[RPG] Another Dimension 2 - Speeltopics

Topic 1

Het verhaal: In ik-vorm verleden tijd.
Een aantal jongeren worden op onbekende manier door een vortex naar een andere dimensie gezogen. Deze dimensie staat gelijk aan die van ons, behalve dan dat er geen mensen meer wonen. De kleine planeet lijkt totaal verlaten en vervallen. Maar er wonen nog wel andere dingen. De jongeren noemen ze 'de schaduwen', omdat je alleen hun schaduw ziet bewegen. Dan weet je dat je weg moet wezen. Maar er zijn ook enkele goede schaduwen die de jongeren terug willen helpen naar hun eigen dimensie. De jongeren komen niet allemaal tegelijk in de andere dimensie aan en ze kennen elkaar nog niet. Het zijn willekeurige jongeren uit willekeurige steden/plaatsen. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat ze er toevallig met z'n tweeen tegelijk zijn gekomen terwijl ze elkaar wel kennen Maar zet het er dan ook even bij.

Informatie over de Schaduwen:
Ze lijken op mensen, ze zijn alleen langer en dunner. In het donker van de schaduwen zie je ze niet, maar in het licht hebben ze een witte, wasachtige huid. Ze zijn snel en dodelijk, leven van vlees. De Schaduwen bevolkten deze dimensie ooit.

Rollen:
Goede schaduwen: Aimée Fay Moore
Slechte schaduwen: Darko, Vivian
Jongeren: Ann Sully, Alice May Moors, Adam Nathaniel Serano, Sarita Tricia Schneider, Silver Joselyne Ford

[ topic verplaatst door een moderator ]

---

Your make-up is terrible

Aimée Fay Moore
Ik zuchtte nogmaals, en richtte me toen tot de mensen. "Hoe lang zijn jullie hier al?"

---

I solemnly swear that I am up to no good.

Sarita Tricia Schneider
'5 jaar,' zei ik.

truste Xoxox

---

"Ignite, my love. Ignite."

Welterusten (:

---

I solemnly swear that I am up to no good.

Alice May Moors

Ik was de hele tijd bij Silver gebleven en we zaten nu allebei in een hoekje. "Moeten we niet gaan kijken?" Fluisterde ik naar Silver en toen viel mijn oog weer op haar been. "Laatmaar." Zei ik en ik keek even rond opzoek naar een wapen. Om ons als het nodig was maar een beetje te verdedigen.

---

De wereld is weer plat ja op bolle bibs na

Adam.
Oké. Ik wist even niet meer wat ik hier van moest denken. Dus, dat zijn schaduwen? Oké, oké. Ik probeerde mezelf te kalmeren en rustig na te denken. Langzaam liet ik de spanning in mijn lichaam gaan, zodat ik niet meer tegen de muur aangedrukt stond. Ik zuchtte, dit was onwennig. Ik lag vast nog half te slapen.

---

Remember the nights we drove around crazy, in love.

'En jagers kunnen hun prooi doden,' antwoordde ik kil. Er was wel wat meer nodig dan een pijl en boog om mij om zeep te helpen, maar ik moest toegeven dat ik me beter had moeten voorbereiden. Zonder wapens op jacht gaan was verleidelijk in het begin, maar de weinige overlevenden weten nu wel met wat ze te maken hadden. Ik was sterk, maar helaas niet onsterfelijk.
'Darko!' gilde ik.

[ bericht aangepast op 27 jan 2011 - 11:03 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Alice May Moors

"Ik ga een wapen zoeken." Fluisterde ik tegen Silver en ik stond voorzichtig op. Ik probeerde zo min mogelijk geluid te maken voor het geval de schaduwen dichter in de buurt waren dan ik dacht. Ik keek in elk hoekje en gaatje maar ik kon niks vinden. Oke, of ze heeft hier geen wapens meer, of ze is gewoon erg goed in een verstop plek vinden. Ik zuchtte diep en ging weer verder met zoeken.

---

De wereld is weer plat ja op bolle bibs na

Ann Sully

"Houd nou toch eens je mond!" Snauwde ik naar de Schaduw die riep. "Je krijgt geen hulp en je stem bezorgd me hoofdpijn."

---

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider
Ik grinnikte door Ann's uitval. Plotseling bedacht ik me dat ik nog altijd mijn mes in mijn zak had. Die moest ik nog even verbergen, voor het geval dat.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Alice May Moors

Zal ik verder gaan lopen en een wapen zoeken? Of moet ik hier blijven bij Silver. Zonder wapen zouden we toch weinig kans maken dus eigenlijk heb ik geen keus. "Ik ga een wapen zoeken, ik kom snel weer terug." Fluisterde ik naar Silver. Ik liep de eerste kamer uit en begon weer te zoeken naar een wapen.

---

De wereld is weer plat ja op bolle bibs na

Vivian - Slechte schaduw.

Ik begon me inmiddels rot te ergeren aan die mensen. Ik wist dat ik er maar één nodig had. Eentje maar. Mijn ogen flitsten de ruimte door en bleven rusten op het meisje in de hoek die schreeuwde dat ik mijn mond moest houden. Ik moest snel beslissen. Hoe langer ik wachtte, hoe meer tijd ze hadden om hun volgende stap te bedenken. Dus ik zette me af, vloog op het meisje af en slingerde haar in een geoefende beweging over mijn schouders.
'Kom maar met mij mee,' zei ik grijnzend en maakte me weer uit de voeten. Ik rende zo hard ik kon en verdween uit het zicht van de rest. Geen idee wat Darko aan het uitspoken is, maar deze is van mij.

(for the record, ik vermoord je niet want dat mag niet! )

---

No growth of the heart is ever a waste

Yeh, I'm a prisoner :'D

Ann Sully

Ik had het net gevoel dat alles goed ging komen als niemand maar bewoog, maar ik bewoog niet en toen was ze er ineens, het leek sneller dan het licht. Ze zwaaide me over haar schouder en zei iets, wat ik niet meer hoorde omdat hij haar uitschold en om hulp riep tegelijk.

---

Your make-up is terrible

Darko - Evil Shadow(6)
'Vivian!' gilde ik. Ik had me in een roes laten gaan. Zo erg zelfs dat ik geen idee had wat er in vredesnaam gebeurd was.
'Vivian! Wat is er gebeurd?'

[ bericht aangepast op 27 jan 2011 - 16:58 ]

---

Life is hard and then we die

Ann Sully

Nee niet nog een. Ik begon te slaan en te trappen, niet dat ik ver kwam ermee, maar ik gaf me niet zomaar over. "Laat me eens los, kreng!" Riep ik.

---

Your make-up is terrible

Vivian - Slechte schaduw.

De pijn in mijn been begon weer aan te zwellen maar ik negeerde het. Het moest wel, voor die andere gekken me te grazen gingen nemen. 'Darko, rennen! Wegwezen hier! Ze hebben wapens!' Ik rende zo snel als ik kon met mijn gijzelaartje opde rug en na een tijdje kwam ik aan bij mijn huis, uitgeput en versleten. Nog eenmaal wierp ik een blik naar achteren, maar niemand te bekennen. Dat zou me overigens ook verbazen aangezien ik veel sneller was dan hen. Ik stapte het krot binnen en deed de geheime ingang open die naar onze ondergrondse woning leidde. Het meisje begon tegen te spartelen - wat ik bestrafte met een nijdige sis. We liepen naar beneden, ik sloot de deur en ik zette haar neer in de woonkamer. Ik griste zo snel mogelijk een touw tevoorschijn en bond haar er handig mee vast.
'Dank je voor de hulp,' siste ik nijdig terwijl het meisje in de kamerhoek tegenspartelde. Ze kon me wel vermoorden. Helaas voor haar waren de rollen nu omgekeerd.

[ bericht aangepast op 27 jan 2011 - 17:09 ]

---

No growth of the heart is ever a waste