[RPG • 0] Experium || 15 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 23 april 2020 - 8:23 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Ik vroeg of er een uit-knop op die jongen zit,' antwoordde Onyx met een flauwe grijns en hij knikte naar Fox, die samen met Merrin vooropliep.

[ bericht aangepast op 23 april 2020 - 22:00 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Op Fox?" Jester grinnikte. "Ik denk dat je eerder spontaan leert vliegen dan dat die jongen een lange tijd achter elkaar zijn mond houdt." Hij schudde grijnzend zijn hoofd. "Wat, twee hyperactieve praatwatervallen blijken op je zenuwen te werken?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Bij jou komt er af en toe in elk geval nog wat zinnigs uit,' bromde hij. 'Daaruit niet.'
      En het was waar — twee spraakwatervallen waren voor een enigszins normaal functionerend persoon niet te doen, laat staan als die persoon al iets minder fantastisch functioneerde. Op sociaal vlak. Verder ging het prima.
      'Ik kan niet garanderen dat ik hem straks niet in mijn fanatisme' — dat was wel een mooi excuus toch? — 'geen blauw oog sla. Dus als je nog steeds wil dat ik je help de wereld te veroveren ben je bij dezen wel medeplichtig aan eventuele schade.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester keek opzij en gaf Onyx' een duwtje met zijn schouder. "Kom nou, Vladdy," plaagde hij. "Bij mij duurde het vijf jaar voordat je inzag wat voor een geweldig mens ik was, bij Fox mag dat best ietsje sneller. Het is echt een leuke gast. Hij kwam zelfs met het idee om een Disney-themed feest gaan houden om het bondgenootschap tussen de Lions en de Panthers te vieren. Nu is Disney niet je ding — wat eeuwig zonde blijft, ooit vinden we je film nog wel — maar het levert wel weer goeie teambuilding op tussen onze afdelingen."

[ bericht aangepast op 23 april 2020 - 23:06 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx wierp hem een vernietigende blik toe. 'Als je me nog één keer Vladdy noemt stop ik jou in die kelder die we voor Dezi in gedachten hadden.'
      Wat natuurlijk een loos dreigement was — maar wel iets wat hij met Fox kon doen. Hmm. Dat vonden ze vast vredelievender dan die ellendige tong eruit snijden.
      En natuurlijk was hij met een Disney-thema gekomen. Het enige thema dat hem nog verschrikkelijker leek was een Pink Party. 'Nou ik hou mijn eigen feestje wel,' bromde hij. Ergens in een wachttoren. Zo ver mogelijk van Fox. Zonder achterlijke Disney-muziek en nog achterlijkere kostuums.

[ bericht aangepast op 24 april 2020 - 8:15 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester grinnikte, niet op zijn minst onder de indruk. "Uh-huh. Dan moet je het in je eentje tegen Fox en Co opnemen zonder het verbond te schaden, Vladdy." Nu was het toevoegen van de nickname natuurlijk volledig express, maar Jester was het wel ergens met Onyx eens dat het half zo goed niet klonk als Scary Vibes. "Je eigen feestje?" ging Jester verder. "Jammer hoor. Je moet het zelf weten natuurlijk, maar ik had gehoopt dat je het wel over je hart kon verkrijgen om erbij te zijn."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

Merrin begreep er geen ene flikker meer van. Waar de eerste uren na het ontwaken Fox nauwelijks aandacht voor hem had gehad, stelde hij nu voor iets samen te gaan doen. Blijkbaar had Adam toch gelijk en waren ze ergens vrienden geweest, want volgens Fox hadden ze gisteren staan voetballen. Het was vreemd om te horen dat de jongen terug in een rolstoel voor hem wilde gaan zitten, terwijl Merrin juist elke keer het gevoel had dat hij geconfronteerd werd door het feit dat Fox wel kon lopen, maar juist nu wilde Fox dit voor hem doen. Terug in een rolstoel gaan zitten om blijkbaar toch elkaar weer op te zoeken.
      Ietwat verward keek hij achterom. Hij kon niet zo goed hoogte van Fox krijgen. "Uh, sure. Ik moet toch nog een beetje handigheid krijgen met dit ding," zei hij zachtjes. Misschien was het wel een goed plan om met Fox dit te gaan doen, dan kon hij misschien meer hoogte krijgen van de jongen. En was het niet zo, hou je vrienden dichtbij, je vijanden nog dichter? Het werd tijd om te bepalen wat Fox nu precies was, vriend of geen vriend.
      "Ben jij goed in spelletjes? Risk?" vroeg hij Fox terug.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx snoof. ‘Je weet wel beter.’
      Hij hield helemaal niet van feestjes – en dit werd dan al de derde op rij. Eerst het naamfeestje van Merrin – waar hij zich bar weinig van herinnerde – daarna het bal wat op zich wel oké was geweest maar niet per se leuk ofzo, om nog maar van het gedoe dat ’s nachts volgde te zwijgen, en dan nu een of ander kleuterfeestje. Hij wilde best een klein beetje bijdragen aan het teamspirit en zo, maar als Peter Pan in een fucking maillot verkleed gaan ging tien stappen te ver.
      Hij hield wel een horror-party in een creepy wachttoren waar hij Scream op zijn iNet zou kijken en alvast honderd en één manieren zou bedenken hoe hij Maaya zou laten gillen op het moment dat die klote bloedband eindelijk verbroken was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox was blij met Merrins toezegging, zelfs al had het wel wat enthousiaster gekund. Hij zette zich ietsje af, verstevigde zijn greep op de handvaten en trok zich ietsje op zodat zijn voeten van de grond kwamen. De rolstoel kantelde naar achteren en Fox liet zich gauw weer zakken. ‘Oeps,’ lachte hij. ‘Ja – ik ben een echte spelletjesfanaat! Hoewel ik Risk meestal in mijn eentje speel omdat mijn afdelingsgenoten kapot saai zijn, dus dan speel ik gewoon zelf vier kleuren en doe ik alsof er onzichtbare vrienden om me heen zitten.’ Hij haalde zijn schouders. ‘Maar met echte mensen spelen is een stuk leuker.’ Hij grijnsde. ‘En Adam zei dat dit jouw favoriete game is dus we gaan vast winnen!’

[ bericht aangepast op 24 april 2020 - 10:09 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Wishful thinking, Scary Vibes. Wishful thinking."
      In alle eerlijkheid vond Jester het echt jammer dat Onyx geenszins van plan leek om naar dat feestje te komen. Niet dat hij verwacht had dat zijn vriend met een Tinkerbell-kostuum stond te springen van vreugde, maar hij had toch gehoopt op een met-tegenzin-gemompelde-oké-dan. Weetikveel, kwam hij alleen met een haak aanzetten als kostuum. Zoiets. Helemaal niet... dan moest Jester die avond maar gewoon met Fire of inderdaad Fox doorbrengen. Zeker nu ze voor Yrla's verjaardag niet een knallend feestje hielden, had Jester wel een idee wat die jongen ging proberen en hij had er weinig zin in om wingman te spelen.
      Bovendien was er nog het probleem van Astreal en Tony. Het was nog maar de vraag of ze dat voor het feestje opgelost kregen. Misschien morgen. Ze vertellen dat het allemaal een droom was. Niet echt. Dat ze uiteindelijk nooit waren gegaan omdat het gewoon een fucking slecht en smerig idee was en dat hij en Onyx nooit- dat het niet gebeurd was. Dan hadden ze die belofte aan Fire ook gehad en bleef eigenlijk alleen Zebediah en het corrupte schoolbestuur over als probleem.
      Sinds wanneer bestond zijn leven uit zo ontzettend veel problemen achter elkaar? Goede goden.
      Ze liepen met zijn zessen het House van de Panthers binnen en Jester liep meteen naar de kast om het spelletje er vandaan te vissen. "Ik ben rood," zei hij als eerste.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Vienna

Een beetje ongemakkelijk zat ze voor het Panthers house in de zon. Ze had even vlug wat gegeten en nu zat ze alleen op het gras voor de openslaande deuren van de woonkamer. Hoewel ze het leuk vond voor Fayr dat ze met Romeo op pad was, was ze nu helemaal alleen. Merrin en de anderen gingen een spelletje doen - iets waar ze geen zin in had - en Yrla zat bij Phone. Op de achtergrond hoorde ze wel het geluid van de anderen die bezig waren, maar ze zat met haar rug naar hen toe, met haar zonnebril op haar hoofd. Ze wilde er even niets te maken mee hebben.
      De arena flitste maar als een malle voor haar ogen langs. Dingen die gebeurd waren, dingen die gebeurd konden zijn. Een eenzame traan liep langs haar wangen heen en ze was blij dat niemand het zag. Ze wist dat ze de beelden, de angst moest loslaten, maar het lukte nog niet helemaal. Vienna probeerde zich tot rust te manen. Je kon er niets aan doen, jij had er geen invloed op. We zijn tweede geworden, ze hebben het allemaal goed gedaan. Ze zijn allemaal weer op hun voeten en in de running. Echter hoe ze zichzelf ook de positieve gedachte aan probeerde te praten, die twee lege ogen die ze had gezien door haar paniek, waren terug. En leken haar beschuldigend aan te kijken.
      Haar humeur bevroor al helemaal, toen ze in de verte Fire aan zag komen lopen, met naast hem de twee vieze gluiperds. Fire keek haar zo direct aan, dat Vienna een rilling kreeg van die blik. Wat kwamen ze doen?

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx werd nú al op de proef gesteld toen Fox tegenover hem plaatsnam en hem met een pretbek aankeek. Die solliciteerde echt naar een knal voor zijn kanis. Fox trok de doos naar zich toe, haalde de het doosje met de zwarte figuurtjes eruit en schoof die naar Onyx toe.
      ‘Jij wilt vast zwart hè? Zo zonnig ben je niet.’ Fox pakte zelf het gele doosje alsof hij daarmee een punt wilde maken en hij nadat hij Merrin had gevraagd welke kleur hij wilde zijn, gaf hij hem groen.
      Adam ging aan de andere kant van Fox zitten en Agami zakte op de enige overgebleven plaats naast Onyx neer, tegenover Adam.
      ‘Kan Merrin niet beter in het midden?’ vroeg Adam. ‘Dan kan hij overal goed bij.’
      Onyx grijnsde toen er een spiertje in Fox’ kaak trok – blijkbaar was die wezel expres tussen de twee jongens in gaan zitten. ‘Fox zit nou eenmaal graag in het middelpunt. Dat krijg je als je zo aandachtsgeil bent.’
      ‘Ik wilde gewoon in die mooie blauwe ogen van jou kijken,’ kaatste Fox terug en hij gaf hem een knipoog. ‘Maar ik vind het ook niet erg om naar die knapperd naast je te kijken hoor, als je daar gelukkiger van wordt.’
      Onyx rolde met zijn ogen terwijl Fox opstond, zijn stoel opzij zette en Merrin ietsje opzij rolde. Fox leunde met zijn elleboog op de tafel en wierp Jester een zwoele blik toe. Direct vlamde het verlangen in Onyx op om eens te ontdekken hoeveel botten hij tegelijk zou kunnen breken als hij de jongen nu tegen de muur kwakte, maar hij hield zich braaf in en keek Jester aan.
      ‘Leg het spel maar uit. Fysiek geweld is toegestaan, right?’ Hij wierp een donkere blik op Fox. ‘Dan wordt het misschien nog leuk ook.’

[ bericht aangepast op 24 april 2020 - 11:40 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Romeo

"Die ken ik niet," zei hij. Hij trok zijn iNet uit zijn broekzak en zocht op zijn telefoon het liedje op. Hij schoof wat dichter naar Fayr toe en liet het filmpje ook aan haar zien. De jongen sloot zijn ogen, probeerde te luisteren naar het gitaarspel. Uiteindelijk gaf hij zijn iNet even aan Fayr en trok hij Julia tevoorschijn. Met zijn ogen dicht zocht hij naar het eerste akkoord. Een paar keer schudde hij met zijn hoofd, omdat het niet lekker klonk, tot hij hem uiteindelijk gevonden had. "Start hem nog eens." Hij sloot zijn ogen en probeerde mee te spelen met wat hij hoorde. Het waren herhalende akkoorden met af en toe eens een wisseling erin.
      Het duurde even voor hij het ritme en de juiste noten te pakken had, maar uiteindelijk speelde hij rustig mee met het liedje dat Fayr hem liet horen. Hij opende zijn ogen weer en keek haar met een stralende glimlach aan. "Ik vind hem geweldig," zei hij. "Nu jij nog."

---

It's never gonna happen, Guys.

      Jester overwoog serieus om een stevige elleboog in Onyx' zij te planten, want er vriendelijk was hij nog niet. Ze waren bondgenoten nu, alles was goed en mooi en gemene opmerkingen blijven maken was nergens voor nodig. Hij grinnikte om Fox' opmerking terug en blies de jongen een kushandje toe, voordat hij alvast de kaartjes paktje om de gebieden te verdelen.
      "Dat had je gedroomd, Scary Vibes. Alleen aanvallen met de dobbelstenen." Handig maakte hij zes stapeltjes en gaf die aan iedereen door. "Nu hoef je alleen nog maar te kijken naar de gebieden die boven het kaartje zijn aangegeven. Je hebt in totaal twintig legertjes," hij hield er eentje voor, "die je over je eigen gebieden mag verdelen. Als we dat gedaan hebben, geeft iedereen zijn kaartjes weer terug en begint het spel." Hij legde daarna nog kort uit hoe het werkte met bijzetten, continenten veroveren, opdrachten en überhaupt aanvallen, en vond dat dat het wel zo ongeveer was. "Nog vragen?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fayr

Fayr keek met groeiend ontzag toe hoe hij de akkoorden snel oppikte en aan elkaar speelde tot ze de melodie van het liedje alweer kon herkennen. Zelf kon ze dat ook wel een beetje met zingen, maar dat vond ze een stuk makkelijker dan alleen maar luisteren naar een liedje en daar de juiste akkoorden bij bedenken. Het was net magie.
      "Dat heb je snel te pakken," zei Fayr verwonderd. "Wauw." Ze schudde even haar hoofd en deed haar ogen dicht om naar de muziek te luisteren en de opening voor het couplet te vinden. Zachtjes wiegde ze op de maat mee en haalde toen diep adam. Haar heldere stem dreef mee op de wind.

I walked across an empty land
I knew the pathway like the back of my hand
I felt the earth beneath my feet
Sat by the river, and it made me complete

Oh, simple thing, where have you gone?
I'm getting old, and I need something to rely on
So tell me when you're gonna let me in
I'm getting tired, and I need somewhere to begin

I came across a fallen tree
I felt the branches of it looking at me
Is this the place we used to love?
Is this the place that I've been dreaming of?

Oh, simple thing, where have you gone?
I'm getting old, and I need something to rely on
So tell me when you're gonna let me in
I'm getting tired, and I need somewhere to begin

And if you have a minute, why don't we go
Talk about it somewhere only we know?
This could be the end of everything
So why don't we go
Somewhere only we know?

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.