• EXPERIUM - THE PREQUEL

    Voordat de Zuivering begon, speelden er heel andere verhalen...



    LIONS
    ⚜️
    Fire Vuur
    Fox In dieren veranderen.
    Astreal Astral projection.
    Tony Onzichtbaar in het donker.
    Emil Dupliceren
    Onna Ondoordringbare huid
    Vera Vliegen
    Serena Stembeheersing
    Heidi Groene vingers.
    8226 Praten met dieren
    Elephants
    ⚜️
    Vision Met zintuigen spelen
    Dalit Immuniteit voor gaven
    Rai Electriciteit
    [Onbekend] [Onbekend]
    [Onbekend] [Onbekend]
    Kijo Veranderen in een Oni.
    Stella Licht ombuigen.
    Vera Leugendetector.
    Helene Genezing.
    Cherry Voedsel toveren
    Rhino's
    ⚜️
    Romeo Emoties manipuleren
    Damon Dementor
    Peter Spiderman
    Azrael Krachten afnemen en aanvullen
    Darian Objecten materaliseren
    Maaya Hallucinates.
    Melissa Fauna manipulatie.
    Alice Spiegelloper
    Medusa Verstenen onder haar blik
    Naamloos Gedachtenlezer.
    Buffalo's
    ⚜️
    Ednoces Tijd bevriezen voor 10 sec
    Nish Aanwezigheid verbergen
    Goliath Ant-Man
    Klaus Necromancer
    8167 [Onbekend]
    Evelin Reizen tussen werelden/dimensies
    8034 Gevarensonar
    Nemesis Vloeistoffen sturen
    Maevis [Onbekend]
    Sarah Binding



    Oud-studenten
    Conway Lion [Onbekend]
    Raz Lion [Onbekend]
    Ylva Lion [Onbekend]
    Tuuli Lion Wind
    Kris Buffalo Edelstenen manipulatie
    Safira Buffalo Drakengedaante
    Zebediah Rhino Manipulatie
    Thor Rhino Sterk
    Moacir Rhino [Onbekend]
    Adrasteia Rhino Via bloed gave overnemen
    Ryan Panther [Onbekend]

                     
    Eerdere topics
    Speeltopic 1: Klik ^^
    Speeltopic 2: Klik ^^
    Speeltopic 3: Klik ^^
    Speeltopic 4: Klik ^^
    Speeltopic 5: Klik ^^
    Speeltopic 6: Klik ^^
    Speeltopic 7: Klik ^^
    Speeltopic 8: Klik ^^
    Speeltopic 9: Klik ^^
    Speeltopic 10: Klik ^^
    Speeltopic 11:Klik ^^
    Speeltopic 12:Klik ^^
    Speeltopic 13: Klik ^^
    Speeltopic 14: Klik ^^
    Speeltopic 15: Klik ^^
    Speeltopic 16: Klik ^^
    Speeltopic 17: Klik ^^
    Speeltopic 18: Klik ^^
    Speeltopic 19: Klik ^^
    Speeltopic 20: Klik ^^
    Speeltopic 21: Klik ^^
    Speeltopic 22: Klik ^^
    Speeltopic 23: Klik ^^

    ~
    Rollentopic

    ~
    Tijdlijn
    ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah)
    ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire)
    ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo
    ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx)
    ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya)
    ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox)
    ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester)
    ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi)
    ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna)
    ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr)
    ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla)
    ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin)
    ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya)
    ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)



    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Onyx


    Onyx stond op het punt om te vragen wat Jes zou doen als hij hem zou dumpen, maar tegelijkertijd wílde hij daar niet eens over nadenken. Het was nou niet alsof hij dat ooit van plan was om te doen en allerlei wraakzuchtige plannen aanhoren die op hém betrekking hadden en bewijs waren voor een liefde die er niet meer was, klonk nou niet heel fantastisch.
          Hij zag dat Sarah inmiddels het water in was gezwommen en toch wel gefascineerd keek hij toe hoe ze naar het diepe deel zwom en daar opeens begon te zinken. Zijn blik schoot naar Jes, die met een grijns vol leedvermaak toekeek.
          De aanblik ervan maakte hem opgewonden – zijn vriend had zó veel macht en hij was sadistisch as fuck. Hij zwom dichter naar Jes toe en drukte hem klem tegen de muur van het zwembad. Dat ze daardoor het zicht op Sarah verloren kon hem niet schelen.
          ‘Moet ik d’r echt redden?’ vroeg hij terwijl hij zijn middel stevig tegen dat van zijn vriend drukte om aan te geven dat hij wel wat leukers kon verzinnen dan de prins op het witte paard te spelen. Zijn handen gleden over Jes’ bovenlijf.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Merrin


    Merrin liep met een kleine glimlach terug naar de gang. Daar stond Yrla op hem te wachten en Merrin glimlachte ietwat onzeker naar hem. “Wat gaan we doen?” vroeg hij zachtjes. Yrla keek hem even aarzelend aan, maar sloeg toen zijn arm over Merrins schouder. “Ik weet wel wat, maar eerst moesten we even langs de keuken.” Merrin was blij dat Yrla de leiding nam, meestal was hij degene die de leuke dates bedacht, dus hij was benieuwd wat Yrla voor hen verzonnen had.
          Hij liep mee met zijn vriend en bleef op de gang op de uitkijk staan, terwijl Yrla de keuken in glipte en allerlei dingen bij elkaar raapte, wat hij nog even geheim hield. Met een tas met dingen onder zijn arm kwam Yrla terug uit de keuken. “Als jij nu even onze schaatsen vast gaat halen,” zei Yrla, terwijl hij een kus op Merrins hoofd drukte. “Kan ik even snel wat voorbereiden. Ik haal je wel in.”
          Merrin was een beetje verbaasd door Yrla zijn enthousiasme, maar ergens deed het hem ook wel goed om te zien dat Yrla toch ook zijn best voor hem wilde doen. Hij gaf zijn vriend een kus op zijn wang en knikte even. Een beetje ongemakkelijk liep hij toch alleen van Yrla weg in de richting van de campus. Voor hij echter bij de campus was, voelde hij even een windvlaag en liep Yrla alweer naast hem. “Dat was snel!” zei hij verbaasd. Yrla keek hem even met opgetrokken wenkbrauw aan. “Merr, ik ben snel,” zei hij plagend.


    It's never gonna happen, Guys.

    Yrla



    Hij merkte dat hij een soort van nerveus was. Het voelde alsof hij weer op de eerste date met Merrin ging, waarbij hij alles uit de kast moest halen om de jongen te laten zien dat hij van hem hield, om zijn aandacht te trekken. Gezamenlijk liepen ze naar boven, waar Merrin de kast in dook om de schaatsen te pakken die Darian een week geleden voor hen had gemaakt. Van schaatsen was het echter nooit echt gekomen door de ruzie tussen Adam en Merrin. En op het moment wenste hij bijna dat die ruzie er nog was, ook al was zijn vriendje er zo verdrietig over geweest. Maar dan was deze situatie er niet van gekomen.
          Omdat hij zich ergens naar voelde bij die gedachte, schudde hij het snel van zich af. “Misschien kunnen we beter onze iNets hier laten. Dan is de dag ook echt voor ons twee.” Yrla legde de zijne op het bureau. Hij zag de andere jongen er nog wel voor aan Merrin toch te bellen en hun date te verstoren. Yrla wilde echter de kans alleen met Merrin te zijn niet in gevaar brengen, die Adam kon de boom in.
          Merrin gaf Yrla zijn schaatsen aan en legde toen aarzelend zijn iNet naast die van Yrla. Yrla glimlachte even naar zijn vriendje en drukte een kus op zijn voorhoofd. “Dank je,” prevelde hij zachtjes. Met schaatsen in hand verlieten ze weer de kamer, waarna ze onderweg gingen naar de “schaatsbaan”. Fox had Yrla de plek laten zien twee weken geleden, toen hij had zitten klagen dat hij een keer wat anders had willen doen. Hij was Fox daar nu heel dankbaar voor, al had hij geen idee hoe hij op schaatsen was. Zou hij voor Experium ooit op schaatsen hebben gestaan?
          Yrla dacht niet vaak terug aan zijn periode voor school, maar af en toe kwam de gedachte random opzetten. Hij had met Jester er wel eens over gesproken hun herinneringen terug te halen, om te zien of ze dat konden. Maar er was nooit iets van hun plan terecht gekomen. Hij keek even naar Merrin en besefte dat de jongen verteld had dat hij zijn herinneringen terug had. Yrla had het geduld gehad met wachten tot Merrin er zelf over begon, want hij had wel door dat de herinneringen niet leuk waren, maar naar dit was hij opeens nieuwsgierig. “Heb je ooit wel eens geschaatst?” Vroeg hij zijn vriendje.
          Merrin leek op te schrikken uit zijn gedachten toen Yrla het vroeg. Zijn ogen keken even verschrikt naar hem op en Yrla was voor even bang dat hij geen antwoord kreeg. Merrin draaide echter zijn hoofd weg en er kwam een kleine glimlach op zijn gezicht te liggen. “Ja, heel vroeger. Met mijn pa en Marise.” Merrins stem stierf even weg en Yrla gaf zichzelf al op zijn kop dat hij het gevraagd had. Marise moest zijn zus zijn, dus ze spraken over Vienna. Merrin ging echter tot zijn verrassing gewoon door.
          ”Het was met kerst,” zei hij met een lachje. “Papa had ons meegenomen naar zo’n super kleine ijsbaan midden in de stad. Alles was versierd met lampjes en ijssterren en kerstballen. Het was prachtig.” Toen Merrin op keek had hij een grijns op zijn gezicht, al zag Yrla dat er ook tranen in zijn ogen stonden. “Ik was er eigenlijk best goed in. Je kan natuurlijk niet ver op zo’n baantje, maar ik kon prima van hek naar hek schaatsen. Marise daarentegen bleef maar vallen en een keer schuifelde ze zelfs papa onderuit.” Merrin grinnikte en Yrla kreeg een glimlach op zijn gezicht bij het zien van Merrins vrolijke gezicht. “Dus daarna gingen we maar chocolademelk drinken met Marshmallows. Het was fantastisch!”
          Hoewel hij dat enthousiast zei, betrok Merrins gezicht al snel. “Dat was een van de laatste dingen die we met hem deden voor hij ziek werd.” Yrla keek even medelevend naar de jongen naast hem. Hij legde een hand op de schouder van Merrin. “Wat had hij?” Vroeg hij zachtjes. Merrin keek even naar hem op met tranen in zijn ogen. “Kanker,” vertelde zijn vriendje emotioneel. “Hij overleed een jaar later.”

    [ bericht aangepast op 5 nov 2021 - 14:07 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Merrin


    Merrin voelde een traan over zijn wangen glijden. De herinnering was mooi, en hij was ergens blij dat Yrla ernaar gevraagd had. Het was een van de weinige lichtpuntjes in de herinneringen die zo donker waren. Opeens voelde hij hoe Yrla hem dwong te stoppen met lopen en zijn armen om hem heen sloeg. Merrin beantwoordde dankbaar de knuffel en kroop even helemaal weg in Yrla's omhelzing. Zijn tranen voor die dag waren op, maar ergens merkte Merrin dat hij er wel verdrietig om was, maar niet perse om hoefde te huilen. Het was een blije herinnering en misschien moest hij meer vastgrijpen aan dit soort herinneringen.
          Hij had zin erdoor om te schaatsen merkte hij. Merrin liet Yrla weer los, pakte zijn hand vast en trok zijn vriendje in de richting van het bos. Ergens wilde hij grappen wie het eerste er was, maar hij wist dat Yrla toch altijd daarmee zou winnen. “Kom op!” zei hij in plaats daarvan. “Laat maar eens zien hoe goed jij het kan.”


    It's never gonna happen, Guys.

    Yrla



    Hij trok Merrin stevig tegen zich aan. Zijn woorden raakten hem harder dan Yrla ooit zou toegeven. En niet perse omdat hij het sneu vond voor Merrin, maar omdat de vraag bij hem omhoog drong wat er met zijn familie was gebeurd. Zou zijn familie nog leven? Waren ze naar hem op zoek? Of waren ze hem vergeten, net als hij hun vergeten was. Hij werd uit zijn gedachten getrokken door Merrin die zijn hand greep.
          Yrla grijnsde bij het zien van Merrins enthousiasme. Hij rende achter zijn vriendje aan en begeleidde hem naar het gat waar Fox onderdoor kroop de vorige keer. Het was geen pretje voor Yrla geweest met zijn lengte, maar hij had ook geen idee hoe er anders te komen. Ooit in het verleden was hij met Nish over een onzichtbare trap gegaan, maar waar dat ding stond was een raadsel. “Na u, meneer,” grijnsde hij. Merrin dook onder het hek door en al gauw stonden ze langs de rand van een ijsvlakte. Het was niet een hele ruime ijsbaan, maar er was genoeg ruimte om rond te kunnen schaatsen. Er was om een of andere reden verderop ook een glijbaan en wat ijsstandbeelden, die wat weg hadden van dieren. Bij sommige dieren miste er een lichaamsdeel, soms een oor, soms een been. Maar soms waren de standbeelden zo vervormd dat je er geen herkenning uit kon halen.
          Yrla plofte naast de ijsbaan neer en trok zijn schaatsen aan zijn voeten. Ietwat onhandig kwam hij overeind en wiebelde op de smalle ijzers. Grote kans dat ik dit nog nooit gedaan heb, dacht hij bij zichzelf. Een beetje wiebelig ging hij het ijs op, waar hij eerst nog onwennig bleef balanceren.


    It's never gonna happen, Guys.

    Merrin


    De ijsbaan was prachtig om te zien en hoewel het een eeuwigheid geleden was dat hij geschaatst had, ging Merrin heel wat soepeler het ijs op dan Yrla. Hij grinnikte bij het onwennige gedrag van zijn vriendje. “We hadden een stoel voor je mee moeten nemen,” zei de jongen met een glimlach.Yrla keek hem met opgetrokken wenkbrauw aan. “Zodat ik kan zitten toekijken hoe goed jij het doet?” vroeg hij met opgetrokken wenkbrauw. Merrin schoot in de lach. ”Nee, zodat je eraan vast kan houden, slimpie.”
          Merrin gleed de baan op met zijn ijzers en het duurde even voor hij de gang te pakken had, al draaide hij best gauw weer rondjes. Voor het feit dat hij maar een aantal keer geschaatst had in zijn leven, had hij het op zich snel weer onder de knie. Hij vroeg zich af of Adam het ook leuk zou vinden om te schaatsen. Het was iets geweest wat ze nog wel regelmatig in de winter thuis deden, maar sinds zijn vader was overleden had hij geen schaats meer aangeraakt. Terwijl het best leuk was om te doen.
          Merrin keek even met een glimlach over zijn schouder naar Yrla, die nog altijd bibberig zijn eerste stappen probeerde te zetten. Grinnikend gleed Merrin in zijn richting en stak zijn handen uit naar zijn vriendje. “Ik help je wel,” zei met een grijns. Yrla nam met een zucht zijn handen vast, waarna ze een beetje onhandig het ijs verder opkwamen. Hun handen voelden warm tegen elkaar aan, in tegenstelling tot de kou die boven het ijs leek te hangen. Merrin schaatste soepeltjes achteruit met Yrla achter zich aan. Toen Yrla opeens een ruk aan zijn arm gaf, wist Merrin hen net overeind te houden. Grijnzend keek hij even zijn vriendje aan, voor hij verder achteruit schaatste en zo samen met Yrla over de baan bewoog. Toen hij eindelijk het gevoel had dat het Yrla zelf vooruit kwam, liet hij zijn vriendje los en nam de kans om zelf nog een aantal rondjes over de baan te schaatsen.
          Terwijl hij zo rondjes draaide over de ijsbaan kon hij het niet voorkomen dat zijn gedachten toch afdwaalden naar Adam. Wat zou hij vandaag gaan doen zo zonder hem? Ergens hoopte Merrin dat hij zijn eigen advies opvolgde en even met Fox op pad ging. Dat zou Fox ook vast wel leuk vinden. Hoogstwaarschijnlijk was het echter niet. Er zat grote kans in dat Adam met Nish op pad was en dat bezorgde hem toch wel een naar misselijk gevoel in zijn maag. Voor heel even schoot het beeld van Adam die Nish vol op de mond zoende door zijn hoofd en die gedachte maakte dat Merrin zich alleen maar nog naarder voelde. Adam had gezegd dat ze gekust hadden. En ook al had hij gezegd dat Merrin de enige was aan wie hij dacht, voelde hij toch een beetje onzekerheid. Dronken Adam had namelijk gezegd dat hij gewoon terug had moeten zoenen. Was Adam geïnteresseerd in Nish, ondanks alles? Hij wist het niet meer, alles voelde zo dubbel.
          Merrin keek even achterom naar Yrla en voelde zich direct schuldig. Hij zou vandaag met zijn gedachten bij zijn vriendje moeten zijn, niet bij zijn beste vriend. Adam redde het prima een dagje zonder hem. Merrin liet zijn ogen over de blonde jongen voor hem glijden, die nog angstvallig probeerde om overeind te blijven staan. Hij vond Yrla echt knap, merkte hij. Een stoere jongen, maar toch erg lief. Merrin grinnikte toen Yrla onderuit ging, wat de jongen niet onopgemerkt bleef. “Ja, lach me maar uit,” zei de jongen sarcastisch. Hij klom een beetje onhandig overeind, waarna hij nogal onhandig overeind krabbelde en voorzichtig in zijn richting kwam schaatsen. “Je leert het wel,” zei Merrin tevreden. Yrla pakte Merrin even vast bij de schouders en ondanks dat het hem niet makkelijk af ging, zag Merrin toch een grijns op zijn gezicht liggen. “Het is lastiger dan het lijkt,” gaf hij toe.
          Zonder waarschuwing gaf Yrla opeens een ruk aan Merrins schouder, waardoor de jongen zijn evenwicht verloor en vol voorover op het ijs viel. Voor een moment schoot er een pijnscheut door zijn knie, maar hij hoorde ook de kreun van de jongen naast hem. “Sorry, ik verloor mijn evenwicht,” mompelde hij. Merrin schoof over het ijs nu even naar de jongen toe en duwde zichzelf met zijn ellebogen omhoog, zodat hij op Yrla zijn gezicht kon kijken. “Heb je je zeer gedaan?” Yrla kreunde. “Een beetje. En jij?” Merrin kwam iets omhoog. “Alleen mijn knie.” Waarschijnlijk was zijn knie wel blauw vanavond, maar dat gaf niets. Dat hoorde er ook een beetje bij. Hij keek even naar Yrla zijn gezicht, die hem met een grijns aankeek. “Nou, wat dacht je nu van die chocomelk met marshmallows?” Merrin grinnikte. Dat zou absoluut geweldig zijn. Hij knikte enthousiast naar zijn vriendje, die tot zijn grote verrassing ineens de afstand tussen hen overbrugde en een kus op zijn lippen drukte. Merrin voelde zijn wangen even warm worden, maar beantwoordde Yrla zijn gebaar terug door zelf een kus op zijn lippen te drukken. Pas toen het ijs onder zijn buik te koud werd, duwde hij zichzelf toch overeind.
          Merrin hielp Yrla overeind komen en met zijn tweeën schuifelden ze naar de rand van de baan. Ze trokken hun schaatsen uit en hingen die weer om hun schouders. Enthousiast pakte Merrin Yrla zijn hand vast en gezamenlijk liepen ze zo het bos uit. Na het hek wilde Merrin Yrla zijn hand weer vastpakken, maar de jongen weigerde dit keer hand in hand met hem te lopen. Hoewel Merrin hand in hand fijn vond lopen, vond Yrla het maar niets. Zeker niet als er mensen bij waren. Zou hij zich schamen voor me? Merrin merkte dat die teleurstelling hem weer overviel. Hoewel de date van vandaag echt wel leuk was, viel er nog weinig romantisch aan op te merken. Zou Adam hand in hand met hem willen lopen? Merrin schopte de gedachte aan zijn beste vriend weer weg. Het was tijd voor zijn vriendje nu


    It's never gonna happen, Guys.

    Yrla



    Ze waren bijna bij de campus, toen ze stuitte op een paar van de minst favoriete huisbewoners die ze hadden. Yrla voelde direct zijn beschermingsdrang omhoog komen en was in staat Merrin hiervandaan te rennen als ze echt vervelend gingen zijn. Hij begroette de meiden wel met een knikje, voor het geval dat iets was waar ze later over konden vallen.


    It's never gonna happen, Guys.

    Vienna



    Het was als een opluchting. De naarling was er niet in de lessen, waardoor Vienna niet de hele tijd tegen zijn hoofd aan hoefde te kijken. Dat die herinnering aan zijn begraving de hele tijd naar in hoofd rondspookte en haar een naar gevoel gaf, was al erg genoeg. En wat ze ook probeerde, ze kon het niet helemaal uit haar hoofd krijgen.
          Ze liep naast Toph in de richting van de volgende les. Ze was zo druk in gesprek met Toph, dat ze niet in de gaten had dat een Elephant voor haar liep en botste zo tegen haar op. “Kijk uit je doppen...” blafte ze naar het meisje. Ze had een scheldwoord willen zeggen, maar het woord kwam niet uit haar gedachten op. Voor een moment zag ze de gekwetste blik over gezicht van het meisje glijden, wat toch ergens een steekje gaf, en Vienna zichzelf meteen een reprimande. Ze was niet scherp vandaag! Wat the fuck was ze aan het doen?! Dit kwam allemaal door die Merrin, en die herinnering.
          ”Wat denk jij? Moeten ons favoriete kneusje nog even op zijn donder geven van vanochtend?” Vienna had zelf andere redenen om hem eens flink op zijn nummer te zetten, maar die hoefde Toph niet te weten.


    It's never gonna happen, Guys.

    Toph

    ‘Welke bedoel je? We hebben er tegenwoordig twee.’ Die opmerking over Jester had haar gefrustreerd, maar ze had wel gezien dat Merrin half in paniek was geraakt toen ze voorstelde dat z’n bestie hem maar moest gaan pijpen, dus dat voelde wel als enige payback. Die andere klier had echter zo droog op haar opmerking gereageerd dat dat haar meer irriteerde, maar ze wist ook dat Nish nu met hem aan het rommelen was en had geen zin in gezeik. ‘Maar doe Merrin maar. Voor Nish begint te piepen. Waar zat je aan te denken?’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Vienna



    “Is hij nog steeds niet verveeld door die dude?” vroeg ze met een zucht. Ze snapte niet wat Nish ermee rommelde, maar ze gaf geen commentaar erop. Het blikje gay-jongens was erg leeg en Nish was altijd al erg bezig met dat hij graag met iemand samen wilde zijn. En hoewel zij de afgelopen vier jaar bezet was geweest (Romeo was vlak na Thor gekomen) was hij de hele tijd vrijgezel geweest. Ze dacht dat hij wel wat beters kon krijgen, maar ze begreep het ook. Ze was overtuigd dat hij wel een keer verveeld zou raken, maar dat was aan Nish zelf om te ontdekken.
          ”Ik had nog geen concrete plannen, maar ik moet even mijn frustratie ergens kwijt,” bromde ze.


    It's never gonna happen, Guys.

    Toph

    ‘Hm, volgens mij gaat het wel goed tussen hen, zolang ze mijn suggestie aan het ontbijt niet te serieus nemen.’ Ze grijnsde, maar haar blik werd serieuzer toen ze het gezicht van haar vriendin bestudeerde. Gisteren had ze verteld dat ze het met Romeo had uitgemaakt. Eigenlijk had Toph verwacht dat dat haar juist een gevoel van vrijheid zou geven, in plaats van frustratie. Ze wilde toch niet terug naar die klojo? Dat moest ze dan maar snel uit haar hoofd praten. ‘Waar ben je dan zo gefrustreerd over?’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Vienna



    “Gewoon slecht geslapen,” zei ze schouderophalend. Ze had geen zin om te veel op de situatie in te gaan. Ze had niet eens een idee waarom ze niet kon stoppen met te denken aan die… Ze zette een glimlach op naar haar beste vriendin. “Blijkbaar kan ik daar nog steeds slecht tegen.”


    It's never gonna happen, Guys.

    Toph

    ‘Ja, sorry daarvoor,’ mompelde Toph. Tot slot had zij haar vriendin midden in de nacht uit bed gebeld omdat ze zo dom was om in Jesters woorden te geloven. Daar wilde ze echter geen minuut langer bij stilstaan. ‘Laten we ons sulletje dan maar gaan zoeken. Waar denk je dat ie heen is?’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Vienna



    “Misschien is hij je idee aan het uitproberen,” zei ze met een grijns.


    It's never gonna happen, Guys.

    Toph

    Toph trok haar neus op. ‘Grote kans dat ze met z’n drieën bezig zijn.’ Waarom waren ze er alle drie anders niet. ‘Stelletje geile beren bij ons in huis.’ Ze grijnsde. ‘Eerst bij hun kamers kijken dan?’


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    Every villain is a hero in his own mind.