[RPG • 0] Experium || 18 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin

Hij keek even opzij naar Yrla, die een grijns op zijn gezicht had. Hij trok alleen zijn wenkbrauwen even op en Merrin zocht koortsachtig naar een opmerking terug. "Jaloers?" Vroeg hij. Hij had het idee dat hij de aandacht had van elke Panther in de kamer. "Op het feit dat je in zijn broek mag zitten? Nee bedankt, ik wil nog langer leven dan vandaag." Dit was wel oké toch?

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla

Hij kon niet anders dan stiekem ergens trots zijn op Merrin. Hij had eindelijk zijn bek opgetrokken, nu moest hij alleen nog hetzelfde doen tegen hem als Yrla hem plaagde. Maar dat kwam nog wel, voor deze discussie uit zou monden in iets anders, schraapte hij zijn keel. Hij wist dat noch Onyx of Jester zomaar op zou geven. En Merrin had hen al een paar slokken opgeleverd, dus Yrla voelde zich verplicht iets terug te doen. "Oké, volgende opdracht." Hij tikte door op zijn telefoon. "Vienna. Love," zei hij met een grijns. "Deel vier slokken uit aan degene van wie je het meeste houdt hier."

[ bericht aangepast op 10 mei 2020 - 18:54 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Ik ben groot zat voor twee handen eromheen hoor,' zei Onyx met een knipoog. 'Kan Jester je een beetje coachen. Ging ook goed bij je gave, toch?'

[ bericht aangepast op 10 mei 2020 - 19:19 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Tony was nog steeds niet de vrolijkste, het gesprek met Fire had daar niet veel aan veranderd. Fox had niet zo veel zin in zijn gemopper terwijl hij aan zijn posters werkte en zijn kamergenoot wilde slapen en hij hoopte maar dat hij binnenkort van kamer kon ruilen met Astreal. Een kamer met Fire delen voelde als de hoogst haalbare eer binnen de Lions. Zijn posters had hij dus op zijn bureau achtergelaten, waarna hij het dak op was geklommen om aan de quiz te werken die hij vrijdag wilde doen. Hij was zo opgegaan in een lijst van liedjes dat hij even vergeten was dat hij met Vienna aan het chatten was. Toen hij weer een deuntje aan het neuriën was, dacht hij opeens weer aan de vraag die hij haar gesteld had. Hij had geen antwoord gehoord, maar toen hij het scherm van zijn iNet oplichtte, zag hij dat ze wel een berichtje had teruggestuurd. Twintig man – dat was wel een klein groepje toch? Het ging erom dat ze het durfde, hem kon het niet boeien of ze kon zingen. Beter van niet. Nee, ik wil niet per se iemand die mooi zingt. Dan hoort iedereen hoe vals ik zing :’D. Maar mooi mooi. Smeer je keel dan maar voor een mooi duet met mij.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester verslikte zich in zijn whiskey.
      Hij schoot naar voren om de drank niet meteen uit te spugen en drukte de muis van zijn hand tegen zijn mond, terwijl de hitte naar zijn wangen steeg. Even bleef hij zo zitten en staarde naar een van de glazen op de tafel, nog even bezig om die laatste uitspraak van Onyx te verwerken. Hij wierp een korte blik achterom met een uitdrukking die midden hield tussen absolute schok en de slappe lach.
      Oké. Checkmate. Dat was de beslissende zet. Om te zeggen dat hij dáár niet op voorbereid was geweest, was een understatement. Het gebeurde niet vaak dat mensen dit bij hem deden en het was een hele ervaring om het andere eind van het spectrum eens mee te maken.
      "Goed," zei Jester schor, de alcohol nog als een kleine gasbrander achterin zijn keel. "Yrla, de volgende opdracht?" Langzaam liet hij zich weer terug achterover zakken tegen Onyx' arm aan, zijn wangen nog altijd rood (misschien deed hij haar dus toch wel aan) en een nauwelijks beheerste lach om zijn lippen.

[ bericht aangepast op 10 mei 2020 - 19:59 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Maaya had ’s middags nog een paar keer geoefend, waaronder één keer op haar huisgenoten. Een vrij onschuldige hallucinatie van een lekkend dak, maar het had gewerkt. Ze had voldoende zelfvertrouwen dat het ook met de Panthers wel goed zou komen. Voor de zekerheid had ze hun Naamloze toch opgedragen om haar een flinke dosis extra energie te geven zodat het voelde alsof ze net wakker was geworden. Wel had ze haar gave zo veel gebruikt dat ze vanavond waarschijnlijk niet zou kunnen slapen, maar dat had ze er wel voor over. Ze was het wel gewend om af en toe een nacht niet te slapen.
      ‘Wil je nog van de show genieten, veilig achter het raam, of niet?’ vroeg Maaya aan Romeo. Het kon haar niet schelen of hij meeging, in haar eentje zag ze er ook de humor wel van in. Mocht het niet lukken dan was het zelfs beter als Romeo er niet was. Maar ze vroeg het toch maar, iets met samen lol trappen. Hij had vast niks beters te doen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin

Hij kreeg een kop als een boei. Wat zei Onyx nu? Daar w- was hij helemaal niet handig in. En zoiets wilde hij helemaal niet leren van Jester! Hij wilde dat samen met Adam leren. Hij durfde niets meer te zeggen. Hij was blij dat Jester het zwijgen op was gelegd, maar Onyx was voor hem ook te ver gegaan. Merrin keek naar Yrla, die hem een knipoog gaf en zonder mokken doorging.
      "Oké, nogmaals de volgende opdracht." Hij tikte door op zijn telefoon. "Vienna. Love. Deel vier slokken uit aan degene van wie je het meeste houdt hier."

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna

Even keek ze de groep rond. Ze keek even naar Merrin en schonk hem een glimlach. Ze hield van hem, heel veel. Dat wist ze. Maar de afgelopen jaren was er een iemand die er altijd voor haar geweest was. Die haar verdriet had opgevangen. Waarmee ze had gelachen en geknuffeld. Waar ze mee had gedronken en die altijd, maar dan ook altijd voor haar klaar stond. “Fayr. Je weet dat jij dat bent. Je bent mijn beste vriendin. En je bent er altijd voor me als ik je nodig heb. Maar we lachen ook samen veel en je bent gewoon de beste,” zei ze met een glimlach voor ze haar vriendin een knuffel gaf.

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Naww," zei Fayr zacht en ze legde een hand tegen haar hart. Dat was allemaal zo lief! Ze knuffelde Vienna even stevig terug en pakte toen haar glas van de tafel af. "Daar wil ik wel op drinken," zei ze met een lach. Fayr hief haar glas op richting haar vriendin naast haar voordat ze die vier slokken wijn nam. Het ging wel hard met haar drankje, als dit zo door zou gaan. En ze waren allebei al best ver heen, ze hoopte maar dat het spel hen verder nog een beetje genadig zou zijn. Of niet. Nu was het allemaal nog heel leuk, in ieder geval.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx had een zelfingenomen grijns om zijn lippen toen hij zag dat zowel Merrin als Jester een kop als een biet kreeg en Jester om de volgende opdracht vroeg. Hij verwonderde zich opnieuw over de reactie van zijn vriend; blijkbaar was hij preutser dan hij gedacht had. Onyx hoopte niet dat hij hetzelfde soort opdracht zou krijgen als Vienna. Eén persoon aanwijzen van wie hij hield was simpel, maar twee – of meer? Hij zou bij de goden niet weten wie hij dan moest kiezen. Waarschijnlijk werd het iene miene mutte en wie het ook werd; hij zou zich er fucking awkward over voelen.
      ‘De volgende is voor Onyx,’ zei Yrla, alsof dat apparaat zijn gedachten had opgevangen. ‘Neem drie slokken als je denkt dat je vanavond voor drie uur in bed ligt. Zo niet, deel ze dan maar uit.’
      Nou – deze was dan wel weer heel saai. Zeker op doordeweekse dagen hielden feestjes als deze toch vaak wel rond een uur of één op en hoewel hij nog wel een after party met Jester in gedachten had vond hij drie uur wel heel enthousiast klinken. Dus nam hij maar drie slokken. Drie meer of minder maakte toch niet uit. Om Jester een extra slok te besparen – hun after party zou toch wel een beetje in het water vallen als Jester echt niet meer op z’n benen kon staan – gaf hij verder alleen een knikje dat ze door konden naar de volgende ronde.
      Yrla las de volgende opdracht voor. Iedereen die op het moment dezelfde serie keek, moest toasten en drie slokken nemen. ‘Ik kijk Peaky Blinders en Penny Dreadful,’ antwoordde Onyx. Jep – dat werd toch weer een slok voor Jester. Maar hij zei het in elk geval in één zin.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester nam een slok. "Brooklynn 99, The 100 en La Casa de Papel, momenteel."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      "Friends," zei Nenya en keek de groep toch wel een tikje gespannen rond om te zien of er nog iemand was die dat nu keek. Het was een oude serie, dus misschien dat de anderen dat niet meer zo interessant-
      "Ja, ik ook!" Fayr leunde grijnzend voorover en hief haar glas naar het meisje. "Drinken dus, proost!"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Ik kijk geen series," zei hij met een flauwe glimlach. Hij had er gewoon daadwerkelijk geen geduld voor. Een film was nog daaraan toe. En als een film zijn aandacht had, zoals Harry Potter, kon hij ze nog wel graag kijken. Maar om heel eerlijk te zijn was hij altijd te ongeduldig voor het einde. En bij een serie werd dat alleen maar gerekt en nog meer gerekt, waardoor het hem frustreerde.
      Merrin zat naast hem en keek hem schaapachtig aan. "Ik kijk de Flash en Arrow op het moment" Yrla keek de jongen naast hem even peilend aan. Superheldenseries dus, om een of andere reden vond hij dat niet heel erg bij Merrin passen. Of juist wel? De laatste die nog moest, was Vienna."Riverdale," zei ze met een glimlach. "Gossip girl en ik heb net Teen wolf afgerond." Typisch meidenseries dus. Yrla keek even naar de mensen om zich heen, wachtte tot iedereen zijn benodigde slokken had genomen en begon toen aan de volgende opdracht.
      Hij kreeg al een grijns bij het zien van de opdracht. De app mocht hem echt. "Jester. Geef een goede eigenschap van elke speler en drink een slok op elke kwaliteit."

[ bericht aangepast op 11 mei 2020 - 15:31 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Van íedereen?" Jester keek opzij naar Onyx en begon te lachen. "It was nice knowing you," wist hij uit te brengen en grijnsde verontschuldigend. Tja, hier kon hij toch vrij weinig aan doen. Straks moest hij maar even een halve liter vruchtensap bij zijn vriend naar binnen gieten ofzo. Hij liet zijn ogen langs de groep gaan, die hem nu natuurlijk allemaal zaten aan te kijken. Goeie genade, hoe moest hij dit gaan klaarspelen? De meesten hadden al moeite als hij wél om de twee zinnen een adempauze inlaste, maar dat ging nou niet echt meer, of wel?
      Jester knikte even (liet de 'Alright, let's do this' maar even achterwege om Onyx het zware leven nog iets te kunnen besparen) en liet zijn blik op de jongen in de rolstoel rusten. Echt een volgorde had hij niet, hij zag wel waar hij uit zou komen. Eerst de makkelijke even afwerken.
      "Merrin, jij krijgt de eer om nummer een te zijn. Soms heb je nog net even wat extra aanmoediging nodig, maar je bent enorm vasthoudend en hebt dat dooie paard de Styx uitgekregen ook— in hindsight ben ik ondertussen vast de enige die die inside joke begrijpt, toch jammer. Maargoed, vasthoudend dus." Hij was al gestopt met praten voor hij het goed en wel doorhad, wat weer een extra slok voor Onyx betekende. Oeps. En zelf moest hij er natuurlijk ook aan geloven.
      Nouja. Uiteindelijk waren dat er in totaal dan maar zes, toch?
      "Vienna: betrouwbaar. Om vijf uur ’s nachts je bed uit getrokken worden omdat je me weken geleden iets beloofd hebt is vast niet één van je hobbies, maar je houdt je aan je woord en je doet het toch, wat wel bewonderenswaardig is." Slok nummer twee.
      Zijn blik verschoof naar het blonde meisje naast Vienna. "En Fayr, misschien redelijk voor de hand liggend, maar al dan niet minder waar: een beschermengel in levende lijve en de meest vriendelijke ziel hier op heel Experium. Waar we jou aan verdiend hebben weet ik niet, maar je staat voor iedereen klaar en zonder jou zouden we allang verloren zijn."
      Spelletje of niet, dit was eigenlijk hartstikke goed voor de teambuilding. Door de alcohol kwamen de goede eigenschappen er misschien ietsje te liefkozend uit, maar hij meende ze allemaal. Nu was het toch wel hopen dat ze zich dit deel van de avond nog zouden herinneren, want er was een dikke kans dat hij niet gauw weer de kans zou hebben om het moraal op deze manier omhoog te krikken. Nooit gedacht dat een drankspelletje zo nuttig zou kunnen zijn.
      "Nenya Agami," ging Jester met een brede grijns verder, nadat hij ook op de eigenschap van Fayr gedronken had, "met de geweldige beslissing om voor twéé namen te gaan heb je het ook maar eens benadrukt: ambitieus. Vorige week heb je het voor het eerst klaargespeeld je gave zo te begrijpen dat je een grote voorspelling hebt klaargespeeld en niet alleen heb je daarmee de uitkomst van het Toernooi zodoende beïnvloed dat we tweede gehaald hebben, vandaag heb je direct je naamexamen al binnen. Veel ken ik niet die je dat na kunnen doen, gezien je niet eens een gaveles gehad hebt sinds dat het je voor het eerst gelukt is. Wat betekent dat het plan om je examen te halen, waarschijnlijk enkel van jou kwam. Ambitieus dus, proficiat."
      Jester gaf het meisje een knipoog, nam zijn slok, en richtte toen zijn blik op Yrla. Ze hadden zo'n hevige ruzie gehad en nog steeds waren ze niet dezelfde vrienden als eerst. Dat wisten ze allebei. Onyx vond nog altijd dat ze überhaupt geen vrienden meer zouden moeten zijn, waarschijnlijk. Maar fouten gemaakt of niet, goede eigenschappen had iedereen. Jester vond het niet eens moeilijk er eentje te verzinnen.
      "Yrla: zo beschermend als ik weet niet wat en als ooit de Heilige Maagd Maria nog uit de mode raakt, zou jij nog wel eens kunnen solliciteren voor de positie van beschermheilige. Je rekt zelfs je eigen morele grenzen van goed en fout op om de mensen van wie je houdt veilig te kunnen stellen, zelfs als zij dat niet eens weten." Hij hief zijn glas even en nam de een-na-laatste slok. Het was waar. Tegelijk liep Yrla ook precies daar het risico om de eigenschap van positief naar negatief om te laten slaan. Want wat hij puntje bij paaltje gedaan had om de anderen te beschermen tegen de plannen van het schoolbestuur, was niet oké. Te beschermend, was negatief. Maar momenteel leek hij weer aan de goede kant ervan te zitten en Jester hoopte dat dat zo zou blijven. Dat hij dingen samen zou doen. Met anderen zou overleggen enzo en zijn morele shizzle weer duidelijk hebben. Dat kon hij.
      Nu draaide Jester zijn hoofd opzij naar Onyx en hij glimlachte. "Onyx. Krachtig. En niet op de manier dat je me makkelijk kan optillen als je dat wil — want, laten we eerlijk zijn, dat kan eigenlijk iedereen als ze zich flink kwaad maken — maar op de manier waarop je denkt en dingen voelt. Je houdt je staande in mijn tyfoon van theorieën en ideeën en ook de volledige onzin tussendoor en weet nog een scherpzinnig antwoord te bedenken ook. Je doet iets niet half, maar helemaal of gewoon niet en als je ergens iets van vindt, knappe vent die het dan nog zomaar uit je kop kan praten. Je bent rechtdoorzee en als iets nou toevallig recht tegen alle natuurwetten van deze sterfelijke wereld ingaat, dan is dat hun probleem en niet het jouwe." Jester hief zijn glas een laatste keer en sloeg look het restje van zijn whiskey achterover.
      Ironisch genoeg was ook dat bij Onyx precies het ding dat zowel zijn positieve als negatieve kanten had en waar hij op moest letten dat hij aan de positieve kant ervan bleef. Bij krachtig, in plaats van stijfkoppig. Het ging met zijn ups en downs, en noemde Jester maar misselijkmakend positief, maar hij zag de toekomst best zonnig in.

[ bericht aangepast op 11 mei 2020 - 16:27 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het kostte Onyx ietsje meer om zijn aandacht bij Jesters complimenten te houden door de nodige alcohol die inmiddels door zijn bloedbaan stroomde, maar hij dacht bij iedereen toch de essentie eruit te hebben gefilterd. Inclusief die bij hemzelf. En dat waren mooie woorden – en dingen die alleen Jester over hem zou zeggen. Fayr begon enthousiast te klappen toen Jesters woordenstroom ten einde kwam, en ook de andere twee meiden vielen haar bij. Onyx klapte een zware hand op zijn schouderblad voor hij zijn arm weer om Jesters schouder sloeg. ‘Mooie speech, maat. Mooie speech.’
      Onyx’ blik landde even op Yrla. Een zwakke glimlach tekende zijn gezicht, al haalde die zijn ogen niet. De blik daarin was eerder hard, al liet de rest van zijn houding niet veel merken. Kwam dat doordat hij het oprekken van die morele grenzen niet als iets positiefs beschouwde? Had hij spijt van wat hij had gedaan? Van Adam, van Merrin?
      Jester had gezegd van wel – maar Onyx dacht het nu ook voor het eerst te zien. Of in elk geval een glimpje. Misschien.
      Om de een of andere reden voelde hij zich er ongemakkelijk door.

[ bericht aangepast op 11 mei 2020 - 17:28 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.