Tips voor solliciteren, doorgroeien en overstappen van werk - Werk en school

Hoihoi

Om het vernieuwde subforum nieuw leven in te blazen:

[ bericht aangepast op 4 jan 2025 - 20:43 ]

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Halbrand schreef:
Weee, nog een nee! En voor deze wilde ik toch echt wel op gesprek ):

Hoe gaan jullie daarmee om?

sorry dat ik dit even tussen een relevantere discussie heen gooi

Inspiration can hit you any time

Halbrand schreef:
Weee, nog een nee! En voor deze wilde ik toch echt wel op gesprek ):

Hoe gaan jullie daarmee om?

sorry dat ik dit even tussen een relevantere discussie heen gooi

[ bericht aangepast op 9 jan 2025 - 21:11 ]

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Nagaa schreef:
Debbaut, wat een fijn topic, dankjewel! <3

(...)
Ohh wat erg allemaal Catmint! En ik begrijp je echt helemaal <3

Wat anderen ook al zeiden (zoals onder andere Caverna), denk goed aan jezelf en trek aan de bel <3
Ik kan er over meepraten. Ik werk zelf in een GGZ kliniek, als social worker. Een leuke baan, maar soms ook vrij pittig, continue de problemen van anderen aanhoren, de groepsdynamiek in de gaten houden, mensen die met elkaar (of met ons medewerkers) in de clinch liggen. En daarnaast gebeuren er soms ook zwaardere dingen. Je zou verwachten dat in een GGZ instelling er goed wordt gezorgd voor het personeel, maar dat valt helaas vrij vies tegen. Lang verhaal kort, ik zit er al een tijd niet meer op mijn plek. En ik ben zo lang door gegaan, totdat ik na een crisis deze zomer brak. En ik zit dus nu -net als Caverna- thuis met burnout klachten. 'Gelukkig' ben ik nu 'al' uitgevallen, waardoor mijn burn out niet zo zwaar is als bij sommige andere mensen. Ik zit sinds september thuis, en ik kan helemaal meepraten over wat Canerna zegt over de eerste maanden somber, neerslachtig, niks willen of kunnen doen -ook de leuke dingen niet meer-, en heel huilerig. Nu is dat al een stuk beter, al overschat ik mezelf soms nog.

Ik herken wat je eerder zei over dat er niemand heeft gevraagd naar hoe het met je schoonvader ging (wat in mijn ogen écht niet kan!).
Dat is mij helaas ook overkomen. Toen ik me na de crisis heb ziekgemeld, heb ik bij mijn manager meerdere keren aangegeven dat ik me heb ziekgemeld omdat ik de crisis mentaal niet aan kon. Het deed me tevens denken aan iets dat een paar jaar geleden op werk is gebeurd, waar ik nog steeds last van heb en geen therapie voor heb gehad, 'want ik kon het wel alleen aan'. In de spoiler een vage omschrijving, zodat iedereen zelf kan beslissen of je dat wel of niet wilt lezen.

. In een GGZ kliniek kan het natuurlijk voorkomen dat iemand er zodanig doorheen zit dat hij/zij niet meer wilt leven. Als zoiets gebeurd, heeft dat ook effect op de medewerkers.

Anyway. Ik heb dit aangegeven, en niemand van management heeft ooit bij me ingecheckt hoe het met me is, na die crisis. Omdat ik uiteindelijk voor langere tijd ben uitgevallen, gingen alle gesprekken daarover (hoe gaan we weer reïntegreren). Terwijl, wat ik toen nodig had, was dat er aandacht was voor hoe ik me voelde en wat het met me deed om zo'n crisis mee te maken. Sterker nog. Toen ik eind dit jaar in therapie ging, voor het voorval dat een paar jaar geleden is gebeurd op werk, en ik vroeg of werk daar iets in kon vergoeden, werd er gezegd 'nee, want het is nu 3 jaar geleden, dat is te lang, daardoor is oorzaak gevolg niet meer duidelijk'. Terwijl het heel duidelijk is dat er een gevolg is van wat er toen is gebeurd!

Oei, sorry voor het geratel. Er zat blijkbaar toch meer emotie en frustratie dan ik dacht haha. Dat moest er even uit.

Om verder weer even on topic te gaan..
Ik zit dus nu thuis met burn out klachten, maar ben ondertussen opzoek naar ander werk. Iets in een compleet andere sector. Ik zou het bijvoorbeeld heel leuk vinden om in een bibliotheek te werken, al begrijp ik dat die sector vrij klein is (al helemaal in Limburg, vergeleken met bv de Randstad). (dus Halbrand, als je tips hebt ).
Tevens ben ik sinds een jaar een aantal cursussen aan het doen op het gebied van zelfontwikkeling en holistisch werken. Ik ben voor mezelf aan het uitzoeken of ik daar al dan niet iets mee zou willen doen. En zo niet, dan is het allemaal super interessant voor mezelf, ook leuk! c:

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Catmint schreef:
(...)

Oh dat klinkt ook niet als een fijne experience, en dan ook zo'n lekker antwoord erbij dat het "al" 3 jaar geleden is. Alsof het je nu niks meer zou doen ofzo???

Ik heb 20 januari een kennismakingsgesprek met een jobcoach staan nu om te zien wat zij me kunnen bieden/wat ze voor me kunnen betekenen. Misschien dat dat ook iets voor jou kan zijn? Ik heb dat gewoon bij de gemeente aangevraagd, maar heb geen idee of het me iets gaat kosten eigenlijk.

Inspiration can hit you any time

Nagaa schreef:
Debbaut, wat een fijn topic, dankjewel! <3

(...)
Ohh wat erg allemaal Catmint! En ik begrijp je echt helemaal <3

Wat anderen ook al zeiden (zoals onder andere Caverna), denk goed aan jezelf en trek aan de bel <3
Ik kan er over meepraten. Ik werk zelf in een GGZ kliniek, als social worker. Een leuke baan, maar soms ook vrij pittig, continue de problemen van anderen aanhoren, de groepsdynamiek in de gaten houden, mensen die met elkaar (of met ons medewerkers) in de clinch liggen. En daarnaast gebeuren er soms ook zwaardere dingen. Je zou verwachten dat in een GGZ instelling er goed wordt gezorgd voor het personeel, maar dat valt helaas vrij vies tegen. Lang verhaal kort, ik zit er al een tijd niet meer op mijn plek. En ik ben zo lang door gegaan, totdat ik na een crisis deze zomer brak. En ik zit dus nu -net als Caverna- thuis met burnout klachten. 'Gelukkig' ben ik nu 'al' uitgevallen, waardoor mijn burn out niet zo zwaar is als bij sommige andere mensen. Ik zit sinds september thuis, en ik kan helemaal meepraten over wat Canerna zegt over de eerste maanden somber, neerslachtig, niks willen of kunnen doen -ook de leuke dingen niet meer-, en heel huilerig. Nu is dat al een stuk beter, al overschat ik mezelf soms nog.

Ik herken wat je eerder zei over dat er niemand heeft gevraagd naar hoe het met je schoonvader ging (wat in mijn ogen écht niet kan!).
Dat is mij helaas ook overkomen. Toen ik me na de crisis heb ziekgemeld, heb ik bij mijn manager meerdere keren aangegeven dat ik me heb ziekgemeld omdat ik de crisis mentaal niet aan kon. Het deed me tevens denken aan iets dat een paar jaar geleden op werk is gebeurd, waar ik nog steeds last van heb en geen therapie voor heb gehad, 'want ik kon het wel alleen aan'. In de spoiler een vage omschrijving, zodat iedereen zelf kan beslissen of je dat wel of niet wilt lezen.

. In een GGZ kliniek kan het natuurlijk voorkomen dat iemand er zodanig doorheen zit dat hij/zij niet meer wilt leven. Als zoiets gebeurd, heeft dat ook effect op de medewerkers.

Anyway. Ik heb dit aangegeven, en niemand van management heeft ooit bij me ingecheckt hoe het met me is, na die crisis. Omdat ik uiteindelijk voor langere tijd ben uitgevallen, gingen alle gesprekken daarover (hoe gaan we weer reïntegreren). Terwijl, wat ik toen nodig had, was dat er aandacht was voor hoe ik me voelde en wat het met me deed om zo'n crisis mee te maken. Sterker nog. Toen ik eind dit jaar in therapie ging, voor het voorval dat een paar jaar geleden is gebeurd op werk, en ik vroeg of werk daar iets in kon vergoeden, werd er gezegd 'nee, want het is nu 3 jaar geleden, dat is te lang, daardoor is oorzaak gevolg niet meer duidelijk'. Terwijl het heel duidelijk is dat er een gevolg is van wat er toen is gebeurd!

Oei, sorry voor het geratel. Er zat blijkbaar toch meer emotie en frustratie dan ik dacht haha. Dat moest er even uit.

Om verder weer even on topic te gaan..
Ik zit dus nu thuis met burn out klachten, maar ben ondertussen opzoek naar ander werk. Iets in een compleet andere sector. Ik zou het bijvoorbeeld heel leuk vinden om in een bibliotheek te werken, al begrijp ik dat die sector vrij klein is (al helemaal in Limburg, vergeleken met bv de Randstad). (dus Halbrand, als je tips hebt ).
Tevens ben ik sinds een jaar een aantal cursussen aan het doen op het gebied van zelfontwikkeling en holistisch werken. Ik ben voor mezelf aan het uitzoeken of ik daar al dan niet iets mee zou willen doen. En zo niet, dan is het allemaal super interessant voor mezelf, ook leuk! c:

help

Dit topic komt een paar maanden te laat, haha.

Ik heb sinds september nieuw werk waar ik wel heel erg moest wennen aan de andere sfeer. Gelukkig kan ik me daar nu wel wat in vinden en voel ik me meer op mijn gemak.
Op mijn vorige werkplek ben ik moeten stoppen omdat ze gingen sluiten, maar daar kregen we wel allemaal begeleiding van een outsourcing bedrijf als we dat wilden. Dus die gingen dan echt samen met je opzoek naar vacatures, organiseerden cv en motivatiebrief workshops, enz... Dus ik werd ook wel de hele tijd "gepushed" om actie te ondernemen. And I needed that.

Pro-tip: Bellen. Ik vind het zelf ook doodeng, maar door naar het bedrijf te bellen waar je interesse in hebt, heb je vaak wel een streepje voor. Als ze dan daarna je cv tegenkomen, gaat er bij jou naam wel al een belletje rinkelen. Ik heb ook gebeld omdat het me te lang duurde en diezelfde dag belden ze mij dan weer terug om te vragen of ik langs wilde komen. And I got the job, hihi.

Ik heb wel meer werk nodig, want zit hier geregeld met mijn vingers te draaien nu ik wel een beetje weet hoe alles werkt en achterstanden zijn weggewerkt.

Nothing is impossible in my own powerful mind.

So, ik heb rond 3 uur vandaag het aanbod gehad van het bedrijf waar ik had gesolliciteerd. Ik had gisteren met een vriendin en m'n vriend erover gesproken en een soort van conclusie getrokken; ik ga het niet doen, ook niet als ze 600 bruto meer bieden.

Het aanbod is echter eventjes 1000+ bruto mer. Ik heb echt een halfuur straight zitten janken door de stress nu en ik heb geen idee meer waar ik goed aan doe. Het voelt ergens alsof ik het voor het geld doe, maar zoveel meer is ook gewoon fucking veel en ik wil gewoon graag weg waar ik nu zit. Maar ik twijfel ontzettend over deze baan, maar ik ben bang dat ik er spijt van ga krijgen als ik dit af zou wijzen, want zoveel meer geld in deze tijd is ontzettend welkom. Begrijp me niet verkeerd, ik verdien zeker niet slecht, maar zelfs voor 2 mensen die full-time werken met zulke salarissen is het toch raar dat we op moeten letten nu dat we willen trouwen en de tuin willen verbouwen.

Ik heb morgen om 4 uur meeting met het bedrijf om het aanbod door te spreken, maar ik weet niet waar ik goed aan doe en het doet pijn in m'n hoofd. Jesus wat een bedrag...

Like, ik ben gewoon sindsdien misselijk, heb hoofdpijn en ben super huilerig en idk waardoor het exact komt. Stress, maar ik weet niet wat me nou het meeste stress bezorgt hierin.

[ bericht aangepast op 22 jan 2025 - 9:20 ]

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Halbrand schreef:
(...)

Aaah, sorry, ik was dit topic even niet in het oog aan het houden.

Ik heb net gesolliciteerd voor een halftijdse functie in de kunsten- en muziekbibs in Gent, dus als je wil pendelen: hij staat nog open tot vanavond. Ik check vooral die website eigenlijk, maar dat zijn dus alleen maar halftijdse functies in de onderwijs- en cultuursector (:

Ik had deze ook nog gevonden: in Beringen, in As en in Hasselt.

Al besef ik me nu dat je misschien ook Nederlands Limburg kon bedoelen hahaha

Inspiration can hit you any time

Catmint schreef:
So, ik heb rond 3 uur vandaag het aanbod gehad van het bedrijf waar ik had gesolliciteerd. Ik had gisteren met een vriendin en m'n vriend erover gesproken en een soort van conclusie getrokken; ik ga het niet doen, ook niet als ze 600 bruto meer bieden.

Het aanbod is echter eventjes 1000+ bruto mer. Ik heb echt een halfuur straight zitten janken door de stress nu en ik heb geen idee meer waar ik goed aan doe. Het voelt ergens alsof ik het voor het geld doe, maar zoveel meer is ook gewoon fucking veel en ik wil gewoon graag weg waar ik nu zit. Maar ik twijfel ontzettend over deze baan, maar ik ben bang dat ik er spijt van ga krijgen als ik dit af zou wijzen, want zoveel meer geld in deze tijd is ontzettend welkom. Begrijp me niet verkeerd, ik verdien zeker niet slecht, maar zelfs voor 2 mensen die full-time werken met zulke salarissen is het toch raar dat we op moeten letten nu dat we willen trouwen en de tuin willen verbouwen.

Ik heb morgen om 4 uur meeting met het bedrijf om het aanbod door te spreken, maar ik weet niet waar ik goed aan doe en het doet pijn in m'n hoofd. Jesus wat een bedrag...

Like, ik ben gewoon sindsdien misselijk, heb hoofdpijn en ben super huilerig en idk waardoor het exact komt. Stress, maar ik weet niet wat me nou het meeste stress bezorgt hierin.

Inspiration can hit you any time

Nagaa schreef:
(...)

Dankjewel voor je reactie!
Enja, ik was zelf ook niet duidelijk haha, ik bedoel dus Nederlands Limburg :')
Maaarr, alsnog bedankt voor de links! Ik overweeg om ook naar Belgische vacatures te kijken, maar ik had geen idee welke veel gebruikte vacature websites er zijn haha. En welke plekken Nederlands spreken, want ik spreek helaas geen Frans :') (voor de geïnteresseerde, ik woon in omgeving Vaals - dus waar Nederland, België en Duitsland samen komen).

Anyway, ik heb wel nog op de vacature in As gereageerd (: Eigenlijk een klein beetje aan de verre kant voor mij (zo'n 45 minuten rijden, dan heb ik de spits nog niet meegerekend. En t liefst zou ik binnen 30 minuten blijven). Maar hee, wie weet wordt ik wel uitgenodigd.

Even een verdere kleine update... Ik heb gister een ochtend meegelopen in een boekenwinkel (iets dat me eigenlijk helemaal niet leuk lijkt, het kassawerk). Maar eigenlijk was dat kassawerk niet zo erg en eng als ik had verwacht! Ze zoeken iemand en degene waar ik heb meegelopen, liet al vallen dat als het aan haar lag, ik aangenomen zou worden. Super leuk om te horen! Maar ik denk dat ik het niet ga doen... Het zou om 17 uur per week gaan (terwijl ik het liefst 24 tot 28 uur werk). En het is minimum loon, ik zou volgensmij maar 1000 euro verdienen... I mean, I know dat ik op mijn huidige baan best goed verdien. Maar van 1000 euro kan ik niet voldoende leven in mijn eentje. (En nee, ophogen in uren of salaris zat er niet in, dat heb ik nagevraagd). Het voelt vreemd om iets af te wijzen, want ik wil wel graag weg bij mijn huidige baan, maar dit moet ik denk ik niet riskeren..

Wel fijn, ik heb volgende week nog een ander sollicitatiegesprek! So fingers crossed for that one!

help

Nagaa schreef:
(...)

Oh hmm, lastig zeg... Wat maakt dat je zo twijfelt over de baan? Gaat het om de inhoud van het werk, twijfel je of je dat leuk vind? Of de sfeer, collega's etc?
En qua salaris, ik snap wel dat dat een overweging is... Net zoals bij mij de overweging is om het niet te doen, omdat het echt véél minder verdiend dan dat ik nu heb, snap ik dat je het misschien wel wilt doen omdat je veel meer verdiend. En wat je zegt, je wilt graag een aantal dingen doen die veel geld kosten.
Ik ben benieuwd of je na het gesprek met het bedrijf een keuze hebt kunnen maken! <3

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen