[RPG - 50] The Loving Rose 16+ [Speeltopic] - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

15 april 2018 - 22:02 Frisk is offline

Frisk 8318

THE LOVING ROSE

Rollentopic • Praattopic • Speeltopic

ROLLEN

Mannen

Vester
Kevin
Stephen
Zeker
Timo

/
Rechterhand
/
Leider
Linkerhand

Gokken
Drugs/wapens
Contacten
Financiën
Meisjes

2
2
3
4
4

Waterbender
IrisWestAllen
Sombre
Ziegler
Cipher

Vrouwen

Dani
Brynn
Maya
Leah
Juliette
Sophia
Mae

Stripper +
Infiltrant/Nieuw
Lovergirl
Stripper +
Serveerster
Serveerster
Stripper +

2
2
3
4
4
4
4

Benu
Quean
Shadowsinger
xJess
Adamantine
Sunrises
Marlow

REGELS

THE LOVING ROSE

De buurt
De club staat natuurlijk niet pal in het toeristische centrum van LA, maar ook weer niet zo ver ervandaan. De buurt was vroeger verloederd, maar door de rijke invloed van de bende, is de luxe aanzienlijk verbeterd. Vergis je niet, het is nog steeds een enorm gevaarlijke wijk en de gewone, onschuldige mens heeft er niets te zoeken. Er zijn enkele andere louche clubs en bordelen in dezelfde straat, maar The Loving Rose is duidelijk het rottende hart.

De eigenaars
Enkel de kern van de bende heeft zijn basis in The Loving Rose, al zijn andere bendeleden uiteraard welkom voor bezoekjes en zakenbesprekingen. De kern zelf bestaat uit het aantal rollen dat er zullen komen, maar de échte kern is de leider en zijn twee handlangers. Zij zijn degenen die het gebouw bezitten en dus ook de huur van de kamers ontvangen. Hun 'loon' is het grootst en alle eind- of grootste beslissingen liggen in hun handen, al is de autoritaire trap naar de rest van de kern niet zo heel groot. Ze zijn bijna even hecht met de anderen als de anderen met elkaar.

Gelijkvloers - club
Op het gelijkvloers ligt de club zelf. Het is een grote en hoge zaal, met twee bars - één op de grond en één op het gigantische balkon - een podium met danspalen, enkele kleinere podia met palen, genoeg chique banken en tafels om het hele witte huis te ontvangen en een trap naar de eerste verdieping. Er is geen echte dansruimte, aangezien het doelpubliek niet bepaald uit energieke tieners bestaat. Er is, natuurlijk, ook een toilet.

Eerste verdieping - werkkamers
Een simpele, maar chique gang met aan weerszijden enkele kamers. De kamers zijn mooi, netjes, maar sober. Er staat niet meer in dan een bed (een twijfelaar), een kleine kast met alle benodigdheden in (inclusief reserve dekens en lakens, moest de troep te groot zijn) en een kleine badkamer met een toilet, een spiegel en een douche. Alle kamers zien er hetzelfde uit.

Tweede verdieping - kamers meisjes
Hier is niet veel verschil met de eerste verdieping, behalve dan dat deze kamers enkel als slaapplaats voor de meisjes dienen. Hoewel ze netjes zijn, zijn ze duidelijk goedkoper ingericht en bijna even sober. Door de jaren heen hebben sommige meisjes af en toe wel eens iets leuk gekregen om het op te fleuren, maar al bij al kan je het niet meteen gezellig noemen. In elke kamer staan er twee bedden (twijfelaars), een grote kleerkast, twee nachttafels, twee stoelen en een kleine badkamer met een wastafel, een spiegel en een toilet.

Zolder - gastenkamers en leefruimtes
De zolder is in drie delen (één grote en twee iets kleinere) opgedeeld. De kleinste delen zijn twee ruime en aangename kamers die al dan niet gebruikt kunnen worden door kernleden die (even) geen andere verblijfplaats hebben. De anderen hebben (verschillende) woonsten ergens anders, aangezien de club niet bepaald de meest aangename plaats is om echt in te wonen.
Naast de 'jongenskamers' heb je nog een grote ruimte waarin een badkamer met drie douches, twee baden en een toilet is gemaakt, met daarnaast een keuken die doorloopt naar een kleine, maar iets gezelligere woonkamer (met televisie) waar de meisjes hun schaarse vrije uren mogen doorbrengen.

Regels
Meisjes
• Douchen na de daad is verplicht. Deze douche mag niet langer dan tien minuten duren.
• Werkuren:
11u00 - 13u00: Opruimen en dergelijke
13u00 - 13u30: Lunchpauze
13u30 - 19u00: Opruimen en dergelijke
19u00 - 21u00: Avondmaal en voorbereiding
21u00 - 04u00: Club
• Geen contact met de autoriteiten
• Wanneer je drank krijgt aangeboden, bestel het duurste, neem 1 slok en giet de rest subtiel weg.
• Geen drugs van klanten aanneemne.

Bendeleden
• Geen minderjarige meisjes

Klanten
• Aanraken mag, meer niet. Wanneer een klant meer wilt, informeert hij naar de beschikbare meisjes. Prijzen worden met de jongens afgesproken.

EXTRA

⚘ Kamerindeling (randomizer):
- Alice & Leah
- Dani & Savannah
- Sophia & Juliette
- Anna & Maya
- Mae & Brynn
- Maddie & Elizabeth
Mijn excuses dat ik dit niet eerder gezegd heb, het was een ideetje dat nu bij me opkwam. Voel je vrij om relaties aan te passen naar oude kamergenoten en dergelijk (: Er zijn trouwens net zes kamers voor de meisjes beschikbaar.
⚘ NPC's: geef ze het karakter dat je er aan wil geven (: Ik zet het dan wel eens in de beginpost, zodat iedereen ongeveer hetzelfde heeft ^^
⚘ Op werkdagen is er nog extra personeel zoals security & uitsmijters, maar die zijn niet aanwezig buiten de werkuren.

NPC's
Non playable Characters

Mannen

Caleb
Mason
Arthur

Meisjes
Valsmunterij
Illegalen

FC
FC
FC

25
25
26

2 jaar aanwezig
3 jaar aanwezig
3 jaar aanwezig

Vrouwen

Anna
Alice
Savannah
Elizabeth
Maddie

Nieuw
Nieuw
Stripper +
Stripper +
Stripper

FC
FC
FC
FC
FC

19
19
23
22
20

/
/
3 jaar aanwezig
3 jaar aanwezig
1 jaar aanwezig

BEGIN

Het is een aangename zondagmiddag, begin juni. Het is de vrije dag van de week, wat betekent dat er wordt schoongemaakt, bijgevuld, geoefend en allerlei andere zaakjes geregeld. Er hangt een opgewonden sfeer in de club, aangezien er zo net drie nieuwe meisjes de club zijn binnengebracht. Daarbij heeft Timo de kamerindeling volledig veranderd - zodat niemand aan zijn kop kan gaan zeuren - waardoor iedereen nu een (nieuwe) kamergenote krijgt. Vandaag zal er dus verhuisd worden, en moeten de meisjes duidelijk maken hoe het er in de club aan toe gaat.
Op het moment dat de RPG begint, zijn de nieuwelingen net geïntroduceerd (en de kamers verdeeld) en krijgen ze de kans om even alles in zich op te nemen, net zoals de andere meisjes hen in zich op kunnen nemen. En de jongens uiteraard ook.

[ bericht aangepast op 15 april 2018 - 22:03 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

24 april 2018 - 20:55 Velns is offline

Velns 1631

Leah Chapman

stripper & prostituee • The Bar -> her room • With Kevin -> alone • outfit

Door de vermoeidheid en het gesprek met Mae had ze eigenlijk totaal niet meer op Kevin gelet. En dat was dom. Hoewel ze dacht dat ze zachtjes had gepraat, was het schijnbaar toch niet zacht genoeg geweest. Toen Kevin dan ook ineens achter haar stond en haar arm vast greep, verstijfde ze voor een paar seconden van de schrik. Hij had haar arm vast maar ze liet er niks van merken - simpelweg omdat ze zo het idee had dat het hem alleen maar kwader zou maken als ze jammerde van de pijn. Kevin draaide haar om aan haar bovenarm zodat ze met haar gezicht zijn kant op zat en met haar rug naar de bar. Ze had het glas wel om horen vallen en ze hoorde de thee van de bar af druipen. Een klein gedeelte kwam op haar rug terecht en ze voelde haar shirt door de hitte tegen haar rug aan plakken. Ze klemde haar kaken op elkaar om ook daar niets van te laten merken en ze keek Kevin aan toen hij haar kaak vast had genomen en haar daarmee dwong hem aan te kijken.
''Goedemorgen prinsesje. Is alles naar wens? Moeten de kussens nog opgeschud worden en het ontbijt naar uw vertrekken worden gebracht?'' Ze beet op de binnenkant van haar wang om haar mond te houden - tegen hem in gaan nu zou alleen maar averechts werken. "Het is wel een beetje dom om zo respectloos over ons te praten als we naast jullie zitten. En wees niet bang, je vriendinnetje krijgt ook wat ze verdient, maar eerst ga jij stoppen met klagen en lanterfanten. Je bent hier niet om te theeleuten en te klagen hoe zwaar je leven is. Wees blij dat je nog niet te koop staat en het is voor jou het beste om te zorgen dat het ook zo blijft. Je hebt Timo gehoord: verhuizen en de nieuwe hoeren leren hoe het hier werkt. Als het je niet zint, pech gehad. Je kan altijd nog je normale taken van de zondag doen, want dat is ook nog lang niet klaar." En met die woorden gaf hij haar een hardhandige duw waardoor ze tegen de bar aan botste - en ze zou zweren dat dat een blauwe plek werd. Opnieuw voelde ze hoe het shirt aan haar rug plakte en de hitte brandde op haar huid maar ze bleef wijselijk haar mond houden om hem niet nog bozer te maken.
''Begrepen?'' Ze knikte en slikte eens moeizaam. ''Ja, het spijt me.'' mompelde ze zacht. De kans zat er dik in dat als ze niet eens hard op antwoord gaf - ze het alsnog erger zou maken. Haar blik gleed even naar Stephen die binnen was gekomen maar ook hij hield zijn mond, en ze kon hem geen ongelijk geven. Het zou alleen maar ruzie tussen hem en Kevin veroorzaken als hij zich hiermee zou bemoeien. Haar blik gleed terug naar Kevin, waarna ze zich snel van de barkruk af duwde en langs hem heen liep, op weg nar haar kamer.
Eenmaal aangekomen in haar kamer trok ze zo snel mogelijk het shirt over haar hoofd heen - wat zeker zeer deed. Ze had geen idee of ze uberhaupt verbrand was, al was het misschien maar lichtjes, maar pijn deed het wel. Ze zuchtte eens en zocht een schoon shirt en meteen ook een ander shortje, wat ze beide aan trok.

IT HURTS, BUT IT’S OK.. I’M USED TO IT

24 april 2018 - 22:21 Amobi is offline

Amobi 15201

MAE HADLEY IOTT

24 – Zeke’s – the bar - with Dani (and Jules?) - tired

Haar dutje op de bar werd van korte duur toen Kevin besloot het heel onbeschoft te onderbreken door Leah op haar plaats te zetten - voor iets wat Mae had gezegd weliswaar. ’’Goedemorgen prinsesje. Is alles naar wens? Moeten de kussens nog opgeschud worden en het ontbijt naar uw vertrekken worden gebracht?'' kwam Kevin hun al snel vergezellen, terwijl hij haar arm stevig vasthield. Mae keek het tweetal schuin aan.
”Het is wel een beetje dom om zo respectloos over ons te praten als we naast jullie zitten,” ging Kevin verder. Respectloos? Het kostte Mae al haar weerstand om niet een schamper lachje los te laten. Als er iemand hier respectloos behandeld werden, waren het de meisjes wel. Niet die eikels. “En wees niet bang, je vriendinnetje krijgt ook wat ze verdient..-“ Hier gingen Mae’s wenkbrauwen lichtjes omhoog, waarna ze de rest van zijn verhaal niet meer meekreeg. “..Als het je niet zint, pech gehad. Je kan altijd nog je normale taken van de zondag doen, want dat is ook nog lang niet klaar,” maakte Kevin toen eindelijk zijn tirade af, waarna hij Leah hard tegen de bar gooide. Een geluid van protest verliet onbedoelde Mae’s mond en ze kon zichzelf wel vervloeken nu. Korte wendde ze een blik op Zeke, hij leek nog geen aanstalten te maken om naar Mae toe te komen en Mae prijsde haarzelf gelukkig.
’’Begrepen?'' Kevin. Leah knikte en slikte eens moeizaam. ''Ja, het spijt me,’’ mompelde het meisje zacht. Ergens voelde Mae zich schuldig dat Leah de schuld op zich kreeg, maar dit ging ze mooi niet aankaarten. Mae keek met een bezorgde blik naar Leah, die duw moest vast pijnlijk zijn geweest. Leah was ondertussen nog naar Kevin aan het kijken, waarna ze van haar barkruk afging en wegliep. Mae keek haar nog even na, waarna ze Kevin kort aankeek - en probeerde hem geen vuile blik te geven - en zich weer terugdraaide.
Welkom bij een normale dag hier in The Loving Rose, dacht ze kort, waarna haar blik langs de bar ging. Ze spotte Dani relatief dichtbij en maakte zich zo snel dat ze kon uit haar voeten om naar haar vriendin toe te gaan.
”Dani,” begroette het meisje de brunette vrolijk, waarna ze haar kort omhelsde vanaf achteren.

[ bericht aangepast op 24 april 2018 - 22:21 ]

That is a perfect copy of reality.

25 april 2018 - 11:22 Ziegler is offline

Ziegler 20534

ZEKE

The leader • 28 • Brynn > Maya • At the bar > Kitchen • Clothes

Binnen enkele momenten was Zeke omringd door verschillende personen. Er gebeurde veel in een korte tijd en Zeke kreeg er maar de helft van mee. Hij was gefocust op het meisje voor zijn neus van wie hij de naam niet wist. “Het was een normaal glas Whiskey. Totdat íemand besloot om er glasscherven van te maken.” antwoordde het meisje bijdehand. Zeke stond acuut op van de barkruk, maar hij deed nog niets. Hij wilde eerst weten hoe ver het meisje durfde te gaan, zodat hij een passende straf voor haar kon verzinnen. Als zij verder ging met haar brutale gedrag kon hij zijn strafmaat daarop aanpassen - en hij was behoorlijk in de mood om flink in te grijpen. Zeke wist zich bijzonder rustig te houden, totdat het meisje opnieuw haar mond opentrok.
“Als jij daar blij van wordt,” zei ze onverschillig. “Dan is dat glas alleen niet het enige wat een opdonder krijgt,”
Dat was de druppel voor Zeke. Als dit haar houding was, moest daar heel snel iets aan veranderen. Het kon hem dan ook niet schelen of zijn straf te heftig was. Zeke wandelde naar de andere kant van de bar, zodat hij aan dezelfde kant stond als het meisje. Hij greep haar uit het niets bij haar keel en trok haar dicht naar zich toe. 'Ik zou die brutale mond van je heel snel laten verdwijnen,' siste hij in haar oor. Hij verstevigde zijn grip rondom haar keel, waardoor ze hoogstwaarschijnlijk minder lucht kreeg. Hij voelde verschillende ogen op zich branden, maar hij wist ook dat niemand in zou grijpen. Als iemand dat wel deed, zou diegene dat nog erger voelen dan het meisje op dat moment deed. 'Heb je dat begrepen?'
Nog voordat ze echt kon antwoorden, duwde hij haar naar achteren en liep weg - niet omkijkend of het meisje nog op haar benen kon staan. Agressief stormde Zeke de keuken binnen, niet verwachtend dat hij haar een meisje aan zou treffen. 'Wat ben jij hier aan het doen?' gromde hij. 'Heb je godverdomme geen werk te verrichten? Dit is geen vakantie.'

I COULD AGREE WITH YOU BUT THEN WE'D BOTH BE WRONG

Big girls cry when their hearts are breaking

25 april 2018 - 14:21 Perseid is offline

Perseid 8184

Juliette Goldstein
Lucky Charm • 21 • Bar • Dani > Vester & Timo

Be kind, always.

De blondharige jongedame laat een grote spons terugvallen in de emmer die ze heeft gebruikt om een neonmuur schoon te maken die duidelijk een gezellig onderonsje heeft gehad de avond ervoor. Juliette heeft zich afzijdig gehouden van ander gezelschap, zoals ze vaker doet op vrije dagen, om zich te focussen op de hersenloze taken die ze haar meegeven. Jules zelf zit er niet mee. Hoe meer ze zich op dergelijke klusjes stort, hoe minder ze zich bezig hoeft te houden met wat zich afspeelt in de wereld om haar heen. Naïef — zouden sommigen zeggen.
Wie beter weet, merkt op dat het een survival techniek is. Iets wat je alleen zult begrijpen wanneer je zelf iets soortgelijks hebt meegemaakt.
Wanneer de rumoer echter ook haar uithoek bereikt, komt ze overeind om haar ogen onderzoekend naar de bar te laten dwalen. Met de volle emmer in haar handen loopt ze vervolgens met een boog om de bewuste area heen om de vieze spullen bij de WC's te dumpen en weg te zetten. Onderweg komt ze echter een geheel ander persoon tegen. Dani.
‘Oh, sorry!’
Juliette kan niet voorkomen dat er enkele druppels omhoog spatten tegen de dame in kwestie, waardoor ze de rest maar snel weer op de grond zet voor ze meer kwaad doet.
‘Als ik jou was zou ik de bar maar even ontwijken,’ gaat ze vervolgens verder op zachte toon. Persoonlijk kent Jules Dani niet heel goed, maar het is in haar boek nooit verkeerd om elkaar een helpende hand te geven. Ze zijn geen concurrenten — al denken sommige meiden daar beduidend anders over.
Met een glimlachje gaat Juliette vervolgens verder, om haar spullen op te ruimen, haar handen te wassen en terug naar de andere uithoek van de ruimte te lopen — waarbij ze plotseling Vester aan de bar ziet zitten. Naast hem zit Timo — welke al minstens even vrolijk kijkt. Na enige aarzeling stapt ze toch op hen af, waarbij ze hun fronsende gezichten doorbreekt met haar eigen glimlach.
‘Hier. Bloedvlekken zijn bijna niet uit kleding te krijgen.’
Juliette pakt een schone doek vanachter de bar waarna ze deze uitsteekt naar Timo en haar hand ophoud voor de doek die hij nog altijd vasthoud, waarna ze eveneens haar blik over Vester laat heengaan.
‘Voor jou is het te laat. Dat shirt zal voor altijd naar drank blijven ruiken. Wil je dat ik een schone voor je pak?’
Juliette lijkt zich nooit van geen kwaad bewust te zijn met de kalme blik in haar ogen en haar zachte stem. Dat gebeurt er als je leert te leven in een omgeving als deze.

Feel the fire, but do not succumb to it.

25 april 2018 - 15:34 Syaoran is offline

Syaoran 12961

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

Dani Reina Verdad

”I knew my innocence was lost when I realised I was no longer afraid of the darkness surrounding me. .
Instead, I discovered, I fear the darkness that hides inside me.”

• Twenty-five • Stripper • With ~~Jukes~~ -> Mae • ~~Hush,~~ little monsters • Outfit •

Ik slikte wijselijk een grom in toen enkele spetters uit het emmertje sop van Jules tegen me omhoog spatten. Het kwam wellicht doordat ik de jonge vrouw onder mijn eigen vleugels gepropt had, waardoor ik wellicht net iets meer van haar kon hebben dan van een ander die nu — op dit moment en met mijn humeur — zo tegen me opliep. “Oh, sorry!” Droogjes wimpelde ik haar excuses weg door een keer met mijn hand te wapperen. “Als ik jou was zou ik de bar maar even ontwijken,” vervolgt ze dan. Heel even blik in de desbetreffende richting en zie hoe Zeke nijdig overeind komt. De reden waarom was me niet helemaal ontgaan en ik kon nik anders doen dan het wijselijk op een afstandje te volgen; ook ik wist wanneer het beter was om je er niet mee te bemoeien.
”Ik zie het ja,” mompel ik daarom dan ook tegen Jules, die vervolgens op haar eigen tempo weer verder gaat met hetgeen waar ze mee bezig is. Een diepe zucht rolt over mijn lippen heen als ik haar nakijk, waarop ik besluit terug te gaan richting de bar, echter wel geheel aan de andere kant. Mijn wenkbrauwen vormen zich tot een frons als Zeke dit keer besluit het meisje hardhandig aan te pakken, waarop ik uiteindelijk mijn donkere kijkers van het tafereel afwendt en de takenlijst op de bar nakijk met wat er nog gedaan moet worden. Sommige meiden moesten het nu eenmaal direct voelen alvorens ze het zouden leren; ik kende de zweepslagen daarvan helaas maar al te goed.
”Dani,” hoor ik vervolgens vrij direct achter me, gevolgd door een zachte omhelzing van niemand minder dan Mae. Direct krullen mijn lippen zich op en glimlach ik vriendelijk en in een begroeting naar mijn vriendin als ik deze in mijn zicht krijg. “Eindelijk,” breng ik dan uit. “Je moet me helpen met iets zien te verzinnen om de oude kamerindeling terug te krijgen. Ik wordt gek van die griet die nu denkt in mijn kamer kunnen te slapen.” Een ietwat norse uitdrukking verschijnt op mijn gezicht als ik mijn kamergenootje ergens in de verte spot. Jarenlang was Mae mijn kamergenote geweest waardoor we precies op elkaar waren afgestemd en zij de enige was die op de hoogte was van de vreselijke terrors die me achterna zaten.
”Ik vervloek degene die dit op zijn geweten heeft,” mompel ik dan, een stuk zachter maar hard genoeg om het voor Mae verstaanbaar te houden.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

26 april 2018 - 10:57 Amobi is offline

Amobi 15201

MAE HADLEY IOTT

24 – Zeke’s – the bar - with Dani - tired, but relatively happy

Zodra Dani zich had omgedraaid naar Mae, kreeg ze een vriendelijke glimlach naar haar toe als begroeting. “Eindelijk,” bracht het meisje toen uit. “Je moet me helpen met iets zien te verzinnen om de oude kamerindeling terug te krijgen. Ik word gek van die griet die nu denkt in mijn kamer kunnen te slapen,” ging Dani toen ongestoord verder. Een ietwat norse uitdrukking verscheen op haar gezicht, toen, wat leek op het spotten van iemand.
”Ik vervloek degene die dit op zijn geweten heeft,” mompelde ze toen, een stuk zachter maar hard genoeg om het voor Mae verstaanbaar te houden. Mae zuchtte even en wendde haar blik toen naar de bar. “Dan mag je alle jongens gaan vervloeken denk ik,” antwoordde Mae terug op hetzelfde niveau als Dani. “Het is een van hun geweest, ik moet er alleen nog achterkomen wie,” vervolgde ze toen.
Mae liet een luide gaap horen en besloot zichzelf overeind te houden door tegen de dichtstbijzijnde muur te leunen. “Wat we eventueel trouwens wel zouden kunnen doen, is vragen of we onderling kunnen ruilen? Als het..” Mae stopte even kort met praten om te zien of er niemand van de mensen hier hun naderden.
”Als het goed is, slapen we allebei naast nieuwelingen, dus hun zouden wel makkelijk te overtuigen moeten zijn,” vervolgde ze toen zachtjes. Ze hoopte maar dat Dani naast een nieuw meisje sliep, want anders ging het nog een heel gedoe worden.
”Wat betreft de jongens als ze erachter komen dat we geruild hebben: run as fast as possible?” sloot Mae haar verhaal af, zachtjes grinnikend om het laatste.

That is a perfect copy of reality.

26 april 2018 - 23:04 reguluswife is offline

reguluswife 37248

MAYA MEADOWS
lovergirl || twentyone || with stephen || in the kitchen

"Er zijn nieuwe dames, ik was nieuwsgierig."
Ik rol met mijn ogen. Typisch dit. Ik vraag me af hoe de nieuwelingen het er vanaf gaan brengen, vaak zijn zo of aan het begin erg brutaal, of zo in shock dat ze bijna niks weten te zegen. Toen ik net binnenkwam had ik echt veel te grote bek, maar je leert hier al snel op de harde manier dat de jongens daar niet van houden.
"Ready?"
Een lichte glimlach speelt op mijn lippen terwijl ik het bord aan, alleen heb ik nog geen hap genomen, of er klinkt een luid kabaal bij de bar vandaag. Stephen gaat er gelijk vandoor, maar ik weet wel beter. Als een van de meisjes een jongen op een zondagochtend zo boos weet te krijgen dat er met glas gesmeten wordt, dan houd ik me er buiten. De jongens worden echt belachelijk snel boos.
Rustig begin ik de boel van de tosti op te ruimen, terwijl ik ondertussen mijn tosti op eet. Ik ben er nog maar net mee bezig, wanneer ik een stel stampende voetstappen richting de keuken hoor komen. Ik zucht diep. Fantastisch.
"Wat ben jij hier aan het doen?" Het is ook nog eens Zeke. Welke sukkel hem boos heeft gekregen, dat moet haast wel een van de nieuwelingen zijn. "Heb je godverdomme geen werk te verrichten? Dit is geen vakantie."
Ik knik naar het aanrecht. "Ik ben hier bezig." Hoewel ik van Kevin niet echt mee hoef te helpen met opruimen, maar meer met alles er omheen, vergeten veel van de andere jongens het vaak. "Ik heb al een lijst opgesteld met wat er allemaal schoongemaakt moet worden, en waar extra aandacht aangeven moet worden. Die ligt op de bar en ik heb enkele van nieuwelingen alvast aan het werk gezegd. Nog niet alle andere meiden waren wakker, maar als ze binnen nu en tien minuten niet beneden zijn, haal ik ze hun bed uit." Terwijl ik aan het praten ben, haal ik wat ijsklontjes uit de diepvries en drop die in een schoonglas uit de afwasmachine, waarna ik een fles whisky uit de kast te voorschijn haal en een laagje in het glas schenk. Het glas schuif ik Zeke's kant op en de fles laat ik op het aanrecht staan. "Wil je nog iets te eten?"

To the stars who listen — and the dreams that are answered

27 april 2018 - 19:03 Syaoran is offline

Syaoran 12961

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

Dani Reina Verdad

”I knew my innocence was lost when I realised I was no longer afraid of the darkness surrounding me. .
Instead, I discovered, I fear the darkness that hides inside me.”

• Twenty-five • Stripper • With ~~Jules~~ -> Mae • ~~Hush,~~ little monsters • Outfit •

”Dan mag je alle jongens gaan vervloeken denk ik.”
Ik snoof als eerste reactie op Mae haar woorden. Ze had een punt en die beaamde ik enkel door geërgerd te zuchten. “Het is een van hun geweest, ik moet er alleen nog achter komen wie.” Terwijl Mae zich al gapend tegen de muur aan liet leunen wierp ik haar een waarschuwende blik toe. Op dit moment stonden we te openlijk om niks te gaan staan doen, al had ik graag haar voorbeeld willen volgen. Mijn gebroken nachten zogen aan mijn energie. “Als je daar achter bent gekomen dan hoor ik het graag,” reageer ik en wiebel licht met mijn wenkbrauwen. “Ik heb nog wel een paar kunstjes die ik eventueel wel bereid ben om uit de kast te halen. Alles zodat wij weer terug op een kamer slapen.” Een geamuseerde trek gleed over mijn lippen heen. Was het Zeke of Kevin geweest dan kon ik die poging op voorhand al op mijn buik schrijven, maar een van de andere jongens kon ik wellicht met wat gepaste charme overtuigen -- of proberen althans.
”Wat we eventueel trouwens wel zouden kunnen doen, is vragen of we onderling kunnen ruilen? Als het..” Nieuwsgierig kijk ik naar beste vriendin als deze even stopt om rond te blikken, alvorens ze verder gaat. “Als het goed is, slapen we allebei naast nieuwelingen, dus hun zouden wel makkelijk te overtuigen moeten zijn.” Met een tevreden uitdrukking kijk Mae aan. Dit was precies een van de redenen waarom die meid zich tot mijn vriendinnen toe behoorde; ze was tenslotte een van de weinige. “Mhm, dat idee bevalt me wel,” reageer ik, maar pers kort mijn lippen op elkaar als ik me realiseer dat mijn kamergenote geen nieuweling meer was. Al was ik nu niet meer van plan me daardoor tegen te laten houden. “De mijne is alleen geen nieuwe meer..” met ietwat vernauwde poelen kijk ik naar de desbetreffende dame. “maar ik denk wel dat ik een paar touwtjes heb waar ik eens aan kan trekken.”
”Wat betreft de jongens als ze erachter komen dat we geruild hebben: run as fast as possible?”
Zacht grinnik ik met de brunette mee en schud kort mijn hoofd. “Dát inderdaad, of we zorgen er gewoon voor dat we een goede dienst hebben gedraaid met wat extra’s en dan hebben ze niks te zeiken.” Tevreden met dit idee sla ik mijn armen over elkaar heen en volg kort hoe Zeke verdwijnt.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

27 april 2018 - 23:18 Frisk is offline

Frisk 8318

Laying on the bathroom floor, feeling nothing. I'm overwhelmed and insecure, give me something. I could take to ease my mind slowly. Just take her home and you'll feel better. Just have a drink and you'll feel.

♖♜ TIMO ♜♖

better. Keep telling me that it gets better. Does it ever? Help me, it's like the walls are caving in. Someone help me. I'm crawling in my skin. Sometimes I feel like giving up. But I just can't. It isn't in my blood.

Bar ♟ met Ves ♟ shirt, jeans, Vans

"Het is een bloedneus, Timo — chill." Timo antwoordde niet, maar keek toe hoe Vester zich vermoeid op de bar neerlegde. Hij trok een wenkbrauw op, maar besloot er nog niet op in te gaan.
"Wanneer gaan de nieuwe meisjes in de verhuur?"
"Hangt ervan af." Timo zette de fles weer op de bar en draaide de doek zo, dat hij een schoon plekje vond. Nadat hij enkele keren depte, kwam hij tot de conclusie dat zijn bloedneus min of meer gestopt was. "Ik weet nooit of ze zelfs maar geschikt zijn voor hier." Hij wierp een blik op het hele gebeuren achter de bar. Het knaagde aan hem, maar dat gevoel had hij lang geleden al leren van zich af te zetten. "Dus het wordt even afwachten." Hij had zijn zin nog niet afgemaakt, of Juliette kwam op hen af.
"Hier. Bloedvlekken zijn bijna niet uit kleding te krijgen." Dat moest je hem niet vertellen. Timo nam de doek aan en legde hem toen aan de kant. Met zijn charmes altijd op scherp, schonk hij het blonde meisje een glimlach.
"Niet meer nodig, sweetpie. Toch bedankt." Toen ze een opmerking maakte over Vesters shirt, kon Timo hem alleen maar geamuseerd aankijken. Toegegeven, het rook er inderdaad wel naar de drank, maar dat was wel gewoonlijk in een bar. En de whiskey op de grond hielp natuurlijk ook niet.

~~Sorry, ik heb 0 inspiratie~~

Mijn brein breint zoals het breint.

28 april 2018 - 19:46 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

VESTER BENEDICT

25 • Gambler • @ Bar • & Juliette, Timo

'Hangt ervan af. Ik weet nooit of ze zelfs maar geschikt zijn voor hier, dus het wordt even afwachten.'
Vester maakt een knikkende beweging met zijn hoofd ter wijze van antwoord. Vanaf het allereerste begin heeft Vester zich buiten de handel van de meisjes gehouden aangezien hij daar simpelweg geen enkele bron van inkomsten in zag. Hoe vaak ze hem wel niet gevraagd hebben om eveneens een pooier te worden, zijn gigantisch. Vester wees altijd beleefd af.
'Hier — bloedvlekken zijn bijna niet uit kleding te krijgen.'
Vester kijkt op om zijn enige aanwinst qua meisjes in het oog te zien krijgen — Juliette is niet zo maar een meisje in Loving Rose, ze helpt hem met het gokken en dat is de enige reden dat hij haar naar binnen heeft gehaald.
'Niet meer nodig, sweetpie — toch bedankt.'
'Voor jou is het te laat, dat shirt zal voor altijd naar drank blijven ruiken. Wil je dat ik een schone voor je pak?'
Vester steekt zijn arm uit richting Juliette en slaat deze rondom haar middel, waardoor hij haar naar zich toe kan trekken. Vester houdt niet van aanrakingen, maar soms is Juliette simpelweg nodig. Zwijgend trekt hij haar op zijn linkse knie en kijkt vervolgens naar zijn eigen shirt.
'Nu ruikt mijn shirt naar hetgeen waar ik van houd, perfect niet waar? Overigens, morgen maak jij de tafels schoon — die nieuwelingen kunnen het niet en ik vertrouw niemand meer in deze rottent.'
Vester kijkt vanuit zijn ooghoeken naar Timo en dan tevens naar het bloed, hetgeen inmiddels over de bar is verspreid.
'Mocht je ooit een niesbui krijgen in de buurt van mijn goktafels, ren — hard. Als ik daar ook maar één druppel bloed van je zie. . .'

Darling, the better the gambler
——— the worse the man.

•

28 april 2018 - 20:42 Perseid is offline

Perseid 8184

Juliette Goldstein
Lucky Charm • 21 • Bar • Vester & Timo

Be kind, always.

‘Niet meer nodig, sweetpie. Toch bedankt.’
Het bloeden lijkt inderdaad te zijn gestopt, alhoewel de bar het hierin wel heeft mogen ontgelden. Ze vraagt zich af of ze zich zorgen moet maken om spontane bloedneuzen — wanneer Vester zijn arm om haar middel laat glijden en haar vervolgens bij hem op één van zijn benen trekt. De eerste drie seconden verstijft haar lichaam enigszins — maar dan ontspant ze en kijkt ze vragend neer op zijn vermoeide gezicht.
‘Nu ruikt mijn shirt naar hetgeen waar ik van houd, perfect niet waar? Overigens, morgen maak jij de tafels schoon — die nieuwelingen kunnen het niet en ik vertrouw niemand meer in deze rottent.’
Juliette zelf hoeft niets van alcohol te hebben (naast een wijntje op zijn tijd vindt ze het een behoorlijke boosdoener) maar laat toch één van haar armen om zijn middel glijden terwijl ze de woorden op zich laat inzinken.
‘Natuurlijk. Ik wil het ook best leren aan ze. Sommigen hebben gewoon wat geduld nodig. . .’ ze valt stil wanneer haar ogen verderop een meisje spotten dat hardhandig wordt toegesproken, maar dan laat ze haar blik op haar handen vallen en knikt ze nogmaals, haar vingers inmiddels strakker tegen zijn onderrug gedrukt. ‘Ik zorg ervoor dat het goed komt.’
‘Mocht je ooit een niesbui krijgen in de buurt van mijn goktafels, ren — hard. Als ik daar ook maar één druppel bloed van je zie. . .’
Juliette weet als geen ander dat de twee goed bevriend zijn met elkaar, waardoor ze de strenge waarschuwing met een korreltje zout neemt en Timo vervolgens nog eens in zich opneemt.
‘Ik vind je er toch beter uitzien zonder al dat bloed. Als jij gaat douchen, ruim ik de bar op en dan haal ik je lievelingseten voor je. Misschien moet je gewoon wat beter eten.’
Haar blauwe ogen gaan terug naar Vester, waarbij ze de frons tussen zijn ogen heel even aanraakt voor haar kenmerkende glimlach weer op haar gezicht komt te staan.
‘En jij? Heb jij nog wensen?’
Ze kan inmiddels raden naar wat hij aan zijn hoofd heeft, maar ze heeft nog altijd vele malen liever dat hij tegen haar praat.

Feel the fire, but do not succumb to it.

29 april 2018 - 11:49 Amobi is offline

Amobi 15201

MAE HADLEY IOTT

24 – Zeke’s – idk - with Dani - tired, but relatively happy

“Als je daar achter bent gekomen dan hoor ik het graag,” reageerde Dani op de opmerking van Mae en ze wiebelde licht met haar wenkbrauwen. “Ik heb nog wel een paar kunstjes die ik eventueel wel bereid ben om uit de kast te halen. Alles zodat wij weer terug op een kamer slapen,” vervolgde ze. Een geamuseerde trek gleed over haar lippen heen, waarop Mae het ook niet kon laten een grinnik te laten horen.
Toen Mae voorstelde om met hun kamergenootjes te praten, omdat het waarschijnlijk nieuwelingen waren en dit hun wel gemakkelijk af zou moeten gaan, keek Dani haar met een tevreden uitdrukking aan. “Mhm, dat idee bevalt me wel,” reageerde ze, maar ze perste niet veel later haar lippen op elkaar. “De mijne is alleen geen nieuwe meer..-” kwam ietwat later.
Mae zuchtte zachtjes, natuurlijk hadden ze dat geluk niet. Wanneer werd hun dat nou wel gegund? Mae zag dat ze met licht vernauwde ogen naar haar nieuwe kamergenoot keek, wat niemand minder dan Savannah leek te zijn. “-…maar ik denk wel dat ik een paar touwtjes heb waar ik eens aan kan trekken,” vervolgde Dani toen. Mae keek nu Dani weer aan en haalde toen vragend haar wenkbrauw op.
Mae was benieuwd naar hoe ze dat ging doen, maar ze besloot dat ze dit volledig aan haar vriendin over ging laten.
Op de opmerking dat ze moesten rennen als de jongens achter hun plan kwamen, klonk een zacht grinnik vanaf Dani’s kant, waarna haar ze haar hoofd kort schudde. “Dát inderdaad, of we zorgen er gewoon voor dat we een goede dienst hebben gedraaid met wat extra’s en dan hebben ze niks te zeiken,” antwoordde ze en Mae’s gezicht vertrok even bij het horen van de woorden goede dienst.
”Ik ren liever voor mijn leven denk ik,” grinnikte Mae grappend, al kon ze niet ontkennen dat er waarheid in zat. Als haar de kans al was voorgekomen, was ze zeker weten hier niet meer geweest.Het bleef enkele minuten stil, waarna Mae iets te binnen schoot dat Leah haar eerder vandaag verteld had.
“Ik denk trouwens dat ik weet wie de kamerindeling heeft gemaakt: Timo!” zei Mae en ze keek Dani met een soort van glimlach aan. Timo mocht dan wel net zoals de andere jongens een loverboy zijn, over het algemeen was hij niet zo erg als Zeke, of Kevin. Of Ves.
”Ik zou zeggen, haal je kunstjes maar uit de kast,” vervolgde Mae, waarna ze wiebelde met haar wenkbrauwen.

[ bericht aangepast op 29 april 2018 - 11:51 ]

That is a perfect copy of reality.

29 april 2018 - 13:01 Aynur is offline

Aynur 2380

Brynn Ebony Galen
The Infiltrant

21 y/o - serveester - outfit - at the bar - Ezekiel

Mijn zelfbeheersing was altijd mijn zwakke plek geweest. Wanneer er iets gebeurde wat in mijn ogen onrechtvaardig was, kon ik me niet meer inhouden en stak ik mijn nek uit op momenten waarin ik dat eigenlijk niet had moeten doen. Dat was een eigenschap van mij dat door de jaren heen – zelfs niet na de zware training die ik moest doorstaan om hier te komen – nooit verandert was. Vaak genoeg moest ik aardappels schillen, de wc’s schrobben en nog meer rotklussen doen totdat mijn armen er lam van werden omdat ik tegen mijn meerdere in was gegaan.
Ook nu gaf ik mezelf mentaal een draai om mijn oren, gezien het feit dat ik mijn mond niet had kunnen houden. Nadat mijn trots ergens diep in de grond geslagen was, was ik alleen nog maar in staat mijn masker hoog te houden door gespeelde onverschilligheid. Al kon ik me niet weerhouden om woest te mompelen. Echter had ik het op zo’n lage toon gedaan dat ik verwachtte dat het onverstaanbaar was – mijn eerste fout en ik was hier nog maar net. Eén lichtpuntje – ik wekte tenminste geen argwaan en kon door mijn brutaliteit prima doorgaan voor een meisje van de nieuwe lichting.
Dat was waarschijnlijk ook het énige lichtpuntje van de dag. De jongen voor me – Zeke – beende woest om de bar heen – op weg naar mij. Vluchtig scande ik mijn omgeving in de hoop op een wapen dat ik kon gebruiken en een koekenpan sprong in mijn blikveld. Nee! Ik riep mezelf tot de orde. Het was niet de bedoeling om meer hout op het vuur te gooien.
Vanuit het niets klemde Zeke zijn hand om mijn keel waardoor ik in een reflex met beide handen naar zijn pols greep. “Ik zou die brutale mond van je heel snel laten verdwijnen,” siste hij in mijn oor. Ik besloot dat het veiliger was om hem niet aan te kijken aangezien hij de blik in mijn ogen niet kon waarderen. Zijn grip om mijn hals verstevigde en hulpeloos hapte ik naar adem. Ik was gedwongen om al mijn impulsen te negeren – details van mijn training doemde op voor mijn geestenoog. Een knietje in het kruis, nagels in zijn slagader, vuistslag op zijn neus, enz. Ik kon dat niet laten gebeuren als ik niet ontdekt wilde worden.
“Heb je dat begrepen,” vroeg hij nog alvorens mijn blik wazige vlekken begon te vertonen vanwege het zuurstofgebrek. De kans om antwoord te geven, kreeg ik daarentegen niet. Als een lappenpop viel ik op de grond neer waar ik wanhopig vocht om mijn longen te vullen met frisse lucht. Hoestend en proestend bleef ik vernederd op de grond liggen terwijl tranen achter mijn oogleden branden. “Ja, het is luid en duidelijk overgekomen,” fluisterde ik schor.
Het duurde even voordat de jongeman me in het oog sprong die het hele scenario meegemaakt had. Alleen al door zijn aanblik werd ik gedwongen om op trillende benen op te staan. Zonder hem recht in de ogen aan te kijken – in de hoop bij hem geen eventuele slapende honden wakker te maken – vroeg ik: “Kan ik iets voor je doen?”

[ bericht aangepast op 29 april 2018 - 13:01 ]

I have seen my own sun darkened

30 april 2018 - 11:02 Ziegler is offline

Ziegler 20534

ZEKE

The leader • 28 • Maya • The Kitchen • Clothes

"Ik ben hier bezig." was de reactie van Maya. Zeke keek haar even aan en op het moment dat hij iets wilde zeggen, sprak de jongedame al verder. Ik heb al een lijst opgesteld met wat er allemaal schoongemaakt moet worden, en waar extra aandacht aangeven moet worden. Die ligt op de bar en ik heb enkele van nieuwelingen alvast aan het werk gezegd. Nog niet alle andere meiden waren wakker, maar als ze binnen nu en tien minuten niet beneden zijn, haal ik ze hun bed uit." Ondertussen bewoog Maya wat rond door de keuken. Zeke volgde haar bewegingen nauwkeurig met zijn ogen om in de gaten te houden of ze geen onverwachte bewegingen zou maken. Zorgvuldig giet ze wat whiskey in een glas dat ze eerder gevuld had met ijs. Deze overhandigde ze aan Zeke. "Wil je nog iets te eten?" vroeg ze vervolgens.
Zeke at over het algemeen erg slecht, deze dag was daar dan ook geen uitzondering op. Hij dronk de inhoud van het glas in één teug leeg en zette het glas met een klap terug op het aanrecht. 'Maak maar iets,' zei hij kort, maar rustig voor zijn doen. Hij keek de keuken wat rond terwijl hij tegen een kast achter zich aan leunde. 'Die nieuwelingen moeten heel snel de regels leren,' zei hij. 'Dat achterlijke wijf net dacht grappig te zijn.' De irritatie was duidelijk in zijn stem te horen. 'Hun leven zou zoveel makkelijker zijn als ze zouden doen wat hen gevraagd werd.'
Zeke keek geluidloos toe hoe Maya wat te eten voor hem maakte. Hij maakte geen onderscheid in de meisjes, maar de één luisterde tien keer beter dan de ander en zijn voorkeur ging toch echt daarnaar uit.

I COULD AGREE WITH YOU BUT THEN WE'D BOTH BE WRONG

Big girls cry when their hearts are breaking

30 april 2018 - 13:45 Sombre is offline

Sombre 2828

Stephen Summerson

I'm a hustler baby

Stephen ━ 24 ━ bar ━ Brynn ━ outfit

Zeke kon de brutale mond van de dame overduidelijk niet meer aan, waardoor hij opstond en zijn kruk heen en weer wiebelde. Zonder pardon stormde hij om mij heen richting de dame en greep haar bij haar keel. Mijn ogen werden groot en ik besloot voor nu maar even niets te doen, Zeke zou mij namelijk zonder problemen een knal voor mijn kop verkopen. Hij fluisterde wat in het oor van de bardame en stormde vervolgens weg, richting de keuken. Shit, Maya. De dame achter de bar kwam even bij van wat er zojuist was gebeurd en keek vervolgens mijn kant op, met de vraag of ze iets voor me kon doen. Onbegrijpelijk schudde ik mijn hoofd.
'IJs, voor in je hals.' Gaf ik als antwoord. Ik zag haar nek al een paarse gloed krijgen en waarschijnlijk kwam daar wel een afdruk te zitten voor de komende week. Zeke ging soms echt te ver, maar dat zou hem zelf echt een rotzorg zijn. Ik nam de laatste hap van mijn tosti en liep naar de achterkant van de bar, waarna ik even dichterbij de dame ging staan om naar haar nek te kijken.
'Dat is een flinke kneuzing,' merkte ik op terwijl ik heel zacht met mijn vingers op plekken in haar hals drukte. Mijn blik viel op de bak met ijs. Het was beter voor haar als ze het even ging koelen, anders liep ze de hele week voorschut met de handafdruk van Zeke in haar hals.
'We hebben wel kettinkjes die je kunt dragen, chokers ofzo, heten die dingen.' Vertelde ik de dame. Door deze ketingen viel de kleur misschien minder op. Ik had absoluut geen verstand van vrouwen mode, maar ze zou het altijd kunnen proberen... of misschien een shawl.
'Eten en drinken gaat waarschijnlijk lastig worden, dan weet je dat vast.' Vertelde ik de dame zodat ze zich kon voorbereiden op de eerste dagen met de kneuzing in haar nek. Ik zag dat haar hals al wat dikker begon te worden, dus haar slokdarm zal hier onder gaan lijden. Voor in het casino moest ik EHBO kennen, kwam het toch nog een keer van pas.

my attitude is based on how you treat me.

[ bericht aangepast op 30 april 2018 - 21:38 ]

- thank you for existing -

Index RPG Actieve Topics Zoek