[RPG • 0] Experium || 42 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Met zijn mond vol tanden staarde Fort het meisje aan. Een holle injectienaald? Een dunne slang? Hoe moest hij daar aan komen? Hij wist niet eens hoe die dingen eruitzagen. Weifelend wierp hij een blik op Zebediah, maar die keek de Panther aan.
      ‘Bloedgroep A,’ antwoordde hij. ‘Voor zover… dat nog wat zegt… bij ons.’
      Fort keek Galen aan, die met zijn ogen rolde. ‘Breng me naar mijn kamer.’
      Een ogenblik later stonden ze in de kamer van de heler, die wat spullen bij elkaar griste en gebaarde dat hij weer terug kon. Fort voelde zich ietwat onzinnig doordat hij niets anders deed dan bevelen opvolgen, maar iets later stonden ze toch weer in de kamer vol scherven.
      ‘Alles waar u om vroeg, madame,’ zei Galen met lichte spot in zijn stem. ‘Behalve het vest.’
      Fort hoorde de verborgen boodschap en haalde ook het kledingstuk om het verlanglijstje helemaal af te kunnen strepen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

”Wel als dat je enige optie is, dan zou ik er zeker voor kiezen om je hele leven single te zijn,” zei hij zachtjes. Niet dat Yrla vond dat hij veel opties had. Het was nu eenmaal beperkte keuze binnen zo’n kleine school. Hij keek even op naar Nish en grijnsde. “Wat ook niet verkeerd hoeft te zijn.”

---

It's never gonna happen, Guys.

Voordat hij nog iets had kunnen zeggen hoorde hij muziek en werd hij meegetrokken in slaap. Het volgende wat hij zag was een plein, op een zonovergoten zomerdag, vlak voor een sprookjesachtig kasteel met eindeloos veel torens met blauwe daken. Jester keek nog eens. Dat was het kasteel van Disney, toch? Dat kon toch niet? Zoekend keek hij opzij naar Onyx en zocht naar zijn hand.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Het is ook niet het einde van de wereld,’ gaf hij toe. ‘Maar soms merk ik dat ik wel jaloers ben. Dat ik ook wel wil hebben wat Jester en Onyx hebben, of Merrin en Adam.’ Hij haalde zijn schouders op. Het klonk nogal sneu, maar het was wel waar. Het was eigenlijk iets waar hij al een hele tijd naar verlangde. Hij was tot tweemaal toe drie jaar verliefd geweest – toch zes jaar bij elkaar waarbij hij verlangde naar een intieme relatie. En steeds als hij daar iets van proefde, was er een ander die ermee vandoor ging.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx verstrengelde hun vingers toen die van Jester tegen zijn hand stootten. Hij wist niet goed wat hij moest zeggen, niet na het afscheid dat ze gisternacht hadden genomen.
      ‘Ik kan niet echt een groter contrast bedenken tussen bijna doodgaan en een dagje Disneyland, dus om het eerste voor even te vergeten zijn we hier? Tenzij je geen beroerdere stemming kunt bedenken om op een plek als deze te zijn. In dat geval heb ik ook nog wel wat andere dromen achter de hand. Een spookhuis, een wereld vol zombies… Dat soort dingen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

De spot in zijn stem ontging haar niet. 'Behalve wie jij bent,' antwoordde ze scherp. 'De heler hier? Hoe werkt je gave, wat kan je doen? Dan doe ik de rest.' Fayr griste het vest uit de handen van de bruinharige jongen en stak gauw haar handen door de mouwen en ritste het dicht. Het gevoel van de stevige stof om haar heen hielp een beetje tegen het nare gevoel in haar maag. Ze wist dat ze moest helpen, maar alsnog was het met tegenzin dat ze haar hand op de arm van Zebediah legde en haar gave aansprak.
      Hij had die bloedtransfusie inderdaad nodig.
      Ze keek weer op naar de bruinharige jongen. 'Op de campus, de ziekenboeg. Daar hebben ze zakken met bloed. Links op het etiket staan de bloedgroepen, hij heeft A nodig.' Ze duwde haar nagels gestrest in haar handpalm en riep de gonzende energie van haar gave op onder haar vingers. Tijd lekte letterlijk tussen hun vingers weg en ze legde haar handen tegen de wond aan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Disneyland?' herhaalde Jester met grote ogen. 'Je maakt een grapje. Echt?' Fox had hem verteld dat Onyx zoiets van plan was geweest, maar nu ze hier echt stonden leek het alsnog onwerkelijk. En hij lééfde. Hij had met Fayr gepraat en wakker geweest en- Woordeloos sloeg Jester zijn armen om Onyx heen en hield hem even gewoon alleen maar heel stevig vast. Disneyland kon wel wachten.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het was een pittige dame. Door het gemak waarmee Romeo met haar gespeeld had, had hij dat om de een of andere reden niet verwacht. Misschien moest hij haar maar hier houden. Fort verdween om de aanwijzingen van het grietje op te volgen en onderwijl legde Galen uit hoe zijn gave werkte: dat hij vooral cellen kon herstellen.
      Zebediahs aandacht gleed weg van de conversatie en hij staarde naar het enorme stuk kristal dat uit zijn buik stak. Hij kon nog steeds niet geloven dat Kris dat had gedaan. Was hij dan zo naïef geweest? Diep vanbinnen wist hij het antwoord maar al te goed. Kris was altijd al levensgevaarlijk geweest, maar door de tijd heen was Zebediah steeds minder voorzichtig geworden, ervan uitgaand dat hij omwille van Fox toch niets tegen hem zou ondernemen. Maar ook Kris had zo zijn grenzen en het zien van het filmpje was blijkbaar de druppel geweest. Het frustreerde Zebediah dat hij zich zo door dit alles had laten meeslepen dat hij zijn missie in gevaar had gebracht. Kris, Fox… Ze hadden speeltjes moeten zijn. Nu werden ze verdorie bijna zijn ondergang. Hij wist dat hij Kris hier niet langer kon houden. Het was alleen aan Forts snelle handelen te danken dat hij nog leefde. Zoiets mocht nooit meer gebeuren en dat betekende dat hij de jongen beter kon doden. Iets wat hij, ondanks de grillige pijn die hij voelde, helemaal niet wilde.
      De gedachten verstomden toen een nieuwe golf pijn door zijn bewustzijn raasde en hij klemde zijn kiezen stevig op elkaar. Nee, dit mocht nooit meer gebeuren. Hoe zonde het ook was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx sloot zijn ogen toen Jester hem stevig knuffelde. Hij sloeg zijn armen om de jongen heen en hield hem net zo stevig vast. Ze waren weer even samen, alleen, op een plek waar niemand hen kon zien.
      ‘Ik had je hier zaterdag mee naartoe willen nemen,’ zei Onyx zacht. ‘Ik had een uitnodiging gemaakt voor een Disney-filmnacht en daarna wilde ik je dit laten zien. Maar uiteindelijk durfde ik het je niet te geven en nou ja, toen kwam dat hele gebeuren met Fox… Maar dit leek me wel een mooi moment om het je alsnog te laten zien. De komende uren moeten we allebei toch op krachten komen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Een van jullie moet die pegel uit zijn buik trekken.' Fayr wenste even dat Vienna hier was- en nam dat toen heel gauw weer terug. Nee, Vienna moest hier helemaal niet zijn. Ze had geen idee hoe diep in de problemen ze nu zelf zat, maar de kans dat ze straks weer gewoon naar huis mocht leek haar nou niet heel groot. Ergens diep van binnen wilde ze dit monster niet helpen, niet eens omdat ze al zoveel van haar gave gebruikt had, maar omdat dit werkelijk een afschuwelijk iemand was. Zelfs Romeo had geprobeerd om de schuld van wat er met Fox gebeurd was in zijn schoenen te schuiven en dat had nog geloofwaardig geklonken ook. Dat hij hier nu lag dood te bloeden was met een reden en waarschijnlijk een goede ook.
      En toch knikte ze naar de andere heler en legde zo snel ze kon haar plan uit. Dat de jongen die haar had meegenomen straks met het stuk steen dat uit Zebediah's buik stak weg zou flitsen. Vanaf dat moment moesten ze allebei zo snel mogelijk handelen. Zij om te zorgen dat het weefsel weer aan elkaar hechtte, hij om ervoor te zorgen dat de slagaders die zij weer naar elkaar bracht ook weer aan elkaar zouden groeien. 'En zodra jij weer terug bent - zonder pegel - steek je de naald in zijn arm en hou je de zak met bloed omhoog zodat alles wat er nu uitloopt er ook weer in komt.' Nu had ze de bruinharige jongen weer aangesproken. 'Iedereen akkoord?' Zebediah leek ondertussen nog bij bewustzijn, dus dat was een goed teken.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Jester knikte tegen Onyx schouder aan. 'Goden, wat ben ik gezegend met jou,' zei hij, en hij trok zich iets terug om Onyx een zoen te geven. 'Het is een prima moment, fantastisch zelfs.' Hij schudde zijn hoofd en lachte. 'Maar je moet nou wel oppassen hoor, Scary Vibes. Straks ben je nog een fanatieker Disney-fanaat dan ik. Je kan al meer liedjes op de gitaar spelen in ieder geval?' Hij grijnsde, nog steeds een beetje ongelovig.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze was de hele dag al chagrijnig. Om een of andere reden zat haar gave vandaag haar veel te dicht onder de huid. Ze had al per ongeluk haar eigen pen, haar etui en een aantal boeken gesloopt (iets waar vooral haar docent kwaad om was geworden) en om een of andere reden sprongen de lichten spontaan elke keer dat ze langsliep. Ze had een vaag vermoeden dat het te maken had met het feit dat Fayr zo ziek, zwak en misselijk was, want zodra Fayr die ochtend haar gave had gebruikt, was Phone haar biologieboek spontaan tot as vergaan. Ze durfde haar eigen spullen al nauwelijks aan te raken en in een poging om haar gave onder controle te krijgen, was ze richting de sportschool gegaan om zichzelf af te beulen. Toen ze echter voor de boksbal had gestaan, voelde ze haar gave zo onder haar handen gonzen dat ze wist dat als ze ook maar een klap gaf, ze direct de boksbal en haar bokshandschoen tot stof zou laten vergaan.
      En dus liep ze nu gefrustreerd met haar spullen terug door de school in de richting van de campus. Dat ze niet eens kon sporten vandaag maakte haar humeur er absoluut niet beter op en juist dat zorgde er weer voor dat haar gave weer extra gas kreeg. Misschien moest ze straks gewoon naar het kerkhof lopen en gewoon even wat van de energie loslaten. Gewoon even haar gang gaan en de energie loslaten. Maar of het zou helpen wist ze niet.

[ bericht aangepast op 4 april 2021 - 8:33 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jesters lach vulde hem met warmte en het was alsof hij de angst eindelijk een beetje kon loslaten. Dit was echt zijn vriend. Hij had genoeg dromen over Jester gehad om te weten dat hij nu echt bij hem was.
      ‘Wees maar gerust, ik vind Disney nog steeds ruk,’ antwoordde hij met een scheve grijns. ‘Maar voor jou ga ik naar de hel en terug, als het moet.’

[ bericht aangepast op 4 april 2021 - 9:32 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Wegteleporteren met de pegel. Terugkomen, naald in zijn arm steken en zak met bloed omhooghouden. Dat kon hij wel, toch? Fort gaf een knikje, daarna gingen ze aan de slag. Hij zocht nog even bevestiging in de ogen van het meisje, daarna greep hij het stuk steen vast – lette erop dat hij Zebediah zelf niet meenam – en transporteerde een stuk naar achteren. Onmiddellijk keerde hij terug en volgde de rest van de orders op. Een schreeuw van pijn was op zijn actie gevolgd en het liet een rilling langs zijn rug lopen. Sommige mensen verwachtte je nooit te horen schreeuwen. Zijn gedachte flitste naar degene die dit had aangericht. Die stond een bloederig einde te wachten, dat was zeker.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester glimlachte en streek zijn vingers teder langs Onyx' kaak. 'Niet-zo-stiekem ben je hartstikke romantisch, wist je dat?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.