hey meisjes, ik zit met een soort van moeilijk 'keuze' -moment.. en ik raak er zo moeilijk uit. kan het ook moeilijk uitleggen maar zal het toch proberen, hou je klaar voor een redelijke grote tekst maar het zou fantastisch zijn moesten jullie me helpen hiermee!
dus,ik ken al jàaaaaren een jongen waarmee ik altijd al close ben geweest. ook is er al een aantal keren sprake geweest van liefde en was er een enorme aantrekkingskracht tussen ons, die er nog steeds is. maar op een gegevn moment werd die aantrekkingskracht te groot waar door ik en hem eigenlijk een soort van relatie hadden. nu bleek dat hij al een liefje had ( ik wist het niet , tot dat ene moment dat ik zo over m'n oren verliefd was dat hij het opbiegde) toch bleven we afspreken in het geheim. maar iedere keer als ik terug thuis kwam voelde ik me zo rot omdat hij eigenlijk iemand voorloog en ik het gevoel kreeg dat hij gebruik van me maakte. afgelopen zomer was alles geeindigd tussen ons omdat ik het niet meer kon van de schuldgevoelens en dat ik soms zo kwaad op hem kon worden omdat zijn vriendin niks wist van zijn vreemdgaan en omdat ik me gewoon soms zo vies kon voelen. We hoorden niks meer van elkaar maar toch voelde ik me soms zo triestig eigenlijk omdat ik hem niet meer hoorde en ik niet meer bij hem kon zijn. Dan begon hij me terug te bellen en te sms’n dat hij me miste en dat hij zich wel rot voelde tegenover zijn huidige liefje maar hij gewoon aan mij bleef denken en mij niet kon loslaten. Eerst deed ik afstandelijk tegen hem maar al snel liet ik me doen door hem en viel ik terug als een blok voor hem. Sindsdien hadden we terug eens afgesproken, gewoon vriendschappelijk. Maar uiteindelijk had hij me weer gekust. Op dat moment was alles zo fijn maar achteraf weer hetzelfde schuldgevoel. Ook hem hoorde ik de dagen er na niet meer. Buiten nu iedere nacht een smsje met er in ‘ droomzacht x’
nu is mijn probleem.. ik voel me soms niet zo gelukkig zoals jullie merken.
dus stel ik mezelf voor een keuze.. ofwel kies ik voor me zelf en laat ik hem los, zodat ik kan verder gaan met mijn eigen leventje en niet meer aan hem vastgekluisterd zit en op hem blijf wachten want als we blijven afspreken – ookal zouden we zeggen dat het vriendschappelijk is- we zouden elkaar blijven missen of kussen. Die aantrekkingskracht zou blijven, dus zou het voor mij het beste zijn alle contact te breken. Maar toch zou ik me echt niet goed voelen dat alles weg is, alle contact omdat ik hem echt nodig heb. Omdat hij veel voor me gedaan heeft , me zoveel geholpen, zoals een beste vriend zou doen. Ofwel kies ik voor hem, om te blijven wachten op hem. Omdat ik ergens echt niet zonder hem kan en hem niet wil loslaten.
ofwel kies ik om het te vertellen tegen zijn liefje, ookal weet ik dat het niet mijn taak is om het te zeggen maar wie gaat het anders doen? Hij allesinds niet.
ik weet echt niet wat ik moet doen.. want uiteindelijk krijg ik bij iedere keuze een slecht gevoel..
