[RPG • 0] Experium || 43 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Voordat Jester nog een ander woord eruit kon krijgen had Onyx al op het groene icoontje gedrukt en ging de telefoon in zijn oor over. Zijn hartslag sprong meteen mee op het surfbord van de golf adrenaline die door zijn lichaam trok en hij staarde zijn vriend tegenover hem met grote ogen aan. Jemig zeg, een seconde of twee extra om zich hierop voor te bereiden was echt geen overbodige luxe geweest. 'Dude-' begon hij nog, maar met de beltoon in zijn oor durfde hij eigenlijk niet heel veel meer te zeggen, bang dat Zebediah halverwege een zin op zou nemen. Onyx gezicht was volkomen onberoerd en zakelijk.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Erg diep sliep Zebediah niet. De gebeurtenissen van de afgelopen uren bleven door zijn hoofd malen: Kris’ aanval, de gesprekken in de cel en uiteindelijk het nieuws dat Noah dood was. De opluchting was er nog steeds niet.
      Hij was dan ook snel wakker toen zijn telefoon af ging. Het scherm was gebarsten, maar verder deed het ding het nog. Hij ging iets rechterop zitten toen hij zag dat het Romeo was.
      Eindelijk! Het werd ook wel tijd dat die Yrla wat voor elkaar kreeg. Blijkbaar was zijn vriend eindelijk terecht. Hij gromde van de pijn toen hij iets rechterop ging zitten en nam toen op. ‘Dat werd tijd,’ merkte hij op.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Juich niet te vroeg.' Jester keek Onyx even kort aan voor mentale steun en voegde daar ijskoud aan toe, 'Goeiemorgen, Clive.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zebediahs schouders verstijfden toen hij die naam noemde. Het was jaren geleden dat iemand hem bij die naam had genoemd – en dat was iemand geweest die nu dood was. Of had het helertje gelogen? Nee – dat was onmogelijk.
      ‘Ik denk dat je verkeerd verbonden bent.’
      Natuurlijk was het een antwoord dat nergens op sloeg, maar op het moment leek zijn brein even kortsluiting te maken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Grapjas. Probeer het nog eens.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Wat wil je?’ vroeg Zebediah kortaf, hoewel zijn hart in zijn keel bonsde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Beter,' knikte Jester, niet half zo kalm als hij zich voordeed. 'Je hebt mijn heler gejat, Clifford. En ik wil haar terug.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Ze schijnt zelfs doden te kunnen opwekken,' antwoordde Zebediah koeltjes. 'Men zal er een flinke duit voor neerleggen. Ik betwijfel of jij de hoogste bieder gaat zijn.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Beschouw het als liefdadigheid. Dat doen broers voor elkaar, toch? Of misschien als een "sorry-dat-ik-je-probeerde-te-vermoorden, Noah" cadeautje.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zebediahs kaak verstrakte. Dus hij wist echt alles weer. Nou ja, zijn toon overtuigde hem er weer van dat Noah alleen nog een herinnering was. En hoe wist hij in vredesaam dat hij Dezi dusdanig geïnstrueerd had? 'Ik voel nog niet veel spijt,' bromde Zebediah. Voor het eerst niet, eigenlijk, sinds het moment dat hij had gedacht dat de jongen dood was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Nee. Dat zal wel niet.' Zijn handen lagen onnatuurlijk stil in zijn schoot. '"Wij twee tegen de wereld", wat een geweldige leugen was dat. Ik heb je máándenlang lopen verdedigen, ondanks alles. Maar misschien had je toch gelijk. Magie hebben is hartstikke handig. Tot anderen ervan weten dat je hetzelfde kan als zij omdat je zoveel van ze hield.' Hij aarzelde. 'Mijn Clive bestaat niet meer, hè?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zebediah wilde het maar wat graag ontkennen, maar ergens diep vanbinnen zeurde iets dat het tegendeel bewees. Dat hoefde Noah – Jester – echter niet te weten. ‘Net zomin als Noah er nog is.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik ben Noah. Je kent me niet eens, Clive. Je stopte met komen toen ik twaalf was en nou heb je het lef om te zeggen dat Jester anders is dan de jongen die jij kende? Bullshit. Het enige wat er anders aan mij is, is dat ik eindelijk ben opgegroeid. Heb geleerd hoe hard de wereld is en hoe ik me daarin staande moet houden, en ik heb het allemaal zonder jou gedaan. Waag het niet te beweren dat Noah niet meer bestaat en dat je gerechtvaardigd bent in je haat tegenover mij.'
      Genoeg. Je raakt tijd kwijt.
      Jester klemde zijn kiezen op elkaar en dwong de kalmte terug in zijn stem. 'Maar ik belde niet voor jou.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zebediah haalde diep adem. Hij weet echt alles weer. ‘Ik…’
      Hij wist niet wat hij moest zeggen.
      ‘Het was het beste.’
      Zijn stem klonk zacht – en Zebediah schrok ervan.
      Kap met dit sentimentele gedoe. Wat gebeurd is, is gebeurd. Wat de fuck is er met je aan de hand man. Eerst Fox, toen Kris, nu Noah? Hou je kop erbij man. Het wordt tijd dat Romeo al die emoties uit je vandaan trekt.
      En dat was waar Noah voor belde. Hij wist het zeker.
      ‘Je wilt Romeo ruilen voor Fayr.’ Hij lachte spottend. ‘Wat een samenhorigheid toch weer.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zebediah stamelde.
      Jester zat als bevroren op zijn stoel. Pas met het wegstervende gevoel van zijn gave ibij zijn stem, realiseerde hij zich wat hij gedaan had. Hij kon zich niet eens herinneren het imaginaire knopje omgezet te hebben, het was gewoon gebeurd. Voor het eerst in zeven jaar had hij zijn gave op Zebediah gebruikt en hij had het niet eens doorgehad dat hij het deed, toen hij het deed. Zelfs Onyx leek het niet gemerkt te hebben en beantwoorde zijn hulpzoekende blik met bijzonder weinig interesse.
      Zijn hart bonkte ongenadig hard tegen zijn ribben, maar de sneer die hij verwachtte kwam niet. In plaats daarvan klonk Zebediah haast schuldig toen hij antwoord gaf. Zachter. Bijna als iets dat leek op de spijt die hij beweerd had niet te voelen, en Jester wist niet wat hij moest doen met de stilte die erop volgde. Eigenlijk kon hij zich maar één ander moment voor de geest halen waar hij Clive genoeg uit balans gestoten had om de jongen te laten stamelen en dat was toen hij zijn gave voor het eerst aan hem had laten zien.
      Onyx zei niets. Deed niets, geen bemoedigende hand op zijn been, of zelfs maar een korte blik van begrip of steun. Jester had net zo goed tegenover een standbeeld kunnen zitten en hij begreep er niks van. Wat was er met zijn vriend aan de hand? Aan de andere kant van de lijn leek Zebediah zich te herpakken. Had ook blijkbaar uitgevogeld wat het plan was, hoewel nog zonder Kris. Jester proefde koper op zijn tong en hield Onyx scherp in de gaten terwijl hij Zebediah een antwoord gaf.
      Pak de controle terug.
      'Het beste?' Hij schudde onbegrijpend zijn hoofd. 'Hoe haat je me zo? Je verried me aan je vader—je váder—toen ik eindelijk mijn herinneringen terughad en nu wil je me dood hebben? Ik begrijp het gewoon niet—Wat heb ik je aangedaan? Wat is er met je gebeurd?'
      Het waren oprechte vragen. De emotie in zijn stem was nergens gespeeld en Jester hield zichzelf niet voor de gek met het idee dat hij het antwoord niet wilde horen. Dat wilde hij wel. Hij wilde weten wat er gebeurd was en hoe dit monster de plaats had ingenomen van zijn broer. Maar de afgelopen uren had hij ook langzaam de waarheid geaccepteerd. Zebediah had geprobeerd hem te vermoorden. Clive wilde hem dood.
      Er bestond een dunne scheidslijn tussen iemand manipuleren of zelf in die val te trappen. Hij wist best dat Zebediah elke zwakte die hij liet zien tegen hem zou gebruiken. Dat was immers exact ook zijn eigen strategie. Misschien dat de zachte reactie van Clive echt was geweest. Een klein, onbewaakt moment. Misschien was het enkel een direct gevolg van de toepassing van Jesters gave. Misschien had Zebediah het geheel doorzien en was het zíjn poging tot manipulatie.
      Jester wist het niet. En dat was niet erg. Hij zou Zebediah niet nog eens onderschatten. Die uitwisseling zou er komen. En of hij Clive nou werkelijk uit balans wist te krijgen, of dat Zebediah alleen maar dacht dat hij erin trapte, het maakte geen verschil. In beide scenario's reageerde de persoon aan de andere kant van de lijn straks op dezelfde manier en eindigde het met Kris en Fayr veilig bij de Panthers.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.