[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 11 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 11 nov 2021 - 9:41 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mavis Keegan

Mavis schoot in de lach. 'Ik weet niet of het een goed teken is als je iemand moet overtuigen,' vond ze. 'Maar,' ze richtte zich tot Lee, 'Lee is wel ideale-vriendje-materiaal. Als hij op vrouwen had gevallen, dan had ik mijn kans gegrepen, maar helaas.' Het was niet waar, want ze vond Lee helemaal niet aantrekkelijk, maar dat maakte niet uit.
Ze keek toch met enige bewondering naar Casper. Ze had zich nooit echt in hem verdiept, maar vroeg zich toch af of hij op mannen viel - ten slotte was dit gesprek toch op EEN manier ter sprake gekomen, toch?

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Dat ík het ideale vriendje ben, was ook helemaal geen issue,’ antwoordde Lee en hij stak haar tong naar haar uit. ‘Hé, we moeten nog iets bedenken om het Mosh betaald te zetten.’ Hij keek Casper aan. ‘Misschien maar eens iets met een Slytherin-randje, want die lul leert het anders nooit.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mavis Keegan

Mavis fronste. 'Wat heeft die lul nou precies gedaan?' Ze had iets meegekregen over een naakte Vinnie, of zo?

[ bericht aangepast op 13 nov 2021 - 13:45 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Mosh viel Isabella lastig. Vinnie zei er wat van en toen liet Mosh zijn kleren verdwijnen.' Boos schudde hij zijn hoofd. 'En hij wist héél goed dat dat veel meer impact op Vinnie zou hebben dan op een van ons.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rosalie had afgesproken met Tilly en Novalie om hen te ontmoeten bij de voordeur. Ze hoorde hun begroeting al van de verte, die ze begroette met een grote glimlach. Aangehaakt bij Novalie liep ze samen met haar vriendinnen naar care of Magical creatures. Ze was stil, merkte ze. Care of Magical creatures had toch iets bijzonders. Het was de plek.. de plek waar ze Casper had leren kennen. Ze hadden het echt leuk samen gehad en niets van dat alles had haar kunnen waarschuwen voor.. voor wat zou gebeuren. Rosalie zuchtte even diep. Ze zouden dit jaar vast geen partners zijn.
      Hagrid begroette haar net zo joviaal als altijd en Rosalie knikte met een kleine glimlach terug. Dit was een van de lessen waar ze verschrikkelijk tegenop had gekeken, ook al vond ze Care for Magical creatures geweldig. De opdracht van deze les was in ieder geval simpel. De groep moest zich opdelen in drietallen of viertallen en moesten elk voor hun eigen Niffler zorgen. Hun groepje was snel gemaakt en het duurde even voor Rosalie door had dat ook Isabella zich bij hen aan had gesloten.
      Met een zucht liet Rosalie haar hand langs de rand van de krat gaan. Ze hoorde het diertje wel snuffelen en voelde zijn aanwezigheid vlak onder haar vingers. Ze wist zeker dat zijn vacht zijdezacht aan zou voelen onder haar vingers, dat het dier vriendelijk haar hand zou besnuffelen. Maar ze zou het nooit zien. Die gedachte viel haar opeens zo aan dat ze een brok in haar keel voelde. Voor ze het wist, voelde ze een warme traan over haar wang rollen, die Rosalie haastig wegveegde in de hoop dat niemand het had gezien.
      Rosalie tikte Novalie naast haar aan. Ze moest gewoon even haar gedachten verzetten, even aan iets anders denken. “Hoe was eigenlijk je avond gisteravond? Met Cole?” vroeg ze nieuwsgierig aan haar vriendin. Rosalie aaide voorzichtig het beestje in de krat over zijn kop, wat best lastig was aangezien het dier veel bewoog en ze niet goed kon voorspellen waar hij was.

---

It's never gonna happen, Guys.

---

Novalie schrok uit haar gedachten op, toen Rosalie haar ineens aan had getikt. Ze voelde een lichte blos naar haar wangen trekken, omdat ze haar vriendin naast haar even voor een moment vergeten was. Het was alleen… Ze zag gewoon aan Isabella dat het niet goed met haar ging. Ze voelde het gewoon, door de band die ze hadden. Haar zus droeg iets zwaars mee op het moment, de lach die ze haar wierp was niet zo gemeend als op andere momenten en Novalie vroeg zich af wat haar zuster bezig hield. Ergens wilde ze het wel vragen, maar met Roos en Tilly erbij zou ze waarschijnlijk toch geen antwoord krijgen van haar zus. Rosalie had het gesprek echter zo gedraaid dat Novalie zag dat ook Isabella iets op veerde. “Ik.. ik,” Novalie voelde meteen weer een hoogrode blos naar haar wangen stijgen, eentje waarvan ze blij was dat Rosalie die niet kon zien. “Het was wel leuk,” gaf ze schoorvoetend toe.
      Even wierp Novalie een blik naar de andere groep jongens, waar Cole samen aan het werken was met Lee en Vinnie. Toen hij hun kant op keek, wendde ze gehaast met een blos haar blik weer af. Het was gisteravond inderdaad wel gezellig geweest, maar ook wel een beetje vreemd. Ze had eigenlijk nog nooit met een jongen samen gedanst en ze had gisteravond misschien wel leuker gevonden dan verwacht. “W-we gaan vanmiddag samen studeren,” zei ze heel kleintjes tegen Rosalie. Er klonk een lichte wanhoop in haar stem. Ze had geen idee hoe ze dat moest doen. Gisteravond had het nog zo’n goed idee geleken om nog een keer af te spreken, maar nu er zo officieel iets stond, voelde Novalie de moed in haar schoenen zinken.

---

It's never gonna happen, Guys.

“Dat is toch leuk!” zei Rosalie enthousiast. Rosalie vergat direct dat ze het net lastig had en focuste zich vooral op haar beste vriendin. "Cole is echt super lief, dus dat komt echt wel goed." Rosalie tikte Novalie naast haar zachtjes aan. Ze zou het geweldig vinden mochten haar twee beste vrienden gaan daten. Ze wist zeker dat ze bij elkaar pasten, plus het zou goed zijn voor Novalie om eindelijk Rafaël te vergeten. Ze moest gewoon iemand hebben die net zo lief voor haar was, in plaats van zo'n spontaan iemand als Rafaël.
      "M- maar wat moet ik zeggen? Wat als we straks niet samen aan iets kunnen werken?" Rosalie hoorde wel de lichte paniek bij haar vriendin en legde even een hand op haar schouder. "Maak je niet zoveel zorgen, Noof. Het komt heus wel goed. Je neemt gewoon je spullen mee en dan zoek je samen een plekje op in de bibliotheek. En of je nu samen aan een ding werkt of jij aan Magical creatures en hij aan Transfiguration, het zal vast gezellig zijn." Rosalie werd er heel vrolijk van het idee dat haar beste vrienden gingen daten. Zowel Cole als Novalie verdiende een leuke vriend of vriendin. Nog beter dat ze elkaar straks blij konden maken. "Maar ik verwacht straks wel enige eer als jullie gaan trouwen. Ik wil sowieso je getuige zijn," plaagde Rosalie haar vriendin.

[ bericht aangepast op 13 nov 2021 - 17:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

---

"Trouwen?" piepte ze angstig. Dat gingen ze toch niet doen?! Het was maar samen studeren toch? Ze hoorde Rosalie naast haar lachen en zelfs op Isabella haar gezicht zag ze een kleine glimlach verschijnen. "Relax, Noof. Ik plaag je maar." Novalie lachte ook even nerveus, al wist ze niet zo goed wat er grappig was. Rosalie leunde even haar kant op, waardoor Novalie terug naar haar leunde. "En stiekem is het goed om je-weet-wel-wie te vergeten. Ga gewoon genieten, Noof." Novalie haar ogen dwaalden weer af naar de jongen verderop. Er verscheen langzaam een kleine glimlach op haar gezicht, terwijl ze hem zag lachen met Vinnie en Lee. Misschien had Rosalie wel gelijk. Ze moest gewoon niet zo moeilijk doen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Mavis Keegan

'Wat is het toch een klootzak. Ik doe mee met een wraakactie. We hebben een gevoelige snaar geraakt gisteren met zijn onderbroek, dus we moeten misschien op die manier denken. Hem laten zien hoe kut het is als iemand hetzelfde bij hem doet... Maar ik denk niet dat hij zich voor zíjn kleding schaamt.' Ze dacht na. 'Misschien moeten we hem terugpakken op het feit dat ie Isa lastig viel. Misschien moet hém voor de verandering een keer lastigvallen.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Wat bedoelden ze met “Isa lastigvallen”? Had hij gewoon kutdingen gezegd, of meer? Gedaan wat Enzo gisteren Rosalie probeerde te flikken? De razernij joeg alweer door zijn lichaam bij de herinnering daaraan. Hij zou het haar gewoon vragen, straks. Tegen woorden kon ze zich harden, maar hij wist ook wel dat Mosh losse handjes kon hebben en als hij haar zoiets geflikt had, kon hij er best voor zorgen dat het niet nog eens gebeurde. Hij mocht haar wel en hij had weinig aanmoediging nodig om Mosh’ vingers te breken.
      Hij dacht na over iets waar Mosh zich voor zou schamen – en dat was eigenlijk vrij makkelijk. Casper had al vaak genoeg opmerkingen gemaakt die Mosh op de stang joegen.
      ‘Hij is zo homofoob als maar kan. Voer hem bij het volgende feestje een love potion en ik pak hem wel op z’n bek waar iedereen bij is. De volgende dag durft ie zich geheid niet meer te laten zien.’

[ bericht aangepast op 14 nov 2021 - 11:56 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Tilly James

Tilly had het gesprek schoorvoetend aangehoord. Ze had zich er helemaal niet prettig bij gevoeld. Gisteravond was zij door haar date in de steek gelaten, al was het meer dan logisch, en eigenlijk had ze verwacht dat ze dan wel bij Novalie terecht had gekund. Rosalie was druk bezig met een échte date en ze had niet gedacht dat het afspraakje met Cole voor Novalie een echte date was geweest - tot ze ineens wel heel close met z'n tweeën waren geworden. Ze hadden gedanst en - Tilly had wat van het gesprek gehoord - geflirt, en daardoor had haar vriendin weinig oog voor haar gehad. En Tilly had geen leuke avond gehad.
Toch veinsde ze een glimlach. Het was goed voor Novalie als ze eindelijk over Rafaël heen zou komen. Het was een spontane jongen, maar Tilly had nooit haar obsessie begrepen, waarom ze al zoveel jaar een oogje op hem had. Hij was totaal niet haar type.
Wie dan wel haar type was, wist ze niet. Ze had ook genoeg andere dingen aan haar hoofd om zich daar mee bezig te houden. Ze hoopte maar dat dat gespannen gevoel dat ze bijna altijd in haar maag had, ook nog eens weg zou gaan. Maar dat kostte waarschijnlijk gewoon tijd.
Vanmorgen bij het ontbijt had ze een krant gekregen - ze had zich erop geabonneerd - en daar had zijn dood ingestaan. Zijn lichaam was gevonden. Ze had het bijbehorende artikel vluchtig gelezen, maar had het niet woord voor woord durven doornemen, bang dat de rest haar interesse in dat onderwerp te veel zouden zien. Het leek erop dat er geen uitgebreid onderzoek gedaan leek te worden naar zijn dood. Verdwijningen waren in deze tijd helaas niet ongewoon, maar dit kwam haar nu wel goed uit.
Ze probeerde zich weer op het gesprek tussen Rosalie en Novalie te focussen. Het artikel zou ze later wel beter doorlezen - ze had de krant in haar heuptasje gestopt.
'Wanneer - heb je je afspraak met hem staan?' vroeg Tilly, omdat ze zich niet te veel afzijdig wilde houden. Ze wist dat haar vriendinnen haar dan zouden lezen - beide waren daar erg goed in, zelfs nu Rosalie blind was - en dat ze zouden vragen wat er aan de hand was. Natuurlijk was ze wel vaker stil, maar dat was voornamelijk als ze met groter gezelschap waren. Met z'n drieën praatte ze een stuk makkelijker.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mavis Keegan

Dus hij viel tóch op mannen? Nou ja, ze ging er niet vanuit dat hij op Mosh zou vallen - hij leek een enorme hekel aan de jongen te hebben. Toch vond ze het interessant dat hij voorstelde om hem de jongen te zoenen.
Ze had zelf ook een keer bijna met Mosh gezoend. Dat was tegen haar zin geweest, ook al had ze op dat moment gedacht dat ze het wilde. Hij had háár toen een liefdesdrankje gegeven. Was het dan cru om hem terug te pakken met iets waar ze nog nooit zó kwaad om was geweest? Ze was de moeilijkste niet, maar ze was woest geweest toen ze erachter kwam dat hij haar in bed had geprobeerd te krijgen op die manier. Aan de andere kant - hij verdiende het echt wel om een keer écht voor lul gezet te worden, en om écht te beseffen hoe naar het was als iemand je zoiets flikte. 'Het lijkt me ranzig om met hem te zoenen,' gaf ze toe. 'Maar als jij dat ziet zitten, is het een mooi plan.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Met Mosh zoenen?’ vroeg Lee overdonderd. ‘Nou – dedication is het wel. Ik hoop niet dat het de herinnering aan onze fantástische zoen van drie seconden overschrijft, maar ben toch blij dat ik dan je eerste ben geweest.’
      ‘Ik ook,’ zei Casper met een knipoog die tóch weer een verdomde blos naar zijn wangen liet trekken.
      ‘Ik denk wel dat het werkt,’ praatte Lee gauw verder. Hij dacht wel écht dat Mosh zich daar ontzettend voor zou schamen. Als Lee het zou doen – niet dat hij dat wilde – zou het hem een paar stompen opleveren, maar hij wist zeker dat Mosh Casper wel tot op zekere hoogte vreesde.
      Mensen zouden er absoluut over praten – daar konden zij wel voor zorgen.
      ‘Nou, die love potion wil ik je dan wel cadeau doen. Ik wil zijn kop wel zien op het moment dat het uitwerkt.’
      Casper grijnsde. ‘Ja – lijkt me een gedenkwaardig moment.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mavis Keegan

Ah - er had een zoen plaatsgevonden. Dat verklaarde de flirterige opmerkingen. Had Lee in Casper zijn nieuwe doelwit gevonden? Het zou leuk zijn als hij eindelijk iemand had gevonden die zijn gevoelens beantwoordde, maar ze leken er beide vrij luchtig over te spreken dat Casper met iemand anders zou zoenen. Ook al was het als payback.
Daarnaast geloofde Mavis niet dat Lee zo snel over Nomad heen zou komen. Hij was vaker verliefd geweest - veel vaker - maar meestal was dat niet op iemand die hij werkelijk goed had gekend. Of had gedacht te kennen, want blijkbaar was Nomad kutter dan hij zich had voorgedaan vorig jaar.
'Uitstekend plan,' zei ze. Ze zou Lee later nog wel even over die kus uithoren. Hoe graag ze hem ook plaagde, het leek haar in de huidige situatie niet het beste plan om er vragen over te stellen met Casper erbij.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nadat ze afscheid van Casper hadden genomen, haalden Mavis en Lee hun bezems en brachten ze gelijk Vinnie een ontbijt. De try-outs waren komende vrijdag en omdat er dan ook uitwisselingstudenten zouden komen, was het niet zeker of ze weer zomaar een plekje in het team konden bemachtigen.
      Ze trainden zo’n half uur, daarna bliezen ze even uit op het bankje.
      ‘Ik moet wel weer even in komen,’ zuchtte Lee. Het was niet echt vlekkeloos gegaan, hij hoopte maar dat het een resultaat was van het feestje gisteren – of door het hele gebeuren met Nomad.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

[ bericht aangepast op 14 nov 2021 - 12:47 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.