[RPG • 0] Experium || 44 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 28 juni 2021 - 20:24 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze voelde even een blos over haar wangen glijden, toen ze zijn woorden hoorde. “Dat is lief van je,” zei ze zachtjes. Ze zuchtte even en wreef door haar ogen. Vienna merkte dat ze gewoon nu al ontzettend op was. “Misschien ben ik ook wel moe gewoon. Ik heb vannacht wel geslapen, maar ik heb niet echt het gevoel dat ik echt uitgerust ben.”
      Vienna keek even naar hem op en voelde zich helemaal warm worden, toen de woorden nog eens door haar hoofd schoten. Ze wist niet waar ze dit aan verdiend had, iemand die zo lief voor haar was. Maar ze was blij dat hij er was. Zonder er ook nog maar een seconde over te twijfelen of te aarzelen, legde ze haar hand om zijn wang en draaide zachtjes zijn hoofd in haar richting. Ze drukte even haar lippen verlangend op de zijne, voor ze hem met een kleine glimlach weer losliet.

---

It's never gonna happen, Guys.

Darian voelde de warmte langs zijn lippen trekken en sloot even tevreden zijn ogen. Stiekem was hij blij dat ze hem gebeld had, ondanks de nare situatie. ‘Vanavond dan maar vroeg naar bed,’ zei hij met een flauwe glimlach.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze schrok toen ze opeens iemand haar naam hoorde noemen. Met een ruk kwam ze overeind en voor een aantal seconden moest ze even zoeken waar ze ook alweer was. Oh ja, de kristallen tipi, samen met Fire. Ze keek even op naar haar vriend en voelde een lichtelijke blos op haar wangen vanwege dat ze zo geschrokken was. "Goedemorgen," mompelde ze zachtjes. Fersephone liet even haar blik over haar handen gaan. Haar eigen gave was opgeladen. Ze voelde hem zoemen onder haar huid, maar hij was niet zo sterk aanwezig als gisteren. Dit was nog wel te doen, hoopte ze. Zolang Fayr haar gave niet meer zou gebruiken vandaag, kon ze het vast wel onder controle houden. Fersephone had het gevoel dat ze de aanwezigheid van Fayr ook al meer voelde dan dat ze gisteren had gedaan. En dat luchtte haar op. "Hoe laat is het?" vroeg ze hem nieuwsgierig.
      Haar vraag werd beantwoord door een beltoontje. Het duurde even twee seconden voor Fersephone besefte dat het haar eigen iNet was. Even keek ze om zich heen en zocht in haar tas naar het ding. Yrla. Ze keek even naar Fire en nam toen haar iNet op. "Hee," begroette de ander aan de andere kant van de lijn. "Morning, Fersephone zuchtte. Ze kon gewoon horen dat Yrla grijnsde aan de andere kant van de lijn. "Heb je een beetje geslapen?" Fersephone trok een wenkbrauw op. "Als een roosje..." Ze hoorde Yrla grinniken aan de andere kant van de telefoon. "Ik wilde je gewoon laten weten dat Fayr weer veilig terug is. Ze ligt nu bij Jester te slapen. Daar blijft ze de hele dag."
      Nu kreeg Fersephone wel een glimlach op haar gezicht. "Thanks Yr," zei ze oprecht. Fayr was terug... Dat was al een hele opluchting. Zebediah kon haar niets aandoen. En met dat Fayr aan het rusten was, zou ook haar energiereserves weer aangroeien. Fersephone voelde het nu al, haar gave leek minder overstuur. Blijkbaar was dat iets wat Fayr voor haar deed. Fersephone hing haar iNet op en keek naar Fire. Ze grijnsde even naar hem. "Zin in ontbijt?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Omdat het zo stil om hen heen was, had Fire het telefoongesprek kunnen volgen. Hij glimlachte opgelucht toen hij Yrla hoorde zeggen dat Fayr weer terug was. Het was fijn om te weten dat ze niet meer in gevaar was, al bleek het een naar idee dat Zebediah dus écht zomaar iemands slaapkamer kon binnenkomen om diegene te ontvoeren. Zijn gedachten schoten naar Fox. Nu Jester en Onyx weer samen waren, duurde het vast niet lang voor ze ook weer een kamer wilden delen. Hopelijk kwam Fox dan gewoon weer bij hem op de kamer, dan kon hij zelf een oogje in het zeil houden. Tenslotte was dat ook waar hij hoorde: bij de Lions.
      ‘Nou, ik lust wel wat.’ Fire kwam overeind en strekte zijn rug en rolde zijn schouders. Dit moest hij niet veel vaker doen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Als Fayr nu toch sliep, kon ze beter even haar eigen ding doen. Fersephone grinnikte om Fire die zich uitstrekte, al voelde ze zichzelf net zo brak. De grond was nu niet heel lief voor haar lichaam geweest. Fersephone rekte zich even uit en voelde haar spieren daarbij even werken. Die spierpijn was waarschijnlijk niet alleen van vannacht. Ze klaagde er echter niet over, na de vorige keer zo ontploft te zijn, was ze nogal beroerd geweest. Maar nu voelde ze zich kiplekker.
      Voordat Fire de Tipi kon verlaten, trok ze hem even gehaast dichterbij. Zijn warme lichaam verdreef de laatste kou en alleen al het feit dat ze hem weer aan kon raken, liet de vlinders in haar maag tollen. Misschien wel iets te enthousiast trok ze hem naar zich toe en zette even gretig haar lippen op die van hem. Haar gave reageerde wel, maar tot haar verrukking had ze meer controle dan ze dacht. Het was misschien maar een dag geweest, maar ze vond het heerlijk dat ze hem gewoon weer normaal aan kon raken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire schrok van de plotse kus en voelde het vuur in zich oplaaien. Hij hield het dan ook bij een vlugge kus, hoewel hij wel een blos op zijn wangen kreeg. Maar zijn lippen voelden al veel te warm.
      ‘Onverwachte zoenen leveren wel een verhoogde kans op brandwonden op,’ mompelde hij en om het ongemak af te schudde, grijnsde hij een beetje scheef.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze lachte om zijn woorden. "Sorry, ik was mezelf aan het testen," gaf ze grijnzend toe. Ze draaide zich om en liep voor hem de tipi uit. Ze keek over zijn schouder. "Maar ik kan trouwens best wat hebben hoor. Het is niet dat ik mezelf nooit geen pijn gedaan heb." Ze gunde hem een knipoog.

[ bericht aangepast op 3 juli 2021 - 15:29 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Dat wil nog niet zeggen dat ik je graag pijn doe,’ antwoordde Fire. Hij keek om zich heen en zuchtte. ‘Ik weet niet eens hoe we hier vandaan moeten komen. Straks missen we lessen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Risico van het vak," zei ze schouderophalend. Al keek ze toch naar Fire met een glimlach. "Maar ik begrijp het," zei ze maar voor de zekerheid. Bij zijn laatste woorden grinnikte ze. Ze keek even met een grijns. "Stel je voor dat je de hele dag met mij door moet brengen," grapte ze.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire grinnikte. ‘Dat zou ik heus niet zo erg vinden. En ik ben ook weer niet zo’n braverik dat ik het idéé om te spijbelen zo onoverkomelijk vind, maar ik leg liever niet uit waarom ik vannacht in het bos moest slapen.’ Hij wilde er niet aan denken wat het bestuur ervan zou vinden dat Fersephone in het bos moest overnachten omdat ze bang was dat ze anders het hele huis liet instorten. Straks vonden ze haar te gevaarlijk… Die gedachte liet een ijsklont in zijn binnenste ontstaan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Wel, we hadden gewoon wat privacy nodig vannacht," zei ze wiebelend met haar wenkbrauwen. Fersephone zag zichzelf niet snel als iemand die zulk soort grapjes maakte, maar nu kon ze hem toch echt niet laten. Ze grinnikte even zachtjes, om daarna weer terug te keren naar serieus. "Wel, niemand hoeft te weten dat we hier zijn geweest toch? En heb je al geprobeerd fox te bereiken?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Zou hij dat over zijn lippen kunnen krijgen? Als hij beweerde dat hij privacy nodig had gehad met zijn vriendin, wanneer een leraar hem vroeg waarom hij te laat was? Het was… wel een beetje waar? Al was het een andere soort privacy dan de rest van de wereld zou denken.
      ‘Misschien dat daar genoeg waarheid in zit,’ gaf hij toe. Hij pakte zijn iNet en zuchtte toen het scherm niet meer aanging. ‘Hij is leeg.’
      Hopelijk zochten ze er niets achter als hij niet kwam opdagen tijdens het ontbijt, maar doordat Tony al twee dagen niet was gezien en alle Lions inmiddels wisten dat Zebediah terug was, kon hij zich voorstellen dat ze zich zorgen maakten.
      ‘Gelukkig weet 8226 wel dat ik hier ben. En Fox natuurlijk,’ schoot het hem te binnen. Door die gedachte ontspande hij weer een beetje. ‘Die verzint vast een mooi excuus.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik kan ook Yrla weer terugbellen..." zei ze met een zucht. Hoewel hij heel aardig voor haar was geweest de avond ervoor en het wel weer een beetje voelde alsof ze een vriend terug had, wilde ze ergens Yrla niet het plezier doen dat ze hulp nodig had. "Wonder boven wonder heb ik dit ding bij me," zei ze, terwijl ze hem uit haar zak trok. "En nog wat batterij over ook." Blijkbaar was het toch een slim idee om meer te gaan wennen aan het feit om die iNet mee te nemen. Het ding kwam haar nu wel handig uit.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Mis je me nu al dat je alweer belt?" Hij nam grijnzend op, toen hij zag dat Phone terugbelde. "Enorm," klonk het sarcastisch aan de andere kant van de lijn. "Fox heeft ons naar een plek in het bos gebracht om te overnachten. Maar we hebben geen idee hoe we terugkomen naar de school. Kun jij hem even onze kant opsturen?" Er ging even een nare steek door zijn maag heen, toen hij haar over 'ons' hoorde praten. Was Fire de hele nacht bij haar gebleven? Ergens wakkerde dat zijn jaloezie aan, maar aan de andere kant probeerde hij zichzelf ervan te overtuigen dat het maar goed ook was. Fire was haar vriend en hij had Fersephone niet alleen gelaten. Zoals het hoorde. "Ik haal hem wel."
      Yrla hing zijn iNet om en draaide met een zucht op zijn hielen weer om naar de campus. Hij trok even een sprintje voor hij de trap op stommelde. Opeens was hij bloednerveus. Yrla wist dat Kris er ook moest zijn, dat Jester en Onyx die vanmorgen ook van Zebediah hadden los gekregen. Dat betekende ergens een gevaar voor hem, nu Kris vast dacht dat hij bij Zebediah hoorde. Misschien moest hij de kamer gewoon niet in, hier in de gang had hij ruimte om weg te sprinten. Voor een moment bleef zijn hand aarzelend voor de deur hangen, voor hij erop klopte. "Fox? Fersephone belde net. Zij en Fire zitten vast in het bos en jij weet waar. Of je hen wil komen halen." Zo, hij had de boodschap doorgegeven. Dan kon hij beter hier maar verdwijnen toch? Hij had zijn werk gedaan.

---

It's never gonna happen, Guys.

Kris’ ogen vlogen open bij het horen van een stem. Direct kwam er een grimmige trek om zijn mond. Fox vroeg zich af of dat door Yrla zelf kwam, door het feit dat hij bijna was ingedommeld of dat dit gewoon een schrikreactie was na zo lang opgesloten te zijn geweest.
      Fox keerde zijn hoofd naar de deur. ‘Okido!’
      Hij richtte zich weer tot Kris. Ze hadden niet veel meer gepraat. Hij hoorde aan Kris’ ademhaling dat hij nog steeds pijn had, maar hij weigerde hulp en hoewel Fox dat moeilijk vond, liet hij het maar zo. Toen zijn ogen net waren dicht gezakt, was Fox naast hem blijven liggen en had hij iedere centimeter van zijn gezicht bestudeerd.
      ‘Fersephones gave stond gisteren op ontploffen, dus Fire – het is zijn vriendin – vroeg me of ik een beschutte plek in het bos wist. Ik heb haar toen naar de kristallen wigwam gebracht. Ken je die nog?’
      Kris staarde hem een tel aan en schudde toen zijn hoofd.
      Fox probeerde de teleurstelling die hij voelde te negeren.
      ‘Ik zal je er straks over vertellen. In elk geval weet Fire niet hoe hij terug moet komen, dus ik zal ze halen. Misschien kun jij even slapen. Dan regel ik daarna een ontbijt voor je.’
      Een flauwe glimlach gleed over Kris’ lippen. ‘Klinkt goed.’
      Fox glimlachte terug. Hij voelde de drang om zijn vriend een kus te geven, maar wist niet of dat wel zomaar kon en stond uiteindelijk op. ‘Nou – ehm, tot straks.’
      ‘Tot straks,’ mompelde Kris, die zijn ogen alweer sloot.

Het duurde niet zo heel lang voordat hij Fire en Fersephone had bereikt. Ondanks dat het allemaal wat ongemakkelijk voelde met Kris, stuiterde hij vanbinnen omdat zijn vriend weer terug was en hij kon niet wachten om het Fire te vertellen.
      Hij kon letterlijk niet wachten.
      ‘Kris is – Kris is…’ Zijn ogen liepen vol tranen en hij gaf Fire een knuffel. ‘Kris is terug,’ zei hij tussen twee snikken door. ‘Ze hebben hem geruild. Voor – voor Romeo.’ Hij veegde wat tranen weg en keek zijn oudste vriend aan. ‘Hij is echt terug, Fire. Ik heb hem gezien. Vastgehouden. Gekust,’ vervolgde hij blozend. Hij deed een stapje terug. ‘Maar hij weet niet meer wie ik ben. Zebediah heeft me uit zijn geheugen gewist.’ Even zakten zijn schouders naar beneden, maar hij rechtte ze al vlug weer. ‘Maar Jester kan dat uiteindelijk vast verhelpen. Hij is terug – dat is het belangrijkste.’
      ‘Je bent uit zijn gehéúgen gewist?’ vroeg Fire verontwaardigd.
      ‘Ja – maar hij houdt nog wel van me, zei hij. Zijn gevoelens zijn er nog wel. Dus – dus het komt wel goed.’
      Fire keek hem onderzoekend aan, zijn wenkbrauwen lichtjes gefronst. Toen verzachtte zijn blik. ‘Hoe gaat het met hem?’
      ‘Hij was heel moe. En hij is gewond, al zegt hij dat het niet erg is. Ik denk dat hij nog wel even moet wennen. Hij blijft bij de Panthers in huis, waar Onyx eerst sliep.’
      Fire wreef over zijn voorhoofd, alsof dat veel was om te verwerken. ‘En Fayr?’
      ‘Die was ook ontzettend moe.’ Hij keek Fersephone vluchtig aan. ‘Ze heeft bijna niets gezegd.’

---

Every villain is a hero in his own mind.