[RPG] -Exchange- (Pirates) 2. - Speeltopics

Josephine
Ik glimlach. "Ja, ontbijt zou heerlijk zijn." Ik werp een blik op mijn kleren en kijk in de spiegel die aan de muur hangt. "En misschien moet ik vandaag ook maar wat nieuwe kleren halen.. Want dit.." Ik bijt op mijn lip. Mijn jurk ziet er ongewassen uit, wat hij ook is, en mijn haren zitten door de war.

Olivier
"Er slapen meestal vrij weinig bemmaningsleden op het schip." Ik glimlach scheef. "Die spenderen hun zuur-verdiende loon aan hoeren. Ik weet niet of ik zelf nog wegga.. Misschien niet zo handig om de dames alleen aan boord te laten." Ik kijk haar even peinzend aan. "Ik heb werkelijk geen idee hoe ze gaan reageren. Ik denk sommigen verbaasd, sommigen geschokt of boos. Blij zullen ze waarschijnlijk geen van allen zijn."

Abby (Abigail) ~ Undercover pirate.
''Achja, de hoeren. Die zullen veel verdienen vannacht.'' mompelde ik met fronsje en keek hem aan.
''De dames zijn volgens mij allemaal op pad, nog wel in ieder geval.. Ik denk wel dat ze het naar hun zin hebben, wonder boven wonder, anders waren ze allang terug gekomen. Nietwaar?'' ik glimlachte en legde een verdwaalde lok haar achter mijn ogen.
''..Blij zullen ze waarschijnlijk geen van allen zijn.'' toen hijd acht zei zuchtte ik zachtjes. Mannen waren ook nooit tevreden he?
''Ze moeten er dan maar aan wennen vrees ik..'' ik hoopte niet dat hij me over boord gooide als de bemanning kwaad werd, maar volgens mij zou hij zoiets niet doen.. In zijn ogen was ik ook lid van de bemanning, god zijn dank.
''Trouwens, ik denk dat het wel handig is dat ik aan boord ben..'' ik wilde niet opscheppen, maar het was waar.
''Als de havenwacht komt omdat ze het niet vertrouwen kan ik ze wel verzeker dat we te vertrouwen zijn, vrouwen zijn immers onschuldiger in hun ogen.. En ik vind 't niet erg om voor afleidingsmanouvres te zorgen als we gaan plunderen enzo.'' ik keek hem aan, misschien wilde hij me extra betalen? Nah, maar het was waar.. Mannen waren leeghoofden, ik kon er zo een paar rond mijn vinger draaien zodat de rest kon aanvallen. Vrouw zijn had zo zijn voordelen bedacht ik me met grijnsje.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ace - Piraat.

'Geen probleem, ik ken nog wel een aantal winkeltjes,' zeg ik glimlachend. Ik werp een blik op haar en haar jurk. Als het goed is, is dit nog maar de onderjurk. Het zal een hels karwei zijn om ook dat andere gevaarte nog aan te krijgen, dat aan de rug vastgeknoopt moet worden. 'Zal ik je daarmee helpen? Niet dat ik er veel verstand van heb, maar het is een poging waard,' zeg ik, wijzend naar de jurk. Van de jurk kijk ik op naar haar. Ze ziet er totaal anders uit, maar dat kan wel komen door haar blonde haardos, dat meer weg heeft van een vogelnest. Toch vind ik het ongelofelijk mooi en vrouwelijk. Eigenlijk is alles aan haar fascinerend.
'Dus, kan ik je van dienst zijn?'

No growth of the heart is ever a waste

Josephine
"Mooizo." Ik glimlach en draai me weer om naar de spiegel. Ik probeer mijn haar een beetje in model te brengen, maar het werkt niet mee. Ik zucht geïrriteerd en draai me om. Ace bied zijn hulp aan met mijn jurk en ik knik. "Ja, dat zou fijn zijn." Ik pak de jurk op en stap er in. Ik trek hem over mijn lichaam en steek mijn armen door de mouwen. "Het is vrij simpel. Je moet de linten strak aantrekken en dan vaststrikken." Ik merk hoe Ace met de linten prutst en glimlach. Het is lief dat hij dit überhaupt wil proberen. De meeste mannen zouden het niet aangeboden hebben.

Olivier
"Trouwens, ik denk dat het wel handig is dat ik aan boord ben.." Ik kijk haar verbaad aan en luister naar haar verhaal. Dan haal ik mijn schouders op. "Tja, wie weet. Als je maar niet denkt dat ik je anders ga behandelen nu ik weet dat je een vrouw bent. Voor mij blijf je part of the crew, en ik wil alles zo eerlijk mogelijk houden." Ook al zeg ik dat wel, ik ben toch niet zo zeker als ik klink. Het is moeilijk om Abby hetzelfde te behandelen als Jack. Ze lijkt zo veel breekbaarder nu.

Abby (Abigail) ~ Undercover pirate.
''U hoeft me niet anders te behandelen, ik dacht alleen dat het van pas zou kunnen komen. Ik heb er geen zin in om allemaal problemen te krijgen met de havenwacht en U en de rest ook niet denk ik.'' ik glimlachte naar, het leek alsof ik twijfel zag in zijn ogen toen hij had gezegt dat hij iedereen gelijk wilde behandelen. Maakte ik het hem moeilijk? Ik voelde me een beetje vreemd, maar drukte het gevoel weg. Hij hoorde ermee om te kunnen gaan als Kapitein, nietwaar? Het was ook een soort test voor hem én voor de bemanning.

Ace - Piraat.

Ze draait de rug naar me en ik weet al snel niet meer waar ik mezelf in heb gepraat. "Het is vrij simpel. Je moet de linten strak aantrekken en dan vaststrikken." Oh. Dat moet nog wel te doen zijn. Onhandig begin ik eraan te trekken en kom al snel tot de conclusie dat ik hier echt niks vanaf weet.
'Geef me nog even. Ik ben nuchter, dit gaat me lukken.' Wat een ongelofelijk prachtig moedervlekje. In een opwelling streel ik zachtjes over het blote stukje huid onder haar nek. Al snel besef ik wat ik heb gedaan. Jezus idioot, kun je nou nooit je handen thuis houden! bijt een stem me toe. In alle eerlijkheid moet ik bekennen dat het al een wonder op zich was dat ik mijn kans niet heb gegrepen vannacht. Ze zei trouwens dat ze nog geen verloofde of man had. In dat geval is de kans redelijk aanwezig dat ze nog maagd is. Vrouwen van de elite trouwen toch doorgaans voor ze met een man het bed delen? Mijn wenkbrauwen schieten de lucht in en ik werp een blik op het bed waarin wij zojuist hebben geslapen. Misschien ben ik te voorbarig geweest en heb ik haar nu een ongemakkelijk gevoel aangejaagd. De linten die ik vast heb halen me al terug naar de realiteit. 'Sorry, ik was even in gedachten verzonken,' zeg ik en ga verder met aantrekken. Als ik na zeker tien minuten eindelijk klaar ben zit de jurk naar behoren.
'Voor elkaar,' zeg ik met een grijns en open de deur. 'Laten we naar beneden gaan, voor het eten.'

No growth of the heart is ever a waste

Josephine
Ik wacht af terwijl ik hem met de linten voel prutsen. even voel ik zijn hand over mijn rug gaan en er gaat een rilling door mijn lichaam. Een.. aangename rilling. Beschaamd wend ik mijn hoofd af. Als hij klaar is loop ik naar de spiegel. "Dankjewel, het zit perfect." Ik rommel nog wat aan mijn haar, zodat het er in ieder geval toonbaar uit ziet. "Laten we naar beneden gaan, voor het eten." Ik glimlach en loop naar hem toe. "Een goed idee." Met mijn arm in de zijne lopen we naar beneden. Het ruikt er al naar brood en koffie, en meteen voel ik de honger weer in mijn maag.

Olivier
"Hm.. Wie weet kan je daarbij helpen ja. Maar in dat geval moeten we het voorbereiden. Je kunt niet zo maar wat improviseren als het zover is." Ik sta op en loop nadenkend naar Torrap toe. Ik aai hem zachtjes over zijn kop. "En ik wil ook niet dat je daardoor extra gevaar loopt." Shit, zei ik dat nou echt? Dat klonk alsof het gaat om háár. Maar het gaat om het feit dat ze bij m'n crew hoort. Maar tegen Ace of Felix had ik nooit zoiets gezegd. Misschien tegen Kenneth. Maar dat is anders. Ik kijk over mijn schouder. "Omdat je natuurlijk wel bij de crew hoort, hè?" Het was meer om mezelf te overtuigen dan haar. Ik zucht zacht. Dit gaat nog moeilijk worden.

Abby (Abigail) ~ Undercover pirate.
Ik volgde hem met mijn ogen. "En ik wil ook niet dat je daardoor extra gevaar loopt." Zei hij plots, hij leek er zelf verbaasd over en ik grinnikte zachtjes.
''jaja, ik begrijp het.'' Stelde ik hem gerust en dacht even na.
''Improviseren is denk ik geen probleem.. Als U het zo zeker wilt weten kan ik het wel bewijzen. Ik durf bijna te wedden dat ik zelfs Felix wel om mijn vinger kan draaien.'' Het ware grote woorden, Felix was een van de meest pientere op het schip en volgens mij had hij zoiets gelijk door. Maar als hij bewijs wilde, kon hij het krijgen.
''Trouwens.. Dit is de eerste keer dat U een vrouw bij uw crew heeft he?'' vroeg ik plots met grijns, in mijn ogen had hij er toch wel wat moeite mee. Waarschijnlijk met het idee me gelijk te behandelen als sommige trieste zuiplappen op het schip. Het was dan ook een beetje een vreemd gevoel om 'gelijk' aan hun te zijn, maar het was nou eenmaal de waarheid. Zolang ik op dit schip zat als lid van de crew was ik niet meer of minder dan de andere bemanningsleden.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Josephine
Ik wacht af terwijl ik hem met de linten voel prutsen. even voel ik zijn hand over mijn rug gaan en er gaat een rilling door mijn lichaam. Een.. aangename rilling. Beschaamd wend ik mijn hoofd af. Als hij klaar is loop ik naar de spiegel. "Dankjewel, het zit perfect." Ik rommel nog wat aan mijn haar, zodat het er in ieder geval toonbaar uit ziet. "Laten we naar beneden gaan, voor het eten." Ik glimlach en loop naar hem toe. "Een goed idee." Met mijn arm in de zijne lopen we naar beneden. Het ruikt er al naar brood en koffie, en meteen voel ik de honger weer in mijn maag.

Olivier
Ik draai me verbaasd om. "Felix? Good luck with that. Het verbaast me eerlijk gezegd dat hij zo in de ban lijkt te zijn van die vrouw.. Hoe heet ze? Maxime?" Ik aai Torrap nog een keer over zijn kop en ga dan weer zitten. "Ja.. Het is inderdaad de eerste keer. Ik heb wel eerder verhalen gehoord over vrouwen die de zeeën bevoeren, maar dat zijn waarschijnlijk alleen verhalen. Of grote uitzonderingen, zoals jijzelf."

Abby (Abigail) ~ Undercover pirate.
"Felix? Good luck with that.'' zei hij en ik keke 'm aan.
''Hé, dat vat ik op als een belediging ja.'' zei ik hem met grijnsje en stond op, ik werd stijf van al dat zitten.
''En ja, dat verbaasd me ook.. Alleen ik heb het idee dat het hem niet om haar gaat, hij is er niet het type voor.. Een relatie bedoel ik.'' zei ik hem en liep naar hem toe, ik keek Torrap aan.
''Denk je dat ie me gaat bijten als ik hem probeer te aaien?'' vroeg ik, opnieuw met een grijnsje op mijn gezicht. ''En trouwens, ik zie het wel als compliment dat ik een grote uitzondering ben. Ik heb geen zin om standaard kakmadam te zijn. Pfoe, mijn leven was wel heel saai.'' ik zuchtte zachtjes.
''Dat is nu anders gelukkig.''

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ace - Piraat.

We lopen naar beneden en we nemen al gauw plaats aan tafel, waar iemand ons voorziet van een heel arsenaal lekkere hapjes. Geweldig belegde broodjes met zalmfilet, ham en eieren. Ik kan me niet herinneren dat ik zo'n heerlijke maaltijd heb gedacht. Dat mag wat mij betreft ook, want ik heb goud geld betaald voor deze nacht. Nog meer dan ik kwijt zou zijn aan een hoer. Ik trek een mondhoek omhoog bij die gedachte. In stilte werken we ons eten naar binnen terwijl ik vanuit mijn ooghoeken Josephine in me opneem. De gele glans van de ochtendzon wordt gevangen in haar bijna witte haar. Hoe kan zo iemand nou geen man hebben? Daar kan ik met m'n kop niet bij.
'Je was van plan om een jurk uit te zoeken, niet waar? Zullen we zo gaan?' In mijn ooghoek neem ik een ober en zijn strakke kleding in me op. Ongelofelijk hoe mensen er zo formeel uit konden zien. Als ik merk dat hij met iemand praat en steeds in mijn richting kijk voel ik me ongemakkelijk worden van binnen. Tot mijn grote ergernis komt hij dichterbij gelopen met zijn gesprekspartner, die een knikje geeft. 'Dat is 'm. Ik weet het zeker. Hij was verantwoordelijk voor die plundering bij het huis van de zoon van de gouverneur.' Dit kun je niet menen! Hebben ze dat nog onthouden? Dat was vier maanden terug! Ineens komen er een aantal mannen vanuit verschillende hoeken aanzetten en het dringt tot me door dat ik een probleem heb.
'Josephine, we moeten weg hier. Snel. Voor ze me aan de strop hangen.' Ik trek haar overeind en we lopen gehaast richting de uitgang. Ineens komen daar ook twee mannen voor staan. Ik heb geen keus. Dat is de enige weg naar buiten toe. 'Blijf achter me,' zeg ik als waarschuwing en trek mijn mes. 'Aan de kant, of er gaat hier bloed vloeien,' waarschuw ik. De mannen trekken hun zwaard. 'Jij gaat hangen.' Ze springen op me af en proberen me in te sluiten, maar door een paar pijlsnelle bewegingen ben ik hen voor. Ze hadden duidelijk wat minder moeten drinken. Ik weet me achter één van hem te wurmen, grijp hem vast en gooi hem tegen de ander op, die hem per ongeluk een zware verwonding met zijn zwaard geeft. 'Rennen!' Ik trek Josephine aan een arm mee en we hollen de straat uit.

No growth of the heart is ever a waste

Josephine
Als we aan het ontbijt zitten komt er ineens een man naar ons tafeltje toe. Hij beschuldigt Ace van een plundering en ik kijk hem geschrokken aan. Dat zou best eens waar kunnen zijn. Hij trekt me aan mijn hand mee en ik slaak een klein gilletje. "Ace, wat ga je doen?" piep ik benauwd, maar hij duwt me acher zich en waarschuwt me daar te blijven. Er komt een tweetal mannen op hem af. Hij smijt ze tegen elkaar aan, en ik zie nog net hoe het zwaard van de een de ander doorboort. Ik sla mijn hand voor mijn mond, maar Ace trekt me al weer mee. Ik ren achter hem aan, voor zover dat wil op mijn hoge hakken. Na ik een straat lang onhandig heb lopen hobbelen trap ik ze uit en ren harder. Het doet me verdriet om ze achter te laten, omdat ik echt aan ze gehecht was. Maar dat moet nu maar even. Ik ren hijgend met Ace mee, die duidelijk geen probleem heeft met het snelle tempo. "Waar gaan we heen?" vraag ik tussen twee hijgen in.
Olivier
"Oh, hij is heel tam hoor. De enige die hij ooit pikt is Harry, die ene dikke piraat. Maar die verdient het, want die probeert steeds z'n staartveren uit te trekken." Ik glimlach. "Jij kunt hem gerust aaien." Ik kijk even toe hoe ze Torrap over zijn kop aait. Hij geniet duidelijk van de aandacht en maakt aparte knorrende geluidjes. Ze lacht en ik glimlach terug. "Tja, ik weet niet waar hij dat heeft geleerd. Hij doet het altijd als iemand hem lekker aait."

Zal ik straks nieuw topic openen? x'D
Btw, het is ochtend he? lol.

Abby (Abigail) ~ Undercover pirate.
Ik aaide het beestje voorzichtig over zijn koppie, het leek er haast op dat hij knrode. Ik grinnikte zachtjes en luisterde naar de uitleg van de Kapitein.
''Aha.. Maf beest, maar hij is inderdaad wel lief.'' ineens drong me wat te binnen.. Ik had alleen die wijde rot blousen en lange broeken, dit was mijn enige korte.. Ik kon wel wat andere kleding gebruiken.
''Ik kan nog wel wat kleren gebruiken.. Geen wijde shirts en lange broeken. Die ga ik niet meer dragen, dat zit voor geen meter.'' ik stopte met Torrap en keek de Kapitein aan.
''Gaat U mee Tortuga weer in? Kunnen we meteen kijken waar iedereen uithangt, ben wel nieuwsgierig hoe het met de vrouwen gaat.'' ik glimlachte naar hem en was blij dat hij toestemde. Samen liep ik met hem de straten weer in, ook deze keer werd ik weer nagekeken maar ik negeerde het. Er viel toch niks aan te doen, altijd zouden mensen me vreemd nastaren. Opeens viel mijn blik op een paar bekende personen. Felix met -als ik het me goed herinnerde- Maxime. Ik kreeg het idee dat ik nu erachter kon komen hoe de meeste zouden reageren, even keek ik met fonkeloogjes naar de Kapitein.
''Kom.'' zei ik vrolijk en liep naar het tweetal toe. ''Hé Felix, Maxime.'' groette ik ze, alsof het normaal was dat ik er nu ineens weer bijliep als mezelf. Ik kon het niet laten even kort te grijnzen naar Felix, ik had het gevoel dat hij erin getrapt was en het voelde gewoon goed om hem voor de gek te kunnen houden. Hij was slim en doortrapt had ik het idee, maar toch was hij er niet achter gekomen.
___________
Ja boem. Ik dacht, laat ik hun er weer even wat meer bij betrekken 8D




Nummer 3 klik hier!

[ bericht aangepast op 7 april 2011 - 18:36 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Felix - Piraat.

'Jack,' begroet ik hem met een knikje, reagerend op de stem. Als ik echter op kijk, staar ik recht in het gezicht van een meisje. Met een gezicht dat toch nog op dat van Jack lijkt. Je gaat me toch niet vertellen dat hij een travestiet is? 'Of moet ik Jacqueline zeggen?' voeg ik daar twijfelend aan toe, met een bevreemde blik naar Maxime. 'Ik...eh... Wat een aparte kledingskeuze...' Het is voor het eerst in een lange tijd dat ik met mijn mond vol tanden sta en ik moet toegeven dat me dat helemaal niet bevalt. Vooral niet omdat Jack me met zo'n zelfvoldane grijns uit daagt. Hoe moet ik nou van zijn leven raden dat hij een travestiet geworden is? Al had hij het bijzonder goed gedaan. Zelfs die borsten zien er echt uit.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

Ook ik draai me om naar degene die tegen ons praat. Ze komt me vaag bekend voor, maar ik heb geen idee .. - Heilige Johannes! Is dat niet die rare matroos? Ik moet mijn mond bijna vasthouden, anders zou het open vallen. 'H-hallo,' stamel ik glimlachend. Is dit echt dezelfde persoon? 'En u bent?' vraag ik er daarom achteraan. Dit kan niet dezelfde zijn, no way.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

everything, in time