[RPG • 0] Experium || 43 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

'Hmm, dat is misschien wel slim ja,' antwoordde Jester ondertussen weer met zijn ogen dicht. Het was fijn als Onyx zo dichtbij was. Alleen al die gedachte zorgde ervoor dat hij zich nu echt kon ontspannen, en als hij zich had kunnen bewegen was hij lekker dicht tegen zijn vriend aangekropen. 'Ging het oké met Nish?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fayr werd alleen al misselijk bij het idee, van beide scenario's ook. Ze snapte niet waarom Kris zo zeker van zijn zaak klonk. Was dat zo omdat ze nou eenmaal zijn laatste hoop was en hij toch iets moest proberen om haar in beweging te krijgen, of dacht hij echt dat ze het zou kunnen? Aarzelend stak ze haar hand in haar zak en sloot haar vingers om het heft van het mes heen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx was al weggegaan om Romeo op te halen. Als Jester was meegegaan zat hij eerder steeds in de weg dan dat hij kon helpen, dus was hij nog op in bed achtergebleven. Hij was alweer half weggezakt toen de deur ineens open ging en Fox verscheen met een iNet in zijn hand. 'Met Jester?' vroeg hij maar, niet-begrijpend.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Hij schoot overeind in bed met een mes in zijn handen toen ik binnenkwam,’ mompelde Onyx. ‘Het zal wel even duren voor het weer goed met hem gaat. Maar goed. Dat geldt voor ons allemaal hè?’ Zuchtend liet hij een arm om Jester heen glijden en trok hem tegen zich aan. ‘Hoe voel jij je?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ja, van dat mes keek Jester niet heel raar op. Hij humde wat als antwoord en haalde licht zijn schouders op. 'Beter nu jij naast me ligt,' zei hij met een flauwe glimlach.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Hé kleine. Blijkt dat plannen uitvoeren zonder een beetje van jouw magic toch best ingewikkeld is. Het lukt mij in elk geval niet echt om binnen te komen zonder jouw Alohamora-trucjes. Nou heeft een slot geen oren dus is het eigenlijk lame om dit ding ernaast te houden, maar theoretisch gezien zou je vanaf daar het slot moeten kunnen openen, right?' Zijn iNet werkte ook als werktuig voor zijn eigen gave en het zou geen moer moeten uitmaken of je een melodie doorgaf of stemgeluid.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx' mondhoek krulde zich omhoog, al vroeg hij zich af of dat ook voor Nish had gegolden. Had hij zich beter gevoeld toen Onyx bij hem was? Was het dan kut dat hij hem nu achterliet? Zo voelde het wel. Hij vond het niet echt een big deal om met z'n drieën in twee bedden te liggen, maar ergens voelde hij wel aan dat dat niet hoorde. Al had hij zich daar nooit wat van aangetrokken. 'Da's mooi.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het duurde even een paar seconden voordat Jester begreep wat er aan de hand was, en daarna begon hij hard te lachen. 'Ja, de sleutel ligt hier in het nachtkastje,' zei hij grijnzend, toen hij zichzelf weer een beetje onder controle had. 'Nou, hou er maar bij en dan laat ik m'n handjes wel weer even wapperen. Figuurlijk dan.' Hij schudde zijn hoofd terwijl hij zijn gave bij elkaar raapte. Nu werd het wel een beetje moeilijk wat richting betrof, maar hij stelde zich maar gewoon voor dat zijn iNet als een soort plaatselijk portaal functioneerde, en het slot nog geen twintig centimeter van zijn neus weg was. 'Oké, komt 'ie. Als je nu nog luistert zou ik dat maar niet meer doen want ik wil er nog even niet achterkomen wat er gebeurt als ik tegen een mens zeg dattie open moet gaan. Goed. Ga eens open. Waarschijnlijk de laatste keer dat we dit klusje van je vragen, dus dit is je kans om te shinen en te laten zien waar je goed in bent, toch? Ga maar. Ga open.' Fox stond natuurlijk ook nog in de kamer, dus Jester lette er extra goed op dat hij al zijn aandacht richtte op het slot, door zijn iNet heen en niet tegen het ding zelf.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Jester knikte en onderdrukte een gaap. 'Ik maakte me zorgen over Fox,' mompelde hij. 'Dat hij erbij wilde zijn met de uitwisseling en dat we tegen 'm wilden zeggen dat het waarschijnlijk beter zou gaan als hij hier bleef. Wist niet hoe ik het eruit kon krijgen zonder als een lul te klinken. Vielen kilo's zorgen van m'n schouders toen jij dat even supersmooth oploste. Kan me niet eens meer herinneren wat je zei, maar het was echt precies goed.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx grinnikte zacht. ‘Soms heb ik ook weleens een goede ingeving.’ Hij drukte zijn lippen tegen Jesters kaak. ‘Wat maar goed is ook, anders zou jij alles maar in je eentje oplossen en zou er van team Jenyx weinig overblijven.’ Hij verplaatste zijn mond iets om nog een kus achter te laten. 'En ik kan me best voorstellen waar die twee behoeften aan hebben na elkaar zo lang niet te hebben gezien. Als jij zolang van me weg was geweest, zou ik de eerste uren niemand in je buurt laten en was je helemaal van mij,'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx had het ding bij het slot gehouden totdat er een klik klonk en het slot opensprong. ‘Gelukt. Jij kan ook alles,’ zei Onyx terwijl zijn hart even zwol doordat hij zijn vriend op zo veel verschillende vlakken enorm waardeerde. ‘Nou, ik ga ook even mijn handen uit de mouwen steken. Zie je zo.’ Hij verbrak de verbinding en zette de slaapmelodie aan, die hij voor zich uit naar binnen stuurde voordat hij de trap afging om Romeo op te halen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Soms?' protesteerde Jester. 'Alsof die goeie daden van jou daar ophielden. Je hebt Vienna geholpen om zich voor te kunnen bereiden, je hebt Fersephone gesproken en kunnen kijken hoe het met haar gaat en haar ingelicht over wat er besproken is, je hebt nog de problemen van gisteren samen met haar opgelost en haar erbij betrokken wat ze zonder twijfel ook erg op prijs stelt met haar "teamwork", je hebt mijn boek gered, je hebt met Nish gepraat en hem gesteund... Je lijstje goede daden houdt maar niet op. Door jou hadden we contact met Yr zodat we wisten wie er eigenlijk achter deze poging op m'n leven zat. Je was team Jenyx in het kwadraat in je eentje en ik ben zo trots op je. Echt.'
      Stel dat ik... het niet gehaald zou hebben, dan zouden de anderen alsnog bij jou in veilige handen zijn. Jester zei dat laatste niet hardop, zowel omdat hij het zelf naar vond om zich een scenario voor te stellen waarin hij niet meer leefde, als dat hij verwachtte dat Onyx er ook heus niet gelukkiger van zou worden.
      Er trok een blos over zijn wangen en Jester deed zijn ogen open na Onyx' laatste woorden. 'Dat zou ik inderdaad wel een heel goed plan vinden, ja. Moet ik daar per se drie jaar voor weggeweest zijn, of telt dit ook?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Jij kan ook alles.
      De raceautootjes in zijn maag deden een flikflak (wat auto's niet behoorden te kunnen, maar deze dus wel). Fox trok zijn iNet weer terug en Jester grijnsde naar hem. 'Opgelost.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De deur had hij niet eens gehoord, net als dat hij de voetstappen achter hem niet van de trap hoorde komen. Romeo had niet in de gaten dat ze voor hem kwamen. Hij zat nog steeds onaangeroerd op zijn plek, zijn eten beschimmeld om hem heen. Hij had zijn ogen gesloten, zijn spieren verkrampt. Het laatste vleugje angst trilde als een zijde draadje, vechtend tegen de levende dood die eraan zat te komen. Zodra de deur open was gegaan, was het alsof er een zee van emoties binnen leek te komen. Het was als een warme deken die om hem heen geslagen werd, als een stukje brood dat overheerlijk smaakte na dagen niet gegeten te hebben. De omgeving leek te knetteren, terwijl er nieuwe emoties binnen het bereik van zijn gave stapte.
      Trots.Hij kon het ruiken, hij kon de emotie bijna proeven op zijn lippen. Het was machtig en fier. Hij wilde het. Hij moest het! Hij moest het hebben! Bijna als vanzelf schakelde Romeo zijn gave in en begon het stuk trots dat hij achter zich voelde naar hem toe te trekken. Sneller, vlugger, haastiger. Andere emoties volgden in een raptempo. De sterksten eerst. Woede, vrolijkheid, angst en als laatste verdriet. Voor Romeo voelde het alsof hij na een lange tijd weer kon adem halen. Alsof zijn neus opeens open was gaan staan en hij de lucht weer binnen kon krijgen. De emoties raasden als een malle door hem heen, wisten hun plek nog niet terug te vinden in zijn lichaam. Maar de onrust in hem kon Romeo niets schelen. Hij wilde meer, hij moest meer. Er moest meer zijn.
      Door de nieuwe aanvoer van gevoelens wist Romeo zijn aura iets uit te breiden, waardoor hij nog twee sterke punten met emoties vond. Er was meer. En hij moest het hebben. Voor het eerst in dagen opende Romeo opeens zijn ogen en keek fel voor zich uit. Zijn slachtoffer was er bijna. Zodra die zijn hand op zijn schouder zou leggen, zou Romeo alles doen om ook de laatste emoties eruit te trekken. En dan daarna ging hij voor de hapjes boven. Ze waren van hem.

---

It's never gonna happen, Guys.

Toegegeven – gisteren had hij inderdaad best een goeie dag gehad. En het gekke was nog wel dat het meeste daarvan vanzelfsprekend klonk, iets wat een paar maanden geleden nooit het geval was geweest. Hij was echt veranderd, besefte hij, want gisteren had hij geen moment “geprobeerd” om iets goeds te doen. Het was gewoon vanzelf gegaan.
      Hij haalde een hand door Jesters krullen. ‘Over een paar uur gaat de wekker, dus ik ben bang dat ik je eerst aan de slaap moet afstaan. Maar morgen zijn Kris en Fayr terug en zit Zeb ergens in een hoekje te huilen om al zijn mislukkingen… En dan praat je het slot van onze slaapkamer vakkundig dicht zodat we geen pottenkijkers hebben als ik dat heerlijke lijf van je eindelijk eens van dichterbij bekijk en ik daar zoveel kussen achterlaat dat je de tel kwijtraakt.’ Hij liet twee veelbelovende kussen vlak onder Jes’ oor achter. ‘En dan laat ik je alles vergeten wat er deze week is gebeurd.’

[ bericht aangepast op 9 mei 2021 - 14:38 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.