[RPG-200] Fierce Crown - Speeltopic - Speeltopics

6 april 2018 - 19:12 Sombre is offline

Sombre 2828

_____________________________________________________________________________________________________________________

♕ Fierce Crowns ♕
_____________________________________________________________________________________________________________________

France, Château de Fontainebleau, 1672
French court, hét hart van de nobele families uit Frankrijk. Natuurlijk woont hier niet alleen de koninklijke familie, maar ook heel veel jonge dames en heren, hofdames van de koningin en minnaressen van de koning en de prinsen aan het hof. Iedereen heeft zijn eigen status en iedereen heeft zo zijn eigen geheimen. Een kasteel is een soort dorp, maar dan in het klein. Het brood word zelf gebakken en ook het vee word zelf geslacht. Het naaien van kleren word ook allemaal zelf gedaan. Op een kasteel wonen ook allerlei soorten mensen. Ten eerste natuurlijk de kasteelheer zelf, samen met zijn gezin. Verder vind je binnen de muren van het kasteel ook: dienstmeisjes (voor het schoonmaken), bedienden (om de gasten te bedienen), stalknechten (zodat de stallen schoon bleven en de paarden goed verzorgd werden), koks (voor het eten van de familie en de gasten), torenwachters (om op de uitkijk te staan of er geen gevaar dreigde), soldaten (voor verdediging of aanval), jagers (om voor het dierlijk voedsel te zorgen). Ook zijn er metselaars en timmerlieden voor het bijhouden van het kasteel. Tevens vind men ook schoenmakers, een zadelmaker, een smid, een bakker, een houthakker en een schrijver op het kasteel.
Middle ages,
In dit RPG moet je natuurlijk begrijpen dat het verhaal zich afspeelt in 1672. Dat was een compleet andere tijd en daar moet je rekening mee houden. De regels waren ook compleet anders, vrouwen moeten maagden blijven tot hun trouwdag, tenzij zij er voor kiezen om als minnares of courtisane door het leven te gaan. Het is een schande als vrouwen zich ongepast gedragen. Mannen horen sterk te zijn, je moet kunnen jagen of een beroep kunnen uitvoeren. De rijkste mannen zijn van adel en handelen vaak in grond of goederen met de koninklijke families. Als man hoor je geld te verdienen en als vrouw hoor je een man te trouwen die veel geld heeft. Natuurlijk is de klederdracht ook heel anders dan wij gewend zijn. Immense korsetten, lange rokken en gepofte mouwen zijn meer dan normaal. Outfits kunnen geïnspireerd worden door de Netflix series “Reign”, “The Tudors” en “The Crown” en de HBO serie “Game of Thrones”.

_____________________________________________________________________________________________________________________

⚜ Be loyal to the royal within you ⚜
_____________________________________________________________________________________________________________________

Catholic Fontainebleau,
Het edict werd in 1685 herroepen door dat van Fontainebleau. Koning Lodewijk XIV beval de afbraak van protestantse kerken en stelde een verbod in de protestantse godsdienst te belijden. De koning wilde geen protestanten meer in zijn land en daar werd fel op gereageerd, de protestanten mochten namelijk niet het land verlaten, maar moesten zich bekeren. Ondanks een verbod het land te verlaten, vluchtten grote groepen protestanten naar het buitenland, onder andere naar de Nederlanden. Het is belangrijk binnen het Franse hof dat je je gedraagt en regelmatig de bijbel leest. Je leeft namens de bijbel en gaat ook vaak naar de kerk om te bidden. Het kasteel heeft zijn eigen gebedplaats, met een aanwezige priester waar je terecht kunt voor wijsheid en als je daden wilt opbiechten. Natuurlijk is het mogelijk dat jouw karakter in het geheim protestants of christelijk is, maar dat kan grote gevolgen hebben zodra het de wereld in komt. Je kunt verbannen worden van het Franse hof, of je kunt in de kerkers gegooid worden.
Choose wisely,
Natuurlijk wil je meteen een sterke en krachtige rol met zo veel mogelijk macht, maar dit zijn de rollen met erg weinig vrijheid en heel veel regels. Aangezien er word verwacht dat iedereen aan het hof katholiek is, is het belangrijk dat je als iemand met een hoge rol vaak de bijbel laat lezen en vaak naar de gebedsruimte laat gaan. Er word namelijk verwacht van hem of haar dat zij streng gelovig zijn en zijn of haar godsdienst heel erg serieus neemt.
Als bakker, slager of dienstmeid moet je natuurlijk ook katholiek zijn, maar je hebt veel meer vrijheid. Je wordt niet erg in de gaten gehouden en je kunt misschien zelfs wel stiekem christelijk of protestant zijn. Het is wel erg lastig om als iemand met een lage staat dingen voor elkaar te krijgen. Je kunt niet zomaar de hand vragen van een prinses of verwachten dat een prins verliefd op je zal worden, simpelweg omdat het niet kan.

Roles,
⚜ Adalene - princess of France - Adelaine Kane - Sombre - 1.3
⚜ Solange - lady with werewolfblood- Astrid Berges - Quean - 1.2
⚜ naam - servant - Alexandra Daddario - Shadowsinger - page
⚜ naam - status - faceclaim - Rasalghul - page
⚜ Ava - bastard - Hande Ercel - _Iridescent - 1.5
⚜ Lucille - princess of France - Jade Weber - x_arya_x - 1.2
⚜ Claude - princess of France - Laneya Grace - Quean - 1.5
⚜ Leeza - princess of France - Sarah Bolger - Besidesyou - 1.5

⚜ Césaire- hunter - ??? - Necessity - 1.3
⚜ Sylvain - smid - Corentin Huard - Shayle - 1.5
⚜ Frederick - bastard guard of the princess - Luke Roberts - Wheeler - 1.3
⚜ Grégoire - Soldier - Bradley James - Mahigan - 1.3
⚜ naam - status - faceclaim - Cunning - page
⚜ Ruben - stableboy - Josh Whitehouse - IrisWestAllen - 1.4
⚜ name - dauphin of France - Douglas Booth - Wheeler -
⚜ name - status - faceclaim - username - page

_____________________________________________________________

⚜ One does not fight ⚜
⚜ One gets 48 hours to finish a role ⚜
⚜ One can get two roles within this topic ⚜
⚜ Those who break rules, are out ⚜
⚜ 16+ is allowed, though, it must be announced ⚜
⚜ One must follow the Q-rules ⚜

_____________________________________________________________________________________________________________________

⚜ it simply isn't an adventure worth telling if there aren't any dragons ⚜
_____________________________________________________________________________________________________________________

The beginning,
France, Château de Fontainebleau, 13th of June 1672.
De heerlijke zomerzon schijnt door de ramen van het kasteel en buiten is de temperatuur perfect om te gaan booschieten of om stiekem in een van de beken te zwemmen met je geliefde. Vandaag is een speciale dag, want er zijn 250 Franse soldaten veilig aangekomen in de Nederlanden om oorlog te voeren. Natuurlijk vieren we dat met een heerlijk diner en een feest waar heerlijk gedanst kan worden en waar heelijke Franse wijn kan worden gedronken. Denk goed na wat je doet, waarom en met wie, want overal zullen mensen op de loer liggen om je te verraden aan de koning.

Je mag zelf weten waar je personage begint. Je kunt wakker worden in een vertrek, naast iemand of alleen. Je kunt buiten zijn, jagen, wandelen, fruit verzamelen of paardrijden. Natuurlijk kun je ook binnen zijn, iemand afluisteren, zwaarden smeden, broodjes bakken of jurken passen voor het feest vanavond. Get creative.

_____________________________________________________________________________________________________________________

rollentopic ⚜ praattopic ⚜ speeltopic
_____________________________________________________________________________________________________________________

[ bericht aangepast op 6 april 2018 - 19:14 ]

- thank you for existing -

22 april 2018 - 21:56 Ken_ is offline

Ken_ 18305

FREDERICK THOMAS ANDREAS FABRE

Bastard || lijfwacht || Hall met Lucille

'Anders is niet altijd slecht,' Glimlachte Lucille waardoor ik automatisch ook moest glimlachen, daar had ze zeer zeker gelijk in en het was fijn om zoiets te horen in het grote paleis. 'Euhhh nieuwgierig,' kwam er vervolgens nieuwsgierig over haar lippen en ik keek haar even bedenkelijk aan, maar laat het gaan. De prinsessen waren jong, liet ze maar wat apestreken uithalen. "Het is vreemd om jullie allemaal te zien opgroeien." kwam er zonder echt bij na te denken over mijn lippen gerold. Ik zit hier ondertussen al 9 lange jaren en heb ze allemaal zien opgroeien, zo ook Lucille die binnenkort ook zou verbonden worden met een hoge lord of prins. "Het gaat soms zo snel allemaal." Ik at het laatste beetje appel op en haalde kort een hand door mijn donkere haren heen vooraleer ik Lucille weer aankeek. "Ik wilde net eigenlijk naar de tuinen gaan, zin om me te vergezellen, Mylady?"

(prutstukkie I know maar het is hier wat stilletjes)

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

23 april 2018 - 11:38 Aynur is offline

Aynur 2380

Solange Volya

Solange hees haar witte rokken weer op en wuifde Sylvain gedag. Het was fijn om toch weer een bekend gezicht te zien hebben, maar het was niet het bekende gezicht geweest waar ze naar op zoek was. Misschien had ze eerst bij het personeel in de keuken langs moeten gaan om daar te vragen naar Césaire. Ze was echter vastbesloten geweest om hem op eigen houtje te vinden.
Met vlugge stappen vervolgde ze haar weg naar één van de laatste plekken die op haar lijstje stond van mogelijke plaatsen waar haar broertje zich mogelijk kon bevinden; de stallen. Daar werd ze verrast door een aanbeeld dat haar deed verstijven. Een lid van de koninklijke familie – de prinses die ze herkende als Adalene – had haar arm in die van Césaire gehaakt.
“Césaire?” vroeg Solange behoedzaam nadat ze de twee genaderd was. Haar ogen blikten naar die van haar tweelingbroer waarna ze verplaatste naar de hazel-kleurige ogen van de prinses. Onder haar blik maakte Solange een elegante reverence waarna ze weer omhoog rees. “Votre Majesté,” begon ze terwijl ze de stem opzette die ze altijd gebruikt had wanneer ze tegen haar meerdere praatte. “Is er iets met mijn broer aan de hand?”
De impuls om haar broer om de hals te vliegen, onderdrukte ze met moeite. Ze had hem al zo lang niet gezien en hij leek zelfs langer te zijn geworden – al kon dit ook aan haar verbeelding liggen. Maar het was een verrassing om hem aan de arm van een prinses te zien. Was er iets gaande waar Sol geen weet van had?

22 - Lady with Werewolfblood - Césaire&Adalene

I have seen my own sun darkened

23 april 2018 - 12:29 Aynur is offline

Aynur 2380

Claudette Adelaide Françoise

Verbaasd richtte Claude haar ogen op het verdwaalde personeelslid die haar en Ava gadesloeg vanaf de andere kant van de gang. Echter was deze hele sectie van het kasteel bedoeld voor de vrouwelijke leden van de koninklijke familie en waren de leden van het andere geslacht onbevoegd om hier te komen. Behalve dan natuurlijk de koning en haar broers – al kwamen deze hier toch niet vaak. Vooral haar vader vond het prettiger om haar naar zijn vertrekken te laten komen waar hij haar de les kon lezen over haar gedrag.
“Wie is die jongen aan het einde van de gang?” vroeg de jongste prinses daarom aan het dienstmeisje. De argwaan was duidelijk in haar stem te horen. Ze volgde Claude haar blik en kwam uiteindelijk uit bij de ogen van de jongeman waarna ook zij ontkende dat hij haar bekend voorkwam. Behoedzaam zette ze een stap naar voren en vroeg: “Monsieur, bent u verdwaald?”
De ogen van de man dartelde van Claudette naar Ava voordat hij een buiging maakte. “Mijn excuses, My Ladies,” begon hij, “Ik behoor tot het Italiaanse Hof en zocht voor ene kleine bezigheid voor Lord Carideo.” Het prinsesje hield haar hoofd schuin terwijl ze vluchtig nadacht over de zuiverheid van zijn woorden. Op dit moment kon ze zichzelf wel wat aandoen voor het feit dat ze nooit luisterde als haar ouders het over de politiek hadden. Zij zou toch nooit op de troon komen, dus waarom interesseerde haar dat?
“Ik geraakte verdwaald en belandde dan hier, mijn excuses nogmaals voor deze ongepaste begroeting.” Nogmaals boog hij – al bleef hij deze keer gebukt zijn. Claude fronste haar wenkbrauwen alvorens ze haar ogen opensperde en erachter kwam dat hij wachtte totdat ze iets zou zeggen. “Eh – het is al goed,” mompelde ze daarom een beetje hulpeloos. Zij wuifde met haar hand dat hij op kon staan waarna ze met haar krullen speelde door ze langzaam om haar vingers te draaien. Voor het eerst in haar leven voelde ze zich ongemakkelijk onder de blik van de jongeman. Ze hoopte daarom ook dat hij snel weer zou vertrekken en dat vreemde gevoel met zich mee nam.
“Men noemt mij Rafaelle,” ging hij echter onverstoorbaar verder waardoor Claude op haar lippen beet en zich in moest houden om niet haar kamer in te vluchten waar ze tenminste alleen kon zijn. “Mag ik de namen weten van jullie Bella Donna’s?” Om haar onzekerheid te verbergen, kuchte de prinses lichtjes waarna ze naar voren trad. Met een vast stem – die ze voorzag van voldoende autoriteit om gehoord te worden en hopelijk niet te worden gezien als een klein onderdeurtje – stelde ze zich voor.
“Volgens mij heeft uw meester u dan niet goed geïnsinueerd wat betreft die bezigheid van Lord Carideo,” wat, nu Claude erover nadacht, op zich best verdacht was. Wat moest een Lord van Italië nu hier? “Mijn naam is Prinses Claude Adelaide François. En met slijmen, mijnhéér van het Italiaanse Hof,” zei ze met nadruk op de ‘mijnheer’, “moet u niet bij mij wezen.”

16 - Princess of France - Bumping into Ava & unknown servant

I have seen my own sun darkened

23 april 2018 - 16:45 Saureus is online

Saureus 1959

Lucille Charlotte François

16 years~princess of France~outfit~with: Frederick

"Het is vreemd om jullie allemaal te zien opgroeien." Zei Frederick ineens, ik ken hem al lang, bijna 10 jaar als ik me niet vergis. Ik was nog jong toen hij hier begon, maar ik heb hem altijd al aardig gevonden. "Het gaat soms zo snel allemaal." Ik knik, niet wetend wat ik moet zeggen. Hij heeft gelijk, ik herinner me nog veel van toen ik jonger was. Binnenkort moet ik hier misschien voor altijd weg, maar het is nog niet zover, dus geniet ik hiervan zolang ik kan. "Ik wilde net eigenlijk naar de tuinen gaan, zin om me te vergezellen, Mylady?" Ik wilde eigenlijk op onderzoek uitgaan, maar ik zie ze vanavond toch wel, dus daarom knik ik maar. 'Ja, lijkt me leuk,' zeg ik en ik eet mijn appel op en strijk mijn plukje haar achter mijn oor. Ik hou ervan om naar buiten te gaan, het is prachtig. 'Moet u nog iets doen voor de voorbereidingen van vanavond?' vraag ik om de stilte een beetje te verbreken. We hebben al een tijdje staan praten en eigenlijk het meeste waarover we konden praten al gehad.

(Moest iets bedenken

, maar ach ja)

23 april 2018 - 21:55 Sombre is offline

Sombre 2828

Adalene Fayette François

Princess of France ⚜ 19 years old ⚜ dress ⚜ stables ⚜ Ruben&Césaire

Césaire keek me aan met een warme glimlach en ik glimlachte terug, het was altijd fijn om te zien als mensen vrolijk werden van een compliment.
'Daarover verschillen we van mening,' sprak Césaire heel zakelijk terug, waardoor mijn wenkbrauwen omhoog gingen. Mijn hoofd schudde zich protesterend heen en weer.
'Césaire, s'il vous plaît, je bent veel te bescheiden.' Sprak ik de jongeman tegen, hij was absoluut wel de beste jager aan het hof. Zacht kneep ik hem in zijn bovenarm, als teken dat hij me gelijk moest geven terwijl ik hem een beetje streng aan keek. Normaal was ik niet zo'n prinses-prinses, maar als ik zeker wist dat ik gelijk had, wilde ik ook gelijk krijgen.
'Geef me nou maar gewoon gelijk,' sprak ik dan ook met een glimlach terwijl we de stallen uit liepen. Mijn arm was nogsteeds door die van Césaire gehaakt en waarschijnlijk zou dat ophef brengen binnen het hof, maar dat interesseerde mij erg weinig, hij had zorg nodig en hij ging er niet vrijwillig heen, daar is hij veel te koppig voor.
'Césaire?' klonk er plotseling van voor, waardoor ik opkeek. Mijn ogen vielen gelijk op het gezicht van Solange, Césaire's tweelingzus. Met een vriendelijke glimlach knikte ik naar de dame, maar liet Césaire's arm niet los. Solange's blik viel op onze armen, dat had ik meteen door, waarna ze naar Césaire en mij keek.
'Votre Majesté,' sprak ze hoffelijk. 'Is er iets met mijn broer aan de hand?' vroeg ze bezorgd. Wederom schonk ik haar een vriendelijke blik en liet ik Césaire los. Met een rustige pas liep ik richting Solange en ik liet mijn hand op haar schouder rusten.
'Hij heeft een ongeluk gehad tijdens het jagen, ik wil hem graag na laten kijken door de heelmeester.' Vertelde ik terwijl ik mijn hand weer van haar schouder haalde en me een beetje naar Césaire draaide.
'Is het niet, Césaire?'

- thank you for existing -

23 april 2018 - 23:30 Nephalem is offline

Nephalem 1156

A V A ☾ R O S A L I E

Nadat de vraag uit Ava’s mond was gekomen, zette de jongeman – net als haar – een stapje naar voren. Hij maakte een buiging waarna hij zich verontschuldigde. Wat een schattebout.
“Ik behoor tot het Italiaanse hof en zocht voor ene kleine bezigheid voor Lord Carideo,” begon de jongeman zich te verklaren. Nadenkend liet Ava haar hand over haar ketting glijden terwijl ze hem met volle aandacht luisterde. Weer een huwelijkskandidaat voor één van haar halfzussen. Het leek alsof vader alle dochters uit zijn kasteel wilde schoppen. Behalve haar natuurlijk, waardoor Ava even moest grijnzen. Zij had tenminste geluk dat ze de regels van een prinses niet op hoefde te volgen. In dat opzicht was Ava wel tevreden over haar status.
”Ik geraakte verdwaald en belande dan hier, mijn excuses nogmaals voor deze ongepaste begroeting.” Om extra daad bij zijn woord te voegen, boog de jongeman – ditmaal wachtend totdat de prinses toestemming had gegeven. Ava keek zwijgend naar het hele tafereel toe en wachtte geduldig af.
”Eh – het is al goed,” hoorde Ava haar halfzusje zeggen. Claude maakte een handgebaar als teken dat de jongeman weer rechtop mocht staan. Ze had verwacht dat de jongeman met een betreurenswaardig gezicht de vrouwenvleugel zou vertrekken, maar in plaats daarvan stelde hij zichzelf voor en vervolgde met een vraag die op een sierlijke manier werd gesteld. Ava trok ietwat verrast en geamuseerd haar wenkbrauwen op. Deze jongeman had lef. Al schoot het bij Claude in het verkeerde keelgat.
”Volgens mij heeft uw meester u dan niet goed geïnstrueerd wat betreft die bezigheid van Lord Carideo,” begon Claude, waar deels Ava mee instemde. Ava had wel verwacht dat de dienstpersoneel – zelfs van de bezoekers – werden ingelicht wat de regels binnen het kasteel waren. Misschien was deze jongeman – net zoals Claude – iemand die niet echt geïnteresseerd was en het dan niet op zijn weg lag.
“En met slijmen - mijnhéér van het Italiaanse hof - moet u niet bij mij wezen.” Ava beet lichtjes op haar lip om haar glimlach te verbergen. Wat had deze jongeman verwacht? Dat prinses Claude een compliment van een dienstpersoneel met een glimlach zou omvatten? Het zou bij Lucille of Adalene wel werken, maar iemand zoals Claude zou het zeker niet lukken. Ava wierp de jongeman een geruststellende blik, als teken dat hij door dit incident niet in de problemen zou komen zitten.
”Ava,” bewoog ze geruisloos met haar mond. Ze durfde niet eens haar eigen naam luidop mee te delen. “Wilt u dat ik u begeleid naar uw verblijf, Rafaelle?” bood ze zich vervolgens aan, deels om van deze geladen sfeer te ontsnappen.

We met for a reason,
either you're a blessing or a lesson.

21 ☾ ~~The Bastard~~ Servant ☾ in front of Claudettes door ☾ w/ Claudette and Rafaelle

24 april 2018 - 10:56 KIaus is offline

KIaus 21035

William Simon Fraser
19 || Schotse Huwelijkskandidaat || New and out of place || Training Ground || Trousers are bloody restrictive || Gregoire & Leeza

Ik was zeer dankbaar dat de prinses het niet erg vond dat ik haar niet had herkent. Toch viel mijn brandende vraag in andere aarde. De prinses beet op haar lip, al was het duidelijk dat ze geamuseerd was door mijn vraag, maar gelukkig kreeg ik van de heer wel antwoord, al was die duidelijk even geamuseerd als de prinses. Ik snapte het niet helemaal, maar het zal vast een cultureel verschil zijn. Ik knikte bij Lord Gregoire's woorden en besloot toch nog de dame te complimenteren op haar gastvrijheid. Het was me allemaal iets te veel van het goede, maar goed. Daar kon de prinses ook niets aan doen. Ik knikte nogmaals eerbiedig, net voor de Lord mij een volgende vraag stelde. "Er staat een maand op de planning, maar het is afhankelijk van ontwikkelingen thuis en in de Nederlanden. Mijn vader en meerdere clansman staan uw vader en Koning bij op het slagveld, en er is een mogelijkheid dat ze mij daar ook verwachten mocht de strijd te hevig worden, of mocht mijn vader, God behoede het, sterven op het slagveld. Daarbij komt dat mijn grootvader al bijna zijn 70ste jaar in gaat, wat kan betekenen dat ik mijn vader's plaats in zal nemen als hij, God behoede het, de plaats van mijn grootvader in moet nemen om de Clan te leiden." Het was een turbulente tijd in binnen en buitenland, en dat maakte mijn verblijf hier onzeker. Toch hoopte ik dat alles voorspoedig zou verlopen en ik mijn volledige verblijf hier zou kunnen blijven. "Wat zijn zoals de activiteiten waar men aan deelneemt aan het hof, Lord en Uwe Hoogheid?" vroeg ik aan de twee. Alleen trainen werd al snel repetatief, zelfs als Lord Gregoire mij de Franse manier van vechten aan zou leren. Ik hoopte echt dat er meer te doen was dan dat of wandelen, want anders werd dit een hele lange maand, zelfs met het vooruitzicht om een van de prinsessen voor me te winnen.

~~Sorry voor het shitty stukje~~

All my hope is in God

Bowties were never Cooler

24 april 2018 - 11:12 KIaus is offline

KIaus 21035

Ruben
25 || Stalmeester || Working hard || Stables || How unstable is the soul of royalty, but not as unstable as this mare || Cesaire & Adalene -> Alone

Cesaire besloot voor de hengst te kiezen, ondanks hun voorgaande problemen. Ik snapte hem zeker wel en zou proberen toch de bruine merrie op te lappen voor morgenochtend, maar ik kon ook niet toveren. Ik knikte dus kort en keerde me toen naar de prinses om me te excuseren. Ik wilde nu toch wel graag naar de merrie gaan kijken, maar ik mocht niet zomaar mijn rug naar haar keren. Gelukkig stond ze dit toe en ik knikte dankbaar. "Dank u, Prinses." Ze begon nog over medicatie en verband, maar deze had ik hier zelf ook liggen, en anders kende ik de heelmeester en apotheker goed genoeg om het te kunnen krijgen.
Nu draaide ik dan toch mijn rug naar de twee toe en liep op snelle pas naar de merrie die buiten aangebonden stond. Ze had twee dikke benen en zat zelf helemaal onder de modder. Dit laatste was niet vreemd na de jacht, maar maakte het werk wel lastiger. Ik haalde een emmer water uit de drinkbak en een doek van de waslijn om haar schoon te kunnen maken en begon zo goed mogelijk de modder van haar te poetsen. Het zag er allemaal redelijk uit tot ik bij haar dikke benen kwam. Haar voorbeen zat een diepe snee in, mogelijk van een scherpe steen, en haar achterbeen zat vol met doornen van een braamstruik. Ze reageerde al heftig op de doek en ik moest een van de straatkinderen die voor mij werkte vragen om het dier te kalmeren zodat ik verder kon werken. Het was een lastig werkje, zeker om alle doornen uit haar achterbeen te peuteren. Er leek geen permanente schade te zijn, maar zeker haar voorbeen zou lang rust nodig moeten hebben om te herstellen. Ik was er niet blij mee, maar ik kende de risico's van de jacht, en ik had ook wel eens paarden veel zwaarder gewond teruggekregen. Deze merrie zou het redden, maar velen voor haar was dat niet gelukt. Een andere jongen liet ik intussen haar benen verder wassen en koelen met water uit de put, in de hoop de zwelling te verminderen. Ik was geen heelmeester, maar ik had veel geleerd van de smit en de vorige stalmeester, dat ik de meeste problemen zelf kon oplossen. De snee zou ik wel naar laten kijken, gewoon om zeker te weten dat ze ervan zou herstellen, maar dat was niet acuut. Voor nu moest ik zorgen dat de wonden niet gingen etteren, want dat betekende meestal wel einde verhaal, en dat verdiend een goede merrie als zij niet.

En femmes et en chevaux souvent on se méprend

[ bericht aangepast op 24 april 2018 - 11:12 ]

Bowties were never Cooler

27 april 2018 - 9:31 Ken_ is offline

Ken_ 18305

FREDERICK THOMAS ANDREAS FABRE

Bastard || Stables || Stallen

Lucille keek me even bedenkelijk aan en ik wist wel dat de prinses liever de voetsporen van haar tweeling zou gaan volgen en ook even op avontuur gaan, al had Lucille altijd meer interesse in de mogelijke huwelijkskandidaten dan Claude had. 'Ja, lijkt me leuk,' Wist ze braafjes uit te brengen waarna ze nog een hap nam uit haar groene appel . Ik knikte vriendelijk waarna ik al richting de tuinen begon te wandelen. Ik mocht misschien wel lijfwacht zijn, ik keek altijd graag of alles op orde was voor vanavond. Het zou een schande zijn al de Lords enkele minpunten zouden vinden aan ons Franse hof. Het was niet dat ik daar ook zo veel mee bezig was, maar enkele pluspunten bij de koning kon nooit kwaad. 'Moet u nog iets doen voor de voorbereidingen van vanavond?' vroeg Lucille me geïnteresseerd, de jonge vrouw had duidelijk veel zin in het feest vanavond. "Gewoon wat kijken naar de stand van zaken Mylady." begon ik met een glimlachje. " Ook had Lord Ridel* me gevraagd om even een kijkje bij de paarden te nemen, voor onze gasten." vervolgde ik, ik betwijfelde zeer zeker niet het goed werk dat Ruben bij de paarden leverde, maar anderen wilden er toch altijd hun zegje van doen. Ik had het daarom maar op me genomen om te kijken, gezien Ridel nogal duidelijk zijn mening over het dienstvolk liet weten als hij iets niet 'goed' genoeg vond. "Alles moet perfect zijn voor vanavond." quote ik de Lord met een lichte grijns en wat bekakte accent zoals de Lord ook had. Ik grinnikte zacht en wandelde de tuinen binnen. De frisse lucht was een groot verschil met de geur van gebak van in de keuken, maar ik hield er evenveel van. De tuin was bezaaid met bloemen in verschillende kleuren en geuren, het was altijd geweldig om hier even je gedachten te gaan verzetten. "Hoe was u rid deze ochtend, Mylady?" vroeg ik Lichille dan terwijl we naar de stallen liepen. Ik wist dat ze iedere ochtend een ritje nam samen met Leeza. Ondertussen bereikten we de stallen en ik klopte even aan om Ruben te laten weten dat er volk was. Ik was langs de andere ingang binnen gekomen, waardoor ik Adalene en Cesaire nog niet opgemerkt had. "Ruben?"

RAFAELLE LEONARDO CARIDEO

Prince of Italy || hallway with Ava en Claude || and dressed as a servant

“Eh – het is al goed,” werd er gemompeld door de dame in de duurdere kledij waardoor ik ook weer overeind kwam. Ze leek even ongemakkelijk met haar bruine haren te spelen. Mijn woorden leken haar echter niet te plezieren waardoor ze even kuchtte, vooraleer ze een stap naar voren zette. “Volgens mij heeft uw meester u dan niet goed geïnsinueerd wat betreft die bezigheid van Lord Carideo,” Haar woorden deden me haar even met opgetrokken wenkbrauwen aankijken, woah wat. “Mijn naam is Prinses Claude Adelaide François. En met slijmen, mijnhéér van het Italiaanse Hof, moet u niet bij mij wezen.” haar woorden waren mooi afgewogen en het verbaasde me wel degelijk dat een Prinses niet van complimentjes hield. Of Frankrijk was één saai land die niets van spanning kende, of deze prinses was een nogal stijve hark te noemen. Hoewel aan de hand van haar houding kon ik ergens wel opmerken dat ze geïntimideerd leek. Interessant . Ik boog me weer kort. " Mijn Excuses, Mylady" na deze woorden keek ik weer even naar het dienstmeisje naar haar, die me wel een blik van 'you tried' wist te geven. ”Ava,” wist ze stil naar me te mimen, wat ervoor zorgde dat mijn mondhoeken lichtelijk omhoog gleden. “Wilt u dat ik u begeleid naar uw verblijf, Rafaelle?” bood ze me vervolgens vriendelijk aan waardoor ik haar een dankbaar knikje schonk. "Dat zou fijn zijn, bedankt Ava." ik wilde er nog een slijmerige Mylady achter gooien en een opmerking dat ik inderdaad niet goed geïnsinueerd was geweest, maar besloot wijselijk mijn mond te houden en wachtte rustig af tot één van de dames aanstalten zou maken om me een korte rondleiding richting mijn kamer te gaan geven.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

28 april 2018 - 11:45 Saureus is online

Saureus 1959

Lucille Charlotte François

16 years~princess of France~outfit~with: Frederick

"Gewoon wat kijken naar de stand van zaken Mylady." glimlacht hij als antwoord op mijn vraag. " Ook had Lord Ridel* me gevraagd om even een kijkje bij de paarden te nemen, voor onze gasten." ging hij verder. Geen idee waar Lord Ridel zich druk over maakt, want de paarden zijn bij Ruben altijd in de goede handen. ''Alles moet perfect zijn voor vanavond." zegt hij met een bekakt accent en een grijns op zijn gezicht. Ik lach. 'De perfecte imitatie,' zeg ik met een glimlach. We waren eindelijk bij de tuinen aangekomen, het is geweldig om hier weer rond te lopen. De frisse lucht en de prachtige bloemen doen me goed, ik word er vrolijker door en energieker.
"Hoe was u rid deze ochtend, Mylady?" vraagt hij als we richting de stallen lopen. 'Geweldig zoals altijd,' zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. 'Ik heb een paar prachtige vogels gezien,' vervolg ik.
We zijn aangekomen bij de stallen en lopen naar de andere ingang, zodra we er zijn klopt Frederick op de deur. "Ruben?"
Ik luister en hoor andere stemmen binnen, heel zachtjes, een ervan kan ik herkennen als de stem van Adalene. Het kan goed zijn dat ik het fout heb, omdat de stemmen zacht zijn en ik ze amper hoor, maar toch weet ik bijna zeker dat zij het is.

28 april 2018 - 20:08 Necessity is offline

Necessity 5622

CÉSAIRE VOLYA
22 - Hunter - Stables

It's not my fault I have my father's eyes.

"Césaire, s’il vous plait, je bent veel te bescheiden,” antwoordde Adalene hem. “Geef me nou gewoon gelijk.” Ze kneep hem in zijn arm. Césaire wilde net antwoorden – maar of dat zou worden dat hij wel wist dat hij de beste was, of een bescheidenere optie wist hij nog niet – toen er een andere stem klonk die wel erg bekend was.
“Césaire?” Césaires ogen lichtten heel even op bij het horen van de stem van zijn zus. Ze hadden elkaar al zo lang niet gezien en hij had wel geweten dat ze vandaag zou komen, hij had geen tijd gehad haar op te wachten. Het werk ging door en over het algemeen hadden degenen die de lonen betaalden niet zoveel geduld met excuses als ‘ik moet mijn zus begroeten’.
Hij zag hoe haar blik kort op Adalenes en zijn gearmde armen viel en hoe ze de verbazing in haar gezicht onderdrukte, waarna ze in een soepele reverence Adalene begroette. “Votre Majesté. Is er iets met mijn broer aan de hand?”
Pas nu liet Adalene zijn arm los. Césaire had de neiging om zijn arm los te rukken zodra Solange in beeld gekomen was weten te onderdrukken. Het hoorde al niet, en als hij zich ook nog zo zou gedragen zou hij alleen maar meer de nadruk leggen op hun gearmdheid.
“Hij heeft een ongeluk gehad tijdens het jagen, ik wil hem graag na laten kijken door de heelmeester. Is het niet, Césaire?” vertelde ze aan Solange. Inwendig baalde Césaire. Als er iemand was die hij daar niet over had willen vertellen, was het Solange wel geweest. Zijn zus zou zich veel te druk maken over hem. Césaire wist de risico’s van de jacht maar al te goed, dus dat was niet nodig.
“Ja Majesteit,” stemde hij toch braaf in. Het gebruik van haar titel was voor haar duidelijk genoeg dat hij het er absoluut niet mee eens was. Hij wist wel beter dan Solange nu om hulp te vragen, want het meest waarschijnlijke scenario hier was dat Solange en Adalene hun krachten zouden bundelen tegen hem.
“Sol,” begroette hij nu zijn zus pas met een kort knikje. Haar om de hals vallen kon nu niet en zou moeten wachten tot ze alleen waren. “Hoe is het met je?”

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

29 april 2018 - 11:51 Errante is offline

Errante 374

[ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 15:59 ]

1 mei 2018 - 11:07 Aynur is offline

Aynur 2380

Claudette Adelaide Françoise

Claude knikte hem toe zodra de bediende zijn nederige excuses aanbood. Ze probeerde wat van de autoriteit uit te stralen die ze vaak genoeg bij haar zussen aanwezig zag, maar wist niet of dit haar gelukt was. Dankbaar haakte ze in op het voorstel van Ava om hem een rondleiding te geven zodat hij zich niet meer in de vertrekken zou vertonen waar hij ongewenst was. “Ja, Ava, als jij zo vrij zou willen zijn om hem vertrouwd te maken met de omgeving. Dank je wel.” Ik knikte haar toe alvorens ik mijn blik weer op Rafaelle richtte.
“Jullie kunnen gaan,” waren haar laatste woorden terwijl Claude ze nakeek. Zodra ze de hoek om waren, draaide ze zich om op de ballen van haar voeten en maakte een rechtsomkeer. Ze had even iemand nodig om tegenaan te wauwelen omdat ze anders gillend gek zou worden. Wat gebeurde er daarnet? Haar wangen die leken te gloeien en haar hart die een slag over leek te slaan zodra Rafaelle naar haar glimlachte. Dit klopte niet, bedacht ze zich.
Als in een soort automatisme brachten haar voeten haar naar de stallen waar Ruben zich bevond. Wel zwaaide ze even kort naar Adalene, die zich in het gezelschap van twee bediende bevond. Hen knikte ze toe. Hierna wist ze niet hoe snel ze zich achter de beschermende houten deuren van de stal moest verdwijnen.
“Ruben? Ben je daar?” vroeg ze voorzichtig om de paarden niet te laten schrikken.

16 - Princess of France - Ava&Rafaelle ⇾ Ruben

I have seen my own sun darkened

2 mei 2018 - 10:28 Aynur is offline

Aynur 2380

Solange Volya

Het was een schok voor haar om haar broertje zo vertrouwelijk met de prinses om zien gaan. Ze miste het om deel uit te maken van zijn leven – al wist ze best wel dat ze allang de volwassen leeftijd hadden bereikt en allebei andere werkgelegenheden aan het hof bekleedde. Het was gedoemd dat ze uit elkaar zouden groeien, maar Sol had nooit kunnen bedenken dat het zo snel zou gaan.
Vandaar dat ze even aarzelde – al was het maar een paar seconden – voordat ze Prinses Adalene aansprak met haar titel alvorens ze haar bezorgdheden uitte jegens haar broertje. Als reactie hierop liet de prinses haar hand op Sol haar schouder rustte. Deze wilde ze het liefst onmiddellijk van haar afschudden. Ze had het niet zo op de koninklijke familie – niet sinds weerwolven niet meer werden getolereerd in de samenleving.
De stem van Adalene bracht Solange weer naar het hier en nu. Het lukte haar om nog net de grauw in te slikken die over haar lippen wilde rollen. “Hij heeft een ongeluk gehad tijdens het jagen. Ik wil hem graag laten nakijken door een heelmeester.” Met een ruk richtte ze haar blik weer op Césaire. Haar neusvleugels trilden lichtjes terwijl ze de lucht opsnoof om te zien of er de koperachtige geur van bloed om hem heen hing. Bezorgdheid was in haar ogen te lezen, maar Solange wist dat ze zich moest inhouden om haar tweelingbroertje niet zomaar om zijn hals te vliegen. Gedwee stemde Césaire in met het goed verpakte bevel van de prinses.
Hoofdschuddend probeerde ze alles op een rijtje te krijgen. Er was zoveel dat ze moest ordenen voordat haar gedachten zouden overstromen. “Ja, dank u voor uw goede zorgen majesteit,” zei Solange met een reverence alvorens ze de twee alleen wilde laten. Waarschijnlijk was ze hen toch maar tot last. Een zweem van pijn was te zien over haar glimlach – al kreeg ze het niet voor elkaar deze weg te werken. Ze hoopte dat het niemand op zou vallen.
Mee dat ze om wilde draaien, zorgde Césaire ervoor dat ze bleef staan. “Sol,” begroette hij haar met een koel knikje waardoor haar ogen zich verhardde. “Hoe is het met je?” Solange klemde haar kaken op elkaar en wierp behoedzaam een blik op de prinses. “Het gaat prima met me, dank je,” wisselde ze haar beleefdheden uit. “De Lady van Tremaine staat bekend om haar goede omgang met haar hofdames dus om mij hoef je je geen zorgen te maken.” Als dat toch eens waar was – sprak ze zichzelf in haar hoofd tegen. Natuurlijk was het niet slim om dat aan de grote klok te hangen dus deed ze dit ook niet.
“Ik moest je trouwens de vriendelijke groeten overbrengen van haar vader. Hij wenst je het allerbeste toe en vroeg zich af hoe het met je ging. Je stuurt amper brieven meer.” Dat laatste klonk een beetje verwijtend. Ook zij had namelijk steeds minder brieven ontvangen waardoor ze hunkerde naar het moment dat ze weer op bezoek kon bij het Franse Hof.

22 - Lady with Werewolfblood - Césaire&Adalene

I have seen my own sun darkened

5 mei 2018 - 19:46 Nephalem is offline

Nephalem 1156

A V A ☾ R O S A L I E

"Dat zou fijn zijn, bedankt Ava.” Ava glimlachte kort en knikte met haar hoofd, als teken dat ze het niet erg vond. “Ja, Ava. Als jij zo vrij zou willen zijn om hem vertrouwd te maken met de omgeving. Dank je wel,” ratelde Claude een stuk door waardoor Ava haar ogen licht tot spleetjes kneep. Wat was er met haar aan de hand? Het leek alsof ze zenuwachtig was, zo gedroeg ze zich nooit. Ava besloot het om hier bij te laten, al zou dat niet lang duren gezien ze een nieuwsgierig aagje was.
“Jullie kunnen gaan,” zei Claude waarna Ava – ietwat dankbaar - lichtjes naar voren boog. Ze wilde zo snel mogelijk van hier vandaan om even fatsoenlijk te kunnen lachen. Rafaelles verbaasde blik toen Claude op een koude manier vertelde dat ze zijn compliment niet apprecieerde, was goud waard.
Ava beet lichtjes op haar lip terwijl ze Rafaelle een sein gaf dat ze haar moest gaan volgen. Pas toen Claude Ava’s rug kon zien, vond Ava het pas veilig om te grijnzen. Ze hield weliswaar haar hand voor haar mond, maar dat was meer om haar lach in te houden. Haar glimlach liet ze pas in het openbaar zien toen ze om de hoek waren om vervolgens de jongeman een tik op zijn achterhoofd te geven.
”Heb je je verstand in Italië achter gelaten?” vroeg Ava lachend. Hoe kon iemand – een dienaar nog wel – zo met een prinses spreken? Van haar uitstraling tot haar kledij was te merken dat ze een prinses was, dus hij kon niet doen alsof zijn neus bloedde.
”Al kon ik me heerlijk vermaken door je gezichtsuitdrukking toen ze niet volgens je verwachtingen voldeed, moet ik je toegeven.” Ava schudde nog met haar hoofd, maar kon het niet laten om te grinniken.
”Dus voor welk boek heb je jezelf in de nesten gewerkt?” vroeg ze plagend, maar ook geïnteresseerd. Ze wilde wel weten waar de prins interesse in toonde gezien hij haar half-schoonbroer zou worden. Ze wilde ook wel weten hoe ze hem makkelijk en huilend uit het kasteel kon jagen als hij iets verkeerds deed bij één van haar halfzussen. “Ik hoop dat je prins wel waard is om prinses Claudes preek aan te horen, alhoewel jij degene was die fout zat.”

We met for a reason,
either you're a blessing or a lesson.

21 ☾ ~~The Bastard~~ Servant ☾ in front of Claudettes door ☾ w/ Claudette and Rafaelle

Index RPG Actieve Topics Zoek