Geen weg meer terug [4] - Forum spelletjes

===oud

[ bericht aangepast op 6 juni 2016 - 18:57 ]

No growth of the heart is ever a waste

- even overgenomen uit het vorige topic-

'Hoe weet je dat zeker? Het is trouwens een feit dat oudere vampiers sterker zijn. En het is toch meer dan logisch dat ze beter tegen bloed kunnen louter en alleen omdat ze er al langer aan moeten weerstaan,' glimlachte hij. 'Ik kan trouwens met zekerheid zeggen dat ze niet zwakker zijn dan mij. Fysiek kan ik ze misschien nog aan, maar mentaal heb ik daar mijn twijfels bij...' Lew grinnikte geamuseerd om haar koppigheid. 'Maar ik moet toegeven dat ik me gevleid voel, om je loyaliteit,' babbelde hij, niet zonder zich een beetje trots te voelen.

[ bericht aangepast op 30 jan 2011 - 20:20 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Slechte vampier.

'Ik red me wel. Ze hebben wel wat beters te doen dan mij gaan lastigvallen,' grijns ik. Het is voor een deel gelogen. Ik weet dat vampiers zoals Faith dit als een uitgelezen kans zien om korte metten met me te maken. Me zodanig martelen dat ik nooit weer in hun richting durf te kijken. Want dat doen vampiers als ze je niet kunnen pakken met de dood.
'Het is oke,' glimlach ik ter extra bevestiging. 'I'll be fine.' En ik sta op om aanstalten te maken om naar de keuken te gaan. Die vloer moet nog gedweild worden. Jammer dat het mijn bloed is, anders had ik het er nog als een hond af gelikt ook. I'd kill voor een beetje bloed.

No growth of the heart is ever a waste

Yue
"Okay.. Ik ben zo terug." Ik loop het huis uit en begin te rennen. Nu ik ineens zo'n goed conditie heb begrijp ik wat mensen zo lekker vinden aan sporten. Ik voel de wind door mijn haren en ineens ruik ik een dier, niet heel ver weg. Ik stop abrupt en ga erachter aan. Ik krijg een vos in het oog. Ik sprint erheen en snijd met het mes dat ik bij me had zijn nek door. Even voel ik me schuldig, maar dat gevoel is snel weg als ik het bloed ruikt. Bijna wil ik het drinken, maar ik herinner me dat ik dit doe voor Odile. Ik vang nog een zwijn en ren terug naar de villa. Ik vind Odile weer in de keuken. "Hier." zeg ik, terwijl ik haar de dieren geef. "Ik ga me even omkleden, en misschien even douchen. Er is hier toch wel een douche?"


Savoy
"Waarom houd je je in Faith? Jou kennende zou die jongen nu allang dood moeten zijn. Ik vraag het me gewoon af." Ik kan zien dat Faith nu echt geïrriteerd raak en ik begin hier lol in te krijgen. Ze heeft me nog steeds niet gemarteld, en ik begin het gevoel te krijgen dat ze iets achter houdt voor die jongen.

Bedankt voor heroepen x)

Elif - Goede Vampier.
ze was blijd at Gawyn niet boos werd en haalde haar schouders lichtjes op. ,,Maar toch.. Ik had haar kunnen redden als ik sneller was geweest..'' zei ze zachtjes en sloeg haar ogen neer, ze knipperde haar tranen weg en zuchtte zachtjes. ,,Sterkste overleven.. Zo is 't altijd al geweest maar toch..'' murmelde ze zachtjes en haalde haar haren uit een staart. ,,We moeten er echt voor zorgen dta de rest niks overkomt.'' zei ze terwijl ze het elastiekej rond haar posl bond.

Faith - Slechte Vampier.
Ze fronste even, nog eentje die jamie probeerde over te halen. ,,Savoy, kom niet met hetzelfde lulverhaal als de rest.'' ze keek 'm kort aan en leit hem weer kort meemaken met wat voor pijn ze kon veroorzaken. ,,Je weetr dat je me niet aankan.''

Dewi - MensenGeval.
(Even voor rare wending zorgen :x Ghaha)
,,Waarschijnlijk ben je metnaal sterker dan je zelf weet.'' zei ze en zweeg toen, had ie het niet door? Of hield ie zich dom? Er was nog maar een manier hoe ze het hem duidelijk kon maken, right? Ze keek lew aan en drukte toen haar lippen zachtjes op die van hem. Ze zoende hem kort maar teder en zacht, alsof hij van proselein was en ieder moment kon breken. Toen ze stotpe keek ze 'm kort aan en wendde toen haar hoofd af omdat ze het idee had dat haar hoofd in brand stond.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
"Okay.. Ik ben zo terug." Ik loop het huis uit en begin te rennen. Nu ik ineens zo'n goed conditie heb begrijp ik wat mensen zo lekker vinden aan sporten. Ik voel de wind door mijn haren en ineens ruik ik een dier, niet heel ver weg. Ik stop abrupt en ga erachter aan. Ik krijg een vos in het oog. Ik sprint erheen en snijd met het mes dat ik bij me had zijn nek door. Even voel ik me schuldig, maar dat gevoel is snel weg als ik het bloed ruikt. Bijna wil ik het drinken, maar ik herinner me dat ik dit doe voor Odile. Ik vang nog een zwijn en ren terug naar de villa. Ik vind Odile weer in de keuken. "Hier." zeg ik, terwijl ik haar de dieren geef. "Ik ga me even omkleden, en misschien even douchen. Er is hier toch wel een douche?"

Savoy
Een schok van pijn schiet door mijn lichaam. Ik maak geen geluid, maar van binnen knal ik uit elkaar. Het is moeilijk te beschrijven hoe zoiets voelt. Alsof er duizenden naalden in je worden geprikt. Alsof er zoutzuur over je heen wordt gegoten. Nee, veel erger. Dan is het voorbij. Ik merk dat ik ben gevallen, waarschijnlijk door de pijn. Ik sta op en kijk Faith aan. Ik besluit niets over haar marteling te zeggen, te doen alsof er niet is gebeurt. "Probeer je die jongen serieus wijs te maken dat hij je kan vertrouwen? Waarom zou je?" Ik frons. Waarom doet Faith zoveel moeite? Ze had die sterveling allang aan kunnen vallen. Hij had al dood kunnen zijn. Dan grijns ik. "Of vind je hem soms leuk?"

8D +1 voor Dewi. The Game :x

Odile - Slechte vampier.

'Dank je,' zeg ik en slurp met alle gulzigheid het bloed naar binnen. Als ik klaar ben - wat me niet veel tijd heeft gekost - wikkel ik het dier in een vuilniszak, sluit die af en gooi het de vuilnisbak in, waarvan ik weet dat die uitmondt op het riool. Goede uitvinding, van wie die ook mag zijn.
'Loop deze gang uit, aan het eind rechts. Daar is een doucheruimte. Er zijn ook handdoeken, douchegel en shampoo. Volgens mij heb ik het er nog laten liggen,' glimlach ik. Als ze weg is pak ik de dweil, spoel deze om en begin als een middelbare schoolconcierge de vloer te dweilen. Alleen ik denk dat bloed op de vloer in de meeste middelbare scholen geen algemeen verschijnsel zijn. Gelukkig heeft het vossenbloed me een stuk laten aansterken en ik voel dat de wond aan het helen is. Mijn lijf kan veel hebben. Ook al kind had ik nooit last van kneuzingen en botbreuken. Ik was vrijwel nooit ziek en kon fysiek veel meer aan dan de meeste meiden in mijn klas, niet dat er zo veel te bewijzen viel op een huishoudschool maar toch. Ik wist te voorkomen dat een klasgenoot aangerand werd en dat was goed genoeg.

No growth of the heart is ever a waste

Go Dewi

Yue
Voor ik naar de douche loop ga ik even naar Odiles kamer. Ik heb die kleren niet voor niets gekocht.. of eigenlijk meegenomen. Ik neem een rokje, een legging, een paar ballerina's, een shirtje, een bolero en ondergoed mee. Ik loop naar de douches. Ik doe de deur op slot en kleed me uit. Ik zet de douche aan en wacht tot het water warm is. Dan stap ik eronder. Ik houd van douchen, het geeft me altijd een warm en veilig gevoel. Nadat ik mezelf heb gewassen zeep ik mijn haar in. Als ik klaar ben pak ik een handdoek en droog mezelf af. Het is fijn om weer schoon te zijn. Ik trek mijn nieuwe kleren aan. Eindelijk weer iets kleurrijks! De ballerina's en het shirt hebben dezelfde kleur groen, het rokje heeft een bloemenpatroon, de bolero zwart en de legging wit. Ik pak de kleren die ik van Odile geleend heb op. Ik breng ze naar Odiles kamer. Daar zie ik een borstel liggen. Zou ze het erg vinden als ik die gebruik? Ik waag het er maar op. Ik borstel mijn haar en loop naar beneden. Odile is bezig de vloer van de keuken te dweilen. "Hulp nodig?" vraag ik.

Savoy
Een schok van pijn schiet door mijn lichaam. Ik maak geen geluid, maar van binnen knal ik uit elkaar. Het is moeilijk te beschrijven hoe zoiets voelt. Alsof er duizenden naalden in je worden geprikt. Alsof er zoutzuur over je heen wordt gegoten. Nee, veel erger. Dan is het voorbij. Ik merk dat ik ben gevallen, waarschijnlijk door de pijn. Ik sta op en kijk Faith aan. Ik besluit niets over haar marteling te zeggen, te doen alsof er niet is gebeurt. "Probeer je die jongen serieus wijs te maken dat hij je kan vertrouwen? Waarom zou je?" Ik frons. Waarom doet Faith zoveel moeite? Ze had die sterveling allang aan kunnen vallen. Hij had al dood kunnen zijn. Dan grijns ik. "Of vind je hem soms leuk?"

[ bericht aangepast op 30 jan 2011 - 21:11 ]

Odile - Slechte vampier.

Op het moment dat ik de dweil weg leg komt Yue binnengewandeld. Ik heb een vampier nog nooit zo veel bloemen zien dragen en het staat haar ook nog. Bij haar vergeleken zie ik eruit als een zombie. Vampier. Komt ook aardig in de buurt. Zwart is zo'n beetje de standaardkleur in mijn garderobe met zo af en toe wat groens, roods of blauws. Best een saaie kledingsmaak, denk ik dan.
'Voor mekaar,' zeg ik en zwaai met de dweil heen en weer ter bevestiging, die nog steeds rood kleurt door al het bloed. Al met al best een morbide gezicht, dus ik spoel hem maar gauw af. 'Heb je al een kamer?' vraag ik dan. Ik denk aan alle rotzooi op mijn kamer. Shit. Dat moet echt een keer opgeruimd worden. Nou ja, dat komt ooit nog wel. Als ik zin heb. Ik ben niet van plan de komende paar jaar de pijp uit te gaan.

No growth of the heart is ever a waste

Yue
"Hm.. Eigenlijk nog niet. Is er nog een vrij? Het lijkt me eigenlijk wel gezellig om een kamer dichtbij de jouwe te hebben." Ik glimlach. "Dan kunnen we vaak bij elkaar op bezoek komen."

Savoy
Een schok van pijn schiet door mijn lichaam. Ik maak geen geluid, maar van binnen knal ik uit elkaar. Het is moeilijk te beschrijven hoe zoiets voelt. Alsof er duizenden naalden in je worden geprikt. Alsof er zoutzuur over je heen wordt gegoten. Nee, veel erger. Dan is het voorbij. Ik merk dat ik ben gevallen, waarschijnlijk door de pijn. Ik sta op en kijk Faith aan. Ik besluit niets over haar marteling te zeggen, te doen alsof er niet is gebeurt. "Probeer je die jongen serieus wijs te maken dat hij je kan vertrouwen? Waarom zou je?" Ik frons. Waarom doet Faith zoveel moeite? Ze had die sterveling allang aan kunnen vallen. Hij had al dood kunnen zijn. Dan grijns ik. "Of vind je hem soms leuk?"

Toen haar frisse mond te zijne raakten, voelde Lew zijn lichaam verstijven van de schok. Even abrupt als ze gekomen waren, verdwenen de lippen ook weer, hem verbijsterd achterlatend. Hij was niet in staat zich een vin te verroeren. Hij had veel verwacht, maar dat niet. Het leek alsof zijn spieren volledig uitgeschakeld waren, hij was zelfs niet in staat een gezichtsuitrdrukking aan te nemen. Toen hij uiteindelijk zijn gedachten op een rijtje had gekregen, na een tijd wezenloos in de verte te kijken, slikte hij een paar keer. 'Nou...eh.. dat legt 't één en het ander uit,' zei hij schor met een nerveus lachje. Hij wist niet goed wat hij moest doen. Natuurlijk had hij vrouwen gezoend door de jaren heen, maar dat had nooit veel betekend. Dit was anders. Dit leek oprecht...

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Slechte vampier.

Ik glimlach en mijn grijze ogen beginnen te stralen.
'De kamer naast me is nog vrij. Het is een aardig grote kamer ook, eentje die uit twee verdiepingen bestaat. De bovenste verdieping kun je bereiken met een trapje. Eigenlijk had ik die in moeten pikken.' Ik ga haar voor om haar de kamer te laten zien. Eenmaal voor de deur doe ik die open. Ik wil het licht aanknippen, maar de lamp doet het niet. 'Wacht even.' Ik verdwijn snel mijn kamer in, haal een gloeilamp met de juiste fitting en vervang de oude door de mijne. Dan doe ik het licht aan en de kamer wordt zichtbaar.
Mijn blik glijdt van de royale kasten naar het hemelbed. Wauw. Ik kan me niet herinneren dat het er hier zo luxe uitzag. Wie woonde hier? Het maakt me weinig uit. De kamer heeft nu een nieuwe eigenaar.
'Als je niet wil dat de rest hier binnen komt: ik heb nog wel een slot en een sleutel. Mijn deuren worden regelmatig ingetrapt, daarom heb ik altijd wel een paar extra sloten op voorraad,' zeg ik weer grijnzend. Ik haal de doek van mijn nek af en ik voel dat het bloeden al gestopt is en dat ik gewoon kan ademen voor mijn mond. Nog een paar dagen, dan ben ik weer de ouwe.

No growth of the heart is ever a waste

Yue
"Wauw.." Ik kijk de kamer rond. Er staan een paar grote, antieke kasten, en een hemelbed op een verhoging. "Wat een prachtige kamer.." Ik glimlach naar haar. "Een slot hoeft niet.. nu nog niet in ieder geval." Dan kijk ik de kamer weer rond. Het is er wel wat donker en duister naar mijn smaak. "Hebben jullie hier ergens trouwens verf liggen? Dan kan ik de muren een andere kleur geven." Het lijkt me geweldig om een keer een kamer te pimpen. Mijn oude kamer was.. wacht. Hoe zag mijn kamer er ook al weer uit. Ik probeer het me te herinneren, maar het lukt niet. Ik zucht. Het maakt niet uit. Ik heb nu een nieuwe kamer, een nieuw leven.

Savoy
Een schok van pijn schiet door mijn lichaam. Ik maak geen geluid, maar van binnen knal ik uit elkaar. Het is moeilijk te beschrijven hoe zoiets voelt. Alsof er duizenden naalden in je worden geprikt. Alsof er zoutzuur over je heen wordt gegoten. Nee, veel erger. Dan is het voorbij. Ik merk dat ik ben gevallen, waarschijnlijk door de pijn. Ik sta op en kijk Faith aan. Ik besluit niets over haar marteling te zeggen, te doen alsof er niet is gebeurt. "Probeer je die jongen serieus wijs te maken dat hij je kan vertrouwen? Waarom zou je?" Ik frons. Waarom doet Faith zoveel moeite? Ze had die sterveling allang aan kunnen vallen. Hij had al dood kunnen zijn. Dan grijns ik. "Of vind je hem soms leuk?"

[ bericht aangepast op 30 jan 2011 - 21:51 ]

Odile - Slechte vampier.

'Eeh.. ik zou het niet weten.' Ik kan me wel herinneren dat ik ooit verf gebruikte, maar dat was veelal donkere verf. Waarschijnlijk haar smaak niet. 'Ik vrees dat je het hiermee moet doen. Tenzij je vroeg of laat weer wil gaan winkelen.' Dat laatste zeg ik met een grote grijns. Ik weet niet waar ik het vandaan haal, maar ik heb hoge nood om weer eens te gaan koken. Ik heb in geen tijden meer een goed gerecht gemaakt en ik wil eens de proef op de som nemen.
'Zeg.. zin in een uitdaging?' vraag ik dan met twinkelende ogen.

No growth of the heart is ever a waste

hahaha Stelletje mafkezen x)
LEw was zo traag vna begrip, ik dacht; Laat ik 'm een ahndje helpen.


Elif - Goede Vampier.
ze was blijd at Gawyn niet boos werd en haalde haar schouders lichtjes op. ,,Maar toch.. Ik had haar kunnen redden als ik sneller was geweest..'' zei ze zachtjes en sloeg haar ogen neer, ze knipperde haar tranen weg en zuchtte zachtjes. ,,Sterkste overleven.. Zo is 't altijd al geweest maar toch..'' murmelde ze zachtjes en haalde haar haren uit een staart. ,,We moeten er echt voor zorgen dta de rest niks overkomt.'' zei ze terwijl ze het elastiekej rond haar posl bond.

Faith - Slechte Vampier.
-cming, geen tijd meer!-

Dewi - MensenGeval.
Waarom bleef hij zo lang stil? Ze frunnikte aan haar shirtje en zweeg ook. Ze was blij dat hij na een tijdje de stitle verbrak, ze keek weer voorzichtig naar 'm. ,,Traag van begrip, hmm..?'' ze glimlachte flauwtjes naar hem en ze hoopte dat de blos op haar wangen inmiddels alweer grotendeels bijgekleurd zou zijn.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jamie.

Hij luisterde nog steeds naar het gesprek van Faith en de andere vampier. Langzaam stond hij op en liep naar de badkamer. Daar sloot hij zich op en ging tegen de deur aan zitten. Hij werdt overspoeld door een misselijk makend gevoel en kroop naar de wc. Bij de wc, gaf hij over en er liepen tranen over zijn wangen. Alles was zo verdomd ingewikkeld en krabbelde moeilijk overeind. Spoelde de wc door, wasde zijn gezicht en ging weer tegen de deur aan zitten. De tranen bleven stromen en veegde ze niet weg. Hij trok zijn knieen op, verstopte zijn gezicht en huilde zonder geluid.