[RPG • 0] Experium || 37 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •[Onbekend] • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 jan 2021 - 22:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx’ kaak verstrakte. Het was een discussie die ze al vaker hadden gehoord en het was er eentje waar ze samen niet uit zouden komen. Ook nu niet. Het had niets te maken met het verlagen van niveau; soms was het moreel geoorloofd als één man stierf en daarmee talloze anderen werden gered. Diep vanbinnen deed het zeer dat Jester dat gewoon niet kon inzien en dat hij hem niet zou kunnen betrekken bij een plan als dat want hij wilde niets achter zijn rug om doen. Maar hij wist dat er anderen waren die er wel over zouden denken. Fire. Nish misschien. Dan moest hij daar maar mee brainstormen. Hij wilde nu in ieder geval niet opnieuw de discussie aanzwengelen en begon daarom over iets anders wat hij Jester nog wilde vertellen.
      ‘Nish vertelde me gisteren iets over de Naamlozen – of eigenlijk de jongste drie generaties. Blijkbaar zijn zij immuun voor Zebediahs gave. Dat is de echte reden dat hij hen uit de weg wil ruimen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had van tevoren al geweten dat ze het hier niet over eens gingen worden. Het was de vraag of ze dat ooit zouden zijn en het antwoord was waarschijnlijk van niet. Maar ook dan konden ze nog best veel dingen samen fixen. En in ieder geval leek Onyx niet meer op het punt te staan om de uiteinden van de aarde af te zoeken naar Zebediah, hoewel zijn kaak plotseling wel gespannen stond.
      'Oh damn.' Dat verklaarde een hoop, waarom hij zo hard werkte om de Naamlozen eruit te krijgen, waarom hij Merrin geen opdracht had gegeven... en het was wel een fijne bevestiging dat alles wat Nenya over de toekomst zou beweren gewoon waar was. Of althans, niet door Zebediah ingefluisterd.
      Jester knikte even. 'Slim, dat moet je de school nageven.' Hij rechtte zijn rug. 'Maar, we zouden het eerst over Nish hebben, ontbijten, en dan pas over al het andere, toch? En we kunnen het best ergens oneens over zijn, betekent dat we allebei een flink stel hersens hebben en da's een fijne bevestiging.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Dat was natuurlijk ook zo. Het was vooral het feit dat hij zich afvroeg of Jester hem zou proberen tegen te houden als hij nu eenmaal de kans kreeg – en of Onyx het evengoed op zijn eigen manier zou proberen als Jester een ander plan uit wilde voeren. Maar dat waren geen dingen waar hij nu over na wilde denken. Zeker niet met een lege maag. Hij kwam overeind.
      ‘Je hebt gelijk. Nish hebben we gehad, dus nu eerst eten.’
      Over de hele opname moest hij nog eens goed nadenken. Hij merkte wel dat hij nu niet met haat aan Nish terugdacht en dat er ook niet zo’n afschuwelijke hol gevoel in zijn borst zat, maar Nish had wel in zijn gezicht gelogen toen hij zei dat hij Zebediah al maanden niet had gezien, terwijl hij de jongen in wezen nog een uur daarvoor had gesproken. Weten dat zijn vriend Fox ook best met een nieuw trauma had willen opzadelen in een poging om Onyx te beschermen zat hem ook niet lekker. Hij nam het liever zelf tegen Zebediah op. Zeker omdat Jester hem toch met zijn gave kon dwingen om zijn poten thuis te houden, realiseerde hij zich. Wel moest hij binnenkort zijn mes maar weer eens proberen terug te vinden, al zag hij er niet erg naar uit om terug te gaan naar de plek waar hij zichzelf van het leven had willen beroven. Maar als dat ervoor kon zorgen dat hij zich beter kon verdedigen dan met een slaapliedje alleen… was het toch wel een geruststellende gedachte.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester keek even naar beneden. 'Misschien is aankleden ook een verstandig idee.' Hij grijnsde.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Misschien wel een idee ja,' zei Onyx met een scheve grijns. 'Nou het is al een paar weken geleden dat ik je een striptease heb zien geven, dus leef je uit.' Hij schoof wat naar achteren op zijn bed alsof hij er eens goed voor ging zitten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Oh fuck off,' zei hij lachend, maar wiebelde alsnog met zijn wenkbrauwen en trok toen tergend langzaam zijn pyamashirt over zijn hoofd. Hij haakte zijn wijsvinger om de kraag en sloeg het over zijn schouder als een jasje. 'Nog steeds zo indrukwekkend als toen of ben ik er beter in geworden?'

[ bericht aangepast op 3 jan 2021 - 21:32 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx floot op zijn vingers toen Jester steeds meer van zijn bovenlichaam onthulde en uiteindelijk het ding over zijn schouder zwiepte. ‘Het is wel een beetje zorgelijk dat je er beter in bent geworden. Je hebt toch niet geoefend op die bloedgeile kamergenoot van je?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Ter antwoord kreeg Onyx het shirt in zijn gezicht gesmeten. 'Denk je dat ik oefening nodig heb dan?' zei hij uitdagend, en dook daarna zijn kast in voor een handdoek. Het water op hun kamers was nog steeds alleen maar koud (in de winter werd dat steeds naarder) maar naar de badkamer lopen duurde te lang en was te ver weg, dus hier moest hij het maar mee doen. Hij was toch zo klaar. Fucking koud water. Zo snel hij kon stak hij zijn hoofd onder de koude kraan, woelde door zijn haren tot hij het echt niet meer uithield en viste de handdoek tussen zijn knieën vandaan om z'n haren weer droog te wrijven.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Hmm een beetje misschien. Ietsje meer zwoel oogcontact met je publiek mag best.’ Als hij dat publiek was, dan. Hij keek toe hoe Jesters rugspieren zich spanden toen hij zich over de wasbak heen boog en voelde de drang om zijn handen erlangs te laten glijden. Hij moest nog even wennen aan het idee dat hij zich niet meer voor zulke gedachten hoefde te schamen.
      Hij kwam overeind van zijn bed – ja, stiekem beschouwde hij het nog steeds als de zijne in plaats van die van Fox – toen Jester zich helemaal omgekleed had en ze naar de eetzaal konden gaan. Inmiddels had hij een behoorlijke trek gekregen – en ze mochten wel opschieten als ze nog iets wilden krijgen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'We denken trouwens dat Kris nog leeft,' zei Jester, terwijl ze met een stevige pas richting de eetzaal liepen. 'Ik weet niet tot welk punt van het gesprek je alles nog meekreeg? In ieder geval, dat dus. En er is nog één laatste ding dat Nish je zelf nog wilde vertellen.' Hij keek opzij. 'Is dat oké? Hoeft niet nu natuurlijk, maar vanmiddag misschien ofzo.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam was blij dat Fox met hem mee was gegaan naar het bos, zodat hij wat afleiding had. Hij oefende met teleporteren waarna Fox hem in dierenvorm probeerde op te sporen – waarbij hij hem steeds probeerde te laten schrikken. Hoewel Adam het niet verwacht had, zakte hij na een tijdje toch lachend op een boomstronk neer. Fox kwam naast hem zitten.
      ‘Ga je me nog vertellen waarom je aan het spijbelen bent? Is Merrin nog steeds woest?’
      Adam onderdrukte een zucht. ‘Ik denk het. Hij heeft de hele dag verder niks van zich laten horen. Zelfs bij de lunch niet. Ik weet niet of hij om de een of andere reden ook boos op mij is of dat hij gewoon geen zin heeft in mijn bezorgde gedoe.’ Hij sloeg zijn ogen neer. ‘Ik had in elk geval geen zin om naar Maxwell z’n les te gaan. Onyx vertelde me vanochtend dat hij samenwerkt met Zebediah en dat ze ons dood willen. Dat heb ik nog niet eens tegen Merrin kunnen zeggen, al gelooft hij me waarschijnlijk toch niet.’
      ‘Zebediah en Maxwell willen jullie dood?’ vroeg Fox verward.
      ‘Ja. Blijkbaar is iedereen tot en met zeventien immuun voor Zebediahs gave. Dat komt hem natuurlijk niet uit.’
      ‘Wauw,’ mompelde Fox verslagen. ‘Dan loog ie daar gisteren ook keihard over, toen ik hem vroeg wat hij tegen de Naamlozen had. Hij zei dat het verzinsels van Maxwell waren en dat die hem tegenwerkte.’
      Adam keek opzij, maar hij kon de uitdrukking op Fox’ gezicht niet zo goed peilen. Het nieuws dat Kris hoogstwaarschijnlijk nog leefde deed hem goed, zelfs al was zijn vriend nog steeds ongrijpbaar ver weg. Wat Zebediah gedaan had, leek hij zich minder aan te trekken. Het maakte het in ieder geval makkelijker om over Kris te praten; tot voor kort was Fox meestal in tranen geëindigd.
      ‘Ik heb Merrin nooit eerder echt woest gezien. Wel boos – vooral toen ik onze vriendschap verbrak. Maar zelfs tegen Yrla en Dezi heeft hij zich nooit zo laten gaan.’
      ‘Maar het is nu een stukje vertrouwen wat geschonden is. Dat is anders, denk ik.’
      ‘Misschien.’ Adam schopte tegen een steentje aan. ‘Hoe was Kris eigenlijk? Was hij iemand die snel boos werd? Hadden jullie weleens ruzie?’
      ‘Niet echt. Natuurlijk hadden we weleens ruzie maar ik kon nooit lang boos blijven en hij ook niet. Kris werd ook niet zo snel boos. Misschien omdat mensen hem niet zo graag uitlokten. Zelfs Zebediah was volgens mij bang voor hem. Hij kon wel heel hard zijn en ook wel agressief – maar niet per se omdat hij boos was. Gewoon omdat hij… een punt wilde maken, ofzo. Hij was meer het stille wraakzuchtige type, vooral als iemand mij iets had aangedaan. Maar het was niet zo dat hij zijn zelfbeheersing verloor of begon te schreeuwen.’
      Adam glimlachte vertederd. Fox had het misschien zelf niet door, maar hij straalde bijna als hij over Kris sprak, zelfs al ging het over niet al te geweldige karaktereigenschappen. Hij hoopte vanuit de grond van zijn hart dat hij de jongen binnenkort terug zou zien.
      ‘Wel lief dat hij het zo voor je opnam.’
      Er kwam een blos op Fox’ wangen. ‘Uiteindelijk leerde ik ook echt wel voor mezelf opkomen. Maar toch vond ik het fijn dat hij zo beschermend was. Ik voelde me altijd veilig bij hem. Alsof er iemand voor me zorgde – maar me toch het gevoel gaf dat ik het zelf deed.’
      Adam had Fox nooit aangezien voor iemand die het fijn vond dat er iemand voor hem zorgde. Maar Kris was natuurlijk al drie jaar weg en Fox was in die tijd veranderd. Zeker door het verdriet om Kris en door zijn relatie met Zebediah.
      ‘Jullie relatie klinkt heel fijn. Maar dat moet ook wel natuurlijk, jullie waren drie jaar samen. Ik ken niemand op school die zo’n lange relatie heeft gehad.’ Adam probeerde zijn leven over drie jaar voor te stellen. Was hij dan nog steeds samen met Merrin? Was Zebediah dan nog steeds een bedreiging? Onyx was dan van school af. Wie zouden er nog meer weg zijn? Of bestond de school dan niet eens meer?
      ‘Ja,’ glimlachte Fox. ‘We waren een onwerkelijk stel, denk ik. Maar het werkte op de een of andere manier heel goed. We hebben nooit een break gehad ofzo. Ik vond het soms wel moeilijk dat hij dingen achterhield. Soms merkte ik dat er dingen waren die hem bezighielden, maar die wilde hij niet aan me vertellen omdat het veiliger voor me was. Ik weet niet of ik dat nog steeds zou kunnen,’ zei Fox aarzelend. ‘Ik zou wel willen dat hij alles aan me kwijt kon. Zoals Merrin en jij dat kunnen – of Jester en Onyx. Wat dat betreft was onze relatie soms een beetje ongelijk. Toen vond ik dat niet erg, want ik vertrouwde hem blind. Maar nu weet ik dat er best wel dingen waren die hij in zijn eentje met zich meedroeg en inmiddels ben ik ook niet meer van suiker.’
      Adam knikte langzaam. Dat begreep hij wel. Hij had ook dingen in zijn eentje mee willen torsen, maar Merrin was er heel duidelijk in geweest dat hij dat niet wilde en dat ze samen de dingen moesten dragen. Hij hoopte maar dat zijn vriendje nu hetzelfde zou doen en dit hele probleem met Maxwell niet in zijn eentje ging proberen op te lossen.
      Hij kwam weer overeind. ‘Zullen we weer teruggaan? Ik wil ook niet de hele middag de hort op zijn, voor het geval Merrin straks wel met me wil praten.’
      Fox stond ook op en ze liepen samen terug naar de campus.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het kon Onyx barweinig schelen of Kris nog leefde. Fox was de enige reden waarom hij hoopte dat het inderdaad zo was. Omdat die zijn vriend miste en omdat die het na alle shit met Zebediah verdiende om gelukkig te zijn, zelfs al was het met iemand die aan wie Onyx een hekel had. 'Ik spreek Nish morgen wel, ofzo,' zei hij in antwoord op de mededeling over Nish. Hij had geen zin om de jongen nu te zien. Bovendien was zijn dag was al vol genoeg en hij moest ook nog ergens tijd vinden om een date voor te bereiden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Wat heb jij gisteren uitgevreten?’ Nemesis keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan.
      Nish had al verscheidene blikken opgevangen, aangezien zijn gezicht gezwollen en onder de groene en paarse plekken zat, maar geen van zijn afdelingsgenoten had er een opmerking over gemaakt. Nemesis natuurlijk wel – al was dat geen roddelaar. Gezonde interesse, zou je bijna denken.
      ‘Een misverstand,’ mompelde hij terwijl hij zijn boeken voor zich op de tafel legde. Het ontbijt had hij onzichtbaar genuttigd, hopend dat Onyx in elk geval de eerste paar uur roddels bespaard bleef. Tegen het einde van de lunch had hij wel een glimp van Jester en hem opgevangen, maar het was onmogelijk geweest om in te schatten of Jester hem de waarheid al verteld had en of hij het geloofde. Hij moest maar afwachten tot Onyx iets van zich liet horen. In ieder geval verwachtte hij Jester vanmiddag nog te spreken, aangezien ze samen met Yrla de Romeo-kwestie moesten oplossen. Hij was benieuwd naar Jesters ideeën, zelf kwam hij niet verder dan het plan dat hij met Yrla had bedacht.
      Hij merkte dat Nemesis hem onderzoekend aankeek, maar hij had geen zin om erover uit te wijden en veinsde interesse in wat Sogat hun dan ook te vertellen had. Echt zijn aandacht erbij houden kon hij niet, deze keer dwaalden zijn gedachten naar Maaya af. Hij had geen idee of het plan van gisteren gelukt was of dat ze hem straks bij Maxwell zou verlullen. Hij trok zijn iNet uit zijn broekzak vandaan, hield die onder de tafel en stuurde een berichtje naar Yrla. Hé. Alles volgens plan gegaan met je date?

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Hé, give the guy some credit,' merkte Jester zijlings op en hij gaf een klein duwtje met zijn elleboog. 'Zonder hem hadden wij sukkels dit-' hij wees heen en weer naar hen allebei, 'nooit uitgevogeld. Als je hem niet vandaag spreekt, dan morgen echt doen. Als ik door mijn paranoia ervoor zorg dat jij na zeven weken het contact kwijtraakt met een potential best friend for life, vergeef ik het mezelf nooit.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij werd toch een soort van ontwaakt uit een halve droom, toen hij zijn iNet in zijn broekzak voelde trillen. Navkar was niet de persoon die snel dingen doorhad, dus viste de jongen achteloos zijn iNet uit zijn broekzak. Hij was verrast te zien dat hij een bericht van Nish had. De tekst erin liet hem echter grijnzen.

Ze werd wakker als een zonnestraaltje. De vrolijkheid zelve. Maar ja, hoe kan ook anders bij mij op de kamer. 😏

---

It's never gonna happen, Guys.