[RPG | 200] The Shooter • Speeltopic - Speeltopics

3 februari 2020 - Het gegil klonk als muziek in zijn oren terwijl hij langzaam door de gang voortbewoog. Onbedoeld stapte hij in een roodgekleurde plas, waardoor hij rode voetstappen achter liet. Het deerde hem niet, als hij eerlijk moest zijn dan gaf het enkel een grotere kick. Enerzijds voelde het alsof hij door een glazen bol naar de wereld keek op het moment, alsof hij hier niet echt was. Misschien zelfs alsof hij thuis achter zijn PlayStation zat en daar Call of Duty aan had gezet. Maar dat was niet zo. Hij bevond zich niet thuis in zijn kamer en in zijn handen had hij geen controller maar een semi automatisch wapen. Het voelde zwaar en licht tegelijkertijd terwijl hij zich voortbewoog, langzaam, op zoek naar zijn volgende doel. I tell myself I don't need anyone but the truth is nobody needs me DISCLAIMER Let op, in deze rpg komen gevoelige onderwerpen aan bod, dit kan niet voor iedereen geschikt zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan pesten maar ook de heftige shooting die we uit zullen schrijven. Mocht je problemen hebben met één van deze onderwerpen of hebben deze een negatief effect op je, zorg ervoor dat je altijd met iemand kan praten. Indien nodig staat mijn pb ook altijd open. 16+ activiteiten zijn toegestaan maar graag wel met een aankondiging bovenaan de post zodat deze meteen opvalt en ongeïnteresseerden gemakkelijk door kunnen scrollen.

START Zaterdagavond 4 januari 2020, het nieuwe jaar is aangebroken en maandag begint school weer na twee weken (kerst)vakantie: het uitgelezen moment voor een feestje. Er is geen excuus nodig voor een feestje maar voor sommigen is het wel meteen een goede mogelijkheid om aan hun goede voornemens te werken - of juist niet. Het feest wordt georganiseerd door Kit en zal dan ook plaatsvinden in huize Meester. Drank in overvloed, muziek en dronken tieners. Wat wil je nog meer? Inmiddels is het 22.00 wat betekent dat het feestje al in volle gang is maar laatkomers nog binnen komen druppelen. Have fun! Rollentopic • Praattopic • Speeltopic

[ bericht aangepast op 7 april 2020 - 17:10 ]

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Augustus @ Outside Wederom voel ik een speelse klap op mijn achterhoofd terecht komen en ik lach even. 'We zullen zien of vanavond succesvol voor jou gaat worden, casanova.' Ik grijns. ''Mijn avonden zijn altijd succesvol.'' zeg ik tevreden, en dat was een feit. 'Focus jij je nou maar op je eigen huppelkutjes, ik red mezelf heus wel.' Ik knik en breng de sigaret weer naar mijn lippen. ''You got it.'' zeg ik en neem weer een hijs. 'Kun je me het wel even laten weten als je Gio in de buurt ziet, ik heb geen zin in haar gezeik over mijn vriendschap met Lori.' Ik knik maar ik kan het niet laten om weer te grijnzen. En dat zijn twee van mijn favoriete dames waar ik het net over had. ''Ja, natuurlijk. Komt goed. Moet ik haar afleiden?'' vraag ik hem plagend. 'Oh kijk Ty, het is die blauwe lolly die jij een keer hebt staan aflebberen.' zegt hij dan opeens en ik hoef niet eens op te kijken om te weten over wie hij het heeft. Het verbaast me enkel dat ze nog steeds op durft te komen dagen. ''Hmh, misschien is dat ook nog een optie voor vanavond. Al moet ik dan wel haar handen vastbinden, maar dat kan ook interessant zijn.'' grijns ik. Hiermee doelde ik op het gore lef dat ze had om een glas stuk te slaan op mijn hoofd. Ik geef haar aandacht en zo bedankt ze me, maar goed het is altijd al een raar ding geweest. Een knap raar ding, wat ook zeker interessant kan zijn. 'Hey suikerspin, ben je verdwaald? De kermis is verderop hoor,' Ik lach en kijk weer naar de twee die de auto uitstappen. Ik laat mijn blik kort over Izak gaan en kan het niet laten licht te grijnzen. Valt dat ook onder 'ik laat me verrassen vanavond'? We zullen zien. ''Blijf je wel weg van de glazen vanavond? Wel zo veilig voor iedereen voor je weer zo'n bui krijgt'' Ik neem nog een hijs voor ik richting het tweetal loop. Ik sla een arm om Izak's schouders en grijns lichtjes. ''Jij ook?'' vraag ik en hou mijn sigaret voor.

---

El Diablo.

‘’Sorry de service hier is niet echt goed, ik kan niet horen wat je zegt.’’ Onderbrak Sam Izak zodra hij haar parachute avontuurtje afkeurde. Nu mocht hij zelf ervaren hoe het voelde als er niet naar je geluisterd werd. Hij zou net als haar nu in dezelfde situatie zijn, maar in plaats van een huis zou hij in een helikopter staan wiebelen. Ze glimlachte gemeen en voelde geen genade. Hij dacht waarschijnlijk dat ze het niet voor elkaar zou krijgen om hem van uit een helikopter te duwen. ‘’Een avondje parachutespringen is zo gedaan, gewoon even online reserveren. Geen zorgen.’’ Sam moest lachen om de reactie van Izak nadat ze een poging had gewaagd om haarzelf uit het raam te gooien. ‘’Op dit moment eigenlijk wel, nou ja niet nu maar straks, als je snapt wat ik bedoel.’’ Ze waren toch niet zo snel aan het rijden en Sam gaf het ziekenhuis eerder een voorkeur dan dat feest. Een paar scheuren en blauwe plekken was toch niet zo erg. ‘’Oh shit.’’ Zei ze hem spottend na. Izak wist dondersgoed dat hij vanavond drank zou inslaan en hij vond het blijkbaar niet belangrijk genoeg om Sam te vertellen. Sam zuchtte. ‘’Ik vind wel één of ander manier om naar huis te gaan.’’ Zei ze met wat teleurstelling. Blijkbaar was er niemand van plan vanavond om verantwoordelijkheid op zich te nemen. Maar ja, was dat ook niet het doel van een feest? ‘Al je zorgen vergeten’? Yeah sure, more like: alleen maar meer zorgen creëren. Sam trok haar jack recht toen ze uiteindelijk uit de auto waren gestapt en draaide de lolly rond in haar mond. Terwijl ze wachtte tot Izak zijn auto op slot had gedaan leunde ze tegen zijn auto. Ze draaide haar hoofd toen ze hem tegenover haar zag staan en merkte dat hij aan het staren was. Haar ogen volgden die van hem en bijna spatte ze haar lolly eruit toen hij haar een antwoord gaf op haar voorgaande vraag. Ze duwde haarzelf van de auto zodat ze weer rechtop stond en keek hem aan. Haar hart was inmiddels tekeer gegaan, echter weigerde het om zo te voelen zonder dat ze precies wist waar hij aan werkelijk aan dacht. Ze probeerde te achterhalen wat zijn bedoelingen waren maar faalde daar helaas in. Wel raapte ze haarzelf en haar gedachten weer bij elkaar. Oké laten we het maar zo doen. Sam deed een paar stappen naar voren zodat ze vlak voor Izak stond. ‘’Is dat zo?’’ Vroeg ze uitdagend en liet haar ogen naar zijn lippen glijden. Ze stond op het punt om haar spelletje te beëindigen en hem een weerwoord te geven voor zijn belachelijke opmerking, maar iemand anders was haar al voor. Sam nam een stap terug en draaide haar hoofd om waarbij ze nog net twee bekende hoofden in het schemerlicht kon uitmaken. Right. Augustus en Tyler. Blijkbaar vonden ze het zo nodig om op dezelfde tijdstip als Izak en Sam te arriveren. Sam moest glimlachen om de opmerking van Augustus en antwoordde met een middelvinger in de lucht. ‘’Ik ben bang dat we allebei zo meteen dezelfde kermis binnentreden.’’ Riep ze terug. Ze keek Izak weer aan en zag de twee aan de andere overkant naar Sam en Izak lopen. ‘’Oh god, here we go.’’ Mompelde ze zachtjes tegen Izak en draaide haar lichaam naar Augustus en Tyler met haar handen in haar jaszakken. Sam keek met een kille blik naar Tyler. ‘’Ligt er volledig aan of jij je handen vanavond thuis kan houden.’’

Nerveus trommelde hij met zijn vingers op het stuur terwijl hij wachtte tot Valentina eindelijk naar buiten zou komen. Hij had haar al een berichtje gestuurd dat hij buiten stond. Niet dat hij te lui was om naar de deur te gaan maar hij had niet het idee dat ze hem voor wilde stellen aan haar ouders en dus bleef hij braaf in de auto wachten. Het feest vanavond was al genoeg voor hem om mee te dealen. Eigenlijk had hij niet eens erover nagedacht om te gaan. Hij ging nooit naar feestjes. Wat had hij daar te zoeken? De mensen die hem op school lastig vielen, vermeed hij liever in zijn vrije tijd.       Dat was alleen veranderd sinds hij Valentina had. Niet dat de pesterijen minder werden door de relatie maar hij was nu al wel in een maand tijd vaker naar een feestje gegaan dan zijn hele leven bij elkaar opgeteld. Hij baalde er wel van dat ze zo laat waren, het grootste deel zou al dronken zijn. Áls hij dan naar een feestje ging, dan ging hij het liefst zo vroeg mogelijk en zo vroeg mogelijk weer weg, voor de alcohol de overhand nam en de situatie vaak nog lastiger werd voor hem. Hij keek op toen de deur open zwaaide en glimlachte voorzichtig naar Val.       ''Hey,'' begroette hij haar zacht, nog altijd niet wetende of hij haar nu een kus moest geven of niet. Hij liet dat meestal dan ook aan haar over. Over dat ze zo laat was hield hij zijn mond, hij kon nog altijd niet geloven dat er iemand een relatie met hem wilde - laat staan dat dat iemand zo mooi als Valentina was. Hij wist niet goed wat te zeggen terwijl hij haar bekeek, schudde zijn hoofd dan ook en startte de auto, waarna hij wegreed.       ''Ik-uhm,'' hij fronste even terwijl hij zich op de weg richtte en ondertussen probeerde te bedenken wat gepast zou zijn om te zeggen of vragen. ''hoe was je dag?'' vroeg hij dan, aarzelend.

---

---

‘’Ik vind wel één of ander manier om naar huis te gaan.’' zei Sam, Izak keek even in de richting van de jongedame, de klank in haar stem was lichtelijk teleurgesteld geweest, iets wat hij niet van haar had verwacht. Sam leek altijd wel een beetje haar eigen gang te gaan, dus heel eerlijk ging Izak er ook van uit dat ze het niet heel erg had gevonden. Wat misschien ook wel een beetje hypocriet was, want hij had haar meegesleurd dus misschien was het ook wel zijn taak voor haar te zorgen. 'Maar als nood bij de man komt kunnen we ook altijd nog in Kit zijn bed slapen hoor.'
Uiteindelijk waren de twee bij Kit zijn huis aangekomen en had hij Sam wijsgemaakt dat ze haar fooi aan hem in natura moest betalen. "Is dat zo?" zei de jongedame waarna ze een stap dichter naar hem toe deed. Izak keek naar Sam, als hij en Sam niet zulke goede vrienden waren geweest zou hij haar waarschijnlijk wel doen. Sam was knap, met haar blauw haar die haar een unieke uitstraling gaf, maar het paste bij haar. 'Ik zou het niet erg vinden,' mompelde Izak, waarna hij even zijn wenkbrauw optrok, meestal duidde dat op zijn sarcasme, maar deze keer wist hij niet of het geheel sarcastisch was.
Echter werd daarmee hun gesprek ook afgekapt. 'Hey suikerspin, ben je verdwaald? De kermis is verderop hoor,' hoorde Izak een bekende stem roepen. Izak deed een kleine stap naar achter bij Sam vandaan waarna hij naar de twee jongens keek die hen naderden. ‘’Ik ben bang dat we allebei zo meteen dezelfde kermis binnentreden." riep Sam terug naar de jongen terwijl ze haar middelvinger opstak. Izak zijn mondhoeken gleden een klein stukje omhoog, Sam redde zich zelf wel. ‘’Oh god, here we go.’’ hoorde hij de jongedame nog mompelen. 'Wat een gezelligheid,' mompelde hij nog terug voordat de twee jongens op gehoorafstand stonden.
Izak zijn ogen gleden even over Tyler heen, hij kon niet ontkennen dat de jongen er goed uitzag vanavond. ''Blijf je wel weg van de glazen vanavond? Wel zo veilig voor iedereen voor je weer zo'n bui krijgt'' zei Tyler, Izak trok even zijn wenkbrauw op, maar het duurde niet lang voordat ook bij Izak het kwartje viel. Dat was natuurlijk waar een deel van Sam haar haat voor feestjes vandaan kwam. 'Sam is een grote meid, als er glazen gebroken moeten worden zal het wel met een reden zijn.' zei Izak terwijl hij zijn handen in de zakken van zijn jas duwde.
In de tussentijd gleed Tyler zijn arm om Izak zijn schouder heen, de jongen had duidelijk al iets meer op dan Izak zelf. ''Jij ook?'' vroeg Tyler terwijl hij een sigaret voor Izak zijn gezicht liet bungelen. 'Mijn lichaam is een tempel.' zei Izak wijzelijk. 'Word alleen aangetast door alcohol en pure discipline.' Izak sloeg Tyler even op de borst. 'Dus waar is de alcohol?'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

Beschaamd en met een vuurrode kop zag hij hoe Tessa's gezicht vertrok in een pijnlijke gezicht. Intussen waren ze allebei tot stilstand gekomen maar daarmee de mensen om hun heen allebei. Het langzame nummer was afgelopen en overgegaan in één soort beuktechno. Alsof het afgesproken was begon iedereen plots wild op en neer en heen en weer te springen op de harde en opzwepende bas van het nummer. Heathcliff kreeg daarbij regelmatig een schouder in zijn gezicht of een elleboog in zijn zij. Hij probeerde wat breder te gaan staan om Tessa te beschermen tegen het geweld. Hij had haar al pijn gedaan, dan kon hij haar op z'n minst dit proberen te besparen. Gelukkig stemde ze in met zijn voorstel om wat frisse lucht op te zoeken en leidde hem weg van deze woonkamer rave. Heathcliff wierp nog een laatste blik over zijn schouder naar Kit, stiekem in de hoop dat deze op dat moment zou opkijken en hem zou opmerken.       'Alles oké?' vroeg Tessa hem, terwijl ze zich langs lichamen in een overvolle gang wurmden. 'Je ziet eruit alsof je een spook hebt gezien.' Dat is niet geheel onwaar. Heathcliff schraapte kort zijn keel maar besloot nog even niet te antwoorden. Er waren nog te veel mensen in de buurt die zouden kunnen meeluisteren, hoewel... Heathcliff keek om zich heen en zag aan het gedrag van de feestgangers dat ze waarschijnlijk al genoeg alcohol hadden genuttigd om morgen niks meer te weten van vanavond. Toch wilde hij het niet riskeren, niet omdat hij het nou per sé geheim wilde houden, nee sterker nog, het liefst wilde hij er honderprocent open over kunnen zijn. Echter ging het niet alleen maar om hem en hij wist dat de andere persoon in kwestie het stil wilde houden, dusdanig dat hij vaak deed alsof hij Heathcliff niet eens zag staan. Hoeveel dat hem ook kwetste, sprak Heathcliff er dan ook nooit over tegen iemand, behalve dan tegen Tessa natuurlijk. Heathcliff trok een deur open en dacht de weg gevonden te hebben naar de achtertuin, maar kwam enkel uit op nog een gang, deze was echter nagenoeg leeg. Hij kon het niet laten even opgelucht te zuchten en stapte samen met Tessa de gang in.       'N-nogmaals sorry voor daarnet Tess, ik raakte afgeleid...' Eenmaal halverwege de gang liet hij haar hand los en bleef staan, zijn blik dwaalde af naar de grond. 'Ik... Ik zag Kit staan en ik raakte gewoon spontaan van de kaart,' mompelde Heathcliff en keek sipjes op naar Tessa. 'Ik weet dat ik het me niet zoveel moet aantrekken, maar ik zou gewoon zo graag willen dat hij en ik niet meer zo geheimzinnig hoefden te doen met elkaar.' Hij liet zijn schouders hangen en haalde een hand door zijn bruine haren. 'En sorry, ik moet jou hier ook helemaal niet mee lastigvallen, al helemaal niet tijdens een feestje,' voegde hij er nog haastig aan toe en keek haar verontschuldigend aan.

Go to the party they said. It will be fun they said. ❀ 18 — Wallflower — Tessa

[ bericht aangepast op 25 maart 2020 - 0:58 ]

---

I just caught the wave in your eyes

---

Tyler keek niet eens op of om van sigaret maar wist gelijk wie Augustus bedoelde met zijn opmerking. Dat was ook niet moeilijk want hoewel Townsend Harris een school was van behoorlijk formaat, liep er verder niemand rond als een soort wandelende blauwe knikker.       'Hmh, misschien is dat ook nog een optie voor vanavond. Al moet ik dan wel haar handen vastbinden, maar dat kan ook interessant zijn.' Augustus lachte en schudde zijn hoofd afkeurend. 'Blijf je wel weg van de glazen vanavond? Wel zo veilig voor iedereen voor je weer zo'n bui krijgt,' riep Tyler, voordat hij zich richting het tweetal begaf. Augustus volgde hem op de voet en stak in respons op Sam ook zijn middelvinger op.       'Ik ben bang dat we allebei zo meteen dezelfde kermis binnentreden,' hoorde hij haar terugroepen. Eenmaal aangekomen bij de twee knikte hij ter begroeting naar Izak en wierp toen een spottende blik op Sam.       'Hmm, misschien ben je dan toch bij het juiste adres. Ik meende al gehoord te hebben dat er een Freakshow aanwezig zou zijn vanavond-' hij trok een wenkbrauw naar Sam op, '-en zie hier.'       'Ligt er volledig aan of jij je handen vanavond thuis kan houden.'       'Sam is een grote meid, als er glazen gebroken moeten worden zal het wel met een reden zijn,' viel Izak haar bij. Augustus trok duidelijk zichtbaar zijn wenkbrauw naar de jongen op en vroeg zich af waarom deze zich inliet met types als Sam, laat staan voor hen opkomen.       'Nah, een beetje grote meid doet toch niet zo moeilijk over een potje tongen?' Augustus vouwde kort zijn hand om Tyler zijn kin. 'En al helemaal niet met een koppie als deze?' Tyler had intussen grijnzend zijn arm om Izaks schouders geslagen en hield deze zijn halfopgerookte sigaret voor.       'Jij ook?'       'Mijn lichaam is een tempel. Wordt alleen aangetast door alcohol en pure discipline.' Izak sloeg Tyler even op de borst. 'Dus waar is de alcohol?'       'Dus eigenlijk gewoon een tempel van likmevestje,' grinnikte Augustus en knikte met zijn hoofd richting het huis waarvanuit de muziek vanaf waar zij stonden al prima te horen was. 'Hoewel ik het reuze gezellig vind met jullie hierbuiten, denk ik dat we voor drank binnen moeten zijn.' Zijn ogen vestigden zich op Sam. 'Of Papa Smurf hierzo moet ter plekken hier iets kunnen brouwen voor ons?'

Satisfaction feels like a distant memory. 🚬 19 — Stoner — Tyler, Sam & Izak

---

I just caught the wave in your eyes

---

“D.Dankje,” meende Lori Heath horen zeggen, maar Lori’s aandacht was al op een ander persoon gevestigd. Roxy. Ze verklaarde tegenover Tessa en Heath nog een rondje shots te halen en draaide zich om. Lori voelde haast hoe de ogen van Tessa haar volgde toen ze de dansvloer verliet, maar daar reageerde ze niet op. Tessa was een schat van een meid, maar dit was en bleef een discussiepuntje tussen hen. De brunette vond Lori soms – vaak – wat gemeen tegen anderen, maar Lori vond het wel meevallen. Iedereen had toch een mond gekregen om van zich af te bijten? Dan moesten ze dat ook maar doen. Daarom hield de blondine het er maar op dat ze nog een rondje ging halen, maar eerst wat anders.       Na haar woorden verscheen er een soort blos op Roxy’s wangen waardoor Lori al begon te grijnzen, soms ging het gewoon té makkelijk. “Ik…,” piepte ze en Lori zag haar blik zoekend rondflitsen, waarop Lori al haar hoofd schudde. “Niah heeft me uitgenodigd,” verstond Lori toen. Hmm Niah. Ze wist dat de desbetreffende dame behoorlijk haar eigen weg ging, maar dit was misschien weer een beetje teveel van het goede. “En Tyler… Ziet me vast niet staan. Ik… Ik wilde niet.” Roxy schudde haar hoofd en keek haar nu recht aan. “Je wilde niet?” Het ongeloof droop nu van Lori’s gezicht en was ook duidelijk hoorbaar in haar stem. “Dat Ty je niet staan, geloof ik. Maar dat je niet wilde…” Ditmaal schudde Lori traag haar hoofd. “Daar geloof ik niks van. Weet je…” Lori boog zich wat naar Roxy toe. “Ty komt zo ook. We kunnen het hem natuurlijk vragen. Wie weet…” Een duivelse grijns verscheen op Lori’s gezicht. “… Bedenk je je wel.”

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Augustus, Izak & Sam @ Party ‘’Ligt er volledig aan of jij je handen vanavond thuis kan houden.’’ had Sam gesproken en met vernauwde ogen laat ik mijn blik over haar gaan. ''Oh, met die outfit moet dat niet zo moeilijk zijn.'' sprak ik nonchalant en met duidelijke afkeur voor haar kleding. Vrouwen zagen er het best uit als ze dat waren, vrouwelijk. Korte jurkjes en rokjes, dat blijft toch wel het beste om ze in te zien. 'Sam is een grote meid, als er glazen gebroken moeten worden zal het wel met een reden zijn.' sprak Izak toe en ik kan het niet laten licht met mijn ogen te rollen, al speelt er wel een lichte grijns op mijn lippen. Voor ik echter iets kan zeggen is Augustus me al voor. 'Nah, een beetje grote meid doet toch niet zo moeilijk over een potje tongen?' Hij vouwde kort zijn hand om mijn kin en ik toon een parelwitte glimlach. 'En al helemaal niet met een koppie als deze?' Ik klop Augustus even op zijn borst en grijns dan weer. ''Dit doet wonderen voor mijn ego.'' zeg ik en keer dan naar Izak, die ik mijn sigaret voorhoud. 'Mijn lichaam is een tempel. Word alleen aangetast door alcohol en pure discipline.' Hij sloeg mij even op de borst en ik lach. Ik neem nog een laatste hijs en piek dan mijn sigaret weg. De rook blaas ik weg van hem, waardoor het meer Sams kant op komt. Dan leun ik wat naar hem toe. ''En door mij, don't forget that.'' plaag ik fluisterend buiten gehoor van de andere twee voor ik mij weer terug trek. Ik bedoel, ik was een drug op zich. Ik laat mensen zo goed voelen en natuurlijk komen ze altijd terug voor meer. Just how I like it. 'Dus waar is de alcohol?' Kijk, dat zijn de goede vragen. 'Dus eigenlijk gewoon een tempel van likmevestje,' grinnikte Augustus en ik lach kort. 'Hoewel ik het reuze gezellig vind met jullie hierbuiten, denk ik dat we voor drank binnen moeten zijn.' Ik knik. 'Of Papa Smurf hierzo moet ter plekken hier iets kunnen brouwen voor ons?' Ik blik kort naar Sam. ''Nah, daar waag ik me niet aan. Die stopt nog eens gif in ons drankje, of nog erger, absint.'' Ik kijk naar Izak en dan naar het huis. ''Dus, let's get wasted.'' grijns ik en loop voorop terwijl ik Izak met mij mee trek. Die anderen zullen wel volgen. Eenmaal binnen pak ik tequilashotjes en hou er een voor aan de jongen bij me. ''Een tempel hmh?'' vraag ik hem en haal geamuseerd mijn wenkbrauw op, voor ik het shotje achterover sla.

---

El Diablo.

---

KIT ● MAXWELL ● MEESTER

---

---

★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★

Met een knik bevestigde dat Niah de meeste mensen had uitgenodigd. Ze was het type dat een stuk socialer was dan Kit zelf, dus een gastenlijst maken was meer aan haar besteed. "Denk je dat mensen alleen maar komen om een wit voetje bij je te halen, Kit?", vroeg Giovanna serieus. Kit's eerste reactie was een lach. Het deed hem niet zoveel dat de meeste mensen met hem omgingen omdat hij rijk was. Hij haalde zijn schouders op. Hij was allang blij dat hij veilig was op school - niemand was gemeen tegen hem. Ze hadden immers geen reden om dat te zijn. Kit was alles wat zij wilden zijn en hij had alles wat zij wilden hebben. 'Misschien wel', antwoordde hij onverschillig. 'Misschien ben jij ook wel zo', voegde hij er als grap aan toe. Hij knipoogde speels naar Giovanna.       Kit werd afgeleid door Heath. Alsof hij aan het vluchten was, stormde hij de woonkamer uit naar buiten. Hij werd gevolgd door Tessa. 'Wat zouden zij gaan doen?' vroeg Kit. Die vraag was meer aan zichzelf bedoeld dan aan Giovanna. Hij had door dat die vraag volledig willekeurig kon overkomen voor iemand die de situatie tussen hem en Heath niet wist. 'Ik bedoel; zo erg is de muziek toch niet?' voegde hij er lachend aan toe.       Kit viste zijn telefoon uit zijn zak en typte een bericht naar Heath.       Is de muziek zo slecht?

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Kit lachte om haar vraag en een beetje beschaamd keek Gio naar haar voeten. "Misschien wel, misschien ben jij ook wel zo." Met een dramatische zucht Gio richtte haar hoofd op, een geamuseerde glimlach rondom haar lippen terwijl ze een wenkbrauw optrok. "Goed dat je dat zelf ook doorhebt.", zei ze sarcastisch. Ze merkte duidelijk dat de jongen, ondanks zijn grappen en grollen, niet met zijn hoofd bij haar was. Zelf was ze enigszins afgeleid; Izak en Tyler waarin zojuist binnen gekomen, wat meestal betekende dat Gus ook zo de toko binnen zou komen wandelen. Ze had geen zin om toe te staan kijken hoe hij gezellig ging lopen doen met iedereen behalve haar. Gio liet haar blik door de kamer glijden tot hij bleef rusten op haar vriendin Lori, die in verhit gesprek was met Roxy. "Ik ga even richting Lori... Loop je mee of heb je andere dingen aan je hoofd?", vroeg ze terwijl ze rechtop ging staan en haar kleding fatsoeneerde. Gracieus pakte ze haar drankje en draaide ze zich om, als Kit mee wilde zou hij vanzelf komen.       Giovanna wurmde zich door de menigte mensen heen, richting Lori. Ze hoorde nog net de laatste woorden die ze tegen Roxy had gesproken. "...Bedenk je je wel." De woorden rolden over haar lippen, die vervolgens een gemene grijns vormden. Zonder Roxy een blik waardig te gunnen, sloeg ze haar armen om Lori heen en gaf haar een kus op d'r wang als begroeting. "Whats going on here?", vroeg ze, alhoewel ze allang wist waar het over kon gaan. Roxy had de fout gemaakt om om Tyler heen te hangen, en Lori was nogal... hebberig, als het ging om mannen. Anders kon Giovanna het niet beschrijven. Nu was het geen geheim dat de meiden er een handje van hadden op dezelfde mannen te vallen, maar ze besloot verstandig haar mond te houden.

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

‘’Wat een gezelligheid.’’ Hoorde Sam Izak nog zeggen voordat de twee jongens op hun afkwamen en ze kon er alleen maar om lachen. Fijn dat haar vriend grotendeels hetzelfde dacht als haar en wist wat ze van de twee vond. ‘’Dat ik neem ik aan als een compliment.’’ Zei Sam over de Freakshow opmerking van Augustus en maakte een korte buiging als ‘bedankje’. Ondanks dat hij haar voortdurend probeerde te beledigen vond ze de dingen die hij zei wel heel creatief, misschien was dat ook de reden waarom zij hem nooit serieus kon nemen ‘’Eindelijk, iemand die nog logisch kan redeneren.’’ Zei Sam dankbaar tegen Izak maar Augustus viel hem weer in rede. Hij kon ook nooit zijn mond houden, kon hij? Ach ja, dat kon zij ook redelijk moeilijk wanneer ze het hoofd van Augustus zag. Een spottende lach verliet de mond van Sam, ze staarde naar het belachelijke koppel dat voor haar stond. ‘’Dat jij het zo nodig vind dat het gezicht van je vriend afgelikt moet worden, betekend niet dat iedereen dat ook moet gaan doen. Als jij dat zo graag wilt, prima. Ga je gang, niemand houd je tegen.’’ Zei ze met een knipoog en keek vervolgens naar haar kleren toen Tyler een opmerking maakte over haar outfit. ‘’Thank God.’’ Merkte ze overdreven op en vouwde haar vingers bij elkaar. Natuurlijk was dit uitzicht niet goed genoeg voor Tyler. Het was duidelijk dat hij het uitzicht van halfnaakte vrouwen nodig had om ‘s avonds zonder zorgen in zijn bedje te kunnen slapen. Pervert. Sam had geen zin meer om hier te staan kibbelen en Tyler en Augustus bleken hetzelfde te vinden. Alleen was de reden dat zij weg wilden voornamelijk voor de drank en .. waarschijnlijk seks. Sam kreeg de neiging om een vijf meter afstand tussen de duo te houden. Vooral omdat Tyler opzettelijk de rook van zijn sigaret haar richting in blies. Ze wapperde afkeurend met haar hand en zette een stap opzij zodat de rook naast haar kwam en niet letterlijk in haar gezicht. ‘’Papa smurf.’’ Herhaalde Sam Augustus en kon het niet laten om te proesten. Ze kreeg zelfs wat tranen in haar ogen en had een minuut nodig om even bij te komen. Er werd wel vaker smurf tegen haar gezegd en eerlijk gezegd vond ze het helemaal niet zo erg, leuk zelfs. Maar waar kwam ‘Papa Smurf’ in hemelsnaam vandaan? Zodra Sam was gestopt met lachen keek ze Tyler grijnzend aan. ‘’Wie weet.’’ Zei ze onschuldig en haalde haar schouders op. ‘’Toch bedankt voor de suggestie, hé.’’ Niet veel later draaide Tyler weg met Izak naar het huis van Kit en Sam kon het niet laten om haar wenkbrauwen op te trekken. Tyler had zijn ogen duidelijk op Izak gericht. Met een kokhalzend gebaar achter de rug van Tyler liet ze klaarblijkelijk zien hoe erg ze van dit uitzicht alleen al walgde. Sam keek Augustus voor een paar seconden aan maar liep al snel achter Izak en Tyler aan. Ze overwoog het nog steeds om weg te lopen van het feest maar niet wanneer ze Augustus op haar hielen had. Het zou niet goed uitpakken voor de twee als Augustus en Sam meer dan vijf minuten naast elkaar stonden, dat wisten ze inmiddels wel.

---

---

• 19 • Cheerleader • Party • w/ Heathcliff & Lori • Outfit •

Het was maar goed dat Tessa samen met Heath de dansvloer verliet. Nu er een harde beukplaat uit de boxen klonk besloot de hele dansvloer van links naar rechts te hossen — dat was vragen om ongelukken voor degene die niet mee zouden springen.
      Met een lichte frons van bezorgdheid blikte ze nu naar het gezicht van Heath — wie zich duidelijk voor even geen houding wist te geven. Het was duidelijk dat hem iets dwars zat, maar hem echt peilen lukte Tessa niet. Heath keek een paar om zich heen, twijfelde een moment, alvorens hij dan toch besloot om iets te zeggen.
      "N-nogmaals sorry voor daarnet Tess, ik raakte afgeleid..."
"Dat was duidelijk," reageerde Tess, de frons nog altijd tussen haar wenkbrauwen gevormd als Heath haar hand loslaat en zijn blik op de grond richt. De brunette vond het vreselijk als Heath zo zag en hoopte dat het iets was waarmee ze hem kon helpen.
      "Ik... Ik zag Kit staan en ik raakte gewoon spontaan van de kaart," klinkt het dan, waarop een zachte 'oohw' Tessa's lippen weet te verlaten. Onbewust blikte ze een keer rond — subtiel weliswaar, en niet met de indruk dat ze specifiek naar iemand opzoek was. Ze spotte Kit een eindje verderop, in het gezelschap van Giovanna. Tessa was verrast geweest toen Heath haar in vertrouwen vertelde wat er gaande was tussen beiden jongens. Het was iets wat ze niet gezocht had achter Kit, maar aan de andere kant... Tessa's radar op heteromannen leek ergens een defect opgelopen te hebben, waardoor ze vast geen betrouwbare bron meer was op dat gegeven.
      "'Ik weet dat ik het me niet zoveel moet aantrekken, maar ik zou gewoon zo graag willen dat hij en ik niet meer zo geheimzinnig hoefden te doen met elkaar."
Een meelevende uitdrukking verscheen op het gezicht van de brunette. Zachtjes nam ze zijn hand beet en gaf daar een bemoedigend kneepje in. Zelf begreep Tessa ook niet waarom Kit het stil wilde houden, want het was wel duidelijk dat die wens van hem afkomstig was — en niet van Heath. Tessa gooide het dan ook maar op het idee dat Kit meer waarde hechte aan de reputatie die hij hoog moest houden, in zijn eigen optiek dan, gezien de brunette er geen verdere verklaring voor leek te vinden.
      "En sorry, ik moet jou hier ook helemaal niet mee lastigvallen, al helemaal niet tijdens een feestje."
Tessa glimlachte. "Geen sorry, je weet toch dat je me altijd alles kunt vertellen, feestje of niet?"
Licht kantelde ze haar hoofd iets en schonk de jongen voor haar een begripvolle blik. Ze gunde Heath al het geluk van de wereld toe en vond het dan ook vervelend om hem zo sip te zien. Bedenkelijk keek ze dan ook weer een keer rond en beet zacht op haar onderlip. Zelf had Tessa na Heath geen nieuwe relaties meer gehad — enkel maar wat geflirt en gescharrel onder het mom van 'genieten van een vrijgezel bestaan.' De werkelijkheid zat iets anders is elkaar.
      "Hij is degene die het stil wilde houden toch?" vroeg Tessa toen. Ze voegde er maar niet hardop aan toe dat het voor haar overkwam alsof de jongen zich schaamde voor de relatie die hij blijkbaar wel wilde hebben, en meer gaf om meute om hem heen. "Misschien moet je hem dan maar laten zien wat hij mist, door zijn geheimzinnig gedoe."
      Losjes haalde de brunette een keer haar schouders op. Dat Heath wat rustiger was op dit gebied dan haar, was voor haar niks nieuws, maar dan kon hij nog op zijn eigen manier laten zien welke aandacht Kit allemaal misliep door Heath in een schaduw te willen plaatsen waar hij niet thuishoorden. "Geniet, maak plezier en laat hem links liggen — precies zoals hij dat bij jou doet wanneer jullie niet alleen zijn. Als hij je echt zo leuk vind als dat hij zegt, dan is het een kwestie van tijd vooraleer hij spijt gaat krijgen van zijn beslissing."

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

---

Inmiddels had Izak de auto op slot gedaan en leunde hij tegen één van de deuren van de auto. Hij had zijn armen over elkaar heen geslagen terwijl hij naar de twee jongens die hun kwamen 'vergezellen' keek. Izak had dan wel tegen Sam gezegd dat hij zin had in drama, maar nog niet zo vroeg op de avond, als ze straks allemaal met elkaar op de vuist gingen dan kon Izak waarschijnlijk nog geen stap binnen doen. 'Hmm, misschien ben je dan toch bij het juiste adres. Ik meende al gehoord te hebben dat er een Freakshow aanwezig zou zijn vanavond en zie hier.' zei Augustus tegen Sam, een kleine zucht rolde over Izak zijn lippen heen. Izak had er helemaal geen probleem mee als Augustus tegen een ander gemeen deed, de meeste van Augustus zijn doelen deden Izak niet zoveel, maar om Sam gaf hij toch wle een beetje. Dus dat hoorde hij minder graag aan. Sam wist gelukkig haar mannetje wel te staan. ‘’Dat ik neem ik aan als een compliment.’’ zei de jongedame, Izak glimlachte even.
''Oh, met die outfit moet dat niet zo moeilijk zijn.'' zei Tyler, Izak schudde lichtjes zijn hoofd. 'Oh, Hale, hoor jij bij de fashion police ofzo.' mompelde Izak terwijl hij even uitdagend zijn wenkbrauw naar de jongen optrok. Tyler zag liever iedereen in hun blootje rondlopen had Izak zo het idee. De rest van het gesprek van de anderen liet Izak een beetje om zich heen gaan, hij was zijn interesse lichtelijk verloren, maar dat kwam voornamelijk omdat hij Tyler zag naderen. Niet dat hij het Tyler meteen makkelijk zou maken, Izak was niet de persoon die voor Tyler zijn voeten ging liggen om het te aanbidden als de god die hij dacht dat hij was. ''En door mij, don't forget that.'' fluisterde de jongen in Izak zijn oor. 'Oh je bent niet de enige hoor,' zei Izak luid, om Tyler uit te dagen, waarna hij zich onder de arm van de gespierde jongen vandaan wurmde.
'Dus eigenlijk gewoon een tempel van likmevestje,' zei Augustus, Izak haalde kort zijn schouders op. 'Ik heb niet gezegd dat een goed geconstrueerde tempel was,' zei hij relaxt, waarna ook Izak aanstalten maakte om richting het huis van Kit te lopen. Ze konden hier nog wel uren staan babbelen, maar daar werd de avond waarschijnlijk niet gezelliger op. 'Hoewel ik het reuze gezellig vind met jullie hierbuiten, denk ik dat we voor drank binnen moeten zijn.' opperde Augustus op datzelfde moment. 'Of Papa Smurf hierzo moet ter plekken hier iets kunnen brouwen voor ons?' Izak keek even naar Sam en rolde zijn ogen. 'Gast, we gaan jou toch ook niet de hele tijd vergelijken met een oempaloempa omdat je daar op lijkt.' zei Izak, hij glimlachte vervolgens even naar Sam, maar werd al snel weer afgeleid door Tyler die hem meetrok. ''Dus, let's get wasted.''
Terwijl Izak met Tyler meeliep keek hij nog even achterom naar Sam. Sorry gebaarde hij naar haar, op het zelfde moment dat Sam een kokhalzend gebaar maakte, Izak lachte even, maar keek vervolgens weer naar Tyler die hen inmiddels de woonkamer in had gesleurd. Deze keer hield de jongen een tequila shotje voor Izak zijn neus, waar hij heel wat enthousiaster op reageerde dan op de sigaret. ''Een tempel hmh?'' zei Tyler, maar Izak antwoordde niet direct en sloeg eerst het shotje achterover, daar moest hij er waarschijnlijk eerst nog tien van hebben wou hij op het zelfde niveau zijn als de mensen om hem heen. 'Uhuh, het is een religieuze plek, dus ik zou er maar goed voor zijn.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

outfit      -      met Niah      -      keukenaanrecht

Haar grijns had hij gemist doordat hij met hun handen bezig was, maar toen ze weer sprak, keek hij meteen op.       ”Slijmbal. Dat verdient wel een drankje.” Dat klonk hem als muziek in de oren en zonder zich nog druk te maken over handen en aanrakingen liet hij zich meesleuren naar de keuken. Hij keek even in het rond, maar zag geen al te grote druktemakers en besloot zich daar ook maar niets van aan te trekken. Hij moest het Niah wel nageven: ze had ook eens ander soort volk uitgenodigd dan gewoonlijk, mensen waarbij Lucas zelf redelijk populair was. En dat was zeker aangenaam, al hield hij zijn aandacht liever bij Niah, als hij eerlijk mocht zijn.       ”Proost!” grijnsde ze, nadat ze hem een shotje in zijn handen had gedrukt. Hij had niet gezien wat er in zat, maar dat maakte hem ook niet zo veel uit. Als het maar brandde. En dat deed het, wauw. Hij gooide het achterover en knipoogde naar Niah die hem bleef aankijken.       ”Bedankt, barvrouw,” grijnsde hij en hij tikte met het glaasje op het aanrecht. “Nog zo eentje voor we weer het slagveld optrekken. Of twee.” Hij lachte en knikte richting de overvolle woonkamer. Hij begreep ergens niet zo goed hoe het zo druk kon zijn in zo’n groot huis, al had Kit misschien bepaalde delen van zijn huis minder beschikbaar gesteld.

---

Hethielp niet echt, Roxy had het gevoel dat ze het alleen maar erger maakte. Dat had ze altijd en ze wenste dat ze de superkracht had om te verdwijnen. Of onzichtbaar te worden. Of door muren heen te lopen. Of om lasers uit haar ogen te schieten.       Lori keek haar ongelovig aan en liet haar ongenoegen maar al te goed blijken. “Je wilde niet? Dat Ty je niet staan, geloof ik. Maar dat je niet wilde…Daar geloof ik niks van.” Lori schudde haar hoofd en Roxy wilde protesteren, maar vond zoals gewoonlijk haar woorden niet en drukte zich nog wat harder tegen de muur. Onbewust trok ze ook aan de rand van haar kleedje jurkje, zich steeds ongemakkelijker voelend.       ”Weet je...” Lori boog zich naar haar toe en Roxy boog naar achteren, waarbij ze haar hoofd tegen de muur stootte. “Ty komt zo ook. We kunnen het hem natuurlijk vragen. Wie weet bedenk je je wel.”       Roxy’s wangen verloren prompt al hun kleur en ze keek Lori verloren en bleek aan. Nerveus keek ze op, alsof de duivel plots voor haar zou staan. Dat was ook zo, maar in de vorm van Giovanna dan. Zij liep Rox straal voorbij en ging zusterlijk naast Lori staan, waardoor Roxy’s wens voor superkrachten alleen maar vuriger werd. Ze had eigenlijk al spijt gehad dat ze was gekomen zodra ze een voet uit de deur zette, en dit bewees het nog maar eens.       ”I-ik,” stotterde ze en ze slikte even. “Niets. I-ik begrijp de boodschap. Ik blijf wel uit de buurt. Laat me met rust... Alsjeblief.” Drie woorden lang had ze misschien dapper geklonken, maar de smeekbede op het einde verraadde haar wanhoop.

outfit      -      met Lori & Gio      -      tegen een muur (keuken)

[ bericht aangepast op 23 maart 2020 - 15:32 ]

---

Mijn brein breint zoals het breint.

---

Op het moment dat Lori was uitgesproken, voelde ze één paar armen om zich heen en daarna een kus op haar wang. “What’s going on here?,” klonk een stem vlakbij haar oor en Lori herkende Gio’s stem. “Hé Gio,” glimlachte Lori en verplaatste kort haar blik naar Gio om haar een gemeende glimlach toe te werpen, alvorens haar gezichtsuitdrukking veranderde toen ze haar gezicht weer naar Roxy draaide. “Roxy hier,” begon Lori zoetsappig. “Wilde niet met Ty zoenen, zegt ze tenminste. Beetje ongeloofwaardig, vind je ook niet?” Hoewel de complete uitleg voor Gio bedoeld was, hield Lori haar ogen op Roxy gericht. Al voor Gio zich bij hen had gevoegd, was Roxy nogal bleek weggetrokken, een kleur die haar gezicht nog steeds had.       “I.Ik,” stotterde Roxy, waardoor Lori een diepe zucht slaakte. Was het zo moeilijk om een fatsoenlijke zin te formuleren? “Niets. I.Ik begrijp de boodschap. Ik blijf wel uit de buurt. Laat me met rust… Alsjeblieft.” Lori had geen enkele gevoelens voor haar smeekbedes en boog zich opnieuw naar Roxy. “Als je aan Ty komt,” zei Lori, maar met een ijzige kalmte. “Kom je aan mij.” Lori rechtte haar rug en keek vragend naar Gio. “Heb jij Ty al gezien, Gio?,”vroeg Lori haar vriendin.       Door Gio aan te kijken gleed haar blik automatisch naar de drankentafel, een paar meter achter Gio en daar stonden… “Hoe toevallig,” zei Lori gemaakt opgewekt. Ze plaatste één hand tegen Roxy’s schouder en zwaaide met haar andere hand naar de twee jongens. “Daar zul je hem net hebben. Hé Ty, Gus!” Het laatste riep ze naar Tyler en Augustus, om hun aandacht te trekken. Met haar vrije hand gebaarde ze weer naar Roxy, die ze tegen de muur gedrukt hield. “We hadden het net over je, Ty!” Meer uitleg vond Lori niet nodig. Als Tyler haar had gehoord en hen zag, wist hij genoeg.