[RPG • 0] Experium || 13 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna

"Fijn," zei ze met een welgemeende glimlach. "Denk je dat je het ook al aankan om weer op pad te gaan?" Vienna keek met een grijns op haar vriendin neer. "Want er staat hier een hele leuke jongen voor de deur, die op jou aan het wachten was, maar je kwam niet opdagen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

      "Een leuke- Romeo!" Fayr keek haar vriendin geschrokken aan. "Ik had met hem afgesproken tijdens aardrijkskunde. Maar toen- toen ging Dezi- ik ben het helemaal vergeten!" Oh, ze hoopte maar dat ze het nu niet verpest zou hebben. Ze zou weer met hem gaan zingen, maar ze voelde zich nu eigenlijk nog steeds zo moe. Slapen was fijn om de stress en schrik wat te verminderen, maar ze had nog heel wat meer nodig om zich weer als vanouds te kunnen voelen.
      Toch kwam ze overeind. Misschien kon ze voorstellen om het op een ander moment te doen, ofzo. Heel veel rustiger dan muziek maken samen werd het niet, dus dat ging ook niet echt lukken om voor te stellen... Oh, wat stom dat ze het vergeten was!

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Vienna

"Relax, Fayr. Hij leek niet boos, hij was zelfs een beetje bezorgd. Romeo had blijkbaar gezien dat Merr en Adam vanmorgen naar de ziekenzaal gebracht waren. Maar hij had niet gezien wie het waren, hij was bang dat jij daar lag." Vienna zette een lach op. "Toch wel schattig niet, dat hij naar je komt kijken?"

[ bericht aangepast op 15 april 2020 - 14:03 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het horen van Zebediahs naam zorgde voor een knoop in zijn maag, al zorgde de rest van Jesters woorden ervoor dat hij geloofde dat die twee niet uit hetzelfde hout gesneden waren. ‘Nou – ik kan altijd wel een partner in crime gebruiken,’ zei hij met een grijns. Hij keek even over zijn schouder. ‘Als je dat met Vladdy zou doen komt er waarschijnlijk bloed bij kijken en dat geeft zo’n rommeltje enzo.’ Aangezien Fox ook vaak onderschat werd – oké, vaak niet ten onrechte, maar toch – begreep hij Jesters drang om zich te willen bewijzen wel. ‘Als Fire niks in je skills zag, had hij nooit een bondgenootschap gewild. Ik bedoel – niets ten onrechte van jou maar die Kijo is ook wel een bad ass chick. Trouwens! We moeten eigenlijk wel een alliance party organiseren. Het is toch niet helemaal zonder slag of stoot gegaan, deze samenwerking. Misschien vrijdag ofzo? Dan kunnen we daarna uitslapen en kunnen Adam en Merrin er ook bij zijn.’ Hij grijnsde breed bij dat vooruitzicht – misschien dat hij Adam een beetje loskreeg als daar wat alcohol in gegoten werd.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fayr

Haar wangen werden meteen weer rood, natuurlijk. "Hij was bezorgd?" Om haar? Fayr probeerde het gevoel van zich af te schudden en kwam overeind. Toch wel lief dat hij haar kwam zoeken. Vlinders fladderden eventjes op in haar buik. Heel even maar. Ze had alle vlechten al uit haar haren gehaald en haar nachtjapon maar aangetrokken, dus trok ze de kast open om weer een jurk tevoorschijn te vissen. Haar haren liet ze maar voor wat het was, besloot ze. "Ik ga in ieder geval even naar beneden. Mijn excuses aanbieden dat ik hem liet zitten," zei ze, terwijl ze een witte jurk met zonnebloemetjes aantrok.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      "Breek me de bek niet open. Zeep en koud water," zei Jester wijs. "Vladdy — laat het hem niet horen," grinnikte hij. "Bijnamen zijn blijkbaar ook jouw ding? Want Sherlock past wel bij dat verrekt slimme brein dat die afdelingsgenoot van je heeft, maar ik zie meneer Holmes toch niet zo snel met een vuurbal komen aanzetten. Jij nog suggesties?" Hij stak zijn handen in zijn zakken. "Hoewel ik natuurlijk eigenlijk best voor vuurtoren zou kunnen gaan. Lang voor dat toren gedeelte, en het vuur spreekt voor zich, natuurlijk."
      Het deed hem wel goed om van de andere Lion te horen dat Fire in ieder geval iets in hem zag. Niet dat Jester de waardering van Fire nou zo hoog aangeschreven had staan, maar hij meende wat hij had gezegd. Als de andere leider vond dat het een scheve verhouding was en dat hij de dienst wel kon uitmaken... de Panthers konden echt niet hebben dat de Lions hen lieten vallen als ze ze juist zo hard nodig hadden. Dat Fire dat ook wel inzag, stelde hem weer iets gerust.
      Jester grinnikte bij Fox' woorden. "Kijo ziet eruit alsof ze nog geen rugtas kan optillen, tot ze een reverse kaart opgooit en verandert in iets waar zelfs Onyx nog moeite mee zou hebben. Ze is best aardig, trouwens. In mijn eerste jaren heb ik wel wat met haar opgetrokken."
      En een feestje... de vorige keer was er misschien ietwat teveel drank aan te pas gekomen. Maar dan konden ze dat best nog eens proberen, toch? Alleen dit keer de zoenspelletjes misschien maar even achterwege laten. Fox' voorstel herinnerde Jester wel aan nog een pijnlijk puntje. Astreal en Tony, om precies te zijn. Hoe zouden Vienna en Fayr reageren als die jongens plotseling over de vloer kwamen? En erger nog, wat als de twee smeerlappen naar Fire zouden stappen en een heel andere versie van de werkelijkheid zouden ophangen?
      Misschien moest hij Fox deze week maar eens vragen hoe hij het beste aan Fire kon vertellen wat die twee van plan waren geweest.
      "Eerst maar eens zien of Fire het nog steeds met me aandurft als ik hem gruwelijk versla tijdens deze opdracht," lachte Jester. "Hoewel ik bang ben dat het andersom zal zijn, maargoed. Een mens mag hopen. Als Merrin en Ad-" hij brak zijn zin halverwege af en keek opzij. "Hoe weet jij de verzonnen naam van onze Naamloze?" Hij trok zijn wenkbrauwen uitdagend op.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Er was een stilte gevallen, al vond Adam dat niet onprettig. Het was natuurlijk voor hen allebei een zware dag geweest. Hij merkte ook dat hij wel trek kreeg, maar de broodjes die als lunch hadden gediend, waren vast al uitgedroogd. Hij dacht aan de zakken spek, gleed uit bed vandaan en pakte die voordat hij er een aan Michiel overhandigde. 'Deze heeft Fox voor je meegebracht.' Hij hees zich weer naast hem op het bed. 'We zijn hier op school in vijf afdelingen verdeeld. Wij zijn allebei Panthers en Fox is een Lion,' vertelde hij. 'Jullie zijn sinds kort ook met elkaar bevriend.' Hoe dat precies in zijn werk was gegaan wist hij eigenlijk niet, dus dat legde hij maar niet uit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox haalde een beetje gegeneerd een hand door zijn krullen. Daar had hij even niet aan gedacht. ‘Ehm – het zou kunnen dat ik geprobeerd heb hem mee te vragen naar het bal en ik hem daardoor ietsje beter heb bestudeerd dan je andere afdelingsgenoten?’ Hij wilde het laten klinken alsof het geen big deal was, maar tot zijn eigen verrassing voelde hij toch zijn wangen warm worden. Dat was niet helemaal de waarheid — maar hij kon toch moeilijk zeggen dat hij door zijn raam naar binnen geklommen was en hij terwijl de jongen een paniekaanval kreeg eens door zijn spullen gesnuffeld had en zo op een afscheidsbriefje voor Merrin was gestuit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Je was toch met 8102 op het bal?" vroeg Jester, met een ondeugende grijns op zijn lippen. Hij stootte de jongen plagerig aan. "Of had zij geen date en jij ook niet en stonden jullie daarom maar naast elkaar?" Hij herinnerde zich weer hoe Fox hem had begroet en hij grinnikte. "Ja, dat zou best kunnen. Je zei ook al dat je mij ondertussen wel ten huwelijk had gevraagd als ik jou zo'n spectaculair aanzoek gedaan zou hebben — en zoiets zeg je niet echt als je eigen date ernaast staat. Adam, dus?" Hij richtte zijn blik weer op het pad voor hen. "Ik ben wel bang dat je concurrentie hebt, dus als je een move wil maken moet je dat wel goed timen."
      De concurrentie was natuurlijk Merrin en Jester wist even niet zeker of hij Fox wel moest aanmoedigen wat te proberen. Merrin en Adam waren goeie vrienden, als Adam zich niet als een idioot gedroeg. En om dat te laten zien waren ze hand in hand binnengelopen. Niet arm om schouder, ofzo, maar hand in hand. Jester was ook niet helemaal achterlijk. Onyx wel, maar Jester niet.
      Dus hij besloot het daarbij te laten.
      In de verte kwam het bos alweer in zicht. "Trouwens, begon Jester toen, "Als je de creepyheid aan de ene kant van dat muurtje wil vermijden, heb ik misschien een oplossing voor je." Niet dat- nouja, het was altijd nog wel gebaseerd op wederzijds vertrouwen en shit, maar misschien bracht het Fox iets meer rust in zijn kop. Jester merkte dat hij het echt leuk vond met de jongen te praten. Een heel stuk makkelijker dan met Onyx of zelfs met Yrla. Ze hadden dezelfde energie, die andere mensen niet leken te delen. En zoals Fox op het bal al had laten zien, was hij net zo onder de indruk van de scary vibes van sommige figuren als Jester zelf (niet te verwarren met de figuren die die scary vibes uitstraalden, want daar was Jester toch weer wel voor gevallen).
      "Ik heb met mijn vrienden eigenlijk altijd wel de stilzwijgende afspraak dat we niet onze gaven tegen elkaar gebruiken. Dus ik klier niet met mijn gave met hen — zonder mijn gave doe ik natuurlijk geen uitspraak over — en zij andersom niet met mij. Schept wat vertrouwen, enzo." Hij keek opzij en stak zijn hand naar Fox uit. "Vriendjes worden?" grijnsde hij "Dan kunnen we in dat bos straks samen gniffelen terwijl Scary Vibes en Vuurtoren zich door dat gat mogen gaan wurmen." Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Dat hij concurrentie had, had hij inmiddels ook al ondervonden. Maar die concurrent was vergeten dat hij verliefd was en Adam had binnenkort vast wat troost nodig als hij om de verloren herinneringen van zijn vriend treurde, dus Fox zou zijn kans nog wel grijpen.
      ‘Ik ben bang dat ik mijn belofte dan ga breken, want soms is het veel te leuk om iemand te laten schrikken.’ Hij boog zich iets naar Jester toe. ‘Ik heb het namelijk ooit gepresteerd om Fire te laten gillen vanwege een reusachtige spin.’ Hij grijnsde bij de herinnering. ‘En hoewel hij mijn beste Lion-maatje is, is dat iets te leuk om zomaar over te slaan.’ Hij wiebelde zijn wenkbrauwen. ‘Maar slechts eenmalig. Als een soort ontgroening. En – wacht…’ Hij fronste. ‘Hoe weet jij van dat gat?’ Had Vienna hem dat verteld? Hij had toch niet het gevoel gehad dat die zelfgemaakte doorgang nou algemeen bekend was – het was niet de bedoeling dat ze dat aan iedereen ging rondbazuinen. Het was juist een heel eind bij het pad vandaan zodat hij daar niet te veel mensen tegenkwamen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire was bang voor spinnen? Dat vond Jester vreemd toepasselijk en hij had er nu al lol mee om iets te verzinnen waarmee hij er zijn voordeel mee kon doen. Geweldige afleidingsmanoeuvre. Pas op, maak geen snelle beweging, er zit een tarantula op je schouder. Guaranteed win.
      "Wat, jij dacht dat je de enige was die het bos in durfde?" zei Jester grijnzend.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Romeo

Het duurde eventjes, maar uiteindelijk kwam het meisje met een witte bloemetjesjurk de deur uit. Het maakte Romeo niet zoveel uit, ze had er zelfs nog langer over mogen doen naar zijn zin. Vienna een glimlach geven had hem wat gekost en hij merkte dat hij moeilijker bij zijn eigen glimlach kon komen op het moment. Het schatte dat het lege gevoel ongeveer een half uur zou duren, tien minuten waren daar nu al vanaf gesnoept.
"Fayr!" begroette hij het meisje met een kleine glimlach. Romeo was blij dat hij een behoorlijk toneelspeler was, anders had hij die glimlach waarschijnlijk niet voor elkaar gekregen. "Wat ben ik blij om je te zien," Not - hij kreeg het niet voor elkaar op het moment. Doorspelen, Romeo. Er is niets aan de hand.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

      "Romeo!" Fayr sloot de deur achter zich en liep vlug het trappetje af. "Sorry dat ik je zomaar liet staan," zei ze schuldbewust, toen ze voor hem tot stilstand kwam. Hij zag er ook niet zo opgewekt uit als altijd en ze begreep wel dat dat door haar kwam. "Dat moet vast vervelend zijn geweest. Er is vanochtend iets gebeurd en toen moest ik plotseling mijn gave enorm gebruiken om mijn afdelingsgenoten te helpen en daarna was ik zo moe dat ik maar even ben gaan slapen en toen helemaal was vergeten dat ik met jou had afgesproken... Sorry."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Nou — eigenlijk wel. Volgens mij is er maar één gat en dat is het gat dat ik zelf gegraven heb,' antwoordde hij. 'Die toch ook weer niet héél opvallend is. En —' Hij staakte zijn zin en keek om toen het gesprek achter hen steeds heftiger begon te klinken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx keek de jongen naast hem strak aan. Hij was zijn bemoeizucht nu al zat.
      ‘Een bemoeial ben je wel hè?’
      Fire haalde zijn schouders op. ‘Mijn nieuwe bondgenoot functioneert vast het best als hij zich op de opdracht kan focussen in plaats van jouw… ingewikkelde psyche.’
      Na al het gezeik van vandaag kon Onyx niet veel hebben. Voor hij het wist, greep hij zijn vroegere klasgenoot bij zijn keel. Hij gromde – Fires huid gloeide plotseling zo erg dat hij blaren op zijn handpalm voelde vormen. Toch liet hij niet los. ‘Houd je fucking bek.’
      Fire klakte met zijn tong. Onyx kneep zijn hand samen, maar hij voelde het gevoel uit zijn vingers trekken. ‘Kom op, Onyx. We zijn toch geen zestien? Je zou toch denken dat je dat puberale gedrag nu wel een beetje verleerd bent.’ Zijn mondhoek krulde omhoog. ‘Maar blijf rustig zo staan. Het is jouw vlees dat van je botten smelt, niet het mijne’
      Onyx trok met een ruk zijn hand terug. Hij weigerde naar zijn hand te kijken, maar het deed fucking veel pijn en hij kon zijn verbrande vlees ruiken. ‘Dat bondgenootschap kun je in je reet steken,’ gromde hij.
      Fire lachte zacht. ‘Ik ben blij dat ik de afspraken met Jester maak, niet met jou.’ Hij legde een hand op zijn schouder. ‘Ga even afkoelen man. Ik snap het. Je bent een afdelingsgenoot kwijt, twee liggen er nog op de ziekenboeg. Ik zou ook geprikkeld zijn. Maar hier help je niemand mee, gast. Sla even een boom aan gort ofzo, voordat ze jou straks ook moeten verwijderen.’
      Fire gaf hem een knipoog toen Onyx zijn hand van zich afschudde, daarna liep hij naar de twee jongens toe.
      Onyx wilde de teleurstelling in Jesters ogen niet zien omdat hij weer zijn zelfcontrole had verloren, in plaats daarvan beende hij weg. Vluchtig schoot zijn blik naar zijn hand; die rookte en zat vol lelijke blaren. Hij kneep zijn hand samen en verwelkomde de pijn.

---

Every villain is a hero in his own mind.