[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 11 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 11 nov 2021 - 9:41 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

“Wauw, gaaf,” zei ze bewonderend. Het was niet iets wat ze zelf snel zou kiezen. Ze had er echter wel bewondering voor. Zelf had ze Pluis, de kleine ragebol die haar altijd kon opvrolijken als het even niet ging. Maar dat was hoe ver ze met dieren zou gaan, als huisdier en niet meer. “Wel, wie weet komen we elkaar nog wel een keer tegen na schooltijd. Als je een keer een genezende potion nodig hebt ofzo.”
      Isabella verraste zichzelf door dat te zeggen, maar ze had het al uitgeflapt voor ze er goed en wel over nagedacht had. Vinnie was een lieve jongen, maar Isabella was blij als ze straks na school gewoon lekker elke man die ze tegenkwam kon negeren en zelf aan de slag kon. Er zat namelijk toch geen verschil in mannen. Uiteindelijk wilden ze allemaal maar gewoon een ding, dat had Mosh nu net wel weer bewezen. Ze zuchtte. Wat een gezeik.

---

It's never gonna happen, Guys.

Vinnie glimlachte kleintjes. Aan haar blik zag hij dat haar gedachten wat afdwaalden. Blijkbaar niet naar leuke dingen, want ze slaakte een zucht en keek verre van gelukkig. Hij kauwde op zijn lip toen het gesprek was stilgevallen en was wel opgelucht toen de trap naar de keukens en de leerlingenkamer in zicht kwam.
      ‘Nogmaals b-bedankt,’ mompelde hij. ‘Ik b-breng hem morgen t-terug. De m-mantel.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij keek even met een zuinige glimlach naar Evan. "Ik heb wel betere feestjes gekend." Zeker omdat Marcus al de hele avond pleitte was en Thomas zijn drankbuddy miste. Daarnaast was hij Daphne ook al snel verloren, dus op Brenn na was zijn avond niet heel enerverend geweest. "Drank?" Vroeg hij meer als een bevestiging aan Evan. Als hij hier op de gang was, dan was hij of ook naar buiten geweest of terug op weg naar de common room. Wat wel aangaf hoe dood het schoolfeest was. Voor de jongen nog kon antwoorden, liep hij al door terug in de richting van de Slytherin common room. Vanuit zijn slaapkamer haalde hij een goede fles fireWhiskey tevoorschijn en liep ermee weer naar beneden. Evan moest maar eens leren om goed te drinken, zeker als Marcus zo'n afhaker bleek. Thomas vulde twee glazen en duwde een in de handen van de jongen. "Proost," zei hij met een grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.

Thomas leek niet onder de indruk van het feest, daar kon Evan zich wel bij aansluiten. Het was inderdaad niet zo boeiend. De drank klonk hem goed in de oren, waardoor hij instemmend knikte.
      'Daar zeg ik geen nee tegen,' Evan volgde Thomas richting de Slytherin common room, waar hij zichzelf op één van de grote leren sofa's liet vallen. Thomas verdween naar zijn kamer en kwam terug met een fles drank. Zonder twijfel schonk hij twee glazen in en gaf hij er een aan Evan.
      'Ja, proost, op een schooljaar zonder gezeik, hopelijk.' Hij tikte voorzichtig met zijn glas tegen die van Thomas en nam er een slokje van.
      'Goed spul wel,' glimlachte hij.

---

- thank you for existing -

Madison Ravens

Na haar moment met Mosh, was ze naar buiten gespurt omdat ze toch even moest afkoelen. Er stond een zware blos op haar wangen en ze had het gevoel dat er stoom uitkwam op het moment dat ze een paar stappen buiten zette en de koelte rond haar gezicht sloeg. Was het wel een goed idee geweest?
Ze kauwde wat onzeker op haar onderlip terwijl ze een stelletje meer naar de rand van het bos zag wandelen. Daar moest je ook geen tekeningetje bij maken.
Maddie sloeg haar armen rond haar en ze haalde diep adem terwijl ze zich probeerde te concentreren op de talloze sterren die boven haar hoofd prijkten. Was het wel een goed idee om verder in te gaan op zijn avances? Haar hoofd zei meteen nee, maar haar lichaam was duidelijk wel enthousiast. Uiteindelijk besloot ze dat het toch het slimste was van richting de leerlingenkamer te gaan, en ze draaide zich weer om naar het schoolgebouw toe. Met zo moedig mogelijke stappen wandelde ze de hal in, steevast overtuigd dat ze haar bed zou inkruipen, maar verstomde toen ze Mosh zag staan. Natuurlijk.

[ bericht aangepast op 5 nov 2021 - 11:51 ]

Zonder gezeik... Dat zou hem zeer handig uitkomen Ja. "Natuurlijk," zei hij haast beledigd."Ik zoek alleen het beste eruit." Thomas plofte in een van de sofa's en leunde breeduit tegen de leuning. Een jaar zonder gezeik... Daar zei je hem wat. Hij moest nog even wat regelen voor hij dit jaar zou ingaan. Hij ging het er echt niet zomaar bij laten zitten.
      Thomas nam nog een slok van zijn whiskey. "Je bent niet zo'n vage dude die achter een balletje aan vliegt toch?" Thomas had niets met Quidditch, behalve dat dat momenten waren waarop hij iets kon verdienen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was heus niet zo dat Mosh haar had willen imponeren – eerlijk gezegd was hij allang blij dat hij dat hij niet stond te stotteren – maar ze reageerde zo kil dat hij er van schrok. Hij had misschien iets van een plagerig grapje verwacht, zoals Kyra of Jordyn zouden doen, maar ze stak nog net niet haar neus in de lucht terwijl ze zich omdraaide en gearmd met Justin wegliep.
      Een paar tellen keek hij haar verdwaasd na. Het was even alsof Isabella voor hem had gestaan en hij schudde de vergelijking van zich af. Wel kwam hij daardoor een beetje met zijn voeten terug op de grond. Hij had veel aan haar gedacht toen ze thuis was, haar in gedachten anders gemaakt dan ze was, en de vergelijking met Isabella sloeg dat hele beeld aan diggelen.
      Mooi. Justin mag haar hebben.
      Dat hele gedoe had al veel te lang geduurd en hij was blij dat het nu voorbij was.
      Hij draaide zich van het stel weg en wilde net naar buiten lopen om een peuk te roken toen hij Maddie naar binnen zag komen. Was dat even mooi. Hij was haar al weer vergeten, maar herinnerde zich nu weer dat hij had gezegd dat ze vanavond wel weer de nacht samen konden doorbrengen en hij kon die afleiding best gebruiken, want tot dusver was de avond nogal ruk.
      ‘Hé Mads.’ Hij sloeg een arm om het meisje heen en drukte een kus tegen haar slaap. ‘Wat zeg je d’r van, ben je klaar voor nog een spannend feestje met z’n tweetjes?’ Hij gaf haar een knipoog.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Madison Ravens

Net toen de twijfel begon toe te slaan of ze nu zou doorlopen of niet, kwam Mosh al in haar richting.
Verdorie, ze had gewoon moeten doorlopen in plaats van als een idioot haar stappen te staken voor hem.
Ze glimlachte wat vaag toen hij een arm rond haar schouder legde, en ze keek opzij naar hem terwijl allerlei gedachten door haar hoofd spookten.
'Ik wou eigenlijk-' begon ze wat hakkelend terwijl ze niet te hard probeerde te verzuipen in zijn ogen. 'Naar bed toe.'

[ bericht aangepast op 5 nov 2021 - 15:10 ]

'Nou dat komt mooi uit. Je weet dat de kamer van hoge nood heel divers is in het beddenaanbod.' Hij trok haar wat dichter tegen zich aan terwijl hij die richting uit begon te lopen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Madison Ravens

Net toen ze een poging wou doen van zo subtiel mogelijk zijn arm van rond haar schouder te krijgen, trok hij haar dichter. Nu zat ze helemaal in de problemen.
'Eh-' Verwoed begon ze te zoeken naar een reden om zich er te kunnen uitlullen. Haar voeten gingen automatisch mee richting de Kamer van Hoge Nood.
'Straks worden we betrapt onderweg naar de kamer.'

'En dan?' vroeg hij grinnikend. 'Ben je bang dat Vilder je gaat spanken?' Hij liet zijn hand naar haar kont glijden en kneep er in. 'Nah-ah, die zijn van mij vanavond.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Madison Ravens

Ze knipperde wat ontzet met haar ogen toen hij begon over Vilder en gespank. In één zin. Ze schudde haar hoofd met een licht zuur gezicht. Nee, dank je wel.
Ze wist niet goed hoe ze moest reageren, maar dat was al niet meer nodig aangezien ze afgeleid was door zijn geknijp in haar kont. Haar ogen flitsten even rond maar er was niemand aanwezig in de hal. Ze waren ook al redelijk wat verwijderd van het feest. 'Je zal mij toch niet opnieuw kwetsen, hé?' kwam er wat aarzelend uit haar mond. Een tweede keer zou ze echt niet overleven.

'Normaal slaap ik nooit twee keer met hetzelfde meisje,' loog hij. 'Maar jij... je laat me gedachten toch niet helemaal los.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Madison Ravens

Ze keek hem wat twijfelend aan maar nam uiteindelijk zijn hand vast. Nu hopen dat ze er achteraf weer geen spijt van zou krijgen.
'Nou, waar wachten we dan nog op?' Een ondeugende grijns verscheen op haar lippen terwijl ze hem verder de gang in trok.

'Zo mag ik het horen,' grijnsde Mosh, Rosalie met haar hooghartigheid meteen vergeten. Dit was toch veel beter dan dat idiote gedoe dat zij veroorzaakte.
      Niet veel later trok hij het meisje de kamer binnen. Meteen zette hij haar klem tegen de deur en begon haar gretig te zoenen.

---

Every villain is a hero in his own mind.