[RPG • 0] Experium || 33 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij floot zachtjes en keek goedkeurend naar Adam. "Ik krijg het nu al warm van jou," grapte hij. Vanachter zijn rug haalde hij het witte masker tevoorschijn met de welbekende spitse neus. "Deze ken je wel toch?" zei hij grijnzend.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onder het mom van serieus willen veranderen en daarvoor uit je comfortzone willen stappen, had Maaya tóch naar een outfit gekeken. En om zichzelf uit te dagen, had ze zelfs een jurk uitgekozen. Nooit eerder had ze een jurk gedragen, maar hier was haar blik op blijven steken. Zelfs al was hij bloter dan ze wilde.
      Maar als Onyx kon veranderen, dan kon zij het ook, hield ze zich voor.
      En als ze dat bewees, was het een manier waarop ze hem misschien terug zou kunnen krijgen. Het was het proberen waard. Voor het eerst in zijn leven floot Peter naar haar toen ze de woonkamer inkwam en hoewel ze hem een dodelijke blik toewierp, voelde het ergens wel goed.
      Toen ze Yrla door het raam naar de voordeur zag lopen, kwam het ongemak terug.
      Ergens had ze gedacht dat hij niet kwam opdagen. Dat had ze ook best gevonden, in haar eentje naar een feestje gaan was heus niet zo erg. Nu zag het ernaar uit dat ze de hele avond aan die idioot vastzat. Maar goed. Ze kon vervelendere mensen bedenken.
      Ze deed de deur open en liet zijn blik over de jongen heen glijden.
      ‘Ik betwijfelde of je zou komen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam grinnikte toen hij het pestmasker herkende. ‘Nou dat wordt maar een ander zoenmaatje zoeken vanavond,’ plaagde hij. Hij hief zijn hand en streek langs de spitse snavel. ‘Heel cool,’ zei hij. Het was origineel dat Merrin zijn inspiratie in de geschiedenis had gezocht en niet voor een of ander karakter was gegaan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox had geen tijd gehad om het eerst nog te bleken, dus de blauwe, blonde en roze plukken in zijn haar waren wat donkerder dan de bedoeling was geweest. Hij had zichzelf in een krappe broek gehesen die deels roze en deels blauw was en daarna een studriem omgedaan. De choker om zijn hals zat wat aan de krappe kant en hij vermoedde dat hij die na een paar uur wel zat was, maar verder was hij wel tevreden over zijn outfit. Onder zijn linkerooghoek tekentje hij een hartje, verder liet hij de make-up maar liggen voor hij er helemaal uitzag als een travestiet in plaats van een gender bent character. Niet dat er nog iemand was op wie hij indruk hoefde te maken, maar goed. Ergens zou het toch best leuk zijn als Jester toch nog voor de troostprijs wilde gaan.
      Fox wierp een blik op zijn kamergenoot, die zich als Loki verkleedde.
      ‘Als je me nou wilt helpen met over je heen komen, kan je je beter verkleden als iemand die niet zo awesome is als Loki. Thor ofzo.’ Hij gniffelde, aangezien de jongen daar niet echt het postuur voor had. ‘Of Odin.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij moest voorkomen dat zijn mond niet letterlijk openviel. "Wow," kwam er alleen uit zijn mond. Ten eerste had hij niet verwacht dat Maaya zich zou verkleden. Ten tweede had hij nooit verwacht dat hij Maaya ooit in een jurk zou zien. Ten derde had hij nooit verwacht dat hij zichzelf nu een complete idioot zou voelen nu Maaya zo netjes ging - hij hield namelijk ontzettend veel van verkleden. Ten vierde had hij nooit verwacht dat hij Maaya knap zou vinden. Hij gaapte het meisje even aan en schudde na een minuut zijn hoofd, beseffende dat dit misschien niet zo heel netjes was op dit moment. Onbeleefd de avond beginnen wilde straks alleen maar zeggen dat het nog ongemakkelijker werd.
      Hij trok een mondhoek op in een charmante grijns. "Ik kan een meisje niet zomaar laten staan, zeker niet als dat wel doen waarschijnlijk een enkeltje aan de galg betekent." Hij grinnikte zachtjes en keek op naar Maaya haar lichtblauwe ogen. "Je ziet er prachtig uit, Maaya," complimenteerde hij het meisje. Yrla schrok een beetje van zichzelf hoe oprecht hij klonk, maar bedacht zich toen dat complimentjes hem vast niet duizend doden lieten sterven.
      Alhoewel, met Maaya... Misschien toch wel...

[ bericht aangepast op 1 nov 2020 - 22:15 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Maaya had zijn gestaar wel gezien, maar haalde er niet de voldoening uit die hij waarschijnlijk van andere meiden gewend was. ‘Dat domme geneuzel hoort er vast allemaal bij, maar van mij mag je het overslaan. Laten we maar gewoon naar het feest gaan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Uh ja. En daarom gaf je Maaya geen complimentjes, hij was meteen weer op zijn plek gezet. "Oke, dan niet," mompelde hij meer voor zichzelf. Hij draaide zich van haar weg en gebaarde Maaya dat ze voor mocht gaan. Even keek hij aarzelend naar haar. Dit was dus precies het punt waar hij met Maaya elke keer tegen de lamp liep, hij botste elke keer tegen een soort muur op, waarvan hij absoluut niet wist wat hij ermee moest. Elke keer nadenken over de volgende stap, dat maakte het ook wel een keertje anders. Niet dat hij daadwerkelijk geïnteresseerd was in Maaya, maar voor de tijd was het leuk.
      Yrla ging naast het meisje lopen, zeker wetend dat hij voldoende op afstand liep en probeerde zich toen te herstellen. Een grote glimlach sierde zijn gezicht, terwijl hij naar Maaya keek. "Je hoeft me ook niet te geloven als ik dat zeg, als je dat fijner vindt." Even ging er een uitdagende glimp door zijn ogen. "Toch maar besloten van het eva-kostuum af te wijken?"

[ bericht aangepast op 1 nov 2020 - 22:24 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Als je het ook maar waagt naar een andere jongen te kijken, ik leg je op mijn operatietafel en haal je uit elkaar," zei hij grappend. Hij volgde het gebaar met zijn ogen. "Ja gaaf he? Zodra ik het kostuum zag in de app wist ik gewoon dat ik hem moest dragen." Merrin hield enorm veel van geschiedenis en dit kostuum van de pestdokter had hij zo ontzettend gaaf gevonden. En het zat hem verrassend lekker.
      Merrin keek even op naar zijn vriendje voor hem. Merrin liet voor even zijn vingers langs het sjaaltje in Adam zijn nek glijden en trok hem zo dichterbij. "Hier kan ik wel aan wennen trouwens," zei hij met een glimlach voor hij zijn vriendje een kus gaf.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze had zich in het kostuum gewerkt dat Fire voor haar uitgekozen had. Het zat haar niet geheel comfortabel, maar het was in ieder geval iets minder bloot dan haar vorige kostuum. Het kraagje kriebelde alleen wel lichtelijk. Fersphone draaide het ding zo in de hoop dat ze niet de hele avond aan het krabben was. Ze had haar haren maar los langs haar gezicht laten hangen. Ze was zenuwachtig merkte ze. Fire was haar date van deze avond en ze was er nu niet helemaal zeker van wat de bedoeling was van deze avond.
      Ze ging in ieder geval niet klassiek op hem zitten wachten, plus ze moest even checken of hij haar grote vriend had gevonden. Met een kleine glimlach liep ze in de richting van het Lions house. Vlak voor de deur bleef ze even staan treuzelen. Moest ze hier wachten of kon ze naar binnen? De Lions waren hun bondgenoten, dus vast niet vreemd als ze naar binnen liep toch? Nog steeds super zenuwachtig opende ze de deur naar het house en liep ze de trap op naar boven. Voor Fire zijn kamer stond ze opnieuw te aarzelen. Zo erg dat ze woest op zichzelf werd en zachtjes op zijn deur klopte. "Fire?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish had Onyx een berichtje gestuurd dat hij wat later kwam. Als eerste ging hij naar Yrla’s kamer, die al leeg was. Met een grijns maakte hij alle meubels onzichtbaar en liet dat zo totdat hij er zelf weer verandering in zou brengen. Daarna liep hij opgetogen naar de kamer ernaast. Hij had zijn vriend nog helemaal niet gesproken na vanochtend en hoopte dat alles goed met hem ging. Tijdens het bal had Onyx er onwijs knap uitgezien in het pak dat hij droeg, dus hij was benieuwd wat hij nu had aangetrokken. Iets van Marvel, hadden ze aan elkaar losgelaten, zodat ze toch nog een beetje met elkaar matchten. Hij had al wel een vermoeden van Onyx’ keuze en grijnsde dan ook van oor tot oor toen hij de kamerdeur opendeed en Onyx zich naar hem toe draaide.
      Hij was verkleed als Loki uit The Dark World en hij zag er nog knapper uit dan The Trickster himself.
      Nish floot. ‘Tering, gast. Als je er zo bij loopt, wil ik hele andere dingen met je doen dan naar een feestje gaan.’
      De grijns op Onyx’ gezicht liet zijn bloed sneller stromen. Voor hij het wist, bevond Onyx zich tussen hem en de muur in en waren zijn lippen op die van hem. Zijn handen gleden over de vele stiksels van zijn outfit.
      ‘Jij mag er ook zijn, Bucky Barnes.’ Onyx’ hand verdween in zijn haar en hij kuste hem opnieuw, ruwer en dwingender.
      Nish voelde zijn knieën week worden. Straks kwam hij echt de kamer niet meer uit.
      Ietwat buiten adem liet hij even later zijn voorhoofd tegen dat van Onyx rusten. Toen hij Onyx aankeek, kon hij zijn blik niet zo goed duiden. Voorbij de opwinding van het moment zag hij nog steeds een diep verdriet.
      Hij bracht zijn hand naar Onyx’ wang en streelde die met zijn duim. De jongen verstijfde en keek hem vertwijfeld aan. Zoenen ging prima, maar er waren kleinere, tedere gebaren waar hij niet zo raad mee wist.
      Nish trok zich weer iets terug en zakte op Onyx’ bed neer. Voor ze naar het feest gingen, wilde hij weten hoe het met hem ging. ‘Hoe is het met de vlinders? Zijn ze al weg?’
      Onyx haalde zijn schouders op en vermeed zijn blik. ‘Jester heeft de wond geheeld.’
      Dat was geen antwoord op zijn vraag – maar daaruit kon hij het antwoord wel opmaken.
      Het had niet gewerkt. Nish had ook nooit verwacht dat het zou werken, maar toch.
      ‘We willen trouwens vanavond inbreken.’ Opeens begon Onyx over iets heel anders. ‘Bij de dossiers. Over wie we zijn, enzo.’
      Nish fronste lichtjes. ‘Vanavond?’
      ‘Ja, dan zijn de leraren toch bezig. En één van ons zit in de shit en we willen via het dossier kijken wat er aan de hand is. Ik hoopte dat jij met Jes mee zou willen gaan. Jes kan de deuren open praten en jij kan hem onzichtbaar houden.’
      Nish schudde met een grijns zijn hoofd. ‘Huur jij je dates altijd uit?’
      ‘Ik zal je goed belonen,’ reageerde de jongen met wiebelende wenkbrauwen.
      Nish grijnsde. ‘De nacht met Loki doorbrengen is toch wel een lang gekoesterde droom van me.’
      Onyx grijnsde terug. Alsof hij er nog niet sexy genoeg uitzag, pakte hij de gouden helm met de twee enorme horens en zette die op zijn hoofd.
      Nish wilde overeind komen om de kamer te verlaten, maar voor hij dat kon doen, voelde hij Onyx’ vingers om zijn pols. Hij keek verbaasd op naar de jongen naast hem.
      ‘Ik wilde nog wat vragen.’
      ‘Goh wat ben jij veeleisend vanavond.’
      Er trilde een spiertje in Onyx’ mondhoek. Hij was zenuwachtig.
      Nish draaide zich iets meer naar hem toe en keek hem vragend aan.
      Onyx tuurde even peinzend naar beneden voor hij zijn ogen opsloeg. ‘Nou, ik zat te denken… Als het waar is wat je zaterdag zei en je op me verliefd bent, kunnen we dan niet…’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Een stel zijn, ofzo?’
      Nish knipperde een paar keer met zijn ogen. Dat was een voorstel dat hij niet had zien aankomen.
      ‘Als dit een of ander plan is om Jester jaloers te maken dan doe ik daar niet aan mee,’ zei hij een beetje argwanend.
      ‘Nee, dat is niet de reden. Bovendien krijg ik die heus niet jaloers.’
      ‘Wat is dan wel de reden? Je bent toch niet verliefd op me?’
      Onyx keek op. ‘Maar moet dat dan? Ik had die klotevlinders ook niet toen ik met Jester samen was, dat kwam daarna pas. Maar ik vond het evengoed fijn om met hem samen te zijn, en te zoenen en… gewoon dat vriendjegedoe. En dat heb ik met jou ook.’
      Nish wist niet zo goed wat hij moest zeggen. Onyx had liefdesverdriet – en flink ook. Dat was niet na twee dagen over, maar hij had het gevoel dat Onyx het geen tijd kon geven en dat hij in paniek raakte doordat zijn gevoelens voor Jester niet snel genoeg over gingen.
      Als hij hier nu in mee ging, zou dat hem dan helpen?
      Voor Nish maakte het niet heel veel verschil, hij vond het prima om op deze manier door te gaan en als Onyx hem zijn vriend wilde noemen dan voelde hij zich nogal een idioot als hij daar iets op tegen had. Als het Onyx hielp om dat wat ze met elkaar hadden een naam te geven – want toegegeven, ze hadden inmiddels vaak genoeg gezoend om het geen gewone vriendschap te noemen – dan had hij daar geen problemen mee, zelfs al nam hij het met een korreltje zout en wist hij dat hij op het moment vooral een rebound was.
      ‘Beloof je me dat je het niet alleen doet om Jester jaloers te maken? Je zou niet de eerste zijn die zoiets probeerde.’
      ‘Nee,’ mompelde Onyx en hij keek hem recht aan, waardoor Nish geloofde dat hij de waarheid sprak. ‘Ik wil juist dat Jester daardoor gelooft dat ik niet meer op hem verliefd ben. Zodat het niet tussen ons in gaat staan en hij gewoon weer naar me kijkt… zoals voordat we wat met elkaar kregen.’
      Er trok een steek door zijn borst. Alles draaide nog steeds om Jester. Wat Onyx al of niet voor hem voelde – het was niets vergeleken bij zijn gevoelens voor Jester. Gisteren was al gebleken hoe wanhopig hij was, hoe graag hij van zijn gevoelens af wilde. Dit was gewoon een nieuwe poging.
      Deze ‘relatie’ nam hij dan ook maar niet al te serieus. Closer worden met de jongen op wie hij al drie jaar verliefd was, was heus geen slechte ontwikkeling en ergens wist hij ook wel dat opnieuw verliefd worden de makkelijkste manier was om over iemand heen te komen. Juist door zijn interesse in Onyx, had hij zijn gevoelens voor Kris achter zich kunnen laten.
      Het was het proberen waard, zeker zolang hij zelf reëel bleef en Onyx eerlijk bleef over wat hij voor hem en voor Jester voelde.
      ‘Dus… als ik het goed begrijp vraag je me zo’n beetje op de meest onromantische manier verkering?’
      Hij grinnikte toen Onyx’ ogen zich vernauwden bij dat laatste woord.
      ‘Flikker toch op,’ bromde hij.
      Nish schoot in de lach. ‘Kom op, schat. Er wacht een feestje op ons.’
      Onyx’ ogen spuwden vuur bij die benaming en Nish’ grijns werd alleen maar groter.
      ‘Ja kerel, dat hoort er nou eenmaal bij.’ Hij gaf Onyx een knipoog. ‘It’s all or nothing.’
      Veel vrolijker ging Onyx er niet door kijken, maar zijn mondhoek ging een miniem stukje omhoog. Stiekem vond hij het wel leuk.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ik zeg niet dat ik je niet geloof,’ snoof ze. ‘Als ik het niks vond, had ik die jurk nooit uitgekozen.’
      Op het Eva-kostuum ging ze maar niet in.
      In stilte liepen ze verder. Dit ging een lange nacht worden. Alhoewel – waarschijnlijk verveelde Yrla zich na een paar minuten en liet hij haar met rust.
      Ja, met mensen wegjagen bereik je die beoogde verandering wel, Maaya, klonk een smalend stemmetje in haar hoofd.
      ‘Weet Onyx dat je met mij gaat?’ vroeg ze zich af.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam glimlachte van oor tot oor na de kus. Hij had zin in vanavond. Afgelopen zaterdag was het ook hartstikke leuk geweest op de karaoke. De kus van Jester en Fox en zijn zorgen om Onyx hadden uiteindelijk wel voor een domper op de avond gezorgd, maar hij had Jester en Onyx de afgelopen twee dagen vaker met elkaar zien omgaan en geloofde dat Onyx het goed oppikte, zelfs al was het uiteindelijk bij een kus tussen Fox en Jester gebleven.
      Fox zelf had hij niet meer gesproken. Hij was nog steeds teleurgesteld in hoe Fox misbruik had gemaakt van de informatie die Adam hem had gegeven. Hij wist ook niet zo goed of Onyx het hem kwalijk nam; eigenlijk hadden ze elkaar na zaterdag niet meer echt gesproken. Hij kon nu weer dingen kwijt aan Jester en hij had Nish natuurlijk ook nog – zelfs al vertrouwde Adam de jongen nog steeds niet en kon hij maar niet uit zijn hoofd zetten dat de Buffalo Yrla had aangerand.
      Nog steeds was hij er niet uit of hij dat tegen zijn vriend zou moeten zeggen. Niet dat hij bang was dat Nish zoiets bij Onyx zou durven doen, maar het leek hem toch akelig om te ontdekken dat je nieuwe beste vriend eens iemand aangerand had. De jongen had Yrla dan wel een verontschuldiging geschreven, maar daarmee was het niet zomaar ongedaan gemaakt. Bovendien had Onyx enorm fel op Tony en Dezi gereageerd – wie weet knapte er wel iets in hem als hij erachter kwam dat Nish ook tot zoiets in staat was.
      Adam schudde de gedachte aan Onyx uit zijn hoofd vandaan omdat hij daar op het moment toch geen besluit over hoefde te maken en keek Merrin aan.
      ‘Zullen we gaan?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire was zich wild geschrokken toen hij een kwartier geleden zijn outfit van de rugleuning van de stoel had afgehaald en er een vuistgrote spin uit was gevallen. Bijna was het Dracula-pak in vlammen opgegaan. Met een grimmig gezicht had hij het ding laten smelten. Zelfs al was het al even geleden, de kriebels gingen nog steeds langs zijn rug alsof er een heel nest van die smerige beesten in de voering van het pak zat. Misschien dat hij erom zou moeten lachen omdat het Halloween was, maar nadat zijn hele kamer al eens een vuurzee was geweest na een geintje van Peter, had hij er bijzonder slechte herinneringen aan en kon hij er niet om lachen, ongeacht bij wie het vandaan kwam.
      Gelukkig zorgde Fersephones stem ervoor dat hij het spinnenverhaal spontaan vergat. Zijn gedachten schoten weer terug naar Fox’ opmerkingen van vanmiddag en het daaruit voortvloeiende besluit dat er misschien wél iets voor Fersephone en hem weggelegd was. Het maakte hem meteen nerveus.
      De vampiertanden die erbij geleverd waren liet hij achterwege omdat dat wel een echte garantie was om een eventuele zoen te verpesten en bij de realisatie dat hij daar überhaupt al over nadacht, leek de afstand tot de deur nog drie keer groter.
      Toen hij zijn hand op deurklink legde, vroeg hij zich af of het met Tuuli ook allemaal zo raar en onzeker had gevoeld, maar zijn herinneringen aan haar werden door de afloop ervan overschaduwd en hij kon met geen mogelijkheid zeggen of hij zich toen ook zo’n kluns had gevoeld.
      ‘Hé,’ zei hij toen ze de deur opendeed.
      Onbewust gleed zijn blik langs haar benen omhoog, die nog langer leken door de hoge laarzen. De combinatie van kant en leer had iets wat hij blijkbaar sexy vond, want hij voelde dat zijn lichaamstemperatuur omhoog klom. Op een andere avond dan Halloween had het outfit waarschijnlijk een hele andere vibe uitgestraald, maar hij vond het voor vanavond perfect.
      ‘Ehm…’ Hij moest iets zeggen. Dat ze er leuk uitzag, ofzo. Maar dat klonk opeens wel heel afgezaagd. Opgelaten keek hij haar aan. Opeens was het alsof er weer honderd spinnen over zijn rug krioelden en hij weerstond met moeite de neiging om te krabben. ‘Zullen we maar gaan dan?’
      Man – hij was wel echt een hopeloos. Vanmiddag was het een awkward momentje met Fayr geweest, maar ergens had hij het nog steeds wel fijn gevonden als Fox hem influisterde wat hij moest zeggen. Bij iedere ontmoeting leek het ijs opnieuw gebroken te worden en het werd iedere keer alleen maar moeizamer in plaats van gemakkelijker.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nenya en hij hadden het niet meer over het feest vanavond gehad. Zowel vandaag als gisteren had hij gezocht naar excuses om bij haar langs te gaan, maar er was niets in hem opgekomen. Misschien omdat hij stiekem bang was hij iets stoms zou doen waardoor ze niet meer met hem mee wilde. Hij begreep niet zo goed waar die angst vandaan kwam, normaal was hij nooit zo onzeker. Niet dat hij overdreven zelfverzekerd was, maar hij ging pas aan zichzelf twijfelen als daar een reden voor was. En die was er nu niet.
      Misschien kwam het door wat er de vorige keer gebeurd was, toen ze samen wat gingen drinken en hij de hele tijd Tuuli’s stem had gehoord. Nu was die al een tijdje weg, maar de angst dat ze ieder moment weer terug kon komen, dat hij weer felle hoofdpijnsteken kreeg en in paniek raakte zonder daar een verklaring voor te kunnen geven, was genoeg om steeds opnieuw zenuwachtig te zijn.
      En het aan Nenya vertellen durfde hij niet. Zelfs als er een kleine kans was dat ze hem niet voor gek verklaarde, was het vast een enorme afknapper als ze wist wat een lafaard hij was.
      ‘Met wie ga jij eigenlijk?’ vroeg Astreal. Hij droeg een harige zwarte mantel met een zwaard die achter zijn riem was gestoken. Emil kon zich niet voorstellen dat het comfortabel zat. Hij vermoedde dat hij voor Jon Snow moest doorgaan, zeker omdat er nog een zwarte krullenpruik op het nachtkastje lag.
      ‘Met Nenya. En jij?’
      Hij haalde zijn schouders op. ‘Een blind date. Eens een nieuw iemand leren kennen leek me wel leuk.’
      Emil knikte. Zijn blik viel op de wekker en hij zag dat hij best mocht opschieten. Gauw pakte hij het Assassin’s Creed kostuum dat hij in de kast had uitgehangen, deed er een donkere spijkerbroek onder aan en klaar. Voor de spiegel checkte hij of zijn haar nog in model zat, maar daar hoefde hij niet veel aan te doen. Wel spoot hij nog een luchtje op .
      ‘Veel plezier vanavond,’ zei hij tegen zijn kamergenoot terwijl hij zijn schoenen vastmaakte. Hij wilde Nenya niet laten wachten, dus verliet hij vlot de kamer en liep naar de campus van de Panthers toe, waar hij aarzelend bij de deur bleef staan. Als hij naar Yrla toe ging liep hij vaak gewoon naar binnen, zeker omdat Fire en Fox hier ook geregeld kwamen en dat laatste hier praktisch woonde, maar hij wilde Nenya niet opjutten en wachtte op de veranda. Als het goed is, kon ze hem door het raam van de woonkamer zien wanneer ze klaar was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dezi had geen tijd met Damon afgesproken. Ruim een half uur geleden had ze haar kostuum aangetrokken en haar haren opgestoken. Als dit niet voldoende was om Damon uit de kleren te krijgen, moest hij wel gay zijn. De strakke kleding gaf in ieder geval genoeg stille beloftes voor een hete nacht samen.
      Inmiddels was de aanvangstijd al overschreden. Vera en Selena waren al door hun dates opgehaald en Tony was chagrijnig weggelopen omdat ze al met Damon naar het feest ging.
      Damon leek haar niet echt een man van de klok – al had hij wel iets charmants. Toch vond ze hem ook wel het type dat graag op zich liet wachten en hoewel dat haar tanden deed knarsen, wachtte ze toch maar in het verder lege Lion-house totdat haar date kwam opdagen.

[ bericht aangepast op 2 nov 2020 - 15:36 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.