamer in, hij was niet groot, maar in ieder geval schoon. Helaas was er geen bad, maar de douche voldeed ook. Ze zette de kraan uit en terwijl ze het water warm liet worden kleedde ze zich uit, vervolgens stapte ze onder de douche. Ze was een vampier, maar ze had nog wel gevoel wat warmte en kou betrof, misschien omdat ze volbloed was. Hoe dan ook, soms was het heerlijk en soms irriteerde het haar mateloos, momenteel was het het eerste. Ze wastte zichzelf met haar lievelings shampoo, het was een zoetig geurtje, maar het rook niet té sterk. Haar shampoo rook hetzelfde. Ze stapte net onder de douche uit toen de bel ging, verbaasd keek ze naar de badkamer deur en rook toen Fearghus. Eleanor wilde hem niet laten wachten en droogde zich gauw een beetje af en trok een badjas aan, het kon beter maar belangrijk zijn waarom hij kwam, bedacht ze zich terwijl ze de badkamer uitliep. Door haar haast stootte ze haar teen aan een tafeltje en ze vloekte zachtjes en hinkte het laatste stukje naar de deur. Ze opende de deur en voelde haar wangen toch kleuren, ze droeg immers enkel een badjas en ze was het niet gewend. 98 en nog nooit een vriendje gehad, triest, is het niet? Misschien was ze te lief, of te oninteressant, te verlegen.. Ze wist het niet, maar ze was wel zeker verlegen, misschien volgens sommigen té. "Wat heb jij wel niet uitgespookt?" vroeg hij haar terwijl ze hem binnenliet en de deur sloot. "Ik was aan het douchen, had je niet 10 minuutjes laten kunnen komen?" mompelde ze en zuchtte zachtjes, ze sloeg haar armen over elkaar en volgde hem naar haar slaapkamer, waar hij zich op haar bed liet neerploffen. Hij merkte op dat ze een lekker bed had, ze wou het net zelf ook uittesten toen hij een opmerking maakte over haar rode wangen. "Zeg, ben je hier enkel gekomen om me dat te vertellen?" mompelde ze terwijl ze ongemakkelijk aan haar badjas plukte. Ze voelde een druppeltje water over haar voorhoofd glijden en wreef het met de rug van haar hand weg, ze had nog haar haren willen phönen, zich aankleden en wat opmaken, maar goed. Anderen gingen voor bij Eleanor, altijd al, vanaf kleins af aan. Haar ouders hadden vreselijke hoge verwachtingen, ze wilde daar aan voldoen en sinds toen is het altijd zo gebleven. Uiteindelijk ging ze toch naast 'm zitten en keek naar haar handen die ze in haar schoot had gelegd, ze vroeg zich af wat de anderen van hun appartement vonden. Sowieso van het idee dat ze hier moesten verblijven, ze kon zich voorstellen dat niet iedereen het geweldig vond en ze realiseerde zich dat Fearghus wel zijn best zou moeten doen om ze tevreden te houden.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Is er iemand die niks te doen heeft? stuur ik Leah daar op af (;


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ja, mijn personage :'] Ze is in het park, in de buurt van 't appartement :]


    No growth of the heart is ever a waste

    Jij een logische manier om ze in contact te laten komen? ;p


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    @C18 - Mehehe, Seth kan je helaas niet helpen, want het is Leah die dat zegt :3 Lijkt me trouwens wel een pittig vette studie.
    En Vyra lijkt me een geweldige Roommate ^^
    April heeft haar roommate al wel een paar keer gementioned (ben het Nederlandse woord even kwijt =-=), en aangezien Vy er pas net is is dat niet zo logisch, maar ik dacht dat ze hem/haar misschien kon vermoorden en dan een of andere vage smoes verzinnen van.. Tja, dingetje is even naar het buitenland, dus hij/zij vond het goed dat ik zo lang hier in trok :']
    Lijkt me wel humor, hehe.

    [ bericht aangepast op 24 okt 2011 - 21:45 ]

    Oke, ik zal Vyra die moord laten plegen en da's dan tevens het idee om in aanraking te komen met Leah :] Heb zo'n vermoeden dat dit weer een akelig lang stuk gaat worden :']

    Vyra - Vampier.

    Ik word gek van radeloosheid. Wat te doen, wat te doen? Sluwheid is niet bepaald één van mijn specialiteiten. Ik banjer liever met een geweer rond en schiet raak op alles wat los zit. Minimum effort, maximum impact is mijn devies. Bovendien is een goede slachtpartij altijd een ideale uitlaatklep voor overtollige stress. Maar hoe kan ik het plan van die vampiers saboteren als ze me meteen doorhebben? Ze zullen me van een kilometer afstand al ruiken. Tenzij.. ik ze wijsmaak dat ik één van hen ben. Langzaam krullen mijn mondhoeken om in een grijns. Perfect. De clan was ooit zo groot dat er leden uit verschillende steden en zelfs landen waren. Nu moet ik nog in dat complex zien te komen en ervoor zorgen dat geen van die imbecielen me herkent. Terwijl ik daarover nadenkt passeert een jong gezin me. Mijn ogen glijden gevaarlijk over het kleine jongetje in de buggy, dat - tot mijn verbazing - vredig ligt te slapen. Oh god, wat haat ik kinderen. Ik heb altijd respect voor mijn ouders gehad dat ze het volhielden om mij op te voeden toen ik nog klein was. Ik neem de ouders even onderzoekend in me op. De vrouw heeft een ideale bloedgroep. En die man mag er ook wel wezen. En dan blijven mijn ogen even hangen op de kleding van de vrouw. Ze draagt een hoofddoek en lange traditionele kledij. En op dat moment schiet het me te binnen. Dat is een ideale vermomming! Ik doe me gewoon voor als kuis, onschuldig moslimmeisje en geen vampier, noch mens zal mij als Vyra Raze herkennen.

    Nadat ik van een heerlijke maaltijd heb genoten en de lichamen van de drie gezinsleden zonder al te veel moeite in het riviertje dump, vervolg ik mijn weg naar een winkel waar ik mijn inkopen kan doen. Hoofddoekjes, dat moet toch niet een al te groot probleem zijn? Nadat ik een paar uur in de stad heb rondgezworven en het al begint te schemeren, vind ik in een buitenwijk eindelijk de winkel die ik nodig heb. Ik voorzie mezelf van een donkerblauwe hoofddoek die alleen mijn ogen vrijlaat en een nieuwe jas. Vervolgens koop ik ook nog andere kleding in en nieuwe schoenen en kleurlenzen. Ik bekijk mezelf nog eenmaal in de spiegel en vervolg dan mijn weg richting het complex. Als ik - gehuld in een hoofddoek en een gewaad - de poort binnenkom verlaat een meisje het complex. Haar bloed ruikt zalig, maar ik heb meer nodig. Haar kamer bijvoorbeeld. Met mijn zoetste glimlach loop ik naar haar toe en vraag of ze me de weg wil wijzen. Marianne is haar naam, vertelt ze me. Ik noem mezelf Fayah.
    'Oh, maar het centrum is heel makkelijk te vinden hoor,' zegt ze vrolijk. 'Je volgt gewoon die straat en vervolgens een keer naar rechts. Wacht, ik zal het je laten zien.' Dit gaat soepel. Ze gaat zelfs met me mee. Als we ver genoeg zijn gelopen, lok ik haar zonder veel moeite een steegje in en val aan. Haar bloed smaakt verlossend. Ik bekijk haar spullen: een laptop en een schoolpas. Die zal ik ook nodig gaan hebben. Zaken voor later. Ik pak de tas, dump het lichaam in een grote vuilcontainer en gooi er flink wat vuilniszakken overheen. Ik was mezelf met een flesje water om de geur te maskeren en vervolg mijn weg weer terug naar het complex.
    Kamernummer 411. Ik haal de sleutel eruit en dump de spullen. Zonde van de laptop, maar afijn, slordigheidsfoutjes kan ik me nu niet veroorloven.

    Eenmaal bij het kamernummer haal ik haar sleutel tevoorschijn en open de deur. Verdomd, een mens! De penetrante geur dringt mijn neusgaten binnen. Ik had gehoopt dat ik hier alleen woonde, maar helaas. Ik zal de kamer moeten delen. Twijfelend stap ik naar binnen en weldra zie ik het meisje waarmee wijlen Marianne haar kamer deelde.
    'Aangenaam, ik ben Fayah,' stel ik mezelf voor met een timide stemmetje en steek de hand uit. Ik mag hopen dat ik wel een eigen slaapkamer heb. Een moslimmeisje met een M16 is iets waar ze hier de alarmbellen voor laten rinkelen. Wat een ellende. En ik kan haar ook niet om zeep helpen. Als ik dat doe, weten Fearghus en de zijnen ogenblikkelijk dat ik niet één van hen ben, maar een verrader. Het was tenslotte het doel om nieuwe leden te verwerven. 'In verband met persoonlijke problemen is Marianne naar haar oom en tante vertrokken,' vervolg ik. Ik glimlach kort. God, ik kan niet wachten tot ik mijn plan tot uitvoering kan brengen. Maar de vraag is, hoe doe ik dat zonder mijn dekmantel naar de klote te helpen?


    No growth of the heart is ever a waste

    Haha, geweldig :']

    April Emerson
    Na een tijdje rustig op de bank te hebben gezeten werp ik een blik op de klok. Het is al laat, Marianne had al thuis moeten zijn. Bovendien heb ik nu redelijke honger, omdat zij voor het eten zou zorgen. Ik sta op van de bank, druk de televisie uit en loop naar het prikbord dat op de muur hangt. Tussen alle roosters, schema's en notities vind ik uiteindelijk het kleine kladje waar ze een keer snel haar mobiele nummer op heeft geschreven. Met het papiertje in mijn hand loop ik naar de keuken, terwijl ik een natte pluk haar achter mijn oor strijk. Ik besluit nog wat thee te zetten voor als ze zo meteen thuis komt en nadat ik de waterkoker weer gevuld en aangezet heb toets ik het 06-nummer in op onze vaste telefoon. Hij is nog maar twee keer over gegaan als ik de sleutel in het slot hoor. Ah, daar is ze al. Opgelucht dat er niets ergs is gebeurd leg ik de telefoon neer en loop naar de hal. "Marianne! Waar bleef je, ik maakte me al..-" Als ik het onbekende meisje zie dat in de deuropening staat stop ik abrupt in mijn zin. Ze draagt een hoofddoekje en ziet er wat verlegen uit. "Aangenaam, ik ben Fayah." hoor ik haar met een zachte, lieve stem zeggen. "Hallo.." zeg ik, terwijl ik haar hand schud en in mijn hoofd probeer te bedenken of Marianne het misschien ooit over haar heeft gehad. "Ik heet April." Blijkbaar heeft ze de verbaasde blik in mijn ogen opgevangen, want ze gaat al snel verder. "In verband met persoonlijke problemen is Marianne naar haar oom en tante vertrokken." Ik knik langzaam, maar de puzzelstukjes zijn nog steeds niet op hun plaats gevallen. Waarom heeft Marianne niet gebeld of iets gezegd? Wat is er gebeurd? En waarom stuurt ze dit meisje, waar ik voor kort nog nooit van gehoord had, om het me te vertellen? Ik kijk met een schuin oog naar haar tas. "Blijf jij zolang in haar kamer?" vraag ik, waardoor ik me nog meer dingen af vraag. Waarom heeft Marianne haar spullen niet opgehaald? Wanneer heeft ze Fayah de sleutel gegeven? Waarom is ze niet even zelf langsgekomen om uitleg te geven? Het is een grote warboel in mijn hoofd, maar ik besluit het voor nu aan de kant te schuiven en helder na proberen te denken. "In dat geval zal ik je even laten zien waar alles staat. Het appartement is niet erg groot, dus zo lang zal dat niet duren." Ik glimlach en wijs naar de deur die voor Fayah aan de rechterkant van de hal zit. "Dat is Mariannes kamer. Als het goed is liggen er in haar kast schone lakens en beddengoed, en anders kun je die van mij lenen." Ik knik even naar de deur tegenover die van Marianne. "Dat is de badkamer. Er is een bad met een douche, een wc en een grote wastafel. Later kun je al je toiletspullen daar wel neer zetten als je wilt." Ik draai me om en ga haar voor naar de woonkamer, die ook aan de rechterkant is. "Dit gebruiken we als woonkamer; Je kan de tv gewoon gebruiken, en de dvd's die er staan kun je ook bekijken als je daar een keer zin in hebt." Ik maak nog een vaag handgebaar naar de kleine stapel dvd's die naast de tv staat. Er zit wat echte pulp tussen, vooral van die zoetsappige romantische komedies die Marianne geweldig vond, een paar klassiekers en wat dans films van mij. Verder ligt er nog een enkele verdwaalde thriller. Ik sluit de deur van de woonkamer weer en open de deur aan de andere kant van de hal. "Hier is de keuken. Het bestek en servies hebben we samen aangeschaft, dus dat kan je gewoon gebruiken. Het gasfornuis is een onding, maar het werkt wel. Meestal." Ik glimlach even en wijs dan naar de laatste deur, aan het eind van de gang. "Daar is mijn kamer, je kan natuurlijk altijd komen als je iets nodig hebt ofzo. Of als je gewoon even wilt praten." Net als ik wil vragen of ze nog iets wil weten klinkt er een enorm luid gerommel in mijn buik. "Oja, Marianne zou het eten vanavond verzorgen dus ik heb nog niet gegeten.. Ik denk dat ik maar een pizza bestel, wil jij ook of heb je al gegeten? En wil je misschien iets van thee of koffie?" Ik ben verbaasd hoe snel en makkelijk ik alles uitleg. Ik hoop dat ik zo kalm klink als ik denk dat ik klink, want vanbinnen ben ik enigszins van streek. Als Fayah zo meteen een beetje gesetteld is zal ik Marianne nog een keer proberen te bellen.

    Seth D'Allessio
    "Zo kun je het noemen ja. Tekenen en fotograferen zijn mijn grootste hobby's, ik volg dan ook de studie Toegepaste Kunst en Techniek." Ik knik geïnteresseerd. Ik ben benieuwd wat voor soort stijl ze heeft qua tekeningen. "Sommige zijn daar inderdaad goed in, maar verwacht niet te veel van mijn werk." Ik grinnik zacht om haar bescheiden opmerking. "Ik probeer altijd zo weinig mogelijk verwachtingen te hebben; op die manier wordt je niet teleurgesteld." Ik knik als ze me uitnodigt om een keer langs te komen, op voorwaarde dat ik iets lekkers meeneem. Liefde gaat door de maag, is het niet? Ik zie haar even naar buiten kijken en volg haar blik. Het is nog steeds somber weer, maar gelukkig is het al iets op geklaard. "Geen probleem, tot later dan maar." Ik glimlach en knik als afscheid met mijn hoofd. "Tot ziens, Leah." Nog een keer vang ik haar blik en met een glimlach sluit ik de deur achter me. Als er hier meer mensen zoals Leah zijn houdt ik het hier wel uit. Ik pak mijn tas op en loop naar de badkamer om een douche te nemen.

    C18 schreef:
    Oke, ik zal Vyra die moord laten plegen en da's dan tevens het idee om in aanraking te komen met Leah :] Heb zo'n vermoeden dat dit weer een akelig lang stuk gaat worden :']



    Dat doet me denken aan een film! Echt een ziek goede film, ben alleen de naam kwijt. Daar was er een stel en die vonden hun eigen leven saai, dus zij observeerden anderen mensen, vermoordden ze dan en namen hun plaats in (x Wtf. In die film gaan ze dan op vakantie en ontmoeten ze een ander stel, je denkt dat dat stel dat ze ontmoeten moordenaars zijn terwijl 't juist andersom is.
    Zo vaag, wel ziek goed :'D

    Triangle is trouwens ook een leuke film [a]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Omfg, das wel ubervet :Y).

    Vyra - Vampier.

    Ik zie dat dit meisje, April hetende, moeite heeft om mijn uitleg te geloven. Dit neem ik haar niet kwalijk. Het verhaal komt bijna letterlijk uit mijn duim en ik moet mijn uiterste best doen om het overtuigend te brengen.
    'Het spijt me.. ik snap.. dat het allemaal erg onverwachts komt. Ze zei me dat ze hoopte spoedig terug te keren om haar opleiding af te ronden. Meer dan dat weet ik niet.' Regel één in liegen: lieg zo min mogelijk. Want je moet die leugens nog allemaal onthouden ook en tenzij je een genie bent op dat gebied, zul je jezelf onherroepelijk de mist in lullen.
    'Dank je,' knik ik zacht bij haar voorstel en sluit me al snel op in Mariannes kamer. Het is vreselijk: alles ruikt naar haar. Hoe moet ik het hier ooit uithouden zonder op de lakens te gaan lopen kauwen uit ellende? Desondanks vind ik het een fascinerende kamer. Het stikt van de make-up spullen en foto's. Voornamelijk met haar en een aantal vriendinnen. Ook één met haar en een jongeman, waarschijnlijk haar vriend. Ik laat mezelf op bed zakken en een walm van haar zoete geur zweeft door de kamer.
    Vy, denk na. Wat nu? Ik moet erachter komen achter wie die ellendige vampiers zitten en hun plannen verijdelen. Waarom heb ik ook deze rol gekozen? Dat betekent dat ik me nog koest moet houden op die school ook. Ik knipper een paar keer met mijn ogen bij dat besef. School..? Dat betekent massa's studenten. En dat betekent massa's bloed. Hoe moet ik dat in godsnaam overleven? De vampiers van Fearghus zijn hierop getraind. Maar ik? Ik word een psychopathische vampier als je me in een school vol potentiële slachtoffers zet. Niet dat het anders veel beter is, maar god, wat een marteling. Bovendien sta ik nergens ingeschreven. Ik grinnik even innerlijk bij die gedachte. Een kleine systeemhack en dat probleem is gefixt. Dan is kuise Fayah ready to go.
    Ik besef me ook meer dan goed dat het weinig zin heeft de doelwitten van Fearghus' clan uit te schakelen. Dan zoeken ze gewoon nieuwe slachtoffers uit. Ik moet het probleem bij de wortel pakken en uitroeien. En dat is door de vampiers zelf een enkeltje hel te geven. Daar is een sterk plan en tactiek voor nodig. Maar eerst informatie inwinnen.
    Dus ik kom overeind en doe de deur open.
    'Ze heeft een mooie kamer. Als je het niet erg vindt, wil ik wel koken. Ik ben het gewend van huis uit.' Zal ik er een gearrangeerd huwelijk aan vast plakken? Nah, misschien later. Niet te veel drama ophangen.


    No growth of the heart is ever a waste

    Btw, ik begreep 'Oke, ik zal Vyra die moord laten plegen en da's dan tevens het idee om in aanraking te komen met Leah :]' nog niet helemaal :'D
    Hoezo is dat dan het idee om in aanraking met Leah te komen?

    ~ Ben erg blond bezig laatste tijd, maar heb net 2 uur lang anw zitten leren.. ;x

    [ bericht aangepast op 27 okt 2011 - 16:17 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Omdat ze dan een excuus heeft om naar 't appartementencomplex te komen :] Dan is 't minder.. naja, awkward dat ze mekaar tegenkomen :'D


    No growth of the heart is ever a waste

    Ooowh, zo, haha. Oké dan ^^


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.