[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 14 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

---

Feliks had ook zijn stok gepakt, maar hij wist niet zo goed wat hij ermee moest doen. Natuurlijk wist hij wel een paar spreuken, die waren vooral op hem gebruikt, maar hij wist niet of hij die ook op een ander kon afvuren. Hij voelde zich machteloos, terwijl hij toekeek hoe de jongen spreuken op Lee bleef afvuren en hoe Enzo direct terug op Rosalie afvloog, zijn handen onder het bloed. Paniekerig keek hij heen en weer. Hij wist absoluut niet wie hij als eerste moest helpen, tot hij Rosalie een spreuk hoorde schreeuwen.
      Oke, hij kon ook iets. Hij kon iets doen! Dit waren vrienden, hij moest helpen. "Aqua Eructo," riep hij. Het was de eerste spreuk die in zijn hoofd op was gekomen. Een harde waterstraal kwam uit zijn toverstok, die Feliks maar richtte op het gezicht van de jongen die Lee overlaadde met spreuken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ivana had les gehad in de duistere kunsten — het verweer ertegen lag haar daardoor ook best goed. Bovendien wist ze dat dit wezen niet veel deed behalve lawaai maken en met dingen gooien, dus ze hoefde er niet bang voor te zijn, ondanks het afschrikwekkende uiterlijk. Ze had zich ietsje van de anderen losgemaakt — zonder hun aanwezigheid voelde ze zich veel meer op haar gemak. Terwijl ze de omgeving aandachtig in zich opnam, sprong haar een hark in het oog die lichtjes trilde.
      Ze dacht terug aan de spreuk die de professor gezegd had en vuurde die daarna af. De hark veranderde in een wezen en ze sloot hem netjes op in een kooi. Met een tevreden glimlachje keerde ze zich naar de anderen. Durfde ze te roepen? Nee, straks schrokken ze van haar. Ze wachtte rustig af tot iemand zich weer naar haar zou toedraaien.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rafaël haalde zijn toverstok tevoorschijn en keek langs de hand van Faye heen naar de plek waar ze wees. 'Ostendre,' sprak hij de spreuk uit. Hij zag de plank terug vormen naar het vreemde wezen, voor het kon ontsnappen en weer kon veranderen, stopte Rafaël in hem in een kooi. "Dat ging soepel," zei hij tevreden. Hij bedankte Faye even met een knipoog. Hij liep van het meisje weg om zijn kooi op te halen, toen hij zag dat Ivana het tweede wezen al had gevonden EN gevangen. "Wauw," zei hij diep onder de indruk. Hij liep op het meisje af en keek naar het wezen in de kooi. Het was afzichtelijk. "Dat heb je snel gedaan," grijnsde hij. Rafaël liep naar zijn eigen beest en liet de kooi zweven. "Nog twee te gaan!" zei hij enthousiast.

[ bericht aangepast op 31 dec 2021 - 14:14 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Lee wenste dat hij er een bliksemspreuk tegenaan kon gooien, in combinatie met de waterspreuk van Feliks zou dat de jongen voorlopig wel uitschakelen, maar helaas ging zijn spreukenkennis niet zo ver.
      Rosalie was er inmiddels gelukkig in geslaagd om Enzo te verstijven. De Slytherin stond nu tegenover drie van hen en uiteindelijk nam hij na verscheidene losse spreuken rond te hebben gestrooid de benen.
      Lichtjes hijgend streek Lee door zijn haren. Hij grijnsde scheef naar Feliks.
      ‘Volgens mij heb ik echt mijn knight in shining armor gevonden. Pas maar op, nog zo’n heldhaftige reddingsactie en ik ga voor je op de knieën.’ Hij gaf de jongen een plagerige knipoog.

[ bericht aangepast op 31 dec 2021 - 14:55 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Haar oren klapperden bijna bij het compliment van Rafaël. Ze kon zich niet herinneren dat iemand anders ooit zoiets liefs tegen haar had gezegd, behalve haar moeder misschien! Maar ook die al lang niet meer…
      Een antwoord kwam er verder niet uit en omdat ze geen houding wist te geven, keek ze maar om zich heen. De kooi was best groot, dus ze zette hem maar in het midden neer terwijl ze weer tussen de vele spullen ging zoeken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Toen ze na tien minuten nog niets hadden gevonden, blijkbaar waren de eerste twee gelukstreffers, begon Rafaël zich stiekem een beetje te vervelen. Ze moesten wel een beetje wakker blijven. Zou hij voor de gein straks een van de voorwerpen ineens laten trillen of laten vliegen? Rafaël grinnikte bij het idee om die meiden een klein beetje het stuipen op het lijf te jagen. Of ze sloten een theepot op in een kooi. Rafaël keek even om zich heen of iemand hem zag en sprak een spreuk uit over een hark iets verderop. Niet veel later zag hij er een spreuk naar vliegen, maar de hark deed natuurlijk niets. Rafaël grinnikte in zichzelf en ging zo even door met voorwerpen te laten trillen of vliegen.
      Uiteindelijk koos hij een afschuwelijke vaas uit, in de buurt van Prudence. Met een grijns op zijn gezicht richtte hij zijn spreuk op de vaas, die tot zijn eigen schrik daarna schreeuwend tot leven kwam. Hij had per ongeluk een wezen gevonden! De ghoul begon meteen met spullen zoeken en overlaadde Prudence met allerlei voorwerpen. Het beest bleef maar gooien wat hij in handbereik kon vinden. Hoewel Rafaël het eigenlijk niet grappig mocht vinden, kon hij zijn lachen toch niet inhouden. Lachend keek hij toe of het meisje het zelf zou redden of dat hij zou moeten helpen.

---

It's never gonna happen, Guys.

---

---

Feliks zijn mond viel open. Hij?! Een held? Feliks voelde een blos naar zijn wangen schieten. Hij voelde zich helemaal niet zo heldhaftig, hij voelde zich vooral een enorme kluns. Nogal ongelovig staarde Feliks Lee aan, tot hij Rosalie om hulp hoorde roepen. Haastig zakte Feliks door zijn knieën, om maar even niet met Lee te hoeven praten. Hij had geen idee wat hij moest zeggen. Hij was helemaal geen held...
      Feliks pakte de jongen op die over Rosalie heen lag en schoof hem de gang in. Daarna hielp hij Rosalie overeind. "Gaat alles goed met jullie?" vroeg ze bezorgd. Feliks knikte als bevestiging, tot hij besefte dat ze dat niet zag. "Ja hoor, gaat goed en met jou?" Rosalie schonk hen een waterige glimlach. "Met mij ook. Dank jullie voor jullie hulp." Feliks keek even op naar Lee en vroeg toen aarzelend. "Wat denk je dat hij wilde?" Rosalie reageerde echter niet op zijn vraag. "Waar is Ravi? Is hij ook oke?" Felix hoorde en zag de angst in haar aura om haar uil. Hij keek even om zich heen en zag het beestje verderop liggen. Haastig liep hij erop af en pakte het beestje met uiterste voorzichtigheid op. "Hij heeft een gebroken vleugel en is bewusteloos. Maar niets ernstigs," zei Feliks zacht. Hij wenkte Lee dichterbij. Hij liet de uil zien, waarvan het leek dat hij sliep. Feliks hoopte dat het inderdaad een gebroken vleugel was en niet iets ernstigers. Hij durfde dat echter niet tegen Rosalie nog te zeggen. "We moeten hulp voor hem zoeken. Waar moet ik dan heen?" vroeg hij aan Lee.

[ bericht aangepast op 1 jan 2022 - 10:50 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Oh, Vinnie heeft hem zo opgelapt. Die heeft nu DADA, ik loop er wel gewoon even naar binnen.’
      Dit was immers toch wel een noodgeval – zonder vogel kwam Rosalie niet ver. Waarschijnlijk vond Snape dat allesbehalve goed, maar hij had toch geen les meer van die vent. Hij glimlachte vluchtig naar Feliks.
      ‘Vinnie is superlief, die helpt ons wel!’ Hij boog zich ietsje dichter naar Feliks toe en zag dat er een zwelling bij zijn oog ontstond. ‘En jou ook!’

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

---

Feliks voelde een lichte blos over zijn wangen glijden nu Lee zo dichtbij stond en hem bekeek. Hij had geen idee wie deze Vinnie was, maar hij hoopte dat hij kon helpen. Zijn oog dat boeide hem niet zo, maar hij zou het fijn vinden als Ravi in ieder geval geholpen werd. Voor Roos. "Nou, laten we gaan dan," zei hij met een knikje. Hij keek even naar Roos. Op dit moment werd haar aura overspoelt door gevoelens en had ze er waarschijnlijk geen controle over, want Feliks kon zo zien dat ze zich zorgen maakte, dat ze bang was en zich ook ergens schuldig voelde. Gevoelens waren niet altijd duidelijk voor hem, het lag er ook aan hoe open een persoon zelf erover was. Maar voor dit moment was het overduidelijk, sowieso nu Roos geen zicht had, leek haar aura sterker op andere vlakken. "Gaan jullie maar zonder mij, dan zijn jullie er sneller," zei ze met een verdrietige glimlach. Feliks stapte op haar af en voelde zich opeens heel vastberaden. "Echt niet. Ik ga je echt niet achterlaten hier bij dat enge.. joch." Hij keek even naar de jongen die nog altijd als een plank op de grond lag. Als ze niet voor de uil weg moesten, had Feliks hem wel in een kast willen stoppen ofzo. En dan hopen dat ze hem pas na drie dagen vonden.
      Rosalie gaf even een goedkeurend knikje. "Mag ik dan een van jullie handen vasthouden? Dan kan ik sneller lopen," zei ze zacht. Ze stak haar hand uit naar voren. Feliks keek even naar Lee achter hem. Hij tilde even de uil op, als eigenlijk een vraag of hij dat wilde doen.

[ bericht aangepast op 1 jan 2022 - 12:32 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Je hoeft geen excuses te verzinnen om mijn hand vast te houden hoor,’ zei Lee met een grijns. ‘Dat mag altijd. Al zal Justin natuurlijk groen en geel zien van jaloezie als hij ons zo ziet.’
      Hij pakte haar hand vast en keek nog even over zijn schouder naar het roerloze lichaam van Enzo. Stomme idioot.
      ‘Wat moest hij van je?’ De Slytherin had Rosalie duidelijk met een reden opgezocht.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lee te horen grappen, vrolijkte haar lichtelijk op. Het loste echter niet de somberheid op die over hun rondleiding heen was gevallen. Rosalie kon het schuldgevoel dat ze Lee en Feliks in gevaar had gebracht niet van zich af zetten. En misschien was ze juist daarom ook wel een verklaring schuldig, aan beiden. "Enzo..." Rosalie zuchtte, niet goed wetend waar te beginnen. "Enzo was al vervelend in het jaar voor ik weg ging. Ik heb hem wel meerdere keren moeten afwijzen, maar nog leek hij niet te begrijpen dat ik niets van hem moest hebben. Ik was hem eigenlijk vergeten thuis, maar toen ik terug was op school zocht hij me vrijwel direct op en wel, probeerde het opnieuw. Ik heb hem opnieuw afgewezen, wat hij niet zo goed kon hebben."
      Rosalie kneep even in de hand van Lee. "Maandag... Hij was dronken. En.." Rosalie voelde opeens alle gevoelens van die maandag terug omhoog komen. Ze had geprobeerd het van zich af te zetten, misschien dan wel kort met Charming besproken, maar eigenlijk had ze er gewoon niet over na willen denken. Misschien als ze er niet over na dacht of niet over praatte, dan was het niet gebeurd of zoiets. Maar het was natuurlijk wel gebeurd! Dat bewees Enzo nu maar weer eens. Ze wist alleen niet welke woorden ze moest gebruiken om te vertellen. Het klonk zo onwerkelijk. Daarnaast Rosalie schaamde zich voor wat er gebeurd was, vandaar dat ze het ook lastig vond om het nu hard op te zeggen.

[ bericht aangepast op 1 jan 2022 - 14:28 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Lee kneep in haar hand.
      ‘Dat klinkt als een vervelende aanvaring.’ Hij voelde de drang om haar mee te trekken naar een bankje zodat ze rustig kon vertellen, maar vanuit zijn ooghoeken zag hij ook Ravi in Feliks’ handen. ‘Laten we eerst Vinnie opzoeken zodat je uil zich weer helemaal herboren voelt, dan kunnen we er daarna over praten? Lekker buiten in het zonnetje ofzo – dat voelt minder bedreigend.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rosalie glimlachte ietwat opgelucht. Lee was wat dat betreft een fijne vriend. Hoewel ze knikte op zijn idee, wilde ze toch nog wel er even iets over zeggen, zodat zowel Lee als Feliks zich geen zorgen zou maken. "Er is niet heel veel gebeurd hoor. Gelukkig. Char- uhm... Iemand kwam me redden. Hij heeft Enzo vervloekt." Rosalie voelde een blos naar haar wangen schieten. Ze had bijna Charming zijn naam genoemd en hoewel ze dat niet erg vond om aan Lee te vertellen, klonk het misschien toch een beetje vreemd in het verhaal. "Dus waarschijnlijk wilde Enzo ook weten wie dat was."

---

It's never gonna happen, Guys.

Lee zag dat ze bloosde en floot grijnzend. ‘Aha! Dus ook jij hebt een nobele redder.’
      Hij vroeg zich af wie ze bedoelde. Charlie? Charles? Er was in elk geval in hun jaar niemand die zo heette.
      ‘Blijkbaar heeft diegene Enzo goed te pakken gehad, als hij na vijf dagen pas naar je toe komt. Ik ben nu al fan. In welk jaar zit ie? En in welke afdeling? Charlie zei je? Of Charles?’
      Terwijl ze naar het DADA-lokaal liepen, vuurde Lee zijn vragen af.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rosalie voelde zich ietwat betrapt en voelde zichzelf nog roder worden. Toch moest ze ook zachtjes grinniken om Lee en was ze blij dat Enzo niet meer het onderwerp was. "Ik weet zijn echte naam eigenlijk niet," zei ze met een flauwe glimlach. "Die wilde hij niet geven. In plaats daarvan stelde hij zichzelf voor met Charming."
      Ergens was ze wel nieuwsgierig naar wie het was, misschien kon Lee wel helpen om erachter te komen. "Hij zit in Slytherin, een jaar onder ons," beantwoorde ze dan ook zijn vragen.

---

It's never gonna happen, Guys.