[RPG • 0] Experium || 33 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Maaya haalde haar schouders op. Ze hadden geweten dat dit eraan zat te komen. Ze had gehoopt dat het weer om individuele opdrachten ging, daar was haar afdeling veel beter in dan in samenwerkingsopdrachten. Maar als het moest, konden ze dat ook. Elk van haar klasgenoten had zijn of haar gave goed onder de knie en ze verwachtte niet dat er eindeloos gebakkeleid zou worden zoals bij de Panthers, waar er wel meer waren die snel van hun gelijk overtuigd waren. Al mochten zij natuurlijk ook niet verliezen.
      Haar blik dwaalde af naar Onyx, die ietsje verderop aan de bar zat. Alweer met Nish. Vanuit zijn ooghoeken had ze gezien dat de jongen hem net een kus had gegeven en de herinnering eraan liet haar kaken verstrakken. Wat was dat toch met hem? Niemand had ooit naar hem omgekeken sinds ze Kris bij hem vandaan had gedwongen en nu waren er al twee die iets in hem zagen. Haar vingers verstrakten om het glas en ze had zin om een scherf ervan in Nish’ nek te rammen.
      Voor ze echt zoiets zou doen, wendde ze haar blik af en keek ze Yrla weer aan.
      ‘Ik geloof niet dat mijn House met veel zwaktes kampt waar Experium wat mee kan doen. Onze zwakke schakel is al verdwenen.’
      Voor het eerst vroeg Maaya zich af of dat niet gewoon iets goeds was. Ze waren dan wel met één mannetje minder, maar dat was ook er ook eentje minder die het kon verkloten. Dat Romeo weg was, was wel een ander verhaal. Dat was een stabiele factor geweest die niet makkelijk klein te krijgen was. Maar al met al, kon ze wel een paar afdelingen bedenken met dramatische figuren die het er waarschijnlijk een stuk minder goed vanaf zouden brengen. Ze maakte zich niet zo’n zorgen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij moest een nijdige opmerking verbijten, aangezien hij het verschrikkelijk vond hoe ze over haar afdelingsgenoot sprak. Hun zwakke schakel was al verdwenen? Gelukkig volgde de nijdigheid al snel door verbazing, aangezien hij zichzelf ermee verbaasde dat hij blijkbaar zelf zo gesteld stiekem toch was op zijn eigen house. "Zou het niet gaan om persoonlijke zwaktes, waar anderen je misschien mee kunnen helpen?" vroeg hij onbewust hard op af. Hij kon niet zo goed verzinnen waar ze als house een zwakte hadden, alhoewel, waarschijnlijk was hij dat zelf. Yrla zuchtte. Ja, hij zou proberen zich te gedragen.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Daar heb je het," zei ze zachtjes. Ze kreeg er geen goed gevoel bij, het idee dat ze een dubbele test moest afleggen. Ze keek even naar Fire. Hij had al een keer een opdracht gedaan, maar het zag ernaar uit dat hij de tweede opdracht ook weer mee mocht doen. En ze had echt geen idee hoe hij zich daarbij moest voelen. Daarnaast lag zijn house overhoop, terwijl hun house steeds hechter werd. Haar blik viel even kort op Fire zijn hand die op de bar lag en voor een moment vroeg ze zich af of ze het durfde te wagen om even haar hand over die van hem te leggen. Echter alleen die gedachte leek de afstand tussen haar hand en die van Fire al te vergroten. Het was alsof er een grote diepe kloof was ontstaan en die kloof haar even de adem ontnam. Ze probeerde Fire aan te blijven kijken, maar ze voelde ergens dat haar vingers begonnen te jeuken.
      En dat frustreerde haar. Ze was normaal nooit hier van, ze verafschuwde het soms zelfs, maar op dit moment wilde ze niets liever dan even langs de huid van zijn hand strijken. Gewoon even voelen dat iemand er was en dat ze dit niet droomde. Wat ook echt een belachelijk gevoel was na zo'n mededeling. Alsof je dit voor je lol droomde. Fersephone zuchtte. Als iets een zwakte was, dan was dit het waarschijnlijk wel. "Lekker onheilspellend vind je niet?" Zei ze sarcastisch

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Natuurlijk gaat het om onze individuele zwaktes,’ antwoordde Maaya. ‘Maar wij Rhino’s hebben er daar niet zoveel van. We geven alleen om onszelf en we zijn nauwelijks ergens bang voor. Terwijl velen van jullie… toch wel vrij makkelijk op de stang te jagen zijn.’ Haar mondhoek krulde omhoog.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Heel veelbelovend klonk het niet. Op de een of andere manier moest hij er toch maar eens voor gaan zorgen dat zijn House een eenheid werd, in plaats van kleine groepjes. Tony was een doorn in zijn oog, maar daar had iedere afdeling er vast wel eentje van. Als hij ervoor kon zorgen dat de rest wél goed samenwerkte, kwamen ze al een heel eind. Misschien kon hij wat opdrachten verzinnen die ze met elkaar konden oplossen. Als ze ook nog aan hun zwaktes wilden gaan werken, moest er wel een vertrouwensband ontstaan en hij had geen idee of hij dat in één maand kon bewerkstelligen.
      Zachtjes zuchtend keerde hij zijn gezicht naar Fersephone. ‘Het voelt alsof er meteen weer twintig kilo op mijn schouders rust.’ Tot zo ver een ontspannen avond.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zebediah wilde niet te laat binnenkomen, dat trok misschien alleen maar aandacht. Bovendien leek het hem beter om te vertrekken voor het gros dronken was en er misschien iemand zo stom zou zijn om zijn kap en masker af te trekken om te zien wie hij was. Gelukkig zag hij al snel dat er ook anderen waren die totaal onherkenbaar waren. Zijn persoonlijke vervoersmiddel kwam achter hem aan naar binnen, verkleed als beul. De zwarte beulskap nam alleen zijn ogen niet uit zicht. Hij kwam niet van Experium, waardoor niemand hem hier zou herkennen. Toch had hij hem de opdracht gegeven om naar een vaste locatie te transporteren als iemand zijn kap aftrok of aan zijn identiteit twijfelde. Hij stond al zo lang en bijna permanent onder zijn invloed dat zijn vrije wil sowieso ver te zoeken was en Zebediah verwachtte niet dat hij spontane praatjes zou gaan houden.
      Zijn blik schoot de ruimte door en zijn lippen krulden omhoog toen hij de jongen vond voor wie hij hier was. Een onbekend maar niet vervelend gevoel kolkte beneden zijn middenrif. Hij stond een beetje aan de zijkant met wat meisjes, waaronder de Naamloze die Zebediah benaderd had. Er bestond geen muziek waarop hij stil kon staan, dus ook nu danste hij op zijn plaats. Aan die soepele heupen was niets veranderd, al praatte hij niet overdreven geanimeerd. Toen hij zich iets meer draaide, zag Zebediah dat het gescheurde shirt een deel van zijn platte buik liet zien. Zebediah kon niet wachten om zijn vingers daar langs te laten glijden.
      Zijn kleine Harley Quinn.
      Het kostuum stond hem perfect.
      Zijn ademhaling versnelde toen hij zich inbeeldde wat hij allemaal met hem wilde doen. Met tegenzin scheurde hij zijn blik los. Nog niet. Hoe hij Fox zou afzonderen, wat hij zou gaan zeggen en waar hij hem uiteindelijk mee naartoe zou nemen dat had hij al uitgedacht, maar er waren andere dingen die hij wilde doen vanavond.
      Romeo spreken, bijvoorbeeld. Zes weken niets van zich laten horen sloeg nergens op. Hij keek verder de zaal rond en zijn blik bleef op Noah rusten. Jester, verbeterde hij zich vlot. Die was dus ook nog steeds niet dood. Dezi’s geheugen moest hij ook maar opfrissen. Naast hem stond Nemesis, zag hij tot zijn verbazing. Sinds wanneer trokken die met elkaar op? Hoe dan ook was het een tijd geleden dat hij haar gesproken had. Ze was gemotiveerd genoeg om hem te helpen bij zijn plannen en hij vertrouwde haar ook wel dusdanig dat hij de jongste Panthers aan haar wilde toevertrouwen. Het werd tijd dat ze zich daar een beetje tussenwrong.
      Hij ging verder met het scannen van de ruimte, maar nergens ving hij een glimp van Romeo op. De dametjes waar hij zijn zinnen op had gezet zag hij wel, maar ook daar was hij niet te vinden. Dan moest Nemesis hem zo maar helpen, als ze even alleen was. En doorgaans was ze dat de helft van de tijd.
      Mocht het niet lukken dan kon hij altijd Nish aan de tand voelen. Die had zijn taakjes prachtig uitgevoerd en te oordelen naar hoe dicht hij bij de zwartharige jongen stond die normaal niemand binnen een straal van drie meter tolereerde, zag dat er wel weer uit als een hele makkelijke zwakte die hij kon uitbuiten. De school besteedde toch al wat extra aandacht aan de Panther, aangezien zijn psychische gesteldheid de afgelopen jaren tegen de uiterlijke grens aan had gezeten. Eén dubieuze opdracht en Nish was zijn loverboy kwijt.
      Hij glimlachte donker, daarna doorkruiste hij de zaal, op zoek naar Romeo of Dezi. Het irriteerde hem dat die ook al nergens te bekennen was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Misschien is wel precies dat jullie zwakte," zei Yrla wijs, iets waar hij stiekem wel trots op was. Hij nam een slok van zijn bier en keek even naar Maaya. Hij had geen zin om dit gesprek met haar te voeren, waarschijnlijk kwamen er toch alleen maar nare woorden uit en steken onderwater, zo was dit gesprek al begonnen. "Zin om Sogat zijn kantoor te versieren? Maxwell vroeg er duidelijk om." Hij grijnsde even naar Maaya.

---

It's never gonna happen, Guys.

Uiteindelijk durfde ze de afstand toch de overbruggen en legde haar hand even over de rug van de zijne heen. "Jullie komen er wel, het lukt je wel." Als iemand het voor elkaar kon krijgen, dan was het vast Fire. Daar geloofde ze ergens in. "En ik denk dat het niet echt helpt, maar anders kom ik met liefde even hun hoofd slopen," zei ze grappend, in een poging iets van de zwaarte van zijn schouders te halen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij aarzelde even. "Ik zou er in ieder geval even mee wachten. Als het echt zo is dat ze nu samen zijn, wat ik me afvraag want volgens mij is Onyx nog altijd niet over Jester heen, dan wil hij vast niet luisteren naar je als je slecht nieuws over hem hebt." Hij keek even peinzend naar Adam. "Zeker niet na zaterdag." Hij voelde zich ontzettend lullig dat hij dat zei. "Sorry," zei hij gehaast. "Ik bedoelde er niets mee, maar tja, Onyx..."

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij gromde vanaf zijn plek. Hij had absoluut geen behoefte eraan om met de Panthers op te trekken. Een schaduw trok over zijn gezicht, toen hij zijn blik liet wisselen tussen de twee jongens die bij de bar stonden. De enige manier waarop hij ooit nog contact met ze zou willen, is als hij flink wraak zou nemen. Hij zou hen eens aan hun enkels in een boom ophangen of ze eens flink onder stroom laten staan. Maar hij had zichzelf al een tijd lang overtuigd dat zelfs dat het niet waard was, zij waren het niet waard. Rai was tevreden met het idee dat hij strak buiten de schoolmuren zou lopen, terwijl die twee idioten hier gevangen zouden zitten of hopelijk gewoon zouden sterven door de zuivering. Nee, hij ging echt geen vrienden maken. Hij zocht dat jong wel gewoon op dat hij moest hebben, er waren meerdere manieren om iemand naar een kantoor van een leerkracht te sturen.
      "Dude," Rai werd getrokken uit zijn gedachten en keek naar zijn beste vriend die naast hem stond. "Je ziet eruit alsof je iemand wil vermoorden." Rai trok een mondhoek op, terwijl hij Azrael even aantikte. De jongen had zich verkleed als Gargamel van de smurfen, als een soort ironie waarschijnlijk. Azrael was vaak een jongen van weinig woorden, dus dat hij dit zei moest wel iets zeggen over hoe hij gekeken had. "Met liefde," antwoordde hij plat terug. Rai nam een slok van zijn drinken en keek even naar zijn vriend naast hem. Azrael mocht dan een Rhino zijn, maar om een of andere reden was het beter met hem op te trekken dan ook een ieder ander in zijn house. Al waren Maevis en Sarah ook nog wel leuk om mee om te gaan, de rest was gewoon raar of een klootzak.
      "Klinkt lekker vind je ook niet, die opdracht," hij knikte even naar het podium waar Maxwell net was verdwenen. Ergens had hij gehoopt dat de band met zijn aardrijkskundeleraar hem de extra informatie zou opleveren over de zuivering, maar dat viel tot noch toe vies tegen. Azrael knikte alleen. "Bang?" Rai grinnikte zachtjes om zijn vraag. "Absoluut niet, maar ik zou het wel leuk vinden als het een opdracht is waarbij de Lions even van hun troon vallen." En zolang ze maar beter bleven dan de Elephants, want het was nog wel dat ze op het moment een-na-laatste stonden. Ednoces moest maar eens met wat beters komen dan alleen bezig te zijn met opscheppen en dat vettige haar van hem. Maar misschien hadden ze dan ook niet een leider moeten kiezen met zoveel zaagsel in zijn hoofd.
      Rai zuchtte diep. Hij hield zich maar gewoon aan het idee dat hij niet lang op deze school zou blijven, hij hield zich krampachtig vast aan het idee dat als hij Maxwell zou helpen dat hij het schoolterrein zou mogen verlaten.

[ bericht aangepast op 5 nov 2020 - 20:25 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Maaya trok haar wenkbrauwen op. ‘We zitten toch niet in de kleuterklas? Vraag daar maar een naamloze voor.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Kreeg hij bijna twee enorme pompoenen naar zijn kop gesmeten, maar hij had haar nummer hoor. Damon liep een klein eindje van het gebouw weg en drukte op het groene knopje. De lijn ging twee keer over voor er opgenomen werd.
      'Met Damon,' zei hij maar meteen als eerste. 'Was je nog van plan om te komen, of moet ik nog ergens een Naamloze opduikelen?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Nee,' fluisterde Fayr terug, die even kort over haar schouder keek of Damon niet vlak achter hen stond. Maar hij was echt weggelopen. 'Maar bij jou viel het wel meer op,' zei ze plagend en ze stootte haar vriendin even in haar zij.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Nou ja, ik had met liefde pompoensap op zijn hoofd gemaakt als hij vervelend was," zei ze toch ergens opgelucht dat ze niet de enige was die van hem geschrokken was. Ze stak haar arm uit naar haar beste vriendin. "Kom op, we gaan een drankje halen en dan dansen. Ik heb zin in een leuke avond, dat heb ik wel verdiend na al dat werk vandaag."

---

It's never gonna happen, Guys.

'Hmm, de vorige keer wonden ze er ook geen doekjes om,' zei Jester, die dat wel een grappige opmerking van zichzelf vond omdat hij er wél doekjes omheen had gewonden. Om Onyx' hand, want die had z'n glas kapotgeknepen. Sufferd. Maar dat wist Nemesis natuurlijk niet en Onyx was er ook niet om een wetende blik mee uit te wisselen, dus het bleef helaas bij een binnenpretje. 'Ik denk wel iets eerder.' Hij nam nog een slok van zijn cola. 'Hoelang zijn Nish en jij al vrienden?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.