[RPG] -Exchange- (Pirates) 2. - Speeltopics

Ace - Piraat.

'Och ja, natuurlijk. Geen probleem.' Ik kijk met een schuin oog naar het bed. Is het nu de bedoeling dat ik op de grond ga slapen? Dat zie ik totaal niet zitten, al helemaal te bedenken dat ik voor deze kamer heb betaald en dat bed er ook nog eens verleidelijk uitziet. Over Josephine zelf nog niet gesproken. Ik kan mijn geluk niet op. Maar anderzijds is het bed enorm, dus ruim voldoende ruimte voor twee. 'Ik hoop dat je het niet erg vindt om te delen. Je kan me vertrouwen.' Dat klonk raar en iedere piraat op het schip zou me al hebben uitgelachen, maar deze keer meen in het. Ik ontdoe mezelf van mijn schoeisel en trek het shirt uit, waarna ik onder de lakens plaatsneem. Ik hou mijn broek aan om haar een niet al te ongemakkelijk gevoel aan te jagen. Ik werp een blik op Josephine's rug en vraag me af hoe zij dat van plan is aan te pakken met die jurk.

No growth of the heart is ever a waste

Josephine
Even kijk ik als betoverd toe hoe Ace zijn shirt uittrekt, maar dan draai ik me snel om. Ik voel mijn wangen kleuren en bijt op mijn lip. Er hangt een spiegel aan de muur, waardoor ik kan zien dat Ace het bed in kruipt en even naar mij kijkt. Wat moet ik doen? Ik toch niet bij hem in bed gaan liggen? Aan de andere kant.. het bed is groot genoeg voor twee personen, en zelfs dan is er ruimte over. Het zijn eigenlijk meer twee bedden naast elkaar. Ik zucht en begin mijn jurk uit te doen. Gelukkig zit er nog een dunnere onderjurk onder, waar ik makkelijk in kan slapen. Het duurt even voor ik mijn jurk uitheb, omdat ik daar normaal gesproken bij geholpen word. Nu ik mijn dienstmeisjes niet meer heb besef ik me hoeveel ik geholpen werd. Ik leg mijn jurk over de leuning van de fauteuil en loop naar het bed. Ik ga onder de dekens liggen en kijk naar Ace. "Welterusten." Zijn gespierde armen komen boven de dekens uit, en ik kan het niet laten er even naar de kijken. Dan sluit ik snel mijn ogen en zeg in mijn hoofd een avondgebed op.

Olivier
Samen lopen we het dek op. Ik kijk naar Abby. "Wil je je eerst nog omkleden ofzo?" Ik zie er niet naar uit om de crew over Abby te vertellen, maar ben aan de andere kant ook wel nieuwsgierig naar hun gezichten. Zullen ze geschokt zijn? Boos? Ik heb geen idee.

Ace - Piraat.

Eigenlijk zou ik niet moeten kijken, maar ik kan het gewoonweg niet laten om zo af en toe naar Josephine te gluren. Ik moet eerlijk toegeven dat oog houden voor mijn missie steeds moeilijker wordt. Ze is zo mooi en zo aardig en zo.. Ik slaak een zucht en draai me met de rug naar haar om.
'Weltrusten,' antwoord ik en blaas de olielamp uit. Ik zou me juist blij moeten voelen. Zielsgelukkig omdat ik met een vrouw zoals zij in bed lig. Maar in feite weet ik niet meer hoe ik me voel. De nuchterheid zorgt ook voor een andere kijk op het leven en in mijn geval wordt dat leven dan een stuk gecompliceerder. Ik draai me heel voorzichtig om en merk dat zij ook van me af ligt met haar rug naar me toe. De blonde lokken die vrij op het enorme kussen liggen zijn een lust voor het oog, evenals het stukje ontblote nek waar een donker moedervlekje op is te vinden. Heel voorzichtig en haast onmerkbaar laat ik mijn hand het zachte haar strelen. Ik buig me er heen en snuif de zoete, vrouwelijke geur op. Ace, hou je in. Hou je in! Ik draai me om en dwing mezelf om aan wat anders te denken. Zoals een stuk zeep en wat shampoo. Uiteindelijk val ik in slaap en droom over Josephine.
Als ik wakker word gemaakt door een kraaiende haan merk ik dat mijn arm om haar lichaam heen zit en dat ik mijn hoofd heb begraven in haar krullen. Bij Neptunus, die droom is kennelijk iets te levendig geworden. Heel voorzichtig haal ik de arm van haar af en ga weer op veilig terrein liggen. Dat scheelde weinig. Ik werp een voorzichtige blik op haar. Met een beetje mazzel heeft ze daar niks van gemerkt.

[ bericht aangepast op 2 april 2011 - 16:39 ]

No growth of the heart is ever a waste

Josephine
Als ik klaar ben met mijn gebed draai ik me om en probeer te slapen. Ineens voel ik iemand zachtjes over mijn haar aaien. Onmiddelijk zijn mijn ogen weer open, en houd ik mijn adem in. Ik voel niets meer, en zachtjes laat ik een zucht ontsnappen. Was het Ace? Of heb ik het me verbeeld? Ik sluit mijn ogen weer en val al piekerend in slaap. Ik droom onrustig, en als ik wakker wordt weet ik al niet meer waar het over ging. Ik hoor Ace bewegen en kijk over mijn schouder naar achter. Er valt een beetje licht door het gordijn op zijn gezicht, en meteen voel ik kriebels in mijn buik. Voorzichtig ga ik zitten, met mijn benen over de rand van het bed. Ik draai me om naar Ace en glimlach. "Goede morgen. Heb je goed geslapen?" Ik merk dat mijn jurk wat is scheefgezakt in mijn slaap, en snel trek ik hem weer recht. Ik zal er wel wat onverzorgd uit zien, maar goed.

Olivier
Samen lopen we het dek op. Ik kijk naar Abby. "Wil je je eerst nog omkleden ofzo?" Ik zie er niet naar uit om de crew over Abby te vertellen, maar ben aan de andere kant ook wel nieuwsgierig naar hun gezichten. Zullen ze geschokt zijn? Boos? Ik heb geen idee.

Abby = niet langer undercover. Lol :'d C'ptain kwam erachter.

Abby (Abigail) ~ Undercover pirate.
Ik keek de Kapitein aan en haalde mijn schouders op.
''Is goed hoor.'' Zei ik en keek even het schip rond, geen bemanning te bekennen.. Die waren zeker allemaal op zoek naar een hoer bedacht ik me en grinnikte zachtjes.
''Nogmaals bedankt trouwens.'' ik glimlachte lief naar de Kapitein. ''Tot zo.'' zei ik nog en verdween naar binnen. Ik liep mijn eigen kamer in en haalde mijn tas tevoorschijn. Gauw zocht ik erin en trok uiteindelijk een kort broekje aan, een hempje en ik nam de moeite om wat sieraden om te doen die ik van huis had meegenomen. Wat kettingen, armbanden en oorbellen. Ik was dan bemanning van een schip, ik mocht er nog wel goed uitzien toch? Ik borstelde mijn haren zorgvuldig en deed mijn hoofddoekje (plaatje 8D) weer op. Toen ik klaar was met me opfrissen liep ik naar de Kapiteinshut, ik had het vermoeden dat hij zich daar inmiddels bevond, en klopte aan. Toen ik goedkeuring kreeg opende ik de deur en liep naar binnen.

[ bericht aangepast op 2 april 2011 - 20:46 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ace - Piraat.

Ik glimlach als ik Josephine's stem hoor.
'Goeiemorgen. Niet te geloven, een hele nacht zonder alcohol, op Tortuga nota bene. Ace, dat doe je goed, jongen,' zeg ik tegelijkertijd lovend als verbaasd tegen mezelf. Al snel valt mijn blik op een stuk ontblote huid boven haar borst. Ik neem aan dat dit niet de bedoeling is? Niet dat ik er problemen mee heb. Allerminst zelfs. Hierdoor kom ik weer een prachtige moedervlek te zien op een stukje voor mij onbekend gebied. Al snel trekt ze de jurk weer recht en ik weet even niet waar ik het zoeken moet. 'Zullen we naar beneden gaan? Er is hier een ontbijt en ik denk dat je wel trek hebt.' Ik kom overeind en trek mijn kleding weer aan. Ik heb nog nooit van mijn leven in zo'n zalig bed gelegen. En ook nog nooit met zo'n mooie vrouw. Het feit dat ik haar niet aan kan raken zorgt ervoor dat ik haar nog liever wil. Ik kan wel kwijlen van geluk. Dit zijn momenten die ik nooit meer ga vergeten. Daar zal die arme rukkende scheepsjongen jaloers op zijn!

[ bericht aangepast op 2 april 2011 - 22:17 ]

No growth of the heart is ever a waste

Maxime - Dame.

Ik lach even als Clara een zoen op mijn wang drukt. 'Geen probleem,' roep ik haar na, maar ze is al verdwenen met haar jurk. Ik wacht tot ze weer tevoorschijn kom en knik. 'Prachtig, vind je niet, Felix?' vraag ik en draai me even om naar hem. Ik wil niet dat hij het gevoel krijgt dat hij buitengesloten wordt. 'Je moet hem inderdaad echt kopen,' knik ik. Waarom vindt zij wel een fatsoenlijke jurk en ik niet? Ik moet er snel een hebben, anders ga ik Felix nog vervelen met mijn getreuzel.
'Als jij terug wilt, moet je het ook gewoon zeggen, hoor,' fluister ik hem daarom toe. Hij offert veel te veel voor mij op.

everything, in time

Felix - Piraat

Van op een afstandje kijk ik toe hoe Maxime en Clara elkaar omhelzen en hoe die laatste vrolijk en zorgeloos over haar jurk begint te neuzelen. Eerlijk gezegd kan het me weinig schelen wat ze allemaal doet en zegt. Ze heeft duidelijk gemaakt dat ze geen geld heeft, dus verder heeft ze geen belang voor mij. Verder vind ik Maxime bovendien veel charmanter en beleefder. Ik glimlach minzaam als ze me opnieuw bij het gesprek betrekt. Niet dat ik me uitgesloten voelde, daarvoor interesseert het me gewoon te weinig, maar het gebaar alleen al bewijst wat voor een prachtmeid ze is. Dat en de geldbuidel die in haar jurk verstopt zit. 'Werkelijk buitenaards mooi,' zeg ik dan als Maxime mijn mening vraagt over Clara's jurk. Dat is toch wat ze willen horen. 'Neem gerust alle tijd om een jurk uit te zoeken, Maxime, ik word nergens verwacht.'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Clara - dame

Een tevreden glimlach verschijnt op mijn gezicht wanneer Maxime en Felix me complimenteren. 'Ik vind hem ook echt geweldig, maar zou ik dan wat geld van je kunnen lenen Maxime, je krijgt het als we thuis zijn gelijk weer terug.'Wat zou Oliver van me vinden als hij me zo zou zien? We moesten misschien maar iets meer tijd met elkaar gaan doorbrengen.

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Maxime - Dame.

'Ik heb je het geld toch al toegestopt?' grijns ik. Was ze dat nu alweer vergeten? 'Ik zie het vanzelf wel terugkomen. Het is niet zo dat ik in geldnood zit, dus ik kan het wel even missen,' stel ik haar lachend gerust.
Dan trek ik Felix mee naar buiten. 'Ik wil ook zo'n mooie jurk,' zeg ik een tikkeltje jaloers. 'En ondanks dat je nergens verwacht wordt, wil je dan echt niet ergens heen? Ik wil niet heel deze dag bepalen. Jij bent bovendien al vaker op Tortuga geweest!'

everything, in time

Felix - Piraat

Dus Clarabella had 't voor de kapitein... Goed om weten, denk ik in mezelf terwijl ik die informatie opsla. Je weet nooit wannneer dat handig kan zijn. Dan word ik plots door Maxime mee naar buiten gesleurd. Verbouwereerd kijk ik haar aan, terwijl ze met een tikje jaloezie in haar stem zegt dat ze ook zo'n jurk wil. Ik lach opnieuw. 'Mijn lieve schat, hier is een plan. Laten we een jurk zoeken voor jou, dan kan je vriendin daarbij helpen. Ik ben bang dat ik geen expert ben op vlak van mode. Daarna gaan we terug naar de boot om juffrouw Clarabella de kapitein ondersteboven te laten blazen met haar mooie jurk en dan toon ik je het mooiste plekje op Tortuga,' stel ik voor, met mijn handen op mijn rug gevouwen en een licht buiginkje.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

Hij noemde me 'lieve schat'. Dat is het eerste wat ik denk. Ik voel mijn wangen weer rood kleuren en vervloek mezelf. Waarom kan ik niet normaal reageren? 'Dat is echt een prima plan,' lach ik. 'En misschien ben je niet geweldig op het gebied van vrouwenmode. Van mannenmode weet jij geloof ik genoeg af, vergeleken bij de rest van de bemanning zie jij er uiterst verzorgd uit,' geef ik eerlijk toe. Ik had niet eens verstaan dat Clara wat zei over de kapitein. Maar eigenlijk klinkt het wel logisch, het is precies het type voor Clara. Als ze maar niet, alweer, te hard van stapel loopt.

everything, in time

Abby (Abigail) ~ Undercover pirate.
Ik keek de Kapitein aan en haalde mijn schouders op.
''Is goed hoor.'' Zei ik en keek even het schip rond, geen bemanning te bekennen.. Die waren zeker allemaal op zoek naar een hoer bedacht ik me en grinnikte zachtjes.
''Nogmaals bedankt trouwens.'' ik glimlachte lief naar de Kapitein. ''Tot zo.'' zei ik nog en verdween naar binnen. Ik liep mijn eigen kamer in en haalde mijn tas tevoorschijn. Gauw zocht ik erin en trok uiteindelijk een kort broekje aan, een hempje en ik nam de moeite om wat sieraden om te doen die ik van huis had meegenomen. Wat kettingen, armbanden en oorbellen. Ik was dan bemanning van een schip, ik mocht er nog wel goed uitzien toch? Ik borstelde mijn haren zorgvuldig en deed mijn hoofddoekje (plaatje 8D) weer op. Toen ik klaar was met me opfrissen liep ik naar de Kapiteinshut, ik had het vermoeden dat hij zich daar inmiddels bevond, en klopte aan. Toen ik goedkeuring kreeg opende ik de deur en liep naar binnen.

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 20:07 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Josephine
Ik glimlach. "Ja, ontbijt zou heerlijk zijn." Ik werp een blik op mijn kleren en kijk in de spiegel die aan de muur hangt. "En misschien moet ik vandaag ook maar wat nieuwe kleren halen.. Want dit.." Ik bijt op mijn lip. Mijn jurk ziet er ongewassen uit, wat hij ook is, en mijn haren zitten door de war.

Olivier
Ik knik naar Abby en loop naar mijn hut toe. Niet te geloven dat niemand het heeft gemerkt. Iedereen had wel zijn vermoedens.. Maar dit? Ik grinnik nog een keer in mezelf en loop mijn kamer in. Alles ligt er nog zo bij als ik het achtergelaten had, en Tarrop begroet me met wat gekrijs. Ik loop naar hem toe en vul zijn voederbak bij. Terwijl hij er zaadjes uit pikt aai ik over zijn veren. Als er op de deur wordt geklopt draai ik me om. "Binnen." De deur gaat open en Abby steekt haar hoofd om de deur. "Abby.. Wat kan ik voor je doen?" zeg ik met een glimlach.

Abby (Abigail) ~ Undercover pirate.
Wauw, het was echt vreemd om weer met mijn naam aangesproken te worden, althans, mijn bijnaam. Thuis werd ik altijd Abigail genoemd, of nog erger, mevrouw. Ik glimlachte en ging tegenover hem zitten.
''Mwah, niks bijzonders. Ik vroeg me af hoe het vanavond gaat.. Slapen er nog bemanningsleden op het schip? Of blijven ze allemaal weg denkt U?'' ik sloeg mijn benen over elkaar.
''En gaat U ook nog weg?'' vroeg ik toen met grijnsje, het leek me vreemd de Kapitein uit te zien gaan.. Naar de kroeg om te zuipen. Ik grinnikte zachtjes toen ik het me voor probeerde te stellen.
''Trouwens, hoe denkt U dat de bemanning gaat reageren?'' vroeg ik nieuwsgierig, hij kende ze het beste, misschien wist hij het wel.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.