[RPG] Bittersweet. (A vampire RPG) - Speeltopics

De vampiers begonnen steeds meer uit te sterven, er werden geen nieuwe vampiers meer aangemaakt of geboren en er was een stel vampierjagers die vastberaden waren elke vampier die op hun pad kwam te doden. Zo ging het door, tot er nog één clan overbleef. Zij leefden in een ondergrondse stad. Alleen volbloedvampiers konden de weg naar of uit de stad vrijmaken, die weg was een lange tunnel naar de oppervlakte en aan het uiteinde was hij dicht, hij kon enkel geopend worden door volbloedvampiers. Je had twee soorten vampiers. Volbloedvampiers en gewone vampiers, de eerste soort was geboren als vampier en hadden speciale krachten, vaak hadden zij ook de hogere rangen in een clan, de tweede soort waren vampiers die ooit mens waren geweest en waren veranderd, zij bezaten geen krachten.

Op een dag kwam de leider van de clan met een idee om nieuwe vampiers te rekruteren, hij zou een groepje meenemen boven de grond en zich mengen tussen de mensen. Aangezien vampiers niet lang in de zon konden besloot hij ze mee te nemen naar Lee Village, een klein stadje waar de zon haast nooit scheen. Het plan was om zich in een appartementencomplex waar voornamelijk studenten woonden te vestigen en ze moesten in contact komen met de mensen. Kijken wie er geschikt waren om vampier te worden, ze moesten sterk en sluw zijn en doorzettingsvermogen hebben. Alleen die mensen zouden ze rekruteren en meenemen naar hun ondergrondse stad, op die manier zou hun ras niet uitsterven.

De leider had enkel niet gedacht aan de gevolgen van het naar buiten gaan van de vampiers. Hij had niet ingezien dat sommigen misschien wat zouden gaan voelen voor de mensen, hun voedsel. Dat er vampiers waren die dit als hun kans zagen om de leider zijn plek in te nemen of dat hij de leden van zijn clan in contact bracht met vampierjagers. What will they do?

Kort Samengevat.
Je speelt in deze RPG een vampier die lid is van de clan en mee mag op de missie om nieuwe leden te rekruteren. Naast een vampier kan je ook een gewoon mens zijn die woont in het appartementencomplex of een vampierjager. Houd er rekening mee dat het studenten zijn, sommigen wonen samen, anderen alleen. Ze hebben een baantje en moeten zelf koken, schoonmaken en ga zo maar door.

Lijstje.
Volledige naam:
Leeftijd: Min. 18.
Soort: Vampier (+ rang en volbloed/gewone vampier), mens, vampierjager.
Innerlijk:
Uiterlijk: Alleen foto is ook goed.
Het plan: Wat vind jouw vampier van ’t idee om nieuwe leden te rekruteren?
Vampierverhalen: Gelooft jouw mens de verhalen?
Extra:

Personages. (je mag er max. 4 hebben)
Leider vampiers: GoldenWing Fearghus Robbins - 21 / 292
Volbloed vampiers (Max. 3):
Endure Eleanor Reigns - 21/98
Vluuv - Seth D'Allessio - 25/421

Gewone Vampiers:
Fauvism Myrvah Lauraelya - 18/25
C18 Vy (Vyra) Raze - 22

Mensen:
Endure Sky Leah Morgan - 19
StoryBelle Colibre Hyperia - 19
StoryBelle Rain Williams - 21
Vluuv April Emerson - 20

Vampierjagers:
Mentha Aleeah Yasmine Meracle - 18.

Hun appartementjes. (In een appartement kunnen meerdere mensen wonen!)
Het eerste getal is de verdieping, dus bij 302 is het op de 3e verdieping.
205: Sky Leah Morgan, mens.
206: Seth D'Allessio, vampier.
309: Eleanor Reigns, vampier.
411: April Emerson, mens.
502: Fearghus Robbins, vampierleider.

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 3 nov 2011 - 17:12 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Straks wordt vanmiddag of vanavond, anders wordt het zo'n korte post omdat ik bijna ga en dat wil ik niet (;

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Sorry dat 't weer lang duurde -facepalm-
Moest overal nog reageren, moest huiswerk maken en zocht mensen die mee willen doen bij pirates Ö
Alleend at hielp helaas niet veel.

Eleanor Reigns
"Paar weken was? Naja, ik pas sinds vanda-" ze zweeg abrupt toen de deur openging en Myrvah in de deuropening verscheen. Ze leek zich nogal ongemakkelijk te voelen, al vroeg Eleanor zich toch af waarom.
"Nou, waarom ben je hier?" het klonk bijna spottend en Eleanor keek haar kort waarschuwend aan. Ze hield er niet van als er zo tegen haar gesproken werd.
"Ik kwam je het huiswerk voor volgende week brengen," loog ze, aangezien ze moeilijk het plan kon komen herhalen nu Rain hier was. Eleanor rommelde in haar tas en haalde het formulier eruit dat ze aan Myrvah overhandigde. "Gewoon de vragen invullen, als je iets niet begrijpt kan je gewoon bij me langskomen," vertelde ze haar en glimlachte kort. Hopelijk begreep ze het en anders meoest ze maar, zoals ze had gezegd, even bij haar langskomen. "Dat was het eigenlijk wel," voegde ze eraan toe.

crap.. sorry.. ;x

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

-

[ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 21:44 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Myrvah Lauraelya
Ze wierp een korte blik op het formulier dat ze aangereikt kreeg en fronste haar wenkbrauwen weer. Wat ze zag waren ook werkelijk huiswerkvragen, die al door een ander - aan de geur die van het papier opsteeg te ruiken waarschijnlijk een mens - waren ingevuld. Blijkbaar studeerde de desbetreffende persoon muziek op een niet al te hoog niveau. "Wie was de componist van Beethoven's vijfde sonata?" las ze zachtjes, meer tegen zichzelf dan tegen Eleanor en de menselijke man, en grinnikte kort toen ze zag dat de mens antwoord B ("Mozart" ) had aangekruist. Het zag ernaar uit dat Eleanor dit had gejat van iemand om het hele gedoe geloofwaardiger te laten lijken. Nog steeds met een grimas op haar gezicht sloeg ze de pagina om; haar gezichtsuitdrukking werd gelijk killer toen ze de eerste regels las. De leiders wisten niet dat ze tegen het plan was; zo goed was ze dan wel weer in slijmen, maar het was onmogelijk voor haar haar afkeer van datgene wat ze nu las te verbergen.
"Oké, is goed," zei ze, toen ze merkte dat Eleanor op een antwoord van haar zat te wachten. "Volgens mij is dit wel te doen, trouwens," vervolgde ze. Haar menselijke gedachten waren zo wazig geworden in de vijf jaar dat ze al vampier was, dat ze niet echt meer wist hoe studeren voelde, maar echt leuk kon het niet geweest zijn.
Haar blik gleed weer naar de man, die niets meer had gezegd.

[ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 21:51 ]

---

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

o.o *gaat typen* 8D

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Rain Williams
Mijn ogen gingen weer naar Emily Green, terwijl ze iets vaags over huiswerk begon uit te leggen. Ze was belachelijk knap. Dat was de andere ook wel, maar ze gaf me een vaag, ongemakkelijk gevoel. Ik twijfelde of ik weg moest lopen of niet, het leek zoonbeleefd.
Ik voelde de ogen van de andere vrouw op me rusten en schonk haar een stille glimlach.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

April Emerson
Ik bijt even twijfelend op mijn lip. "Tja, op zich zou het kunnen, maar we hebben niet veel in huis. En we hebben ook nog niet gekookt." Meteen als ik heb gezegd heb voel ik me schuldig en snel glimlach ik. "Maar ach, ik eet wel gewoon een boterham erbij, dan neem ik wat minder. Kom binnen." Ik stap al aan de kant als ik haar vragend naar Fayah zie kijken. "Nieuwe huisgenoot?" Ik knik. "Ja, Marianne heeft familie gedoe. Leah, dit is Fayah." zeg ik dan, terwijl ik naar het meisje glimlach dat zich al die tijd stilletjes op de achtergrond heeft gehouden. "Fayah, dit is Leah, een vriendin van me." Ik weet eigenlijk niet of ik Leah als vriendin of kennis zou moeten beschouwen, maar kennis klinkt zo stijf. En ach, we kennen elkaar goed. Het blijft even ongemakkelijk stil en ik sluit de deur. "Zo.. Zullen we maar aan het eten beginnen dan?"

Seth D'Allessio
Met een geïrriteerde frons neem ik de papieren aan en been het appartement uit. Godsamme, dit wordt meer gedoe dan ik had gedacht. Terwijl ik de formulieren netjes dubbel vouw en wegstop in mijn jasje begin ik de trap af te lopen. Gelukkig is het maar één verdieping naar beneden. Morgen zal ik eerst maar eens wat doen aan die zooi in mijn appartement, voor ik aan onze taak begin. Ik snuif weer minachtend en duw de deur open. Het stinkt hier nog naar het mens dat hier woonde. Iets van aftershave en natuurlijk de geur van bloed. En verder een hele hoop muffigheid. Ik sluit de deur, haal de papieren weer tevoorschijn en leg ze op een bijzet tafeltje. Ik knip het licht aan en trek mijn blazer uit. Ik drink nog een glas water in het kleine keukentje en trek de gordijnen dicht. Het is lang geleden dat ik echt heb geslapen, maar ik kan er maar beter weer aan wennen.

Sorry voor het weinige reageren, maar de toetsweek is begonnen dus ben ik veel tijd kwijt aan leren. Ik probeer zo snel mogelijk weer een post te typen.

[ bericht aangepast op 8 nov 2011 - 14:43 ]

---

Stand up when it's all crashing down.

Snap ik, ik begon zelf 3 weken van tevoren -gayhandje- dus geen probleem

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Sky Leah Morgan
"Ik help wel met koken en desnoods eet ik wel een boterham hoor," zei ze. Ze vond het stiekem toch wel lullig als zij een kaal boterhammetje ging eten omdat zij langskwam. Leah stapte binnen en keek naar het meisje dat aan haar werd voorgesteld als Fayah. "Hé, aparte naam heb je." Ze perste er gauw een klein glimlachje uit en keek toen April weer aan die voorstelde aan het eten te beginnen. "Tuurlijk, wat was je van plan te maken?" vroeg ze ietwat nieuwsgierig. Ze had wel zin in een lekkere pasta, Leah had nooit echt van Hollandse kost gehouden. Aardappels met wat vlees en groente.. Nee, lasagne, macaroni, spaghetti, hmm. Dáár hield ze van.

Eleanor komt morgen, ik ga nu TV kijken ^^

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Lol, 't werd echt es tijd dat ik hier ging schrijven.

Vyra - Vampier.

Op dat moment komt iemand aangelopen en klopt op de deur. April doet open en ik laat mijn ogen even over het meisje glijden. Een modern iemand met pit, schiet er door me heen. En, belangrijker, een mens. God, ik sterf van de dorst.
'Fayah, dit is Leah.' Ik steek mijn hand uit en glimlach even. 'He, aparte naam heb je,' zegt ze. Zij glimlacht ook, maar ik zie dat het niet van harte is.
That makes two of us, denk ik. Kom op, Vyra. Wees niet zo'n verdomde pessimist. Het komt door het bloed, bedenk ik me. Al dat zalige bloed waar ik niet bij kan deprimeert me en maakt me behoorlijk chagrijnig. Hopelijk flikkert ze gauw op na het eten, zodat ik niet nog meer gemarteld word door haar bloedgeur. Mijn blik glijdt naar haar hals. Oh dear lord, wat zou ik daar graag mijn tanden in willen zetten. Al is het maar om het gegil te horen en de adrenaline door haar aderen te voelen pompen, om het bloed naar mijn tanden te laten racen. Het scheelt weinig of ik ga hier nog staan kwijlen.
'Tuurlijk, wat was je van plan te maken?' vraagt ze dan aan April.
Ineens vang ik vaag de geur van een vampier op. Een bekende vampier. Mijn ogen schieten open. Oh nee. Hij is hier. Fearghus! Wat nu?
'Ik ga me even opfrissen,' zeg ik gauw en laat de twee alleen. Terug in mijn kamer denk ik na over een oplossing. Ik moet mijn geur maskeren, voor hij er erg in begint te krijgen wie ik ben. Dan is alles voorbij. Ik moet ervoor zorgen dat ze mijn geur niet opvangen. Mijn blik valt op een flesje parfum. Dat vinden de meeste vampiers vreselijk. Ik grijns even en spuit wat parfum op mijn hals. Dat zal voorlopig voorkomen dat ze doorhebben dat ik Vyra ben.

[ bericht aangepast op 14 nov 2011 - 21:31 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

April Emerson
"Oh, simpele macaroni met vegetarische saus en salade. Niets speciaals." Ik glimlach naar Leah. Haar opmerking over Fayah's naam was niet het meest subtiele dat ik ooit heb gehoord, maar gelukkig leek Fayah zich er niet aan te ergeren. "Ik ga me even opfrissen." hoor ik haar dan zeggen en ik glimlach naar haar. "Tuurlijk, ga je gang. Tot zo." Ik glimlach naar Leah en ga haar voor naar de keuken. De spullen liggen nog steeds op het aanrecht. Ik pak een snijplank, een paprika, een komkommer en een scherp mesje en stal ze uit op het aanrecht.. "Als jij voor de macaroni zorgt zal ik de salade klaarmaken." Ik pak het pak macaroni, de pot saus en een pan om het in te doen. Het hoeft eigenlijk alleen maar gekookt te worden, dat is alles. Maar toch is het handig dat Leah er is om me te helpen. Ik zet de spullen voor haar klaar en begin de komkommer te schillen. "Hoe gaat het trouwens met je studie?" vraag ik dan maar, om de stilte te verbreken.

Seth D'Allessio
Met een geïrriteerde frons neem ik de papieren aan en been het appartement uit. Godsamme, dit wordt meer gedoe dan ik had gedacht. Terwijl ik de formulieren netjes dubbel vouw en wegstop in mijn jasje begin ik de trap af te lopen. Gelukkig is het maar één verdieping naar beneden. Morgen zal ik eerst maar eens wat doen aan die zooi in mijn appartement, voor ik aan onze taak begin. Ik snuif weer minachtend en duw de deur open. Het stinkt hier nog naar het mens dat hier woonde. Iets van aftershave en natuurlijk de geur van bloed. En verder een hele hoop muffigheid. Ik sluit de deur, haal de papieren weer tevoorschijn en leg ze op een bijzet tafeltje. Ik knip het licht aan en trek mijn blazer uit. Ik drink nog een glas water in het kleine keukentje en trek de gordijnen dicht. Het is lang geleden dat ik echt heb geslapen, maar ik kan er maar beter weer aan wennen.

Fearghus Robbins.

Hij zette een stap naar achteren waardoor het lichaam, dat hij net zo dicht mogelijk tegen zich aan had gehouden, als pudding in elkaar op de grond zakte. Van zijn lippen likte hij de laatste restjes bloed zodat niet te zien was wat voor monster hij eigenlijk wel niet was. Vragen moest hij zien te voorkomen, altijd. Ze was een prachtige dame, maar kwam vrij ontwetend over. Anders had ze geweten van de vampiers, waardoor ze de steegjes had vermeden. Hem maakte het niet veel uit, het kwam hem zelfs beter uit dat ze zelf al in een steegje liep. Dat scheelde hem weer in moeite om haar te verleiden en dus tijd. Tijd die tot een paar minuten geleden zo kostbaar voor hem was geweest. Haar bloed had lekker gesmaakt, het was dan misschien niet erg zuiver geweest, hij had er zijn honger goed mee kunnen stillen. Daar ging het nu om, want hij moest koste wat het kost verkomen dat hij doorsloeg. Voor zijn clan en voor zijn leven. Haar nek leek toegetakeld te zijn door een stel bloeddorstige honden, zodat er geen vingers naar zijn ras gingen. Volgens de mens was een bloeddorstige hond namelijk net zoveel een mythe als een vampier. Die gedachten wou hij graag in stand houden. Na nog een laatste blik op het lichaam van het reeds overleden meisje te hebben geworpen draaide hij zich rustig om. Via wat zijsteegjes verliet hij het stelsel van steegjes die niet enkel door hun werden gebruikt, maar ook door hoeren, verslaafden en dealers. Het grote appartementencomplex doemde alweer vrij vlug voor hem op, wat zijn pas nog wat deed versnellen. Hij moest zijn tas namelijk nog uitpakken voordat Eleanor zou komen en dat nam nogal wat tijd in beslag. Via dezelfde deur als dat hij het gebouw had verlaten liep hij het gebouw nu ook weer binnen. Met veel geduld liep hij voet na voet, tree na tree. Halverwege de trap naar de 4de etage bleef hij stil staan. Zijn rechtervoet een tree hoger dan zijn linker. Zijn blik schoot op van de treden waar hij tot dan toe naar had gekeken. Zijn bruine ogen gleden over de muren heen, naar de deur die tot de gang op de 4de leidde. Een vampiergeur was zijn neus binnen gedrongen, op zich was dat niets raars maar het feit dat het een geur was die hij niet herkende maakte dat hij verrast was. Waren er dan nog meer vampieren hier aanwezig? Vampieren die niet bij zijn clan hoorde en er misschien wel het slechtste mee voor hadden? De geur verstommelde al vrij snel, door de sterke geur van een parfum die nu zijn neus binnen drong. Hij schudde traag zijn hoofd, er waren hier geen andere vampieren. Hij had zich gewoon vergist. Toch zou dat niet mogelijk moeten zijn aangezien hij weer energie had gekregen van het bloed dat hij net had binnen gekregen. Zijn zintuigen stonden dus weer op scherp, daar was geen twijfel over mogelijk. Toch? Langzaam begon hij de trap weer verder op te lopen, waarbij hij bij de deur van de 4de verdieping bleef staan. Hij twijfelde. Werd hij nou ouder of was er daadwerkelijk een andere vampier hier aanwezig? Zijn hand legde hij op de klink, terwijl hij in zijn hoofd na ging wat hij verkeerd kon doen. Niets. Hij kon gewoon over de verdieping heen lopen zonder daar een reden voor te hebben en anders zou hij naar een zogenaamde vriend gaan. De klink duwde hij naar beneden waarna hij de gang op liep. Rustig en gecontroleerd zette hij iedere pas zodat hij tijd kreeg om te ruiken of de vampierengeur er nog was. Daar, ondanks de laag parfum die iemand had opgespoten, rook hij iets. De geur die duidelijk niet van 1 van zijn clanleden was maar die ook niet bij een mens hoorde. Hij kon maar 1 conclusie trekken. Er was een andere vampier in het gebouw aanwezig.

---

Stand up when it's all crashing down.

Mijn post hier komt vanavond, gezien ik zo weg moet :]

---

No growth of the heart is ever a waste

Damn, elke keer vergeet ik dit <:L -faceplam-

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.