[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 11 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 11 nov 2021 - 9:41 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mosh had Vinnie vervloekt?
      Roman voelde medelijden met de jongen. Hij had weleens voorgesteld om hem wat extra spreuken te leren, net zoals hij een paar jaar geleden bij Lee had gedaan, maar Vinnie had gemurmeld dat dat niet hoefde en leek net zo bang voor hem te zijn als voor de Slytherins, dus hij had het er maar bij gelaten.
      Hoewel hij zich wel kon vinden in Caspers standpunt dat Vinnie liever niet door hem gevonden wilde worden – en dat ook voor Roman gold – voelde het ook verkeerd om dan maar helemaal niets te doen, dus hij besloot ook te gaan zoeken en Lee erbij te halen als hij op hem stuitte. Hoewel het kasteel groot was, was het buitenterrein nog veel groter, dus hij liep achter Casper aan. De jongen bond onderweg nog even casually Mosh ondersteboven aan een kroonluchter vast en voor het eerst was dat een actie die hij ergens wel kon waarderen.
      Dat nam echter niet weg dat hij met Casper wilde praten en hij versnelde zijn pas zodat hij naast de jongen liep.
      Die wierp hem een minachtende blik toe. ‘Wat is dit nou weer?’
      ‘Ik help zoeken.’
      ‘Dan hoef je niet achter mijn reet aan te lopen.’
      Roman klemde zijn kiezen op elkaar. Hij vond het lastig om te zeggen wat hij wilde. ‘Lee is een goede vriend van me,’ zei hij toen maar gewoon. ‘Het laatste wat hij kan gebruiken, is dat hij weer door iemand gekwetst wordt.’
      Casper snoof. ‘Want zeggen dat hij een leuke knul is met wie je best zou willen zoenen is kwetsend? Het is nou niet alsof ik de hele school aflebber.’
      ‘Hem hoop geven op een relatie terwijl je dat niet wil is kwetsend,’ verduidelijkte Roman. ‘Je hebt vast wel meegekregen wat er is gebeurd tussen Nomad en hem. En de snelste manier waarop Lee over een gebroken hart denkt te komen, is door zich helemaal op de volgende te storten. Zie jij jezelf dat lieve vriendje zijn waar hij zo van droomt?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella schudde al haar hoofd, maar besefte toen dat Vinnie niet naar haar keek. “Nee, dit was de eerste keer. Al heeft hij me in het verleden wel een uitgelachen of vervelende opmerkingen gemaakt. Juist over..” Isabella kuchte even. “Uhm, dit soort dingen,” maakte ze er maar van, hopend dat Vinnie haar begreep.
      Haar zo aanraken had hij echter nog nooit eerder gedaan. Wat was er in zijn hoofd omgegaan? Waarom deed hij dit opeens? Waarschijnlijk kon hij het gewoon niet hebben dat niet elke meid met haar benen gespreid voor hem ging liggen. Wel, daar ging ze hem toch echt teleurstellen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Justin Trelawney

'Ah, ik denk wel dat je je stok nodig hebt voor de training en daar kun je niet bij als je je handen niet vrij hebt,' zei Justin tegen Mosh. Hij stak zijn eigen stok omhoog en maakte net genoeg touw los dat Mosh een arm vrij had. 'Succes!'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Vinnie wist maar al te goed hoeveel opmerkingen met je konden doen. Hij sloeg zijn armen om zijn opgetrokken knieën heen, zodat hij zich nog ietsje beter beschermd voelde. Hij knikte stilletjes, zijn blik afgewend, zoekend naar woorden. Gelukkig was het verder altijd alleen bij woorden gebleven, maar Mosh was duidelijk onderweg geweest naar meer.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Wat heb je precies gedaan?" Vroeg ze aan Justin, aangezien ze het gevoel had dat ze iets miste. Toen hij uitlegde dat Mosh vast zat en hij een hand had losgemaakt, tikte ze hem grinnikend aan. "Wat ben je ook een lul he," plaagde ze hem met een grijns. Ze liep naar voren en stak haar stok omhoog richting de aanwezigheid. De jongen hing op zijn kop, dus ze moest hem voorzichtig naar beneden laten komen, anders zou ze zijn nek breken. “Relashio,” sprak ze uit. Vrijwel direct gooide ze er nog een spreuk achteraan, waardoor de jongen zachtjes naar beneden zou komen. Ze hoorde een zachte ‘bof’ als teken dat de jongen op de grond was gevallen. Grinnikend knielde ze naast de aanwezigheid neer. “Sorry, ik ben niet zo subtiel als meneer daar." Ze knikte even met haar hoofd naar achteren. "Heb je je zeer gedaan?”

[ bericht aangepast op 4 nov 2021 - 16:32 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Vlug stond Mosh op. De touwen hadden strak om zijn enkels gezeten, waar zijn huid wat gevoelig was, maar dat ging hij echt niet toegeven.
      ‘Thanks,’ mompelde hij. ‘Nee hoor, alles is oké.’
      Hij deed alsof Justin niet bestond en kon het niet helpen om zijn blik over Rosalie heen te laten glijden. Ze zag er leuk uit – al had hij niet anders verwacht.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze kwam weer overeind, nadat de jongen zo haastig was gaan staan. "Hoe ben je daar terecht gekomen?" Vroeg ze de jongen nieuwsgierig. Want dat faunatengedoe geloofde ze niets van als hij in touwen had gezeten.

---

It's never gonna happen, Guys.

Toen Vinnie niet reageerde, vroeg Isabella zich af of hij het had meegemaakt. Of er bij hem zoiets gebeurt was, waardoor hij nu blokkeerde. Ze durfde er echter niet naar te vragen, bang dat ze fout zat of een gevoelige snaar raakte. Toch wilde ze iets voor hem doen, aangezien dit al de tweede keer deze avond was dat ze hem zo kwetsbaar zag. “Dit is niet echt je avond he?” concludeerde ze. Ze aarzelde even en vroeg dan toch. “Is er iets wat ik voor je kan doen? Ik kan goed luisteren als je dat nodig hebt? Ik praat ook niet graag over dingen, maar weet wel dat het soms goed kan helpen.”

---

It's never gonna happen, Guys.

'Casper,' antwoordde hij venijnig. De gedachte dat hij die jongen een beetje kon zwartmaken, maakte dat hij er nog een beetje een positieve draai aan kon geven. 'Die zit al de hele avond naar je te loeren. Toen ik daar wat van zei, was dit het resultaat.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Misschien wel,’ reageerde Casper schouderophalend.
      Al was dat natuurlijk een leugen. Hij had al moeite met het idee van een vriendschap, laat staan méér. Maar dat hoefde Roman niet te weten. Lee wist dat hij niet aan vrienden deed dus hij wist ook wel dat er echt geen relatie in zat. Het was maar een zoen geweest. Best een lekkere ook.
      ‘Ik snap niet waar je je mee bemoeit. Als jij al inziet dat het nooit wat gaat worden, ziet Lee dat ook wel in.’
      ‘Die heeft soms nogal een roze bril op.’ Roman zuchtte. ‘Nomad was niet de eerste die hem kwetste…’
      ‘Nee, Sven ook,’ antwoordde Casper een beetje geïrriteerd. ‘Ik heb niet onder een steen geleefd, man. Ik vind het een leuke gast en daar is alles mee gezegd. Dat weet hij ook wel.’
      ‘Nee Casper, dat weet hij niet. Ik zag het gewoon aan zijn gezicht.’
      Romans zogenaamd begripvolle toon werkte hem op de zenuwen. Lee werd heus niet halsoverkop op hem verliefd. Zo leuk was ie niet.
      ‘Whatever man. Ik zal tegen hem zeggen dat ik niet met hem ga trouwen.’
      Roman rolde met zijn ogen. ‘Je hoeft ook –’
      Met een beweging van zijn stok snoerde hij Roman de mond. ‘Ga een ander vervelen.’
      Hij beende langs hem heen en beet gefrustreerd zijn kaken op elkaar. Was een zoen dan zo verkeerd? Er waren er zat die dat deden zonder dat ze daarna een relatie verwachtten. Hij haatte het feit dat dit positieve puntje aan de avond nu óók omboog in schuldgevoel.
      Had Roman toch gelijk?
      Zou hij er straks voor zorgen dat Lee zich alleen maar rotter voelde? Hij had juist gedacht dat het hem wat zelfvertrouwen gaf, te weten dat hij een leuke gast was. Dat er niet meer uit zou voortkomen, lag overduidelijk aan Casper zelf en niet aan Lee. Hij was degene die verknipt was, Lee zou heus wel begrijpen dat hij geen relatie kon aangaan – met niemand niet.
      Het was gewoon een zoen geweest. Meer niet.
      Dat wist Lee ook heus wel. En anders zou hij hem dat morgen nog wel een keer zeggen, voor hij wel zo wanhopig naar een vriendje verlangde dat hij zichzelf zelfs wijs kon maken dat hij op hem viel.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het voelde alsof iemand emmer ijskoud water over haar hoofd heen had gegooid. Had Casper haar al die tijd in de gaten gehouden? Ze hoorde zijn stem weer even een vloek schreeuwen, waardoor Enzo losliet. Was hij.. Was hij haar te hulp geschoten? Die gedachte was ergens troostend, het zou fijn zijn als hij dat voor haar deed. Dan hoefde ze niet bang te zijn meer voor hem. Dan had haar onderbuikgevoel gelijk gehad en was hij niet gemeen.
      Maar met dat de paniek zakte, kwam de realiteit ook terug. Rosalie schudde haar hoofd. Het kon niet Casper zijn geweest die haar geholpen had. Het was Charming die haar geholpen had, Charming die die vervloeking had geschreeuwd. Ze had alleen gedacht dat het Casper was. Charming had het haar zelf verteld, dat hij ze vervloekt had. Waarschijnlijk had Mosh hem vooral het laatste uur zien staren of zoiets. Ze was er ten slotte de halve avond niet geweest.
      Ze zuchtte en haalde even een hand door haar haren heen. Wat moest ze met deze informatie? Ze vond het een eng idee dat Casper haar de halve avond had bekeken. Ze wist nog altijd niet goed wat ze van de jongen moest denken. Ze wilde nog altijd heel graag in het beeld geloven van de Casper die ze ooit had ontmoet, maar door haar nachtmerries en wat er gebeurd was, werd dat steeds en steeds moeilijker. Of ze had hem compleet verkeerd ingeschat en was hij gewoon echt gemeen. Zou hij samen met Enzo onder een hoedje spannen?
      Die belachelijke gedachte schudde ze uit haar hoofd. Ze wilde dat gewoon niet geloven, hoe erg andere mensen hem ook haatte. Ze hadden niet gehoord wat die andere Slytherins hadden gezegd. Of misschien was ze rete naïef.. Rosalie keek even op naar Mosh en besefte dat ze stil was gevallen. Ze forceerde een glimlach naar hem. "Dankjewel dat je het voor me opnam."

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Helpen?’ Misschien wel voor het eerst in zijn leven klonk Vinnie verbitterd. Hij had het bijna twee jaar voor zichzelf gehouden. Vanwege de schaamte, maar ook vanwege de angst dat degene tegen wie hij het vertelde iets zou doen wat het allemaal nog erger maakte. Vanmiddag had hij voor het eerst iets losgelaten tegenover zijn beste vriend. Nog geen paar uur later stond die met Daphnes beste vriendin te zoenen. Noah, die nooit enige interesse in iemand anders dan Isabella had gehad. Hij boog zijn hoofd en staarde hardnekkig naar beneden. Er zat een krop in zijn keel. Hij vond dat hij het Isabella moest zeggen, haar moest waarschuwen dat zij met wat haar was aangedaan in elk geval niet bij Noah terecht kon. ‘V-vanmiddag kreeg ik een f-flashback en ik r-raakte in pan-paniek.’ Hij haalde diep adem en omklemde zijn benen zo stevig dat het pijn deed. ‘N-Noah kwam a-achter me aan en ik v-vertelde hem iets. Om-omdat ik dacht dat ik hem kon v-vertrouwen. M-maar vanavond…’ Hij klemde zijn lippen op elkaar om de nieuwe tranen tegen te houden. ‘Vertrouwen doet alleen maar pijn,’ fluisterde hij.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper versnelde zijn pas terwijl hij rondkeek naar een naakte jongen. Hij kende die hele knul niet, hij had geen flauw idee waar hij zich zou gaan verstoppen. Het leek hem het beste om naar het meer te lopen, daar waar hij zelf graag heen ging.
      Een paar minuten later stond hij op de stenen. Hij tuurde naar links en naar rechts, maar hij zag geen schim die hem onbekend voorkwam. Hij slenterde een stuk verder, naar de plek waar het steen overging in gras. Opeens ving zijn blik een beweging in het water. Verrek, zwom daar nou iemand?
      Welke idioot ging er rond deze tijd nou alleen zwemmen? Of was het een meermens? Nee, die waagden zich nooit zo dicht bij de oever. Was het die Huffelpuff? Voelde hij zich zo vernederd dat hij zich liever verdronk dan de rest onder ogen kwam?
      Casper dook het water in en zwom met krachtige slagen naar de eenzame figuur toe. Pas toen hij vlakbij was, zag hij dat deze jongen kleren droeg.
      ‘Wat de fúck,’ zei Casper overrompeld toen hij het profiel van Nomads gezicht herkende. ‘Wat doe jij hier?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Iemand moest het hem zeggen.’ Mosh dwong zichzelf om nonchalant te klinken, wat toch wel een stuk makkelijker ging met Justin erbij. ‘De rest heeft er de ballen niet voor.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rhae stond al een tijdje met wat anderen te kletsen. Ze had een tijdje met Vinnie gedanst. Hij kwam over als een ontzettend lieve jongen, maar hij had ook wel iets kwetsbaars over zich, alsof hij in kon storten bij de geringste opmerking. Zij had het gesprek op gang moeten houden en hoewel ze dat niet erg vond, verlangde ze na een poosje wel weer naar spontaner gezelschap, waardoor ze zich bij Rafaël, Blythe, Jordyn en Mavis had aangesloten. Ze deed haar best om niet te veel aandacht aan de eerste te besteden, maar hij was best wel aanwezig en maakte veel leuke grapjes. Vaak schoot zijn blik daarna naar haar, waardoor haar hart een slag oversloeg. Het was stom, want ze wist best dat het door haar Glamorganabloed kwam, maar toch kriebelde er af en toe wat in haar buik en ze voelde zich beschaamd tegenover haar vriendin.
      Misschien werd het tijd dat ze weer even wegging. Een nieuwe poging ondernam om Isabella te vinden, of misschien dat ze nog even met Nomad kon praten. Terwijl ze zoekend om zich heen keek, ving ze een glimp van Isabella’s rode haar op. Haar ogen werden groot toen ze zag dat er een naakte jongen naast haar stond – en nog groter toen ze Vinnie herkende. Ze voelde een steek van medelijden toen er iemand begon te fluiten.
      Wat was er gebeurd? Had iemand iets in zijn drankje gedaan?
      Onbeschaamd was hij in elk geval niet, want hij vluchtte zo snel als hij kon weg. Moest ze iets doen? Achter hem aan gaan? Maar hij was zo verlegen, van meisjes die hij nauwelijks kende zou hij alleen maar meer in paniek raken. Als dit haar overkwam, zou ze echt niet door een jongen gevonden willen worden.
      Ze zag dat Isabella Mosh een klap in zijn gezicht gaf, waarna ze doelbewust naar een ander groepje beende, waar Lee, Roman en Casper stonden.
      ‘Ik ga even kijken of ik kan helpen,’ zei ze tegen de anderen, die het spektakel ondertussen ook hadden opgemerkt.
      Zodra ze echter de grote hal uit was, was Isabella nergens meer te bekennen. Wat nu? Misschien moest ze erop vertrouwen dat Isabella wel deed wat nodig was en accepteren dat zij weinig kon doen, maar het voelde niet echt prettig. Uiteindelijk keerde ze terug naar de anderen. Door de vernedering van Vinnie was het plezier haar echter een beetje vergaan.
      ‘Ik ga denk ik terug naar de leerlingenkamer,’ zei ze tegen Blythe. ‘Ga jij ook mee of blijf je nog?’

[ bericht aangepast op 9 nov 2021 - 8:25 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.