[RPG] Pirates - Exchange 6 - Speeltopics

Ja, vind ik ook (:
Maar ik vind het echt jammer om hem af te sluiten..

Home is now behind you. The world is ahead!

We gaant och verder? (:

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Mja. Maar met 2 schepen, en wat indianen. En nieuwe mensen.
Haha, ik heb echt problemen met dingen los te laten (;

[ bericht aangepast op 1 nov 2011 - 19:21 ]

Home is now behind you. The world is ahead!

Haha, misschien vind je het wel leuker
En Tristan is de verrader, dat wordt echt nice.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zal ik anders nog een post droppen? ;p

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Haha, mij goed als je inspiratie hebt :')

Home is now behind you. The world is ahead!

Abby
Toen ze 's ochtends wakker werd had ze verwacht dat ze Tristan naast zich zou vinden, Tristan met een kater weliswaar, maar de plek naast haar was alweer leeg. Verbaasd trok ze een wenkbrauw op en veegde de slaap uit haar ogen, waar was ie dan heen? Ze klom uit haar bed en kleedde zich in een rap tempo aan. Schone lingerie, broek, blouse, haar laarzen en klaar. Het was heerlijk geen last te hebben van een korset of andere ongemakkelijke kledingstukken. Ze borstelde haar haren en liep haar hut uit. Al bijna meteen struikelde ze haast over een bemanningslid dat op de grond in slaap gevallen was en ze vermoedde dat iedereen flink gefeest had en zich zo vol hadden gezopen dat ze hun bed niet eens meer gehaald hadden. Ze zuchtte zacht en stapte ook over de volgende mannen die ze tegenkwam heen, sommigen brabbelden wat, maar ze liep stug verder. Nog steeds geen Tristan.. Toen ze bijna het hele schip afgezocht had liep ze het dek maar op, waar ze hem meteen zag liggen. Ze schudde licht haar hoofd en liep naar hem toe waar ze neerhurkte. "Hé Tristan, wakker worden," zei ze en schudde zachtjes aan zijn schouder. "Goedemorgen schoonheid," voegde ze er met een grijns aan toe toen hij wakker leek te worden. "Lekker geslapen?" vroeg ze plagerig. Ze kon zich voorstellen dat hij zich stijf voelde, maar goed, dan had ie niet op het dek moeten gaan liggen.

[ bericht aangepast op 1 nov 2011 - 19:43 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Tristan - Piraat.
'Hè, wat..?' Ik schiet overeind, zie dat Abby degene is die me wakker maakte en val dan met barstende hoofdpijn terug tegen de reling. Mijn hoofd lijkt uit elkaar te vallen.
'Lekker geslapen?'
Ik grom geirriteerd wat onverstaanbaars en mompel dan; 'Eigenlijk wel.' Geen nachtmerries, niets. Ik kreeg wat ik wilde. Nog steeds open ik mijn ogen niet, het licht doet gewoon te veel pijn. 'Jij?'

Home is now behind you. The world is ahead!

Abby
Ze grinnikte zachtjes en stond op waarna ze naast hem ging staan. "Je bent niet de enige met een kater, er viel bijna niet in de gang te lopen zonder te struikelen over een bemanningslid dat zijn bed niet heeft gehaald," zei ze en legde zoals ze altijd deed haar armen gekruisd op de reling. Hij vertelde dat hij eigen wel goed had geslapen en vroeg vervolgens hoe zei had geslapen. "Het had beter gekund," mompelde ze. Ondanks dat alles niet tot haar door leek te dringen, was ze getergd door velen nachtmerries. Ze was af en toe met tranen in haar ogen wakker geworden, maar daarna gewoon weer in slaap gevallen. "Maar ach, als dat alles is," zei ze en dwong zichzelf tot een glimlachje. "Trouwens, ik heb wel iets waar je van opvrolijkt, wil je het zien?" vroeg ze toen, alweer wat vrolijker, en keek hem glimlachend aan. Kort voor de plundertocht had ze een kleinigheidje gevraagd aan een van de bemanningsleden, ze had zelf wat willen kopen, maar aangezien ze nog niet echt ergens hadden aangemeerd had ze er de kans niet voor gekregen en ze wilde Tristan toch een beetje opvrolijken.

-nieuwsgierig? (x

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Weetje, dit is btw een serieuze suggestie, waarom schrijven jullie niet samen een story over Tristan en Abby? Of over twee andere random mensen? :']

JA! (over nieuwsgierig zijn)
Tristan - Piraat.
'Da's een hele troost, zeg,' mompel ik licht sarcastisch wanneer ze zegt dat ik niet de enige ben met een kater.
Al kijk ik niet naar haar, ik hoor aan haar stem dat ze niet gelukkig is. Troostend zoek ik haar hand op de reling boven mijn hoofd en geef er een kneepje in. Voor diepzinnige babbels voel ik me momenteel te belabberd. En bovendien: wat kan ik zeggen? Mijn oplossing is drinken tot je nergens meer aan denkt?
'Trouwens, ik heb wel iets waar je van opvrolijkt, wil je het zien?'
Ik open één oog en kijk naar haar op. Het eerste waar ik aan denk, een striptease, zal het wel niet zijn, maar als ik één ding van vrouwen weet is het wel dit: als ze je iets willen tonen, nooit weigeren.
Met allemoeite van de wereld krabbel ik recht, zowel steun zoekend aan de reling als aan Abby. 'Verras me,' glimlach ik nieuwsgierig.

Haha, daar heb ik nog nooit over nagedacht (:

[ bericht aangepast op 1 nov 2011 - 20:54 ]

Home is now behind you. The world is ahead!

hahaha, wtf, zie je Abby al een striptease houden? Veels te preuts voor -gayhandje-
En hij moet zich maar niet al te veel verheugen als ie naar zoiets verlangd.

En idd, daar heb ik ook nooit aan gedacht.. ;o Maar ik ga posten;d

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ach, hij is en blijft een man hé (;

Home is now behind you. The world is ahead!

ja, ik ga hem pesten

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Abby
Tristan leek ntte erg stabiel en zocht steun bij de reling aan haar. Ze gaf hem ondersteuning en loodse hem door de gangen. Eenmaal bij haar hut duwde ze de deur open en sloot hem weer toen Tristan binnen was. "Ogen dicht en waag het niet te gluren," zei ze hem, ze wilde niet dat de verrassing daardoor verpest werd. Pas toen hij zijn ogen dicht opende ze haar kist, voorzichtig haalde ze er een zwaard uit. Ze wist dat de kapitein Tristan's zwaar afgenomen had, daarom had ze het bemanningslid opgedragen een zwaard te zoeken. Ze had hem flink wat betaald, maar het was het waard. Ze liep naar Tristan en plaatste het zwaard in zijn handen. "Je mag kijken," zei ze met een glimlachje. Ze hoopte dat hij het zwaard wat vond, de kling was in perfect evenwicht met het lemmet en was gemaakt met echt vakmansschap, hij was zelfs nog nooit gebruikt. Abby wist dat, ze had veel zwaarden van goede kwaliteit voorbij zien komen bij haar thuis, zo wist ze in ieder geval dat ze hem geen prullaria gaf.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.