[RPG • 0] Experium || 24 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 juli 2020 - 20:50 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze begreep er nog niet veel van. Maar wat ze er wel van begreep, was dat Romeo in ieder geval niet de aardigheid zelve was. "Hij heeft wat gedaan?" vroeg ze verontwaardigd. Ze nam de hand van haar vriendin in haar handen. "Het is goed, Fayr. Je bent nu veilig. Ik ben er, en de anderen zijn er. Hij kan je niets meer doen," zei ze zachtjes. Ze trok Fayr tegen zich aan en legde haar hoofd op haar schouder. Ze drukte even een kus in de haren van haar vriendin.
      Precies op dat moment kwam Fersephone binnen zetten. Vienna kon de zorgen in haar ogen lezen, maar dat was alleen omdat ze Fersephone goed kende. Ze zag aan het meisje dat ze haar gezicht in de plooi probeerde te houden. Vlak voor hun knielde Fersephone neer op haar knieën en legde haar hand op Fayr haar knie. "Hee zus. Gaat het een beetje?" vroeg ze zachtjes. Dit was de enige keer dat je Fersephone zo op deze manier zag, zo kwetsbaar. Als het ging om Fayr. Als Fersephone zich zo zorgen had gemaakt, dan moest er wel iets aan de hand zijn geweest wat ook Phone kon voelen. En als Fayr het had over het feit dat hij haar aan haar keel boven de afgrond hield. Zou hij gedreigd hebben haar te gooien? Hadden ze zich dan zo erg in Romeo vergist?
      "We daten gewoon nooit meer met een Rhino. Dat wordt vanaf nu gewoon de gouden regel," zei ze stellig.

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Maar hij bedreigde jullie ook!" Fayr veegde trillend een traan weg en pakte daarna Fersephone's hand heel stevig vast. "Als- als ik de waarheid zou vertellen dan- dan zou hij jullie pijn doen. Van school laten verdwijnen of martelen, of-" ze wist niet eens meer precies wat de jongen allemaal gezegd had. "En nu heb ik het toch gezegd en jullie in gevaar door mij, maar ik kón niet zomaar liegen, echt niet!"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      "No shit, die probeerde het vast en zeker uit te maken met die psycho." Jester wierp een enigszins bezorgde blik naar beneden. Fucking Rhino's. Er ging ook geen dag voorbij of die shitlijpo's liepen weer met zíjn afdeling te fucken. "Groot gelijk, na het verhaal van Fox gister."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Fayr, rustig," zei ze kalmer dan ze zich voelde. Ze had haar zusje niet eerder zo in paniek gezien, dus dat betekende dat deze jongen echt fout was. En natuurlijk was hij fout, hij had connecties met Zebediah, die ook nog eens hier rondliep. Met wat voor plannen dan ook. "Het is goed dat je het ons verteld hebt," zei ze met een kleine glimlach. "Nu kunnen we iets tegen hem doen. Daarnaast is dit veel te groot om zelf bij je te dragen. En ik kan best voor mezelf zorgen," zei ze met een grijns. Ze keek even naar het meisje naast haar. "En ik denk dat Vienna zich ook prima kan verdedigen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij knikte als antwoord op Jester zijn stelling. Yrla dacht terug aan het verhaal wat de jongen met de krulletjes die dag ervoor verteld had. Dat Romeo en Zebediah hem opgejaagd hadden, hem in een beer hadden laten veranderen en de Lions aan had laten vallen. Romeo en Zebediah. Yrla keek even om zich heen of ze echt alleen waren, en verlaagde toen zijn stemgeluid. "Denk je dat Romeo iets van Fayr moest? Of kan ik beter vragen of Zebediah iets van Fayr moest?" Hij keek Jester veel betekend aan. Hij hoopte dat Jester zijn gedachtegang volgde.

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Kan, maar ik zou niet weten wat," antwoordde Jester zachtjes. "Een heler is nooit verkeerd, maar weet hij dat Fayr dat kan? En daarnaast, this late in the game heeft hij vast al iemand voor die positie. Misschien was ze bedoeld als pressiemiddel? Of een tweede connectie met onze afdeling?" Hij haalde zijn schouders op. "Echt hoor, geen Rhino komt deze fucking campus nog binnen zonder mijn toestemming. Al moet ik de deur ervan overtuigen in hun gezicht dicht te klappen. Het liefst met hun gluiperige vingertjes ertussen."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Phone's woorden waren lief bedoeld, maar door alle stress en angst nog in haar lichaam gingen ze alsnog langs Fayr heen. "Hij zou me van het dak af gooien..." mompelde ze zachtjes tegen Vienna's schouder en het huiveringwekkende gevoel in haar maag kwam acuut weer terug. "Ik wou dat ik nooit met hem naar het bal was gegaan."

[ bericht aangepast op 9 juli 2020 - 20:57 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Jester had een punt. Zebediah zou daar vast al voor gezorgd hebben. Als pressie middel? Voor wie dan? Oké, Fayr betekende veel voor de afdeling, maar zou ze ook gebruikt kunnen worden tegen hen? De enige die echt veel om Fayr gaven waren Vienna en... "Of hij had de verkeerde persoon," zei hij verbluft. Hij keek even met grote ogen naar de jongen naast zich, zich verbazend over zijn eigen briljante idee. Misschien had Romeo wel gewoon per ongeluk Fayr eruit gepikt, terwijl zijn doel Fersephone was geweest. "Zeb moet de school inkomen als hij het wil overnemen. En om nu een heel leger te teleporteren lijkt me erg lastig. Wat is dan handiger dan een persoon die werkelijk alles kan slopen?"
      Was het echt Phone waar Zeb achterna zat? Nee, nee dat kon niet. Zeb zou zijn vrienden alleen laten voor zijn loyaliteit. Hij zou het regelen voor de Panthers. En Zeb wist dat als hij zijn woord niet hield het einde verhaal was. Dus hij zou zijn woord wel houden, toch?

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze zag Fersephone wanhopig naar haar kijken. Het was duidelijk dat ze niet goed wist wat ze met haar zus aan moest. "Daar kunnen we nu helaas niets meer aan veranderen, Fayr," zei ze zachtjes. Ze aaide haar vriendin over haar rug. "We moeten nu gewoon een plan bedenken wat we nu met hem aan moeten," zei ze zachtjes. Ze keek even naar Phone op de grond. "Wat denk je dat hij bedoelde met dat Fayr zijn plannen nu niet mocht verpesten?"

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Fersephone?" Jester floot zachtjes. "Wow, da's nog eens slechte voorbereiding." Tijdens het praten blikte hij op zijn horloge en hij gebaarde met zijn hoofd richting de hal. "De meeting begint. Die moet voor zessen klaar, praten we straks wel met Fayr over d'r psycho vriendje."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Moest ze de waarheid vertellen? Fire had haar in vertrouwen genomen over het gevaar. Maar Fire zat met hetzelfde dilemma als haar wel of niet vertellen. Ze besloot voor een middenweg te gaan. "Er gaat een gerucht dat er mensen zijn die de school over willen nemen, en dan niet op een vriendelijke manier. En dat daar ook een paar oud-leerlingen bij aanwezig zijn. Ik denk dat Romeo daartoe behoorde, tot dat groepje." Moest ze Zebediah noemen? Ze had Fire beloofd tot noch toe dat ze hier niet echt over zou spreken toch? Ze wist niet zo goed wat ze nu moest doen. Ze had zo wel een beetje het probleem aangekaart, maar niet Fire zijn vertrouwen beschaamd toch? Dat hoopte ze althans
      Voor ze zich goed en wel kon uitleggen, stond Yrla bij hen aan de deur. "Dames, komen jullie? We hebben jullie nodig voor de meeting" Vienna keek verbaasd naar Yrla. "Meeting? Ik dacht dat je gewoon een leugen vertelde aan Romeo," zei ze verbaasd. Yrla schudde zuchtend zijn hoofd. "Nee, geen leugen. Helaas." Met die woorden verdween hij weer door de deur. Fersephone stond op van de grond. "We hebben het hier later wel over nog. Kom op meiden. Of blijven jullie liever hier? Dan doe ik mijn zegje wel."

---

It's never gonna happen, Guys.

Een meeting? Fayr had geen flauw idee waarover. De Rhino's misschien? Yrla was alweer weg voordat ze het had kunnen vragen en ongemakkelijk sloeg ze haar armen beschermend om haar middel. Als Fersephone en Vienna ging, dan ging Fayr mee. Ze stond nog een beetje bibberig op en stapte naar haar zus toe, gevolgd door Vienna. Bijna iedereen was al in de woonkamer toen ze met z'n drieën binnenkwamen, maar gelukkig was er nog wel plek op de bank.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fayr zag eruit alsof ze ieder moment uit elkaar kon vallen van ellende. Haar ogen waren rood en ze trilde lichtjes. Jester volgde het meisje met zijn blik toen ze op de bank ging zitten, met Vienna naast haar. Daar was iets heel naars gebeurd, dat kon hij wel zien. Woede kroop door zijn vingertopjes omhoog, als gloeiende kooltjes die vlam gevat hadden. Als Romeo Fayr ook maar iets had aangedaan... Jester maakte gehakt van de klootzak.
      Het kostte moeite om het probleem van Fayr een stukje voor zich uit te schuiven tot na de meeting, maar hij deed het wel. Prioriteiten stellen, heette dat. Eerste dingen eerst. Ondertussen was iedereen binnen komen druppelen, behalve een lieftallige en bijzonder kutte kamergenoot. Jester checkte nog één keer zijn iNet (berichten niet gelezen) en besloot dat Onyx er maar in kon stikken. Dan kwam hij niet. Hem een zorg.
      "Goed, thanks dat jullie er allemaal zijn. Onyx laat het afweten, als iemand weet waar die gozer uithangt; informatie is welkom. In ieder geval; de meesten van jullie hebben haar vandaag waarschijnlijk al wel gezien, of het nieuws gehoord. Dezi is terug." Jester keek de groep even rond en gaf ze de tijd om het nog even te verwerken. "Niet iets wat iemand van ons verwachtte, maar het is wel de realiteit. Experium heeft haar volledige geheugen gewist en ze weet net zoveel als de eerste de beste naamloze. Ze kan haar gave wel gebruiken, maar het is waarschijnlijk wat dingen opnieuw leren en dat soort shit." Weer liet hij even een stilte vallen (voor de kleintjes die hem anders -god forbid- niet bij konden houden).
      "Het probleem is dat wij het niet vergeten zijn. Dezi heeft niet zomaar ons als afdeling verraden, maar sommigen ook willens en wetens pijn gedaan en in levensgevaar gebracht. Een goede reden om haar te verwijderen, maar het bestuur heeft anders besloten en daar moeten wij nu mee dealen. Ik snap het als jullie boos zijn, of bang. Dat is heel logisch en ik zou liegen als ik zei dat ik niet pisnijdig ben. Maar," voegde hij daar ietsje scherper aan toe, "zodra wij als afdeling haar gaan behandelen als de Dezi die wij ons herinneren, is het enkel een kwestie van tijd voordat ze zich aanpast naar onze verwachtingen en terugvalt in het oude gedrag. Waarom zou ze blijven proberen ons vertrouwen te winnen als we haar toch al niet moeten? Dan zoekt ze haar heil elders en ik weet wel een geniepige afdeling die haar met líefde binnenhengelt. En dan zitten we pas écht diep in de shit."
      1, 2, 3, 4, hoedje van, hoedje van, 1, 2, 3, 4, hoedje van denk-nu-alsjeblieft-even-ietsje-sneller-met-me-mee-want-deze-stiltes-hangen-me-de-keel uit-oké?
      "Dat brengt ons tot de reden waarom ik deze meeting voorgesteld heb." Zelfs Merrin moest op dit tempo alles goed kunnen volgen en zoniet dan gaf Jester het rustig praten voor altijd op. Fire werd maar zijn tolk ofzo. "Voor sommigen is het onmogelijk om normaal met Dezi om te kunnen gaan en dat wil en ga ik ook niet van je vragen."
      Zie je wel, Adam. Ik begrijp je pijn heus wel.
      "Wel moet er nagedacht worden over hoe we de komende weken gaan doorkomen mét Dezi. Ze is er nu eenmaal en daar kunnen wij niets aan veranderen. Om te beginnen moeten we het hebben over waar ze gaat slapen. Vannacht, maar ook de momenten daarna. Ik heb met Fire gesproken; die bood aan dat ze eventueel in hun campus terecht kan, moest dat nodig zijn. De andere optie is dat ze hier slaapt, ofwel bij Fersephone, ofwel alleen. In dat laatste geval moet je je kamer delen met Agami en moet een van jullie verhuizen om ruimte te maken," zei Jester, die het blonde meisje even aankeek. "Dus dat is het probleem van de dag. Reacties, meningen, geniale ideeën; the floor is yours."

[ bericht aangepast op 10 juli 2020 - 16:05 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Ik ga niet een kamer met haar delen," zei ze vrijwel direct. Dat was ze absoluut niet van plan. "Ik weet dat we ooit vriendinnen zijn geweest, maar ik weet niet of ik ooit normaal tegen haar kan doen na wat ze geflikt heeft. Daarnaast het feit dat er weer een nieuwe Dezi is opgedoken, daar heb ik nog minder trek in. Mijn beste vriendin is gestorven op de dag dat ze Adam dat flikte. Ik hoef niets met haar te maken te hebben." Het was hard, maar zo voelde het ook. Ze voelde alsof ze haar vriendin al een tijdje kwijt was en ze wilde er niet iets anders voor terug. Zeker geen slap aftreksel. En ze zou er zeker niet om huilen, in ieder geval niet hier. "Dus of ze gaat terug naar haar eigen kamer, die officieel bij Agami is. Dan moet jij maar kijken wat jij wil. Of ze flikkert een eind op naar de Lions." Of zijzelf sliep des noods wel ergens anders, maar die troef wilde ze niet op tafel gooien. Niet nu al. Niet direct al je kaarten verspelen toch?

---

It's never gonna happen, Guys.

      Ja, die voelde zich verraden door haar bestie, natuurlijk. Niet iets waar Jester compleet onbekend mee was. Zijn blik gleed naar Agami, die op de leuning van de bank zat. "Zou je het wel zien zitten om met Agami een kamer te delen, Phone? En jij, Agami?"
      Het donkerharige meisje blikte even opzij en haalde toen stram haar schouders op. "Ik vind het niet heel erg om te verhuizen," zei ze, rustig als altijd, hoewel ze zat te friemelen met haar vingers. "Maar ik wil geen kamer delen met Dezi. Vergeten of niet."
      Wat, opzich, te verwachten was. Jester knikte en keek vragend opzij naar Fersephone. "We zijn nu bezig met het verzamelen van opties, daarna kunnen we de beslissing maken," zei hij nog, voordat Adam een hele rant zou gaan afdraaien en het al zes uur was voordat ze ook maar in de buurt van een beslissing gekomen waren.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.