[RPG • 0] Experium || 33 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Je klinkt niet heel positief over hem,' merkte Jester op, zonder antwoord te geven op haar vraag.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Oh, integendeel,' antwoordde ze luchtig. 'Ik vind hem vooral fascinerend. Hoe hij toch... elke keer zeer gevaarlijke jongens om zijn vinger weet te winden zonder dat hij op profijt uit lijkt te zijn. Het is best een interessant patroon.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zeer gevaarlijke jongens? En daar bedoelde ze hem ook mee? Dat was ook voor het eerst.
      'Is het een patroon?' vroeg hij terug. 'Zebediah daargelaten, als je even met een kritische blik gaat kijken kan je ongeveer de halve school onder het label 'gevaarlijk' classificeren. Ik kan je uit ervaring vertellen dat je bijvoorbeeld Fire liever niet tegenover je hebt staan, Kijo lijkt me ook alles behalve prettig, Fersephone, jij, Azrael...' Hij haalde zijn schouders op. 'Genoeg gevaarlijke mensen om uit te kiezen, lijkt me zo.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze grinnikte. ‘Ik denk dat er maar één iemand was waar Zebediah bang voor was en dat was Kris. En nou ja… Jouw gave heeft hem wellicht ook slapeloze nachten bezorgd.’ Ze gaf hem een knipoog. ‘Waardoor mijn kritische blik Fox’ crushes toch wel iets boven het gevaar van de anderen verheft. Maar goed, misschien is het die schijn van veiligheid waar hij naar hunkert. Het viel me gewoon op…’ Ze stapten de zaal binnen. Ze vond de jongen al snel, die samen met een nietszeggend meisje stond te praten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het was wel een beetje apart om door iemand als Nemesis als gevaarlijk te worden bestempeld. De meeste mensen keken niet heel veel verder dan zijn lengte en vroegere reputatie, leider van de Panthers of niet. Daarnaast gebruikte hij zijn gave helemaal niet zo vaak als bijvoorbeeld Zebediah voor zijn eigen gewin en ten koste van anderen. Jester vond dat hij best gevaarlijk kon zijn, maar dat niet was. Waar de rest van de school het best mee eens leek te zijn, in alle eerlijkheid. Nemesis dus niet.
      En, goh, dan zat je toch met zijn allen midden in een Zuivering en een halve oorlog met Zebediah en zijn geheime mannetjes, waarbij het heus niet zo vreemd was als er zomaar iemand verdween. Door een bondgenoot gevaarlijk genoemd worden was opzich wel een compliment. Door een van je rivalen gevaarlijk genoemd worden... Dat had je liever niet. Gevaarlijke mensen vormden een bedreiging en van bedreigingen wilde je af.
      Dat viel hem gewoon op.
      In een eerste korte blik, vond hij Fayr en Vienna al snel in de menigte. Hij wist dat Nenya nog ergens achter hen liep, Fersephone vond hij bij Fire en na even zoeken had hij ook Adam gevonden. Die stond te praten met iemand in een compleet onherkenbaar gewaad, en Jester gokte dat dat Merrin dan moest zijn, want hij zag de jongen verder nergens. En Yrla zat aan de bar, naast-
      Maaya.
      Het kostte even twee keer knipperen voordat het plaatje er kloppend uitzag in zijn hoofd, maar het was toch echt zo. Yrla en Maaya (in een jurk?), samen aan de bar en geen vuiltje aan de lucht. Fijn. Heel fijn. Als die dude volgende week ging aankondigen dat het samen slapen hen zo goed was bevallen dat ze nu aan een relatie gingen beginnen, kreeg hij een knal voor zijn neus.
      'Beginnen met wat drinken?' stelde hij voor. Hierbinnen was het gelukkig een flink stuk warmer dan buiten en hij durfde zijn handen weer uit zijn zakken te halen. De kou bleef nog een beetje aan zijn kleren hangen, maar dat trok vast gauw weer weg. Over zijn armen wrijven waar Nemesis bij was ging hem iets te ver. Onyx en Nish zag hij nog niet.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hem als date vragen was een slimme zet geweest. Hij leek zijn woorden erg te overwegen en zag er geen kwaad in om bepaalde opmerkingen gewoon te negeren. Ze had het gevoel dat het iemand was die moeilijk van zijn pad af te brengen was, iemand die stevig in zijn schoenen stond. Zebediah zou hem zeker uit de weg willen ruimen als hij hem niet voor zijn karretje kon spannen. Of zij dat ook zo’n goed idee vond, wist ze nog niet. Net als Zebediah wilde ze dat de school viel en dat ze hun vrijheid krijgen, maar het was toch wel prettig als er iemand was die qua gave tegen Zebediah opgewassen was en die de moralen van een normaal mens had. Voorlopig had ze nog geen kant gekozen. Als ze erachter kon komen hóé Zebediah zijn rivaal uit de weg wilde ruimen, konden ze daar misschien wat op bedenken. Jesters dood in scène zetten vlak voordat Zebediah zijn aanval ging doen, leek haar best een interessante twist.
      Ze knikte op zijn vraag. Dansen deed ze toch niet en praten konden ze ook met een glas in hun hand. Ze liep met de jongen mee naar de bar en vroeg om een niet-alcoholisch drankje.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Net als Nemesis hield Jester het ook bij iets zonder alcohol. Hij had nog meer plannen vanavond en daar kon hij een helder hoofd wel goed bij gebruiken. In de buurt van de bar was het stervensdruk, dus ze liepen daar weer een eindje vandaan en zochten een plekje bij de muur op. Hij nam een slokje van zijn cola en keek haar aan.
      'Hoelaat denk jij dat ze de tweede opdracht gaan aankondigen?' vroeg hij, een halve grijns om zijn lippen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Dus nu had hij wat met Nish.
      Waarom hij er tóch een naampje aan had willen geven terwijl dat júíst het moment was dat het de vorige keer verkeerd was gegaan, wist hij niet. Het was een opwelling geweest – en ergens was het heus zo verkeerd niet. Jester zou inzien dat hij met iemand anders was en niet weer zijn hand pakken of zijn gezicht aanraken en zelfs als Onyx dat zelf wel in een oerdom moment deed, zou Jester deze keer terugdeinzen. En misschien snapten de vlinders nu ook eindelijk dat het gewoon klaar was tussen Jester en hem en dat ze zich niet zo idioot moesten gedragen.
      Het was echt zo verkeerd niet, heus.
      En Nish was toch verliefd op hem? Die vond het heus niet erg.
      Toch merkte Onyx dat er toch iets veranderd was toen ze de feestzaal naderden. Hij werd zich ervan bewust dat het consequenties had als je een relatie had, dat je blijkbaar bepaalde dingen moest doen. Dingen die hij bij Jester niet gedaan had.
      Vrij abrupt greep hij Nish’ hand vast. Zijn linkerhand, waar hij een handschoen droeg die bij zijn zogenaamde stalen arm paste.
      De jongen draaide zijn hoofd opzij en trok zijn wenkbrauwen op. Onyx voelde de warmte naar zijn wangen stijgen en vervloekte zichzelf erom. Begon dit nu ook al bij Nish? ‘Wat?’ vroeg hij een beetje morrend. ‘Alles of niks zei je toch?’
      Nish grinnikte. ‘Gelijk heb je. Ik had het gewoon niet verwacht.’
      Onyx ook niet, aangezien hij nog nooit met iemand hand in hand had gelopen. Hij kon nou ook niet zeggen dat hij het fijn vond. Onbewust beeldde hij zich Jesters kleinere hand in. Hij kon zich maar al te goed herinneren hoe zijn vingers tussen de zijne waren gevallen. Er trok een steek door zijn buik. Heel even schoot er een beeld van Jesters gezicht langs toen hij opzij keek. Een brede glimlach, twinkelende ogen die naar hem opkeken, een plagende bijnaam waardoor Onyx hem een elleboogstoot gaf.
      Zijn hart bonsde zwaar, alsof het vol lood zat.
      Zijn greep op Nish’ hand verstevigde. Het voelde alsof dat zware hart op de grond zou donderen en wederom in duizend stukken uit elkaar zou spatten als hij nu losliet. Te midden van iedereen. Zijn blik gleed de zaal door, automatisch speurend naar die verdomd mooie rooie krullen. Hij stond aan de zijkant, samen met Nemesis, in een soort Vikingen-outfit.
      Hij schrok toen Nish hem die kant op leidde. Heus geen gekke keuze – naar Nish’ beste vriendin en zijn beste vriend. Maar de paniek vlamde opeens op. Vanmiddag had hij zich als een idioot gedragen, hij had zelfs zijn gitaar tegen de muur gesmeten. Hij was bang voor wat hij zou voelen als hij Jester weer aankeek, voor dat verlangen dat hij zo haatte maar hem maar nooit met rust liet.
      ‘Nee,’ zei hij schor.
      Nish bleef staan. ‘Wat is er?’
      ‘Ik wil niet naar hem toe.’
      ‘Hoezo niet? Hebben jullie ruzie gehad?’
      Onyx sloeg zijn blik neer. Hij was boos geworden.
      Jester had erom geglimlacht en geknipoogd. Bijna alsof zijn interne worsteling geen moer voorstelde en hij zich niet moest aanstellen.
      ‘Kunnen we gewoon eerst wat drinken halen?’
      Hij wist ook wel dat hij Jester niet de hele avond kon gaan negeren, maar op dit moment wist hij zich gewoon geen raad met zichzelf. Een paar glazen whisky hielp vast.
      Nish haalde zijn schouders op en liet zich meenemen naar de bar.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Hmm, denk je dat ze zo inspiratieloos zijn dat ze het weer tijdens een feestje doen?' vroeg Nemesis zich af. 'Ach ja, waarom ook niet. Waarschijnlijk halverwege de avond, ofzo. Of wie weet is er geen aankondiging en krijgen we vanavond meteen een opdracht voor de kiezen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam was even van zijn gesprek met Merrin afgeleid toen hij Nish en Onyx samen hand in hand zag lopen. Het verwarde hem, zeker omdat Onyx de afgelopen weken alleen maar bezig was geweest met Jester en hij zich maar moeilijk kon voorstellen dat hij nu werkelijk bij iemand anders wilde zijn. Zelfs al had hij allang geweten dat Nish hem wel leuk vond – dat had hij al bij de allereerste ontmoeting gezien. Misschien moest hij blij zijn voor zijn vriend, maar hij vond het moeilijk om het idee van Jester en Onyx samen los te laten. Ze vulden elkaar zo goed aan… dat was vandaag wel weer in de klas gebleken. En daarnaast wist Adam nog steeds niet wat hij met de informatie over Nish aan moest. Als Merrin ooit iemand aangerand had – had hij dan gewild dat iemand dat hem verteld had? De gedachte dat Merrin dat bij iemand zou doen was echter zo onwerkelijk dat hij daar helemaal niets mee opschoot. Hij onderdrukte een zucht en nam het laatste slokje uit zijn glas. Als Onyx er pas na weken achter kwam, deed het dan minder pijn? Of juist niet? Hij vond niet dat Onyx nu heel verliefd keek, maar wie weet welk effect het op hem zou hebben als hij nu te horen kreeg wat zijn vriend gedaan had? Hij zocht even naar Merrins blik – wat verdraaid lastig was met dat masker op. Eigenlijk wilde hij niet de sfeer drukken, maar hij wist dat het toch wel door zijn hoofd zou blijven spoken en dat Merrin het uiteindelijk ook wel door zou hebben. Hij pakte zijn vriendje bij de hand en trok hem richting de uitgang, zodat ze makkelijker met elkaar konden praten.
      ‘Ik wilde je wat vragen,’ zei hij toen ze buiten stonden, een eindje van de ingang maar zonder anderen eromheen. Merrin zette zijn masker af toen hij zijn serieuze toon hoorde.
      Adam zuchtte. ‘Ik weet iets over Nish. Iets… naars. En ik weet niet of ik het wel of niet aan Onyx moet vertellen. Net liepen ze hand in hand naar binnen, dus blijkbaar zijn ze nu samen. Maar als hij dit wist… betwijfel ik of hij samen met hem zou willen zijn.’ Hij keek Merrin aan. ‘Wat zou jij doen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish vond dat Onyx zijn glas in een zorgelijk hoog tempo leegdronk.
      ‘Een beetje een drankprobleem heb je wel, vriend,’ merkte hij op toen Onyx alweer om een nieuw glas gebaarde. Nish schoof het weg voordat Onyx het kon vastpakken. ‘Dit is geen limonade.’
      Onyx wierp hem een woeste blik toe waar Nish niet heel erg van onder de indruk was. ‘Flikker op.’
      ‘Hé zo praat je niet tegen je kersverse vriendje.’ Hij gaf hem een knipoog. ‘Maar serieus – wat is het plan voor vanavond. Binnen één uur stomdronken zijn en daarna een blok aan mijn been zijn? Volgens mij had je andere plannen voor mij.’
      Hoe dan ook vond hij het dom dat Onyx zo vaak te veel dronk. Waarom ze precies dossiers gingen bekijken wist hij niet, maar hij had het gevoel dat Onyx meer wist dan de gemiddelde leerling en het zou hem niet verbazen als hij en Jester ook al hadden uitgevogeld dat Zebediah niet zo dood was als de meesten dachten. Hij had gezien dat verscheidene Panthers vaak een zonnebril in de buurt hadden.
      ‘Ik hoef heus niet stomdronken te worden, maar van een paar glazen ga ik niet dood.’
      ‘Van een paar glazen ben jij alleen wel meteen kacheltje lam, gast.’ Hij keek Onyx met een serieus gezicht aan. ‘En dronken mensen doen doorgaans alleen maar stomme dingen.’
      ‘Nou ik doe alleen maar stomme dingen als ik nuchter ben,’ snoof Onyx.
      Nish liet zich van zijn barkruk af glijden, draaide zijn lichaam naar dat van zijn vriend en legde een hand tegen zijn wang. Onmiddellijk trok de jongen zijn gezicht opzij alsof hij dat niet wilde. Met een onderdrukte zucht liet Nish zijn hand zakken. Hij vond het niet erg dat Onyx liever niet van die tedere gebaren had wanneer er anderen bij waren, maar hij vond het moeilijk te begrijpen wat Onyx wel en niet wilde. Het leek volslagen willekeurig te zijn. Aan de rusteloze blik in zijn ogen zag hij dat Onyx het zelf ook allemaal niet zo goed wist.
      Wat was er gebeurd tussen Jester en hem dat alles opeens weer zo anders was? Hij dacht dat het juist hartstikke goed tussen hen was gegaan. Of zat het allemaal in Onyx’ hoofd? Was hij gewoon zo bang voor zijn gevoelens? Zorgde de drank ervoor dat hij zich daar niet meer zo druk over maakte? Maar dat was geen gezonde oplossing. Al was je buik opensnijden dat ook niet.
      Met een zucht gaf hij het glas aan Onyx. ‘Maar totdat Jester en ik ons ding hebben gedaan, is dit de laatste, oké? Ik wil niet dat jij er met je dronken hoofd domme dingen uitflapt.’
      Onyx rolde met zijn ogen, maar bromde toch instemmend.
      Nish glimlachte kleintjes, liet een arm om zijn middel glijden en gaf hem een kus op zijn mondhoek. ‘Thanks.’
      Onyx’ ogen vonden de zijne en de spanning leek iets uit zijn schouders weg te rekken. Zwijgend gaf hij een knikje.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ongeveer een half uur na aanvang legde hij de hele zaal compleet stil. "Welkom allemaal, aan mij de eer om dit feest te openen. En dat doe ik met een paar mededelingen." Maxwell liet zijn blik door de zaal glijden, maar in de gauwigheid zag hij niet de leerlingen die hij wilde hebben. "Ten eerste wil ik jullie eraan herinneren dat dit een schoolfeest is en dat daar enige gedragscode bij hoort." Hij blikte even op een aantal Rhinos die vlak voor zijn neus stonden. Hij had absoluut geen zin in problemen deze avond, dat kon hij niet gebruiken.
      "Daarnaast heeft Sogat aan mij gevraagd om aan jullie door te geven dat hij alsjeblieft zijn kantoor met rust willen laten. Hij was vorig jaar niet zo blij met jullie." Maxwell vond de blonde jongen bij de bar, waarvan hij wist dat hij de schuldige was samen met zijn vriend. Niet veel later vond hij ook de kleine roodharige Cackle en trok opnieuw even een mondhoek op. Een soort kleine aanmoediging dat ze het dit jaar vooral wel weer moesten proberen, hij had het zelf namelijk wel hilarisch gevonden. Vooral omdat Sogat nog altijd niet wist wie de dader was en lekker had zitten afgeven op de studenten. Plus als ze zijn kantoor gingen doen, lieten ze die van hem vaak met rust.
      "En dan als laatste het belangrijkste," Hij viel voor een moment stil. "De tweede opdracht." Er ging even een gons tussen de studenten door. Hier en daar werd met elkaar gefluisterd en Maxwell keek rustig over de studenten heen. De zuivering was voor hem de ideale plek om juist diegene uit te zoeken die hem straks konden helpen in zijn plannen. Hij was er geen voorstander van geweest, maar nu moest hij er maar het beste uit halen. Waarschijnlijk kwamen ze toch nooit tot dat moment. "Jullie leiders hebben vorige keer dapper tegen elkaar gestreden, net als een paar klasgenoten. Dit keer is de test voor jullie allemaal." Stilte voor dramatisch effect. Maxwell lachte stiekem iets om zichzelf, het was gewoon leuk om de spanning op te voeren. "Je krijgt een fysieke test om te zien hoe flexibel jullie zijn en daarnaast een mentale test, om je geest te testen. Wij gaan kijken naar of er een goede samenwerking is tussen jou en je afdelingsgenoten en daarnaast kom je je grootste zwakte onder ogen. Jullie hebben een maand de tijd, zodat jullie je kunnen voorbereiden op de test."
      Hij keek even over de zaal heen en kon een onheilspellend glimlachje niet van zijn gezicht weren. "Fijne avond."

[ bericht aangepast op 5 nov 2020 - 8:17 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij keek even aarzelend naar Adam. Hij wist niet zo goed wat hij met deze vraag moest. Hij wreef even ongemakkelijk in zijn nek. "Goed, ik weet natuurlijk niet hoe naar het is. Maar is er niet een kans dat Onyx het verhaal al kent?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Wat daar zo interessant aan was, wist hij niet. Eigenlijk wilde hij ook helemaal niet over Jester praten. Hij had de jongen niet verteld dat hij met Maaya ging, ook al zou zelfs Jester het begrijpen dat het een dronken actie was. Maar hij had niet meer de behoefte gehad om zich te verantwoorden tegen Jester. Ze waren geen vrienden meer, dus dat hoefde toch niet meer? Jester hoefde niet zijn handje vast te houden, terwijl hij met Maaya omging. En hij had Onyx idee gevolgd, dus er was niets aan de hand.
      Hij keek op uit zijn gedachten toen Maxwell om aandacht vroeg. Hij ving voor een moment de blik van zijn aardrijkskundeleraar en kon een grijns niet onderdrukken. De jongen had al bijna zijn mond geopend om aan Maaya te vragen of ze hem wilde helpen om Sogat zijn kantoor op zijn kop te zetten, toen Maxwell de bom dropte van de tweede opdracht. Voor een moment was zijn hart in zijn schoenen gezakt.. "Joepie, we mogen weer," zei hij sarcastisch tegen het meisje naast hem, toen het geroezemoes en de muziek terugkeerde naar de zaal.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik kan het me niet voorstellen,’ antwoordde Adam. Dan zou hij toch wel een beetje wrijving hebben opgemerkt? Zelfs als Nish had uitgelegd dat hij er spijt van had, was Onyx wel iemand die dat even moest verwerken, dacht hij. Het ging wel over een aanranding van zijn klasgenoot.

---

Every villain is a hero in his own mind.