• The Shooter
    Damaged people are dangerous, they know how to make hell feel like home

    3 februari 2020 - Het gegil klonk als muziek in zijn oren terwijl hij langzaam door de gang voortbewoog. Onbedoeld stapte hij in een roodgekleurde plas, waardoor hij rode voetstappen achter liet. Het deerde hem niet, als hij eerlijk moest zijn dan gaf het enkel een grotere kick. Enerzijds voelde het alsof hij door een glazen bol naar de wereld keek op het moment, alsof hij hier niet echt was. Misschien zelfs alsof hij thuis achter zijn PlayStation zat en daar Call of Duty aan had gezet. Maar dat was niet zo. Hij bevond zich niet thuis in zijn kamer en in zijn handen had hij geen controller maar een semi automatisch wapen. Het voelde zwaar en licht tegelijkertijd terwijl hij zich voortbewoog, langzaam, op zoek naar zijn volgende doel.

    I tell myself I don't need anyone but the truth is nobody needs me

    DISCLAIMER
    Let op, in deze rpg komen gevoelige onderwerpen aan bod, dit kan niet voor iedereen geschikt zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan pesten maar ook de heftige shooting die we uit zullen schrijven. Mocht je problemen hebben met één van deze onderwerpen of hebben deze een negatief effect op je, zorg ervoor dat je altijd met iemand kan praten. Indien nodig staat mijn pb ook altijd open. 16+ activiteiten zijn toegestaan maar graag wel met een aankondiging bovenaan de post zodat deze meteen opvalt en ongeïnteresseerden gemakkelijk door kunnen scrollen.
    START
    Zaterdagavond 4 januari 2020, het nieuwe jaar is aangebroken en maandag begint school weer na twee weken (kerst)vakantie: het uitgelezen moment voor een feestje. Er is geen excuus nodig voor een feestje maar voor sommigen is het wel meteen een goede mogelijkheid om aan hun goede voornemens te werken - of juist niet.
    Het feest wordt georganiseerd door Kit en zal dan ook plaatsvinden in huize Meester. Drank in overvloed, muziek en dronken tieners. Wat wil je nog meer?

    Inmiddels is het 22.00 wat betekent dat het feestje al in volle gang is maar laatkomers nog binnen komen druppelen.
    Have fun!
    RollentopicPraattopicSpeeltopic

    [ bericht aangepast op 7 april 2020 - 17:10 ]

    Sam Reyes

    18 ━ At the party ━ Alleen ━ outfit

    Haardroger? Handdoek? Kit’s kleren? Nee, absoluut niet dat laatste, dacht Sam. Het was al vreemd genoeg dat ze op kwam dagen bij een feest van een oude vriend, laat staan zijn kleren lenen. Sam pakte een handdoek van de wandrek en wist daarmee het meeste vocht uit haar kleren te halen. Een haardroger was haar tweede poging maar veel deed het niet, behalve haar kleren opwarmen dan. Hoewel haar kleren nu voor het grootste gedeelte minder nat waren, voelden ze nog altijd vochtig en damp aan. Een zucht verliet haar lippen. Misschien dan toch maar een joggingsbroek van Kit? Sam haalde de handdoek nog kort door haar haren heen en beet kort op haar onderlip toen ze wat blauw zag verschijnen op het witte doek. Oeps.
    Met tegenzin verliet Sam de badkamer weer en ging op zoektocht naar de kamer van Kit. Helaas moest ze daarvoor eerst nog een handvol zoenende koppels zien of zelfs meer dan dat. Uiteindelijk dacht ze zijn kamer te vinden en hoewel ze normaal tijd zou besteden aan het bestuderen van zijn kamer, ging ze toch echt eerst gelijk op zoek naar een geschikte broek. Het duurde niet lang voordat ze een zwarte en ook nog degelijke joggingsbroek kon vinden dat haar redelijk zou passen. Tevreden liep ze weer uit zijn kamer met de broek in haar handen en gaf nog eerst een bezoekje aan de kamer waar ze haar jas had achtergelaten. Zonder enige aandacht te besteden aan wie in de kamer was of wat er überhaupt gebeurde, griste ze haar jas van de tafel en liep rechtstreeks naar de badkamer waar ze net in was. Vlug trok ze haar boek en top uit om weer in de joggingsbroek en haar jas te kunnen komen en raapte haar spullen bij elkaar. Nadat ze haar natte kleren hing om te drogen verliet ze eindelijk de badkamer. Nu was het tijd voor wat drank.
    Sam liep op haar gemakje de trap af en wist goed genoeg de blikken van anderen te negeren. De muziek overheerste vrijwel alle prikkels in de omgeving. Zolang ze geen Tyler meer vanavond zag voor vanavond, was alles prima. Meegaand in de muziek kwam Sam aan bij de dranktafel en zag onder andere Sprite staan. Ze trok één van haar wenkbrauwen op en dacht terug aan het moment dat iemand had gezegd dat er geen Sprite meer was. Haar ogen zochten de persoon af in de overvolle kamer.
    Bingo.
    Sam zag Izak zitten aan de andere kant van de kamer met een meisje, Roxy was het, niet? Ze wachtte tot Izak haar zag en schudde toen haar hoofd terwijl ze de fles met Sprite omhoog hield. Even hield ze zijn blik vast en ging vervolgens weer verder met het mixen van haar drankje met wat alcohol. De verbazing van Izak kon haar op dit moment niet schelen. Sam bracht het drankje naar haar lippen en nam er een slokje van terwijl ze de dansvloer scande. Hm, dit smaakte wel erg bekend, dacht ze nog net voordat ze een bekend gezicht opmerkte en automatisch moest glimlachen. Ze wierp een korte knik naar Heath die op het moment aan het dansen was en was blij dat hij zich tenminste wel goed leek te vermaken op een feest als deze.

    THOMAS HOUSTON
    18 • Black Sheep • outfit + jeans • Kit's house with Val & Gus & Lori

          ''Ach wel nee joh, drink lekker op. Maak je over dat rijden geen zorgen. Als je-je echt niet veilig voelt achter het stuur, regelen we toch een Uber voor je? Anders wijst Kit je wel een plek aan om te slapen - plek zat.'' Thomas beet kort op zijn lip om niet te reageren op de stomp op zijn arm. Het stelde weinig voor maar zijn arm voelde nog beurs van de uit de hand gelopen ruzie een paar dagen eerder, thuis.
          ''Precies, Thommieboy. Luister maar naar Gus. Problemen zijn er om opgelost te worden.'' viel Lori hem bij, waardoor hij al helemaal niet meer durfde te protesteren. Hij wist zo snel ook geen beter excuus.
          ''Doe je niet even één ronde met ons mee? Ik kies het spelletje wel uit, truth or dare. Of weet je wat, we doen wel alleen truth, leren we elkaar wat beter kennen. Ti, wat vind je het leukste aan Thomas?'' En daar stond hij dan, weer wat schaapachtig en hij voelde zich enorm overbodig. Om dan maar iets te doen te hebben en in de hoop dat het hem beter zou laten voelen, nam hij nog een slok van het drankje.
          ''Zijn ogen. Toch, baby?'' Hij voelde zijn wangen wat roder kleuren en sloeg zijn blik neer. Het was dan wel een compliment en het leek ook gemeend maar Thomas was het niet gewend om complimentjes te krijgen - waardoor hij ook geen idee had hoe hij moest reageren. Een nieuwe slok dan maar.
          ''Wanneer was de laatste keer dat je met iemand in bed lag?'' was de vraag gericht aan Lori en hij kon het niet laten om toch naar haar te kijken, enigszins nieuwsgierig naar het antwoord. ''In bed? Die is gemakkelijk. Dat was na het schoolfeest, voor de kerstvakantie begon. Met... Dat hoef ik niet te zeggen. Mijn beurt.'' Ze leek hem te opgewekt naar zijn zin. Hij had al een voorgevoel dat dit iets voor hem zou zijn en al snel bleek hij zijn gelijk te halen. Waarom was hij hier ook al weer?
          ''Thomas. Eén rondje, doe je mee toch? De gekste plek waar je ooit seks hebt gehad?'' Even staarde hij haar enkel aan. Hij slikte vervolgens moeizaam en binnen enkele seconden voelde hij zijn wangen rood kleuren. Het voelde alsof hij letterlijk warmte en schaamte uitstraalde.
          ''Ik.. uhm..'' Hij slikte moeizaam in de hoop dat het gestotter minder zou worden - het had geen zin. ''I-ik,'' fuck, stomkop. ''Ik heb nog nooit..'' Hij haalde zijn schouders lichtjes op. Zijn blik had hij allang op zijn schoenen gericht die ineens een pak interessanter leken. Even bleef hij stil maar daarna nam hij dan toch snel een slokje van het drankje in de hoop dat ze hem verder met rust zouden laten.


    NIAH SANTIAGO
    17 • The Queen • outfit • hall with Lucas & Tyler

          ''Wat is er?'' Ze had de vraag kunnen verwachten maar Niah wist van zichzelf dat ze niet zo helder meer was en ze betwijfelde of ze nu een zinnig antwoord op kon brengen. Kon ze hem wel zeggen dat ze afgeleid was door haar ex? Nee, dat wilde geen enkele jongen horen, zelfs al was het de manier waarop Tyler zojuist voorbij was gekomen.
          ''My, my, darling, je standards zijn gedaald zie ik? No offence,'' Tyler leek haast te weten wanneer hij het beste het moment kon verpesten. De ergernis bleef echter nog uit - het stak eerder dat Lucas haar meteen los liet waardoor ze wat hopeloos haar armen ook langs haar lichaam liet bungelen.
          ''Je mag mij nog altijd bellen voor wat aandacht hoor, I don't mind.'' Auch. Automatisch draaide Niah haar hoofd weg, rude. Kon hij niet opdonderen? Hij had genoeg meiden om zich heen dartelen. Waarom moest hij altijd weer terug naar haar komen?
          ''Heb je geen aandacht genoeg, Hale?'' Ze wist niet zo goed waarom Lucas die opmerking nu maakte en om eerlijk te zijn kon ze daar nu ook niet over nadenken. Voor nu hield ze haar mond dan ook om het niet nog erger te maken - Tyler wijsmaken dat ze zijn aandacht niet hoefde.. dat was geen discussie die ze aan wilde gaan voor Lucas' neus.
          ''Weet jij trouwens zeker dat je je broertje hier alleen wilt laten rondlopen? Dit lijkt me nou niet echt zijn scène.'' opnieuw hield Niah haar mond maar keek ze nu wel fronsend naar Tyler. Was Thomas hier? Sinds wanneer verscheen hij op feestjes? ''Broer. Tweeling.'' Ergens wilde ze haar hand op de borstkas van Lucas leggen, als poging dat hij daar zijn aandacht op zou focussen. Ze deed het niet. Zijn houding maakte haar zelfs wat zenuwachtig - wetende dat Tyler hem aan het uitlokken was en het er bijna op leek dat dat nog lukte ook. ''En hou je bullshit voor jezelf. Thomas zit thuis, weg van klootzakken zoals jij.''
          ''Tyler, fuck off.'' mengde ze zich dan toch in het gesprek. ''Ga naar één van die sletjes van je, die waarderen je aanwezigheid vast. Misschien moeilijk om te beseffen dat niet iedereen op jouw aanwezigheid zit te wachten - maar het is toch echt zo.''





    Tyler Nolan Hale
    19 • The Quarterback • With Niah & Lucas @ Hall


    ”Heb je geen aandacht genoeg, Hale?” bromde Lucas en mijn ogen schieten naar hem terwijl een tevreden grijns op mijn gezicht vormt. ''Ik kan niet klagen.'' zeg ik nonchalant. Nah, dat kan ik zeker niet. Maar er zijn bepaalde mensen waarvan die aandacht nou net een stukje meer.. Voldoening geeft. ''Maar ik dacht laat ik mijn favorite weer eens opzoeken.'' vervolg ik dan. Je kon Niah dat op een manier wel noemen, ik bind me niet aan mensen en zij was hier de uitzondering. Dat moet iets betekenen, no?
    “Broer. Tweeling.” verbeterde hij me na mijn laatste opmerking en ik rol mijn ogen. ''Who the fuck cares?'' vraag ik hem, al is het niet echt doelend op een antwoord terug. ”En hou je bullshit voor jezelf. Thomas zit thuis, weg van klootzakken zoals jij.” Ik lach en schud mijn hoofd. ''Oh really?'' begin ik en kijk even achterom, richting de tuin. ''Dus het is niet Thomas die in de tuin staat met zijn lieftallige girlfriend omringt door de beste mensen die op deze school rondlopen?'' vraag ik hem en ik stap wat dichterbij. Ik neem weer een grote slok van mijn drankje en laat mijn blik op zijn gezicht branden. ''Hmh, ik zou toch echt zweren dat ik zijn kop uit duizenden moet herkennen.'' vervolg ik dan nonchalant.
    Ik lach zachtjes en richt mijn aandacht dan weer op Niah wanneer ik haar eíndelijk hoor. ''Tyler, fuck off.'' Geamuseerd haal ik mijn wenkbrauwen wat op. ''Ga naar één van die sletjes van je, die waarderen je aanwezigheid vast. Misschien moeilijk om te beseffen dat niet iedereen op jouw aanwezigheid zit te wachten - maar het is toch echt zo.'' Ik hou mijn hoofd wat schuin. ''Hmh..'' hum ik en loop langzaam haar kant op. Ik leun met mijn schouder tegen de muur, slechts enkele centimeters van haar verwijderd. ''Maar die vervelen me..'' prevel ik en til mijn hand wat op om een lok haar uit haar gezicht te duwen. ''Besides, jij hoort niet bij iedereen toch?'' Ik kijk haar aan met een glimlach. ''Denk aan alle goede tijden die we hebben gehad, hoe kan je daar niet op wachten?''


    El Diablo.


    Roxy Madison
    The flower that blossoms late, is often the most beautiful


    Ongeveer halverwege haar verhaal kreeg Roxy het gevoel dat ze weer aan het ratelen was en dat Izak het niet echt interessant vond of er toch niet bepaald over wilde praten. Hij reageerde met enkele knikjes en dat was het wel zowat. Ze wist niet waarom ze bleef praten, bij elk woord kreeg ze het gevoel dat ze het erger maakte. Uiteindelijk zweeg ze en dronk ze wat van haar beker met veel te grote slokken. Het was warm binnen, en de mensen om haar heen en het feit dat ze neerzat maakten dat ze het gevaar even niet echt voelde met de drank.
          ”Ik vind moderne dans best gracieus,” zei Izak met een schouderophaal. Verbaasd keek ze hem aan en liet ze haar bekertje zakken. “Ik vind het een best interessante dansstijl.” Roxy’s ongemakkelijkheid verdween als sneeuw voor de zon en ze ontspande. Het lag niet aan haar, of dat hoopte ze toch. Ze moest gewoon niet te veel verwachten van het onderwerp dans, ook al interesseerde het hen allebei. Ze ging dan maar verder met haar andere bezigheden, al was ze daar ook niet zo zeker over.
          ”Wat zijn stomme hobby’s?” vroeg Izak toch door en deze keer was het Roxy die wat dichtklapte. Ze vond het zelf geen stomme hobby’s, natuurlijk niet, maar wist zo dat anderen er mee zouden lachen. Heel eerlijk zou ze niets kunnen doen zonder in het belachelijke getrokken te worden, of dat voelde toch zo. En Izak was – ondanks dat hij nu oprecht aardig leek te doen – deel van dat groepje. En ze wilde dat deel veilig voor zichzelf houden. Het kwam niet in haar op dat hij hetzelfde had met ballet. Roxy haalde haar schouders op en stuurde het gesprek terug naar hem.
          ”Ja, pretty much,” antwoordde hij met een kleine glimlach, die ze oprecht beantwoordde. Daarna nam ze nog een slok van haar bekertje, dat opnieuw veel te snel leeg begon te worden. “Hoewel ik meestal ergens met mijn vrienden ben, ofcourse, maar dit is ook nog niet zo slecht.” Roxy lachte eventjes. Ze was nog niet zo slecht. Dat was waarschijnlijk het aardigste dat ze die avond gehoord had. “Thanks,” antwoordde ze dan ook wat gespeeld.
          ”Heb jij het ook zo warm?” vroeg Izak plots en Roxy haalde haar schouders op. Het was best warm, maar ze had een licht jurkje aan en buiten had ze het even ijskoud gehad. “Zullen we naar buiten, de achtertuin? Of wil je nog altijd naar huis?” vroeg hij vervolgens.
          ”Ik weet het niet,” mompelde ze, met een schouderophaal. Izak was haar misschien beu aan het worden. “Het is best koud buiten, dus...” Ze keek even om zich heen en besefte dat ze geen zin had om haar jas te zoeken. Zó koud was het toch ook niet? Dat viel vast mee, ze moest zich niet zo aanstellen. Ze dronk haar bekertje leeg, waarbij de laatste restjes van haar beoordelingsvermogen mee met de drank verdween. “Ok, laten we gaan,” zei ze opgewekt, waarna ze rechtstond en even haar evenwicht moest zoeken. Vervolgens begon ze zich door de mensen heen te wringen.
    outfit      -      met Izak      -      binnen (dansvloer)



    Lucas Houston
    the difference between winning and losing is most often... not quitting.

    outfit      -      met Niah & Ty      -      Hallway


    Tyler leek precies te weten wat te zeggen om Lucas met de seconde meer te irriteren. Hoewel dat misschien niet perse lag aan wát hij zei. En wat hij over Niah zei, stak Lucas wél. Was hij jaloers? Hij wist het niet, zijn hersenen werkten niet helemaal zoals het hoorde. Zodra Tyler echter over Thomas begon, was hij er alweer van afgeleid.
          ”Oh really?” Automatisch keek Lucas mee over Tylers schouder, alsof zijn broer daar als een duiveltje tevoorschijn zou komen. Dat was niet het geval. “Dus het is niet Thomas die in de tuin staat met zijn lieftallige girlfriend omringt door de beste mensen die op deze school rondlopen? Hmh, ik zou toch echt zweren dat ik zijn kop uit duizenden moet herkennen.” Lucas staarde hem met achterdochtig dichtgeknepen aan. Was de jongen hem aan het kloten? Was dit een manier om hem weg te lokken van Niah? Of was het waar? Moest hij gaan kijken? De gedachte om Thomas weer eens uit de nood te helpen – en daarbij mogelijk zelf in de problemen bij te komen – vulden hem met een enorme tegenzin. Nee, Thomas zat thuis, punt. Zo dom was hij niet.
          ”Tyler, fuck off,” zei Niah plots, tot Lucas’ genoegen. Oké, het maakte geen indruk op Tyler, maar voor Lucas voelde het goed. Alsof ze aan dezelfde kant stonden. “Ga naar één van die sletjes van je, die waarderen je aanwezigheid vast. Misschien moeilijk om te beseffen dat niet iedereen op jouw aanwezigheid zit te wachten - maar het is toch echt zo.”Yes, baby. Lucas’ ogen vernauwden zich echter toen Tyler helemaal niet onder de indruk was en dichterbij kwam. Hou je in.
          ”Hmh, maar die vervelen me.” Lucas telde langzaam tot tien, wat met de alcohol in zijn systeem en de opborrelende woede belachelijk moeilijk ging. Zeker toen Tyler zijn handen niet thuis kon houden. “Besides, jij hoort niet bij iedereen, toch? Denk aan alle goede tijden die we hebben gehad, hoe kan je daar niet op wachten?”
          Oké, dat was genoeg voor Lucas. Hier ging hij niet op staan kijken. Hij trok Tyler aan zijn schouder naar achteren, nog redelijk rustig ook. Hij wilde geen gevecht – echt niet – maar wel wat afstand tussen de twee in. “Hé, fuck off betekent dat je je dikke kop door de deur moet wringen en ergens anders de lucht moet gaan verpesten. Dus waarom ga je dat niet gewoon doen, mhm?” zei Lucas, terwijl hij wat meer naast en zelfs voor Niah ging staan. Hij pakte haar hand vast, in de hoop dat ze hem zo zou steunen.


    [ bericht aangepast op 14 april 2020 - 18:49 ]


    Mijn brein breint zoals het breint.

    NIAH SANTIAGO
    17 • The Queen • outfit • hall with Lucas & Tyler

          ''Ik kan niet klagen. Maar ik dacht laat ik mijn favorite weer eens opzoeken.'' Ze trok een wenkbrauw op terwijl ze naar Tyler keek. Zijn favoriet? Right, daarom had hij al die andere meiden nodig toen ze een relatie hadden. Eindelijk leek ze zelf haar tong weer teruggevonden te hebben en zei ze Tyler dan ook op te donderen. Jammer genoeg leek dat voor hem een teken om juist haar kant op te komen.
          ''Hmh.. Maar die vervelen me..'' Ze wilde zijn hand wegslaan maar op de één of andere manier kreeg ze het niet voor elkaar en keek ze hem alleen maar aan terwijl hij de lok achter haar oor duwde. ''Besides jij hoort niet bij iedereen toch? Denk aan alle goede tijden die we hebben gehad, hoe kan je daar niet op wachten?'' Ze kreeg het niet voor elkaar om woorden uit haar mond te krijgen - niet meteen.
          ''Hé, fuck off betekent dat je je dikke kop door de deur moet wringen en ergens anders de lucht moet gaan verpesten. Dus waarom ga je dat niet gewoon doen, mhm?'' Niah beet hard op haar onderlip en wendde haar blik dan eindelijk van Tyler af - mede omdat Lucas voor haar ging staan. Haar blik verplaatste naar haar hand, die hij vast had gepakt maar hier had ze echt geen zin in. Buiten het vreemdgaan was er nog een reden dat ze de relatie met Tyler had verbroken - ze had geen zin in dit alfamannetjes gedoe.
          Langzaam trok Niah haar hand dan ook terug en legde ze haar hand op Lucas' schouder in de hoop dat hij zich daar wat meer op zou focussen in plaats van op Tyler. ''Lucas, niet doen. Je geeft hem precies wat hij wil.'' Ze blikte langs Lucas en schudde haar hoofd langzaam.
          ''Lucky, kan je ons even alleen laten? Dan maak ik hem wel duidelijk wat voor klootzak hij is en dan kan jij controleren of hij liegt.'' Het was misschien een stom voorstel maar ze vreesde dat als deze twee tegenover elkaar bleven staan het ook niet goed zou komen en als Niah weg zou lopen en hen achter liet.. dat was ook geen optie.

    [ bericht aangepast op 14 april 2020 - 19:49 ]





    Tyler Nolan Hale
    19 • The Quarterback • With Niah & Lucas @ Hall


    Veel te snel trok Lucas me weer naar achter aan mijn schouders en ik zucht diep. Hij is er ook maar wat dol op om mijn pret te verpesten niet? “Hé, fuck off betekent dat je je dikke kop door de deur moet wringen en ergens anders de lucht moet gaan verpesten. Dus waarom ga je dat niet gewoon doen, mhm?” zei hij waarna hij voor Niah ging staan. Nu verpest hij ook nog mijn uitzicht, how rude. Ik blijf voor even stil en laat mijn blik rusten op zijn hand die die van Niah lijkt te zoeken. Een bijna triomfantelijke grijns vormt op mijn lippen als zij hem echter niet aanpakt, zie je nou wel. Zodra er iets beters voor haar neus staat hoeft ze je niet meer. ''Hmh, where's the fun in that?'' prevel ik en neem tevreden nog een slok van mijn drankje, de bodem kwam veel te snel in zicht helaas.
    ''Lucas, niet doen. Je geeft hem precies wat hij wil.'' Niah blikte langs Lucas en ik vang haar blik op. ''Lucky, kan je ons even alleen laten? Dan maak ik hem wel duidelijk wat voor klootzak hij is en dan kan jij controleren of hij liegt.'' Ik weet nog net een lach in te houden maar de tevreden grijns die op mijn lippen staat wordt wat breder. Good girl, dit is wat ik wou horen. ''Je hoort het, kid.'' Ik geef hem een kort schouderklopje terwijl ik langs hem heen loop. Ik stop naast Niah, sla een arm om haar schouders en trek haar wat meer mijn kant op. Een zachte lach rolt over mijn lippen en ik maak mijn drankje op, waarna ik de beker op een tafeltje neer zet. ''Het zou onbeleefd zijn om een dame niet te geven waar ze voor vraagt, hmh?''


    El Diablo.

    Izak Konstantyn Tomaszewski


    ✲*。.❄*✲。❄。*✲*。.❄*✲。❄。*✲*。.❄*✲。❄。*


    ✲*。.❄*✲。❄。*✲*。.❄*✲。❄。*✲*。.❄*✲。❄。*

    The Ice Prince | Captain of the swimteam | 18 years | At the party | With Roxy

    Om een of andere reden besloot Roxy Izak zijn vraag te negeren wast betrof stomme hobby's zoals ze het zelf had genoemd. Wat Izak eigenlijk alleen maar geïnteresseerde maakte, wat konden nou stomme hobby's zijn. Niets was toch echt stom, als je er plezier uit kon halen, wie was Izak dan om te oordelen. Hoewel, misschien was het een beetje hypocriet, Izak was nou ook niet bepaald open over zijn eigen hobby's. 'Kom op Roxy, nu maak je me nieuwsgierig naar je stomme hobby's.' zei Izak dan ook met een kleine grijns op zijn lippen in de hoop haar toch te overtuigen meer over zichzelf te vertellen.
    Terwijl Izak verder praatte over hoe normaal zijn weekenden er uit zagen keek hij even snel de ruimte door, al snel wist zijn oog op een zekere blauw harige jongedame te vallen. Sam viel Izak meteen op tussen de andere mensen, of het nou haar blauwe haar was, of de nieuwe kleding die ze aan had, of misschien het feit dat ze er nog altijd prachtig uitzag in haar nieuwe kloffie. Sam gebaarde naar de fles in haar handen, hij moest even ijn ogen samenknijpen om goed op te kunnen vangen wat Sam precies in haar handen, al snel wist hij het groene etiket van sprite te onderscheiden. Izak schudde lichtelijk zijn hoofd, maar zijn blik veranderde toen hij zag dat Izak de frisdrank uiteindelijk met bacarddi wist te mengen. Voordat Izak echt moves kon maken leek Sam alweer te verdwijnen tussen de mensen, dus richtte Izak al snel zijn aandacht weer op Roxy.
    Izak gaf aan dat hij graag naar buiten toe wou, hij had het wel een beetje gedaan met de warme muffe lucht die om hem heen hing. Alle mensen in de woning, hoe groot deze ook was, begon toch een beetje benauwd te worden, de damp sloeg nog net niet tegen de ramen aan. ”Ik weet het niet,” reageerde Roxy eerst, Izak keek haar teleurgesteld aan. “Het is best koud buiten, dus...” ging Roxy snel verder, Izak schudde nu zijn hoofd. 'Ik hou je warm,' zei hij snel alsof dit Roxy over zou kunnen halen.
    “Ok, laten we gaan,” zei Roxy uiteindelijk, Izak wist niet of dit kwam door zijn goede overhaal skills of omdat ze het nu ook wel zag zitten, maar hij was in ieder geval blij dat Roxy met hem mee wou. Roxy was de eerste die van de vensterbank omhoog kwam, Izak kon het niet laten om zachtjes te grinniken toen hij de jongedame even zag wankelen, maar toen hij zelf omhoog kwam moest hij ook wel even naar zijn evenwicht zoeken. Toch wist hij al snel achter Roxy aan te gaan die zich inmiddels al tussen de mensen heen duwde. In zijn weg naar buiten wist Izak in een verrassend soepele beweging drie flesjes bier mee te grijpen, niet helemaal een goed aantal voor de twee personen, maar hij zou wel zo aardig zijn de laatste tussen hem en Roxy te verdelen.
    Een opgeluchte zucht rolde over Izak zijn lippen toen hij de buitendeur open duwde. 'Oké het is misschien een beetje frisjes.'zei hij toen ze buiten kwamen, Izak wist niet wat hij had verwacht, het was januari natuurlijk was het koud. Toch liep de jongen al snel verder de tuin in tot dat hij een rustig plekje verderop op het grasveld had gevonden. Langzaam draaide hij zich om naar Roxy. 'Kun je sterrenkijker?' vroeg hij Roxy, waarna hij snel omhoog keek. 'Mijn vader heeft het me geleerd,' zei Izak terwijl hij zelf al opzoek ging naar de grote beer, de makkelijkste van allemaal. 'Hij was geobsedeerd met astronomy, hij had een enorme telescoop waardoor hij bijna elke avond wel heen tuurde.' Izak beet na deze woorden kort op zijn onderlip, hij wist ook niet waarom die altijd gebeurde, maar hij werd verrassend open wanneer hij een paar drankjes te veel op had. Normaal was zijn vader één van de onderwerpen die volledig off-limit waren. 'Ik wil het je wel leren?'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Augustus Fisher

    Zijn vraag had hij zeer doelbewust aan Valentina gesteld — hij wilde testen hoe goed Valentina daadwerkelijk haar toneelstukje kon opvoeren. Dat haar dodelijke blik hem nog wat extra plezier bezorgde was alleen maar mooi meegenomen. Augustus zette onwetende, grote, onschuldige ogen op en hij toverde een charmante glimlach op zijn gezicht. Hij was benieuwd wat ze zou verzinnen, naar zijn mening viel er überhaupt weinig te zeggen over Thomas, er was weinig interessants aan die weirdo, behalve dat hij een uitstekend doelwit vormde — net een wandelende schietschijf.
          'Zijn ogen. Toch, baby?' Glimlachend streelde ze Thomas' arm, waarna ze een kus drukte op zijn wang. Buiten Thomas' zicht rolde Augustus met zijn ogen naar Valentina en maakte hij een klein kots gebaar. 'Wanneer was de laatste keer dat je met iemand in bed lag?'
          'Die is gemakkelijk. Dat was na het schoolfeest, voor de kerstvakantie begon. Met…' Lori grijnsde. 'Dat hoef ik niet te zeggen. Mijn beurt.' Augustus hield zijn hand op en met een geamuseerde grijns trok hij zijn wenkbrauw op naar Lori.
          'Nou, nou. Kom op, Lori, waarom zo verlegen?' zei hij plagerig. 'Net was je nog bereid om mij hier buiten te bespringen — wisten jullie dat Lori een exhibitionist is?' Grijnzend porde hij Lori in haar zij. 'Dus, vertel, wie was de gelukkige?'
          'Eén rondje, doe je mee toch? De gekste plek waar je ooit seks hebt gehad?' Met moeite wist Augustus te verhullen dat hij uiterst vermaakt was, want hij had een sterk vermoeden wat het antwoord zou worden. Dat Thomas' gezicht de definitie van rood werd, bevestigde dat vermoeden alleen maar.
          'Ik.. uhm..' Geduldig wachtte Augustus totdat er iets van een volzin uit die sukkel was gekomen. Het bijkomend gestotter diende als bonus entertainment, die jongen wist zichzelf kennelijk ook prima voorschut te zetten zonder Augustus' hulp. 'I-ik. Ik heb nog nooit..' Meer kwam er niet meer uit. Die knul maakte het Augustus verdomd lastig om zijn gezicht in de plooi te houden, je kon toch haast niet anders dat dit hoopje ellende uit te lachen?
          'Echt niet?' zijn normaliter spottende stem jegens Thomas had plaats gemaakt voor een semi-medelevende. 'Ach, dat kan toch? Dan was er zeker niemand die jouw tijd en moeite waard was.' Augustus kantelde zijn hoofd wat en keek heen en weer tussen Valentina en Thomas. 'Maar misschien kan daar vanavond wel verandering in komen?' Hij keek Valentina een seconde langer aan, zijn geamuseerde grijns verhulde hij snel door een slokje uit zijn beker te nemen.


    Satisfaction feels like a distant memory.
    🚬
    19 — Stoner — Lori, Valentina & Thomas



    I just caught the wave in your eyes

    Heathcliff Evans

    Met een brede glimlach had Tessa-Heathcliffs uitgestoken hand aangenomen. Sierlijk draaide ze een rondje onder zijn arm door — althans, Heathcliff vond het een sierlijke pirouette. Ieder die ook maar een fractie nuchterder was dan dit stel zag waarschijnlijk hoe ongecoördineerd de bewegingen waren van de twee — een soort chaotisch wirwar van ledematen en zwalkende lichamen.
          'Oeps.' Met een afwezige grijns op zijn gezicht was Heathcliff met zijn lichaam aan het wiegen op de muziek toen hij plots een lichaam tegen zijn borst aan voelde vallen. Verbaasd keek hij omlaag in het gezicht van een lachende Tessa die zich had vast gegrepen aan zijn shirt. Onhandig sloeg hij een arm om haar heen ter ondersteuning, met zijn andere vrije hand probeerde hij haar weer rechtop te helpen. Hij zag haar lippen bewegen maar verstond weinig van wat ze zei, zijn oren plopten en samen met de luide muziek zorgde dat ervoor dat hij praktisch doof was op het moment, '...fris...' Heathcliff stopte met zijn lichaam wiegen en keek Tessa diep fronsend aan, had ze het fris? Iet wat dramatisch blies hij een diepe adem uit en wapperde hij weer even kort met zijn shirt. Het was hem een raadsel hoe ze dat voor elkaar kreeg, hij had het namelijk verschrikkelijk warm. Dat vond hij eigenlijk ook helemaal niet gek gezien de hoeveelheid lichamen waar ze door omringd waren — en de hoeveelheid alcohol die hij had genuttigd. 'Anders... over een half uur... stomdronken.' Schaapachtig keek Heathcliff zijn beste vriendin aan, waarna hij grote nieuwsgierige ogen opzette.
          'Wat?' Ondertussen was hij weer in beweging gekomen en deed hij één of ander kneusig dansje. 'Wil je binnen een halfuur stomdronken zijn?' De verbazing was duidelijk in zijn stem te horen en een gekke giechel rolde over zijn lippen. 'Oh Tess, volgens mij ben ik dat al.' Hij keek Tessa iet wat beschaamd aan en giechelde opnieuw. Zijn blik gleed over de ruimte en deze werd gevangen door een bos knalblauwe haren. Zijn ogen kruisden die van Sam en meteen verscheen er een enthousiaste lach op zijn gezicht. Fanatiek begon hij met zijn hand in haar richting te zwaaien in een poging haar naar zich toe te lokken.


    Go to the party they said. It will be fun they said.

    18 — Wallflower — Tessa & Kit

    [ bericht aangepast op 18 april 2020 - 0:37 ]


    I just caught the wave in your eyes

    Sam Reyes

    18 ━ At the party ━ Heath & Tessa ━ outfit


    Izak maakte een schudgebaar met zijn hoofd wat haar eigenlijk niks vertelde. Waarom schudde hij zijn hoofd? Omdat hij niet had geweten dat er meer Sprite was of omdat hij haar deels natte haren had gezien en wist dat ze weer wat had uitgehaald? Sam had inmiddels haar aandacht weer gericht op haar drankje en Heath in de dansende menigte opgemerkt. Even keek ze weer opzij naar Izak, maar die was plots verdwenen. Een kleine pruillip verscheen rond haar lippen maar die verdween al gauw weer toen ze Heath zag zwaaien naar haar. Hij wapperde met zijn shirt en liet klaarblijkelijk zien dat hij het warm had. Logisch. Haar ogen gleden even naar de persoon naast hem. Tessa. Hm. Sam kende de brunette niet echt. Behalve dat ze wist dat ze een cheerleader was en dus ook automatisch tot het populatie kliekje van de school behoorde. Ach ja, Heath leek er geen problemen mee te hebben. Hoewel Sam betwijfelde of ze nou wel echt in de sfeer was om te gaan dansen, leken de twee het wel erg naar hun zin te hebben. Daarnaast konden ze ook wel iets verfrissends gebruiken. Sam tilde haar wijsvinger op om te gebaren dat hij een momentje moest wachten en verdween ondertussen met haar eigen drankje de keuken in. De gedachte dat er tenminste iemand was die wel vermaakt leek te zijn op dit feest gaf haar even een leeg gevoel. Can’t relate. I mean, het was niet alsof Sam vrijwillig naar dit feest toe kwam of jaloers was op Heath, maar aangezien ze er toch was kon ze er toch ook het beste van maken? Waarom had ze überhaupt haar adem verbruikt aan iemand als Tyler?
    Sam schudde lichtjes haar hoofd om de gedachte weg te wuiven en liep weer terug naar de dansvloer met twee ijskoude bekers water. ‘’Zeg, jullie lijken het wel erg naar jullie zin te hebben. Wat voor magisch toverdrankje hebben jullie daarvoor gedronken? Daar zou ik ook wel wat van kunnen gebruiken.’’ Ze moest iets harder praten door de muziek, dat veel luider was hier dan bij de dranktafel of keuken. Sam keek de twee even aan en schonk Tessa een zwakke glimlach terwijl ze beide het rode bekertje overhandigde.
    ‘’Oh, nu ben ik mijn eigen drankje vergeten. Fantastisch.’’

    Valentina Griffin
    18 — 'girlfriend' — @ party, outside w/ Thomas & Lori & Gus

    Lori leek niet eens na te denken over de vraag die Ti haar had gesteld. 'Dat was na het schoolfeest, voor de kerstvakantie begon. Met... Dat hoef ik niet te zeggen.' Valentina grijnsde even naar Lori en keek kort opzij naar Thomas, die zich alleen maar ongemakkelijker begon te voelen, leek het. Ze moest hem toch een beetje... helpen? Als hij ooit een echte relatie wilde krijgen, moest hij zich wel wat op zijn gemak voelen wat betreft onderwerpen als seks. Lori zei niet met wie ze in bed was gedoken en richtte zich op Thomas.
          'De gekste plek waar je ooit seks hebt gehad?' vroeg Lori en Ti moest haar gezicht in de plooi houden. Iedereen wist dat Thomas nog maagd was, dat was wel duidelijk. Niet dat ze het hardop tegen hem zeiden, maar het feit dat hij niet eens een normale zin uit kon brengen in het bijzijn van twee mensen van het andere geslacht leek het wel duidelijk te maken. Hij kon niet normaal spreken of een vraag beantwoorden, laat staan dat hij 'm omhoog zou krijgen of iemand kon verleiden bij hem in bed te duiken. Het was hem in ieder geval nog niet gelukt bij Ti, ook al was zij ook vrij zeker dat het niet ging gebeuren.
          'Ik... uhm... Ik heb nog nooit...' stamelde de arme ziel en Ti moest zich enorm inhouden hem niet direct hier achter te laten als het zielige ventje dat het was.
          'Echt niet? Ach, dat kan toch? Dan was er zeker niemand die jouw tijd en moeite waard was,' mengde Augustus zich in het gesprek. 'Maar misschien kan daar vanavond wel verandering in komen.' Zijn blik bleef wat langer op Ti hangen. Als blikken konden doden, was hij al vijf keer gestorven. Wat een lul. Ze herpakte zich en keek opzij naar Thomas.
          'Ik vind het wel sexy, een man die niet met de eerste de beste tussen de lakens duikt,' merkte ze op en ze wierp nog een blik op Augustus. Als dit allemaal voorbij was en ze de weddenschap had gewonnen, zou ze hem écht afschieten. Ze kneep zacht in Thomas' arm. 'Jouw beurt voor een vraag aan Gus, kom op.' Ze had weinig hoop dat er daadwerkelijk een spannende vraag uit zijn mond zou komen. Ze gokte dat hij iets zou vragen over Gus' favoriete huisdier of zijn vroegste jeugdherinnering. Iets saais. Maar ze moest zich inhouden en meespelen, ook al werd het met de seconde moeilijker.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.






    Tessa Mae Sandler

    "I’m not the jealous type, but what’s mine is mine.
    End of story."

    • 19 • Cheerleader • Party • w/ Heathcliff & Kit • Outfit

    Tessa genoot. De muziek om hen heen, de sfeer die er — in ieder geval rondom haar en Heath — leek te hangen en de benevelde toestand waarin ze zich beide bevonden maakte het dat Tessa plezier had op het feestje. Dat er op andere plekken een vorm van drama leek te ontstaan ontging haar hierdoor volledig.
          Een tikkeltje wankelend kwam ze met behulp van Heath weer terug recht overeind. De niet begrijpende frons op zijn gezicht, tezamen met de handeling die hij vervolgens uitvoerde, maakte haar duidelijk dat de jongen haar woorden niet goed begrepen had — of wellicht niet goed verstaan had daar de muziek een standje harder leek te zijn gezet.
          "Wat?" vroeg Heath haar vervolgens zo hard mogelijk boven de muziek uit. Tessa durfde er alles op te verwedden dat ze beide morgen niet alleen een goede kater hadden, maar ook hun stem aardig verloren zouden zijn. "Wil je binnen een halfuur stomdronken zijn?"
          "Neeee," hikte ze lachend, waarna de brunette zacht met haar hoofd schudden — haar vingers vastgegrepen aan zijn shirt om te voorkomen dat haar actie geen duizeling veroorzaakte. Binnen een half uur stomdronken zijn was gezien hun huidige staat al niet eens meer haalbaar; eerder binnen nu en nog twee glazen.
          "Oh Tess, volgens mij ben ik dat al."
    Zacht beet Tessa op haar onderlip, hopende dat ze de lachbui kon tegen gaan die op kwam zetten bij het horen van de dronken giechel die Heath uitbracht. Ohja, dat hij dronken was, was een opzichzelfstaande feit. Tessa mocht zelf ook niet te hard meer roepen dat ze enkel aangeschoten was — de drank van Kit's vader was de doorslag geweest en man, wat was dat spul goed.
          "Zeg, jullie lijken het wel erg naar jullie zin te hebben. Wat voor magisch toverdrankje hebben jullie daarvoor gedronken? Daar zou ik ook wel wat van kunnen gebruiken."
          Tessa had Sam in eerste instantie niet aan zien komen, maar reageerde desondanks met een brede grijns. Ze mochten elkaar dan wellicht niet persoonlijk kennen, voor Tessa zat daar geen belemmering in. Haar status mocht zich dan tot de populaire kliek gebracht hebben, Tessa had zich hierdoor nooit anders voorgedaan — zelfs niet om die status ook te behouden. Het deed haar niet zo veel.
    Bij het zien van de twee bekers gevuld met water schoot de brunette dankbaar naar voren — waarbij ze Heath niet los durfde te laten.
          "Ohmygod Sam, je bent een held," riep Tessa ondertussen naar de jonge vrouw voor haar, en nam een van de bekertjes aan zodat ze er een gulzige slok van kon nemen. Eens het ijskoude water echter door haar heen stroomde, vertrok het gezicht van de brunette heel even. "Koud," wist ze uit te brengen en tilde ter verduidelijking haar arm omhoog, waar een lading kippenvel op was ontstaan. Ze rilde kort een keer.
          "Oh, nu ben ik mijn eigen drankje vergeten. Fantastisch."
    Schuins keek Tessa even naar Sam, waarna haar blik naar Heath ging. De brunette waardeerde het enorm dat Sam hen drinken had gebracht, maar dat ze daardoor nu zelf niks had was ook wat.
          "We kunnen anders wel meelopen om wat te halen? Ik denk niet dat blijven dansen nog echt een succes gaat worden," grinnikte Tessa, alvorens ze zacht op haar onderlip beet vanwege een nieuwe opkomende lachbui. Het bekertje water had niet op een beter moment kunnen komen — alcohol was het laatste wel wat ze nu nog moest drinken.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    LORI MCCURDY
    Cheerleader ♦ 18 ♦ Outfit ♦ At Kit’s house ♦ With Gus, Valentina & Thomas


    “Nou, nou. Kom op, Lori, waarom zo verlegen?,” vroeg Gus haar en ze hoorde een plagerige toon in zijn stem – iets dat ze continue bij elkaar deden. “Net was je nog bereid om mij hier buiten te bespringen – wisten jullie dat Lori een exhibitionist is?” Lori voelde een por in haar zij en keek in de grijnzende blik van Gus, waarop ze terug grijnsde. “Dus, vertel, wie was de gelukkige?” Lori gaf haar vriend een duw terug en stak haar tong uit. “Nope, het is mijn beurt. Je moet wachten tot de volgende ronde,” zei Lori, enigszins triomfantelijk. Ze boog zich naar hem toe en fluisterde, al konden Ti en Thomas het verstaan: “En ik was niet van plan je te bespringen hoor. Het moet wel iets speciaals blijven.” Ze knipoogde en richtte zich tot Thomas.
          Dat de jongen nog nooit seks had gehad, wist Lori. Wist iedereen. Toch was het vermakelijk om hem te zien stuntelen, in een poging een fatsoenlijke zin te formuleren. “Ik... Uhm… Ik heb nog nooit…” Lori vermeed het Ti aan te kijken, omdat ze bang was meteen in lachen uit te barsten, waarop Gus er nog een schepje bovenop deed. “Echt niet? Ach, dat kan toch? Dan was er zeker niemand die jouw tijd en moeite waard was. Maar misschien kan daar vanavond wel verandering in komen.” Lori zag Ti’s blik richting Gus en ze grijnsde. Dat die twee elkaar nog niet in de haren waren gevlogen, mocht ook een soort wonder heten.
          “Ik vind het wel sexy, een man die niet met de eerste de beste tussen de lakens duikt,” zei Ti. Lori knikte instemmend. “Ik ben het wel met Ti eens,” zei Lori quasi-serieus, al kostte het haar nog steeds enige moeite om haar gezicht in de plooi te houden. Grijnzend keek ze dan ook naar Gus. “Het kunnen niet allemaal playboys zoals jou zijn, Gus,” zei Lori vrolijk en gaf hem een kus op zijn wang. “Maar dat vind ik nou weer sexy aan een jongen!”
          Lori zag haar even een kneepje in Thomas’ arm geven. “Jouw beurt voor een vraag aan Gus, kom op.” Opnieuw knikte Lori instemmend op Ti’s woorden. “Je mag hem alles vragen, Thommieboy. Laten we eens horen wat voor duistere geheimen Gus heeft.”


    Roxy Madison
    The flower that blossoms late, is often the most beautiful


    Roxy glimlachte even toen Izak bleef doorvragen, maar hield verder haar mond. Daarbij veranderde het gespreksonderwerp toch al snel. Even leek hij echter afgeleid, maar Ro kon niet meteen zien waardoor. Het boeide ook niet zo. Pas toen hij vroeg om naar buiten te gaan, twijfelde ze weer.
          ”Ik hou je wel warm,” zei Izak snel en Roxy begon spontaan te blozen. Hé, wat bedoelde hij daar nu mee? Ze negeerde het, een beetje, en gaf dan toch toe, al was het maar zodat ze voor hem kon lopen en hij haar gezicht niet kon zien.
          Eenmaal buiten sloeg ze automatisch haar armen om zichzelf heen. Ze keek op en zag dat Izak bier mee had genomen. Oh nee, ze had echt genoeg nu, niet? De frisse buitenlucht hielp minder dan ze verwacht had en nu er geen volk om hen heen stond, was de wereld zo... open. En wankel.
          ”Oké, het is misschien een beetje frisjes,” gaf Izak toe, al zakte hij wel neer op het gras. Roxy moest glimlachen, ontspande en gaf zich over aan de loomheid die ze voelde opkomen, en zakte naast hem neer.
          ”Het valt wel mee,” antwoordde ze nog altijd glimlachend. Ze was nu niet op hem gaan zitten, maar wel dicht genoeg zodat haar schouder tegen zijn arm kwam. Ging hij haar niet warm houden? Dan was dit wel ok. Ze vond het zelf alleszins prettig.
          ”Kun je sterrenkijken?” vroeg hij plots en ze keek hem wat dommig aan. Het duurde even voor de woorden goed binnenkwamen, maar dan schudde ze langzaam haar hoofd. Sterren vond ze op zich wel interessant, maar ze had zich er nog niet echt mee beziggehouden. Toch niet buiten haar boeken.
          ”Mijn vader heeft het me geleerd. Hij was geobsedeerd met astronomy, hij had een enorme telescoop waardoor hij bijna elke avond wel heen tuurde.” Zelfs dronken merkte Roxy op dat Izak in de verleden tijd praatte. Ze kende hem niet en had geen idee wat er met zijn vader gebeurd was. Ze opende haar mond al om het te vragen, maar haar laatste beetje nuchtere, gezonde verstand hield haar tegen. Ze mocht hem niet pushen.
          ”Ik wil het je wel leren?” bood hij aan. Roxy lachte even, oprecht.
          ”Wat aardig,” zei ze stommig, maar gemeend. Ze besloot dat Izak nog zo slecht niet was, zeker niet zoals zijn vrienden. Misschien dat hij in het openbaar – of ja, méér het openbaar – niet met haar wilde optrekken, maar dit was wel ok. Ze had zelfs al geen spijt meer dat ze gekomen was.
          Voor even tuurde ze naar de lucht, maar het ging moeilijk om zich er echt op te concentreren. Toch werkte dat grote brein nog een beetje. “Is er niet te veel lichtvervuiling om sterren te kijken hier?” vroeg ze. Ze fronste opnieuw en kon dan toch haar nieuwsgierigheid niet bedwingen. “Wat is er met je vader gebeurd?”
    outfit      -      met Izak      -      binnen (dansvloer)



    Lucas Houston
    the difference between winning and losing is most often... not quitting.

    outfit      -      met Niah & Ty      -      Hallway -> kitchen


    Het stak. Verdomme, het deed hem bijna echt pijn. Vrijwel meteen balde hij zijn hand tot een vuist en stak die achter zijn rug. Het boeide hem niet eens dat ze hem eigenlijk niet echt losliet, gezien ze zijn schouder vastgreep.
          ”Lucas, niet doen. Je geeft hem precies wat hij wil,” zei ze zachtjes. Lucas’ gezicht verstrakte nog meer, tot zijn mond niet meer dan een bittere streep was. Hij gaf precies wat Tyler wilde? Wat was zij dan aan het doen? “Lucky, kan je ons even alleen laten? Dan maak ik hem wel duidelijk wat voor klootzak hij is en dan kan jij controleren of hij liegt.”
          Lucas knipperde en draaide zich weg van Tyler, zodat hij Niah kon aankijken. Alleen kende hij haar nu ook niet zo goed en de alcohol verhinderde nog meer dat hij haar gezicht kon lezen. Wilde ze hem nu echt weg? Om met die klootzak te zijn? Fuck dit. Voor even toonde hij zijn kwetsbaarheid in zijn gezicht bij dat besef, en dan keek hij weer nors. Fuck. Dit.
          ”Je hoort het kid,” mengde Tyler er zich ook tussen. Lucas kon zijn gezicht niet zien, maar zijn toon alleen al was genoeg. Hoewel hij het nooit zou toegeven, had Lucas’ ego wel een flinke deuk gekregen en moest hij de overwinning aan Tyler geven.
          ”Whatever,” morde hij, waarbij hij bruusk zijn schouder wegtrok van Niah’s hand. Zijn brein kwam niet meer op een betere comeback en lijdzaam moest hij toezien hoe Tyler zijn arm om haar schouders sloeg.
          ”Het zou onbeleefd zijn om een dame niet te geven waar ze voor vraagt, hmh?” Met een duidelijke sneer op zijn gezicht staarde Lucas even naar Tyler, maar er was inderdaad niets dat hij kon doen. Of toch niet waar hij op kon komen. Hij moest zich gewonnen geven, maar deed dat wel met gestrekte rug.
          ”Whatever,” zei hij weer. “Zoek het zelf maar uit. Ik neem je niet mee naar de dokter wanneer je zijn drie SOA’s overkrijgt.” Lucas draaide zich weer om en stampte richting de deur. “Opgeblazen lul,” mompelde hij nog in het weglopen.
          Hij rende niet, maar stapte wel zo snel mogelijk de deur door, terug naar de dansvloer. Een stemmetje in zijn hoofd schreeuwde dat hij inderdaad moest checken of Thomas er was en of zijn broer het wel redde, maar zoals gewoonlijk negeerde hij dat. Als het niet met Tyler was, dan zou hij nog wel met iemand anders op de vuist gaan en daar had hij geen zin in. Daarbij, sowieso dat Valentina er dan bij zou zijn en daar had hij al hélemaal geen zin in.
          Een beetje verloren bleef hij op de dansvloer staan, voor hij dan maar weer naar de keuken verhuisde en een fles van iets aan zijn lippen zette.

    [ bericht aangepast op 20 april 2020 - 12:54 ]


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Izak Konstantyn Tomaszewski


    ✲*。.❄*✲。❄。*✲*。.❄*✲。❄。*✲*。.❄*✲。❄。*


    ✲*。.❄*✲。❄。*✲*。.❄*✲。❄。*✲*。.❄*✲。❄。*

    The Ice Prince | Captain of the swimteam | 18 years | At the party | With Roxy

    Een kleine rilling liep over Izak zijn rug toen hij zich liet zakken op het koude gras. Het was wel werkelijk koud, zelfs met de alcohol die Izak op had die hem normaliter wel redelijk warm wist te houden voelde hij het koude briesje over zijn armen. ”Het valt wel mee,” zei Roxy terwijl ze zich naast Izak op het gras liet zakken, Izak voelde haar warme huid tegen die van hem. 'Ahw,' zei Izak terwijl hij naar haar keek. 'Volgens mij heeft de alcohol jou al lekker warm gehouden.' Izak schoof een klein beetje dichter tegen Roxy, om zich warm te houden natuurlijk. Ondertussen toverde hij de flesjes bier weer tevoorschijn die hij mee had genomen, behendig wist hij twee van de flesje te openen aan elkaar. Hoe hij de laatste open zou krijgen moest hij zo nog maar even kijken, Izak stak één van de twee in Roxy haar richting, waarna hij een grote slok van zijn eigen flesje nam.
    Daarna was Izak gaan ratelen over sterren kijken, hij was zelf over zijn vader begonnen die het hem vroeger had geleerd. Izak hoopte ergens dat Roxy geen acht sloeg op het feit dat hij hierbij in de verleden tijd sprak. ”Wat aardig,” begon ze, Izak knikte terwijl hij zich achterover liet vallen zodat hij in het gras lag en beter kon kijken naar de sterren boven hen. 'Alleen als je wil natuurlijk,' verzekerde Izak haar, terwijl hij naar boven keek naar de sterren, Izak kneep zijn ogen samen. Oké misschien werd sterren kijken lastiger dan dat hij in zijn hoofd had gehad. Door de alcohol leek Izak een beetje wazig te kijken, alleen als hij zijn ogen samen kneep kon hij nog een iets herkennen tussen de wazige lichtjes. 'De grote beer,' mompelde hij zachtjes, dat was dan ook meteen de makkelijkste.
    “Is er niet te veel lichtvervuiling om sterren te kijken hier?” hoorde Izak Roxy zeggen, Izak keek meteen op naar de jongedame. 'Oh ja, daar heb je misschien een goed punt.' zei Izak waarna hij weer naar boven keek. 'Nou ja je kan nog wel iets zien.... als je je goed concentreert.' zei Izak waarna hij weer zijn ogen samen kneep om de sterren een beetje helder boven zich te kunnen zien.
    “Wat is er met je vader gebeurd?” vroeg Roxy vervolgens toch, Izak bleef even stil naar boven staren. 'Oh ja,' mompelde hij alsof hij alweer vergeten was dat hij zelf over zijn vader was begonnen. Langzaam kwam hij weer omhoog van zijn liggende houding terwijl hij naar woorden zocht. 'Hij is overleden,' mompelde hij, waarna hij een grote slok nam van zijn biertje. 'Mijn vader geloofde dat je na je dood terug komt als een ster.' voegde Izak er aan toe terwijl hij een trieste glimlach liet zien. 'Dat je dan vanuit daar neer kijkt over de wereld en dat is waarom er telkens wel weer een nieuwe ster kan worden ontdekt.'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.