[RPG • 0] Experium || 42 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox had begrepen dat Fayr vandaag praktisch aan bed gekluisterd was, dus dat ze nu verdwenen was, was toch best vreemd. ‘Ik kom eraan,’ zei hij, waarna hij de verbinding verbrak. Hij keek Azrael aan. Even overwoog hij om diens hulp te vragen, daarna schudde hij dat van zich af. Vienna werd er vast niet blij van als hij met een Rhino kwam aanzetten. ‘Ik moet gaan. Maar het is toch bijna etenstijd. We zijn lekker opgeschoten.’ Hij glimlachte naar de jongen, die vluchtig terug glimlachte.
      ‘Ik ruim de boeken wel op,’ zei Azrael.
      ‘Thanks!’ Fox kwam overeind en ging de bibliotheek uit.
      Niet veel later deed hij de slaapkamerdeur van Vienna en Fayr open.
      ‘Hé.’ Hij schonk haar een bemoedigende glimlach en gaf haar een knuffel. ‘Heb je enig idee waar ze kan zijn? Misschien had iemand haar hulp nodig?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zijn knuffel was zo welkom op het moment. Het liet haar voelen alsof ze er niet alleen voor stond met de verdwijning van Fayr. Wat Jester en Onyx daar zo mysterieus met Nish besproken, het hielp op het moment niets. "We hadden hier afgesproken, dat we samen zouden eten. Maar ze was niet op haar kamer. Ik probeerde haar te bellen, maar haar iNet lag gewoon hier. En Fayr gaat niet zomaar weg zonder." Vienna keek even naar Fox, de zorgen waren nog niet helemaal weg. "Ik ging boven kijken of ze bij Jester was, maar daar was ze ook niet. En als ze iemand anders was gaan helpen, dan had ze het me vast wel even laten weten." Of het moest echt zo'n noodgeval zijn dat Fayr moest rennen. Maar wat kon ze doen op dit moment? Haar gave was na het herstellen van Jester nauwelijks hersteld.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Misschien was er haast bij geboden,’ opperde Fox. ‘Maar ik zal haar gaan zoeken.’ Hij keek om zich heen. ‘Ik heb eigenlijk een kledingstuk nodig dat ze pas nog heeft aangehad.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fayr knikte begrijpend, stiekem toch ook opgelucht dat Kris antwoord had gegeven. 'Ik snap wel dat je dat denkt. Waarschijnlijk zou zelfs ik er wel een paar vraagtekens bij zetten, als ik Jester niet had gekend.' Ze glimlachte even naar hem. 'Dat is het nadeel van zijn gave, natuurlijk. Alles wat ik nu zeg zou zomaar een leugen kunnen zijn en iets wat hij in m'n hoofd heeft gestopt. Niets aan te doen. Maar als je wil kan ik je alsnog over Fox vertellen? In het begin liep het nou niet meteen super vlotjes, maar uiteindelijk heeft hij behalve Jester nog meer vrienden gevonden bij ons. Zelfs Onyx is opgehouden met scherpe opmerkingen en dat terwijl Fox er toch bijna met zijn vriendje vandoor ging.'

[ bericht aangepast op 5 april 2021 - 22:10 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Natuurlijk... Natuurlijk moest het precies hem zijn die haar vond. "Niet bewegen!" riep ze streng in zijn richting. Er lag een lichte paniek in haar stem. Haar gave was nog steeds roerig, maar ze had er iets meer controle over nu ze zichzelf zo uitgeput had. Fersephone had zich niet durven pushen, bang dat ze zelf ook out zou gaan. Maar ze had nu in ieder geval niet meer het idee dat ze alles om zich heen opblies, al sprong er soms spontaan nog wat. Ze was alleen zo uitgeput en koud dat haar gave het nu aardig af liet weten.
      Fersephone kroop dieper de auto in waar ze zich schuil had gehouden tegen de wind. Fersephone voelde een blos over haar wangen kruipen. Waarom moest het nu precies Yrla zijn?! Ze probeerde een beetje van haar lange haar over haar lichaam heen te laten vallen, zich schamend voor het feit dat voor het eerst sinds jaren ze haar eigen kleding weer eens had laten verdwijnen. "Phone, waar ben je?" hoorde ze de jongen vragen. Het liefst wilde het meisje hem niet antwoorden. Ze hoopte dat hij gewoon weg zou lopen, dat hij haar gewoon achter zou laten. Maar aan de andere kant was ze uitgeput, moe en koud. Als Yrla nu weg zou lopen, zou niet snel iemand meer naar haar komen zoeken. "Ik zit hier, m- maar kom niet dichterbij alsjeblieft." Ze baalde dat ze klappertandde van de kou, maar na een half uur zonder kleding buiten te zitten, voelde het alsof de kou in haar huid getrokken was. Haar spieren voelden lichtelijk stijf aan, maar ze was allang blij dat het nog niet vroor.

---

It's never gonna happen, Guys.

Dan waarom had ze hier zo'n naar gevoel bij? Misschien omdat elke vermissing de laatste tijd zo uit de hand leek te zijn gelopen. "Hier," Vienna pakte een kledingstuk van Fayr van de stoel af. Ze had het gisteren aangehad, dus Vienna hoopte dat het genoeg was voor Fox. "En ander kun je misschien haar kussensloop gebruiken? Ze heeft vandaag de halve dag geslapen."

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Onyx heeft een vríéndje?’ herhaalde Kris – toch wel ongelovig, ja. ‘Wauw.’
      Om een heleboel redenen. Hij was dan misschien wel fucking knap, maar hij was nadat Maaya hem dumpte al helemaal een onbenaderbaar fort geweest. Daar moest iemand dan toch aardig zijn best voor doen. En daar kwam dan nog bij dat Maaya dat vast niet zomaar had laten gebeuren, of had die inmiddels toch gezond verstand gekregen en de jongen met rust gelaten? En hij viel dus inderdaad op jongens, dat had hij zich zeven jaar geleden niet verbeeld. Even vroeg hij zich af hoe alles gelopen was als Maaya zich niet met hen bemoeid had. Was het dan wat geworden tussen hen? Was hij dan nog steeds op Fox verliefd geworden? Had hij hier dan alsnog gezeten? Hij schudde de gedachten van zich af. Wat maakt het ook uit. Ondanks die drie klotejaren zou hij ze niet willen uitwissen als daar geen drie jaren met Fox tegenover hadden gestaan.
      Hij vroeg zich af wat voor type die vriend van Onyx dan was, als Fox ermee vandoor dreigde te gaan. Een groter contrast kon hij zich niet voorstellen, al was hij ook op beide jongens verliefd geworden.
      ‘En dat liep wel goed af?’ vroeg Kris, die zich er toch moeilijk een voorstelling van kan maken. ‘De Onyx die ik ken is niet zo vergevingsgezind en Fox is niet zo… subtiel als hij iemand leuk vindt.’
      Hij dacht terug aan alle cadeautjes waar Fox hem mee overladen had en er kwam toch een zweem van een glimlach om zijn lippen. Hij had destijds zo’n beetje alles uit de kast getrokken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Oh, goeie. Neem jij die zo mee?’ Fox trok de sloop van het kussen en gooide hem op de grond, waarna hij in een hond veranderde en de geur opsnoof. Daarna stapte hij de gang op en probeerde te bepalen waar de geur het sterkst was. Buiten haar kamer kreeg hij niet echt een richting helder. Een zwak spoor liep naar boven, maar hij vermoedde dat dat kwam doordat ze de hele dag om de zo veel uur bij Jester had gekeken. Hij liep door naar buiten en drentelde wat heen en weer. Veel wijzer werd hij er niet van, hij zou haast denken dat ze helemaal niet in de buurt was. Hij veranderde terug en keek Vienna weifelend aan. ‘Ik kan niet echt een spoor vinden. Volgens mij is ze niet in de buurt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ondanks alles moest ze grinniken. 'Ja, het liep goed af. De voorgeschiedenis maakt veel uit, hoewel die nogal ingewikkeld is en ik het hele verhaal ook niet echt ken. Maar ik kan je in ieder geval vertellen wat ik wel weet. Fox was inderdaad niet heel subtiel, maar Jester was wel officieel single toen ze ten overstaande van de hele school zoenden, dus Onyx had ook niet echt boos kunnen worden. Hij had het ook zelf met Jester uitgemaakt, weken terug.' Fayr ving de blik van Kris en hief haar hoofd op. 'Ingewikkeld, dus,' gaf ze toe met een lachje. 'Zal ik gewoon bij het begin beginnen?'

[ bericht aangepast op 5 april 2021 - 23:11 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Na schooltijd waren Nenya en Adam naar het nieuwe oefencentrum gegaan. Merrin had met Cherry afgesproken en eigenlijk was Adam wel benieuwd naar de voorbereidingen voor de volgende opdracht. Hij verwachtte dat ze er binnenkort wel als team over zouden praten, maar vooralsnog was bijna de helft van de afdeling aan het herstellen van gisteren of de dagen ervoor.
      Adam was er niet per se op uit om al met de gaven van anderen te oefenen, hij wilde eigenlijk ook met zijn eigen gave oefenen. De laatste stap voor zijn naamexamen was zijn mentor meenemen naar het verleden en dat vond hij nog steeds behoorlijk spannend, juist omdat hij gruwelijke verhalen had gehoord over mensen die na aankomst een ledemaat misten. Dit leek hem een veilige omgeving om iets meer zelfvertrouwen te krijgen.
      Het waren kleine kamertjes waar ze toegang tot kregen door hun leerlingennummer in te toetsen. Hij zei gedag tegen Nenya en stapte toen een beetje zenuwachtig de cabine binnen. Op een scherm waren instructies afgebeeld. Adam deed eerst de speciale handschoenen aan en zette daarna de bril op. Voor hem verscheen een ander scherm waarop hij opnieuw zijn leerlingennummer moest invoeren. Wat onwennig bewoog hij zijn hand omhoog en drukte in het luchtledige, waarna de cijfers op zijn scherm verschenen. Er verscheen nu een lijst met nummers; die van zijn afdelingsgenoten. Hij kende alleen die van Merrin en Nenya, al nam hij aan dat het laagste nummer die van Onyx was. Hoewel hij toch wel nieuwsgierig raakte naar de gaven van de anderen, klikte hij toch op die van zichzelf. Er volgde een nieuw keuzemenu waar hij kon kiezen tussen singleplayer en multiplayer, waarbij hij aannam dat hij Nenya bij de tweede optie zou tegenkomen. Toch besloot hij eerst de eerste optie te verkennen, hopelijk dat ook daar figuranten waren waarmee hij zijn gave zou kunnen oefenen.

Het werkte een stuk stroever dan zijn gave normaal gesproken deed, maar evengoed was er een hoop te ontdekken en stopte hij pas toen er een melding kwam dat het avondeten bijna werd geserveerd. Of het hem echt geholpen had, wist hij niet. Het voelde niet echt écht – hij bleef in zijn hoofd houden dat hij niet écht terug in de tijd reisde. Buiten wachtte hij tot Nenya ook klaar was, zodat ze samen naar de eetzaal konden lopen. Meer leerlingen kwamen het gebouw uit en hij zwaaide toen hij Nemesis zag.
      ‘Hé.’ Ze stak haar handen in de zakken van haar trainingsbroek en kwam naast hem staan. ‘Je hebt dit nieuwe speeltje ook uitgeprobeerd?’
      Adam knikte. ‘Nog even met mijn eigen gave. Het is toch wel heel anders.’
      ‘Ja, dat zal. Maar het is wel geinig – ik ben ook eens een uur onzichtbaar door het leven gegaan.’ Ze keek hem aan. ‘Je mag ook weleens met mijn gave,’ zei ze. ‘Ik ben wel benieuwd naar de jouwe.’
      Nemesis’ gave vond hij ook wel interessant, maar hij twijfelde toch. ‘Ik zag alleen de opties van mijn eigen afdeling staan.’
      Ze haalde haar schouders op. ‘Dan moet je gewoon mijn leerlingennummer intypen, in plaats van de jouwe. 2291.’
      Mocht dat zomaar? Hij vond het tot daaraan toe dat zijn afdelingsgenoten zijn gave leerden kennen, maar ook de andere leerlingen? Hun concurrenten? Dat zat hem helemaal niet lekker. Daar kwam nog bij dat hij niet eens een naam had; iedereen kon zijn nummer gebruiken. Toch sloeg hij haar nummer op in zijn geheugen – wie weet kwam het inderdaad van pas, voor de opdracht, of voor iets anders…
      ‘We kunnen morgen elkaars gave anders wel uitproberen?’ stelde Nemesis voor.
      Adam was een beetje verbaasd, maar hij knikte toch. ‘Ja, dat is goed hoor.’
      ‘Top. Dan zie ik je morgen.’ Ze stak haar hand op en liep weg.
      Met een beetje gemengde gevoelens keek Adam haar na. Het contact met haar ging makkelijk, maar het voelde toch heel anders dan het met Merrin, Nenya en Fox had gedaan. Daarbij was hij ook Onyx’ waarschuwing niet vergeten. Maar samen oefenen voor de opdracht, dat kon niet echt kwaad, toch?

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ondanks alles trok er een glimlach aan zijn mondhoek. 'Dan moet je wel de voordeur voor 'm opendoen. Anders knalt die "per ongeluk" weer keihard in z'n gezicht. Wordt me vast niet in dank afgenomen.' Jester deed zijn ogen weer dicht. 'Ik ga echt niet slapen als Fayr gekidnapt is door Zebediah,' mompelde hij, stiekem ook alvast als waarschuwing naar Onyx naast een als antwoord op Nish. 'In ieder geval moeten we dan de anderen inlichten. Zeggen dat we een plan hebben en uitzoeken hoe we dat kunnen uitvoeren als ik niet kan lopen.' Hij keek op naar zijn vriend. 'Azrael heeft al eerder geholpen?' zei hij aarzelend. 'En momenteel ben jij over het algemeen Rhino-vriendelijker dan ik.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Kris schrok een beetje van de doffe pijn die hij voelde toen Fayr zei dat Fox en Jester met elkaar hadden gezoend. Hij had het niet verwacht – al die tijd had hij gewild dat Fox verder ging met zijn leven, dat hij gelukkig werd. Met Zebediah was het misgelopen en juist daarna gunde hij hem een leuke vriend. En toch zeurde het… Zelfs al had hij Fox net nog in tranen gezien, had zijn vriend gezegd dat hij hem miste, dat hij pas net ontdekt had dat hij nog leefde… Hij haalde even diep adem en keek Fayr toen weer aan terwijl hij de feiten op een rijtje probeerde te krijgen. Feiten deden ertoe. De rest niet. Het was dus die mysterieuze Jester op wie Fox én Onyx verliefd waren geworden – en hij moest dus maar aannemen dat die gast daar zijn gave niet voor had gebruikt. ‘Toe maar, die leider van jullie heeft blijkbaar ook hele andere capaciteiten als hij twee van die tegenpolen kan strikken.’ Hij verzat iets tegen de muur. ‘Begin maar bij het begin ja. Ik heb in geen jaren een romantisch verhaaltje gehoord.’
      Het was nou niet zo dat hij iedere detail van Onyx’ liefdesleven hoefde te horen – of misschien ook wel, hij was toch nieuwsgierig – maar alles was beter dan in stilte zitten en zitten te piekeren over wat hen de volgende dag te wachten stond.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx haalde zijn schouders op en keek Nish aan. ‘Van mij mag je Azrael erbij halen. Ik ben wel weer genoeg bijgeslapen, maar als het Jes helpt…’
      Het was misschien niet helemaal waar, want hij was nog steeds moe – maar eerder emotioneel dan lichamelijk. Dat kwam heus wel weer goed, hij had daarbij echt geen zetje van de Rhino nodig.
      Hij richtte zich weer tot Jester. ‘Je hoeft niet per se bij de uitwisseling te zijn. Ik kan het ook met Fire doen, ofzo. Dan denkt Zebediah er ook wel twee keer over na voor hij wat uithaalt.’ Eigenlijk wilde hij zijn vriend sowieso zo ver mogelijk bij zijn former bestie vandaan houden. Eén keer (bijna) doodgaan in de week was meer dan genoeg. Toch kende hij zijn vriend wel goed genoeg om te weten dat hij erbij wilde zijn. ‘En anders – in een rolstoel kom je ook vooruit? Niet heel intimiderend, maar je gave werkt net zo goed vanuit een rolstoel als zonder. Heb je nog kans dat ie je onderschat ook. En een ander pluspunt is dat je denk ik niet zo makkelijk weg te teleporteren bent zolang ik ook die rolstoel vasthoud.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dus dat deed ze. Fayr begon helemaal bij het begin, nog voordat er iets gebeurd was en toen Vienna Fox net had leren kennen. Hoe dat uiteindelijk niet zo soepel was gelopen maar ze ondertussen wel een bondgenootschap kregen met de Lions en dat alles ook langzaamaan weer goedkwam. De dingen die ze zelf nog niet begreep liet ze maar weg (zoals wat er met Adam en Fox gebeurd was) want dat kon ze toch met geen mogelijkheid uitleggen. Dus vertelde ze verder over hoe Fox steeds meer ook met Merrin en hun naamloze omging en het eigenlijk best oké leek te hebben.
      Vlak voor het ene feest hield ze daar op met de Fox-verhaallijn en begon opnieuw met hoe Onyx en Jester naar elkaar toegegroeid waren. Waarbij ze natuurlijk ook vertelde over de weddenschap die ze met Vienna was aangegaan. Ze vertelde dat Onyx en Jester blijkbaar midden in de kantine elkaar gezoend hadden als grap aan het begin van het jaar, en dat later Jester Onyx had meegevraagd naar het bal met een boombox en Taylor Swift.
      Het was ergens wel fijn om zo te vertellen, afgeleid te zijn. De meeste dingen waren ook de school allang rond gegaan, dus het was ook niet dat ze zich zorgen hoefde te maken dat ze bakken met informatie gaf aan iemand die het straks zo tegen Zebediah zou zeggen. Sommige dingen probeerde ze nog een beetje grappig of spannend te vertellen (ze was toch wel al jaren vrienden met Vienna) en anderen was ze maar heel kort over, zoals de nare momenten van het feest waar Damon en Tony waren opgedoken.
      In plaats daarvan vertelde ze meer over het groepsgevoel dat daarna zo fijn was geweest en over het verhaal van Fox. De ruzie tussen Onyx en Jester probeerde ze ook maar gewoon zo kort mogelijk samen te vatten. Wel legde ze uit hoe ze met zijn allen het leven van Onyx toen gered hadden en hoe belangrijk Fox daarbij was geweest.
      Gelukkig werd het daarna weer wat gezelliger. Fayr ging in hoe Fox bij hen op de campus kwam slapen, waardoor Jester na een paar dagen langzaam dusdanig opvrolijkte dat hij ook weer grapjes begon te maken en dat ze de twee vanuit haar eigen kamer nog had kunnen horen meezingen met alle Disneyliedjes die ze opgezet hadden. Dat toen later Tony nog eens een rotstreek uithaalde, Onyx was opgesprongen om zowel Jester als Fox te verdedigen. Tijdens de karaoke zongen Onyx en de nieuwe vriend die hij gevonden had Britney Spears. Hij en Jester deden daarna nog "Highway to Hell" en tot slot deed Jester ook nog een Disneyliedje met Fox.
      'Eigenlijk hadden die vriend van Onyx en Fox ook nog samen iets moeten zingen, dan was de cirkel rond geweest,' grapte ze. 'Sorry, ik ben zijn naam vergeten. Uiteindelijk kuste Fox Jester en andersom, midden op de dansvloer. Volgens mij had Onyx het gezien, want die vriend van hem stormde op de twee af en trok ze uit elkaar, en hij was flink kwaad. Jester en hij vertrokken toen eigenlijk meteen, waarschijnlijk om Onyx te zoeken. Fox verdween ook. Vienna vertelde dat Onyx zelf uiteindelijk nog teruggekomen is en best spectaculair ook, dus ik denk dat ze het uitgepraat hadden. Die ochtend zat iedereen gewoon in vrede bij het ontbijt, in ieder geval. En dat was het wel zo’n beetje. Na Halloween werden Onyx en Jester weer een stel, hoewel Fox nog steeds een kamer met Jester deelt nu.’ Fayr knikte. ‘Dat was het wel zo’n beetje. Hopelijk heb ik het nog een beetje goed verteld,’ glimlachte ze.

[ bericht aangepast op 6 april 2021 - 8:12 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hoewel er best veel gebeurd was, vertelde Fayr het op zo’n rustige manier dat hij het goed kon volgen. Gaandeweg zakte de angst dat Jester een spelletje met Fox speelde weg, vooral toen ze vertelde dat het Fox was geweest die de jongen wist op te vrolijken na de ruzie met Onyx. Hij kon het helemaal voor zich zien.
      Hij schrok toen hij hoorde over Onyx’ zelfmoordpoging en dat Fox degene was die hem had gevonden en teruggebracht – en hij voelde een vlaagje trots. Fox’ omgang met zijn gave was altijd al een beetje stuntelig geweest, het moest hem goed hebben gedaan dat hij er nu een leven mee gered had. Toen hij ietsje later hoorde dat Onyx het zelfs voor Fox had opgenomen tegen Tony – Fox’ kamergenoot, meende hij zich te herinneren? – krulden zijn lippen om in een flauwe glimlach.
      Blijkbaar was Onyx inderdaad veranderd – of juist weer een beetje de jongen geworden die hij vroeger was geweest, voor Maaya hem verpestte. Die hele Zuivering leek alles een beetje veranderd te hebben, want de Panthers (en Fox) klonken inmiddels als een soort vriendengroep in plaats van een afdeling waar je het maar met elkaar moest uithouden en hij vroeg zich af hoe Yrla dan in dat plaatje paste. Was het inderdaad een soort plan van Jester en Onyx? Hij dacht terug aan de woorden van de jongen, had hij niet iets gezegd over een test? Dacht hij dat Kris belde om zijn loyaliteit te testen? Wat was hij dan echt – een soort dubbelspion? Het lukte hem echter niet om zich de woorden van de Panther exact te herinneren, de kolkende emoties leken alles te hebben weggeslagen.
      Hij richtte zich weer tot Fayr en gaf een knikje. ‘Dat was… verhelderend. Het klinkt alsof die hele zuivering jullie een stuk hechter maakt. Ik denk dat mijn afdeling iemand als Onyx destijds lekker had laten creperen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.