Uitspraken als 'Je begrijpt me toch niet' vind ik typisch hulp-ontwijkend. Je hoeft helemaal niet het zelfde meegemaakt te hebben, je moet er wel verstand van hebben. En het allerbelangrijkste, de persoon met het probleem moet wel hulp wíllen hebben.
oneens
sommige mensen kunnen zich ook heel goed inleven. en dan kan je iemand ook begrijpen.
daarbij is het onmogelijk precies hetzelfde door te maken. Er is altijd wel iets anders in de situaties wat het maakt dat je niet hetzelfde doormaakt.
En nog iets is dat iedereen er anders op reageerd. als je heel onverschillig op een bepaalde situatie reageerd en de ander heel gevoelig, zal je dat moeilijk kunnen begrijpen
DarkPassion schreef: In sommige gevallen wel, in andere niet. Soms kun je iemand juist beter helpen als je het zelf niet meegemaakt hebt. Dan kun je er een nuchtere en meer objectieve mening over hebben.
Spijtig genoeg ben ik het daar mee eens.
Ik kan nooit een toepassend antwoord geven als mijn vrienden een verhaal vertellen en een passende reactie verwachten omdat mijn inlevings vermogen niet groot genoeg is. Ik voel me dan echt een waardeloze vriendin. Ik kan alleen luisteren. Laten we hopen dat dat genoeg is.
Oneens je kan het wel begrijpen maar niet weten hoe het is. En dat zijn 2 verschillende dingen. Mijn vrienden begrijpen mij maar weten niet hoe het is.
Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall