[RPG • 0] Experium || 44 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 28 juni 2021 - 20:24 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Er gleed voor een moment irritatie over haar gezicht heen, toen Jester zich weer bij hen voegde. Ze meed zijn blik toen Jester haar aankeek. Vienna was het eigenlijk er niet mee eens dat Jester Fayr wilde controleren, maar voor ze zijn aanbod afwees, slikte ze net op tijd een sneer in. Het was wel zo dat waarschijnlijk alleen Jester erachter kon komen of die opdracht er zat. De vraag was alleen wat hij ermee deed. Zou hij verzinnen dat er een opdracht zat om hun vertrouwen te winnen? En dan deze zogenaamd weghalen? Of zou hij een opdracht zomaar laten zitten? Of zou er gewoon niets gevonden worden en was hij de Jester zoals altijd? Of hij vond wel een opdracht en deed gewoon zijn goede daad? Al die vragen rommelden met haar hoofd. Na wat ze vandaag gezien en gehoord had, wist ze absoluut niet meer wat ze over de roodharige jongen moest denken. En dat frustreerde haar enorm, zeker omdat ze wist dat ze de enige zou zijn met de twijfels die ze had. Niemand had ook maar enig wantrouwen tegenover Jester. Dus of hij had iedereen perfect onder de duim óf er was echt niets te vinden.
      Ze wist het echt niet meer... Jesters gave had haar nooit angst aangejaagd. Maar nu voor het eerst durfde ze nauwelijks te luisteren naar de woorden die hij sprak. Ze wist even niet meer wat ze van de roodharige jongen kon verwachten. Al werd Vienna welgealarmeerd door de laatste vraag van Jester. Waarom wilde hij Fayr bij hem op de kamer?! Dat was nergens voor nodig! Zij was er toch? En des noods bleef ze de hele dag naast haar beste vriendin, ze hoefde geen moment af te wijken. Nee, Fayr was alles behalve alleen. En wat kon Jester nou, als die teleporteur weer op kwam dagen? Jester kon nog niet eens een vinger bewegen.
      Vienna schaamde zich lichtelijk voor die gedachte. Maar ergens was het wel waar. Jester mocht dan een mooie prater zijn, maar het zou hem nu niet helpen. Hij kon geen dingen laten vliegen, hoe zeer hij dat ook wilde laten geloven aan Zebediah. "Ze is niet alleen," zei ze nogal mat afgemeten.

[ bericht aangepast op 15 juni 2021 - 18:37 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Yep, er zat Vienna iets dwars. Als hij daar eerder aan getwijfeld had, was dat met dit afgemeten antwoord wel bewezen. Fayr bleef stil en keek niemand aan, dus besloot Jester eerst maar een poging te doen dit probleem enigszins op te lossen. 'Vienna,' vroeg hij aarzelend, 'ben je... boos om wat je gehoord hebt tijdens de uitwisseling?' Hij keek het meisje vragend aan. 'We hadden je vooraf niet heel veel verteld, dus ik snap het wel als sommige dingen uit de lucht kwamen vallen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij was bang dat ze boos wat om wat ze gehoord had?! Vienna schudde afkeurend haar hoofd. Typisch Wat kon haar het schelen dat hij het broertje van Zebediah was? Het was naar voor hem, kut. Maar daar had zij geen boodschap verder aan. Al wist ze nu niet waar ze op kon vertrouwen. Waarschijnlijk ging Jester nu een poging doen alles recht te praten en haar ervan te overtuigen dat er niets aan de hand was. En dat was wel het laatste waar ze nu behoefte aan had. Ze keek even naar Jester en toen weer naar Fayr. "Nee hoor. Ik ben niet dáár boos om. Maar maak je geen zorgen. Ik zal het allemaal niet verder vertellen. Ik zal je kleine geheimpje wel bewaren." Hij bedacht zelf maar waarom ze wel boos was, dat moest niet zo moeilijk zijn toch? Ze legde even haar handen op Fayr haar schouders. Praten met Jester zat er echt niet in. Ze wilde zijn woorden niet horen, ze wilde niet overgehaald worden, dat hij nu al de kans kreeg om het weer ongedaan te maken. Ze wilde eerst zelf nog verwerken wat ze gehoord had, misschien schreef ze het wel op, dat had haar altijd al geholpen. Na de vondst in Romeo zijn kamer had ze haar dagboek mee terug genomen en op een betere plek verstopt. Afscheid ervan kunnen nemen had ze helaas niet. Al moest ze dat nu met Romeo zijn terugkeer naar Zebediah maar wel doen.
      "Kom, ik breng je naar onze kamer, dan kan je slapen. Ik blijf heel de dag bij je." Ze moest er nu voor Fayr zijn en dan ging ze maar een dag niet naar de les. Ze liet zich echt niet wegsturen. Des noods zat ze de hele dag naast haar vriendin om te kijken of die idioot haar niet weer gewoon opnieuw kwam halen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Verward fronste Jester zijn wenkbrauwen. '...Thanks? De Panthers mogen het best weten hoor. Anders had ik het toch ook wel voor jou geheim gehouden?' Hij zag Vienna aanstalten maakten om op te staan. 'Vie, je kunt niet echt bij haar blijven. Je hebt de hele dag les, net als de rest. Zelfs Onyx gaat vandaag.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Dan gaat ie maar lekker," beet ze hem boos toe. "Denk je nu echt na zo'n nacht als vannacht en na gisteren dat ik mijn beste vriendin alleen ga laten?" Ze ging niet. Ze ging echt niet. Misschien moest ze dat nu wel tien keer tegen zichzelf zeggen om te voorkomen dat Jester haar overhaalde wel te gaan. Dit wilde ze en hier was ze van overtuigd. "Dan blijf ik volgende week maar na. Vertel maar lekker dat ik spijbel, maar er is nu wel iets belangrijkers dan die stomme lessen." Ze ging echt niet. Ze ging niet, ze ging niet.
      Ze wilde niet dit gesprek nu voeren en ze twijfelde of ze dat Jester zou vertellen. Dat ze hem een soort van waarschuwde. Ze wilde het gewoon niet. "Sorry Jes, ik snap dat je wil praten. Maar ik wil dat nu liever niet." Vienna aarzelde, bang dat ze teveel zei. "Ik ben nu nog te boos en ik wil geen nare woorden tegen je zeggen. Plus zowel jij als Fayr moet nu eerst rusten." Of ze echt ermee zat dat ze nare woorden tegen Jester zou zeggen, wist ze niet. Dat was vaak iets waar ze achteraf pas spijt van had. Ze wilde vooral nu even alleen zijn met haar eigen gedachten, voor hij haar overtuigde van iets anders. Maar het was slimmer om hem erbij te betrekken dan hem er buiten te laten.

[ bericht aangepast op 16 juni 2021 - 15:14 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Waar ben je dan wel boos over?' Jester snapte er helemaal niks meer van. 'Vienna, wat is er aan de hand? Ik kan je niet helpen of- iets uitleggen, of iets fixen als ik niet eens weet wat er aan de hand is. Het is goed gegaan, toch?' Hij schudde zijn hoofd. 'Die lessen zijn wel belangrijk, voordat we straks echt gezeik krijgen dat de halve afdeling er steeds niet is. Alleen Fayr en ik komt al uit op drie vanwege Dezi.'

[ bericht aangepast op 16 juni 2021 - 15:29 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Heb je niet gehoord wat ik zei?!" kaatste ze boos terug. Haar stem schoot de hoogte in en liet de emoties horen die als een malle door haar heen gingen. De verwardheid, de bezorgdheid, het verdriet. Ze vond het helemaal niets dat hij niet naar haar laatste zin luisterde. Was Jester nu met zijn gave aan het werk? Om haar te overtuigen om wel naar de les te gaan? Of wel met hem te praten? Ze wilde die verwarring gewoon eerst uit haar hoofd hebben. "Geef me gewoon een half uur, doe niet zo fucking moeilijk! Zie je dan niet dat ik nu geen tijd en geen zin heb om met je te praten? Er valt niets te helpen en er valt niets te fixen. Ik wil dat je me gewoon even met rust laat!" Ze wilde eerst voor Fayr zorgen, eerst de zorgen over haar beste vriendin los kunnen laten voor ze hier mee bezig kon zijn. Daarnaast wilde ze dit helemaal niet doen voor de neus van Merrin en Adam. Ze wilde niet ruzie maken met Fayr erbij. Ze wilde gewoon een moment rust, zodat ze na kon denken over wat ze gehoord had. Ze moest eerst haar eigen emoties weer onder controle krijgen. Was dat echt zo moeilijk, om haar even dat moment te gunnen? Om haar even het moment te gunnen dat ze haar zorgen over Fayr weer los kon laten?
      Vienna haalde een keer diep adem nu ze de woede onder haar huid voelde sidderen. Ze wilde niet afgeven op Jester, niet waar iedereen bij was en met een blik op de anderen probeerde ze zichzelf weer in toom te krijgen. Ze keek even donker naar Jester. "Niet iedereen is zo koelbloedig als jij, Jes. Ik moet gewoon even tot mezelf komen."

---

It's never gonna happen, Guys.

'Prima,' bracht Jester onvast uit, toen Vienna eindelijk ophield. Hij was geschrokken naar achteren geschoten, en het nu kostte fysiek moeite om zijn rug nu weer te rechten en haar donkere blik te trotseren. Vanbinnen kolkten zijn eigen emoties ook in een schokkerig patroon in het rond en hij wist niet wat hij er in hemelsnaam mee aanmoest. Die stomme koelbloedigheid waar ze het over had hield ook ergens op, en de grenzen van wat hij aankon stonden op het punt het te begeven. Jester had geen idee waardoor Vienna nu zo tegen hem uitviel, maar zolang ze weigerde het hem te vertellen, voelde het alleen maar fucking onterrecht en hij had de energie niet om nu nog diplomatiek te blijven. 'Whatever. Ga lekker naar je kamer dan om af te koelen. Je hebt nog een uur voor de lessen beginnen.' Gefrustreerd klemde Jester zijn kiezen op elkaar en hield haar blik vast. 'Als je niet aanspreekbaar bent als een volwassene, heeft Fayr ook verdomd weinig aan je.'
      Het was geen goede zet en hij wist het. Maar hij was zo ontzettend moe en óók gewoon gestresst. In zijn eentje kon hij nu niet meer klaarspelen dan dit, en als dat niet genoeg was dan was dat triest maar onvermijdelijk. Hij wilde kunnen slapen. Zich geen zorgen hoeven maken over Fox, of Kris, of Onyx of Nish, Fersephone met een gave op springen, Fayr met een kakelvers trauma en Vienna met haar stomme probleem. Over Zebediah die wraak wilde nemen, Romeo die terug zou kunnen komen en Fort die iedere seconde kon opduiken, Azrael die ze nu nog een gunst verschuldigd waren en Nemesis die aan Zebediah's kant stond, en Maxwell die rare dingen liep te doen- Jester hád het niet meer.
      'Fayr,' richtte hij zich tot het meisje, in de gammele hoop dat Vienna gewoon boos weg zou stampen en hij later wel met dat nieuwe probleem kon dealen, 'is het oké als ik even met mijn gave ga kijken of alles goed zit in je hoofd? Straks ben jij Phone vergeten ofzo, dat zou toch best naar zijn.' Hij keek Fayr stevig aan en nergens anders heen. Ga weg, ga weg, ga weg. Hij verzon wel een andere manier waarop hij in zijn eigen bed kwam. Of misschien ging hij wel gewoon hier slapen, kon het hem schelen. Alleen Fayr nog en dan was het klaar. Nog even, Jes.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Een uur voordat de lessen beginnen? Had hij haar dan niet gehoord? Vienna verbeet haar woede en nam even iets afstand van Jester. Ze wilde dolgraag ingaan op die laatste opmerking, want die was ver onder de gordel. Ze was heus wel aanspreekbaar, maar niet als ze zo emotioneel was net als op dit moment. Zij kende zichzelf toch het beste? Had Jester dan niet in de gaten dat ze juist een ruzie uit de weg wilde gaan? Wat kinderachtig zeg dat hij hier over moest zeuren. Ze was niet verplicht met hem te praten, als ze niet wilde of het normaal kon, dan ging het gewoon niet. Wat was er nu mis met het feit dat ze het niet erger wilde maken? Dat ze geen ruzie wilde maken onder de neuzen van hun vrienden?
      Vienna ging in de deuropening staan en wendde haar gezicht af naar de gang, zodat niemand (hopelijk) de tranen in haar ogen zou zien staan. Jester begreep het gewoon niet. Hij was gewoon een enorme lul. Ze wachtte tot Jester klaar was met Fayr, dat was haar eigen keuze. En ze had eerder wel bedacht dat het slim was dat ze gecontroleerd werd. Eerst Fayr, dan kwam de rest wel.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze ging inderdaad weg. Hij hoorde haar voetstappen richting de gang gaan. Thank the heavens. De opluchting was zo groot dat Jester bijna merkbaar in elkaar terug zakte bij het plotselinge gebrek aan adrenaline. Vanaf de bank keek Fayr even haar vriendin na, voor haar blauwe ogen zich op hem richtten. Ze gaf een klein, haast onmerkbaar knikje.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het gesprek met Jester duurde niet lang. Hij vroeg haar de waarheid te vertellen en dat deed ze. Zelf vond ze het eigenlijk niet zo erg om bij Jester op de kamer te liggen. Het was beter dan haar eigen kamer. En hij was ook moe. Tegen hem zou ze waarschijnlijk niet hoeven te praten, of te vertellen of het wel goed ging en of ze Phone niet wilde zien, en of ze niet nog iets wilde drinken. Vienna bedoelde het lief, maar haar zorgzaamheid en de boosheid die nu overal in doorschemerde voelde eigenlijk haast verstikkend. Maar dat zei ze niet. Haar vriendin stond nog steeds in de deuropening, had ze gezien. Te wachten tot ze Fayr weer over zou kunnen nemen.
      Jester leunde weer achterover. 'Niks,' zei hij vermoeid. 'Je zit goed. Je kan gaan.'
      Ze blikte naar Vienna in de deuropening. Terug naar Jester. Haalde adem. 'Ik kan wel bij jou op de kamer,' mompelde ze zachtjes. 'Dan kan Vie gewoon...' Fayr moest nog eens adem halen om haar zin af te maken. '...naar de lessen. Dat is beter.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij keek even ongemakkelijk naar Adam naast hem. Dit voelde niet goed. Waarom waren ze elkaar zo aan het afsnauwen? Het onbegrip spatte eraf en hij begreep ook niet zo goed waarom Jester Vienna niet gewoon even kon laten gaan. Ze gaf toch aan dat ze even tijd nodig had om af te koelen? Het was maar voor een half uurtje. Merrin had dat ook wel eens lastig gevonden vroeger, maar eigenlijk kwam het daarna altijd weer goed. Misschien dat Jester dat niet wist.
      Moest hij dat zeggen tegen Jester? Hij wist het niet zo goed. Hij wilde zich liever niet met de ruzie bemoeien, hij hield er nooit zo van. Merrin keek even naar de roodharige jongen en voelde weer het ongemak omhoog komen bij het zien van zijn verwondingen en de rolstoel. Het liefst wilde hij hier ook weg eigenlijk, weg van dit beeld. "Zorg jij voor Jester?" vroeg hij fluisterend aan Adam. "Dan ga ik.." Hij wees even naar de gang. Hij had geen idee of Vienna op hem zat te wachten, maar hij wilde in ieder geval even gaan kijken. Merrin drukte een kus op Adam zijn wang en liep toen naar de gang, waar Vienna eigenlijk direct om de hoek stond.
      "Gaat het wel?" vroeg hij zachtjes. Merrin betrapte zijn zus erop dat ze gehaast een traan van haar wang veegde. "Ja, het gaat wel. Ik moet gewoon even tot mezelf komen," zei Vienna fluisterend terug. Hij zag wel aan haar dat ze ongeduldig stond te wachten tot Fayr weer terug kwam, dat het absoluut niet ging. En Merrin vroeg zich af wat er gebeurd was, dat Vienna zo erg van streek was. Misschien was ze ook gewoon op van de zorgen. Merrin zocht koortsachtig naar woorden om tegen zijn zus te zeggen, maar hij had geen idee wat er aan de hand was en hoe hij haar kon gerust stellen.
      Toen Fayr aangaf dat ze liever bij Jester op de kamer ging liggen, werd het Vienna teveel. Zonder een woord te zeggen, liep ze ineens weg van Merrin en rende langs hem heen. "Vienna!" riep hij haar achterna. Merrin keek even wanhopig terug naar Adam en rende zijn zus achterna, maar ze was al door de voordeur verdwenen. Toen Merrin de deur opendeed, zag hij Vienna nergens. Merrin liep de veranda af, maar terwijl hij om zich heen keek, zag hij zijn zus nergens. Het was alsof ze in rook op was gegaan. Merrin wreef even door zijn gezicht en liep terug naar de woonkamer. Daar in de deuropening bleef hij staan. "Ze is weg," zei hij bezorgd.

[ bericht aangepast op 26 juni 2021 - 14:54 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze was Merrin dankbaar dat hij even kwam kijken, maar ze wist niet of ze er met hem over kon praten. In ieder geval niet nu, niet hier waar iedereen nog bij was. En niet zonder dat Fayr eindelijk rustig terug was. Dat het weer goed was, dat ze rustig aan het slapen was. Toen Fayr fluisterde dat ze beter bij Jester op de kamer kon slapen, zodat zij naar de les kon, besefte ze dat ze de strijd al had verloren. Ze had Jester nooit Fayr moeten laten controleren Hij had natuurlijk tegelijkertijd even zijn zin ingesproken en Fayr zo overgehaald dat ze beter bij Jester kon blijven. Dat had hij vast stiekem gedaan, want ze had niet verstaan wat hij zei.
      Ongelovig keek ze haar beste vriendin aan en voelde toen de tranen uitbreken. Het enige wat ze had gewild, was dat ze Fayr kon helpen. Ze had zich zo'n zorgen over haar beste vriendin gemaakt, dat ze gewoon ervoor wilde zorgen dat ze zich weer veilig voelde hier. Ze wilde gewoon helpen. En dan koos Fayr er gewoon voor haar weg te sturen. Ze koos Jester gewoon boven haar beste vriendin.
      Dat werd Vienna te veel. Het enige waar ze aan gedacht had, nadat Fayr terug was dat ze haar wilde helpen. Nu dat weg viel, wist ze niet meer wat ze moest doen. Het was alsof ze haar hart voelde breken en Vienna voelde zich gewoon teveel op het moment. Zonder nog een moment erover na te denken, rende het meisje weg van de anderen. Ze wilde gewoon even niet hier zijn. Vienna hoorde Merrin wel achter haar roepen en ze wist dat haar broertje achter haar aan zou komen. Ze gooide de voordeur open en pakte gehaast haar zweefboard, die nog netjes naast de deur stond. Soepeltjes liet ze het ding zweven, sprong er daarnaar zelf bovenop en vloog weg. Ze zag Merrin nog uit het House komen, maar zoals verwacht keek hij niet naar boven.
      Met dat hij naar binnen was, gespte Vienna haar voeten goed vast haar haar zweefboard. Waar ging ze heen? Als ze naar het theater zou gaan, zou niemand haar kunnen vinden, behalve Yrla en Fox dan. En zij zouden allebei daar als eerste gaan zoeken, omdat ze wisten dat het haar plekje was. Eigenlijk wilde ze met niemand praten. Of nee, ze wilde wel eigenlijk met iemand praten. Maar iedereen uit het House die ze sprak, zou alleen maar lovend zijn over Jester en zeggen dat ze zich aanstelde. Dat ze niet zo stom moest doen. En de meesten zouden ook gewoon zeggen dat 'dit de betere keuze was', want het was Jesters idee. Beter voor wie?! dacht ze kwaad. Het enige waar ze nu naar verlangde was dat iemand haar knuffelde en naar haar luisterde. Gewoon luisterde, hij hoefde niet eens te reageren. Misschien kon ze haar dagboek ophalen en dan een nieuwe plek uitzoeken. Of...
      Uit haar zak haalde ze haar iNet tevoorschijn en drukte op het hoorntje om Darian te bellen. Ze vergat daarbij totaal de tijd, dat het nog vroeg was. Ze moest gewoon iemand spreken. In de tussentijd dat de telefoon over ging, vloog ze verder omhoog - haar hoogtevrees totaal vergetend - en vloog in de richting van het theater. Ze had haar dagboek nodig.

[ bericht aangepast op 26 juni 2021 - 15:21 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam was een beetje geschrokken van de felle manier waarop Vienna tegen Jester sprak. Het deed hem denken aan zijn kennismaking met haar. Jester reageerde ook best heftig, waardoor er een nare sfeer achterbleef. Voor Adam kon bedenken hoe hij Jester kon helpen (nu Onyx weinig hulp kon bieden en ook Fox andere dingen aan zijn hoofd had) vertelde Merrin dat Vienna weg was.
      ‘Ze is vast even afkoelen,’ zei Adam, aangezien ze dat blijkbaar had gewild. Hij keek Jester aan. ‘Volgens mij ben je kapot. Het gesprek verloopt vast een stuk soepeler als je weer een beetje bent bijgeslapen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna was dus god wist waar naartoe verdwenen. Ergens. En nou moesten ze maar hopen dat dat uit haar eigen vrije, stijfkoppige wil was en dat ze niet net buiten de deur Fort tegen was gekomen die in hinderlaag had liggen te wachten. Ze zocht het maar uit ook. Hij dealde wel met het probleem van haar mogelijke ontvoering zodra hij weer op zijn minst drie uur slaap achter de rug had. Zij was weggerend. Niet zijn schuld.
      Teamwork met Vienna. Wauw.
      'Kan ik het helpen dat ze zo onmogelijk doet,' schoot Jester geïrriteerd terug opzij. Diep van binnen schold hij zichzelf er direct voor uit. Hij was pissig ja, maar niet op Adam. Hij kon Fayr's stilzwijgende blik haast op zich voelen landen, en het schuldgevoel groeide vrolijk mee. In de verte bonkte de pijn tegen zijn schedel. Jester registreerde het maar half. Er kwam ergens een kleine post-it erbij op het mentale prikbord over kluizen en maandelijkse taken, maar dat was het wel. De stilte werd van zwaar nu gewoon ongemakkelijk. Dat was wel zijn schuld.
      Jester blies zijn adem uit. 'Sorry, dat had ik niet moeten zeggen. Ik bén moe. Fayr, kan je zelf de trap op komen, of moet iemand je even helpen?'

[ bericht aangepast op 26 juni 2021 - 19:53 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.