Tips voor solliciteren, doorgroeien en overstappen van werk - Werk en school

Hoihoi

Om het vernieuwde subforum nieuw leven in te blazen:

Wil je graag tips voor je CV, motivatiebrief of LinkedInprofiel? Vraag het hier gerust!

[ bericht aangepast op 4 jan 2025 - 20:43 ]

Wat is jouw huidige werksituatie?

test

test

Ik zit goed op mijn huidige werk.

Ik werk maar ben op zoek naar iets nieuws.

Ik ben aan het zoeken en solliciteren.

Ik zit momenteel thuis.

Ik studeer.

---

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Whittaker schreef:
Wat een fijn topic is dit, ik vind het zo leuk om dit allemaal mee te lezen!

Ik vroeg mij af of iemand nog tips heeft om jezelf op de kaart te zetten als bijna-/ pas-afgestudeerde. Ik merk dat het cliché 'we willen iemand van 21 met 10 jaar ervaring' de pijnlijke realiteit is. Het is moeilijk om een plek te vinden in de kunst & cultuur-branche, laat staan in het noorden van Nederland. Als je dan net op de banenmarkt komt kan je het wel vergeten. :')

Ik zou heel erg gebruik proberen te maken van eventuele connecties op je opleiding. Zijn er misschien docenten die ervaring en connecties hebben binnen jouw sector? Oud-leerlingen? Ik werk dan in games en daar is de concurrentie ook moordend, maar ik heb echt mijn voet in de deur kunnen krijgen door de juiste mensen te kennen.

---

Caution first, always. || FIYER0 > Lysander

Clive schreef:
(...)
Ik zou heel erg gebruik proberen te maken van eventuele connecties op je opleiding. Zijn er misschien docenten die ervaring en connecties hebben binnen jouw sector? Oud-leerlingen? Ik werk dan in games en daar is de concurrentie ook moordend, maar ik heb echt mijn voet in de deur kunnen krijgen door de juiste mensen te kennen.

Dat is ook zoiets waar ik moeite mee heb, want vandaag heb je dan het narratief (vooral in de cultuursector) dat ze breed willen kijken en niet aan vriendjespolitiek willen doen, dus dan wil je ook niet met die connecties in het rond gaan gooien omdat je niet wil overkomen alsof je anderen wil afsnijden (want dat kan ook superslecht overkomen) maar dan wordt het toch iemand die connecties heeft???

make it make sense

how are u supposed to honourably find a job if no one is being honourable about it

geen verwijt naar jou, uiteraard (:

---

help

Halbrand schreef:
(...)

Dat is ook zoiets waar ik moeite mee heb, want vandaag heb je dan het narratief (vooral in de cultuursector) dat ze breed willen kijken en niet aan vriendjespolitiek willen doen, dus dan wil je ook niet met die connecties in het rond gaan gooien omdat je niet wil overkomen alsof je anderen wil afsnijden (want dat kan ook superslecht overkomen) maar dan wordt het toch iemand die connecties heeft???

make it make sense

how are u supposed to honourably find a job if no one is being honourable about it

geen verwijt naar jou, uiteraard (:

Oof ja, ik begrijp je volkomen. Helaas denk ik dat dit toch echt de realiteit is. Ten minste, dat is echt wat ik zie in mijn werk. Ik werk voor een UK studio en de games industry is daar zo hecht en verspreid over een aantal specifieke steden, het komt gewoon heel veel voor dat mensen via oud-collega's weer in een nieuwe positie terecht komen. Iedereen heeft weleens met iedereen gewerkt zeg maar. Sommige studios werken ook graag met specifieke scholen omdat ze er goede ervaringen mee hebben qua interns die ze dan intern door laten groeien naar vaste werknemers. Ik denk dat dit ook het geval is in de cultuur sector.

---

Caution first, always. || FIYER0 > Lysander

Jarne, I came here to have a good time (procrastinate applying for internships for the thirtieth time) and i honestly feel so attacked rn

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

ProngsPotter schreef:
Jarne, I came here to have a good time (procrastinate applying for internships for the thirtieth time) and i honestly feel so attacked rn

Wait, what did I do wrong?:o

---

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Debbaut schreef:
(...)

Wait, what did I do wrong?:o

Het topic aanmaken wss

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Debbaut schreef:
(...)

Wait, what did I do wrong?:o

Zat ik zomaar uitstelgedrag te vertonen en op Quizlet rond te klikken, duikt dit topic ineens op over solliciteren en al die andere dingen die ik eigenlijk zou moeten doen. Toen kon ik niet meer in alle rust meer alles zitten uitstellen! talk about confrontational.

tl;dr: ik ging stiekem naar Q terwijl ik eigenlijk bezig moest met sollicitaties, zag dit topic, voelde me erg surprised-pikachu-meme, en ging met frisse tegenzin toch maar weer kijken naar die sollicitaties

[ bericht aangepast op 7 jan 2025 - 20:38 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

ProngsPotter schreef:
(...)

Zat ik zomaar uitstelgedrag te vertonen en op Quizlet rond te klikken, duikt dit topic ineens op over solliciteren en al die andere dingen die ik eigenlijk zou moeten doen. Toen kon ik niet meer in alle rust meer alles zitten uitstellen! talk about confrontational.

tl;dr: ik ging stiekem naar Q terwijl ik eigenlijk bezig moest met sollicitaties, zag dit topic, voelde me erg surprised-pikachu-meme, en ging met frisse tegenzin toch maar weer kijken naar die sollicitaties :W

Well, laten we dit dan een vorm van tough love noemen. :p

---

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Persoonlijk denk ik dat netwerken - of het hebben van connecties - ook op een heel authentieke manier kan gaan, in plaats van het idee van mensen die banen wegkapen doordat ze toevalligerwijs iemand kennen. Voorbeeld: ik was een paar keer koffie gaan drinken met een collega van een andere afdeling, en dat was naast interessant ook gewoon gezellig en leerzaam. Op een gegeven moment stuurde hij me een vacature door die maar heel beperkt was uitgezet (en wat extra informatie), en dacht hij aan mij voor een functie die bij hem vrij kwam. Het heeft mij in ieder geval heel erg geholpen om er niet met een mindset in te gaan van: deze persoon kan mij aan een baan helpen! maar veel meer: leuk om een collega van elders te leren kennen en weer nieuwe inzichten op te doen. Ik denk dat die oprechte interesse het ook makkelijker maakt om ergens over te bonden, of soepel te praten.

Wat mij in gesprekken heeft geholpen is om te proberen er echt een gesprek van te maken in plaats van vragen die over en weer afgevuurd worden. Soms kun je vragen ook best een beetje strategisch stellen (of dat doe ik in ieder geval wel), dan haak ik in met dingen als: "Oh, wat leuk dat jullie met X bezig zijn, dat vind ik ook belangrijk/daar heb ik al ervaring mee/whatever." Of door terug te verwijzen naar dingen die eerder in het gesprek zijn besproken, etc. Als je nog geen werkervaring hebt, maar wel in gesprekken casussen verwacht, dan kun je dat ook inkleden door te beschrijven wat je zou doen in het geval dat.

Ik bereid altijd vrij veel vragen voor; vaak worden die gaandeweg wel beantwoord en uiteindelijk hoef je ze ook niet allemaal te stellen. Maar het helpt mij wel om tijdens het gesprek, als ik m'n vragen er bij pak, nog even snel te kunnen filteren en na te gaan wat nu echt belangrijk is.

Ik schrijf overigens ook vaak op naderhand wat voor vragen ik kreeg! Helpt me weer in voorbereidingen voor een volgende keer (en ook handig als er meerdere rondes aan gesprekken zijn).

---

Omnia mutantur, nihil interit

nostalgie schreef:
Persoonlijk denk ik dat netwerken - of het hebben van connecties - ook op een heel authentieke manier kan gaan, in plaats van het idee van mensen die banen wegkapen doordat ze toevalligerwijs iemand kennen. Voorbeeld: ik was een paar keer koffie gaan drinken met een collega van een andere afdeling, en dat was naast interessant ook gewoon gezellig en leerzaam. Op een gegeven moment stuurde hij me een vacature door die maar heel beperkt was uitgezet (en wat extra informatie), en dacht hij aan mij voor een functie die bij hem vrij kwam. Het heeft mij in ieder geval heel erg geholpen om er niet met een mindset in te gaan van: deze persoon kan mij aan een baan helpen! maar veel meer: leuk om een collega van elders te leren kennen en weer nieuwe inzichten op te doen. Ik denk dat die oprechte interesse het ook makkelijker maakt om ergens over te bonden, of soepel te praten.

Wat mij in gesprekken heeft geholpen is om te proberen er echt een gesprek van te maken in plaats van vragen die over en weer afgevuurd worden. Soms kun je vragen ook best een beetje strategisch stellen (of dat doe ik in ieder geval wel), dan haak ik in met dingen als: "Oh, wat leuk dat jullie met X bezig zijn, dat vind ik ook belangrijk/daar heb ik al ervaring mee/whatever." Of door terug te verwijzen naar dingen die eerder in het gesprek zijn besproken, etc. Als je nog geen werkervaring hebt, maar wel in gesprekken casussen verwacht, dan kun je dat ook inkleden door te beschrijven wat je zou doen in het geval dat.

Ik bereid altijd vrij veel vragen voor; vaak worden die gaandeweg wel beantwoord en uiteindelijk hoef je ze ook niet allemaal te stellen. Maar het helpt mij wel om tijdens het gesprek, als ik m'n vragen er bij pak, nog even snel te kunnen filteren en na te gaan wat nu echt belangrijk is.

Ik schrijf overigens ook vaak op naderhand wat voor vragen ik kreeg! Helpt me weer in voorbereidingen voor een volgende keer (en ook handig als er meerdere rondes aan gesprekken zijn).

Ja precies dit inderdaad. Voor mij was het een van mijn docenten met wie ik een hele goede band had opgebouwd door de studiejaren heen, waardoor hij me graag wilde helpen met het zoeken van een stage. Hij kwam toen zelf naar me toe met dat hij wist dat een bepaalde studio op zich wel een intern zocht. Toevallig zat daar ook al een andere student van hem (een jaar boven mij), met wie ik toen een gesprek heb opgezet en die heeft me toen verder aanbevolen bij de recruiter.

Het interview dat ik daarna had met de mensen met wie ik zo gaan werken verliep toen ook super vriendschappelijk en de klik was er meteen. Dat helpt echt enorm met hoeveel kans je maakt, denk ik. Nieuwe skills kun je altijd leren, maar als het op sociaal gebied niet klikt, houdt het al snel op.

---

Caution first, always. || FIYER0 > Lysander

Clive schreef:
(...)
Ja precies dit inderdaad. Voor mij was het een van mijn docenten met wie ik een hele goede band had opgebouwd door de studiejaren heen, waardoor hij me graag wilde helpen met het zoeken van een stage. Hij kwam toen zelf naar me toe met dat hij wist dat een bepaalde studio op zich wel een intern zocht. Toevallig zat daar ook al een andere student van hem (een jaar boven mij), met wie ik toen een gesprek heb opgezet en die heeft me toen verder aanbevolen bij de recruiter.

Het interview dat ik daarna had met de mensen met wie ik zo gaan werken verliep toen ook super vriendschappelijk en de klik was er meteen. Dat helpt echt enorm met hoeveel kans je maakt, denk ik. Nieuwe skills kun je altijd leren, maar als het op sociaal gebied niet klikt, houdt het al snel op.

Ah, mooi zeg, hoe dat verliep! Het is een goede manier om alvast kennis te maken en van mezelf weet dat ik voornamelijk goed ben in één-op-één gesprekken. Ik heb daarom ook veel netwerkgesprekken gevoerd (mensen zijn zoveel aardiger dan je denkt!). Nu heb ik het voordeel dat ik binnen een grote organisatie werk, en dat is eigenlijk één groot netwerk daardoor (en iedereen ging enthousiast op mijn uitnodiging ing én droeg zelf ook nog weer minstens twee mensen voor met wie ik moest praten, haha), maar ook een vriendin die mij om advies vroeg om een vrij specifiek vakgebied in te rollen is dat uiteindelijk gelukt, o.a. door mensen via LinkedIn te benaderen of ze eens iets wilden drinken om te vertellen over hun eigen loopbaan. Doodeng natuurlijk, maar het gaf haar ontzettend veel nieuwe inzichten en contacten.

---

Omnia mutantur, nihil interit

nostalgie schreef:
(...)

Ah, mooi zeg, hoe dat verliep! Het is een goede manier om alvast kennis te maken en van mezelf weet dat ik voornamelijk goed ben in één-op-één gesprekken. Ik heb daarom ook veel netwerkgesprekken gevoerd (mensen zijn zoveel aardiger dan je denkt!). Nu heb ik het voordeel dat ik binnen een grote organisatie werk, en dat is eigenlijk één groot netwerk daardoor (en iedereen ging enthousiast op mijn uitnodiging ing én droeg zelf ook nog weer minstens twee mensen voor met wie ik moest praten, haha), maar ook een vriendin die mij om advies vroeg om een vrij specifiek vakgebied in te rollen is dat uiteindelijk gelukt, o.a. door mensen via LinkedIn te benaderen of ze eens iets wilden drinken om te vertellen over hun eigen loopbaan. Doodeng natuurlijk, maar het gaf haar ontzettend veel nieuwe inzichten en contacten.

Jaaa, nieuwe mensen op LinkedIn benaderen vind ik ook niet zo chill. Tho, mensen zijn vaak idd vriendelijker dan je verwacht. Het wordt 1000x makkelijker wanneer je al een voet tussen de deur hebt, maar het moeilijkste is om dat voor elkaar te krijgen. En daarvoor moet je weer netwerken lol.

---

Caution first, always. || FIYER0 > Lysander

Debbaut, wat een fijn topic, dankjewel! <3

Catmint schreef:
(...)

If I could, I would, maar we hebben momenteel geen vertrouwenspersoon ook om mee te praten en mijn baas is een l*l eerste klas. Ik ben vorig jaar namelijk op het matje geroepen, omdat ik door mijn afkeer van het werk ook niet voldoende presteer. Toen ik aangaf dat ik productie engineering leuker vond, kreeg ik letterlijk het antwoord dat ik dat nooit meer zou worden en dat ik moest stoppen met te vinden dat me iets was aangedaan met de reorganisatie, want dat houd je tegen om verder te gaan. En werd ik keihard gegaslight met een opmerking 'ja, maar dat zinkbromide broom probleem was jij toch mee bezig en was toch opgelost? Dat is dus niet zo, dus dat is ook niet goed afgerond', zo van 'je had dat werk en dat heb je ook niet goed gedaan'. HR is daarin ook geen helpende factor, want de HR-manager behandelt je alsof je simpel bent en alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat het management kan beslissen zonder fatsoenlijk overleg met jou dat heel je functie verandert. Dus ik heb niet het gevoel dat ik het veilig kan bespreken met mensen, ook niet met andere manager of iemand anders. Mijn baas is namelijk iemand die als ik nu aangeef dat ik iets anders aan het zoeken ben als antwoord geeft 'het is altijd jammer als mensen weggaan'. Dat heeft hij letterlijk bij m'n collega ex-productie engineer gedaan toen hij vorig jaar heel hard aan het solliciteren was, omdat hij ook weg wil.

En het ergste is dat mijn oude functie nu een ander jasje heeft gekregen, zodat ze een jongeman die assistent shiftleader was maar al 8 maanden in dagdienst rondloopt vanwege chronische ziekte een andere functie kunnen geven en zijn oude positie vrijkomt voor een ander. Niks tegen hem, maar het doet zoveel pijn gezien ik als OR-lid de functie-omschrijving in heb gezien als eerste en m'n oude functie-omschrijving er bijna 1 op 1 naast kon leggen.

Heel eerlijk, ik snap dat een burnout afschuwelijk is, maar ik zou het het bedrijf momenteel gunnen dat er nog iemand met burnout uitvalt daar. Zo erg kunnen ze m'n rug op momenteel, ik ben er klaar mee.

Ohh wat erg allemaal Catmint! En ik begrijp je echt helemaal <3

Wat anderen ook al zeiden (zoals onder andere Caverna), denk goed aan jezelf en trek aan de bel <3
Ik kan er over meepraten. Ik werk zelf in een GGZ kliniek, als social worker. Een leuke baan, maar soms ook vrij pittig, continue de problemen van anderen aanhoren, de groepsdynamiek in de gaten houden, mensen die met elkaar (of met ons medewerkers) in de clinch liggen. En daarnaast gebeuren er soms ook zwaardere dingen. Je zou verwachten dat in een GGZ instelling er goed wordt gezorgd voor het personeel, maar dat valt helaas vrij vies tegen. Lang verhaal kort, ik zit er al een tijd niet meer op mijn plek. En ik ben zo lang door gegaan, totdat ik na een crisis deze zomer brak. En ik zit dus nu -net als Caverna- thuis met burnout klachten. 'Gelukkig' ben ik nu 'al' uitgevallen, waardoor mijn burn out niet zo zwaar is als bij sommige andere mensen. Ik zit sinds september thuis, en ik kan helemaal meepraten over wat Canerna zegt over de eerste maanden somber, neerslachtig, niks willen of kunnen doen -ook de leuke dingen niet meer-, en heel huilerig. Nu is dat al een stuk beter, al overschat ik mezelf soms nog.

Ik herken wat je eerder zei over dat er niemand heeft gevraagd naar hoe het met je schoonvader ging (wat in mijn ogen écht niet kan!).
Dat is mij helaas ook overkomen. Toen ik me na de crisis heb ziekgemeld, heb ik bij mijn manager meerdere keren aangegeven dat ik me heb ziekgemeld omdat ik de crisis mentaal niet aan kon. Het deed me tevens denken aan iets dat een paar jaar geleden op werk is gebeurd, waar ik nog steeds last van heb en geen therapie voor heb gehad, 'want ik kon het wel alleen aan'. In de spoiler een vage omschrijving, zodat iedereen zelf kan beslissen of je dat wel of niet wilt lezen. Anyway. Ik heb dit aangegeven, en niemand van management heeft ooit bij me ingecheckt hoe het met me is, na die crisis. Omdat ik uiteindelijk voor langere tijd ben uitgevallen, gingen alle gesprekken daarover (hoe gaan we weer reïntegreren). Terwijl, wat ik toen nodig had, was dat er aandacht was voor hoe ik me voelde en wat het met me deed om zo'n crisis mee te maken. Sterker nog. Toen ik eind dit jaar in therapie ging, voor het voorval dat een paar jaar geleden is gebeurd op werk, en ik vroeg of werk daar iets in kon vergoeden, werd er gezegd 'nee, want het is nu 3 jaar geleden, dat is te lang, daardoor is oorzaak gevolg niet meer duidelijk'. Terwijl het heel duidelijk is dat er een gevolg is van wat er toen is gebeurd!

Oei, sorry voor het geratel. Er zat blijkbaar toch meer emotie en frustratie dan ik dacht haha. Dat moest er even uit.

Om verder weer even on topic te gaan..
Ik zit dus nu thuis met burn out klachten, maar ben ondertussen opzoek naar ander werk. Iets in een compleet andere sector. Ik zou het bijvoorbeeld heel leuk vinden om in een bibliotheek te werken, al begrijp ik dat die sector vrij klein is (al helemaal in Limburg, vergeleken met bv de Randstad). (dus Halbrand, als je tips hebt ).
Tevens ben ik sinds een jaar een aantal cursussen aan het doen op het gebied van zelfontwikkeling en holistisch werken. Ik ben voor mezelf aan het uitzoeken of ik daar al dan niet iets mee zou willen doen. En zo niet, dan is het allemaal super interessant voor mezelf, ook leuk! c:

---

Inspiration can hit you any time

Weee, nog een nee! En voor deze wilde ik toch echt wel op gesprek ):

Hoe gaan jullie daarmee om?

sorry dat ik dit even tussen een relevantere discussie heen gooi

---

help

nostalgie schreef:
Persoonlijk denk ik dat netwerken - of het hebben van connecties - ook op een heel authentieke manier kan gaan, in plaats van het idee van mensen die banen wegkapen doordat ze toevalligerwijs iemand kennen. Voorbeeld: ik was een paar keer koffie gaan drinken met een collega van een andere afdeling, en dat was naast interessant ook gewoon gezellig en leerzaam. Op een gegeven moment stuurde hij me een vacature door die maar heel beperkt was uitgezet (en wat extra informatie), en dacht hij aan mij voor een functie die bij hem vrij kwam. Het heeft mij in ieder geval heel erg geholpen om er niet met een mindset in te gaan van: deze persoon kan mij aan een baan helpen! maar veel meer: leuk om een collega van elders te leren kennen en weer nieuwe inzichten op te doen. Ik denk dat die oprechte interesse het ook makkelijker maakt om ergens over te bonden, of soepel te praten.

Wat mij in gesprekken heeft geholpen is om te proberen er echt een gesprek van te maken in plaats van vragen die over en weer afgevuurd worden. Soms kun je vragen ook best een beetje strategisch stellen (of dat doe ik in ieder geval wel), dan haak ik in met dingen als: "Oh, wat leuk dat jullie met X bezig zijn, dat vind ik ook belangrijk/daar heb ik al ervaring mee/whatever." Of door terug te verwijzen naar dingen die eerder in het gesprek zijn besproken, etc. Als je nog geen werkervaring hebt, maar wel in gesprekken casussen verwacht, dan kun je dat ook inkleden door te beschrijven wat je zou doen in het geval dat.

Ik bereid altijd vrij veel vragen voor; vaak worden die gaandeweg wel beantwoord en uiteindelijk hoef je ze ook niet allemaal te stellen. Maar het helpt mij wel om tijdens het gesprek, als ik m'n vragen er bij pak, nog even snel te kunnen filteren en na te gaan wat nu echt belangrijk is.

Ik schrijf overigens ook vaak op naderhand wat voor vragen ik kreeg! Helpt me weer in voorbereidingen voor een volgende keer (en ook handig als er meerdere rondes aan gesprekken zijn).

Ja, maar dan komt het in zo'n geval ook een beetje meer van de andere kant, en dat vind ik minder snobbig dan zeggen 'hé, ik ken die persoon die daar bij jullie werkt'. En daarmee wil ik jou helemaal niet bekritiseren, ik vind het net mooi dat je zo'n band hebt kunnen bouwen en dat het zo gelopen is (:

---

help