[RPG | 200] The Shooter • Speeltopic - Speeltopics

3 februari 2020 - Het gegil klonk als muziek in zijn oren terwijl hij langzaam door de gang voortbewoog. Onbedoeld stapte hij in een roodgekleurde plas, waardoor hij rode voetstappen achter liet. Het deerde hem niet, als hij eerlijk moest zijn dan gaf het enkel een grotere kick. Enerzijds voelde het alsof hij door een glazen bol naar de wereld keek op het moment, alsof hij hier niet echt was. Misschien zelfs alsof hij thuis achter zijn PlayStation zat en daar Call of Duty aan had gezet. Maar dat was niet zo. Hij bevond zich niet thuis in zijn kamer en in zijn handen had hij geen controller maar een semi automatisch wapen. Het voelde zwaar en licht tegelijkertijd terwijl hij zich voortbewoog, langzaam, op zoek naar zijn volgende doel. I tell myself I don't need anyone but the truth is nobody needs me DISCLAIMER Let op, in deze rpg komen gevoelige onderwerpen aan bod, dit kan niet voor iedereen geschikt zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan pesten maar ook de heftige shooting die we uit zullen schrijven. Mocht je problemen hebben met één van deze onderwerpen of hebben deze een negatief effect op je, zorg ervoor dat je altijd met iemand kan praten. Indien nodig staat mijn pb ook altijd open. 16+ activiteiten zijn toegestaan maar graag wel met een aankondiging bovenaan de post zodat deze meteen opvalt en ongeïnteresseerden gemakkelijk door kunnen scrollen.

START Zaterdagavond 4 januari 2020, het nieuwe jaar is aangebroken en maandag begint school weer na twee weken (kerst)vakantie: het uitgelezen moment voor een feestje. Er is geen excuus nodig voor een feestje maar voor sommigen is het wel meteen een goede mogelijkheid om aan hun goede voornemens te werken - of juist niet. Het feest wordt georganiseerd door Kit en zal dan ook plaatsvinden in huize Meester. Drank in overvloed, muziek en dronken tieners. Wat wil je nog meer? Inmiddels is het 22.00 wat betekent dat het feestje al in volle gang is maar laatkomers nog binnen komen druppelen. Have fun! Rollentopic • Praattopic • Speeltopic

[ bericht aangepast op 7 april 2020 - 17:10 ]

---

Heathcliff hoorde hoe Kit moest lachen om zijn reactie op de whiskey, waardoor hij opnieuw van kleur verschoot. Jeetje, hij leek wel een kameleon vanavond, zoveel verschillende kleuren had Heathcliff inmiddels al vertoond op zijn gezicht.       'Mensen goedheid.' Tessa moest ook kuchen van de sterke drank, wat Heathcliff iets minder liet voelen als een sul die niets gewend was, want Tessa was dat zeker wel. Medelevend keek hij haar kant op. 'Hier slaat menig normaal mens stijl van achter over.' Heathcliff kon niet anders dan dit beamen, hoewel hij hetzelfde misschien wel over elke soort drank zou zeggen, gezien hij een enorm lichtgewicht was en eigenlijk nergens tegen kon. Ook vanavond had hij niet eens uitzonderling veel of snel gedronken, maar toch voelde hij zich al behoorlijk licht in zijn hoofd, een tikkeltje duizelig zelfs. Zijn zicht was ook wazig en hij wist toch zeker dat hij zijn lenzen had ingedaan bij het weggaan, dus daar kon het niet aan liggen. De avond leek geheel in het teken te staan van geheimen, zodanig zelfs dat Kit er een spelletje van maakte. Als er iets was waar Heathcliff dol op was, waren het wel spelletjes: bordspelletjes, kaartspelletjes, videospelletjes, noem het maar op. De enige spelletjes die hij meed waren misschien drankspelletjes, maar alleen omdat hij wist dat-dat rampzalig voor hemzelf zou eindigen.       'Als jullie het toch zo graag over geheimen willen hebben...' Nieuwsgierig keek hij Kit aan. 'Dan mogen jullie raden wat mijn waarheid is en wat mijn leugens zijn. Are you guys in?' Een lichte grijns rustte op Kits gezicht. 'Maar op voorwaarde dat jullie hetzelfde doen.' Heathcliff dacht even na. Gelukkig — of niet, het is maar hoe je het bekeek — maakte de alcohol hem wat minder zorgelijk en vandaar dat hij nonchalant zijn schouders ophaalde ter instemming. 'Ik zal eerst gaan. 1. Ik haat mijn ouders. 2. Ik heb nooit met iemand gezoend. 3. Ik vind iemand leuk.'       'Nu, dat is niet zo moeilijk. Één is een leugen, ik kan me namelijk niet voorstellen dat je een hekel aan je ouders hebt.' Verwoed knikte Heath ten teken dat hij met haar instemde, zonder überhaupt echt nagedacht te hebben over de andere opties. Hoewel zijn vader was dan weliswaar niet in the picture was, was zijn band met zijn moeder daardoor des te sterker en hij kon zich dan ook niet voorstellen dat iemand een hekel kon hebben aan zijn ouders. 'Twee en drie zijn waarheid. Laten we eerlijk wezen, met die meute die af en toe om je heen hangt, kan ik me niet voorstellen dat je nooit met iemand gezoend heb. En tussen al dat vrouwelijk schoon zal er vast wel één tussen zitten die je leuk vind.' Tessa's woorden daalden bij hem in en vooral bij punt drie bleven zijn gedachten hangen. 'Of zit ik er nu naast?' voegde Tessa er vragend aan toe. Heathcliff kon het niet helpen Kit nieuwsgierig aan te kijken, zelfs een tikkeltje vragend. Hij zou willen dat hij zo zeker van kon zijn dat 1 een leugen was, maar hij was er niet zeker van of 3 misschien wel niet de leugen was. Deze gedachte zorgde ervoor dat Heathcliff een treurig gevoel voelde komen opborrelen, waardoor hij gauw stopte met nadenken.       'Ik ben het eens met Tessa, je haat toch niet echt je ouders?' Heathcliff keek Kit indringend aan in een poging de jongen zijn gedachtengang te peilen, maar daar slaagde hij niet goed in. 'Is het dan nu mijn beurt?' Hij nam de whiskeyfles over van Tessa, nam er een voorzichtig slokje uit en hield hem vervolgens vast als een soort totem, alsof hij anders het recht van spreken niet had. 'Oké dus...' Heathcliff keek even naar boven terwijl hij nadacht. '1. Ik hou van serial killer documentaires, 2. ik hou van romantiek en 3. ik heb ook nog nooit iemand gezoend.' nummer 3 is de leugen

Go to the party they said. It will be fun they said. ❀ 18 — Wallflower — Tessa & Kit

[ bericht aangepast op 27 maart 2020 - 0:15 ]

---

I just caught the wave in your eyes

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Gio @ Dancefloor Ik viste de fles weer uit haar handen en nam een paar grote slokken, ik kon niet wachten tot ik het effect hiervan vol voelde. Compleet fucked up zijn door drank of drugs is heerlijk, als je het mij vraagt. Ik kon zonder, maar het was gewoon leuk. Ze drukte plagend een kus net naast mijn mondhoek en ik pruil even lichtjes. Net mis, darling. "Zoiets?" Ik schud mijn hoofd lichtjes. ''Bijna.'' plaag ik. "Jij altijd.", vervolgde ze haar plagerij en ik haal lichtjes mijn wenkbrauw op. I like the sound of that.. "Krijg ik daar nog iets voor terug, of is het allemaal eenzijdig?" Ik lach. ''Zei ik net niet dat ik altijd lief ben?'' zeg ik luchtig en leun wat haar kant op. ''Daar hoort ook bij dat ik prachtige dames goed moet behandelen toch?'' prevel ik zachtjes. Ik draai haar om en trek haar dan op mijn schoot, waardoor elk been aan een kant zit. Ik grijns en leg een hand op haar dij, terwijl de andere langzaam de sigaret tussen mijn lippen vandaan plukt. De rook blaas ik de lucht in, waarna ik mijn blik weer op haar vestig. ''En zeg nou eerlijk, jou behandel ik waarschijnlijk nog het beste van allemaal.'' grijns ik. Goed, het was een halve waarheid. Ze was zeker een van de meiden die ik met meer aandacht behandelde, maar ook zeker niet de enigste daarin. Ik piek mijn sigaret weg en leg mijn andere hand op haar billen, waarna ik haar nog wat mijn kant op trek. ''Dus, wat kan ik voor je doen babe?'' vraag ik haar speels en plaats ondertussen een paar zachte kussen in haar hals. ''Just tell me.''

---

El Diablo.

Ty schudde zijn hoofd. "Bijna." Gio keek hem met een pruillip aan. "Niet goed?" Tyler lachte om haar vraag of ze er iets voor terug zou krijgen. "Zei ik niet dat ik altijd lief ben?" Gio moest lachen. Altijd lief was wellicht een tikkeltje over dreven maar ze zou het ermee doen. "Daar hoort ook bij dat ik prachtige dames goed moet behandelen, toch?", vervolgde hij zacht waarna hij haar behendig en met een soepele beweging op zijn schoot trok. Met een grijns legde hij zijn hand op Gio's dijbeen terwijl zijn andere haar peuk uit haar mond trok. "Hé.", mompelde Gio zacht terwijl ze boos probeerde te kijken. Ze kon nooit lang boos, of überhaupt boos for that matter, blijven op Tyler. "En zeg nou eerlijk, jou behandel ik waarschijnlijk nog het beste van allemaal." Gio trok één wenkbrauw op en grijnsde kort terwijl ze op haar lip beet. Oké, hij had misschien wel een beetje gelijk. Gio behoorde wel tot één van de (we hadden hier immers nog steeds over Tyler, manslut eerste klas) meiden die de jongen niet compleet uitkotste. "Dus wat kan ik voor je doen, babe?", vroeg hij vervolgens terwijl hij zijn lippen weer in haar hals plaatste. "Just tell me." Gio grijnsde en pakte de fles en nam nog een slok. De drank begon zijn effect te hebben op haar.       Quasi onschuldig keek ze Tyler aan. Met haar ranke vingers tilde ze zijn hoofd omhoog en drukte ze een kus op zijn lippen. "Well, you tell me..." glimlachte ze lichtjes. Ze voelde Tylers hand op haar billen en de brunette kneep haar lichte ogen even samen waarna ze met haar hand door haar haren ging.

[ bericht aangepast op 27 maart 2020 - 16:30 ]

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

---

Lori ging op in haar dans met Augustus en vergat Gio totaal – zij het eerst bewust, daarna onbewust. Genietend legde de blondine haar hoofd tegen Gus’ borst en sloot haar ogen, met het idee zo de hele nacht door te kunnen gaan.       Toch leek Gus op dat moment zijn telefoon belangrijker te vinden, waarop Lori zich omdraaide en hem met een pruillipje aankeek. “Excuses, milady,” zei Gus op een quasi beleefde toon, maar hij keek haar grijnzend aan. “Ik denk alleen dat je dit wel leuk vindt om te lezen. Die kneus kan elk moment door die deur lopen.” Gus draaide zijn telefoon haar kant op en Lori las inderdaad Valentina’s berichtje, waarna hij zijn telefoon wegstopte. Een duivelse grijns speelde rondom Lori’s lippen. “Jij bent gemeen,” zei ze vrolijk en haar blik flitste kort naar de deur, om te zien of hun nieuwe slachtoffer al binnenkwam. Ze werd afgeleid door Gus. “And now I’m all yours.” Lori vlijde zich tegen hem aan waarna ze hem speels in zijn oor fluisterde en tevens een kus op zijn lippen drukte.       Opnieuw verscheen er een grijns op Gus’ gezicht. “Hmm, zulke dingen vind ik wel leuk,” zei hij en Lori voelde zijn handen rond haar heupen. “Weet je nog andere leuke dingen?” Lori verplaatste haar handen rond zijn nek en wendde haar hoofd iets dichter tot dat van Gus. “Genoeg.” Lori toonde een ondeugende glimlach, waarna ze haar gezicht weer in de plooi trok. “Maar je maakt het me wel moeilijk,” zei ze serieus. “Jou of Thomas… Misschien dat Gio…” Ze draaide haar hoofd opzij, maar zag tot haar verbazing dat het meisje was verdwenen. Heel even bleef ze kijken, daarna haalde Lori haar schouders op. “Nou ja, dan niet,” mompelde ze en richtte zich weer op Gus. “Tsja,” mompelde Lori, terwijl ze haar hand door zijn haar liet glijden. “Thomas moet maar even wachten.” Ze drukte opnieuw haar lippen tegen de zijne, ditmaal langer en fluisterde: “We kunnen naar boven gaan. Of naar buiten.” Glimlachend keek ze de jongen aan. “Wat denk jij?”

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Gio @ Dancefloor Ondertussen pakte ze de fles weer en ik kijk stilletjes toe hoe ze nog een slok neemt. Ze keek me onschuldig aan en ik wacht af terwijl ze mijn hoofd omhoog tilt. Een glimlach ontstaat op mijn lippen als ik die van haar kort voel. "Well, you tell me..." glimlachte ze lichtjes en ik bijt kort op mijn lip. Oh darling, ik kon zoveel voor je doen. Maar dat weet je natuurlijk al ondertussen. ''Hmh..'' mompel ik en kijk voor een kort moment om me heen. De tuin had verschillende kleine stukken die niet zo openbaar leken als de rest, wat mij natuurlijk maar wat goed uitkwam. Dit was er een van. ''My my, dit is een goed begin van de avond..'' grijns ik en maak langzaam een weg van haar hals naar wat lager. ''Wil je hier blijven?'' vraag ik haar zachtjes en laat mijn hand die eerder op haar dij lag langzaam omhoog glijden naar haar boezem. ''I don't mind...'' prevel ik dan zachtjes tegen haar huid. Ik trek me langzaam wat terug en breng de fles weer naar mijn lippen, waarna ik weer een paar slokken neem.

---

El Diablo.

---

---

Izak kon zijn vinger er niet helemaal opleggen wat het was, maar hij had het idee dat de vibe tussen hem en Sam was veranderd. Hij wist niet helemaal wat het was en waardoor het kwam, misschien was het de drank die hij de jongedame had gegeven. Had de drank nu al invloed op Sam, iets waar Izak niet al te goed mee om wist te gaan. ‘’Ik heb thuis zitten oefenen voor vanavond, vandaar.’’ zei Sam tegen hem over haar danspasjes, Izak glimlachte klein. 'Oh ja,' zei hij, waarna hij even zijn wenkbrauw optrok. 'En was de spiegel een goede support?' grapte hij, waarna hij Sam ook zijn 'danspasjes' liet zien, wat eigenlijk voornamelijk bestond uit haar een beetje in het rond zwieren en zijn heupen een klein beetje heen en weer zwieren. Echt dansen kon je het volgens Izak niet noemen, hij had altijd een hekel gehad aan de schurende types op deze feestjes. De mensen die vol zelfvertrouwen over de dansvloer paradeerden en deden alsof ze eer heel wat van konden, terwijl het enige wat ze konden hun billen schudden was. Dat noemde je geen dansen.
‘’Je wilt wel heel graag in natura betaald worden, niet?’’ zei Sam na Izak zijn opmerking, de jongedame deed een kleine stap in Izak zijn richting waardoor Izak naar beneden moest kijken om haar aan te kunnen kijken, hij schatte dat er zo'n tien centimeter tussen hen zat. 'Ik moet zeggen, je ziet er niet bepaald slecht uit vanavond.' zei Izak met een kleine speelse grijns op zijn lippen. ‘’Ik ben bang dat we geen seks kunnen hebben op de dansvloer, Izak." voegde Sam aan haar vorige woorden toe, een kleine lach rolde over Izak zijn lippen toen ze dit van haar hoorde. 'Oef, dat vind ik nou jammer,' zei Izak, waarna hij heel even zijn hand op zijn hart legde alsof het hem daar precies raakte.
‘’Maar..'' ging Sam verder terwijl ze haar arm om Izak zijn nek wist te slaan, als vanzelf liet Izak zijn armen om haar middel glijden. ''.. een aanbetaling is nog wel mogelijk.’’ Izak wist maar al te goed waar Sam het over had, hij zag hoe haar blik langzaam van zijn ogen afdwaalden naar zijn lippen, maar Izak wist niet of ze het echt meende. Izak had Sam altijd al leuk gevonden en waarschijnlijk als hij niet al tijden in de friendzone zat had hij het ook wel geprobeerd. Sam was aantrekkelijk en hoewel het soms klonk alsof ze alleen maar aan het kibbelen had Izak het vrijwel altijd naar zijn zin met de jongedame. "I dare you," volgde ze er nog verleidelijk aan toe terwijl ze steeds dichter naar hem toe bewoog, Izak was er nog altijd niet over uit of hij het toe zou laten. Als hij haar zoende zou het waarschijnlijk alleen maar ongemakkelijkheid met zich mee brengen en dat was verre van zijn bedoeling, bovendien wist hij niet uit welke motieven Sam dit deed, misschien was het de drank wel.
Voordat Izak zelf echt zijn keuze kon maken voelde hij Sam haar tong, maar niet op de plek waar men zou verwachten, alsof ze een hond was ging Sam haar tong over Izak zijn wang. Izak wist niet of hij moest lachen of boos moest zijn, maar terwijl Sam een stap achteruit deed ging Izak met de mouw van zijn shirt over zijn wang heen. ''You'll have to try another time, casanova.'' zei Sam vervolgens, een kleine lach rolde over Izak zijn lippen terwijl hij zijn hoofd snel schudde. 'Oh ja, de laatste keer dat ik checkte probeerde jij mij net zo goed te versieren als ik jou.' zei Izak niet eens volledig ontkennend dat hij Sam probeerde te versieren. 'Een aanbetaling is nog wel mogelijk,' deed hij Sam na op dezelfde zwoele toon die zij had aangeslagen. 'Maar ik moet toegeven, je bent waarschijnlijk één van de beste kussers die ik ooit heb meegemaakt Reyes,'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Ty beet op zijn lip en Gio smolt. "My... My, dit is een goed begin van de avond.". Voorzichtig kantelde ze haar hoofd een beetje. "You think?", grinnikend liet ze haar handen over zijn schouders dwalen terwijl ze voelde hoe hij zijn lippen naar beneden bracht. "Wil je hier blijven?", vroeg Ty vervolgens. Gio keek om zich heen. Ze had uiteraard geen zin om door wie dan ook betrapt te worden. "...Hmmm... Maybe not?', zei ze zacht. "I don't mind." Ondanks dat ze in een van de donkerdere hoeken van de tuin zaten voelde ze zich toch ongemakkelijk en dus schudde ze haar hoofd. "Hold your horses, big boy... Let's find a more quiet space.", glimlachte ze waarna ze een kus in Tyler's nek drukt.       Gio pakt de fles en giet de laatste paar slokken achterover. "En als we dan toch onderweg zijn... Laten we een nieuwe fles meenemen." Zelf stond ze op en drukte zo nog een kus op Ty's lippen. Daarna fatsoeneerde haar kleding en pakte ze Ty's hand. "Hmmm, you ready?"

[ bericht aangepast op 27 maart 2020 - 22:08 ]

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

‘’De spiegel was een hele goede support ja, soms vraag ik mijn moeder ook nog wel eens of ze een dans met me wilt aangaan.’’ Dat was geen leugen. Haar moeder vergezelde haar dansjes wel eens en Sam vond het totaal niet erg. Het was juist iets waardoor ze hechter aan haar moeder raakte. Boeide haar het wat of een achttienjarige als een klein kind met haar moeder danste. Sam keek hoofdschuddend naar de danspasjes van Izak en kruiste haar armen. ‘’Ach, arme Izak. Ik denk dat je een spoedcursus dansen moet volgen.’’ Zei ze en legde haar arm op zijn schouder alsof ze heel veel medelijden met hem had. ‘’Why, thank you.’’ Merkte ze heel lief op toen ze een compliment had gekregen over haar uiterlijk. Ze moest haar hoofd nu iets optillen om Izak aan te kunnen kijken nadat ze een stap naar hem toe had genomen. ‘’Verwacht je nu dat ik hetzelfde ga zeggen?’’ Ging Sam gemeen verder. Ja, ze moest het altijd weer verpesten. Dit was Sam. Maar het lag niet alleen aan haar, juist door Izak voelde ze een hoge nood om hem altijd te plagen. 'Oef, dat vind ik nou jammer,’ merkte Izak op toen ze had gezegd dat ze geen seks konden hebben op de dansvloer. ‘’Pfft.’’ Bracht ze uit en rolde met haar ogen om zijn sarcasme. Als haar ogen nog meer naar achteren konden rollen dan had ze dat ook wel gedaan nadat hij de plek van zijn hart aanwees. ‘’Oh.’’ Kwam er verrast uit haar mond te Izak zijn armen om haar middel liet glijden. De volgende minuut was wel heel intens geworden toen ze hem had uitgedaagd. Maar de spanning ging net zo snel weg als het kwam zodra Sam Izak een sappige lik had gegeven, waardoor hij even versteld stond door haar onverwachte beweging. Ze moest lachen toen hij zijn wang weer droog wist te krijgen met zijn shirt. Daarna keek ze hem met opgetrokken wenkbrauwen aan, met name omdat hij 'Oh ja, de laatste keer dat ik checkte probeerde jij mij net zo goed te versieren als ik jou.' had gezegd. Oh? Hij versierde haar dus? Ze dacht erover na en merkte dat ze er niet echt bij stil was gestaan. Misschien kwam het ook doordat ze altijd sarcastisch waren. Echter wisten haar wenkbrauwen hun normale positie weer te vinden toen hij een poging deed om haar te imiteren. Ze schudde lichtjes haar hoofd met ongeloof. ‘’Ik krijg wel heel veel medelijden vanavond met je hoor. Was dit het beste wat je hebt kunnen krijgen? En hier zat ik te denken dat je een wilde seksleven had vol met passie en romantiek.’’ Babbelde Sam door en gaf hem een blik vol medelijden. Sam voelde dat haar mond wel heel droog was geworden en gaf de oorzaak aan dat ze waarschijnlijk gedehydrateerd was en maar twee glazen drinken op had vandaag, in totaal. Ze keek Izak aan en besloot om nog shittier te zijn tegen haar vriend door langzaam afstand van hem te nemen en de dansvloer te verlaten. ‘’Ik laat je achter met onze euforische kus en een eeuwig verlangen naar mijn lippen.’’ Sprak ze heel romantisch alsof ze Juliette speelde uit Romeo en Juliette. En alsof de muziek wist wat ze dacht, wist ze heel toevallig de lyrics van de volgende zin die door de luidsprekers zou gonzen. ‘’Don’t follow me, you’ll end up in my arms…’’ Haar lippen bewogen mee met de tekst van het liedje terwijl ze als een mysterie in de menigte opging en verdween.

---

Verbouwereerd was ze buiten achtergebleven. Ze hoefde zelfs niet te doen alsof ze naar de wc ging, want Tyler ging zelf zonder om te kijken naar binnen. Roxy was dan ook maar gewoon terug op het bankje gaan zitten, haar armen om zich heen geslagen. Hij was haar waarschijnlijk al beu, ze was saai, een seut. Ze voelde zich wat duizelig door de inhoud van het bekertje en ook verschrikkelijk alleen.       Toen ze Tyler samen met Gio weer naar buiten zag komen - maar enkele minuten later - dook ze wat ineen, maar geen van beiden keek haar richting uit. Blijkbaar had Lori er minder problemen mee als het een van hun was. Rox voelde zich nogal dom en vooral heel waardeloos terwijl ze de twee in een donkerder hoekje zag verdwijnen. Ze wist dat ze blij moest zijn: Tyler was zijn interesse verloren, Lori zou haar met rust laten. Het leven zou weer worden zoals het was, en dat was prima. En toch... Ze wilde niet het zoveelste meisje in het rijtje zijn, maar blijkbaar was ze niet mooi en interessant genoeg om er bij aan te schuiven. En dat deed meer pijn dan ze wilde toegeven.       Ze knipperde even toen ze merkte dat er een traan over haar wang liep, en stond recht. Ze had het nu echt koud. Ze zou naar binnen gaan, haar jas zoeken - in welke kamer had ze die nu weer laten liggen? - en naar huis vertrekken. Dan werd ze met rust gelaten, en stoorde ze zelf niemand. Ze zou op de uni nog wel eens naar een feestje gaan. Misschien.       Ze snufte eens en liep voorzichtig naar binnen, waarbij ze niemand te lang aankeek. Snel glipte ze naar binnen, waar de warmte voor de eerste minuut erg aangenaam was. Daarna werd het benauwd en moest ze zich tussen de lichamen door wringen. Ze voelde af en toe ellebogen, armen, handen, billen, op plaatsen waar die niet hoorden, maar nam dat maar voor lief. Op een gegeven moment moest ze zich echt ergens door persen, en toen ze er eindelijk tussenuit kon, verloor ze half haar evenwicht en zette enkele stappen te ver. Ze botste niet al te zacht tegen iemand aan en keek wat verdwaasd op. "Sorry," zei ze tegen Izak, met grote ogen.

outfit      -      met Izak      -      binnen (dansvloer)

---

Mijn brein breint zoals het breint.

---

---

‘’Ach, arme Izak. Ik denk dat je een spoedcursus dansen moet volgen.’’ zei Sam, Izak fronste even, misschien was dit een klein beetje beledigend. Izak had meer dan genoeg danslessen gehad dat zijn danspasjes redelijk degelijk leken. Izak negeerde haar woorden dan ook maar wijselijk, want hij was nog altijd niet van plan Sam over zijn ballet lessen te vertellen, hij had zo het idee dat Sam hem er alleen maar voor zou uitlachen.
‘’Why, thank you.’’ zei Sam nadat Izak de blauw harige had gecomplimenteerd, Izak glimlachte klein. ‘’Verwacht je nu dat ik hetzelfde ga zeggen?’’ voegde ze nog aan haar woorden toe, Izak schudde lichtjes zijn hoofd. 'Oh nee hoor, ik heb jou bevestiging niet nodig om te weten dat ik er goed uitzie,' zei Izak eigenwijs, waarna hij even uitdagend zijn wenkbrauw optrok naar Sam, ze kon niet verwachten dat Izak haar geen weerwoord zou geven.
Hierna was het moment iets intiemer geworden, tenminste tot een bepaald punt, want blijkbaar kon Sam er niet zo goed over of die kon gewoon echt niet zoenen en dacht dat het tong op wang was in plaats van tong op tong. Izak kon zich zo voorstellen dat Sam niet heel veel ervaring had. ‘’Ik krijg wel heel veel medelijden vanavond met je hoor. Was dit het beste wat je hebt kunnen krijgen? En hier zat ik te denken dat je een wilde seksleven had vol met passie en romantiek.’’ zei Sam uiteindelijk na hun 'romantische' moment. Izak schudde zijn hoofd toen de jongedame dit tegen hem zij. 'Oh maar Sam, de avond is nog jong.' zei Izak met een kleine grijns op zijn lippen. 'Wat nu nog niet is kan komen.'
‘’Ik laat je achter met onze euforische kus en een eeuwig verlangen naar mijn lippen.’' zei Sam uiteindelijk terwijl ze langzaam een aantal stappen achteruit deed, Izak keek naar de jongedame terwijl ze langzaam wegliep nogal verward waar Sam mee bezig was. Was dit het moment waarop ze het feest zou gaan verlaten door gewoon langzaam weg te lopen nadat ze hem helemaal van zijn apre peau had gebracht. ‘’Don’t follow me, you’ll end up in my arms…’' wist Sam nog met de muziek mee te zingen voordat ze achter de mensen verdween, Izak fronste. Hij had even geen idee meer wat hij met zichzelf aan moest, had hij Sam dan toch moeten kussen toen hij de kans had? Hij had het zeker wel gewild, als hij haar hier nu vanavond voor het eerst tegen was gekomen en wist dat er geen gevolgen waren had hij het gedaan.
Nog altijd verward draaide Izak zich om waardoor hij direct tegen iemand aanstootte. Izak keek naar de kleine jongedame voor hem. "Sorry," zei Roxy onschuldig, ze zag er nogal verwilderd uit moest Izak eerder zeggen. 'Jeez, Roxy, je zit er uit alsof je een spook hebt gezien,' zei Izak. 'Ik hoop dat ik niet zo eng ben.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

outfit      -      met Niah      -      keukenaanrecht

"Geen idee,” antwoordde ze en hij lachte ook. Niet erg, als de kans er was, zou die wel komen. Alleen vond hij het nu wel vervelend dat ze opnieuw naar haar gsm keek. Hij blikte opzij, maar de alcohol belette hem zijn blik te focussen waardoor hij niet mee kon lezen.       ”Meer drankjes, Lucky? Of oefen je liever nog even op je dansskills?” vroeg ze hem. Hij merkte dat hij weer wat norser keek, en liet zijn gezicht weer in de plooi vallen. Hij kon niet echt boos worden op dit mooie smoeltje. En alcohol kon hij altijd wel gebruiken... alleen. Hij bestudeerde haar eventjes.       ”Ik weet niet of dat voor jou nog zo’n goed idee is,” antwoordde hij wat lomp, zonder het zo te bedoelen. “Heb je niet al genoeg gehad?” Hij hield zijn handen nog altijd om haar middel, maar hield zijn hoofd verder naar achteren zodat hij haar kon aankijken. Hij besefte dat hij haar niet zo graag zou loslaten en grijnsde langzaam.       "Ik bedoel, ik sta hier eigenlijk wel prima. Jij niet?"

---

Mijn brein breint zoals het breint.

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Gio @ Dancefloor "...Hmmm... Maybe not?', zei ze zacht na mijn vraag. Ik knik lichtjes, kon ik ook wel begrijpen ergens. Een kamer is net wat... Comfortabeler. Kan je je iets beter laten gaan, wat ze vast van plan is. Ik bedoel, ze is me nou eenmaal wel dankbaar dat ik haar heb gered van 'jut & jul'. Dat mag ze van mij best laten zien. Ik kan het niet laten even te grijnzen bij deze gedachte. "Hold your horses, big boy... Let's find a more quiet space.", glimlachte ze en ze drukt een kus in mijn nek. Ik knik weer, ''sounds good babe.'' mompel ik. "En als we dan toch onderweg zijn... Laten we een nieuwe fles meenemen." zei ze, waarna ze opstond en nog een kus op mijn lippen plaatste. Nou, dat klonk ook als een geweldig idee. Drank maakt ook echt alles beter, no? "Hmmm, you ready?" Ik voel haar hand in die van mij glijden en ik sta ondertussen ook op. ''Hmh, ik altijd.'' zeg ik en leun een laatste keer naar haar toe. ''But are you?'' plaag ik haar, waarna ik haar weer meeneem naar binnen. Hier loop ik weer naar de dranktafel waar ik de eerste de beste fles pak. Ik heb geen tijd om kieskeurig te zijn nu. Dan loop ik verder en even ben ik blij dat ik heel bekend ben met dit huis, waardoor ik alles snel weet te vinden. Zo ook de kamers, natuurlijk. Ik blik weer naar Gio en grijns lichtjes, waarna ik haar in een lege hal zachtjes tegen de muur duw. ''Hey you...'' zeg ik en stap dichterbij, waarbij ik mijn lippen weer in haar hals zet. Ondertussen gooi ik de deur naast ons open en ik mocht hopen dat niemand hem al bezet had. Anders was het snel afgelopen, voor hen natuurlijk.

[ bericht aangepast op 27 maart 2020 - 22:06 ]

---

El Diablo.

Sam perste haarzelf ongeduldig door de menigte heen om haar weg naar de keuken te kunnen maken. Ze moest zelfs een paar schouderduwtjes geven omdat mensen niet een paar centimeters opzij konden gaan. Neuriënd keek ze rond en liet haar voeten het werk doen om uit te zoeken waar de keuken was. Toen ze er dan ook eenmaal was zocht ze snel een bekertje om wat water uit de kraan te vullen. Echter moest ze haar bekertje halverwege het vullen opzij leggen toen er plots een zoenende koppel naar haar op het aanrecht tevoorschijn kwam. Ze werd bijna omver geduwd. ‘’Dude, vind een kamer ofzo.’’ Mompelde ze en griste haar beker geïrriteerd van het aanrecht. Hoofdschuddend draaide ze om en liep zo ver mogelijk weg van de twee. Als het aan hen lag hadden ze zo ook nog eens seks op het aanrecht waar iedereen bij was, en klaarblijkelijk leek het aan hun geen enkele moer te schelen. Sam nam een grote slok van haar beker en had meteen spijt toen ze iets anders proefde dan water. Het brandende goedje was al door haar keel gegaan en met een vertrokken gezicht legde Sam het bekertje weg. Ze moest even kuchen en toen ze omdraaide zag ze dat ze het bekertje van iemand anders had gepakt. Fantastisch. Ugh. Het was ook nog heel sterk en vies, wat het dan ook was. Stompend liep ze weer terug en pakte haar beker met water en dronk deze binnen enkele seconden op. Misschien had ze niet Izak niet zo abrupt moeten verlaten, want alles leek nu een stuk slechter te gaan als je het aan vroeg. Ze had wel echt dorst gekregen en het was ook veel te benauwd geworden op de dansvloer. Oké ze had hem wel mee kunnen nemen, maar ze had even wat tijd alleen nodig. Hoe graag ze Izak ook naast haar wilde. Het maakte niet zo veel uit wie het was. Sam moest haarzelf weer opladen wanneer ze haarzelf in een drukke omgeving zoals deze begaf. Ook dacht ze dat Izak waarschijnlijk betere dingen te doen had dan de hele avond op haar te moeten letten en ze wilde niet dat hij zich verantwoordelijk ging voelen om continu een oogje op haar te houden. Het was wel logisch als hij dat zou gaan doen, gezien hij de reden was ze nu hier was, maar Sam gunde hem ook om wat lol te hebben – anders was hij niet naar dit feest gekomen. Daarnaast moest ze ook nog haar jas ergens zien te verstoppen voordat deze werdt ondergekotst. Sam liep weer terug de woonkamer in en zocht haar jas waar ze hem laatst had gegooid. Tot haar verassing lag haar jas – en die van Izak – nog precies op dezelfde plek als waar ze hem hadden gelegd, én ze waren niet ondergekotst. Met een tevreden glimlach raapte Sam beide jassen op en liep dansend een trap op naar boven. Haar vinger gleed langzaam langs de balustrade, dat op zichzelf al belachelijk duur uitzag. Als het aan haar lag dan had ze hier voor geen meter een feest gegeven Niet voor wilde tieners als deze. Er zou gegarandeerd wat beschadigd raken, daar was ze wel zeker van. Haar schouders duwde de eerstvolgende deur open naar een kamer die ze vond, maar die deed ze algauw weer dicht toen ze zag dat het bed bezet was. Volgende, ook bezet. Sam zuchtte en gooide de derde deur open waarbij ze op het punt stond om te gaan vloeken, echter was de kamer dit keer leeg waardoor het niet meer nodig was. Met een zucht stapte ze naar binnen en voelde haar schouders wat zwaarder worden. Ze begreep niet waarom ze zich zo – blegh – voelde. Was het door de drank die ze per ongeluk net op had? Nee toch? Het was maar één slok, een grote misschien, maar dat was het dan wel en zo lichtgewicht was ze toch ook niet? Of had ze haarzelf verkeerd ingeschat? Sam haalde haar schouders op en legde de jassen ergens op een tafeltje in een hoek neer. Ze had wat frisse lucht nodig. Gelukkig bleek de kamer een balkon te hebben en wist Sam het een of ander manier open te krijgen en naar buiten te lopen. Ze sloot de balkondeur achter haar dicht en leunde tegen de balustrade aan met haar ellebogen. In één volle teug haalde ze adem in en weer uit. Heerlijk. Haar lichaam ontspande het moment wanneer de wind haar haren en gezicht ontmoette. Haar blauwe kijkers keken nieuwsgierig omhoog om enkele sterren te kunnen zien en te bewonderen. Een tijdje later begon Sam het langzamerhand wel weer koud te krijgen in haar T-shirt, waardoor ze besloot om maar weer terug naar binnen te gaan voordat ze hier bevroor. Haar vingers grepen de deurklink van het balkon en zodra ze weer de kamer binnen stapte zag ze een – niet zo charmante – spektakel voor haar ogen gebeuren. Oh. Wat leuk zeg. Mensen zochten blijkbaar dringend een kamertje voor hun nachtelijke avontuurtjes. Sam had de laatste kamer in de gang moeten nemen, want nu zat ze met dit. ‘’Zo, lukt het allemaal een beetje?’’ Vroeg ze met haar armen gekruist aan Giovanna en Tyler terwijl ze tegen de muur naast het balkon aanleunde.

Tyler griste een fles mee en trok haar mee een hal in. Giovanna liet zich gewillig meevoeren. Naast een deur drukte hij haar tegen de muur. "Hey you...." Met lichte dwang trok Gio Tyler mee de donkere kamer in en duwde de deur achter hen dicht. Ze pakte de fles drank uit zijn handen, nam een slok en drukte daarna haar lippen opnieuw tegen de zijne en beet zacht op zijn lip. Er stond een bed in de kamer. Gio grijnsde even, leidde hem naar het bed en duwde Tyler achterover, waardoor hij op het bed belandde. Zelf nam ze plaats op zijn schoot.       Gio drukte kussen in Ty's nek, waarna ze haar lippen terug naar de zijne bracht. Harder kuste ze hem weer, langer ook. Haar lange, donkere haar viel langs haar gezicht. handen liet ze over zijn borst naar beneden glijden. Onderaan zijn shirt friemelde ze even aan de zoom om vervolgens haar handen eronder te laten glijden. "Hmm... Soms vergeet ik dat je zo'n goed lichaam hebt.", mompelde ze. Gio voelde de opwinding door haar lichaam gieren.       Plots hoorde ze de deur en Gio's hoofd schoot omhoog. Even fronste ze, de deur die ze zojuist dicht had geduwd zat nog steeds dicht. "Zo, lukt het een beetje." Sam... Met een kreun kwam Giovanna overeind. "Godverdomme, we hadden beter beneden kunnen blijven.", zei ze zacht tegen Tyler, terwijl ze naast hem ging zitten. Minachtend liet ze haar blik over de dame glijden. "Het ging best soepel, totdat jij somehow ineens in de kamer stond. Zuchtend pakte ze de fles drank en bracht deze naar haar lippen. Haar lege hand legde ze op Tylers been, figuurtjes trekkend over zijn bovenbeen.

[ bericht aangepast op 27 maart 2020 - 23:41 ]

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Gio & Sam @ Bedroom Het duurde niet al te lang voor ze me de kamer in duwde en binnen de kortste keren lag ik ook op het bed. Ik grijns wanneer ik naar haar opkijk en zoen haar meteen terug. Mijn ene hand vind mijn weg terug naar haar billen terwijl de andere het topje al omhoog duwt. Ik kon veel hebben, maar op dit moment was ik gewoon zeer ongeduldig. Ondertussen voel ik haar handen ook onder mijn shirt. "Hmm... Soms vergeet ik dat je zo'n goed lichaam hebt.", mompelde ze en ik lach zachtjes.. ''You're one to talk...'' mompel ik. Kijk, ik zag er geweldig uit. Ik kan ook zeggen dat mannen zeker iets hebben, maar het lichaam van een vrouw blijft altijd een meesterwerk. Het maakte niet uit hoe het eruit zag, tenzij het een wandelende plank was of een olifant vermomd als mens natuurlijk, het was altijd prachtig. Keer op keer kon ik niet wachten om mijn handen erop te krijgen, zelfs niet als ik het al vaker had gedaan. "Zo, lukt het een beetje." hoor ik dan opeens, waardoor een kort maar zeker niet al te geamuseerd lachje over mijn lippen rolt. Sam... Het universum blijft ons maar bij elkaar brengen darling, dat moet iets betekenen no? Het wordt tijd dat ze dat in gaat zien eigenlijk. "Godverdomme, we hadden beter beneden kunnen blijven.", zei Gio ondertussen zacht, duidelijk nog minder geamuseerd dan ik. ''Hmh, groot gelijk..'' mompel ik zachtjes met een diepe zucht. "Het ging best soepel, totdat jij somehow ineens in de kamer stond." Ik lach en sta niet veel later op. ''Oh Sam... Als je mee wilt doen moet je het gewoon zeggen hoor.'' zeg ik nonchalant. Ik hou mijn hoofd wat schuin. ''I can't blame you,'' zeg ik dan. Ik bedoel, Gio en ik waren prachtig. Wie zou er nou niet ons leuke onderonsje willen joinen? Ik loop langzaam haar kant op en stop dan recht voor haar neus. ''Het zou wel heel interessant worden dan, jij houdt er van om ruig te zijn toch?'' zeg ik, wederom doelend op het glas van een paar feesten terug. Ik pak de fles van Gio en neem een paar slokken. ''Ik kan zelfs de gunst teruggeven, if you're into that...'' grijns ik.

[ bericht aangepast op 28 maart 2020 - 0:09 ]

---

El Diablo.