[RPG • 0] Experium || 29 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 sep 2020 - 20:05 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish’ aandacht werd van de lijst nummers afgeleid toen Yrla het podium opstapte en iedereen welkom heette. Hij had een spontane lach op zijn gezicht en vond het duidelijk geen probleem om in het middelpunt te staan. De tijd had hem goed gedaan. In zijn herinneringen zag hij vooral een bange jongen, maar er stond nu een zelfverzekerde, knappe jongeman, en ergens was het fijn om te beseffen dat het trauma dat Nish veroorzaakt had hem niet belemmerd had in zijn groei als persoon. Het zorgde ervoor dat het schuldgevoel ietsje bedaarde. Ietsje. Met een halve glimlach keek hij toe hoe Yrla samen met Vienna een nummer begon te zingen, eentje die toch best wel catchy was. Na een poosje draaide hij zich weer naar Onyx terug, die de door de nummers van Queen keek.
      ‘Die ga ik dus echt niet doen hoor, veel te moeilijk. Ik ben niet zo’n muzikaal wonder als jij.’
      En zijn zangkunst was waarschijnlijk toch niet om aan te horen. Hij kon zich de laatste keer dat hij gezongen had niet herinneren, dus erg gesmeerd was zijn keel niet.
      ‘Ach wat boeit dat, op een karaoke.’ Onyx keek verder. Zijn lippen krulden om in een grijns en hij schoof een blaadje naar Nish toe. ‘We kunnen ook iedereen hiermee verrassen.’
      Hij schoot in de lach toen hij Britney Spears zag staan.
      ‘Ben je serieus?’ vroeg hij toen Onyx hem met een grijns bleef aankijken.
      ‘Bloedserieus.’
      Er dansten pretlichtjes in Onyx’ ogen die zijn knieën week maakten. Op het moment was er weinig wat hij niet voor hem zou doen. ‘Dan mag ik dus geoorloofd heel vals zingen?’
      ‘Dat mag altijd.’ Hij knikte naar het podium. ‘Wou je zeggen dat dat om aan te horen is?’
      ‘Oké dan,’ zei Nish hoofdschuddend. ‘Britney Spears it is. Iets met life goals.’
      ‘Jij mag het melden.’
      ‘Wat heldhaftig van je.’
      ‘Voor wat hoort wat. Je denkt toch niet dat je zomaar met mij een podium mag delen?’ Grijnzend nam Onyx een slok van zijn bier.
      ‘Je sméékte me praktisch om een duet met je te doen. Ik dacht aan ‘I Will Always Love You’ – maar goed, het wordt dus ‘Oops I did it again.’'
      ‘De nacht is nog jong,’ zei Onyx en hij bewoog zijn wenkbrauwen op en neer op een manier die de hitte zelfs naar zijn tenen liet uitstralen. Hij vervloekte zichzelf toen hij zijn ogen nauwelijks van die Onyx kon losmaken terwijl ook zijn wangen een paar graden warmer werden en hij zich zelfs begon af te vragen of Onyx niet allang had opgepikt dat Nish hem leuk vond en hij er nu inwendig om lachte.
      Bij die gedachte schudde hij zichzelf vlug wakker en dwong hij de hitte ergens zijn grote teen in. Hij duwde zijn lege flesje in Onyx’ handen. ‘Ga jij dan maar een refill halen.’
      Daarna draaide hij zich om en liep naar degene die de karaoke regelde.

[ bericht aangepast op 3 okt 2020 - 20:27 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze was samen met Fayr gekomen dit keer. Vienna was al vooruit gegaan, om Yrla te helpen met de avond. En dus hadden de zussen besloten om samen te gaan. Yrla en Vienna stonden net op het podium iedereen welkom te heten, op het moment dat ze beiden binnen kwamen. "Je zou denken dat hij een ander soort thema kiest voor zijn feestje," zei ze met een kleine grijns, toen Yrla begon met zingen. "Hij bakt er daadwerkelijk niets van." Vol leedvermaak keek ze naar het podium, maar al gauw liet Fersephone haar blik dwalen door de ruimte. Ze vond de persoon die ze zocht al vrij snel, in gesprek met Jester.
      Fire Alleen naar hem kijken ontnam haar elke keer weer de adem. Ze moest hem aan het zingen krijgen vanavond om een of andere reden. Fire kon ook wel een avondje ontspanning gebruiken en hem zien zingen leek haar super grappig. Daar had ze waarschijnlijk alleen heel erg veel overtuigingskracht voor nodig. "Doen wij ook een nummer samen straks?" vroeg ze aan haar zusje.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox voelde zich niet beter na het gesprek met Onyx. Integendeel. Ergens zeurde een stemmetje dat hij te ver was gegaan, door over zijn vriend te liegen. Als Jester erachter kwam, wilde hij misschien wel niets meer van hem weten. Hij wist ook niet zo goed waar het vandaan kwam, de woorden waren gewoon uit zijn mond gerold. Op dat moment was er maar één ding in zijn gedachten geweest en dat was dat Onyx er met Jester vandoor zou gaan als hij niets deed.
      Hij probeerde het wrange gevoel van zich af te schudden. Onyx was zelf ook geen heilige, hij had ook dingen gedaan die niet oké waren. Het waren maar woorden, en Onyx was wel gewend aan mensen die rotdingen tegen hem zeiden.
      Wat hij ook tegen zichzelf zei – het hielp niet. Zijn ogen dwaalden steeds opnieuw naar de jongen af. Die trok zich duidelijk niets van zijn woorden aan. Dat was dan een meevaller – of juist niet? Dan had hij het voor niets gezegd en het risico genomen dat Jester ervan zou horen.
      Fox haalde diep adem. Jester stond verderop met Fire te praten, Vienna en Yrla waren aan het zingen… Hij scande de ruimte verder door tot hij Merrin en Adam had gevonden, die net een drankje hadden gehaald. Eigenlijk wilde hij wel naar hen toe, maar na wat hij net tegen Onyx had gezegd durfde hij niet zo goed. Onyx en Adam waren zo close geworden…
      Het was gek dat hij zo veel mensen kende en zich toch een beetje alleen voelde zonder Jester. Bij sommige vrienden had hij het gevoel dat hij steeds opnieuw moest beginnen als hij hen een tijdje niet had gesproken. Een patroon waar hij eigenlijk steeds weer in kwam, iedere keer dat hij verliefd was. Hij wist niet hoe hij het moest stoppen, hij wilde gewoon het liefst de hele tijd bij Jester zijn en zelfs als hij wel met anderen optrok, waren zijn gedachten er lang niet altijd bij.
      Fox liep naar een van de statafels met liedjes toe om te bedenken wat hij straks wilde gaan zingen, al had hij al een hele lijst in zijn hoofd. Toch zorgde het zware gevoel in zijn borst ervoor dat hij er niet zo veel zin in had als anders. Kwam het door het feit dat het een karaoke was? De laatste keer dat hij daaraan had meegedaan, was Kris er nog geweest. Toen had hij hemel en aarde plus een halve fles drank moeten bewegen om hem op het podium te krijgen, hoewel hij wel altijd met een glimlach toekeek hoe Fox liedje na liedje zong.
      Zijn blik zakte naar beneden, naar de tatoeage op de binnenkant van zijn arm.
      Daarna draaide hij zijn hoofd opzij en keek hij naar Jester. Die hoefde hij niet over te halen, die vond het zelf al leuk om te zingen. Hij richtte zich weer op liedjes en ging op zoek naar het lijstje Disneysongs, ervan overtuigd dat die hem snel genoeg weer opgevrolijkt hadden.

[ bericht aangepast op 3 okt 2020 - 22:40 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Op de meeste dagen liet Dezi haar litteken voor wat het was. Het kostte veel tijd om het weg te plamuren en omdat ze geen herinneringen vóór het litteken had, was het een deel van haar geworden. Een herinnering aan het feit dat er mensen op deze school waren die haar kwaad wilden doen. Nu het feest was, had ze echter wel haar best gedaan om het zo veel mogelijk met make-up weg te werken. Met of zonder litteken – sexy voelde ze zich toch wel. Maar het was vanavond haar doel om Damon voor het Halloweenfeest te strikken en aangezien ze er niet helemaal over uit was of ze een litteken fetisj wel of niet bij hem vond passen, had ze er maar voor gezorgd dat het niet zó vuurrood was dat het alle aandacht naar zich toetrok.
      Samen met Tony was ze binnengekomen op het moment dat Yrla en Vienna een liedje aan het zingen waren. Tony was zo gespannen als een snaar – nadat Onyx gisteren iets te heftig op zijn tekening had gereageerd, was hij met blaren op zijn gezicht teruggekeerd. Dezi had er stiekem om moet lachen. Alsof een bezem in zijn reet niet genoeg waarschuwing was geweest. Maar goed, misschien dat hij het stiekem wel lekker had gevonden.
      Ze keek de ruimte rond, eens zien met wie ze eens een gezellig babbeltje kon maken.

[ bericht aangepast op 4 okt 2020 - 10:50 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vrolijk wisselde hij het podium af met twee buffalo's die het nieuwe liedje gingen doen. Yrla draaide zich om en keek lachend naar Vienna, die achter hem ook van het podium sprong. "Dat hebben we toch even goed gedaan, niet?" zei hij met een grijns. Vienna lachte zachtjes, terwijl ze hem volgde. "Als je jouw valse gekraai niet meetelt, hebben we het goed gedaan ja," zei ze plagend. Yrla legde zijn hand op zijn borst en keek quasi beledigd naar Vienna. "Nou ja, Vie. Dat doet pijn..." Maar hij lachte toch zachtjes. Yrla wist ook wel dat hij eigenlijk helemaal niet kon zingen.
      Precies op dat moment voelde hij iets tegen zijn rug aan botsen. "Oh sorry," zei hij al zonder gezien te hebben wie het was. Toen hij zich omdraaide keek hij recht in het gezicht van Nish. Zijn hart dropte meteen in zijn tenen, de zenuwen direct terug in zijn maag. Ging dit de hele avond zo zijn? Dat ze elkaar niet meer elkaar konden vermijden? Jarenlang waren ze elkaar uit de weg gegaan, en dit was al de tweede keer deze avond dat hij oog in oog met Nish stond. En dat hij weer met zijn mond vol tanden stond, niet wetende wat te zeggen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was alsof hem de adem werd afgesneden toen hij na het indienen van het Britney Spears-verzoek tegen iemand aan botste en recht in Yrla’s gezicht keek – en recht in zijn ogen. Voor het eerst realiseerde hij zich dat ze inmiddels even groot waren. Het was alsof er opeens iets vastzat in zijn keel. Zijn eerste instinct was doen alsof hij de jongen helemaal niet kende, maar dat sloeg nergens op.
      ‘Hé,’ mompelde hij schor. ‘Geeft niet.’
      Hij voelde zijn gave door zijn lijf razen, deed zijn uiterste best om te voorkomen dat hij nu in het niets opging, al wist hij zeker dat hij licht doorschijnend werd.
      ‘Je was vast nog in euforie door je optreden.’ Hij slaagde erin om zijn mondhoek iets omhoog te laten krullen, maar zijn hart ging tekeer in zijn borstkas. Het waren de eerste woorden die hij tegen hem zei sinds vier jaar.

[ bericht aangepast op 4 okt 2020 - 11:11 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam had ingestemd met een drankje. Vanaf de zijkant keken ze toe hoe steeds meer mensen de zaal binnendruppelden. Hij keek rond of hij Nenya al ergens zag, maar ze waren allebei klein en er waren wel heel veel lange leerlingen. Vienna en Yrla hadden hun eerste liedje al gezongen. Er stonden nu twee meisjes die hij niet kenden, maar ze zongen zo vals dat hij zich ook wel op het podium durfde te wagen.
      ‘Volgens mij heb ik jou nog nooit horen zingen,’ zei Adam tegen Merrin en hij grijnsde. ‘Straks zing je de sterren van de hemel en sta ik daar als een schorre kraai naast je.’
      Zijn blik gleed weer door de zaal en zijn schouders spanden zich aan toen hij Tony en Dezi bij elkaar zag staan. Gelukkig had ze de afgelopen weken niet tegen hem gepraat, maar nu hij haar met een nauwelijks verhullend jurkje zag staan, dacht hij weer terug aan het bal. Vlug richtte hij zich weer tot Merrin, wiens vrolijke gezicht hem gelijk weer liet ontspannen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Met zijn handen ontspannen in zijn zakken stapte Jester de drukke zaal in. Het leek erop dat de hele school naar Yrla's karaoke feestje gekomen was, geen één afdeling had het laten afweten. Zijn blik gleed even over de menigte en ondanks dat hij Fox al spotte aan een statafel, zocht hij de mensenmassa verder af naar iemand anders. Jester vond Fire zeker niet het type voor halfdronken een slechte meezinger in de microfoon blèren ten overstaande van de hele school, maar hij dacht wel dat Fire ongeveer net zoveel vertrouwen had in een goede afloop van dit feest als hijzelf en dat betekende dat hij er zou zijn.
      De lange jongen stond inderdaad aan de rand en Jester weefde soepel door de mensenmassa tot hij naast hem kwam staan. 'Legolas,' begroette hij de Lion en hij schonk hem een scheve grijns. 'Heb je al een liedje gekozen voor vanavond?' Hij keek even om zich heen, een nonchalant gebaar dat vooral bedoeld was om te zien of er niet een bepaald on-favoriet persoon in de buurt was. 'Heb je Onyx nog gesproken, afgelopen week?' vroeg hij daarna, iets serieuzer.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij keek met zijn mond vol tanden naar de jongen voor hem. Nish sprak tegen hem, hij spràk tegen hem. Hij wist alleen niet wat hij terug moest zeggen, het was alsof zijn tong bevroren was. "Au!" Yrla greep met zijn hand naar zijn hoofd en keek beledigd om naar het meisje achter hem. De plek waar ze hem geslagen had zeurde vervelend. "Waar was dat voor nodig?" vroeg hij. Vienna keek hem met grote ogen aan en door een nauwelijks gebaar met haar hoofd moedigde ze hem aan iets te zeggen. "Oh," zei hij verloren. Hij keek terug om naar Nish. Hij voelde de angst om met hem te praten nog altijd knagen, maar het was het vaker gelukt de laatste tijd om moeilijke gesprekken te doen. Hij greep zichzelf even bij elkaar en toverde een glimlach op zijn gezicht. "Ik was vooral heel erg gekwetst. Vienna hier deed echt heel lelijk... Ze zei dat ik heel vals zong." Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat Vienna beledigd naar hem opkeek. "Nou ja! Je zong ook gewoon vals." Yrla schoot in de lach door haar happende reactie, waardoor hij eindelijk de zenuwen een beetje weg voelde sijpelen. "Je kan het gewoon niet hebben dat ik beter dan jou kan zingen, Vie," zei hij grijnzend. Dat was helemaal niet zo en dat wist Vienna ook wel. Ze keek hem met samengeknepen ogen aan, en voor het moment dankte hij Vienna dat ze er was. Zijn beste vriendin had de druk voor hem een beetje van het gesprek gehaald.
      Hij keek met een grijns naar Nish. "Ga je ook een nummer doen?"

---

It's never gonna happen, Guys.

De karaoke was wel een fijne afleiding en duwde zijn dubbele gevoelens omtrent zijn verjaardag een beetje naar achteren. Er was echter ook nog iets anders wat hem zenuwachtig maakte: over twee dagen was het Halloweenfeest en hij had nog steeds niet de moed gevonden om een meisje mee te vragen. Toen het werd aangekondigd had hij gelijk aan Nenya gedacht. Zou ze inmiddels al door iemand anders zijn gevraagd? En hoe vroeg je zoiets? Hij had het steeds opgeschoven, tegen zichzelf gezegd dat hij het wel op de karaoke kon vragen. Maar nu het zo ver was, wist hij nog niet hoe. Tijdens het bal was hij met Onna gegaan, vooral omdat ze beiden gewoon niemand gevraagd hadden. Het had hem niet uitgemaakt met wie hij ging – maar deze keer maakte het hem wel uit. En nu wilde hij ook graag een ‘ja’ horen, zelfs al zou dat hem een hoop herrie in zijn hoofd opleveren. Maar ze verdiende het om gevraagd te worden. Hij dacht aan het meest spraakmakende aanzoek dat hij de vorige keer had gezien – Jester die met een boomblaster de aula in was gekomen, op de tafel gesprongen was en Onyx mee had gevraagd. Zoiets zou hij nooit durven. Hij wist ook niet of Nenya zoiets zou waarderen, maar het was wel een gedurfd en lief gebaar geweest. Beter dan een droog “heb jij al iemand”. Misschien moest hij het aan iemand vragen die haar kende. Zijn blik rustte even op Vienna. Misschien dat zij hem kon helpen. Of was het stom om om hulp te vragen? Hij zuchtte zachtjes en besloot eerst een drankje te halen om zichzelf wat moed in te drinken.

[ bericht aangepast op 4 okt 2020 - 12:41 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire was blij dat er niet nú al iemand begon te pushen dat hij een nummer moest zingen, want hij had zo het gevoel dat zowel Fox als Fersephone dat nog wel gingen doen en hij had daar helemaal geen zin in. Hij vond het wel prima zo, hier aan de zijkant, waar hij een goed overzicht had op wat er gebeurde.
      Fire liet zijn blik even over Jesters gezicht gaan terwijl hij probeerde te peilen waar hij naartoe wilde. Liep het nog steeds zo stroef tussen de jongens? Vroeger hadden ze elkaar blind vertrouwd en zouden ze zoiets niet hoeven variëren. Of zocht hij gewoon naar een subtiele manier om het onderwerp aan te snijden? Hij knikte langzaam. ‘Ja… De Red Queen wil zich verzoenen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Erger dan Yrla kan je nooit zijn," zei hij met een grijns. Hij wist eigenlijk niet zo goed van zichzelf of hij wel kon zingen. "Ik heb geen idee hoe goed ik in zingen ben," zei hij dan ook met een blos op zijn wangen. Hij zong wel eens, stilletjes en alleen met zijn muziekspeler mee. Maar dat was dan ook alles. "Zullen we een liedje uitzoeken met zijn tweeën? Het valt vast mee."

---

It's never gonna happen, Guys.

Een beetje nerveus stapte ze de zaal binnen. Adam en Merrin waren al eerder gegaan, Vie had geholpen om dingen klaar te zetten en de tweeling was ook samen vertrokken. Tussen alle mensen zag ze zo gauw geen bekend gezicht en ze betrapte zichzelf erop dat ze eigenlijk vooral naar een bepaalde Lion aan het zoeken was. Niet dat ze die zag, maargoed. Hij was vandaag jarig, wist ze via Fox. Ze draaide het vierkante pakje in haar handen nerveus heen en weer en hoopte dat ze straks ergens de Lion tussen zou zien.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Jester knikte en bedacht zich daarbij dat hij nu nog steeds niet wist of Onyx het met hem over de bloedband had gehad. Hij dacht van wel, maar hij wilde het risico niet nemen dat hij ernaast zat en Onyx' geheim doorlulde. Zeker nu zijn vriend gezegd had dat hij niet wilde dat Maaya ooit hoorde van de verbroken bloedband, en het onderwerp aansnijden zonder daarbij tegen Fire te kunnen zeggen dat het alweer soort van geen probleem was schoot ook niet op.
      'Jup. Tot nu toe nog niks van d'r gehoord. Misschien blijft het zo en durft ze uiteindelijk niet na alles wat er gebeurd is, maar daar ga ik eerlijk gezegd niet vanuit.' Hij keek even opzij. 'Heeft Onyx het ook gehad over het litteken?' Best straight-forward, maar als Fire nu een gek gezicht trok, kon Jester het met alle gemak meteen gooien op het litteken aan de binnenkant van zijn pols, niet die ene van de bloedband. Hij maakte er wel iets van, maar hij moest weten of Fire wist dat Jester Maaya niet zomaar de deur kon wijzen.
      Aan het begin van het bondgenootschap was Legolas heel duidelijk geweest dat met de Rhino's in zee gaan beloond zou worden met een plaatselijke barbecue. En niet het leuke soort. Iedereen met gezond verstand zou Maaya recht in haar gezicht uitlachen als ze om hulp kwam vragen (en Jester waarschijnlijk ook, in eerste instantie), maar uiteindelijk had zij nog een troefkaart waarvan Jester niet kon zeggen dat die niet meer bestond. En Maaya ging er dus echt niet voor zorgen dat hun bondgenootschap met de Lions naar Davy Jones' locker verdween.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Even vroeg Nish zich af of hij niet beter weg kon lopen, toen Yrla en Vienna met elkaar in gesprek raakte. Toen hij echt op het punt stond om dat te doen, richtte Yrla zich opeens tot hem. Een grijns tekende zijn gezicht.
      ‘Ja – ik ga het met Onyx doen.’ Hij werd vuurrood toen hij zijn woorden hoorde. ‘Een liedje – bedoel ik.’
      Vanbinnen vervloekte Nish zichzelf. Wat de fúck was hij aan het doen. Hij voelde zich fucking raar en ongemakkelijk en hij had het gevoel dat iedereen naar hem keek, en op de een of andere manier zorgde met Yrla over Onyx praten voor kortsluiting in zijn hersenen.

---

Every villain is a hero in his own mind.