[RPG • 0] Experium || 13 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire knikte naar de twee jongens toen die hen naderden. Een blik was genoeg om hem ervan te overtuigen dat Onyx bij het geringste zou ontploffen. Niet echt handig om met een stuk dynamiet in gesprek te gaan, maar de vorige keer had hij geen woord gezegd. Waarschijnlijk zat hij er vooral voor de sier bij. Niet echt het decoratiestuk dat hij zou uitzoeken, maar goed.
      ‘Ik heb een sleutel van een van de lokalen, zodat we ongestoord kunnen praten.’ Hij zwaaide er even mee voor hij het in zijn zak liet glijden. Dat vond hij prettiger dan dat ze hier zo buiten stonden waar alle leerlingen hen zo konden passeren. ‘Ik heb Vera’s hulp meegenomen,’ zei hij tegen de jongens. ‘Zij kan leugens van waarheid onderscheiden.’ Hij keek Jester even aan. ‘Je mag haar met je gave overtuigen als je dat prettiger vindt en bang bent dat wij onder één hoedje spelen, en ze heeft toegestemd dat je alles wat ze te weten is gekomen weer zal laten vergeten.’
      Het had hem een flinke smak extra geld gekost, maar Vera’s diensten waren hem al vaker goed uitgekomen. Ja – hij had heel wat voor een eerlijk bondgenootschap over.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam beet op zijn lip, hij voelde hem trillen. Na een korte aarzeling legde hij zijn mes op zijn eigen bed en hij hees zich op het bed van Michiel. Tranen prikten in zijn ogen omdat hij dit een heel moeilijk moment vond en zijn vriend er niet écht voor hem kon zijn — want hij herinnerde zich niets meer. Hij wist niet hoe ze beiden hadden geleden, hoe Yrla hen allebei leugens had ingefluisterd, hoe Dezi had geïnspireerd om... Hij kneep in de knuffel, wilde niet aan die verschrikkelijke dag denken. Maar feit bleef dat hij zich alleen voelde en dat hij helemaal niet het gevoel had dat zijn beste vriend nu naast hem zat. Hij staarde naar zijn knieën en wachtte maar gewoon af.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      “Fire, Fox," begroette hij de twee Lions. "Goed jullie te zien. Eerder dan oorspronkelijk de bedoeling was, maar dat had een reden, hoorde ik.” Zijn blik gleed naar de derde aanwezige— Vera. Een Elephant, als hij het goed had. Fire’s verzekering dat Jester niet zou liegen en hem een loer zou draaien. Verrekte slim, dat moest hij toegeven, maar Jester was niet voor één gat te vangen. Leugens van waarheid onderscheiden. Dat klonk als een loophole waiting to happen.
      Heel even overwoog hij om een opmerking te maken over het feit dat de Lions hen ervan beschuldigd hadden samen te spannen met de Rhino’s, en inderdaad vervolgens zelf met een Elephant aan kwamen zetten bij het volgende overleg. Maar het stemmetje in zijn hoofd vond dat niet ‘gewoon dom’ maar echt ontzettend stom en daarom deed hij het maar niet. Bovendien mocht hij van Fire zijn gave ook op haar gebruiken om erachter te komen of hun afdeling met de Lions samenspande, dus of Fire was wel héél zelfverzekerd, of hij vertelde de waarheid.
      “Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, niet?" zei Jester rustig. "Bedankt voor het aanbod, ik geloof je op je woord. Een leeg lokaal lijkt me een goed idee. Leid de weg."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox kon het niet helpen dat hij bijna huppelde van enthousiasme terwijl hij met de drie jongens naar het lokaal liep dat Fire geregeld had. Met een brede grijns keek hij naar Vladimir, die weer een typisch ik-wil-jouw-bloed-drinken-masker had opgezet. Hij vond het heel tof dat hij nu toch wel de bijna-belangrijkste Lion leek en híj was ook nog eens degene die op de eerste opdracht was gestuit.
      Ze gingen het lokaal binnen en Fox plofte op een stoel neer. Hij stond te popelen om over zijn ontdekking te vertellen, maar hij wist dat Fire eerst wilde spreken.
      'Het is nog niet helemaal gelukt heb ik begrepen? Het bijeenhouden van jullie team?' Fire keek de twee Panthers met opgetrokken wenkbrauwen aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Dat was een vaag verzoek van Merrin. Maar hij besloot er niet naar te vragen. Waar moest hij beginnen. Bij Adam leek hem het handigst, die had hij het hardste aangepakt. Merrin was al een lange tijd wat van hem gewend en leek al beter om te kunnen gaan met de leugens die hij verspreid had. Zo ver was hij nog niet gekomen in zijn hoofd, hij had zich alleen maar voorgesteld dat ze hem weg zouden sturen. "Laat ik beginnen met jou, A- 8175." De jongen zou het vast niet waarderen als Yrla zijn zelfverzonnen naam zou gebruiken. "Ten eerste mijn excuses. Het spijt me dat ik zo wreed tegen je ben geweest. Ik heb absoluut verkeerd gezeten met het verhaal wat ik je op de mouw gespeld heb. Ik hoop niet dat je ergens alsnog in mijn verhaal geloofd, want ik heb werkelijk waar elk detail uit mijn mouw gezogen." Oh gedver, hij moest nu iets zeggen, wat hij liever niet had. "Ik zal je geheim niet verraden," zijn ogen flitste even kort naar Merrin. "Dat zul je op een dag zelf moeten vertellen, maar weet... Weet dat het oke is." Zo, zover kon hij wel gaan. Hij gruwelde er nog steeds van: het idee van twee jongens bij elkaar. Maar dat was heel iets anders. Oke, tot noch toe ging zijn verhaal wel oké.
      "Ik heb de verkeerde mensen vertrouwd. Ze hebben me een verhaal op gehouden dat mensen die ik lief heb in gevaar waren. Ik probeerde hen gewoon te beschermen door klusjes te doen voor die persoon. En vanuit dat verhaal heb ik verkeerde keuzes gemaakt. Waaronder dus dit gedoe met jou en Merrin." Oke, dat stuk van het verhaal werd niet veel beter. Hij wilde de jongens niet teveel in het verhaal betrekken. Ze hadden al genoeg meegemaakt en hij wilde absoluut niet dat zij in het verhaal met Zebediah getrokken werden.
      "De enige fout die ik daarna nog heb gemaakt is dat ik je geheim aan Dezi verteld heb. Dezi zei - sorry dit zal vast moeilijk voor je zijn - dat ze wel raad wist met wat ik vertelde." - he kut, hij wilde niet tegenover Merrin uit de bus klappen, hoe legde hij dit Adam uit in bijzijn van hem? "En wat daarna gebeurd is, zoals dat van vandaag - al heb ik het idee dat ze nog meer dingen geflikt heeft - daar heb ik niets mee te maken."

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam keek op naar Yrla. Wat moest hij hier nou mee? Hij begreep er helemaal niks van. Yrla moest mensen beschermen en dus zei hij maar tegen hem dat iedereen van homo's walgde en dat die niet hoorden te bestaan?
      'Van wie moest je dat dan tegen me zeggen dan?' vroeg hij. 'En waarom?'
      Dit was nauwelijks een uitleg te noemen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Het heeft zijn ups en downs," zei Jester langzaam. Hij had geen idee hoe Fire dit wist, maar daar was zijn kans gegaan om als eerste eerlijk te zijn en naar voren te komen met het probleem. Wat geloofwaardigheid op te bouwen. Jester blikte even opzij naar Onyx, stelde zijn interne script bij en ging op één van de tafels zitten. "Respect voor je intell, want je hebt gelijk." Jester liet even een korte stilte vallen en stak toen van wal. Niet eens Onyx wist alles van wat hij nu ging vertellen en het zou een fout kunnen zijn om alles te delen. Maar zelfs als Fire zou proberen dit tegen hen te gebruiken... hoe dan? Het was geen geheim wat er was gebeurd en de rest van de school kwam er toch wel op de een of andere manier achter. Beter dat het van hem kwam en — zeker nu Fire er zelfs al wat van leek te weten — beter om eerlijk te zijn.
      "Het zou heel veel beter kunnen gaan, maar dat gaat het niet. Je gaat je waarschijnlijk afvragen wat de fuck we nog hier doen om een bondgenootschap af te sluiten en dat je die dus nevernooit aangaat, maar je moet het wel weten.
      "We zijn sinds vanochtend nog maar met negen, in plaats van tien. Dezi die... draaide door. Ze viel drie mensen van onze afdeling aan tijdens de muziekles. Merrin en één van onze Naamlozen liggen allebei op de ziekenzaal. Ze leven allebei nog, mocht je het je afvragen. 8175 lijkt een vlot herstel tegemoet te zien, met Merrin is het even afwachten. Hij is zijn geheugen kwijt en het valt nog te bezien hoeveel Fayr of ik daarmee kan helpen.” Hij haalde zijn schouders op.
      “Leuk is anders. Het derde doelwit voor de ijspegel-dartpijlen was Onyx trouwens. Kreeg er zelfs twee te verduren, de geluksvogel, en vereert ons toch nog met zijn aanwezigheid. Misschien zegt dat nog iets over de rest van onze… ‘interessante gaven’, zoals je het noemde.”
      Hij keek Fire open aan. “Desalniettemin, wil ik je een tweede voorstel doen. Een bondgenootschap voor in ieder geval de eerste opdracht, die toch alleen met mij is, en een mogelijkheid om ermee te kappen als mijn afdeling niet snel genoeg herstelt. Geen back-stabby toeren, maar dat je gewoon zonder hard feelings je heil ergens anders kan zoeken als mijn afdeling het laat afweten.”
      Hij hoopte natuurlijk dat Adam tegen die tijd volledig hersteld zou zijn. Dat Merrin weer kon lopen en gewoon weer wist wie hij was. Dat Fire geen reden zou zien om inderdaad van de loophole gebruik te maken. Maar de mogelijkheid was er wel en Jester had twintig keer liever dat Fire zelf ook wist dat hij gewoon tegen hem kon zeggen dat het bondgenootschap voorbij was, dan dat de Panthers ergens op rekenden en dat de Lions hen lieten zitten.
Onnodige wraakacties die van kwaad tot erger zouden leiden, wilde Jester voor de komende eeuwigheid als het even kon graag vermijden. Dan maar een loophole die hem tegenwerkte. Eerlijk was het wel. En als hij tot nu toe ook maar iets van Fire had begrepen en een inschatting had van zijn persoonlijkheid, zou de jongen het voorstel hierdoor een stuk serieuzer overwegen.
      Misschien werden ze wel soort van vrienden, als het bondgenootschap in ieder geval voor korte tijd zou staan. Dan zou de power of friendschip ook nog in hun voordeel kunnen werken, zodat die Lions hen niet inderdaad als een baksteen zouden laten vallen. Als, als als.

[ bericht aangepast op 14 april 2020 - 17:29 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

Oh help, wat moest hij hiermee? "Nee, je begrijpt het verkeerd," zuchtte hij. Hij keek even om zich heen en zuchtte. "Oke, er is iemand in de school die alle naamlozen van de school wil hebben. Diegene is ook degene die me - Uhm.. - onder druk gezet heeft zeg maar. Het is beter als je niet weet wie het is, dat brengt je alleen nog maar in een groter gevaar." Yrla rolde met zijn ogen. Vloeiend, Yrla, vloeiend. Hij ergerde zich aan zichzelf. "En voor de rest ben ik het vooral zelf geweest. Mijn reputatie spreekt voor zich en daarin ben ik een beetje ver gegaan. Dat zal jij wel moeten weten, Merrin," zei hij met een lachje.
De zwartharige jongen keek hem met een lege blik aan met een wenkbrauw opgetrokken. Merrin reageerde vreemd, er was iets met hem. Iets wat niet klopte.
"Je vroeg wat ik gedaan had toch? Wel, uhm. Ik heb geprobeerd tussen jou en je vriend te komen. Heb een nogal wreed gesprek met je gehad. Dat is het eigenlijk," Waarom vroeg Merrin dit? Waarom vroeg hij naar vandaag? Even ging er een lampje branden bij Yrla. Misschien wist hij het even niet meer door de knock out.
      "Vandaag.. Uhm. Wel, jij kwam samen met Adam binnen. Jullie liepen hand in hand." -dat herinnerde hij zich nog wel, hij was er woest om geweest. Maar om een of andere reden kneep nu alleen zijn maag samen. - "Ik denk dat Dezi dat als trigger zag. Ze ging door het lint en gooide met haar ijs een ijspegel in jouw rug en in Adam zijn buik. Onyx stond tegen de muur gepind met een ijspegel in zijn schouder en been. Ik heb jou, Merrin, als eerste naar de ziekenzaal gebracht. Toen heeft Fayr in de tussentijd voor je vriend gezorgd. Vienna en Jester hebben naar Onyx omgekeken en op het moment dat ik terug kwam voor 8175 had Fayr al bijna zijn wond genezen. Ik heb Phone afgezet op de spullen kerkhof, zodat ze genoeg voor Fayr energie kon leveren en toen ik terugkeerde, wel toen heb ik jou hierheen gebracht." zei hij toen hij Adam aankeek. "Onyx kon uiteindelijk zelf nog lopen en was dankzij Fayr op de been."

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin

Hij knikte naar Yrla. Al begreep hij er nog steeds weinig van. Hij lag hier in ieder geval om ene Dezi. Een persoon waarvan iedereen hem duidelijk wilde maken dat ze gelukkig verdwenen was. Zo klonk het nu ook, dus eindelijk begon hij dat stuk te begrijpen. Yrla hier voor hem had iets verkeerd gedaan, wat niet wonderlijk was, en daar had hij overduidelijk spijt van. Hij zag het aan het gezicht van de jongen, hij liep over van spijt.
"Oke, dus als ik het goed begrijp is er een of andere chick door het lint gegaan niet?"
Hij keek Yrla peilend aan, er was iets in zijn woorden. Hand in hand. Hij keek de jongen naast hem verbaasd aan. De jongen was leuk, zeer leuk. Leuk koppie en een grappige lach - als hij lachte. Merrin rolde met zijn ogen en tikte de jongen naast hem aan. "Hee, je had best mogen zeggen hoor dat je mijn vriendje was. Ik weet al sinds ik twaalf ben dat ik op jongens val. Niets vreemds aan. Alleen kut voor je dat ik me dat dan allemaal niet herinner." Merrin probeerde uit alle macht te denken wanneer hij nu een vriendje had gekregen, maar er ging werkelijk waar geen lampje branden. Er kwam ook geen hoofdpijn, dus blijkbaar had zijn hoofd er gewoon geen zin in.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire keek Jester in de ogen. Hij hoefde geen bevestiging bij Vera te zoeken, hij wist dat de jongen eerlijk was. Het was dan ook een eerzaam voorstel en hij knikte. Bovendien vond hij het van klasse getuigen dat ze niet over Fox' verkeerde informatie heen vielen, al zou hij zich daar straks voor excuseren.
      'Dat is een voorstel waar we wel mee in kunnen stemmen.' Hij wisselde een blik met Fox, die iets te gretig knikte. Fire's mondhoek trok een stukje op. 'Maar ik wil nog wel even helder hebben of jullie een bondgenootschap hebben gesloten met de Rhino's. Fox heeft verkeerde conclusies getrokken wat hij straks goed hoopt te maken, maar ik zag wel íéts in jouw blik toen het ter sprake kwam.' Hij keek Onyx aan. 'Dus ik mijn vraag is of jullie ook met de Rhino's afspraken hebben gemaakt.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam was op slag vergeten wat Yrla allemaal had gezegd toen Michiel begon te praten. Verstond hij dat nou goed? 'Je — je valt op jongens?' stamelde hij. 'Dat wist ik niet. Ik — ik denk eigenlijk dat je dat zelf ook vergeten was.' Hij beet zenuwachtig op zijn lip. 'Ik was niet je vriendje. Je eh — je hebt hier nooit een vriendje of een vriendin gehad.' Je hebt alleen met je zus gezoend. Maar dat hield hij maar voor zich. Hij was zo overdonderd door deze bekentenis dat hij niet zo goed wist wat hij ermee aan moest. Dat Michiel vóór Experium op jongens was gevallen, betekende dat dan automatisch dat de Michiel die hij had leren kennen dat ook deed? 'We waren gewoon vrienden,' antwoordde hij zacht. Hij sloeg zijn ogen neer en zei toen eerlijk: 'Al was ik — al was ik wel verliefd op je.'

[ bericht aangepast op 14 april 2020 - 19:23 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Hij schoot in de lach. Hij kon er echt niets aan doen, maar dit beeld was hilarisch om te zien. Merrin sloeg echt complete wartaal uit op het moment. En waarschijnlijk zou hij hier later voor schamen, maar dit was gewoon te grappig. Hij was zijn schuldgevoel voor een moment totaal vergeten. "Dit noem ik nou karma," zei hij. "Ik ben zo'n idioot." Hij stond op van zijn kruk en grijnsde schaapachtig. "Goed, ik ga jullie tortelduifjes alleen laten. Ik ga jullie niet verder opzadelen met zo'n irritante lul als ik. Maar goed voor ik ga, wil ik dat ik jullie weten dat ik er alles aan ga doen om het weer goed te maken. Ik kan nu wel sorry zeggen, maar dat moet ik ook laten zien toch?" Hij zwaaide naar beiden jongens en had zich al omgedraaid naar de deur.
"Yrla wacht!" De blonde jongen draaide zich verbaasd om en keek Merrin in de ogen aan. "Het spijt me als ik het nog eens vraag; maar als ik het goed begrijp, is het deels jou schuld dat ik hier lig toch?" Yrla knikte.
      "En je bent bereid alles te doen om te laten zien dat het je spijt?" Yrla kreeg de kriebels van die vraag, maar knikte opnieuw.
      "Mooi, dan mag jij me helpen trainen om straks weer te kunnen lopen!"
      Zijn mond viel open. Merrin zei wat? Hij blikte even naar het voeteneind van de jongen, maar er was natuurlijk niets te zien door de dekens. Merrin kon niet meer lopen? Hij haalde zijn schouders op en knikte. Klonk als een redelijk voorstel. "Best," antwoordde de jongen. En met een zwaai verliet hij de ziekenzaal.

[ bericht aangepast op 14 april 2020 - 19:37 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin

Hij keek even verward naar de jongen naast hem. Hij sloeg echt wartaal uit. Hij wilde net vragen wat er aan de hand was, toen Yrla in de lach schoot. Verbaasd keek hij van de een naar de ander, maar haalde toen zijn schouders op.
      Nadat de afspraak stond met Yrla om te gaan trainen voor het lopen, keek hij Adam naast hem weer aan. "Oke, je moet me nu helpen. Want ik snap je nu echt niet meer. Ben ik nu wel je vriendje of niet? Want ik dacht omdat Yrla zei dat we hand in hand liepen en omdat je net zo verdrietig was en natuurlijk omdat je gewoon een leuke jongen bent om te zien. Je zei dat je bang was me kwijt te raken, dus ik telde de som bij elkaar op." Hij haalde zijn schouders op. Merrin merkte het eigenlijk dat hij het wel best vond dat hij nu alleen met Adam was. Het was gezellig dat zijn zus er was geweest, maar hij wilde meer van de jongen naast hem weten. "Kom, kruip bij mij onder de dekens, gaan we samen film kijken ofzo. Je moet alleen misschien wel een been aan de kant leggen," zei hij beschaamd.

---

It's never gonna happen, Guys.

Zo. Dat was best goed gegaan, toch? Een voorstel waar ze wel mee in konden stemmen. Fox zat al heftig te knikken (Jester kreeg zomaar het idee dat ook de extra intell over de situatie met Dezi van die jongen vandaan kwam, via Vienna) en Jester kon het niet helpen om Fire's kleine glimlach te imiteren. Zo ging het best. Het werd op eieren lopen met dat Rhino bondgenootschap en ze werden vast kebabjes als dat uitkwam, maar zo niet, dan ging het van een leien dakje.
      Het kostte Jester alles dat hij in zich had om zijn mondhoeken niet meteen weer een kilometer naar beneden te laten zakken, toen Fire het woord tot Onyx richtte.
      En heel specifiek en gericht zijn vraag stelde.
      Aan Onyx, die eerder ook al niet zo onder de indruk was van de manier waarop Jester met die vragen om had willen gaan. Door niet te liegen en niet de waarheid te vertellen. Onyx was heel goed in best wat dingen, maar de fae-like qualities lagen toch eerder bij Jester dan bij hem. En Jester had zo het idee dat Fire dat ook glashelder doorhad.
      Jester zei niets en keek alleen opzij. Hij kon niet helpen. Hij kon niet zeggen dat hij inderdaad geen afspraken had gemaakt met de Rhino's (want dat was Onyx geweest), want als hij die vraag naar zichzelf zou toeleiden had Fire Vera niet eens nodig om te weten dat daar iets niet aan de haak was.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam vond het allemaal vreselijk verwarrend. Michiel zag eruit als Michiel maar hij was Michiel niet en toch ook weer wel… Hij had dit gesprek zo graag met zijn beste vriend willen voeren, maar hij wist niet goed wat hij tegen deze versie moest zeggen. Kon hij nog zeggen dat hij op hem verliefd was? Hij kende hem nauwelijks, het voelde alsof er iemand anders in zijn lichaam gekropen was. En hoewel hij deze Michiel hartstikke aardig vond, miste hij zijn beste vriend.
      Zijn aanbod om naast hem te komen liggen om film te kijken liet hem blozen, maar hij sloeg het deken terug en schoof zijn benen voorzichtig aan de kant zodat hij ernaast paste. Hij ging naast de jongen zitten en dacht toen na over wat hij gevraagd had.
      ‘We mochten van Dezi geen vrienden zijn,’ zei hij toen. ‘Daarom had ik onze vriendschap verbroken, gisterochtend. Anders zou ze ons iets aandoen. Jij wilde toch het risico nemen, ondanks dat ik je probeerde te beschermen…’ Hij was even stil, het zat hem allemaal nog steeds hartstikke hoog. ‘Uiteindelijk besloten we ons niets van Dezi aan te trekken. Jij stelde voor om hand in hand het lokaal binnen te komen, zodat iedereen wist dat we weer vrienden waren. Om Dezi en Yrla te tarten, zeg maar. Maar toen… Toen werd ze zo kwaad dat ze ons aanviel. Dus daarom liepen we hand in hand. Niet omdat – niet omdat ik je vriendje ben. Ik denk niet dat je verliefd op me was,’ zei hij eerlijk. ‘Je uhm, je dacht dat je op Vienna verliefd was, maar ontdekte zaterdag dat je dat niet was.’

---

Every villain is a hero in his own mind.