[RPG • 0] Experium || 42 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Kris

'Laten we hopen van niet.' Er viel een stilte. Eigenlijk wilde bij maar één ding weten op dit moment. 'Ik hoorde dat Fox bij jullie slaapt.' Zijn stem haperde bij het uitspreken van de naam van zijn vriend. 'Hoe - hoe gaat het met hem?' vroeg hij zachtjes.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fayr onderdrukte een rilling en knikte in plaats daarvan met een minieme beweging van haar hoofd. 'Ja, hij deelt een kamer met Jester.' Ze trok schichtig aan de mouw van haar vest zodat die iets verder over haar pols heen viel. Waar haar kimono was gebleven wist ze niet, hoewel het ding waarschijnlijk niet veel warmer geweest zou zijn. Ze leunde met haar hoofd tegen de muur en deed haar ogen dicht voor ze antwoord gaf.
      'Wel oké, denk ik? Ik spreek hem niet zo vaak.' Fayr haalde diep adem, in de hoop dat de misselijkheid daarmee iets zou gaan liggen. 'Aan het ontbijt is het altijd gezellig met hem. Of als we toevallig samen teruglopen naar de campus. Hij is aardig.'

[ bericht aangepast op 4 april 2021 - 15:22 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Kris knikte stilletjes. Hij dacht weer aan het filmpje, aan hoe erg Fox hem miste. Kon hij aan Fayr een boodschap doorgeven, voor het geval ze terug kon naar Experium? Wat was beter? Als Fox dacht dat hij dood was? Of zou Fox zich hem straks niet meer herinneren? Daar had Zebediah vandaag mee gedreigd. Misschien was dat maar beter ook.
      En zou Fayr überhaupt nog teruggaan naar Experium? Zebediah zette hen niet zonder reden bij elkaar. Hij kon haar van alles vertellen over Zebediahs plannen.
      'Weten jullie waar Zebediah mee bezig is?' vroeg Kris zich af. 'Of overrompelt hij straks iedereen met zijn debiele invasie?'

[ bericht aangepast op 4 april 2021 - 15:25 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze voelde de golf van energie ineens binnenstromen. Direct was ze haar chagrijnige humeur vergeten en kwam een gevoel van angst opzetten. Wat was Fayr aan het doen?! Waarom gebruikte ze haar gave zo hard na gisteren?! Fersephone had het gevoel dat ze wist wat er aan zat te komen, na de vorige keer. In paniek keek ze om zich heen. Ze stond nog in de gang, met een behoorlijk aantal leerlingen om haar heen. Als Fayr nu out ging, dan wist Fersephone of ze zich kon beheersen en niemand pijn deed. Ze MOEST naar buiten.
      Fersephone liet haar tas met spullen van haar schouder zakken en stopte haastig haar iNet in de tas, in de hoop dat die het zou overleven. Ze schoof het ding aan de zijkant en begon angstig met rennen. Ze was sneller buiten dan ze verwacht had. Een nieuwe boost volgde en hoewel Fersephone zich best moe had gevoeld vandaag, voelde ze haar energie exponentieel toenemen opeens. Haar vingers begonnen te tintelen en ze voelde de energie door haar handen gonzen. Angstig rende ze langs de andere leerlingen heen, oplettend dat ze geen van hen echt aanraakte. Er was maar een plek waar ze nu heen kon, waar ze naar toe kon. Het voelde alsof ze zweefde, zo hard rende ze over het pad en uiteindelijk liet ze zich uitgeput neervallen bij de ingang van de vuilstort. Zodra haar handen de grond raakten, voelde ze de aarde onder haar handen scheuren. Haar slopende energie trok door de aarde, waardoor het uiteen week. Haastig trok ze hen terug, voor ze een beetje verbaasd naar haar handen keek. Dat was haar nog niet eerder gebeurd.
      Het duurde niet lang voor ze een aantal potten hoorde springen en dingen om haar heen hoorde scheuren. Het was lang geleden dat ze zo de controle over haar gave kwijt was geraakt en Fersephone besefte dat ze zonder Fayr waarschijnlijk niet snel haar gave kon beteugelen. Iemand moest Fayr vinden en haar helpen. Maar het probleem was dat ze niemand van de Panthers op haar weg hierheen tegen was gekomen en ze had haar iNet weggelegd in een poging die niet te vernietigen. Moest ze dan maar hopen dat er iemand bij Fayr was?
      Fersephone keek naar de stapel voor haar. Ze kon alleen terug naar de campus als haar gave onder controle was. Misschien zou het helpen om haar gave te controleren, als ze zichzelf uitputte. Fersephone liep de stapel op en op punten waar haar voeten vuil raakte, was het soms alsof ze met haar voeten in drijfzand verdween. Alleen de aanraking liet sommige dingen in as opgaan. Uiteindelijk had ze een plekje uitgekozen in het midden van de stapel. Fersephone ging zitten in kleermakerszit en probeerde haar gave bij elkaar te verzamelen. De energie was zo roerig dat ze veel moeite moest doen hem te verzamelen en hem te sturen naar het midden van de stapel. Zweet liep over haar hoofd en met ogen gesloten trok ze uit alle macht aan de energie. En liet het vergaan.

[ bericht aangepast op 4 april 2021 - 16:15 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Ik niet echt,' gaf ze toe. 'Maar Jester wel, en nog een paar anderen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Dat luchtte op – zeker omdat Jester Fox’ nieuwe maatje was en hopelijk wel zou begrijpen in welk gevaar zijn vriend verkeerde. Een tijdje was Kris stil. Het was eigenlijk de eerste keer dat hij de kans kreeg om met iemand anders dan Romeo of Zebediah te praten en het zat hem niet lekker. De boeien begonnen al zeer te doen rond zijn enkels en polsen, maar hij kon zijn huid niet met een laagje kristal beschermen. Hij keek weer even naar het meisje, dat geen flauw idee had wat haar te wachten stond.
      ‘Kun je ook aanvallen met je gave?’ vroeg hij zich af.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fayr bewoog niet en dat vond ze best knap van zichzelf. 'Nee,' loog ze, weer met haar ogen dicht. 'Dat is Phone's ding, niet het mijne.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Dat is dan best kut.’ Kris zuchtte. ‘Zebediah heeft een soort arena, ik denk dat hij daar ons in pleurt. Al denk ik niet dat hij mij m’n gave nog laat gebruiken, dus wat dat betreft ben je in het voordeel.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Geschokt hief Fayr haar hoofd weer op en moest haar handen plat op de vloer neerzetten om te voorkomen dat ze door die plotselinge beweging weer om zou vallen. 'Een arena?' herhaalde ze kleintjes. 'Wat bedoel je?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Zoals de gladiatorengevechten in het Oude Rome,' zei Kris somber. 'Soms tot de dood. Soms tot vlak daarvoor en dan laat hij z'n heler de slachtoffers weer oplappen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Afschuw golfde door haar heen. Ineens schoten de beelden van de eerste opdracht weer voorbij en Fayr kromp een stukje ineen. Met het toernooi was het nog op school geweest, maar zelfs toen was de sfeer grimmig en naar. Er was niemand die Fire had tegengehouden toen hij Jester... Ze was maar wat blij geweest dat zij er niet in had gehoeven. Ze kon niet vechten zoals Phone, niet met haar gave en niet met haar vuisten. En nu kon ze al haast niet eens rechtop zitten, staan was al helemaal uitgesloten. Zou Zebediah dat echt doen? Maar- ze had hem geholpen, toch? Zelfs al begreep ze zelf niet helemaal waarom. Dan zou hij toch niet...
      De angst proefde bitter in haar mond. Ze wilde zeggen dat mensen het wel zouden merken dat ze weg was. Maar wat dan? Jester was nog lang niet oké, Onyx had de halve nacht niet geslapen, Yrla had gisteren nauwelijks kunnen bewegen en Phone had nu nul controle over haar gave. Wat konden haar vrienden doen om haar te redden?
      Ze keek opzij en schudde zachtjes haar hoofd. 'Ík ben een heler,' zei ze schor. 'Ik kan geen-' Nu trok ze haar knieën alsnog op en sloeg haar klevende handen eromheen. Het was niet helemaal waar. Ze kon wel mensen pijn doen, toch? Op dezelfde manier als met de gieter. Als ze haar gave had, in ieder geval. Maar dat had ze nu niet en bovendien; dat zou ze niemand aandoen. Behalve Romeo als hij zijn afschuwelijke gezicht ooit weer zou laten zien.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Misschien dat je de anderen mag oplappen,’ peinsde Kris. ‘Al snap ik niet waarom hij je dan bij mij in een cel zet. Er is ruimte zat.’ Hij draaide zijn pols in de hoop dat het ding iets minder klem zat. ‘Je bent het eerste gezelschap dat ik in drieënhalf jaar krijg. Daar heeft ie vast een bedoeling mee.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fayr haalde machteloos haar schouders op. Zij wist het ook niet. Ze keek opzij naar de boeien om zijn pols en kromp plaatsvervangend een beetje in elkaar. Die zagen eruit alsof ze niet zo lekker zaten. Ze slikte. 'Als ik kon zou ik je helpen. Met die boeien. Sorry.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het was bijna etenstijd. Nish had Onyx de hele dag nog niet gezien, maar nam aan dat hij nu behoorlijk wat slaap had ingehaald. Hij moest nog altijd over de hut praten en wilde dat niet te lang uitstellen. Dezi en Tony zouden straks weer hun eten niet ophalen, dus hoe eerder hun sporen verdwenen waren, hoe beter.
      Zachtjes deed hij de slaapkamerdeur van Jester open. De jongens lagen naast elkaar te slapen, beiden met een stuk meer kleur op hun gezicht dan gisteren. Hij zakte op de rand van het buitenste bed neer en schudde aan Onyx’ schouder.
      ‘Onyx… Het is zo etenstijd.’
      Een paar tellen later opende Onyx zijn ogen. Zijn vriend volgde een ogenblik later. Voor hij zich tot Nish richtte, keek hij Jester aan en glimlachte. Er kwam een waterige glimlach om Nish’ lippen toen hij de verliefde blik in Onyx’ ogen zag. Blijkbaar kwamen ze uit een mooie droom vandaan. Het was een scherp contrast met hoe wanhopig zijn vriend vannacht was geweest.
      ‘Welkom terug, tortelduifjes.’ Hij gaf de twee een knipoog. ‘Jullie zien er beiden weer een stuk beter uit – in elk geval goed genoeg om een update te horen.’ Hij liet zijn stem iets dalen. ‘Ik heb de twee lijken begraven afgelopen nacht, een eind bij de hut vandaan. Maar het bloed is niet uit de hut te krijgen. Het slopen lijkt me de beste manier om onze sporen uit te wissen – dus ik hoopte dat jij dat aan Fersephone kon vragen. Want je hebt mij erbuiten gehouden, toch?’
      Onyx knikte langzaam. ‘Ja, dat kan ik vanavond wel aan haar vragen.’
      Hij keek Jester aan om ook ruimte te geven aan zijn mening.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Kris haalde zijn schouders op. ‘Die boeien zijn wel mijn laatste zorg.’ Er viel even een stilte en Kris besloot dat hij het meisje maar beter zo veel mogelijk informatie kon geven. ‘Waarschijnlijk laat hij je niet meer teruggaan. Maar mocht dat toch gebeuren… Yrla werkt voor Zebediah – net als Romeo en Nemesis. Misschien handig om te weten.’

---

Every villain is a hero in his own mind.