[Rpg • 0] Experium || 30 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 7 okt 2020 - 19:56 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Moet ik ook. Maar het is nog altijd beter dan stilstaan. Maar anders ga ik wel een stuk vliegen ofzo. Helpt ook.’
      Hij vond het moeilijk om Jester te peilen. Al twee weken voelde alles zo tegenstrijdig en hij wist gewoon niet wat hij ervan moest maken en nadat het al zo’n stressvolle dag was geweest, wilde hij vooral gewoon Jesters armen om zich heen voelen.
      ‘Of… Ik vraag iemand anders.’ Hij keek om zich heen en zijn blik rustte even op Adam en Merrin, die natuurlijk wel alweer innig verstrengeld op de dansvloer stonden. Hij baalde ervan dat het hem nooit zo verging. ‘Maaya, ofzo.’ Een flauwe grijns speelde om zijn lippen. ‘Heeft die tenminste ook nog één keer in haar leven met iemand gedanst.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Oké.’
      Okééé?
      Zenuwachtig beet hij op zijn lip. Als hij zulke stomme dingen bleef zeggen rende ze straks nog bij hem weg. Hij legde zijn handen op haar heupen en hield even zijn adem in toen ze haar handen op zijn schouders legde. Hij had best gevoel voor ritme en slowen was zo ongeveer nog makkelijker dan stilstaan dus er was helemaal geen reden om zenuwachtig te zijn. Toch ging zijn hart tekeer alsof hij vijf salto’s achter elkaar moest gaan maken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jesters glas helde vervaarlijk ver over toen hij het plotseling los liet en kwam rinkelend nog rechtop te staan. 'Maaya? Ik dacht het effe niet.' Hij schudde zijn hoofd en legde een arm om Fox schouder. 'Ik zit je maar te jennen dude, geen liefdadigheid voor de duivel nodig.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Een beetje gemeen ben je wel hoor.’ Toch viel er een ontzettend gewicht van zijn schouders en zijn glimlach keerde weer terug. Hij pakte Jesters hand en trok hem naar een plek waar nog niemand stond. Bij twee jongens was het altijd even zoeken wie wie waar vastpakte (al was dat bij Kris en Zebediah nooit een vraag geweest) en hij sloeg zijn armen om Jesters hals. Direct sloeg zijn hart op hol en hij voelde een blos langs zijn wangen trekken. Een gewoon liedje was toch een betere starter geweest. Of – of misschien ook niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

En nu? Het was niet alsof zij hier ervaring mee had. De vorige keer had ze alleen met Fox gedanst en dat was heel anders geweest. Had ze nu maar iemand op haar schouder zitten die haar precies kon influisteren wat te doen. Dan maakte ze in ieder geval geen fouten.
      Ze kón natuurlijk gauw in de toekomst spieken.
      Maar daar trapte hij vast ook niet in en zo wanhopig was ze nou ook weer niet.
      Ze keek naar hem op en besloot dat alleen de gladiolen dingen voor elkaar kregen en als ze er echt spijt van had kon ze nog altijd als de wiedeweerga naar huis sjeezen en doen alsof het nooit gebeurd was. 'Ben jij ook een beetje zenuwachtig?'
      Ze had het gedaan. Ze had het gezegd. Lieve hemel, nu verdiende ze morgen een extra stuk taart ofzo. En als hij nou heel raar keek kon ze gewoon zeggen dat het de eerste keer is dat ze met een jongen danste, dan was het helemaal zo'n vreemde vraag niet. Toch?
      Toch??
      Oh hemel, wat had ze gedaan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Hoort bij m'n charme.' Jester sloeg zijn armen om Fox' middel en voor het eerst hoopte hij maar dat Nish Onyx ook meegetrokken had (of andersom) want dan was hij niet de enige die nu met iemand anders intiem stond te slowen. Aan de andere kant hadden die al eerder zo gestaan, dus misschien maakte hij zich druk om niks. Waarschijnlijk maakte hij zich druk om niks.
      'De race winnen door bovenop de ander te springen kan ik niet, dus dan maar zo.' Jester wiebelde uitdagend met zijn wenkbrauwen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Emil kon het niet helpen dat hij in de lach schoot. Van de zenuwen ja. Direct gleed er een heel stuk spanning van hem weg en hij durfde Nenya zelfs ietsje dichter naar zich toe te trekken. ‘Ja,’ zei hij eerlijk. ‘Nogal. Stom hè?’
      Hij had wel vaker met meisjes gedanst, maar het was voor het eerst dat hij zenuwachtig was.
      Voor het eerst dat hij het meisje in kwestie ook léúk vond.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Hij schoot in de lach. Alles wat zich een god noemde zij geprezen, het had gewerkt. Ook Agami moest nu lachen en ze schudde vlug haar hoofd. 'Helemaal niet. Anders ben ik het wel. Bloednerveus.' Haar wangen waren vuurrood, maar het was al een stuk minder eng om het te zeggen. 'Bij m'n naamexamen wist ik tenminste al dat ik het halen ging,' grapte ze. 'Maar nu niet. Eigenlijk is dat wel leuker.'
      Jij bent leuker.
      Maar dat durfde ze nog neit.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Natuurlijk had hij wel naar het optreden gekeken, zij het vanuit de deuropening. Het was een leuk optreden geweest, ze hadden een geinige dynamiek met elkaar en ze durfden liedjes te doen die allesbehalve makkelijk waren.
      Toen het liedje was afgelopen was hij toch naar buiten gegaan. Het was bijna alsof hij een pilletje had genomen dat nu was uitgewerkt. Hij zei niet veel tegen Nish terwijl ze een sigaret rookten en merkte dat Fox’ woorden maar door zijn hoofd bleven spoken. Hij wist dat hij er niet zo veel waarde aan moest hechten, maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan.
      Het begon te druppen en ze gingen toch maar naar binnen toe. Inmiddels waren er mensen aan het dansen en Nish en hij ging een beetje aan de zijkant staan. Een eind opzij zag hij dat Fox en Jester stonden te slowen en hij had het gevoel dat zijn hart bevroor.
      Het is niets. Gewoon een… simpele dans.
      Een dans die hij nooit met iemand anders dan Jester had gedaan. Die hij ook met niemand anders dan Jester zou willen doen. Het liefst wilde hij weer naar buiten gaan, maar hij wist dat Nish dan ook mee zou gaan en wilde dat hij zich ook een beetje vermaakte.
      ‘Je mag wel met iemand gaan dansen hoor. Ik red me wel.’
      ‘Nah.’ Nish leunde tegen de muur. ‘Ik vind het wel best zo.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Misschien kwam het door de zenuwen, maar Fox begreep de opmerking niet zo goed en hij wist opeens ook niet meer te zeggen. Het was de eerste keer dat hij zich ongemakkelijk bij Jester voelde. Best een tijdje dansten ze in stilte – wat nogal ongebruikelijk voor hen was en hij vond het ook niet zo fijn.
      Schuin achter Jester zag hij Nish en Onyx bij de muur staan. Zijn blik kruiste even kort die laatste. Wist Jester ook dat hij er stond? Net waren ze nergens te zien geweest. Hij richtte zijn blik weer op Jester. Hij moest het nu gewoon doen. Zeggen wat hij wilde. Kijken of hij duidelijkheid kon krijgen. Er was íéts tussen hen – dat hadden de laatste dagen wel bewezen.
      Hij leunde iets dichter naar Jester toe en boog zijn hoofd. Plots gierden de zenuwen door hem heen.
      Doorzetten, Fox. Je hebt niet eeuwig de tijd.
      Hij trok zijn hand van Jesters schouder terug en verplaatste die naar zijn wang. ‘Ik – ik vind je echt heel leuk, Jester,’ begon hij en hij voelde dat hij vuurrood werd. Hij slikte moeizaam, zijn vingers trilden tegen Jesters huid.
      Opeens was hij doodsbang voor een afwijzing. Maar het was al te laat – hij was dit al begonnen.
      Zijn hart bonkte zo hard dat het pijn deed en hij haalde diep adem om de rest ook te zeggen.
      ‘Ik dacht niet dat ik dit nog voor iemand zou kunnen voelen. Maar voor het eerst sinds Kris weg is voel ik me weer gelukkig en dat is… dat is als ik bij jou ben. En ik hoop – ik hoop gewoon dat jij dat ook voelt. Dat wij – dat wij een klik hebben die anders dan die bij anderen. Alles voelde al zo snel gemakkelijk en vertrouwd tussen ons en… en…’ Toen zijn stem nog harder begon te trillen en hij spontaan niet meer wist wat hij verder wilde zeggen, boog hij zich in een opwelling naar voren en kuste Jester. Even tolde zijn hoofd, leek hij spontaan vergeten te zijn hoe hij moest zoenen.
      Hij trok zich iets terug en keek Jester onzeker in de ogen, zijn hart hamerde zo hard door zijn hoofd dat hij dacht dat de hele zaal de gongslagen kon horen. Kus me. Kus me terug. Kus me echt.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Voor zo ver ik weet worden we door niemand beoordeeld,’ zei Emil. ‘En in het ergste geval laten we elkaar struikelen? Maar jij kan ons daar vast op tijd voor waarschuwen.’ Hij merkte dat hij Nenya nog steeds nogal houterig vasthield en probeerde iets te ontspannen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox' stem trílde zelfs door de zenuwen en Jester begreep niet echt waarom. Nouja, oké, tuurlijk begreep hij wel waarom want je crush vertellen dat je van hem hield was heus niet iets wat iedereen zomaar even voor de lol deed en was over het algemeen enger dan op zijn minst twee van je kleinere fobieën trotseren. Maar Jester wist al dat Fox hem leuk vond en daar had hij ook niet raar over gedaan (wel onduidelijk als de pest, wat niet helemaal aardig was naar Fox (of Onyx) maar waar hij nu ook weer niet heel veel aan kon doen) en normaal had Fox zoveel bakken met zelfvertrouwen dat je er een behoorlijk kasteeltje van bouwen kon.
      Al met al, toen hij er later op terugkeek besloot hij maar eens om er nog eens over na te denken of hij zichzelf nu echt slim vond of niet.
      En toen voelde hij plotseling Fox' zachte lippen op die van hem.
      Dit voelde wel als het moment in de Disneyfilm waarop zegmaar alle bosbewoners in een musicalnummer uitbraken en liedjes zongen als 'Kiss the Girl', maar dat gebeurde niet. Waarschijnlijk omdat dit het echte leven was en geen film. Fox trok zich weer terug en zijn bruine ogen waren voor de verandering gevuld met onzekerheid.
      Jesters lippen tintelden en als 'je ne parlais pas Anglais' hier een geschikt antwoord geweest zou zijn om met een degelijk excuus weg te vluchten had hij dat misschien wel gebruikt ook. Alles in zijn hoofd lag à la Inside Out volledig overhoop en droeg over het algemeen niet bij aan de situatie. De raceauto's waren boos, de tennisballen waren heel verrast maar zeker niet chagrijnig en het stemmetje liep aan één stuk door schel te gillen en of dat positief of negatief was, bleef een raadsel. Maar of hij nu iets snapte van zichzelf, Fox verbluft aanstaren was óók geen keuze maken.
      In een flits schoof er een herinnering voorbij. Toen met Fox op de muur. En daarna die van het zingen, en daarna alle leuke dingen die ze de afgelopen weken gedaan hadden en die hem zoveel goed gedaan hadden. Waar hij zichzelf weer een beetje had kunnen vinden. Waar hij heel erg veel om de jongen voor hem was gaan geven. Jester hield van hem--hij wist alleen niet zo goed wat dat precies inhield.
      Maar voor het eerst sinds Kris weg is voel ik me weer gelukkig en dat is… dat is als ik bij jou ben.
      Die ene zin brak haast zijn hart (op een goede manier, wat verrassend genoeg ook mogelijk was) en voordat alle chaos in zijn hoofd tot een unanieme consensus hoefde te komen, besloot impulsiviteit het heft maar in eigen handen te nemen. Fox verdiende duidelijkheid en everything be damned, Jester wilde zelf eigenlijk ook wel eens verdomd graag wat duidelijkheid.
      Jester knipperde met zijn ogen, de tijd begon weer te lopen en voordat alle stemmetjes, vlinders en raceauto's goed en wel doorhadden wat hij deed, was hij naar voren geleund en kuste Fox terug.
      Wat, in het midden van de dansvloer ten aanzien van de hele school, ook niet echt een heel verstandige zet was.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Nenya moest lachen. 'Het zou wat zijn als iedereen beoordeeld werd. Twee punten aftrek! Je aarzelde te lang voordat je antwoord gaf op de vraag,' zei ze in een nasaal stemmetje, alsof er ergens op school een docent rondliep die zo zou klinken. 'Wat een nachtmerrie. En dan heb je zeker ook altijd dat ene stelletje dat alles goed doet?' Ze kon het meteen al helemaal voor zich zien. 'Hmm, nu we het erover gehad hebben laat ik het misschien wel gewoon gebeuren. Extra plusplunten als je na een blunder gewoon weer overeind komt, toch?' Ze glimlachte en ging haast per ongeluk ook zelf iets dichter op de jongen staan. Hij rook lekker, realiseerde ze zich. Naar wat wist ze niet precies, maar die aftershave (zo heette dat toch?) wilde ze best eens vaker ruiken.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx kon alleen maar staren.
      Eerst keek Fox hem recht aan, toen legde hij een hand tegen Jesters wang en praatten ze zacht met elkaar. Fox gaf een kus. Jester zoende hem daarna echt.
      Hij wilde het niet geloven, kón niet geloven dat Jester hem nu echt zoende. Een vlammende pijn sneed door hem heen. De woorden van Fox galmden door zijn hoofd.
      Dat Jesters pijn niet weg was. Dat hij dat nog wel zou merken.
      Was het –
      Had hij –
      Was dit allemaal opzet? Had Fox dit eerder op de avond bedoeld, toen hij zei dat er weleens dingen konden gaan gebeuren die hem niet aanstonden? Hadden ze dit samen geplánd, was dit wraak op wat hij zes weken geleden had? Waarom – waarom zou Jester anders iemand anders kussen? Jester had gezegd dat zij nog wat konden worden, dat hij dat niet hoefde op te geven. Hij had hem bewust hoop gegeven om het weer de grond in te boren. Juist op een moment dat hij er niet op berekend was.
      Hij voelde dat iemand zijn arm vastpakte, dat iemand tegen hem praatte. De woorden hoorde hij niet.
      ‘Hij haat me,’ stamelde hij. ‘Hij haat me nog steeds. Het was allemaal fake.’
      Hij rukte zich los van de hand die hem vasthield. Weg – hij wilde weg hier. Hij duwde degene naast hem weg en bereikte voordat hij het wist de uitgang.
      Buiten hoorde hij een stem, iemand riep zijn naam. Onyx had het gevoel dat hij geen lucht kreeg. Om zich heen zag hij niets dan duisternis, alsof alle sterren uit de hemel waren gevallen.
      ‘Onyx?’ Een stem drong zich toch door de duisternis heen.
      Hij haatte die stem. Die stem die hem zo veel leugens op de mouw had gespeld.
      Instinctief wist hij waar Adams keel was en hij greep hem hard beet. ‘Ik haat je,’ snauwde hij. ‘Ik haat jullie allemaal.’
      Hij haalde uit, hoorde een kreet van pijn.
      Het gaf geen enkele voldoening.
      Hij duwde de ander van zich af en beende verder. Waarheen wist hij niet. Weglopen van Jesters verraad kon hij niet, weglopen van zichzelf kon hij niet. Door die kut-Adam wist hij niet eens meer wie hij wás.
      Een beter mens worden. Jester proberen te verdienen.
      Hij had al zijn schilden laten zakken zodat ze hem zo hard mogelijk konden raken en het was allemaal zijn eigen schuld. Hij leerde het verdomme nóóit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish was zo wóést door wat Fox deed – exprés voor Onyx’ neus – dat hij bijna uit elkaar spatte van woede. Nog geen halfuur geleden had hij de jongen gewaarschuwd dat hij Onyx geen pijn moest doen, maar hij had er lak aan en deed er zelfs nog een schepje bovenop. Zijn hart brak toen hij Onyx’ woorden hoorde. Hij dacht dat Jester hem haatte.
      ‘Hij haat je niet,’ zei hij tegen Onyx. ‘Dit komt allemaal van Fox’ kant.’
      Maar Onyx hoorde het niet, hij werd compleet opgeslokt door de duisternis waar hij zich juist van vrijgevochten had. Hij rukte zich los en beende naar de uitgang. Nish wilde hem achternagaan – tegelijkertijd voelde hij ook de drang om die walgelijke kus te stoppen en Fox eens écht te laten weten hoe hij over hem dacht.
      Even ving hij Adams blik en hij gaf een knikje toen de jongen zich naar de uitgang bewoog. Misschien was zijn kalmte Onyx beter tot hulp dan iemand die óók zowat op ontploffen stond. Hij draaide zich naar het stel toe. Fox’ vingers hadden zich om Jesters krullen gewonden en de twee zoenden elkaar nog steeds alsof er helemaal geen wereld buiten hen bestond.
      Hij beende op hen af, rukte de twee ruw uit elkaar en gaf Fox daarna zo’n dreun dat hij naar achteren struikelde en gevallen was als hij niet met zijn rug tegen iemand anders aan botste.

---

Every villain is a hero in his own mind.