[RPG • 0] Experium || 42 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Het knapperende haardvuur voor hem verdween, en daarmee ook de warmte die zijn wangen had laten gloeien en het vel papier waarop hij had zitten schrijven. Ineens voelde hij zich helemaal niet zo rozig meer en eerder alsof er een flatgebouw over hem heen was gebanjerd. Moeizaam knipperde Jester met zijn ogen. Waar was de droom van Onyx heen gegaan? Hij had dan wel geen herinnering van de eerste keer dat hij doodging, maar als het zo voelde dan was dat maar beter ook.
      De wereld om hem heen kreeg iets van contouren terug en Jesters blik bleef hangen bij het gezicht van iemand naast hem. Met prachtige, ijsblauwe ogen die hem gespannen aankeken. 'Onyx?' zei hij schor. Er fladderde iets warms omhoog in zijn borst en zijn gezicht probeerde blijkbaar een glimlach.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het klopje op haar deur wekte haar uit de lichte slaap waar ze weer net terug in was gevallen. Vienna was een paar minuten geleden blijkbaar even komen kijken en het geluid van de deur die weer zachtjes werd dichtgetrokken had Fayr net uit haar slaap gehaald. Maar nu was er dus weer iemand en ook nog eens iemand die aanklopte. Behalve Nenya deed eigenlijk niemand dat. Verward, misschien een tikje geïrriteerd en moe klom ze uit bed en trok de deur wijd open.
      Het was niet Nenya.
      'Yrla,' zei Fayr verschrikt en vlug deed ze de deur weer een stukje dicht zodat ze zich er een beetje achter kon verschuilen. Ze droeg nu alleen maar een nachtjapon en niks eroverheen en de stof was al best dun. Dat hoefde behalve Vienna helemaal niemand te zien, en sowieso Yrla niet. Fayr wenste dat ze gauw een vest had gepakt, maar nu viel er vrij weinig meer aan haar kleren te doen. 'Wat- wat is er?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij was zo opgegaan in zijn weddenschap met Nish, dat hij even vergeten was dat Fayr net zo'n kut dag had als Jester. Of als hemzelf gisteren. Hij voelde zich direct schuldig en haalde een beetje ongemakkelijk een hand door zijn haar. De beweging met de deur had hem om een of andere reden verward. Hij wist niet zo goed waarom Fayr zo moeilijk deed, maar het zou vast een reden hebben. Koortsachtig zocht hij voor woorden.
      "Uhm.. Ik kwam eigenlijk even gewoon.. Nou ja, kijken hoe het met je ging. Maar misschien was dit niet het goede moment?" vroeg hij aarzelend. Wel, daar had hij zich nog aardig uitgered toch? Ook al was dit de grootste leugen van de dag.

[ bericht aangepast op 2 april 2021 - 22:50 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Tja, nou, ik sliep. Nu niet meer. Vie is er niet, als je voor haar kwam?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Dat zou kunnen werken,' knikte hij. 'Op gruis is moeilijk een sporenonderzoek te doen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Nee, nee. Ik kwam voor jou," zei hij wat onwennig. Sinds wanneer kwam hij voor Fayr? Dat was ook eens nieuw. "Sorry. Als ik je gewekt heb." Yrla was al bezig met zich om te draaien, maar bedacht zich toen dat hij zich ook niet wilde laten kennen bij Nish. En dus draaide hij zich weer terug naar Fayr. "Oke, dit gaat als een hele rare vraag klinken. Maar mag ik een jurk van je lenen? Het liefst eentje met zoveel mogelijk bloemen of zoiets erop."

[ bericht aangepast op 2 april 2021 - 23:01 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

In zijn droom had hij Jester horen praten, maar hier, in de echte wereld, was het toch anders. ‘Hé.’ Hij probeerde de brok in zijn keel weg te slikken. Het laatste wat hij wilde was hier weer lopen janken. Toch prikten de tranen in zijn ogen – tranen van opluchting deze keer. Hij drukte een zachte kus tegen Jes’ lippen en liet zijn vingers langs zijn kaak glijden. ‘Je bent de nacht goed doorgekomen,’ legde hij uit. ‘Fayr is er nu om je te helpen met de rest van je herstel.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Een jurk?' Niet-begrijpend keek ze Yrla aan. 'Wat moet je daar nou mee?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Uhm ja, hoe legde je dat uit? "Wel, uhm. Nish en ik waren elkaar aan het uitdagen. En hij zei dat hij best een jurk aan zou trekken. Ik geloofde hem niet, dus nu wil hij het bewijzen. En aangezien jij de meest -uhm- prachtige jurken hebt, dacht ik ik kom vragen of ik er een mag lenen." Om een of andere reden voelde hij een hoogrode blos naar zijn wangen stijgen. En hij verbaasde zichzelf erover dat hij zo eerlijk was tegen Fayr. "Maar ik heb de meest slechte timing ever. Sorry, ik had er niet bij stilgestaan."

---

It's never gonna happen, Guys.

Misschien was hij toch niet dood? Moeizaam draaide hij zijn hoofd opzij in de richting van waar Onyx net gekeken had en zag daar inderdaad het blonde meisje staan. Ze zwaaide. Jester probeerde terug te zwaaien maar zijn arm voelde lóódzwaar en zijn vingers reageerden al helemaal niet meer dus hij gaf dat idee maar op. Het plafond boven hem kwam hem ineens bekend voor. Ze waren op hun campus. Of in ieder geval een campus. Zijn blik gleed naar rechts. De plafondplaten zaten vol lichtgrijze strepen van de sneden, dus ze waren zelfs in zijn eigen kamer.
      Zijn hoofd was een beetje traag.
      'Welkom terug, Jester.' De zachte stem was van Fayr.
      Hij deed weer diezelfde poging tot een glimlach en vond dat het teveel energie zou kosten om nog een keer zijn hoofd naar haar toe te draaien, dus hij hield het bij zijn vriend. 'Blij terug te zijn.'

[ bericht aangepast op 2 april 2021 - 23:19 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Voor een paar tellen bleef ze Yrla met samengeknepen ogen aanstaren. Zijn wangen waren naar hoogrood verschoten en dit was eigenlijk de eerste keer dat ze zich kon herinneren dat ze de jongen had zien blozen. 'Krijg ik hem terug?' vroeg ze argwanend. 'Zonder gaten?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

”Dat beloof ik,” zei hij plechtig. En hij stak zijn hand op alsof hij een plechtige eed zweerde. “Ik zal er heel voorzichtig mee zijn en hem zelf terug komen brengen.” Hij grijnsde al weer, blij dat Fayr niet meteen nee zei.

[ bericht aangepast op 2 april 2021 - 23:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      Fayr mompelde wat in zichzelf en deed de deur een stukje verder open. Nu moest ze het licht alsnog aan doen, en ze knipperde even tegen het nieuwe licht terwijl ze naar haar kast liep. Ze had inderdaad genoeg jurken met iets bloemigs, maar ze ging Yrla echt niet de mooiste meegeven. Maar de lelijkste ook niet want het was wel een jurk van haar natuurlijk. Met een roze zomerjurk in haar hand liep ze weer naar de deur toe. Er waren allemaal bloempatronen op geborduurd en het was best een leuk ding. Ze had eigenlijk alleen niet een bh die goed bij kon, want de rug was nogal laag. 'Als er ook maar iets mee gebeurt laat ik Phone op je los,' waarschuwde ze, terwijl ze het ding uitstak.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij wilde zeggen dat ze zelf toch de jurk kon repareren als er iets mis ging, maar die opmerking hield hij maar voor zichzelf. “Ai, dan moet ik wel erg voorzichtig ermee zijn,” grinnikte hij. “Thanks Fayr. Je bent de beste,” zei hij met een grijns. “En slaap lekker.” Yrla draaide zich weer om, zwaaide even kort en twijfelend naar het meisje -zulk contact was er niet veel tussen hen geweest, dus hij wist niet zo goed hoe te gedragen - en liep grijnzend met de jurk naar boven.
      In de deuropening van de kamer van Nish bleef hij grijnzend staan. Fayr had inderdaad een prachtig ding uitgekozen, perfect voor dit. “Beter dat je me dit de moeite waard maakt. Ik heb namelijk zojuist een doodmoe meisje hiervoor wakker gemaakt en een zeer ongemakkelijk gesprek gevoerd.”

[ bericht aangepast op 3 april 2021 - 7:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx knikte alleen. De brok in zijn keel werd alleen maar groter.
      ‘Ik eh – ga douchen,’ mompelde hij wat onbeholpen. ‘Anders zit ik alleen maar in de weg.’
      Hij wist een halve grijns op te brengen, al was het de waarheid.
      Zo met iemand anders in de kamer voelde hij zich alleen maar onzeker en hij was liever even alleen, in elk geval nu hij wist dat Jes in goede handen was. Hij zette zijn voeten naast het bed en kwam overeind. Meteen tolde de kamer om hem heen. Even kneep hij zijn ogen dicht, daarna dwong hij zich om naar de deur te lopen in de hoop dat de anderen het niet zagen.
      Zijn eigen kamer was leeg toen hij daar binnenging, de lessen waren al begonnen. Hij pakte een handdoek en schone kleren en zette koers naar de badkamer. Hoewel hij het niet koud had, rilde hij over zijn hele lijf tegen de tijd dat hij bij de douches aankwam. Steunend op de wasbak probeerde hij zichzelf onder controle te krijgen. Op zijn ademhaling letten hielp ietsje, maar evengoed kon hij zijn armen niet stilhouden en klappertandde hij alsof het vroor, zelfs al had hij het helemaal niet koud.
      Het is de spanning, vertelde hij zichzelf. De spanning en de vermoeidheid. Dat trekt zo wel weg.
      Niettemin frustreerde het hem. Een lijkbleek gezicht staarde hem aan vanuit de spiegel en hij kreeg zin om het spiegelbeeld te versplinteren. Daarmee ging de zwakte echter niet weg.
      Het stukje naar de kleedruimte leek een kilometer te duren, maar uiteindelijk zat hij op het smalle bankje en trok hij met ongecontroleerde bewegingen zijn broek en boxer uit, blij dat hij zich niet uit shirt hoefde te wurmen. Met zijn ellebogen leunend op zijn knieën bleef hij even zitten terwijl hij over zijn gezicht wreef.
      Zonder aankondiging glipten de tranen opeens weer langs zijn wangen. Zijn schouders schokten opnieuw en hij kon de huilbui niet tegenhouden. Hij zou zich blij moeten voelen – Jester was immers bijgekomen. Hij schreeuwde niet van de pijn.
      Maar hij voelde zich verdoofd en leeg – bijna alsof Jesters terugkeer naar het leven niets dan een fantasie was waar hij zich aan vastklampte omdat hij met het alternatief niet kon leven.
      Ik wil niet meer van iemand houden.
      Het was een soort wanhoopskreet, dat wist hij heus wel. Het was ook geen knop die hij kon omzetten. Maar nu, op dit moment, haatte hij het om rillend en jankend in de badkamer te zitten, met zijn emoties tollend om hem heen en beelden in zijn gedachten die hij nooit meer zou vergeten.

---

Every villain is a hero in his own mind.